Και να που ο ΣΥΡΙΖΑ ανακάλυψε ξαφνικά ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να κρύψει πίσω από την «ατομική ευθύνη» τις δικές της ευθύνες και του κράτους για την προστασία της υγείας του λαού! Τόσους μήνες που τα κηρύγματα περί «ατομικής ευθύνης» δίνουν και παίρνουν από την κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έλεγε κουβέντα. Και πώς να πει, αφού ακριβώς τα ίδια έλεγε κι αυτός όταν διαχειριζόταν «στη βάρδιά του» τις πολύνεκρες καταστροφές στη Μάνδρα και στο Μάτι. Ποιος δεν θυμάται τον εξάψαλμο για τους «πολίτες που μπαζώνουν τα ρέματα», για τους «ασυνείδητους που χτίζουν αυθαίρετα», ακόμα και για το 112, που προβαλλόταν ως η ...πεμπτουσία της κρατικής «πρόνοιας» σε περίπτωση φυσικής καταστροφής, επειδή ενημέρωνε έγκαιρα όσους κινδύνευαν, για να σωθούν μετά με δική τους ευθύνη! Ούτε κουβέντα βέβαια για τις μεγάλες ελλείψεις στην πυροπροστασία και στην Πυροσβεστική, για τις ευθύνες του κράτους στη νομιμοποίηση αυθαίρετων που λειτουργούν μεγαλοεπιχειρήσεις, για την απουσία οποιουδήποτε ολοκληρωμένου αντιπλημμυρικού σχεδίου, αφού τα έργα αυτά δεν είναι «επιλέξιμα» και σε περίπτωση που συμβεί το κακό, η λογική κράτους και ΕΕ είναι «ο σώζων εαυτόν σωθήτω».

Ο ΣΥΡΙΖΑ μάλιστα βρίσκει το θράσος να ζητάει και ενίσχυση του συστήματος Υγείας, κατηγορώντας την κυβέρνηση ότι δεν έκανε τίποτα ουσιαστικό την περίοδο της πανδημίας. Πότε δηλαδή; Οταν ο ίδιος έλεγε ότι «θα λογαριαστούμε μετά», δίνοντας συναίνεση στην πολιτική διαιώνισης των ελλείψεων, της ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησης, την οποία άλλωστε εφάρμοσε και ως κυβέρνηση. Μία και μοναδική ευθύνη έχει ο λαός, ατομική και συλλογική: Να οργανώσει την πάλη ενάντια στην πολιτική που τον κοροϊδεύει και τον καταδικάζει, ενάντια στα κόμματα που την υπηρετούν σε εναλλασσόμενους ρόλους.

«Ο Ν. Παναγιωτόπουλος ανέδειξε τη σπουδαιότητα της επιχείρησης "Irini" για την ασφάλεια και σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο, αλλά και την ουσιαστική συμβολή της Ελλάδας, με την ανάληψη της διοίκησης της δύναμης της επιχείρησης - εκ περιτροπής με την Ιταλία - παρά τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει, καλώντας ταυτόχρονα τα κράτη - μέλη για ενεργότερη συμμετοχή και υπενθυμίζοντας το ρόλο που πρέπει να διαδραματίσει η ΕΕ στην ευρύτερη περιοχή». Αυτά αναφέρονταν στις ανακοινώσεις για τη συμμετοχή του υπουργού Αμυνας στην άτυπη Σύνοδο των ομολόγων του της ΕΕ στις 12 Μάη. Την επόμενη ακριβώς μέρα, ο Ελληνας ΥΠΕΞ εκθείαζε κι αυτός την επιχείρηση «Irini» ως «παράγοντα σταθερότητας» στην περιοχή, με πρωταγωνιστικό μάλιστα ρόλο της Ελλάδας. Από τότε έχει περάσει ένας μήνας και ήταν αρκετό ένα και μόνο επεισόδιο για να αποδείξει πόσο «φτερό στον άνεμο» είναι τέτοιες διακηρύξεις, που παρουσιάζουν τους ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ σαν «ανάχωμα» στην τουρκική προκλητικότητα και την εμπλοκή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς ως «εγγύηση» για τα κυριαρχικά δικαιώματα. Οταν ένα καράβι εμφανίστηκε στο Λιβυκό Πέλαγος με την προστασία τουρκικών φρεγατών, ο διοικητής της επιχείρησης έδωσε εντολή να σταματήσει κάθε έλεγχος για παράνομη μεταφορά όπλων, επιβεβαιώνοντας την ευρωατλαντική υποστήριξη στην επέμβαση της Τουρκίας στη Λιβύη. Την επόμενη φορά που θα συμβεί κάτι ανάλογο, δεν αποκλείεται να δούμε τα πλοία των ευρωπαϊκών κρατών που συμμετέχουν στην επιχείρηση, μεταξύ αυτών και μια ελληνική φρεγάτα, να ...συνοδεύουν το φορτίο μέχρι τον προορισμό του.