«Οχι λευκή επιταγή για 12ωρο χωρίς υπερωρίες, 7ήμερη εργασία, ανεξέλεγκτες απολύσεις, γενικευμένη ελαστική απασχόληση χωρίς δικαιώματα...» διατυμπανίζει ο ΣΥΡΙΖΑ στην προεκλογική αντιπαράθεση με τη ΝΔ. Ολα είναι λόγια του αέρα, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ και το 12ωρο ψήφισε, ενσωματώνοντας την ευρωπαϊκή Οδηγία στο ελληνικό Δίκαιο, και την 7ήμερη εργασία νομιμοποίησε, όπως έκανε με τη ΣΣΕ των ξενοδοχοϋπαλλήλων και των μηχανοδηγών στον ΟΣΕ, και την ελαστική και «ευέλικτη» απασχόληση απογείωσε, ώστε σήμερα 650.000 μισθωτοί να εργάζονται με μερική απασχόληση και 391 ευρώ μεικτά το μήνα (στοιχεία ΕΦΚΑ Δεκέμβρης 2018). Δίπλα σ' αυτά, έδωσε το «πράσινο φως» για ομαδικές απολύσεις, διευκολύνοντας κι άλλο τις επιχειρήσεις, ενώ έθεσε και επιπλέον εμπόδια στην κήρυξη απεργίας, για να αφοπλίσει τους εργαζόμενους απέναντι στην εργοδοσία. Ετοίμασε λοιπόν το έδαφος πάνω στο οποίο έρχεται σήμερα η ΝΔ να προβάλει και να προβάρει τις νέες αντεργατικές ανατροπές, ως «φυσική» συνέχεια της ΣΥΡΙΖΑίικης διακυβέρνησης. Αυτή είναι η πραγματική αντεργατική «κληρονομιά» του ΣΥΡΙΖΑ, που μαζί με την πολιτική που εξαγγέλλει η ΝΔ αποτελούν τους πραγματικούς κινδύνους για την εργατική τάξη, που μόνο με ένα πιο ισχυρό ΚΚΕ στο πλευρό της μπορεί να αντιμετωπίσει.
«Η Ευρώπη στα χέρια γυναικών», «Γυναίκες στο τιμόνι», «Αρωμα γυναίκας στην ΕΕ»... Οι παραπάνω είναι μερικοί χαρακτηριστικοί τίτλοι κάτω από τους οποίους τα ΜΜΕ παρουσίασαν την ανάδειξη δύο γυναικών στα «ανδροκρατούμενα» πόστα των προέδρων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και της Κομισιόν. Βέβαια, στα παζάρια που κατέληξαν στην επιλογή της επικεφαλής του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, για την ΕΚΤ και της υπουργού Αμυνας της Γερμανίας, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σίγουρα μέτρησαν τα πλούσια «βιογραφικά» και των δύο στην προώθηση της βάρβαρης πολιτικής από τα διάφορα πόστα που έχουν περάσει έως τώρα. Μεταξύ άλλων, η Γερμανίδα υπουργός Αμυνας είναι υπέρμαχος του ευρωστρατού, που θα διασφαλίσει στην ΕΕ μια σχετικά πιο αυτοτελή δράση στην προώθηση των ιμπεριαλιστικών σχεδίων όπου Γης, αλλά και στη διατήρηση «της τάξης και της ασφάλειας» στο εσωτερικό της, ενώ η Λαγκάρντ δεν χρειάζεται επιπλέον συστάσεις. Επομένως, οι γυναίκες της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων δεν πρέπει να τρέφουν καμία αυταπάτη: Η πολιτική δεν καθορίζεται από το φύλο αυτών που την ασκούν, αλλά από το ποια τάξη υπηρετεί. Γι' αυτό άλλωστε οι δύο νέες πρόεδροι είναι ζωντανά παραδείγματα που αποδεικνύουν πως η ολομέτωπη επίθεση του κεφαλαίου, όχι μόνο με αντεργατικά μέτρα αλλά και με στρατιωτικά μέσα, πραγματοποιείται με τη συμβολή των γυναικών της αστικής τάξης στις κυβερνήσεις, στα όργανα της ΕΕ, στους άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς.
Τα αυτιά του κόσμου ζάλισαν χτες οι του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ για τις «σκληρές» και «δύσκολες» ερωτήσεις που έγιναν στον πρωθυπουργό στην προχτεσινή συνέντευξη στον «ΣΚΑΪ», για το πώς και τι απάντησε, για το ύφος του και πάει λέγοντας. Η μπάλα στην κερκίδα δηλαδή, για να αποφύγουν πάση θυσία τις πραγματικά σκληρές ερωτήσεις και την εξίσου σκληρή πραγματικότητα με τις οποίες θα βρεθούν αντιμέτωπα τα λαϊκά στρώματα από την επόμενη μέρα, και στις οποίες τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και η ΝΔ, από κοντά και τα συμπληρώματά τους, τύπου ΚΙΝΑΛ και Βαρουφάκης, δίνουν τις ίδιες απαντήσεις, βγαλμένες από τα κιτάπια του κεφαλαίου και των «μεταμνημονιακών» δεσμεύσεων που θα υπενθυμίσουν οι «εταίροι» στις 8 Ιούλη στο Γιούρογκρουπ. Απέναντι σε αυτήν την πραγματικότητα και την από χέρι αντιλαϊκή κυβέρνηση που θα βγάλουν οι κάλπες, την Κυριακή ο λαός μπορεί να δώσει τη δική του απάντηση: Να ενισχύσει αποφασιστικά το ΚΚΕ, για να τους βάλει πραγματικά δύσκολα, να περάσει στην αντεπίθεση για τις δικές του ανάγκες.