Πρόσφατα το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων ανακοίνωσε την προκήρυξη του μέτρου «Αύξηση της αξίας των γεωργικών προϊόντων» που συγχρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης και το Ελληνικό Δημόσιο.Το συγκεκριμένο μέτρο ενισχύει επενδυτικά σχέδια των οποίων ο προϋπολογισμός κυμαίνεται μεταξύ 100.000 ευρώ και 10.000.000 ευρώ. Το 80% των διαθέσιμων πιστώσεων θα διατεθούν σε επενδυτικά σχέδια ύψους 100.000-5.000.000 ευρώ, ενώ το υπόλοιπο 20% σε έργα ύψους 5.000.001-10.000.000 ευρώ. Τα ποσοστά ενίσχυσης κυμαίνονται από 35% έως 65% ανάλογα με το μέγεθος της επιχείρησης, τον τόπο υλοποίησης της επένδυσης καθώς και το ύψος της επένδυσης. Το συγκεκριμένο μέτρο χρηματοδοτεί επενδύσεις στη μεταποίηση και την εμπορία αγροτικών προϊόντων. Αλλη μια απόδειξη ότι για να γίνουν καπιταλιστικές επενδύσεις οι επιχειρηματίες απαιτούν και προσδοκούν χρηματοδότηση από το αστικό κράτος. Που δίνει σ' αυτούς ενώ για τις λαϊκές ανάγκες όχι μόνο δεν δίνει, αλλά κάνει συνεχώς περικοπές. Και μην πουν ότι ενισχύει και αυτοαπασχολούμενους, γιατί αυτούς τους ξεκληρίζει ο ανταγωνισμός.

Το «Βήμα της Κυριακής» και ο Λ. Σταυρόπουλος (29/12/2013) κλιμακώνουν την αντιΚΚΕ βρώμικη προπαγάνδα τους σχετικά με το ΚΚΕ και την δήθεν «αποκαθήλωση» του Χαρίλαου Φλωράκη. Φαίνεται πως ζήλεψαν και στο «συγκρότημα του ΔΟΛ» την προπαγανδιστική τακτική του «πες - πες κάτι θα μείνει». Και συνεχίζουν την τακτική του «τιμώ μετά θάνατον όσους μισούσα εν ζωή» γιατί αυτό βολεύει τον αντικομμουνισμό. Αναπαράγοντας άθλιες υποβολιμιαίες συκοφαντίες ενάντια στο ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Τους το 'χουμε ξαναπεί,«σε τούτα δω τα μάρμαρα κακιά σκουριά δεν πιάνει». Αξιος ο μισθός τους...

«(...) στο μυαλό του κ. Αμπε (σ.σ. πρωθυπουργού της Ιαπωνίας) η αποκατάσταση της οικονομικής ισχύος της Ιαπωνίας είναι το όχημα για την επίτευξη ενός μεγαλύτερου στόχου: Η οικοδόμηση μιας ισχυρότερης Ιαπωνίας με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, με δυναμικό στρατό και υπερηφάνεια για το παρελθόν της κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτή η ατζέντα, που προκάλεσε το ψαλίδισμα της πρώτης θητείας του Αμπε (2006 - 2007), επανήλθε στο προσκήνιο τις τελευταίες εβδομάδες με αποκορύφωμα την προχθεσινή επίσκεψή του στον ναό Γιασουκούνι, που τιμά τους Ιάπωνες νεκρούς του πολέμου, συμπεριλαμβανομένων αρκετών εγκληματιών πολέμου, οι οποίοι εκτελέστηκαν μετά την ήττα της Ιαπωνίας (...) Ο κ. Αμπε, όμως, έχει αποδείξει ότι είναι πρόθυμος να αναλάβει μεγάλο πολιτικό ρίσκο και να απομακρύνει τη χώρα του από τον μεταπολεμικό φιλειρηνισμό της (...) Η επίσκεψη προκάλεσε την άμεση αποδοκιμασία αξιωματούχων στο Πεκίνο και στη Σεούλ (...) η νέα Αμερικανίδα πρέσβειρα στην Ιαπωνία, Καρολάιν Κένεντι, επίσης εξέφρασε την απογοήτευσή της». Αυτά έγραψαν πρόσφατα οι «New York Times». Αποκαλύπτοντας ότι στη Νοτιοανατολική Ασία οξύνονται οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί που είναι πηγή των πολέμων και τα μονοπώλια της Ιαπωνίας ετοιμάζονται για παν ενδεχόμενο. Τα περί εγκατάλειψης «του φιλειρηνισμού» είναι προκλητικά για τους λαούς, ιδιαίτερα όταν λέγονται από τις ΗΠΑ.

Βγήκε στα κεραμίδια ο ΣΥΡΙΖΑ επειδή, άκουσον άκουσον, όπως γράφει η «Αυγή» του Σαββάτου, 28/12/2013 «η Μέρκελ, στην τελευταία σύνοδο κορυφής, ξεφούρνισε: "Αν η Ελλάδα έπρεπε να εγκαταλείψει την Ευρωζώνη, τότε η έξοδός της θα έφερνε και την έξοδο όλων μας". Δηλαδή, το περιβόητο Grexit ήταν μια μπλόφα, μια απάτη (...) Κι όμως, λοιπόν, υπήρχε άλλος δρόμος, αρκεί να τον διεκδικούσαν. Αυτοί επετέθησαν στον ΣΥΡΙΖΑ επειδή αναζητούσε τον εναλλακτικό δρόμο, την αντίσταση και τη διαπραγμάτευση». Ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει να προβάλλει επιχειρήματα και λογικές δικαίωσης της γραμμής του στο πλαίσιο της ΕΕ, της Ευρωζώνης και της αστικής διαχείρισης. Και συγκαλύπτει ότι πολιτική σαν αυτή που εφαρμόζεται στην Ελλάδα με τα μνημόνια εφαρμόζεται σε όλα τα κράτη της ΕΕ και χωρίς μνημόνια, ενώ η ενδοευρωενωσιακή κόντρα για το ποιο μείγμα πολιτικής είναι εγκλωβισμός των λαών «από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη», γιατί αφορά το κεφάλαιο.