Κάθε φορά που η κυβέρνηση μιλά γι' αυτές τις «κόκκινες γραμμές» οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα κάτι χάνουν. Αυτήν τη φορά κάτι πολύ σημαντικό. Το ομολόγησε ο ίδιος ο υπουργός Εργασίας, Γ. Κατρούγκαλος, σε τηλεοπτική συνέντευξη: Πρώτον, ότι για την κυβέρνηση είναι δεδομένη πλέον η κατάργηση του υπουργικού «βέτο» («διοικητική έγκριση») και ότι στο εξής την αρμοδιότητα για την έγκριση ή μη των ομαδικών απολύσεων πάνω από τα καθορισμένα όρια θα την έχει εξολοκλήρου το αναβαθμισμένο «Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας». Δεύτερον, ότι στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης υπάρχει η αύξηση (ή και απελευθέρωση;) του ποσοστού των απολύσεων που προβλέπει ο νόμος για μια επιχείρηση, ανάλογα με τον αριθμό των εργαζομένων που απασχολεί.

Αυτή είναι πλέον η «αλλαγή σελίδας», για την οποία μίλησε και ο πρωθυπουργός προχτές το βράδυ. Η εμπειρία των ίδιων των εργαζομένων λέει πως έως τώρα κάθε «αλλαγή σελίδας» έβρισκε και βρίσκει το λαό σε χειρότερη θέση, με ακόμα πιο πετσοκομμένα το εισόδημα και τα δικαιώματά του. Γιατί πολύ απλά δεν μπορεί να υπάρξει καμιά θετική «αλλαγή σελίδας» για το λαό όσο βρίσκεται εντός των τειχών της εξουσίας του κεφαλαίου και εντός των λυκοσυμμαχιών του. Δεν μπορεί να υπάρξει καμιά «καλύτερη επόμενη μέρα» για τους εργαζόμενους από κυβερνήσεις που υπηρετούν το στόχο της ανάκαμψης των κερδών και της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, πολύ απλά γιατί ο στόχος αυτός περνά υποχρεωτικά μέσα από τη διασφάλιση φθηνής εργατικής δύναμης και νέων πεδίων κερδοφορίας για το κεφάλαιο, περνά μέσα από το άνοιγμα της ψαλίδας ανάμεσα στην παραγωγικότητα και τους μισθούς, μέσα δηλαδή από την ένταση της εκμετάλλευσης.

Η νέα σελίδα σημαίνει μόνο διεύρυνση των απωλειών με την προσθήκη νέων βάρβαρων μέτρων, με παράλληλη συστηματική προσπάθεια να συμβιβαστεί ο λαός με τη φτώχεια και τη ζωή χωρίς δικαιώματα.

Ετσι και η «στροφή στην καθημερινότητα», για την οποία μιλά η κυβέρνηση, είναι ακριβώς η έμφαση στην εξειδίκευση της αντιλαϊκής της πολιτικής σε κάθε πτυχή της ζωής των εργαζομένων και του λαού, σε συνδυασμό με ορισμένα μέτρα - «ασπιρίνες» για τη διαχείριση της ακραίας φτώχειας, που οξύνεται εξαιτίας αυτής της πολιτικής.

Το απέδειξε με τον νέο «αναπτυξιακό νόμο», ο οποίος προβάλλεται ως ένα από τα κεντρικά στοιχεία της «επόμενης σελίδας», με τα νέα προκλητικά προνόμια προς το μεγάλο κεφάλαιο, τις νέες φοροαπαλλαγές και κρατικές ενισχύσεις κ.ο.κ. Αυτά είναι τα συστατικά του «κοινωνικού προσήμου» και της «δίκαιης ανάπτυξης», για τα οποία μιλά η κυβέρνηση.

Για όσους τρέφουν ακόμα αυταπάτες για την κατεύθυνση στην οποία κινούνται τα πράγματα, φρόντισε ο γενικός εισαγγελέας με την εισήγησή του προς το Δικαστήριο της ΕΕ να ξεκαθαρίσει ότι «η Ευρωπαϊκή Ενωση βασίζεται στην ελεύθερη οικονομία της αγοράς, γεγονός που σημαίνει ότι οι επιχειρήσεις πρέπει να έχουν την ελευθερία να ασκούν τις δραστηριότητές τους κατά το δοκούν. Ποια είναι λοιπόν τα όρια της παρεμβάσεως των κρατών - μελών, προκειμένου να διασφαλιστεί η εργασιακή ασφάλεια των εργαζομένων; Αυτό είναι το ζήτημα που το Δικαστήριο καλείται να επιλύσει στην παρούσα διαδικασία εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως». Η υπόθεση αφορά στις ομαδικές απολύσεις στα «Τσιμένα Χαλκίδας» και ο εισαγγελέας, με τον τρόπο με τον οποίο προσδιορίζει την ουσία της υπόθεσης, δεν αφήνει καμιά αμφιβολία για το στόχο και το εύρος των ανατροπών που ετοιμάζουν κυβέρνηση - κεφάλαιο - ΕΕ στα Εργασιακά, μέρος των οποίων αποτελούν και οι ομαδικές απολύσεις.

Με μια τέτοια μαύρη προοπτική, λογικό είναι η κυβέρνηση να καταφεύγει και στη μαύρη προπαγάνδα για να περάσει στα μαλακά η πολιτική της. Το πώς θα διαφημιστούν τα αντιλαϊκά «επιτεύγματα» για να γίνει η χώρα «ελκυστικός προορισμός» για τις επενδύσεις του κεφαλαίου, ήταν το ζήτημα που κυριάρχησε στην πρώτη συνεδρίαση του Συμβουλίου Εθνικής Επικοινωνιακής Πολιτικής (ΣΕΕΠ), υπό την προεδρία του πρωθυπουργού, στο Μέγαρο Μαξίμου. Αποστολή του ΣΕΕΠ είναι αφενός η εκπομπή σαφούς μηνύματος προς τους επενδυτές ότι το περιβάλλον στην Ελλάδα, έπειτα από την πολιτική όλων των προηγούμενων χρόνων, πολιτική περιστολής εργασιακών, ασφαλιστικών δικαιωμάτων και προώθησης των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, είναι ιδανικό για την απόδοση κερδών. Αλλά, παράλληλα, έγινε σαφές ότι στόχος είναι το καταλληλότερο αμπαλάρισμα της εφαρμοζόμενης πολιτικής για το πλασάρισμά της στο εσωτερικό της χώρας ως δήθεν ωφέλιμης και για το λαό.

Η ίδια η κυβερνητική εκπρόσωπος, Ολγα Γεροβασίλη, δήλωσε ότι ο στόχος της καπιταλιστικής ανάπτυξης δεν μπορεί να υπηρετηθεί αποτελεσματικά αν δεν τον υιοθετήσει ως δικό του ο λαός και δεν στρατευτεί για την υλοποίησή του! Μιλώντας στα Γιάννενα υποστήριξε πως «η χώρα χρειάζεται εκ νέου την παραγωγική της ανασυγκρότηση, τη συγκρότηση της παραγωγικής της βάσης σε καινούργια δεδομένα, ώστε τα μοντέλα να είναι και σε αναπτυξιακή κατεύθυνση αλλά και βιώσιμα (...) Διότι χωρίς αυτό, αν δεν γίνουμε ανταγωνιστικοί, όχι μόνο στο οικονομικό επίπεδο αλλά και στο ποιοτικό επίπεδο, προφανώς δεν θα επιτευχθεί ο στόχος (...) Να πείσουμε τους ανθρώπους της περιοχής ότι χωρίς την ενεργή συμμετοχή του ανθρώπινου δυναμικού και των φορέων της περιοχής, κανένα σχέδιο, όσο κι αν είναι συγκροτημένο, δεν μπορεί να προχωρήσει. Επομένως, αυτή η συζήτηση εδώ σήμερα είναι η έναρξη ενός σημαντικού διαλόγου με τελικό στόχο την ενεργοποίηση της τοπικής κοινωνίας».

Σε επιβεβαίωση του παραπάνω σχεδιασμού, ο επικεφαλής του Γιούρογκρουπ, Γερούν Ντάισελμπλουμ, δήλωσε ότι «οι μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας μόλις τώρα ξεκινούν», αναφερόμενος στο εργασιακό πακέτο που διαπραγματεύεται η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για τη δεύτερη «αξιολόγηση» του 3ου μνημονίου, το επόμενο φθινόπωρο. Είχε προηγηθεί δήλωση του ίδιου ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επεξεργάζεται ενιαίο για όλα τα κράτη - μέλη κανονισμό για τα Εργασιακά, με κριτήριο την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, προσθέτοντας ότι «το εργασιακό κόστος στην ΕΕ είναι ιδιαίτερα μεγάλο και πρέπει να βοηθηθούν οι επιχειρήσεις με μείωση της μισθολογικής, όσο και φορολογικής επιβάρυνσής τους».

Βρισκόμαστε ήδη εκεί όπου αποκτά ξεχωριστή σημασία η επισήμανση που έκανε ο Γενικός Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας: «Το ζητούμενο για τους εργάτες, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, είναι να οργανώσουν όσο πιο γρήγορα, όσο πιο αποφασιστικά γίνεται την αντεπίθεσή τους. Με αφετηρία την απαίτηση για άμεση ανάκτηση των μεγάλων απωλειών του λαού την περίοδο της κρίσης, πρέπει και μπορούν να οργανωθούν μαζικοί, μαχητικοί αγώνες σε αντιμονοπωλιακή - αντικαπιταλιστική κατεύθυνση, με ριζοσπαστικούς στόχους πάλης, που θα φωτίζουν την ανάγκη αποφασιστικής σύγκρουσης με την πολιτική και την εξουσία των μονοπωλίων. Μόνο η οργάνωση της εργατικής - λαϊκής αντεπίθεσης μπορεί να ανακόψει και να ανατρέψει τις νέες δέσμες αντιλαϊκών μέτρων, που έρχονται καλυμμένες με το μανδύα μιας δήθεν "δίκαιης ανάπτυξης". Σ' αυτήν την κατεύθυνση, οι δυνάμεις του ΚΚΕ και μέσα και έξω απ' τη Βουλή θα δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους το επόμενο διάστημα».

Στο Λονδίνο, οι καρχαρίες του Σίτι εξήγγειλαν τη σαρκοβόρα αγρυπνία τους, ενόψει του δημοψηφίσματος καθώς στις λίγες μέρες που απομένουν έως την Πέμπτη πολλαπλασιάζονται κι απ' τις δυο πλευρές οι τρομοκρατικές απειλές πάσης φύσεως και μορφής, κυρίως όμως για φτώχεια, απομόνωση κι άλλα τέτοια βαρύγδουπα, στα οποία εμείς εδώ έχουμε συνηθίσει και πριν και μετά το φαιδρό δημοψήφισμα που λειτούργησε ως μπότοξ και κολαγόνο μαζί, ενδεχομένως και ψευδολίφτινγκ της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ το περσινό θερμό καλοκαίρι. Ηταν τότε που η πολιτική πάρεση απαιτούσε από το Λάκη να κλείνει το αριστερό μάτι και να βλέπει αριστερά απ' το δεξί, ενώ φέτος λίγο πριν σφίξουν οι ζέστες πρόλαβε να δει αριστεροδέξια τα σπίτια του κόσμου να χάνονται.