Ο ΣΥΡΙΖΑ παίρνει «πάσες» για να συνεχίσει τα παιχνίδια με τις λέξεις. Αφού πρώτα εξήγησε ότι «δε διαπραγματευόμαστε με την τρόικα» σημαίνει (σε ελεύθερη μετάφραση) ότι «θέλουμε να μιλάμε όχι με τους υπαλλήλους αλλά με τα "ψηλά κεφάλια" των ιμπεριαλιστικών οργανισμών», τώρα σπεύδει σε βοήθειά του και η Κομισιόν.

Δεν αποκλείεται σε λίγο καιρό να «ανακοινώσουν» ότι τα «παζάρια» για τα νέα αντιλαϊκά «προγράμματα» στις χώρες - μέλη θα γίνονται μόνο στα κτίρια των Βρυξελλών και να βγει τότε ο ΣΥΡΙΖΑ να ... πανηγυρίζει ότι πέτυχε οι λαοί να μιλούν απευθείας με τους θεσμικούς της ΕΕ και όχι με τίποτα ...δευτεράντζες. Ολα κι όλα, δηλαδή. Μπορεί να τσακίζεται η ζωή των εργατών αλλά εκείνοι πρέπει να κοιτάζουν πρώτα ποιος υπογράφει τη θανατική τους καταδίκη, όχι ότι οδηγούνται στην κρεμάλα.

«Επιτέλους διαπραγμάτευση», γράφει πρωτοσέλιδα χτες εφημερίδα που στηρίζει τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, παρουσιάζοντας το πρόγραμμα της κυβέρνησης που θα τεθεί σε συζήτηση με τους δανειστές. «Επιτέλους διαπραγμάτευση», λοιπόν, με τους δανειστές και προφανώς τα όσα εννοούνται είναι πολλά.

Πρώτον: Οτι οι προηγούμενοι δεν έκαναν καθόλου διαπραγμάτευση, πράγμα κακό, αφού τη θέλουμε τη διαπραγμάτευση με τους δανειστές ως συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ...

Δεύτερον: Οτι τα «γεράκια», όπως αποκαλούνταν πριν τις εκλογές «οι δανειστές», έχουν μετατραπεί σε ...«αηδονάκια» και είναι ισότιμοι εταίροι που κάθονται στο ίδιο τραπέζι με τη σημερινή συγκυβέρνηση για να κάνουν την -επιτέλους- διαπραγμάτευση.

Τρίτον και κυριότερον: Αυτή η διαπραγμάτευση που θα γίνει θα οδηγήσει σε ένα άλλο μνημόνιο, πρόγραμμα, πακέτο ή όπως αλλιώς βαφτιστεί το προϊόν αυτής της -επιτέλους- διαπραγμάτευσης, γιατί έτσι κι αλλιώς αυτό είναι και το νόημα της -επιτέλους- διαπραγμάτευσης, όπως ξεκαθαρίζουν τα «αηδονάκια» της Ευρωπαϊκής Ενωσης αλλά και οι σημερινοί κυβερνώντες.

Και τέταρτον: Η διαπραγμάτευση, με δεδομένο ότι γίνεται πάνω στη βάση ενός αντιλαϊκού πλαισίου της ΕΕ που δεν αμφισβητείται από τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, θα περιέχει τους όρους με τους οποίους ο λαός θα κληθεί να πληρώσει χρέη και δάνεια που δεν τα έχει δημιουργήσει ο ίδιος.

«Η Αθήνα "κέρδισε στα σημεία" στο ρωσο-ουκρανικό μέτωπο», διαπίστωναν χτες κυπριακές εφημερίδες που στηρίζουν τη («δεξιά») κυβέρνηση στη Λευκωσία. Οπως και μεγάλη μερίδα του Τύπου που στηρίζει την («αριστερή») κυβέρνηση στην Ελλάδα, επέλεγαν να μην αναφερθούν στο ίδιο το κείμενο της απόφασης των ΥΠΕΞ της ΕΕ, όπου ρητά αναφέρεται ότι «το Συμβούλιο συμφωνεί να επεκτείνει» τις κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας μέχρι το Σεπτέμβρη του 2015 αλλά και να καλέσει «την Επιτροπή να υποβάλει μέσα σε μια βδομάδα μια πρόταση σχετικά με νέες κυρώσεις», ώστε να ληφθεί απόφαση στο επόμενο συμβούλιο των ΥΠΕΞ στις 9 Φλεβάρη.

Πάντως, δεν είναι ούτε μυστικό, ούτε καινούριο το ότι οι κύκλοι της ΕΕ διχάζονται ως προς το πώς πρέπει να εξελιχθούν οι κυρώσεις απέναντι στη Ρωσία. Για τους λαούς, ωστόσο, τα «παζάρια» και οι μεθοδεύσεις που εξυφαίνονται πίσω από τις κλειστές πόρτες των αστικών κυβερνήσεων όχι μόνο δεν εγκυμονούν ελπίδες αλλά φέρνουν και νέους κινδύνους. Οσοι λένε στους λαούς ότι μπορεί να βαδίσει νικητής πάνω σε λεπτά νήματα που τεντώνονται συνέχεια ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικά κέντρα, τους κρύβουν ότι από κάτω περιμένουν οι καρχαρίες για να τους κατασπαράξουν όταν θα πέσουν...

Με μνημόνια ή χωρίς μνημόνια, η κατάσταση της εργατικής τάξης βαίνει από το κακό στο χειρότερο. Τα τελευταία στοιχεία από τη Γερμανία το μαρτυρούν. Σύμφωνα με τη γερμανική Στατιστική Υπηρεσία, ήδη 3,1 εκατομμύρια Γερμανοί εργαζόμενοι ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, που στη Γερμανία έχει οριστεί στα 979 ευρώ καθαρά για ένα άτομο και 2.056 ευρώ για τετραμελή οικογένεια. Οι σχετικές αναφορές στο γερμανικό Τύπο κάνουν λόγο για ακόμα χειρότερη κατάσταση στο σύνολο του πληθυσμού. Πάντα σύμφωνα με στοιχεία της Στατιστικής, ένας στους πέντε, δηλαδή 16,2 εκατομμύρια άνθρωποι, δηλαδή 20,3% του πληθυσμού, ζούσαν, το 2013, με εισόδημα κάτω από το όριο της φτώχειας. Στην πράξη, αυτό σήμαινε αδυναμία να πληρώσουν το νοίκι τους, να πληρώσουν για θέρμανση, ενώ τρέφονταν με ένα πλήρες γεύμα μέρα παρά μέρα. Αν παρθεί υπόψη ότι στον υπολογισμό του ορίου φτώχειας, δηλαδή των 976 ευρώ, περιλαμβάνεται και το εισόδημα από κρατικές κοινωνικές παροχές, όπως το επίδομα στέγης και το επίδομα τέκνων, το πραγματικό εισόδημα από μισθούς είναι πολύ χαμηλότερο. Με δεδομένο ότι η γερμανική οικονομία χρησιμοποιείται ως πρότυπο οικονομίας που έχει κατακτήσει υψηλό επίπεδο ανταγωνιστικότητας, γίνεται κατανοητό ότι οι βεβαιώσεις της ελληνικής κυβέρνησης, όπως οι χτεσινές του Βαρουφάκη στον Ντάισελμπλουμ, ότι θα κάνει τα πάντα για να βελτιώσει την ανταγωνιστικότητα με βάση το πρότυπο, μόνο νέα δεινά μπορεί να φέρει. Η, αλλιώς, γίνεται και έτσι καθαρό ότι ανταγωνιστικότητα και κοινωνική ευημερία είναι πράγματα ασυμβίβαστα. Αυτό για όσους επιμένουν πως αρκεί μια άλλη διαχείριση για να γίνει ο καπιταλισμός ανθρώπινος.