ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ «ΥΔΩΡ 2.0»

Το νερό ... νεράκι για τους βιοπαλαιστές αγρότες και εγγυημένα κέρδη για τα μονοπώλια

ICON

Τη Δευτέρα 8/11 η κυβέρνηση της ΝΔ, διά του πρωθυπουργού και του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης, παρουσίασε με τυμπανοκρουσίες το πρόγραμμά της για 21 αρδευτικά έργα (Πρόγραμμα «Υδωρ 2.0») με το οποίο ισχυρίζεται ότι φέρνει μια κοσμογονία στις εγγειοβελτιωτικές υποδομές της χώρας και ότι μέσω αυτών «δημιουργούνται οι αναγκαίες υποδομές για την αγροτική ανάπτυξη και τον μετριασμό των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής».

Μετά τις εξαγγελίες της κυβέρνησης, μια σειρά από δημοσιεύματα στον αστικό Τύπο καταγράφουν το αυξημένο ενδιαφέρον ελληνικών και ξένων κατασκευαστικών και τραπεζικών ομίλων αλλά και την κινητικότητα ξένων πρεσβειών, όπως της Γαλλίας.

Και δεν θα μπορούσε να συμβαίνει διαφορετικά από τη στιγμή που η κερδοφορία για τα μονοπώλια που θα εμπλακούν είναι εγγυημένη και τεράστια. Με βάση τα όσα έχει ανακοινώσει η κυβέρνηση, ο συνολικός τζίρος των εταιρειών από τα συγκεκριμένα έργα θα ξεπεράσει τα 4 δισ. ευρώ (1,6 δισ. ευρώ για κατασκευή και 2,4 δισ. ευρώ για λειτουργία 25 ετών), δηλαδή 160 εκατομμύρια ανά έτος. Το πρόγραμμα θα πραγματοποιηθεί μέσω Συμπράξεων Δημόσιου - Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), ενώ η χρηματοδότηση από το Ταμείο Ανάκαμψης προβλέπεται ότι θα ξεπεράσει τα 200 εκατομμύρια ευρώ, τα οποία και θα ξεκοκαλίσουν οι κατασκευαστές και οι τράπεζες που θα εμπλακούν.

Αν λάβει κανείς υπόψη ότι η συνολική καλλιεργούμενη έκταση που πρόκειται να καλυφθεί είναι περίπου 1,35 εκατ. στρέμματα και κάνει απλούς υπολογισμούς, πολύ εύκολα οδηγείται στο συμπέρασμα ότι το ετήσιο κόστος λειτουργίας/άρδευσης φτάνει τα 120 ευρώ ανά στρέμμα καλλιέργειας, δηλαδή ένα τεράστιο βάρος που πρόκειται με τον έναν ή τον άλλον τρόπο να το φορτωθούν οι βιοπαλαιστές αγρότες ή και τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα. Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι δεν θα επιβαρυνθούν άμεσα οι αγρότες περισσότερο απ' ό,τι επιβαρύνονται μέχρι σήμερα από τους Οργανισμούς Εγγείων Βελτιώσεων (ΟΕΒ, ΤΟΕΒ κ.λπ.), αλλά οι ιδιώτες θα πληρώνονται μέσω του κρατικού προϋπολογισμού.

Αρα, αυτό που εγγυάται το Πρόγραμμα «Υδωρ 2.0» είναι ένα πάρτι κερδοφορίας για τα μονοπώλια στο έδαφος ενός τεράστιου χαρατσώματος στις πλάτες του λαού.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, που σήμερα έχει ανέβει στα κάγκελα και ξιφουλκεί εναντίον των ΣΔΙΤ, υποκρίνεται και προσπαθεί να θολώσει τα νερά για να ξεχαστούν τα δικά του «έργα και ημέρες», που ως κυβέρνηση προώθησε μια σειρά από ανάλογες συμπράξεις αξιοποιώντας τες ως όχημα για την παραπέρα εμπορευματοποίηση τομέων όπως η Υγεία, η Παιδεία, η διαχείριση των σκουπιδιών κ.λπ.

Η λειτουργία της οικονομίας με κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος και ο σχεδιασμός της κρατικής πολιτικής σύμφωνα με τις ανάγκες ενίσχυσης της κερδοφορίας υπονομεύουν τις δυνατότητες του σχεδίου για την ικανοποίηση των αναγκών της κοινωνίας. Για το κεφάλαιο και το κράτος τα σχετικά έργα, όπως και κάθε έργο, αποτιμώνται από το κέρδος που μπορούν να αποδώσουν στο πλαίσιο της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Επομένως και μετά τη λειτουργία των παραπάνω έργων οι τιμές των αγροτικών προϊόντων στον παραγωγό αγρότη θα συμπιέζονται προς τα κάτω, ακόμα και κάτω του κόστους ώστε να κερδοφορούν τα μονοπώλια, θα συνεχίζονται η φοροεπιδρομή του κράτους, οι εκβιασμοί των εμποροβιομήχανων, ως επακόλουθα του καπιταλιστικού δρόμου.

Η πραγματική διέξοδος για τον λαό μας βρίσκεται στον αντίποδα της κερδοφορίας και του καπιταλιστικού ανταγωνισμού, σε μια διαφορετική κοινωνική οργάνωση που με κεντρικό σχεδιασμό και κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής θα εξασφαλίζει την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνατοτήτων με γνώμονα τις κοινωνικές ανάγκες και την προστασία του περιβάλλοντος.

Ο. Δ.

Τα φώτα στο «ύφος της ερώτησης», το δράμα και οι πραγματικοί ένοχοι στο σκοτάδι...

Από χτες (σ.σ. προχτές) ένα από τα δημοφιλή θέματα σχολιασμού στα social media αποτελεί η διένεξη του Κυρ. Μητσοτάκη με Ολλανδή δημοσιογράφο στο πλαίσιο της κοινής συνέντευξης Τύπου με τον Ολλανδό πρωθυπουργό.

Είναι προφανές ότι ένας δημοσιογράφος επιλέγει το θέμα της ερώτησης που θα καταθέσει. Ωστόσο, με αφορμή το ερώτημα που αφορούσε τα pushbacks - δηλαδή τις απαράδεκτες, βίαιες επαναπροωθήσεις προσφύγων και μεταναστών στα σύνορα - και την απάντηση του Κυρ. Μητσοτάκη, η υπόθεση απαιτεί λίγο σκάλισμα για να μη μετατραπεί η συζήτηση σε χαρτοπόλεμο, μακριά από την ουσία, ανάμεσα στην κυβέρνηση της ΝΔ και την αξιωματική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ. Στο πλαίσιο αυτής της αντιπαράθεσης επιχειρείται να μείνουν ξανά στο (βολικό) σκοτάδι οι πραγματικοί υπεύθυνοι για το δράμα των προσφύγων και των μεταναστών, που σήμερα το παρακολουθούμε στα σύνορα Λευκορωσίας - Πολωνίας, εδώ και χρόνια το παρακολουθούμε στο Αιγαίο, πριν από λίγους μήνες το βλέπαμε στην Ισπανία κ.α.

Την ίδια στιγμή που διάφοροι φουσκώνουν περήφανα τα στήθη τους για τον Κυρ. Μητσοτάκη και την «αποστομωτική» - όπως λένε - απάντηση, καταπίνουν αμάσητο το γεγονός ότι η κυβέρνηση της ΝΔ, συνεχίζοντας το «έργο» του ΣΥΡΙΖΑ και σε αυτόν τον τομέα, αναθέτει δικαιοδοσία επιτήρησης των ελληνικών συνόρων στη Frontex (Ευρωπαϊκή Συνοριοφυλακή - Ακτοφυλακή). Η Frontex συμμετέχει στις επαναπροωθήσεις, αποτελεί κατασταλτικό μηχανισμό της ΕΕ, της ίδιας ΕΕ που αποδεδειγμένα με τη στάση της ενθαρρύνει την αμφισβήτηση των συνόρων από την άρχουσα τάξη της Τουρκίας, γιατί αυτή αποτελεί στρατηγικό εταίρο της ΕΕ.

Την ίδια στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ φοράει την προβιά του «ανθρωπιστή», αποσιωπά ότι η απαράδεκτη Κοινή Δήλωση ΕΕ - Τουρκίας, προϊόν της οποίας είναι οι επαναπροωθήσεις και οι απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης για όσους κατατρεγμένους επιβιώσουν, υπογράφτηκε επί κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και συνεχίζει να είναι σε ισχύ μαζί με τη Συνθήκη του Δουβλίνου. Αυτές είναι οι κατευθύνσεις της ΕΕ που μετατρέπουν την Ελλάδα σε αποθήκη εγκλωβισμένων προσφύγων και μεταναστών, που μετατρέπει τους ξεριζωμένους σε μπαλάκι του πινγκ πονγκ, βάζοντας σε κίνδυνο ακόμα και την ίδια τους τη ζωή, όπως συνέβη πρόσφατα με τους 400 μετανάστες που περιφέρονταν για μέρες χωρίς φαΐ και νερό στο Ανατολικό Αιγαίο. Αλλωστε, και ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ στην ανακοίνωσή του με αφορμή το συγκεκριμένο περιστατικό ζητά να ασκηθούν πιέσεις προς την Τουρκία για να δεχτεί επιστροφές!

Οι δηλώσεις ανθρωπισμού για τα δικαιώματα των προσφύγων και μεταναστών απαιτούν πράξεις και όχι υποκριτικές διακηρύξεις. Τα απαράδεκτα παζάρια με την Τουρκία για τις επιστροφές, τις απελάσεις και τις επαναπροωθήσεις στα σύνορα είναι το αποτέλεσμα της Κοινής Δήλωσης ΕΕ - Τουρκίας του 2016.

Αντιπαράθεση στις βίαιες επαναπροωθήσεις δεν μπορεί να γίνει με τη σημαία της ΕΕ.

Η απάντηση στις φυλακές της ΕΕ στα νησιά, που εγκαινιάζει η κυβέρνηση της ΝΔ, δεν είναι τα κολαστήρια, όπως η Μόρια, που λειτουργούσαν επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.

Η βαρβαρότητα της πολιτικής ΕΕ - κυβερνήσεων είναι κοινός τόπος τόσο για «δεξιές» κυβερνήσεις όσο και για τις λεγόμενες προοδευτικές κυβερνήσεις. Πριν από λίγους μήνες άλλωστε όλοι παρακολουθήσαμε σε παγκόσμια ζωντανή μετάδοση την Ισπανία της «προοδευτικής» κυβέρνησης να πετάει μετανάστες στη θάλασσα...

Αλληλεγγύη στους κατατρεγμένους σημαίνει πάλη ενάντια στις αιτίες που τους διώχνουν από τις χώρες τους, πάλη ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στις οποίες η ΕΕ πρωτοστατεί μαζί με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, πάλη ενάντια στην εμπλοκή της Ελλάδας σε αυτά τα επικίνδυνα σχέδια, εμπλοκή που κάθε μέρα που περνάει γίνεται όλο και πιο βαθιά με τη συμφωνία τόσο της κυβέρνησης της ΝΔ όσο και του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΙΝΑΛ κ.λπ.

Για ποια δικαιώματα των προσφύγων νοιάζονται τα κόμματα που διατήρησαν επί 20 χρόνια ελληνικό στρατό στο Αφγανιστάν;

Για ποια δικαιώματα των μεταναστών νοιάζονται τα κόμματα που έχουν αναγορεύσει σε στρατηγικό σύμμαχο το κράτος του Ισραήλ που εγκληματεί σε βάρος του Παλαιστινιακού λαού; Ο κατάλογος της υποκρισίας δεν έχει τέλος...

Το ζήτημα των απαράδεκτων επαναπροωθήσεων το ΚΚΕ το έχει φέρει στο προσκήνιο με δεκάδες παρεμβάσεις στο Ευρωκοινοβούλιο, στη Βουλή κ.α. Οι επαναπροωθήσεις και τα ναυάγια ξεριζωμένων δεν θα σταματήσουν χωρίς σύγκρουση με την πολιτική και τις αποφάσεις της ΕΕ και των αστικών κυβερνήσεων, χωρίς κατάργηση των Συμφωνιών της ΕΕ (Δουβλίνο κ.λπ.) και της Κοινής Δήλωσης με την Τουρκία. Αντί η κυβέρνηση να εγκαινιάζει φυλακές της ΕΕ στα νησιά, να πιέσει για Επιτροπές Ασύλου μέσα στην Τουρκία, με ευθύνη της ΕΕ και της Υπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, και από εκεί να ταξιδεύουν οι πρόσφυγες απευθείας για τις χώρες προορισμού τους.

* Αναδημοσιεύεται από το πόρταλ «902.gr»