Από πανεξόρμηση με τον «Ριζοσπάστη» στη Λάρισα

• Η διαμόρφωση συνδρομητικής βάσης για τον καθημερινό «Ριζοσπάστη» σε Λάρισα, Βόλο, Τρίκαλα και Καρδίτσα συνέβαλε καθοριστικά στην άνοδο της διακίνησης του καθημερινού φύλλου, που φτάνει το 42% στο τετράχρονο 2017 - 2020.
• Την ίδια περίοδο, η διακίνηση του «Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου» αυξήθηκε κατά 59%, φτάνοντας το 2020 να έχουμε έναν από τους υψηλότερους μέσους όρους διακίνησης στη δεκαετία.

Οι δείκτες αυτοί «μεταφράζονται» σε ένα καλύτερα εξοπλισμένο κομματικό δυναμικό, με περισσότερα «βέλη» στη φαρέτρα μας για τις καθημερινές μάχες. Ταυτόχρονα, μέσα από την αυξημένη διακίνηση του κομματικού Τύπου διαμορφώνονται καλύτερες προϋποθέσεις παρέμβασης στους χώρους ευθύνης των ΚΟΒ.

Ορισμένες ακόμα πλευρές που σχετίζονται με τη βελτιωμένη δουλειά της Οργάνωσης με τον «Ριζοσπάστη»:

Ο ρόλος του «Ριζοσπάστη» ως διαφωτιστή, προπαγανδιστή, οργανωτή, αλλά κυρίως ο καθοδηγητικός του ρόλος έγινε ακόμα πιο διακριτός με το ξεκίνημα της καραντίνας τον Μάρτη του 2020 και τους μεγάλους περιορισμούς που έφερε στις μετακινήσεις και στη ζωντανή επικοινωνία με συντρόφους και φίλους.

Υπήρξαν μάλιστα στιγμές που η διακίνηση έκανε πραγματικά άλματα, φανερώνοντας τις νέες αυξημένες δυνατότητες, όπως στις 21 Νοέμβρη 2020, αμέσως μετά την κατασταλτική επίθεση του κράτους ενάντια στις διαδηλώσεις για το Πολυτεχνείο, όταν η διακίνηση του «Ριζοσπάστη» αυξήθηκε κατά 30% και η εφημερίδα έφτασε σε χιλιάδες εργαζόμενους στη Θεσσαλία.

Κορύφωση αυτής της προσπάθειας αποτέλεσε η διακίνηση με τις Θέσεις της ΚΕ για το 21ο Συνέδριο, που ήταν κατά 240% μεγαλύτερη από τον μέσο όρο, με την Οργάνωση να καλύπτει το πλάνο της.

Ομως μπορούμε να ξεχωρίσουμε το παράδειγμα της ΚΟΒ 4ου Διαμερίσματος Λάρισας, που με επίμονη δουλειά κατάφερε να διευρύνει το άνοιγμά της και να αυξήσει τη διακίνηση του «Ριζοσπάστη» πάνω από 200%, φτάνοντας να είναι σε μέσο όρο η 1η ΚΟΒ σε διακίνηση στη Λάρισα. Αντίστοιχα θετική πείρα υπάρχει από την ΚΟΒ Παλαμά Καρδίτσας, που αύξησε κατά 140% τη διακίνηση της εφημερίδας, επικεντρώνοντας στους βιοπαλαιστές αγρότες της περιοχής.

Μαζί με την άνοδο της διακίνησης του «Ριζοσπάστη», αποτιμάμε θετικά και τα εξής:

• Τη διακίνηση της ΚΟΜΕΠ, με άνοδο στους συνδρομητές κατά 45% περίπου την περίοδο 2019 - 2021 και άνοδο 6% περίπου της συνολικής διακίνησης στο δίχρονο 2019 - 2020.
• Την πείρα από την οργάνωση εκθέσεων βιβλίων σε Λάρισα, Βόλο, Τρίκαλα και Καρδίτσα από τον Δεκέμβρη του 2020 μέχρι τον Φλεβάρη του 2021. Διακινήθηκαν πάνω από 465 βιβλία, από 50 και πλέον τίτλους. Οργανώθηκαν διαδικτυακές βιβλιοπαρουσιάσεις και συζητήσεις, άνοιξε πολύ πλούσια συζήτηση και εκφράστηκε μεγάλο ενδιαφέρον.

Τέλος, στην προσπάθεια της Οργάνωσης να βελτιώσει την ιδεολογικοπολιτική θωράκιση όχι μόνο των κομματικών μελών, αλλά και του περίγυρου, σημαντική πείρα βγαίνει από τη λειτουργία Κομματικής Σχολής για φίλους του Κόμματος στην πόλη της Λάρισας. Ενα δύσκολο εγχείρημα, που όμως είχε πολλαπλά οφέλη για την ενίσχυση των δεσμών μας με τους φίλους που συμμετείχαν, αλλά και για την κομματική οικοδόμηση.

Στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας, διαμορφώσαμε βιβλιογραφία για μελέτη, με πρόταση για λογοτεχνικό, ιστορικό, πολιτικό βιβλίο, για ταινίες κ.λπ. Αξιοποιήσαμε οπτικοακουστικά μέσα, επικεντρώνοντας στο περιεχόμενο του κάθε μαθήματος. Το καλό «κράτημα του τιμονιού» από το Οργανο και φυσικά η διάθεση των φίλων του Κόμματος, ήταν καθοριστικά για την υλοποίηση του προγράμματος, ειδικά αν λάβουμε υπόψη τις ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες λόγω πανδημίας της χρονιάς που διανύουμε.

Η συζήτηση ήταν πολύ πλούσια σε όλα τα μαθήματα, επιβεβαιώνοντας ότι υπάρχει ένας σημαντικός αριθμός φίλων του Κόμματος που «διψάνε» πραγματικά να εμβαθύνουν στη στρατηγική, στην ιδεολογία, στην πολιτική, στην Ιστορία του Κόμματος. Σίγουρα, πολλοί περισσότεροι από αυτούς με τους οποίους τελικά συζητάμε για αυτά τα ζητήματα. Επιδιώκουμε η πείρα αυτή να αξιοποιηθεί και να συνεχίσουμε με νέα τμήματα και στη Λάρισα και στις υπόλοιπες πόλεις της Θεσσαλίας.

Τα θετικά βήματα και τα συμπεράσματα από όλα τα παραπάνω παραδείγματα αναδεικνύουν τις δυνατότητες, αλλά και την ανάγκη αναβάθμισης της δουλειάς μας, ως προϋπόθεση για την άνοδο της ιδεολογικής και πολιτικής παρέμβασης, αυτοτελώς ως Κόμμα, αλλά και στο εργατικό - λαϊκό κίνημα της περιοχής.

Οι απαιτήσεις είναι πολύ μεγαλύτερες, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την αύξηση της διακίνησης της εφημερίδας, επικεντρώνοντας στους εργαζόμενους στις βιομηχανίες των Τροφίμων, του Μετάλλου, στους μεγάλους χώρους Εμπορίου και Επισιτισμού κ.α., στους αυτοαπασχολούμενους και φυσικά στους βιοπαλαιστές αγρότες. Η πλούσια προσυνεδριακή διαδικασία ανέδειξε αυτές τις δυνατότητες, ανέδειξε νέες ευθύνες και καθήκοντα. Υπάρχουν οι προϋποθέσεις για να τα καταφέρουμε!

Ο «Ριζοσπάστης» ρίχνει σήμερα τη «ματιά» του στη Θεσσαλία. Στο πολυσέλιδο αφιέρωμα που ακολουθεί, καταγράφουμε την αγωνία και τον αγώνα των βιοπαλαιστών αγροτών για να επιβιώσουν. Επισκεπτόμαστε ξανά τις σεισμόπληκτες περιοχές και συζητάμε με τους κατοίκους, που όχι μόνο δεν βλέπουν «φως στο τούνελ, τόσους μήνες μετά την καταστροφή, αλλά πολλοί απ' αυτούς δεν έχουν πάρει ακόμα ούτε τα ελάχιστα και στοιχειώδη από το κράτος. Το παράδειγμα των κατοίκων της Καρδίτσας, που έζησαν τον εφιάλτη των πλημμυρών, είναι επίσης χαρακτηριστικό για τη σημασία της μαχητικής και οργανωμένης διεκδίκησης μέτρων ουσιαστικής προστασίας και αποκατάστασης. Συνολικά οι δύο αυτές φυσικές καταστροφές με επίκεντρο τη Θεσσαλία απέδειξαν τη γύμνια του κράτους όταν πρόκειται να προστατέψει τον λαό, σε αντίθεση με την απλόχερη προστασία που προσφέρει στα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων.

Ο «Ριζοσπάστης» συζητά επίσης με υγειονομικούς της Λάρισας για την πανδημία και την «επόμενη μέρα» στις δομές Υγείας της περιοχής. «Ταξιδεύει» μέχρι τον Βόλο και τα Αγραφα, για να καταγράψει τους αγώνες σωματείων και φορέων ενάντια στην καρκινογόνα καύση των σκουπιδιών από την τσιμεντοβιομηχανία ΑΓΕΤ, ενάντια στην εγκατάσταση ανεμογεννητριών στις παρθένες αγραφιώτικες κορυφογραμμές, «σύμβολα» της δίψας του κεφαλαίου για κέρδη, σε βάρος του περιβάλλοντος, της υγείας, ακόμα και της ζωής του λαού. Το αφιέρωμα ολοκληρώνεται με ένα άρθρο μεταφοράς της πείρας της ΚΟ Θεσσαλίας του ΚΚΕ από τη διακίνηση του «Ριζοσπάστη», από την οργάνωση Κομματικών Σχολών για φίλους και οπαδούς του Κόμματος, όπως και από τη μάχη για τη διάδοση του μαρξιστικού βιβλίου και της ΚΟΜΕΠ.

Διαμαρτυρία αγροτών στην Καρδίτσα

Ο «Ριζοσπάστης» συζήτησε με τον Ρίζο Μαρούδα, πρόεδρο της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Νομού Λάρισας, και τον Κώστα Τζέλλα, πρόεδρο της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Καρδίτσας, για τις αγωνίες των βιοπαλαιστών αγροτοκτηνοτρόφων, τα αιτήματά τους, τη δράση του οργανωμένου αγροτικού κινήματος.

Η συζήτηση ξεκινά με τις μεγάλες καταστροφές στην παραγωγή, σε εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα καλλιεργειών, από τον «Ιανό» και τους συνεχείς παγετούς. Ο Κώστας Τζέλλας επισημαίνει πως «οι ζημιές στις αγροτικές καλλιέργειες και την κτηνοτροφία ξεκίνησαν τον Σεπτέμβρη, όταν ο "Ιανός" πλημμύρισε εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα, με αποτέλεσμα η καταστροφή σε προϊόντα όπως το βαμβάκι να είναι ολοκληρωτική. Εκατοντάδες οικογένειες αναγκάστηκαν να περάσουν τον χειμώνα χωρίς εισόδημα, αφού οι προκαταβολές που δόθηκαν όχι μόνο δεν κάλυψαν τα καλλιεργητικά έξοδα, αλλά σε πολλές περιπτώσεις παρατηρήθηκαν λάθος και άδικες εκτιμήσεις».

INTIME NEWS

Από αγροτική κινητοποίηση στη Λάρισα

Παρόλο που σήμερα η επιστήμη προσφέρει σύγχρονες τεχνικές για την έγκαιρη πρόβλεψη και πρόληψη, δεν υλοποιούνται έργα υποδομής για την ασφάλεια της παραγωγής από φυσικούς κινδύνους, επειδή δεν είναι ανταποδοτικά για το κεφάλαιο και το κράτος τα αντιμετωπίζει ως κόστος. Ενδεικτικά, υπάρχουν ελλείψεις σε αντιπλημμυρικά, αντιχαλαζικά μέτρα, ανεμομείκτες, που θα μπορούσαν να μετριάσουν το πρόβλημα ή και να το αποφύγουμε».

«Το κερασάκι στην τούρτα βάζει ο κανονισμός του ΕΛΓΑ, που ενώ μας χαρατσώνει με υπέρογκα ασφάλιστρα, δεν αναγνωρίζει και δεν αποζημιώνει το σύνολο των καταστροφών. Μάλιστα, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων δίνει μερικά ψίχουλα μετά από μεγάλη καθυστέρηση. Ενδεικτική είναι η περίπτωση των αγροτών του Τυρνάβου, που αποζημιώθηκαν για τον παγετό του Μάρτη του 2020 μόλις τον Απρίλη του 2021, δηλαδή περισσότερο από έναν χρόνο μετά», επισημαίνει ο Ρίζος Μαρούδας και συμπληρώνει:

«Μεγάλες μειώσεις επιφέρουν και μια σειρά από "κόφτες" που υπάρχουν στον κανονισμό. Ετσι, όταν η κυβέρνηση λέει ότι θα δώσει αποζημιώσεις, στην καλύτερη των περιπτώσεων ένας αγρότης που έπαθε ζημιά από τον παγετό θα αποζημιωθεί με βάση τα άρθρα 7 και 9 του κανονισμού, για τις μεν δενδρώδεις καλλιέργειες το ανώτερο στο 61,6% της ζημιάς, και σε αμπέλια και άλλες καλλιέργειες στο 74,6%».

Ο Κώστας Τζέλλας τονίζει πως «απέναντι στα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε δεν είναι λύση οι εξαγγελίες για το "μπάσιμο" των επιχειρηματικών ομίλων στο πεδίο της Γεωργικής Ασφάλισης. Με αυτό τον τρόπο οι αγροτοκτηνοτρόφοι, προκειμένου να έχουν πλήρη ασφαλιστική κάλυψη, θα αναγκαστούν να πληρώνουν υπέρογκα ποσά στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα αποζημιώνονται έγκαιρα και καλύτερα. Το οργανωμένο αγροτικό κίνημα διεκδικεί να αλλάξει εδώ και τώρα ο αναχρονιστικός κανονισμός του ΕΛΓΑ, ώστε να ασφαλίζει και να αποζημιώνει την παραγωγή και το κεφάλαιο στο 100%, άμεσα και δίκαια, από όλους τους φυσικούς κινδύνους και τις νόσους, χωρίς εξαιρέσεις και σε όλα τα στάδια της παραγωγής».

«Οι θριαμβολογίες της κυβέρνησης περί "πρωτοφανούς στήριξης του πρωτογενούς τομέα" καταρρίπτονται από την πραγματικότητα που βιώνουμε καθημερινά. Οι χαμηλές τιμές παραγωγού για την πλειοψηφία των αγροτικών προϊόντων, το υψηλό κόστος παραγωγής, με το ακριβό πετρέλαιο, οι μεγάλες ελλείψεις στο δημόσιο σύστημα Υγείας, τα μέτρα για τις λαϊκές αγορές δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο την επιβίωσή μας», υπογραμμίζει ο Κώστας Τζέλλας.

Συμπληρώνοντας ο Ρίζος Μαρούδας τονίζει πως «η κυβέρνηση επικαλείται τις "αντοχές της οικονομίας" μόνο όταν πρόκειται για τα αιτήματά μας. Αυτές οι "αντοχές" όμως δεν την εμποδίζουν να προσφέρει πακτωλό χρημάτων και προνομίων στους επιχειρηματικούς ομίλους, που εκμεταλλεύονται τον δικό μας μόχθο και κερδοσκοπούν σε βάρος των παραγωγών και της λαϊκής κατανάλωσης.

Για παράδειγμα, η κυβέρνηση αρνείται να υλοποιήσει το αίτημά μας για αφορολόγητο πετρέλαιο, ενώ στον προϋπολογισμό του 2021 προβλέπονται πάνω από 370 εκατομμύρια ευρώ για επιστροφή πετρελαίου σε εφοπλιστές, βιομηχάνους, κλινικάρχες και ξενοδόχους. Επίσης, αρνείται το αίτημα για κατώτατες εγγυημένες τιμές στα αγροτοκτηνοτροφικά προϊόντα, που θα ανταποκρίνονται στο κόστος παραγωγής και θα διασφαλίζουν εισόδημα επιβίωσης, ενώ εξακολουθεί να προσφέρει "κατώτατα εγγυημένα κέρδη" στους εργολάβους που εκμεταλλεύονται τις εθνικές οδούς και τα διόδια, στους βιομηχάνους που ασχολούνται με τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας».

Σε σχέση με τις προτεραιότητες που αναδεικνύει η κυβέρνηση, ο Ρίζος Μαρούδας επισημαίνει ότι «έχουν πυκνώσει το τελευταίο διάστημα οι αναφορές στην ανάπτυξη της "ευφυούς γεωργίας", στην "εξωστρέφεια της παραγωγής". Η "ευφυής" γεωργία, που βρίσκεται ψηλά στην ατζέντα της νέας ΚΑΠ, έχει ως αναγκαίο όρο την προώθηση της συγκέντρωσης - συγκεντροποίησης της παραγωγής.

Δεν γίνεται δηλαδή με κριτήριο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, ούτε των βιοπαλαιστών αγροτών, που θα πληρώσουν ξανά το "μάρμαρο", αλλά με βάση τα συμφέροντα επιχειρηματικών ομίλων και μεγαλοαγροτών. Αντίστοιχα, την εξωστρέφεια την καρπώνεται ο δυνατός, ο βιομήχανος, ο μεταποιητής, που στηρίζεται στην παραγωγή του βιοπαλαιστή αγρότη, την οποία εξασφαλίζει πάρα πολύ φθηνά».

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της φέτας. Παρά τη βελτίωση που καταγράφεται στην τιμή του γάλακτος τους τελευταίους μήνες, εξακολουθεί να είναι χαμηλότερη από αυτή που λάμβανε ο κτηνοτρόφος πριν το 2010, την ώρα που το κόστος παραγωγής από τότε έχει πολλαπλασιαστεί.

«Απάντηση στα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε μπορεί να δώσει μια διαφορετική οργάνωση της αγροτικής παραγωγής, όπου οι βιοπαλαιστές αγρότες και κτηνοτρόφοι θα μπορούν να ζουν χωρίς τις απειλές και τους εκβιασμούς των βιομηχάνων και των εμπόρων, χωρίς κυνηγητό από τις τράπεζες και την εφορία, χωρίς τους περιορισμούς της ΕΕ, αξιοποιώντας τις τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες του αγροτοκτηνοτροφικού τομέα για την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών», σημειώνει ο Ρίζος Μαρούδας.

Μιλώντας για τη δράση της Ομοσπονδίας, ο Ρίζος Μαρούδας αναφέρει πως «η πανδημία και το lockdown έβαλαν εμπόδια στην άμεση, ζωντανή επαφή με τους αγρότες και κτηνοτρόφους, με τα μέλη των ΔΣ των Αγροτικών Συλλόγων. Δεν υποστείλαμε όμως τη σημαία των διεκδικήσεων και των προσπαθειών να βρεθούμε κοντά στον κόσμο.

Με εφόδιο το πλαίσιο πάλης που έχει επεξεργαστεί η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων, συνεχίσαμε ασταμάτητα να αναδεικνύουμε με κάθε πρόσφορο τρόπο τα προβλήματα που βιώνουν οι βιοπαλαιστές αγροτοκτηνοτρόφοι, αλλά και παίρνοντας συγκεκριμένα μέτρα, να υπάρχουν αγωνιστικές κινητοποιήσεις και διεκδίκηση λύσεων προς την κυβέρνηση.

Αξιοποιήσαμε νέες μορφές συνεδριάσεων του ΔΣ της Ομοσπονδίας και των Αγροτικών Συλλόγων, όπως οι τηλεδιασκέψεις, ανταλλάσσοντας πείρα και οργανώνοντας τις διεκδικήσεις μας. Ετσι, στο πλαίσιο των αποφάσεων και κατευθύνσεων της Πανελλαδικής Επιτροπής Μπλόκων, καταφέραμε να γίνουν αρκετά πράγματα, να χαλάσουμε το "αφήγημα" της κυβέρνησης πως "οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι δεν έχουν πληγεί τόσο πολύ από την κρίση όσο άλλα λαϊκά στρώματα".

Με αφορμή τον "Ιανό" και τα προβλήματα που έφερε στην επιφάνεια, με συναδέλφους που ακόμη δεν έχουν δικαιωθεί στις ενστάσεις ή έχουν χάσει και τη συνδεδεμένη ενίσχυση σε προϊόντα όπως το βαμβάκι, αναπτύχθηκε μια πολύμορφη αγωνιστική δραστηριότητα. Πραγματοποιήθηκε ένα μαζικό και μαχητικό συλλαλητήριο - πομπή με δεκάδες τρακτέρ στα Φάρσαλα, τον Ιανουάριο.

Για πρώτη φορά, επίσης, μετά από χρόνια, πραγματοποιήθηκε τον Φλεβάρη στην πόλη της Λάρισας μαζικότατη πομπή με δεκάδες τρακτέρ και αγροτικά αυτοκίνητα, που κατέληξε σε μεγάλη συγκέντρωση στην πλατεία Νομαρχίας με το πλαίσιο αιτημάτων της Ομοσπονδίας.

Συμβάλαμε σε υλική βοήθεια και αλληλεγγύη στους σεισμόπληκτους κατοίκους των δήμων Τυρνάβου και Ελασσόνας, αλλά ταυτόχρονα, με πρωτοβουλία των Αγροτικών Συλλόγων της περιοχής, αναδείξαμε τις άμεσες διεκδικήσεις και λύσεις που είχαν ανάγκη και ακόμη δεν έχουν ικανοποιηθεί 2,5 μήνες μετά τον σεισμό. Αλλά και για τις ζημιές από τους παγετούς, η Ομοσπονδία και οι Αγροτικοί Σύλλογοι προχώρησαν σε συνεδριάσεις - συσκέψεις με αγωνιστικό προσανατολισμό διεκδίκησης λύσεων.

Σε αυτό το πλαίσιο η Ομοσπονδία, με το κύρος που έχει, κατάφερε να συσπειρώσει όλες αυτές τις δυνάμεις πραγματοποιώντας στις δύσκολες χρονικά συνθήκες του Απριλίου, αλλά και στις δύσκολες συνθήκες της πανδημίας και των μέτρων περιορισμού, 3 μεγάλες - πολύ πιο μαζικές από τα προηγούμενα χρόνια - και μαχητικές κινητοποιήσεις με τρακτέρ σε Τύρναβο και Αγιά, και συγκέντρωση στην Ελασσόνα.

Με δεδομένο ότι δεν έχουν δοθεί λύσεις και δεν υπάρχει πρόθεση από την πλευρά της κυβέρνησης να αποζημιώσει με επάρκεια και δικαιοσύνη τους παραγωγούς, στην πρόσφατη συνεδρίαση του ΔΣ της Ομοσπονδίας αποφασίσαμε τη διοργάνωση νέας μεγάλης κινητοποίησης τις επόμενες μέρες για το θέμα του παγετού».

Από την πλευρά του ο Κώστας Τζέλλας σημειώνει: «Τη χρονιά που διανύουμε ξεχωρίζει το μεγάλο συλλαλητήριο που έγινε στις 5 Οκτώβρη για τη διεκδίκηση πλήρων αποζημιώσεων και μέτρων αποκατάστασης για τους πληγέντες από τον "Ιανό", αλλά και οι πολύμορφες δράσεις, οι μηχανοκίνητες πορείες που έγιναν μέσα στον χειμώνα. Παράλληλα προσπαθήσαμε να διατηρήσουμε ζωντανή τη σταθερή λειτουργία και δράση των Αγροτικών Συλλόγων.

Και, βέβαια, δεν ξεχνάμε ότι η συμπόρευση με τους εργαζόμενους, τα άλλα λαϊκά στρώματα, δίνει δύναμη στις διεκδικήσεις μας απέναντι στον κοινό αντίπαλο και φωτίζει την προοπτική. Ετσι, συμμετείχαμε σε δράσεις έξω από τα Κέντρα Υγείας, το Νοσοκομείο, αλλά και στις απεργίες που οργανώθηκαν από τα εργατικά σωματεία».

Στο πλευρό των πλημμυροπαθών της Καρδίτσας βρέθηκαν από την πρώτη στιγμή κλιμάκια του ΚΚΕ

Οι δυνάμεις του Κόμματος συνέβαλαν στην αποκατάσταση ζημιών, πρωτοστάτησαν στη συγκέντρωση ειδών πρώτης ανάγκης, νερού, τροφίμων. Με Επερωτήσεις στη Βουλή και το Ευρωκοινοβούλιο, αλλά και στα Δημοτικά και Περιφερειακό Συμβούλια, έφεραν στο προσκήνιο τις διεκδικήσεις των πληγέντων.

Σταθμό στην παρέμβαση του ΚΚΕ αποτέλεσε η επίσκεψη του ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος, Δημήτρη Κουτσούμπα, τόσο στην Καρδίτσα όσο και στα σεισμόπληκτα χωριά του νομού Λάρισας.

Από τις πρώτες μέρες, οι κομμουνιστές μπήκαν μπροστά στην οργάνωση της πάλης και της διεκδίκησης. Διαμόρφωσαν μέσα από τη συζήτηση με τους πληγέντες πλαίσιο πάλης που έδινε απαντήσεις στα προβλήματα επιβίωσης, αλλά έβαζε παράλληλα το ίδιο το ζήτημα των απαραίτητων υποδομών που θα προστατεύουν τη ζωή του λαού. Με αιτήματα - αιχμή τις άμεσες αποζημιώσεις στο 100%, την αποκατάσταση του χαμένου εισοδήματος και τα έργα προστασίας, πρωτοστάτησε στη συγκρότηση επιτροπών πληγέντων.

Από την επίσκεψη του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στα σεισμόπληκτα χωριά της Λάρισας

Ανέδειξε ότι το κριτήριο του κέρδους των επιχειρηματικών ομίλων καθιστά «μη επιλέξιμα» από το κράτος και την ΕΕ τα απαραίτητα αντισεισμικά, αντιπλημμυρικά και αντιπυρικά έργα για τον λαό, αφού είναι κοστοβόρα και χωρίς ανταποδοτικότητα για τους επιχειρηματικούς ομίλους.

Εδωσε μάχη ενάντια σε λογικές που μιλούσαν για «ανίκανους» και «ανύπαρκτο κράτος», τονίζοντας ότι ισχύει ακριβώς το ανάποδο: Μεγάλο μέρος των πληγέντων παραμένει ξεκρέμαστο, αφού μιλάμε για το ίδιο αντιλαϊκό κράτος που αφήνει απροστάτευτο τον λαό πριν, στη διάρκεια και μετά από κάθε φυσική καταστροφή, συνθλίβοντας τις ανάγκες του στην πολιτική του «κόστους - οφέλους» για το κεφάλαιο.

Οτι αυτό που θυσιάζει τις λαϊκές ανάγκες, παρά τις σημερινές τεράστιες δυνατότητες για την ικανοποίησή τους, έχει όνομα και λέγεται καπιταλισμός, λέγεται οργάνωση της παραγωγής με γνώμονα τη μεγιστοποίηση της κερδοφορίας για μια χούφτα μονοπώλια.

Τα μέλη του ΚΚΕ απευθύνουν κάλεσμα συμπόρευσης στους εργαζόμενους, στους βιοπαλαιστές αγρότες - ΕΒΕ, στους νέους, τονίζοντας ότι, αντί σε κάθε εποχή να αγωνιούν για τα φυσικά φαινόμενα και να μετράνε θύματα και καταστροφές, να οργανώσουν σήμερα την πάλη τους, διεκδικώντας τις αναγκαίες υποδομές, την ανακούφιση όσων πλήττονται.

Με αφορμή τους σεισμούς, «ήρθαν στην επιφάνεια σοβαρές πλευρές σε σχέση με την εξασφάλιση της προστασίας των εργαζομένων από τέτοια φαινόμενα» αναφέρει στον «Ριζοσπάστη» ο Γ. Σκόκας, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λάρισας, που μαζί με τα σωματεία του πρωτοστάτησε σε δράσεις αλληλεγγύης προς τους πληγέντες, αλλά και για να μη φορτωθούν οι συνέπειες του σεισμού στους εργαζόμενους των επιχειρήσεων της περιοχής.

«Πολλές επιχειρήσεις, τις πρώτες ώρες μετά τον σεισμό, συνέχισαν κανονικά να λειτουργούν, ενώ το αίτημα του Εργατικού Κέντρου να σταματήσει η παραγωγική διαδικασία και να ελεγχθούν οι χώροι δουλειάς δεν έγινε δεκτό, η Επιθεώρηση Υγιεινής και Ασφάλειας δεν λειτουργούσε» αναφέρει ο Γ. Σκόκας και προσθέτει: «Είναι κρίσιμο το κατά πόσο σε όλους αυτούς τους χώρους υπάρχει ένα σχέδιο έκτακτης ανάγκης. Είναι επιβεβλημένο να ξεκινήσει ο έλεγχος όλων των υποδομών σε όλους τους κλάδους, απαιτείται συνδυασμένη ουσιαστική εφαρμογή αντισεισμικού κανονισμού, της νομοθεσίας για την προστασία της υγείας και της ασφάλειας».

«Μαζί με την οργάνωση της έμπρακτης αλληλεγγύης προς τους πληγέντες, τα προηγούμενα είναι ορισμένα απ' τα αιτήματα που παλέψαμε αυτό το διάστημα», καταλήγει ο συνδικαλιστής.

Το μεγάλο συλλαλητήριο στην Καρδίτσα

Για την πείρα από τη δράση αυτή ο Γιώργος Παπαδόπουλος επισημαίνει: «Από την πρώτη στιγμή οι πλημμυροπαθείς και γενικά ο λαός της Καρδίτσας δεν είχε να στηριχθεί παρά μόνο στις δικές του δυνάμεις. Ο ένας με τον άλλον σε κάθε γειτονιά προσπάθησαν να αλληλοβοηθηθούν.

Τότε βγήκαν μπροστά τα ταξικά σωματεία της πόλης και ο Σύλλογος Γυναικών και δημιούργησαν το Στέκι Αλληλεγγύης. Από εκεί οργανώθηκε η συλλογική αλληλεγγύη, από τη βοήθεια που παρείχαν σωματεία και φορείς από όλη τη χώρα. Η αποστολή βοήθειας σε τρόφιμα, νερά και είδη πρώτης ανάγκης από το Στέκι στους πληγέντες διανεμόταν καθημερινά σπίτι το σπίτι και έδωσε το σύνθημα στον κόσμο ότι κανένας δεν είναι μόνος του.

Από τις πρώτες μέρες τα εργατικά σωματεία απηύθυναν κάλεσμα άνθρωπο τον άνθρωπο, γειτονιά τη γειτονιά, σε συνελεύσεις των κατοίκων όπου κατά δεκάδες ανταποκρίθηκαν οι πληγέντες. Ετσι προχώρησε και η σύσταση δυο επιτροπών πληγέντων του Αλιάκ Μαχαλά και Καμινάδων και διαμόρφωσαν κοινά αιτήματα.

Η δράση των επιτροπών πληγέντων συνεχίστηκε με παρέμβαση στο Δημοτικό Συμβούλιο, προβάλλοντας τα αιτήματά τους, απέναντι σε κυβέρνηση, δήμο και Περιφέρεια που «σφυγμομετρούσαν» τις αντιδράσεις και προσπαθούσαν να τις κάμψουν.

Οι συνελεύσεις των πληγέντων στις γειτονιές συνεχίστηκαν και κορυφώθηκαν με τη συμμετοχή των επιτροπών στο μεγάλο πανκαρδιτσιώτικο συλλαλητήριο της 5ης Οκτώβρη. Η επιτυχία και συμβολή του συλλαλητηρίου ήταν μεγάλη, γιατί επί της ουσίας «άλλαξε την ατζέντα», απαιτώντας από την κυβέρνηση να επιταχύνει τις διαδικασίες για τις αποζημιώσεις.

«Συμπερασματικά, αυτό που μένει από την εμπειρία μας - λέει ο Γ. Παπαδόπουλος - είναι ότι από το πιο απλό, όπως ο καθαρισμός δρόμων και οικοπέδων μετά από την πλημμύρα, τη λήψη της αναγκαίας βοήθειας σε τρόφιμα, ρουχισμό κ.λπ., μέχρι την 100% αποκατάσταση και αποζημίωση των ζημιών, καθώς και την υλοποίηση έργων της αντιπλημμυρικής θωράκισης, τίποτα δεν είναι δεδομένο και αυτονόητο. Αυτό που μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα είναι μόνο ο οργανωμένος αγώνας, η διεκδίκηση ουσιαστικών μέτρων στήριξης, η αγωνιστική σταθερότητα απέναντι σε κάθε ελιγμό και σε κάθε προσπάθεια της κυβέρνησης να αποκρούσει την πίεση, να μας ξεγελάσει».

Αλληλεγγύη μετά μουσικής στην Καρδίτσα

Το επόμενο διάστημα προγραμματίζονται συνελεύσεις στις 4 δομές των πληγέντων. Συνεχίζουμε τον αγώνα μας διεκδικώντας να δοθεί έκτακτο επίδομα 1.000 ευρώ σε όλους τους σεισμόπληκτους, αποζημιώσεις 100% για τις καταστροφές, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, πλήρη αποκατάσταση σπιτιών, σχολείων και υποδομών με ευθύνη του κράτους, πραγματική θωράκιση από σεισμούς και άλλες φυσικές καταστροφές».

Διανομή βοήθειας από συνδικάτα στους σεισμόπληκτους της Λάρισας

Είναι δυνατόν το 2021 να ζούμε στο έλεος των πλημμυρών, των σεισμών, των φυσικών φαινομένων;

Με αυτά τα ερωτήματα, ο «Ριζοσπάστης» βρέθηκε ξανά σε σεισμόπληκτα χωριά του νομού Λάρισας, αλλά και στην Καρδίτσα που πλημμύρισε τον περασμένο Σεπτέμβρη, για να καταγράψει τα προβλήματα, να συζητήσει με τους πληγέντες για τις αγωνίες τους και το πώς οργανώνουν τη δράση τους προκειμένου να ορθοποδήσουν.

«Κάθε μέρα που περνάει είναι και χειρότερα. Ετσι θα μείνουν όλα. Θέλουμε έργα και όχι ξανά υποσχέσεις και μεγάλα λόγια». Με αυτές τις φράσεις και τα δάκρυα στα μάτια, μια παρέα ηλικιωμένων γυναικών, που είδαν τους κόπους μιας ζωής να χάνονται σε λίγα δευτερόλεπτα, περιγράφουν στον «Ριζοσπάστη» την κατάσταση που βιώνουν εδώ και δυόμισι μήνες.

Ανοίγουν τον οικίσκο στον οποίο μένουν και λένε: «Πού να χωρέσει εδώ μέσα μία οικογένεια, πού θα πλύνουμε τα ρούχα μας; Το μεσημέρι έφτασε 40 βαθμούς η θερμοκρασία».

Η κατάσταση αυτή είναι ο κανόνας. Πέρα από το γεγονός ότι οι περισσότεροι οικίσκοι ήρθαν ένα μήνα μετά τους σεισμούς - και μέχρι τότε οι πληγέντες έμεναν σε σκηνές, αμάξια, αποθήκες, μέσα στο κρύο - πολλοί από αυτούς δεν είναι λειτουργικοί, καθώς στερούνται βασικό εξοπλισμό (κλιματιστικά, νεροχύτες), δεν έχουν εξωτερικό στέγαστρο, ενώ δεν έχουν εγκατασταθεί ειδικά κοντέινερ σε κανέναν οικισμό για να κάνουν κάποιες εργασίες οι κάτοικοι (πλύσιμο ρούχων).

Copyright 2020 The Associated

Ανυπολόγιστες οι απώλειες των κτηνοτρόφων της Καρδίτσας

Τον ρωτάμε αν πήρε το επίδομα των 600 ευρώ και γιατί μένει σε ακατάλληλο σπίτι: «Ημουν τυχερός και τα πήρα προχτές», λέει γελώντας και συμπληρώνει: «Πού να πάω να μείνω; Εδώ είναι τα χωράφια μου, εδώ είναι ό,τι απέμεινε από την περιουσία μου».

Συνολικά, η εικόνα από τα σεισμόπληκτα χωριά είναι ότι το κόστος αποκατάστασης των ζημιών δεν έχει εκτιμηθεί ακόμη, ωστόσο πολλοί είναι αυτοί που μιλάνε για εκατομμύρια ευρώ που θα χρειαστούν για να ξαναχτιστούν ή να επιδιορθωθούν τα σπίτια, προκειμένου να είναι ασφαλή και ποιοτικά.

Λεφτά που βέβαια δεν πρόκειται να τα καλύψουν οι μικρές αποζημιώσεις που έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση, αλλά θα χρειαστεί να τα βάλουν από την τσέπη τους οι ίδιοι οι βιοπαλαιστές που έπαθαν ζημιά και οι οποίοι ρίχνονται στα νύχια τραπεζών και κατασκευαστικών εταιρειών.

Από τη μεγάλη πλημμύρα της Καρδίτσας

Ολα υπολειτουργούν. Το κράτος μάς έχει ξεχάσει. Αν και 130 σπίτια έχουν κηρυχθεί μη κατοικήσιμα, αρκετοί επέστρεψαν σε αυτά. Φοβόμαστε ότι θα χαθούν άνθρωποι από τους μετασεισμούς. Εχουν παρατήσει τις αγροτικές καλλιέργειες, η άρδευση έχει σπάσει. Το οδικό δίκτυο έχει προβλήματα», λέει στον «Ριζοσπάστη».

Από την πλευρά του ο Δημήτρης Αβρανάς, μέλος της ΤΕ Υπαίθρου Λάρισας του ΚΚΕ και δημοτικός σύμβουλος Ελασσόνας, επισημαίνει: «Τα μέτρα που είχε ανακοινώσει η κυβέρνηση της ΝΔ, τα όσα ειπώθηκαν κατά τις επισκέψεις κυβερνητικών κλιμακίων, του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ και των παραγόντων της περιφερειακής αρχής στις πληγείσες περιοχές, τα όσα έχουν γίνει μέχρι τώρα, αποδεικνύουν ότι είναι σταγόνα στον ωκεανό και δεν καλύπτουν σε καμία περίπτωση τις πραγματικές ανάγκες των σεισμόπληκτων».

Eurokinissi

«Εδώ και αρκετό καιρό διατυμπανίζεται συχνά, από κυβέρνηση, δημοτική αρχή και Περιφέρεια, η τεράστια οικονομική βοήθεια για την αποζημίωση των πληγέντων και για αντιπλημμυρικά έργα. Ομως, τα έργα που γίνονται είναι κυρίως έργα αποκατάστασης, δηλαδή διορθώνουν και μπαλώνουν τη ζημιά που έγινε από την πλημμύρα. Δεν γίνονται έργα που θα εξασφαλίσουν την προστασία του λαού κάτω από όλες τις συνθήκες με βάση την υπάρχουσα τεράστια τεχνολογική και επιστημονική εξέλιξη.

Τα έργα που γίνονται, ή θα γίνουν, είναι μεταξύ τους ασύνδετα, ενώ πραγματοποιούνται χωρίς να έχει προηγηθεί ο απαραίτητος ολοκληρωμένος και συνολικός αντιπλημμυρικός σχεδιασμός που να περιλαμβάνει ολόκληρη την περιοχή. Αυτό δημιουργεί τον κίνδυνο ο νομός να πλημμυρίζει κατ' επανάληψη και να υπάρχουν μικρές και μεγάλες καταστροφές. Οσον αφορά τις αποζημιώσεις, με τον τρόπο που δόθηκαν, κανείς δεν αποζημιώθηκε σε ποσοστό 100%, παρά κάλυψε ένα μέρος της ζημιάς του.

Eurokinissi

Δαμάσι Λάρισας, σαν να μην πέρασε μια μέρα από τους σεισμούς...

Με την εγκατάσταση ανεμογεννητριών σε βουνά της περιοχής και το συνεχιζόμενο έγκλημα της καρκινογόνου καύσης απορριμμάτων στον Βόλο, τα λαϊκά στρώματα της Θεσσαλίας βλέπουν να θυσιάζονται καθημερινά όχι μόνο τα εργασιακά και άλλα δικαιώματά τους στο βωμό του κέρδους, αλλά και η υγεία και η ζωή τους. Για τις εξελίξεις σ' αυτά τα δύο σοβαρά μέτωπα και τις κινητοποιήσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη, μιλάνε στον «Ριζοσπάστη» ο Αποστόλης Ριζόπουλος, μέλος της ΤΕ Μαγνησίας του ΚΚΕ, και ο Βασίλης Ελευθερίου, πρόεδρος του Συλλόγου Αγρονόμων Τοπογράφων Μηχανικών Καρδίτσας και μέλος του Συντονιστικού Αγώνα για τα Αγραφα.

Eurokinissi

Από τις κινητοποιήσεις σωματείων και φορέων στον Βόλο

Ταυτόχρονα με τις Συμπράξεις Δημόσιου - Ιδιωτικού Τομέα, την ανάθεση σε επιχειρηματικούς ομίλους της διαχείρισης των απορριμμάτων, εξασφαλίζονται νέα πεδία κερδοφορίας για τις επιχειρήσεις. Με αυτόν τον τρόπο, όμως, θυσιάζεται η υγεία του λαού και φυσικά το περιβάλλον, αφού είναι γνωστό ότι η καύση αυτή οδηγεί σε εκπομπές εξαιρετικά επικίνδυνων αέριων ρύπων, που ευθύνονται για καρκινογενέσεις και άλλες σοβαρές βλάβες στον ανθρώπινο οργανισμό».

Μιλώντας για τις εξελίξεις του τελευταίου διαστήματος, επισημαίνει πως «το έγκλημα που ξεκίνησε επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, γιγαντώνεται σήμερα από την κυβέρνηση της ΝΔ. Πρόσφατα είχαμε μια νέα τροποποιητική Απόφαση Εγκρισης Περιβαλλοντικών Ορων, με την οποία διευρύνεται ο κατάλογος αξιοποίησης αποβλήτων, δίνεται η δυνατότητα στη βιομηχανία να μεταφέρει απόβλητα με περισσότερα πλοία, έως και 25.000 τόνους κάθε μήνα, στο λιμάνι της.

Προβλέπεται η παραλαβή δευτερογενών στερεών καυσίμων (σκουπίδια) υπό μορφή χύδην με φορτηγά (20 τόνους ανά δρομολόγιο) και επιπλέον 3.750 τον. εβδομαδιαίως (!) με containers. Επίσης εισάγονται και νέοι κωδικοί αποβλήτων, ενώ προβλέπεται και η εφαρμογή ενός νέου συστήματος "chlorine by pass" για την απομάκρυνση του χλωρίου. Σύστημα το οποίο η ΑΓΕΤ θα χρησιμοποιήσει, όχι για τη μείωση των καρκινογόνων διοξινών, αλλά για να έχει τη δυνατότητα να καίει περισσότερα σκουπίδια.

Την ίδια στιγμή ξεφυτρώνουν νέες Μονάδες Επεξεργασίας Αποβλήτων. Εκτός από τη Μονάδα Επεξεργασίας Απορριμμάτων στον ΧΥΤΑ του δήμου Βόλου, θα λειτουργήσουν ακόμη δύο από επιχειρηματικούς ομίλους, που θα επεξεργάζονται υπολείμματα της ανακύκλωσης, κακής ποιότητας κομπόστ, λάστιχα και πλαστικά μέρη αυτοκινήτων, για την παραγωγή RDF/SRF, μετατρέποντας τη Μαγνησία σε σκουπιδότοπο».

Μιλώντας για την προσπάθεια να εκφραστεί οργανωμένα η αντίδραση του λαού σ' αυτές τις επικίνδυνες εξελίξεις, ο Απ. Ριζόπουλος λέει: «Ολο το προηγούμενο διάστημα, οι δυνάμεις του Κόμματος στα σωματεία και σε άλλους μαζικούς φορείς της πόλης, άνοιξαν τη συζήτηση σε χώρους δουλειάς και γειτονιές.

Στόχος μας ήταν να διαμορφωθεί και να υιοθετηθεί ένα διεκδικητικό πλαίσιο, που εκτός από το "ΟΧΙ στην καύση των σκουπιδιών" θα βοηθάει ώστε να συνειδητοποιείται πλατιά η αληθινή πηγή του κινδύνου και ο πραγματικός αντίπαλος, το κεφάλαιο και η ανάπτυξη που υπηρετεί τα κέρδη του, με ευθύνη όλων των μέχρι τώρα κυβερνήσεων και αστικών κομμάτων, των εκπροσώπων τους στην Τοπική Διοίκηση. Αυτός είναι ο ένοχος για την όξυνση των περιβαλλοντικών προβλημάτων, για την επιδείνωση των όρων ζωής για τα λαϊκά στρώματα της περιοχής.

Οι κομμουνιστές, με την πρωτοπόρα δράση τους στο κίνημα, συνέβαλαν καθοριστικά στο να εκφραστεί η αντίδραση του λαού στην καρκινογόνα καύση, να αποκαλυφθούν "εχθροί" και "φίλοι". Βρεθήκαμε στην πρώτη γραμμή όλων των αγώνων, στα συλλαλητήρια και τις άλλες δράσεις με τη συμμετοχή εκατοντάδων εργαζομένων και νέων ανθρώπων, ιδιαίτερα μαθητών. Με παρακαταθήκη αυτή την πλούσια δραστηριότητα, δουλεύουμε εντατικά για το νέο μεγάλο συλλαλητήριο το Σάββατο 5 Ιούνη».

«Κάτω και από την πίεση των μαζικών λαϊκών αντιδράσεων - συνεχίζει το στέλεχος του ΚΚΕ - "φοριούνται" πολύ τα επιχειρήματα της "ατομικής ευθύνης" και των "προβλεπόμενων ορίων" από τους αντιδραστικούς νόμους. Με αυτόν τον τρόπο γίνεται προσπάθεια να εξωραϊστεί και να μείνει στο απυρόβλητο η καύση, συνολικά η διαχείριση των απορριμμάτων με κριτήριο τα κέρδη, μεταφέροντας την αντιπαράθεση στο αν οι ρύποι που εκπέμπονται είναι εντός ορίων και άλλα.

Είναι γνωστό όμως ότι οι έλεγχοι που γίνονται προσαρμόζονται στη "νομιμότητα" και τους κανόνες της ΕΕ και των αστικών κυβερνήσεων, είναι κομμένοι και ραμμένοι στα μέτρα της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Πρόκειται για νομοθετικό πλαίσιο με περιβαλλοντικές μελέτες που αλλάζουν κατά το δοκούν, απ' όλες διαχρονικά τις κυβερνήσεις, με ελαστικά κριτήρια, για την καλύτερη εξυπηρέτηση των ομίλων.

Αρκεί να θυμηθούμε ότι τα όρια του ολικού οργανικού άνθρακα στα καυσαέρια των τσιμεντοκλιβάνων τετραπλασιάστηκαν "εν μια νυκτί" για να μπορούν να καίνε σκουπίδια!

Απάντηση λοιπόν σε όλα αυτά δεν μπορεί να είναι η αντιπαράθεση για τα όρια της "νομιμότητας", ούτε η επίκληση των "διεξοδικών ελέγχων" για την "τήρηση των ορίων στους ρύπους", που δίνουν τη δυνατότητα στην κυβέρνηση, στους επιχειρηματικούς ομίλους, στους θεματοφύλακες των συμφερόντων τους στην Τοπική Διοίκηση να ελίσσονται και να ξεγλιστρούν από την πίεση που ασκεί η αγανάκτηση του κόσμου.

Ούτε είναι διέξοδος οι ατέρμονες προσφυγές στη Δικαιοσύνη, την ώρα μάλιστα που οι δημόσιες υπηρεσίες ελεγκτών περιβάλλοντος και των Επιθεωρήσεων Εργασίας αποδεκατίζονται. Ο αγώνας για την ποιότητα ζωής και την προστασία του περιβάλλοντος είναι πρώτα απ' όλα αγώνας ενάντια στην πολιτική που βάζει στην ίδια ζυγαριά την υγεία των λαϊκών στρωμάτων και τα κέρδη των ομίλων, μετατρέποντας ακόμα και τα σκουπίδια σε χρυσό για το κεφάλαιο, σε βάρος των λαϊκών δικαιωμάτων και αναγκών».

Διαμαρτυρία στη Νιάλα

Εξηγώντας ποιος κερδίζει και ποιος χάνει, τονίζει πως «η εγκατάσταση των ανεμογεννητριών στο πλαίσιο της "πράσινης ανάπτυξης" δεν γίνεται για την προστασία του περιβάλλοντος, αλλά για να βρουν κερδοφόρα διέξοδο υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια που έχουν συγκεντρώσει μονοπώλια της Ενέργειας και άλλων κλάδων. Τα ερωτήματα είναι αμείλικτα: Με αυτές τις επενδύσεις, διασφαλίζεται φθηνό ρεύμα για τον λαό; Αναβαθμίζεται η ποιότητα ζωής των κατοίκων; Εξασφαλίζεται η ενεργειακή επάρκεια της περιοχής μας, αλλά και γενικότερα της χώρας μας;

Τίποτα από αυτά δεν συμβαίνει. Αντίθετα, εξαπολύεται μια ωμή επίθεση από το κεφάλαιο και τα κόμματά του ενάντια στο φυσικό περιβάλλον και τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα, που πάει χέρι χέρι με τη στρατηγική της απελευθέρωσης. Οι επενδύσεις αυτές δεν θα εξασφαλίσουν φτηνότερο ρεύμα στον λαό. Παρά το γεγονός ότι επενδύονται εκατομμύρια ευρώ, στους εργαζόμενους που τα κατασκευάζουν κυριαρχεί η εργασία ήλιο με ήλιο.

Τα αιολικά πάρκα αξιοποιούν πολλούς εργαζόμενους μόνο στη φάση της κατασκευής, ενώ στη φάση της λειτουργίας τους το αναγκαίο προσωπικό περιορίζεται στο ελάχιστο.

Οι επιπτώσεις στο περιβάλλον από τη λειτουργία τους είναι σοβαρές, ενώ η μαζική αλλαγή χρήσεων γης και η αλλοίωση της ιστορικής και οικολογικής φυσιογνωμίας της περιοχής θα προκαλέσει σοβαρές επιπτώσεις στους αγρότες, κτηνοτρόφους και μελισσοκόμους. Ταυτόχρονα, η αποψίλωση δασικών εκτάσεων και το μπάζωμα ρεμάτων θα δυσχεραίνουν ακόμα περισσότερο τη δυνατότητα συγκράτησης υδάτων και τα πλημμυρικά φαινόμενα θα ενταθούν, ειδικά μετά και τις περσινές καταστροφές που προκάλεσε ο "Ιανός"».

Για να περάσουν τα σχέδια, εξηγεί ο Β. Ελευθερίου, «οι όμιλοι και η κυβέρνηση αξιοποιούν τόσο την καταστολή, όσο και την προσπάθεια ενσωμάτωσης». Το προηγούμενο διάστημα, ο λαός της περιοχής βρέθηκε αντιμέτωπος με δικαστικές διώξεις, αλλά και με την προσπάθεια να αμβλυνθούν οι αντιδράσεις, «μέσα από τα λεγόμενα "αντισταθμιστικά οφέλη", τις υποσχέσεις ότι θα "γίνουν έργα", "θα πέσουν λεφτά", "θα ανοίξουν δουλειές". Για παράδειγμα στην περιοχή μας το μεγάλο "μπάσιμο" του επενδυτή έγινε με τάξιμο αλλά και απόδοση ποσών σε τοπικές κοινότητες, όπως στην Κοινότητα Καστανιάς».

Δίνοντας αγωνιστικό περιεχόμενο στο σύνθημα «Ενέργεια κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα», έχει συγκροτηθεί το Συντονιστικό Αγώνα για τα Αγραφα, όπου συμμετέχουν δεκάδες σωματεία, μαζικοί φορείς, επιστημονικοί, πολιτιστικοί σύλλογοι και έχει πραγματοποιήσει πολλές παρεμβάσεις.

Ξεχωρίζουν το μαζικό συλλαλητήριο την Παγκόσμια Μέρα του Περιβάλλοντος πέρσι, οι παραστάσεις διαμαρτυρίας σε Δημοτικά και Περιφερειακά Συμβούλια, οι μαζικές συσκέψεις φορέων, καθώς και συγκέντρωση στην περιοχή εγκατάστασης και πορεία προς τη μαρτυρική Νιάλα στις 5 Ιούνη, με εκατοντάδες κόσμου, που συνδιοργανώθηκε με άλλους φορείς, όπως η Επιτροπή Αγώνα Αγραφιωτών.

Πολύ μεγάλη ήταν και η ανταπόκριση κόσμου και καλλιτεχνών στο κάλεσμα για μουσική διαμαρτυρία την Παγκόσμια Μέρα της Μουσικής, σε συνεργασία με το Παράρτημα Καρδίτσας του ΠΜΣ, παρά το γεγονός ότι ο καιρός δεν επέτρεψε την ολοκλήρωσή της.

«Το επόμενο διάστημα είμαστε σε εγρήγορση, ετοιμάζουμε νέες πολύμορφες δράσεις ενάντια στην παράδοση του φυσικού και ενεργειακού πλούτου στα μονοπώλια, για να έχουν πρόσβαση σε επαρκή και φθηνή Ενέργεια τα λαϊκά νοικοκυριά και για την προστασία του περιβάλλοντος», καταλήγει ο Β. Ελευθερίου.

FRAGKOU STRATOS

Σωματεία και φορείς της περιοχής δεν έλειψαν λεπτό από το πλευρό των αγωνιζόμενων γιατρών και νοσηλευτών

Γι' αυτά τα ζητήματα ο «Ριζοσπάστης» συζήτησε με τον Θανάση Αθανασιάδη, διευθυντή του Παθολογικού Τομέα Γενικού Νοσοκομείου Λάρισας και αντιπρόεδρο της Ενωσης Ιατρών Νοσοκομείων και Κέντρων Υγείας Λάρισας, τον Εκτορα Γάζο, γραμματέα της Ενωσης Ιατρών Νοσοκομείων και Κέντρων Υγείας Καρδίτσας, και τον Βάιο Τάσιο, πρόεδρο της Ενωσης Ιατρών Νοσοκομείων και Κέντρων Υγείας Τρικάλων.

«Η πολιτική της εμπορευματοποίησης, της υποχρηματοδότησης, που σμπαράλιασε όλα τα προηγούμενα χρόνια τα νοσοκομεία, συνεχίζεται και σήμερα, παρά τις χιλιάδες των θανάτων, ακριβώς γιατί το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του αντιμετωπίζουν την προστασία της υγείας του λαού ως "κόστος"», τονίζει ο Εκτορας Γάζος και εξηγεί:

«Το ΓΝ Καρδίτσας μπήκε στη μάχη από την έναρξη της πανδημίας με 30% ελλείψεις στις οργανικές θέσεις γιατρών. Επίσης υπηρετούσαν αρκετοί επικουρικοί γιατροί, ξεπερνώντας το 15% όλων των υπηρετούντων. Το σύνολο των οργανικών θέσεων είχε περικοπεί το 2012 κατά περίπου 200 θέσεις μόνιμων εργαζομένων, με αποτέλεσμα να παρουσιάζεται μία εικονική επάρκεια σε νοσηλευτικό και λοιπό προσωπικό.

Από τις κινητοποιήσεις υγειονομικών της Λάρισας

Αντίστοιχη είναι η εικόνα που μεταφέρει ο Θ. Αθανασιάδης:«Πριν από 16 μήνες, η πανδημία βρήκε το νοσοκομείο σε κατάσταση αποδόμησης, λόγω της μακροχρόνιας υποχρηματοδότησης και της μνημονιακής καρατόμησης του οργανογράμματός του το 2012, με την κατάργηση του 25% περίπου των οργανικών θέσεων.

Συνολικά οι ελλείψεις σε προσωπικό προσεγγίζουν σήμερα το 40% της υπολογιζόμενης με αντικειμενικά κριτήρια ασφαλούς στελέχωσης, ενώ η χρόνια εγκατάλειψη αποτυπώνεται στην εμφανή σημαντική φθορά των υποδομών και του εξοπλισμού. Ενδεικτικό του μεγέθους της υποστελέχωσης είναι ότι μέχρι σήμερα από τις 11 οργανικές θέσεις παθολόγων καλυμμένες είναι μόνο οι 5, ενώ οι 3 παθολόγοι που διορίστηκαν πρόσφατα εκτιμάται ότι θα αναλάβουν υπηρεσία κατά τον Ιούλιο».

Υγειονομικοί και ασθενείς έρχονται αντιμέτωποι με τις συσσωρευμένες συνέπειες από τη μετατροπή των νοσοκομείων σε «μίας νόσου». Χαρακτηριστικά είναι τα στοιχεία που δίνουν οι υγειονομικοί:

«Πολλά τμήματα δεν εφημερεύουν ολόκληρο τον μήνα, ή καταφέρνουν να εφημερεύουν μόνο με μετακινήσεις και δεκάδες πρόσθετες εφημερίες των λιγοστών γιατρών, όπως η Αιμοδοσία, η Μονάδα Τεχνητού Νεφρού, η Ουρολογική, το ΤΕΠ Covid. Οι νέες κλίνες ΜΕΘ που άρχισαν να λειτουργούν στην πανδημία στελεχώνονται από τους λιγοστούς εντατικολόγους και από αποσπασμένους καρδιολόγους και αναισθησιολόγους.

Ειδικά οι αναισθησιολόγοι, που και πριν την πανδημία ο αριθμός τους δεν κάλυπτε τις ανάγκες, εξυπηρετούν τα χειρουργεία, τις κλινικές και τις ΜΕΘ Covid, τις διακομιδές του ΕΚΑΒ.

Στο έδαφος αυτών των τεράστιων ελλείψεων πραγματοποιήθηκε η μετατροπή 3 κλινικών (Χειρουργικής, Οφθαλμολογικής, Ουρολογικής) σε τμήματα Covid, μέχρι το σημείο όπου, στο τρίτο κύμα της πανδημίας, το σύστημα παροχής οξυγόνου αδυνατούσε να σηκώσει το βάρος, λόγω των ελλιπών εγκαταστάσεων και του συνεχούς και μακροχρόνιου φόρτου.

Περιορίστηκε έως και διακόπηκε πλήρως η λειτουργία των τακτικών εξωτερικών ιατρείων, που εξυπηρετούν μία μεγάλη μάζα ασθενών. Περιορίστηκε δραματικά η διενέργεια τακτικών χειρουργικών επεμβάσεων, ενώ στο δεύτερο κύμα πραγματοποιούνταν μόνο τα επείγοντα χειρουργεία.

Μόνο χάρη στην εντατική προσπάθεια όλων των ειδικοτήτων του χειρουργικού τομέα καταφέραμε να χειρουργούνται και ασθενείς που δεν έπρεπε να καθυστερούν την προγραμματισμένη θεραπεία τους.

Οι λίστες χειρουργείων έχουν εκτιναχθεί, σε ορισμένες περιπτώσεις μέχρι και σε χρόνια, ή δεν είναι καν δυνατό να υπολογιστεί ο χρόνος αναμονής. Οι συνεχείς μετακινήσεις γιατρών και νοσηλευτών στα Τμήματα Covid και από τα ΚΥ στο ΓΝΚ έχουν γίνει πλέον καθημερινότητα, με εμφανείς τις συνέπειες της εντατικοποίησης και της κόπωσης όλων των εργαζομένων», επισημαίνει ο Εκτορας Γάζος.

Ο Θ. Αθανασιάδης υπενθυμίζει ότι «τον Απρίλη έγινε αιφνιδιαστική επιχείρηση μετατροπής του ΓΝΛ σε νοσοκομείο Covid-19, η οποία οδήγησε τελικά σε ένα επικίνδυνο "πρωτότυπο" υβριδικής λειτουργίας. Οι νοσηλευόμενοι άρρωστοι αιφνιδιαστικά μεταφέρθηκαν σε ΜΕΘ και σε αντίστοιχα κλινικά τμήματα των δύο ιδιωτικών νοσοκομείων της πόλης, και η ΜΕΘ, όλος ο Χειρουργικός Τομέας και τα δύο Τμήματα Παθολογίας μετατράπηκαν σε τμήματα Covid-19.

Ελλείψει εναλλακτικής λύσης, διατηρήθηκε η λειτουργία κάποιων Τμημάτων και Μονάδων (Τμήμα Παθολογικής Ογκολογίας, Καρδιολογίας, Μονάδα Αιμοκάθαρσης, Μονάδα Μεσογειακής Αναιμίας), καταργήθηκε κάθε χειρουργικό έργο, ενώ το ΓΝΛ συνέχισε να εφημερεύει μέρα παρά μέρα για όλα τα επείγοντα περιστατικά, με επισφαλή μεταφορά των μη Covid αρρώστων της εφημερίας, που έχρηζαν νοσηλείας, στο Πανεπιστημιακό και στα δύο ιδιωτικά νοσοκομεία της πόλης.

Με αυτήν την αλλαγή λειτουργίας ακυρώθηκαν δεκάδες προγραμματισμένες χειρουργικές επεμβάσεις, δεν εξυπηρετήθηκαν οι χειρουργικές ανάγκες αρρώστων με καρκίνο, ούτε καν το προβλεπόμενο από τις Υπουργικές Αποφάσεις ελάχιστο ποσοστό 20% του χειρουργικού έργου. Ιατροί ανεξαρτήτως ειδικότητας επιστρατεύθηκαν στη νοσηλεία αρρώστων με Covid-19 και ακατάλληλοι χώροι βαπτίστηκαν ΜΕΘ, μετά την πρόχειρη τοποθέτηση αναπνευστήρων.

Η νοσηλευτική κάλυψη των κατ' επίφαση κλινών ΜΕΘ ανατέθηκε σε μη εξειδικευμένο στο αντικείμενο προσωπικό και σε εξουθενωμένους ιατρούς. Ο κυβερνητικός παραλογισμός παροξύνθηκε με τη λειτουργία στο ΓΝΛ 4 εμβολιαστικών γραμμών, που εξυπηρετούνται από το ίδιο κουρασμένο και ελλιπές προσωπικό!

Το υγειονομικό προσωπικό του νοσοκομείου τούς τελευταίους 16 μήνες βιώνει ψυχική και σωματική εξουθένωση. Οι ιατροί πρώτης γραμμής κάνουν 8-11 εικοσιτετράωρες εφημερίες μηνιαίως και η πλειονότητα του νοσηλευτικού προσωπικού εργάζεται με 8ωρη ανάπαυση ανάμεσα σε κυλιόμενες βάρδιες».

Με δεδομένη τη σημασία που έχει για την πρόληψη και την προστασία της υγείας του λαού η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, ο Εκτορας Γάζος τονίζει πως «στην ΠΦΥ η κάλυψη σε μόνιμες θέσεις γιατρών μετά βίας φτάνει το 20%, ενώ στις 2 ΤΟΜΥ του νομού υπηρετεί μόνο ένας παθολόγος - πασπαρτού για εξέταση, συνταγογράφηση, ιχνηλάτηση και ό,τι άλλο προκύψει.

Με τη λειτουργία των εμβολιαστικών κέντρων, τα ΚΥ έχουν μειώσει σε λιγότερο από μισό την τακτική τους λειτουργία, η οποία και πριν την πανδημία δεν επαρκούσε για τις αυξημένες ανάγκες του πληθυσμού της υπαίθρου, που σε μεγαλύτερη αναλογία ανήκουν στους ηλικιωμένους και στις ευπαθείς ομάδες. Μάλιστα, λίγο πριν την πανδημία έπαψαν να διενεργούνται εργαστηριακές εξετάσεις στα ΚΥ, ενώ δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί ούτε μία απλή ακτινογραφία θώρακος στην εφημερία».

Από την πλευρά του ο Βάιος Τάσιος σημειώνει πως «οι μόνιμες μετακινήσεις από την ΠΦΥ την έχουν απαξιώσει πλήρως, με αποτέλεσμα να υπάρχουν τραγικά κενά στα ΚΥ, τόσο σε προσωπικό, όσο και σε ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό. Σε κάποιες περιπτώσεις περισσότερο μοιάζουν με αγροτικά ιατρεία παρά με ΚΥ. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι πάνω από το 50% των αναγκών εφημέρευσης του ΤΕΠ του νοσοκομείου καλύπτονται από μετακινήσεις γενικών ιατρών από τα ΚΥ!».

Ο Θ. Αθανασιάδης εξηγεί ότι η άθλια κατάσταση των δημόσιων νοσοκομείων και ο εύρωστος ιδιωτικός τομέας αποτελούν τις δύο όψεις της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής: «Την ώρα που τα δημόσια νοσοκομεία είχαν φρακάρει και φτάναμε να κάνουμε διακομιδές μέχρι και στην Αθήνα, στην περιοχή της Θεσσαλίας, όπου υπάρχουν 2.500 ιδιωτικές κλίνες, έναντι μόλις 900 δημοσίων (!), η κυβέρνηση αρνιόταν να υλοποιήσει το αίτημά μας για επίταξη του ιδιωτικού τομέα χωρίς καμία αποζημίωση, προκειμένου να αξιοποιηθούν το έμπειρο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, ο σύγχρονος εξοπλισμός που υπάρχει στους μεγάλους ιδιωτικούς ομίλους.

Αντίθετα, η κυβέρνηση επέλεξε να πριμοδοτεί τις κερδοφόρες μπίζνες του ιδιωτικού τομέα, σε βάρος της υγείας και της τσέπης του λαού! Χαρακτηριστικά, η μεταφορά και νοσηλεία σε ιδιωτική κλινική των ήπια νοσούντων ή αναρρωνυόντων από CoViD19 αρρώστων, γινόταν με υπερδιπλάσια ημερήσια αποζημίωση. Συνολικά η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, ωφέλησε τους επιχειρηματικούς ομίλους στην ιδιωτική Υγεία που εξασφάλισαν πελατεία».

Κλείνοντας τη συζήτηση, ο Θαν. Αθανασιάδης, επισημαίνει: «Το σύνθημα "κάτω από τη μάσκα έχουμε φωνή" έσπασε τη σιωπή που προσπαθούσε να επιβάλει η κυβέρνηση, κουνώντας το δάχτυλο της "ατομικής ευθύνης", αξιοποιώντας και τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ, που έλεγε ότι "θα λογαριαστούμε μετά".

Τα αιτήματα για μαζικές προσλήψεις μόνιμων γιατρών, νοσηλευτών, για πλήρη και άνευ όρων επίταξη του ιδιωτικού τομέα, για Μέσα Ατομικής Προστασίας σε όλους τους υγειονομικούς, ακούστηκαν πολλές φορές στο προαύλιο του νοσοκομείου, αλλά και στους δρόμους της Λάρισας, στις κινητοποιήσεις που οργάνωσε η Ενωση, μαζί με το Εργατικό Κέντρο και άλλους μαζικούς φορείς.

Με τις κινητοποιήσεις και την πίεση που ασκήσαμε, η διοίκηση του νοσοκομείου υποχρεώθηκε να ανοίξει στις αρχές του 2021 για τους μη CoViD19 αρρώστους μία κλινική για τον Χειρουργικό Τομέα και την μία Παθολογική Κλινική. Επέτρεψε επίσης την λειτουργία 2 χειρουργικών αιθουσών".

Από την πλευρά του ο Εκτορας Γάζος, επισημαίνει: «Η ανάδειξη του προβλήματος του μεγάλου αριθμού συμβασιούχων, έβαλε στο επίκεντρο τη διεκδίκηση της σταθερής και μόνιμης δουλειάς για την πάγια κάλυψη των αναγκών των ασθενών.

Αποφασιστική αναδείχθηκε και η στήριξη των σωματείων και άλλων φορέων του λαού της Καρδίτσας, αφού η παρουσία τους ήταν μόνιμη σε όλες μας τις κινητοποιήσεις, δείχνοντας την έμπρακτη στήριξή τους αλλά και την ενότητα του αγώνα μας. Με εφόδιο αυτήν τη σημαντική πείρα, συνεχίζουμε τον αγώνα για τα δίκαια αιτήματά μας, για την υγεία και τη ζωή του λαού».