Τα παρατεταγμένα φέρετρα με νούμερα αντί ονόματα των πνιγμένων της απελπισίας, με πρωθυπουργάρες κοστουμαρισμένες να αποτίουν φόρο τιμής σ' αυτούς που οι ίδιοι δολοφόνησαν, είναι η επιτομή της χυδαιότητας και της καπιταλιστικής βαρβαρότητας στο ξεκοιλιασμένο ευρωυπογάστριο του αλμυρού θανάτου.

Εχει μεγάλη σημασία την επόμενη μέρα των εκλογών, να έχουμε περισσότερους αγωνιστικούς, ζωντανούς συλλόγους που διεκδικούν και παλεύουν για τις σύγχρονες ανάγκες μας και όχι συλλόγους νεκροζώντανους, στηρίγματα παλιών και νέων μνημονίων, στηρίγματα της αντιλαϊκής πολιτικής της ΕΕ και των μονοπωλίων.

Ειδικά στις σημερινές συνθήκες, που με τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ παραμένουν εδώ η αντιλαϊκή πολιτική, οι αντιλαϊκές συμφωνίες με την ΕΕ, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ, το χρέος που δε δημιουργήσαμε αλλά θέλουν να μας βάλουν να το πληρώσουμε εμείς και οι οικογένειές μας. Που ακόμα και στις πρακτικές είμαστε «στο ίδιο έργο θεατές», όπως έδειξε το παράδειγμα με τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου.

Για να γίνουν, λοιπόν, οι σύλλογοι δύναμη στα χέρια των φοιτητών η απάντηση πρέπει να είναι άνοδος σε ψήφους και σε ποσοστά του ψηφοδελτίου της Πανσπουδαστικής ΚΣ.

Ωστε την επόμενη μέρα των εκλογών να υπάρχουν σύλλογοι που θα αντιστέκονται και δε θα προσκυνάνε τις κατευθύνσεις της ΕΕ, την πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντα των μονοπωλίων. Γυρνώντας την πλάτη στις δυνάμεις που θέλουν το φοιτητικό κίνημα στήριγμα και νέο χειροκροτητή τους, της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που συστήνει σε εμάς και τις οικογένειές μας «λιτό βίο» και υπογράφει τη συνέχιση των μνημονίων αλλάζοντάς τους το όνομα, την ΑΡΕΝ και το «αγωνιστικό» δεκανίκι τους, τα ΕΑΑΚ.

Αυτή είναι η απάντηση ώστε την επόμενη μέρα να δυναμώσει ο αγώνας και η συλλογική δράση για τις σύγχρονες ανάγκες, για δωρεάν σίτιση - στέγαση - μετακίνηση - βιβλία, για επαρκή κρατική χρηματοδότηση και ενιαία ανώτατη αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Παιδεία. Για να δυναμώσει το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών, που έδωσε αγωνιστική πνοή στους συλλόγους, διαμόρφωσε πλαίσιο αιτημάτων και διεκδίκησης που απαντά στις σύγχρονες ανάγκες μας, που μπήκε μπροστά στην οργάνωση της πάλης για δημόσιες και δωρεάν σπουδές και βρέθηκε δίπλα σε κάθε φοιτητή και σπουδαστή, πραγματικό στήριγμα.

Παράδειγμα 1: Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου για τη δέσμευση των αποθεματικών πανεπιστημίων - ΤΕΙ: Οι μάσκες έπεσαν...

Το ΜΑΣ, μέσα από τους συλλόγους, κάλεσε σε άμεση δράση απέναντι στην ΠΝΠ, που έρχεται να βάλει «νάρκη» στην ήδη υπάρχουσα οικονομική ασφυξία των πανεπιστημίων (μειώσεις προϋπολογισμών πάνω από 50% και «κούρεμα» των αποθεματικών από το 2012). Κάλεσε έκτακτες Γενικές Συνελεύσεις, συζητήσεις καταδίκης σε ΔΣ, κάλεσε τις πρυτανείες και τους προέδρους των ΤΕΙ να απειθαρχήσουν. Οργάνωσε συλλαλητήρια σε διάφορες πόλεις από κοινού με δήμους, σωματεία και μαζικούς φορείς.

Οι δυνάμεις της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ έχυναν κροκοδείλια δάκρυα για την άθλια κατάσταση στις σχολές, όμως δεν μπορούν να κρύψουν ότι η παράταξη της ΔΑΠ ανοιχτά υπερασπιζόταν το 2012 το «κούρεμα» των αποθεματικών, ύψους 187 εκατ. ευρώ, με τα ίδια ακριβώς επιχειρήματα που το έκανε και η ΑΡΕΝ σήμερα, δηλαδή ότι «γίνεται για το καλό της χώρας, για να μη χρεοκοπήσουμε». Εκαναν ό,τι μπορούσαν για να μπλοκάρουν τη διεξαγωγή Γενικών Συνελεύσεων και δράσεων. Ελεγαν παντού ότι «δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα», σπέρνοντας έτσι το συμβιβασμό και την υποταγή στην αντιλαϊκή πολιτική που αδειάζει τα ταμεία των σχολών.

Από την άλλη, οι νέοι κυβερνητικοί εκπρόσωποι στις σχολές απέδειξαν με τη στάση τους ότι γρήγορα μπαίνουν στο νέο «ρολάκι». Από τη μία η ΑΡΕΝ (ΣΥΡΙΖΑ) υπερασπιζόταν ανοιχτά την ΠΝΠ λέγοντας ότι «είναι για να σωθεί η χώρα, να μη χρεοκοπήσουμε», τέσσερα χρόνια το ακούγαμε από τη ΔΑΠ αυτό, μέχρι και ότι «είναι συμφέρουσα επένδυση και ότι τα λεφτά θα τοκίζονται». Οπου ακούς πολλά κεράσια κράτα και μικρό καλάθι. Τα ίδια έλεγε και ο Σημίτης για τα χρήματα από τα ασφαλιστικά ταμεία των εργαζομένων που θα επενδύονταν στο χρηματιστήριο και τώρα έκαναν φτερά, το ίδιο έλεγε η κυβέρνηση Παπαδήμου το 2012 με τα αποθεματικά των Πανεπιστημίων και των ΤΕΙ!

Την ίδια ώρα, δίπλα στη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ παρατάχτηκαν και οι «κομπάρσοι» τους ΕΑΑΚ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που έκαναν ό,τι μπορούσαν για να μην οργανωθεί αντίσταση απέναντι στην ΠΝΠ, καταψήφισαν στην πλειοψηφία των ΔΣ μαζί με τη ΔΑΠ λέγοντας πολλά, ότι «η κίνηση αυτή είναι τουφεκιά στον αέρα», «δεν είμαστε λογιστές για να ασχολούμαστε με αυτά», μέχρι και ότι «τα λεφτά θα τοκίζονται και θα επιστρέψουν διπλά», όπως είπαν στο Πάντειο. Αυτές οι δυνάμεις καλοδέχτηκαν τον υπουργό Παιδείας ως άνθρωπο του κινήματος, που συνυπογράφει φυσικά την ΠΝΠ και αδειάζει τα ταμεία των σχολών μας.

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ 2: Το πολυνομοσχέδιο δεν αναιρεί την άθλια κατάσταση που συναντάμε στις σπουδές μας, δε δίνει λύσεις στα μεγάλα προβλήματα που μας καίνε...

Η κατάργηση μια σειράς μέτρων που είχαν βρεθεί στο στόχαστρο του κινήματος το προηγούμενο διάστημα, όπως τα Συμβούλια Διοίκησης, δεν αναιρεί την άθλια κατάσταση που συναντάμε στις σπουδές μας, δεν δίνει λύση στα μεγάλα προβλήματα των φοιτητών.

Πρώτον, δε λέει κουβέντα για το καυτό ζήτημα της υποχρηματοδότησης των πανεπιστημίων, που έχει οδηγήσει τη λειτουργία τους να βρίσκεται στον αέρα.

Δεύτερον, το πολυνομοσχέδιο όχι μόνο δεν καταργεί, αλλά υπηρετεί το στόχο για ένα πανεπιστήμιο - ΑΕ. Παραμένουν εδώ η λειτουργία με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, οι εργολαβίες, η έρευνα κατά παραγγελία ιδιωτικών συμφερόντων και όχι για την κάλυψη κοινωνικών αναγκών.

Τρίτον, το πολυνομοσχέδιο δεν ακουμπά τίποτα από τις κατευθύνσεις οι οποίες αφορούν το περιεχόμενο σπουδών, δηλαδή τον κατακερματισμό της γνώσης, τη δημιουργία πτυχίων πολλών ταχυτήτων που σε καμία περίπτωση δεν εξασφαλίζει ολοκληρωμένη, ενιαία, υψηλού επιπέδου μόρφωση για τους φοιτητές.

Τελικά, πίσω από το πέπλο της «δημοκρατίας» και του δικαιώματος στην ψήφο θέλουν να κρύψουν ότι δεν υπάρχει το δικαίωμα στις αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν σπουδές, δηλαδή στη σίτιση, στη στέγαση, στη μετακίνηση και τα βιβλία για όλους. Διότι το θέμα δεν είναι αν θα ψηφίζουμε τον κατάλληλο μάνατζερ σε ένα πανεπιστήμιο - επιχείρηση, αλλά αν θα σπουδάζουμε ολοκληρωμένα, χωρίς εμπόδια και βρίσκοντας δουλειά στο αντικείμενο που σπουδάσαμε, χωρίς να χρειάζεται να «μεταναστεύουμε» στο εξωτερικό.

Η ΔΑΠ δεν λέει κουβέντα για όλα αυτά που παραμένουν και στο νέο πολυνομοσχέδιο, ίσα ίσα τρίβει τα χέρια της και πανηγυρίζει γιατί, όπως λέει, «το υπουργείο υιοθετεί τις θέσεις της για τα Πανεπιστήμια». Και για να κρυφτεί η στήριξη που δίνει η ΔΑΠ στο Πανεπιστήμιο - επιχείρηση στήνει δικομματικό καβγά με τον ΣΥΡΙΖΑ, που είναι κάλπικος, με σκοπό να συκοφαντήσει και να αποπροσανατολίσει. Γιατί ενώ η κυβέρνηση δεν καταργεί τις προβλέψεις του νόμου Διαμαντοπούλου για το άσυλο και η ΔΑΠ το γνωρίζει, παρ' όλα αυτά η ΔΑΠ αξιοποιεί ενέργειες και ομάδες που καμία σχέση δεν έχουν με το φοιτητικό κίνημα για να ενταθεί η καταστολή των φοιτητικών και λαϊκών αγώνων.

Από την άλλη η ΑΡΕΝ έτρεξε να συγχαρεί και να χειροκροτήσει το νέο πολυνομοσχέδιο κρύβοντας την παντελή έλλειψη αναφοράς σε ολόκληρο νομοσχέδιο για τα ζητήματα της φοιτητικής μέριμνας και της χρηματοδότησης. Μάλιστα, δύο μέρες μετά την «επιστροφή της δημοκρατίας» στο πανεπιστήμιο, όπως έγραψαν και σε ανακοίνωσή τους, επέστρεψε και το «κούρεμα» των αποθεματικών!

Οι «αριστεροί» κομπάρσοι της συγκυβέρνησης ΕΑΑΚ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ μετά την ανακοίνωση του πολυνομοσχεδίου, έτρεξαν σαν τις απατημένες συζύγους να μαζέψουν τα μεγάλα λόγια που έλεγαν πριν από αυτό, ότι έρχεται «πολυνομοσχέδιο που υιοθετεί όλα τα αιτήματα του φοιτητικού κινήματος», ότι «δικαιώνονται οι αγώνες του κινήματος» και άλλα πολλά που άλλαξαν μέσα σε μία βδομάδα. Αποδεικνύουν ότι είναι δυνάμεις που σέρνουν το κίνημα σε αυταπάτες, είναι αφερέγγυες για τον αγώνα των φοιτητών.

Μπροστά στις φοιτητικές και σπουδαστικές εκλογές:

Ας αναρωτηθεί κάθε φοιτητής όταν ακούει πως η κυβέρνηση παλεύει για τη σωτηρία της χώρας και την αποφυγή της χρεοκοπίας: Υπάρχει σωσμένη χώρα με χρεοκοπημένο το λαό της και χρεοκοπημένες τις όποιες υπηρεσίες αφορούν τις λαϊκές ανάγκες, Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια;

Ας αναρωτηθεί κάθε φοιτητής όταν ακούει ότι δεν υπήρχε άλλη λύση: Γιατί δεν ακούμπησε η κυβέρνηση ούτε 1 ευρώ από το χορό των εκατομμυρίων που κάνουν τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων; Γιατί την ίδια στιγμή που λένε ότι τα κρατικά ταμεία είναι άδεια, η κυβέρνηση κατέθεσε μισό δισ. σε εταιρεία πολεμικής βιομηχανίας των ΗΠΑ υπηρετώντας «ΝΑΤΟικές ανάγκες», δηλαδή μακέλεμα των λαών, όπως η ίδια ομολόγησε;

Ας αναρωτηθεί κάθε φοιτητής όταν μας λένε «τουλάχιστον μπαίνει ένα φρένο», «τουλάχιστον δεν πειράζονται μισθοί και συντάξεις»: Πώς τολμάνε να μιλάνε για μισθούς και συντάξεις όταν έχουν αποδεχτεί όλους τους αντεργατικούς και αντιλαϊκούς νόμους των προηγούμενων κυβερνήσεων; Τα όποια ψίχουλα υπόσχονταν προεκλογικά, τώρα λένε ότι θα τα δώσουν σταδιακά, από το '16 και εφόσον συμφωνήσουν οι κοινωνικοί εταίροι και το εγκρίνουν οι θεσμοί. Πώς τολμάνε να μιλάνε ενώ επεκτείνουν την τζάμπα δουλειά μέσω βάουτσερ, τις ελαστικές και ατομικές σχέσεις εργασίας; Δεν είναι ο χειρότερος εκβιασμός, η χειρότερη πρόκληση να θέτεις το δίλημμα στο λαό ή μισθός ή βρεφονηπιακός σταθμός, ή μισθός ή δωρεάν φοιτητική μέριμνα στα πανεπιστήμια;

Κάθε φοιτητής και σπουδαστής να προβληματιστεί, να σκεφτεί και να παλέψει για συλλόγους που θα βάζουν εμπόδια, θα είναι πραγματική σφήνα απέναντι σε κυβερνήσεις - ΕΕ.

Να δυναμώσουμε τη συλλογική διεκδίκηση για τις σπουδές και τη ζωή που μας αξίζουν, για την αγωνιστική ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος, με περισσότερους αγωνιστές στα ΔΣ, με ψήφο στην Πανσπουδαστική ΚΣ στις 13 Μάη.