Αυτά, μεταξύ άλλων, υποστηρίζει το γραφείο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, σε ανακοίνωσή του για τον ένα χρόνο απ' το δημοψήφισμα. Τα λένε, τα γράφουν και δεν ντρέπονται...

«Το μεγάλο ζήτημα για τη χώρα δεν είναι ποιο σύστημα. Αλλωστε, όπως έχει γίνει σήμερα ο κόσμος, η ελεύθερη οικονομία είναι η σταθερά πάνω στην οποία κάθε κυβέρνηση που εκλέγουν οι πολίτες μπορεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο να εγγυάται δικαιοσύνη με σεβασμό στους κανόνες σε όλους τους τομείς της ζωής. Οταν μια κυβέρνηση μπορεί να αυξήσει το εθνικό και δημόσιο έσοδο μπορεί και να κάνει κοινωνική πολιτική και να αλλάζει τους κανόνες της αναδιανομής των εισοδημάτων. Κοινωνική πολιτική με άδειες τσέπες δεν μπορεί να γίνει και να αντέξει επί μακρόν». Αυτά έγραφε η «Αυγή» στις 3/7/2016, με αφορμή την «Μαρινόπουλος». Καμιά έκπληξη δεν προκαλεί η υπεράσπιση της «ελεύθερης οικονομίας», δηλαδή του καπιταλισμού. Αλλωστε, αυτόν υπερασπίζεται με την κυβερνητική του πολιτική ο ΣΥΡΙΖΑ, ενισχύοντας τους επιχειρηματικούς ομίλους και τσακίζοντας το λαό. Ο βρώμικος ρόλος της «εφημερίδας της αριστεράς» βρίσκεται αλλού. Στην προσπάθειά της να πείσει ότι ο καπιταλισμός είναι μονόδρομος και ότι μοναδική διέξοδος για το λαό είναι η στήριξη της καπιταλιστικής ανάκαμψης, το ξεπέρασμα της κρίσης προς όφελος του κεφαλαίου, με μια διαχείριση που θα σέβεται τους κανόνες... Αυτές οι κουτοπόνηρες διακηρύξεις και οι αναζητήσεις μιας δίκαιης καπιταλιστικής ανάπτυξης αναιρούνται από την ίδια την πραγματικότητα, που αποδεικνύει ότι παντού η ανάκαμψη για λογαριασμό του κεφαλαίου συνοδεύεται με τσάκισμα των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων, που είναι πια μόνιμο καθεστώς. Ενώ ο νέος ξέφρενος κύκλος κερδοφορίας θα φέρει με μαθηματική ακρίβεια τη νέα κρίση...

«Από την εμπειρία μου ως πρόεδρος της Βουλής, πείστηκα ότι το ΚΚΕ σε κάθε στιγμή που το σύστημα θα αρχίσει να τρέμει, θα τρέξει να το κρατήσει», δήλωσε η... ακράτητη Κωνσταντοπούλου, γνωστή από τη θητεία της - πέρσι τέτοια εποχή - ως πρωτοκλασάτο στέλεχος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, τότε που έκανε το σύστημα να τρέμει... από τα γέλια, όταν δήλωνε ότι οι κορόνες του ΣΥΡΙΖΑ για την κατάργηση των μνημονίων ήταν «σχήμα λόγου». Πάντως, εμείς έχουμε ελπίδες. Αφού έχει τόσο καλή μνήμη από την εποχή εκείνη, ίσως και να θυμάται πού καταχώνιασε την πρόταση νόμου του ΚΚΕ που δεν έφερε ποτέ προς συζήτηση, για την κατάργηση με ένα νόμο και ένα άρθρο των προηγούμενων μνημονίων, των εφαρμοστικών νόμων και του χρέους που δε δημιούργησε ο λαός...

Θα μπορούσε ποτέ ένας υπουργός πρωτοστάτης στην επιβολή φιλομονοπωλιακών μέτρων να βγει και να ...κάνει παρατήρηση σε συναδέλφους του που ζητούν μείωση των φόρων για τις εταιρείες; Θα μπορούσε.

Ετσι, μετά τις χτεσινές ανακοινώσεις του Βρετανού ομολόγου του περί μείωσης του συντελεστή φορολογίας των επιχειρήσεων (κάτω από 15%), ο Γάλλος υπουργός Οικονομίας, Μανουέλ Μακρόν, του τη βγήκε ...από «αριστερά». «Αυτό που πραγματικά αναμένεται από τη βρετανική κυβέρνηση είναι ανακοινώσεις για τα συμπεράσματα που αντλούν από την ψήφο του βρετανικού λαού. Προσωπικά, δεν έχω την εντύπωση πως το πρώτο συμπέρασμα είναι η μείωση των φόρων...».

Τα λέει αυτά ο υπουργός που, στο όνομα της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων, δίνει ρέστα για να εγκριθούν μέτρα που ουσιαστικά καταργούν την κυριακάτικη αργία, απελευθερώνουν κι άλλο τις απολύσεις, «ελαστικοποιούν» κι άλλο τους μισθούς. Τέτοια είναι η αφοσίωσή του στις ...ανάγκες του λαού, που όταν (πρόπερσι) επιστρατεύτηκε το αντιδραστικό άρθρο του Συντάγματος για να προχωρήσει το «πακέτο Μακρόν», χωρίς καν έγκριση της Βουλής, τόνισε: «Δεν είχαμε χρόνο για χάσιμο, ούτε και τα περιθώρια να ρισκάρουμε».

Η δυσαρέσκεια του Μακρόν για τη μείωση των επιχειρηματικών φόρων εξηγείται, βέβαια. Με τον ενθουσιασμό με τον οποίο οι Γάλλοι αστοί ξεφώνισαν από την πρώτη στιγμή: «Οι απογοητευμένοι του Σίτι να έρθουν στο Παρίσι!».

Οι ανακατατάξεις που το «σενάριο» Brexit φέρνει και στον επιχειρηματικό χάρτη ανοίγουν την όρεξη στους εκπροσώπους πολλών μονοπωλίων...