Καρότο και μαστίγιο επιστρατεύουν η κυβέρνηση και όλος ο προπαγανδιστικός της μηχανισμός, απέναντι στις λαϊκές αντιδράσεις που προκαλεί η πολιτική της για το Μεταναστευτικό - Προσφυγικό, συνεχίζοντας με ακόμα μεγαλύτερη πυγμή στον ίδιο δρόμο που βάδισε προηγουμένως και ο ΣΥΡΙΖΑ. Από τη μία, κουνάει το «τυράκι» των υποτιθέμενων «ανταλλαγμάτων» για τους νησιώτες και, από την άλλη, ξαμολάει λυτούς και δεμένους με εκβιασμούς και αθλιότητες του τύπου «αν οι νησιώτες δεν δεχτούν τα κλειστά κέντρα και τα υπόλοιπα μέτρα, θα πρέπει η κυβέρνηση να ανεβάσει τον μειωμένο ΦΠΑ στα νησιά» και άλλα παρόμοια. Αξιοποιεί βέβαια και εδώ και τη στάση των τοπικών αρχών, που στη μεγάλη πλειοψηφία τους αποδέχονται τη Συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας και παζαρεύουν ορισμένα «ανταλλάγματα» και μικροδιορθώσεις. Οπως όμως δείχνουν οι κινητοποιήσεις του τελευταίου διαστήματος, με καθοριστική συμβολή του πλαισίου που προβάλλουν σωματεία και φορείς, τα «αργύρια» επιστρέφονται. Το ίδιο και το άθλιο ψευτοδίλημμα «Μόριες ή κλειστά κέντρα», με το οποίο προσπαθούν να φέρουν σε αντιπαράθεση κατοίκους διαφορετικών περιοχών της Λέσβου και να επιβάλουν το ξέπλυμα και τη διαιώνιση της πολιτικής του εγκλωβισμού και της εξαθλίωσης, είτε με κλειστές είτε με ανοιχτές υποδομές.

Με ...αστρική ταχύτητα κλιμακώνονται από μέρα σε μέρα η κινητικότητα και η επιχειρηματολογία που συνοδεύει τις διεργασίες για επικίνδυνες διευθετήσεις στην Ανατ. Μεσόγειο και το Αιγαίο, κάτω από τις «φτερούγες» των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ. Θυμίζουμε ότι πριν από τρεις βδομάδες, ο σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας του Ντ. Τραμπ σύστηνε στην Ελλάδα να χειρίζεται «τις σχέσεις της με την Τουρκία με τρόπο που δεν θα πλήξει τη σημαντική συμμαχία μας, το ΝΑΤΟ». Από την άλλη, σε κάθε παρέμβασή του ο Αμερικανός πρέσβης τονίζει τα «κυριαρχικά δικαιώματα μεγάλων νησιών, όπως η Κρήτη», «γκριζάροντας» τις βραχονησίδες και το Καστελόριζο. Την Πέμπτη ήρθε η σειρά του (αρμόδιου για θέματα Ενέργειας) βοηθού ΥΠΕΞ των ΗΠΑ, για να ...χοντρύνει τις συστάσεις, καλώντας Ελλάδα και Τουρκία να «επωφεληθούν από τη μεγάλη ενεργειακή πίτα», προειδοποιώντας ότι χωρίς «συνεργασία» «οι πόροι θα μείνουν αναξιοποίητοι» για τα μονοπώλια.

Το «βελονάκι» συνεχίζεται με τους Ελληνες αξιωματούχους, που «τρέχουν» τη σχετική ατζέντα με τα ΜΟΕ και με ορίζοντα τη Χάγη. Και κάπου εκεί, τη σκυτάλη αναλαμβάνουν οι «λαγοί», όπως ο Θ. Ντόκος (αναπληρωτής σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας), που παίρνει σαν δεδομένη τη «διευθέτηση» στη Χάγη και αρχίζει να μοιράζει ποσοστά συνεκμετάλλευσης με την Τουρκία! Η ψιλοβελονιά λοιπόν προχωράει μεθοδικά, ράβοντας το κοστούμι των νέων κινδύνων για τα κυριαρχικά δικαιώματα, προσθέτοντας νέα επεισόδια στις διαπραγματεύσεις με το πιστόλι στον κρόταφο των λαών. Ταυτόχρονα, όμως, προσθέτει και επιπλέον λόγους, για να εντείνονται η λαϊκή επαγρύπνηση, η αντιπαράθεση με αυτά τα σχέδια, που περιέχουν πάντα το σπέρμα της κλιμάκωσης των ανταγωνισμών.