ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Περπατημένος δρόμος

Τα γνωστά μαυρογιαλούρικα κόλπα με τις «κοψοκορδέλες» του πρωθυπουργού στην Κρήτη, όπως και τα αντίστοιχα όλων των προηγούμενων ημερών από υπουργούς, ώστε να αξιοποιηθούν στην παραπλανητική επιχείρηση για το «κλίμα που αλλάζει» τάχα για το λαό, πρέπει κι αυτά να γίνουν κριτήριο ψήφου. Οχι βέβαια για τους λόγους που επικαλούνται η κυβέρνηση, όσο και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα που στήνουν έναν ακόμα ψευτοκαβγά πάνω από τα εργοτάξια, για το ποιος είναι ο «ικανός» και ο «ανίκανος» διαχειριστής του κεφαλαίου, αλλά ως μια ακόμα ευκαιρία ώστε ο λαός να θυμηθεί τι σήμαιναν όλα αυτά τα χρόνια τα «μεγάλα έργα» και σχέδια του κεφαλαίου, για τις δικές του ανάγκες.

Για να θυμηθούν το πώς εκεί που στρώθηκαν οι μεγάλοι οδικοί άξονες για να υπηρετήσουν τα μεγαλεπήβολα σχέδια της αστικής τάξης για «Ελλάδα - διαμετακομιστικό κόμβο», εκεί τους έγδαραν για να ταΐσουν με απανωτές επιδοτήσεις και προνόμια τους επιχειρηματικούς ομίλους και συνεχίζουν να τους γδέρνουν οι κατασκευαστικοί όμιλοι με τα απανωτά διόδια.

Να θυμηθούν και τι γίνεται λίγο παραδίπλα από τα έργα αυτά, εκεί που η ζυγαριά του «κόστους - οφέλους», που είναι το κριτήριο για την ΕΕ, το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του, δεν δείχνει κέρδη για τους επιχειρηματικούς ομίλους.

Οσο γι' αυτό, αποκαλυπτικά είναι και τα όσα έζησε, λίγα χιλιόμετρα από εκεί που ο πρωθυπουργός έκοβε κορδέλες, ο λαός της Κρήτης, που θρήνησε νεκρούς, είδε τις περιουσίες του να καταστρέφονται και το μισό οδικό δίκτυο να γίνεται σμπαράλια, εξαιτίας της έλλειψης αντιπλημμυρικών έργων.

Εργων δηλαδή που, όπως έδειξε για μια ακόμα φορά η χτεσινή απάντηση της επιτρόπου της ΕΕ στις Ερωτήσεις των ευρωβουλευτών του ΚΚΕ, δεν είναι κερδοφόρα και άρα «επιλέξιμα» για το κεφάλαιο και γι' αυτό σε αντίθεση με τα «μεγάλα έργα», όπου οι κυβερνήσεις λύνουν σε χρόνο μηδέν τα όποια «κωλύματα» και τα χρηματοδοτούν με ένα σκασμό λεφτά, αυτά «σέρνονται» για χρόνια.

Οπως χαρακτηριστικό είναι και το παράδειγμα της Μάνδρας, με το «καμάρι» της νέας Εθνικής οδού που τη διασχίζει να μην έχει πρόβλεψη για αντιπλημμυρικά έργα και να μετατρέπεται σε παγίδα θανάτου για τον λαό της περιοχής.

Η πείρα αυτή μπορεί να αξιοποιηθεί από τον λαό. Ο «δρόμος» που του δείχνουν η κυβέρνηση, η ΝΔ, τα υπόλοιπα αστικά κόμματα όπως και οι εκλεκτοί τους στην Τοπική Διοίκηση, είναι περπατημένος ξανά και ξανά, και οδηγεί πάντα στα ίδια αδιέξοδα, γιατί η καπιταλιστική κερδοφορία αντιστρατεύεται τις λαϊκές ανάγκες. Αυτές μπορούν να έρθουν στο προσκήνιο μόνο με τον αγώνα του ίδιου του λαού σε σύγκρουση με το κεφάλαιο, την ΕΕ, τις κυβερνήσεις του. Σε αυτόν τον αγώνα οι εργαζόμενοι χρειάζονται ένα πολύ πιο δυνατό ΚΚΕ παντού.

Γνώριμη τακτική... με ανεβασμένο επίπεδο δυσκολίας

Η τακτική των αστικών ΜΜΕ είναι γνωστή, ωστόσο το έργο τους μετά τις φετινές απεργιακές συγκεντρώσεις της Πρωτομαγιάς είναι αλήθεια ότι ήταν κάπως πιο δύσκολο...

Πώς να κουκουλώσουν την απόλυτη γύμνια, τα σκορποχώρια λίγων δεκάδων που εμφάνισαν οι εργατοπατέρες;

Και πώς να «θάψουν» - χωρίς να χάσουν κάθε ίχνος αληθοφάνειας - τις χιλιάδες εργαζομένων και λαού που συμμετείχαν μαζικά στις συγκεντρώσεις των συνδικάτων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ;

Χωρίς άλλη επιλογή και χωρίς να μπορούν να συσκοτίσουν πλήρως την αλήθεια, η συντριπτική πλειοψηφία των αστικών ΜΜΕ επιδόθηκαν στις αγαπημένες τους αλχημείες...

Αρχικά, τη μέρα της Πρωτομαγιάς, τα περισσότερα διαδικτυακά Μέσα «έθαψαν» το ίδιο το γεγονός των απεργιακών συγκεντρώσεων. Στα περισσότερα από αυτά έπρεπε... να «σκάψεις» αρκετά για να βρεις μια σχετική είδηση, την ώρα που σε πρώτο πλάνο φιγουράριζε κάθε άσχετο και ανούσιο «θέμα».

Οταν κατάφερνες τελικά να εντοπίσεις κάποιο θέμα για την Πρωτομαγιά, το κουκούλωμα συνεχιζόταν στο περιεχόμενο: Αλλού γινόταν γενικώς αναφορά σε... «χωριστές συγκεντρώσεις ΓΣΕΕ και ΠΑΜΕ», χωρίς την παραμικρή αναφορά στη μαζικότητά τους, χωρίς γενικά πλάνα, αλλά με... «καλλιτεχνικές» κοντινές φωτογραφίες, για να μην μπορούν οι εργαζόμενοι να βγάλουν μόνοι τους τα συμπεράσματά τους. Αλλού επιστρατεύονταν τα γνωστά... δημιουργικά μαθηματικά, όπου η «συγκέντρωση» της ΓΣΕΕ από 50 - 70 άτομα που ήταν στην πραγματικότητα, «ανέβαινε» στα 350 άτομα. Λες και ακόμα κι αν αυτό ήταν αλήθεια θα άλλαζε κάτι στην ουσία του πράγματος, στο γεγονός δηλαδή ότι οι εργαζόμενοι τους γύρισαν την πλάτη!

Η συνέχεια της επιχείρησης διαστρέβλωσης ήρθε στα κανάλια και τα βραδινά δελτία, πιο «επεξεργασμένη» πλέον...

Αρκετό κλάμα για «μικρή συμμετοχή» και «υποτονικές συγκεντρώσεις», προσπαθώντας να βάλουν στο ίδιο τσουβάλι τα σκορποχώρια των εργατοπατέρων με τους χιλιάδες διαδηλωτές που έδωσαν μαζικό και μαχητικό «παρών» στο Σύνταγμα, αλλά και στις δεκάδες άλλες συγκεντρώσεις που οργάνωσαν τα ταξικά συνδικάτα σε όλη την Ελλάδα.

Και φυσικά, μπόλικη κοπτοραπτική στο μοντάζ, με μαζικά πλάνα από το Σύνταγμα να... «ντύνουν» τις δηλώσεις των εργατοπατέρων στην άδεια πλατεία Κλαυθμώνος, ενώ αντίστροφα όταν αναφέρονταν στη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ, τα περισσότερα κανάλια επέλεγαν ξανά... τα «καλλιτεχνικά» κοντινά.

Το «κερασάκι» ήρθε μια μέρα μετά, με τις χτεσινές εφημερίδες, τους τίτλους και την παρουσίαση που επέλεξαν τα διευθυντικά τους στελέχη.

Στην πρώτη γραμμή ξανά η καραμέλα περί «χωριστών συγκεντρώσεων» και «κατακερματισμού». Πέρα βέβαια από το αναφαίρετο δικαίωμα των εργαζομένων να μη διαδηλώνουν αγκαζέ με τους εργατοπατέρες, με νόθους και ανθρώπους που μπάζουν εργοδότες μέσα στα συνδικάτα, δεν μας εξηγούν οι εν λόγω εφημερίδες από πού και ως πού είναι... «κατακερματισμός» το γεγονός ότι από τη μία οργανώθηκαν μαζικές εργατικές - λαϊκές συγκεντρώσεις και από την άλλη κάποιες άθλιες συνάξεις, με ελάχιστους εργατοπατέρες και εντελώς απόντες τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα...

Δεν έλειψε φυσικά και η πιο ύπουλη επίθεση: «Πυρά μεταξύ συνδικάτων και ΠΑΜΕ» ανέγραφε στην πρώτη της σελίδα φιλοκυβερνητική εφημερίδα, λες και η συνδικαλιστική μαφία είναι «τα συνδικάτα», ή λες και το ΠΑΜΕ είναι κάτι έξω από τα συνδικάτα, μια «παράταξη» και όχι η συσπείρωση των συνδικάτων, Ομοσπονδιών, Εργατικών Κέντρων που παλεύουν για την ανασύνταξη του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, για τα συμφέροντα των εργαζομένων, απέναντι στους εκμεταλλευτές, στις κυβερνήσεις τους και τους ανθρώπους τους μέσα στο εργατικό κίνημα.

Το απόλυτο κοντράστ της προχτεσινής Πρωτομαγιάς επιβεβαίωσε όμως ακριβώς το αντίθετο από αυτήν την ύπουλη ορολογία περί «αντιπαράθεσης συνδικάτων και ΠΑΜΕ»: Το φιάσκο των εργατοπατέρων ήταν ακριβώς το ότι στη «συγκέντρωση» στην πλατεία Κλαυθμώνος δεν μπόρεσαν να εμφανίσουν ούτε ένα μπλοκ συνδικάτου, την ίδια ώρα που η πλατεία Συντάγματος, στη συγκέντρωση που καλούσε το ΠΑΜΕ, γέμισε από τα μαζικά μπλοκ δεκάδων κλαδικών και επιχειρησιακών συνδικάτων, σωματειακών επιτροπών σε χώρους δουλειάς, Ομοσπονδιών, σωματείων του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα.

Με δυο λόγια... το «πάλεψαν» για άλλη μια φορά τα αστικά ΜΜΕ, αλλά η απαξίωση της συνδικαλιστικής μαφίας στην ηγεσία της ΓΣΕΕ είναι τόσο μεγάλη που δεν την σώζουν τέτοια κολπάκια.

Οι χιλιάδες κόσμου που συμμετείχαν στις απεργιακές συγκεντρώσεις των συνδικάτων τα οποία συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ δείχνουν τις μεγάλες δυνατότητες να σπάνε στην πράξη μέσα στους χώρους δουλειάς, μέσα στις εργατικές - λαϊκές γειτονιές το «θάψιμο» και ο αποπροσανατολισμός από τα αστικά ΜΜΕ, να φτάσει ακόμα πιο πλατιά και με κάθε τρόπο σε κάθε εργαζόμενο το κάλεσμα για ανυποχώρητο αγώνα, με πυξίδα τις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής τάξης και του λαού.

Γ.