Φαίνεται ότι η κυβέρνηση έχει μεγάλο ζόρι να εξηγήσει ακόμα και στο δικό της ακροατήριο την απόσταση που χωρίζει τον εκλογικό νόμο που ετοιμάζει και την πρόταση νόμου που είχε καταθέσει το 2012 για την καθιέρωση της απλής αναλογικής χωρίς μπόνους και πλαφόν εισόδου στη Βουλή. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο επιτίθεται με ψέματα και συκοφαντίες στο ΚΚΕ, με εξαπτέρυγο μάλιστα τον Λεβέντη, ο οποίος συνεχίζει την τακτική να λέει χοντροκομμένα τις βρωμιές που η κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα σπέρνουν εδώ κι εκεί με πιο εκλεπτυσμένο λόγο. Τελευταίο κρούσμα, η χτεσινή συνέντευξη του γραμματέα της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Κ. Ζαχαριάδη, σε τηλεοπτική εκπομπή (ΣΚΑΪ), ο οποίος χαρακτήρισε «δυσνόητη» τη θέση του ΚΚΕ για τον εκλογικό νόμο που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ, υπονοώντας ότι με τη στάση του βοηθάει τη ΝΔ - αν είναι πρώτη στις επόμενες εκλογές - να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση! Βέβαια, την απάντηση την πήρε το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, από την άμεση τηλεφωνική παρέμβαση του υπεύθυνου του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, αλλά είναι σίγουρο ότι η λάσπη δε θα σταματήσει. Αυτό επιβεβαιώνει και η στάση του Β. Λεβέντη, ο οποίος από τη μια στάζει μέλι όταν μιλάει για την κυβέρνηση και, από την άλλη, όπου σταθεί κι όπου βρεθεί, αναμασά τα περί ταύτισης του ΚΚΕ με τη ΝΔ στο θέμα του εκλογικού νόμου, αν και ξέρει την κρυστάλλινη θέση του Κόμματος. Βρήκε το τακίμι του ο ΣΥΡΙΖΑ και ο «λαγός» δεν κρύβει τη χαρά του...

Ενα σκασμό καρχαρίες και κοράκια των «διεθνών αγορών» βλέπει αυτές τις μέρες, στο «City» του Λονδίνου και τη Φρανκφούρτη, έδρα της ΕΚΤ, ο πρόεδρος της ΝΔ, Κυρ. Μητσοτάκης, σε συναντήσεις, ομαδικές ή κατά μόνας, αλλά και δείπνα που, όπως λέγεται, του πατρονάρουν «ευαγή» τραπεζικά ιδρύματα του εξωτερικού. Ολα στην προσπάθειά του να αποδείξει στους εταίρους και δανειστές της ντόπιας αστικής τάξης στο εξωτερικό ότι το δικό του μείγμα διαχείρισης - σε διαφορετική δοσολογία μέτρων αλλά εξίσου αντιλαϊκό με αυτό που εφαρμόζει η παρούσα κυβέρνηση - είναι πιο αποδοτικό για το κεφάλαιο, θα φέρει πιο σύντομα και δραστικά την αναθέρμανση της οικονομίας τους. Ολα αυτά στην πλάτη του λαού. Διόλου τυχαία, οι τέτοιες συναντήσεις, όπως και οι προηγούμενες που είχε πρόσφατα ο Μητσοτάκης, στη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ - ή όπως οι αντίστοιχες περατζάδες παλαιότερα του Αλ. Τσίπρα από Λονδίνο, ΗΠΑ και τη λίμνη Κόμο στην Ιταλία - γίνονται μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, καθώς πίσω από τα παχιά λόγια περί κοινωνικής ευημερίας και ανάπτυξης, κρύβεται πάντα και μόνο η ολομέτωπη επίθεση των επιχειρηματικών ομίλων στα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα.

Υπάρχουν κάποιοι που συνδέουν τις πρόσφατες ξένες επενδύσεις, όπως αυτή της Cosco στο λιμάνι του Πειραιά, με τα ταυτόχρονα λουκέτα σε επιχειρήσεις που εμφανίζονται να πλειοψηφούν κεφάλαια Ελλήνων καπιταλιστών, για να πουν ότι υπάρχει «αφελληνισμός» της αγοράς και ότι η κυβέρνηση και οι τράπεζες δεν πρέπει να τον επιτρέψουν. Βέβαια, όλους αυτούς ελάχιστα τους απασχολεί ότι η «Μαρινόπουλος» ή η «Jet Oil», που επίσης κηρύσσει πτώχευση, έκαναν κι αυτές εξαγωγές κεφαλαίων σε αγορές των Βαλκανίων ή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, αποδεικνύοντας ότι το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα και ότι πάει εκεί που οσμίζεται κέρδος. Στόχος τους να συστρατεύσουν τους εργαζόμενους με τους επιχειρηματίες που τους ξεζουμίζουν, για να μην «αφελληνιστεί» η αγορά. Και βέβαια, επιχειρήματα όπως αυτά φαντάζουν γελοία και μόνο να τα σκεφτόταν κανείς όταν η γαλλική «Carrefοur» εξαγόραζε την «Μαρινόπουλος» και «άνοιγε μια νέα σελίδα για την εταιρεία και το λιανεμπόριο στην Ελλάδα», όπως γραφόταν τότε. Τότε ο «αφελληνισμός» της αγοράς ήταν σχεδόν «ευλογία» για την ελληνική οικονομία, ξανά με τον ίδιο στόχο: Να ξεγελαστούν οι εργαζόμενοι, να συνδέσουν την τύχη τους με τα σχέδια του εργοδότη, να γίνουν χειροκροτητές της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του, που σήμερα τους έφεραν ένα βήμα από το να χάσουν τη δουλειά τους...