Από το 2022 οι πλειστηριασμοί λαϊκών σπιτιών θα ενταθούν, όπως φαίνεται και από τη δημοσιοποίηση των Εκθέσεων Ενισχυμένης Εποπτείας των θεσμών (ΕΚΤ, ESM, Κομισιόν). Μάλιστα, αυτό που απασχολεί είναι πως υπάρχουν κάποιες καθυστερήσεις στην αναβάθμιση της ηλεκτρονικής πλατφόρμας για τους πλειστηριασμούς, ενώ πολλή ...δουλειά έχει πέσει και για τη γρήγορη συγκρότηση του ιδιωτικού φορέα απόκτησης και επαναμίσθωσης ακινήτων, στον οποίο θα μεταβιβάζονται οι πρώτες κατοικίες, με ταυτόχρονη καταβολή ενοικίου από τα υπερχρεωμένα λαϊκά νοικοκυριά. Αυτό σημαίνει κλιμάκωση των πλειστηριασμών και στην πρώτη κατοικία από το β' εξάμηνο του 2022, οπότε θα ξεπεράσουν τις 40.000. Οι «μπίζνες» με τη λαϊκή στέγη όμως δεν σταματούν εδώ: Την ώρα που χιλιάδες εργατικές οικογένειες και αυτοαπασχολούμενοι ανησυχούν για το σπίτι ή το μαγαζί τους, κάποιοι άλλοι ετοιμάζονται να ρίξουν εκατοντάδες πλειστηριασμένα ακίνητα στην αγορά για «αξιοποίηση», είτε με ενοίκιο είτε μέσω Airbnb, ενώ εκατοντάδες εκατομμύρια προϋπολογίζονται και για την ανέγερση ή ανακαίνιση ξενοδοχείων, πολλά απ' αυτά σε σημεία της Αθήνας που αναπλάθονται και γίνονται πλέον απρόσιτα για τα λαϊκά νοικοκυριά. Γι' αυτές τις επενδύσεις, μάλιστα, προβλέπονται και επιδοτήσεις από το Ταμείο Ανάκαμψης, ύψους 12,7 δισ. ευρώ, φανερώνοντας το νήμα που συνδέει την επίθεση στη λαϊκή στέγη με τα μεγαλεπήβολα σχέδια των ομίλων του real estate και του τουρισμού.

«Ξαφνιασμένοι» δήλωσαν ορισμένοι που είδαν την γνωστή καθηγήτρια επιδημιολογίας Αθηνά Λινού στη συγκέντρωση του Γιώργου Παπανδρέου στο Θησείο, να ανεμίζει τη σημαία του ΠΑΣΟΚ. Και ξαφνιάστηκαν, λέει, επειδή την είχε προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ για υπουργό Υγείας κοινής αποδοχής με τη ΝΔ, επαναφέροντας κατά καιρούς το ζήτημα. Να τους θυμίσουμε λοιπόν ότι η Αθ. Λινού ήταν υποψήφια με το ΠΑΣΟΚ το 2009 στη Β' Αθηνών, ενώ από τον Ιούλη του 2011 μέχρι τον Οκτώβρη του 2013 διατέλεσε ειδική γραμματέας του υπουργείου Παιδείας. Η δραστηριότητά της έχει κινήσει το ενδιαφέρον και της απέναντι πλευράς του Ατλαντικού, με την πρεσβεία των ΗΠΑ στη χώρα μας να την επιλέγει ως μια από τις προσωπικότητες που συμμετείχαν σε καμπάνια για την ελληνοαμερικανική συνεργασία. Πού είναι το παράξενο, λοιπόν, ένας άνθρωπος με αυτά τα «προσόντα» να πολιτεύεται με το ΠΑΣΟΚ, να φλερτάρει με τον ΣΥΡΙΖΑ και να προτείνεται για «κοινής συναίνεσης» υπουργός με τη ΝΔ, αφού η στρατηγική τους σύμπλευση είναι δεδομένη σε όλα τα καίρια ζητήματα, άρα και στα κριτήρια διαχείρισης της πανδημίας; Σαν την περίπτωση Αποστολάκη ένα πράγμα δηλαδή. Που ενώ ήταν σύμβουλος του Τσίπρα η ΝΔ τον ήθελε για υπουργό, αλλά χάλασε το προξενιό στις λεπτομέρειες. Ας μην ξαφνιάζονται λοιπόν ορισμένοι. Κυρίως, να μην παραξενεύεται ο λαός όταν βλέπει πρόσωπα να αλλάζουν τα κόμματα σαν τα πουκάμισα, και να μην τσιμπάει όταν τους εμφανίζουν ως «πρόσωπα κοινής αποδοχής». Οι μικρές διαφορές τους ωχριούν μπροστά στις μεγάλες συγκλίσεις, και αυτό αποτυπώνεται και στη μεταξύ τους κινητικότητα.

«Η δημιουργία και η τροποποίηση ενός προπτυχιακού προγράμματος σπουδών δεν είναι εύκολη υπόθεση στο ελληνικό πανεπιστήμιο. Ιδιαίτερα αν απαιτεί και ανάλογη αναπροσαρμογή των αντίστοιχων επαγγελματικών δικαιωμάτων», είπε προχτές στη Βουλή ο πρόεδρος της Εθνικής Αρχής Ανώτατης Εκπαίδευσης. Κατά ...σύμπτωση, ανάμεσα στις προτάσεις της Επιτροπής που στήθηκε με πρωτοβουλία του Ιδρύματος Μποδοσάκη και παρουσίασε τις προάλλες ένα σχέδιο δράσης για τα πανεπιστήμια, ήταν και το να αποδεσμευτούν τα επαγγελματικά δικαιώματα από τις προπτυχιακές σπουδές και αυτά να αποδίδονται από άλλους φορείς, μετά το πτυχίο, ύστερα από «σκληρές δοκιμασίες». Η αποσύνδεση από τα πτυχία των όποιων επαγγελματικών δικαιωμάτων έχουν απομείνει σε αυτά, «ζυμώνεται» όλο και πιο έντονα το τελευταίο διάστημα από διάφορες μπάντες, στο όνομα της διαμόρφωσης πιο ευέλικτων, διατμηματικών έως και εξατομικευμένων προγραμμάτων σπουδών και πτυχίων. Αυτό όμως για τους αποφοίτους σημαίνει στην πράξη πτυχία με ακόμα μικρότερο αντίκρισμα, που θα τα κρίνει κατά το δοκούν η αγορά και, από την άλλη, νέοι μηχανισμοί απόδοσης πιστοποιήσεων και ελέγχου της πρόσβασης στο επάγγελμα μετά το πτυχίο, νέοι φραγμοί στην πρόσβαση στο επάγγελμα και αέναο κυνήγι δεξιοτήτων για τους νέους. Τα σενάρια που προδιαγράφονται για τους φοιτητές, εν αναμονή του νέου νόμου - πλαισίου για τα ΑΕΙ, γίνονται όλο και πιο εφιαλτικά. Οι φοιτητές έχουν πείρα από την οργάνωση αγώνων απέναντι στην πολιτική που τους στερεί τη μόρφωση και τη δουλειά. Το ίδιο θα κάνουν και τώρα.