Οι οσμές από τα πετρελαιοειδή είναι αισθητές, ενώ ο ένας και μοναδικός δρόμος εισόδου στην πόλη επιβαρύνεται ολοένα και παραπάνω από τα βυτιοφόρα. «Μιλάμε για την καθημερινή οσμή, τα πτητικά αέρια, την επιβάρυνση της ατμόσφαιρας, χωρίς να λογαριάζουμε βέβαια τι θα συμβεί σε περίπτωση έκρηξης, ενός βιομηχανικού ατυχήματος μεγάλης έκτασης. Οι 150.000 τόνοι πετρελαίου αποτελούν μια ωρολογιακή βόμβα για την περιοχή όλου του Πειραιά, όχι μόνο του Περάματος», προσθέτει η Ειρήνη, δείχνοντας τις ευθύνες κυβέρνησης και δημοτικής αρχής, που δεν έχουν πάρει κανένα μέτρο.

Θυμίζει μάλιστα ότι από το 2017 «που ξεκίνησε αυτή η ιστορία έχουμε μετρήσει τέσσερις πυρκαγιές στο Πέραμα, πολύ κοντά στα καζάνια», με τους κατοίκους να τρέμουν στην ιδέα πού θα σταματήσει ένα κακό αν ξεκινήσει... Τα σωματεία και οι φορείς που απαιτούν την απομάκρυνση των καζανιών επικαλούνται και επιστημονικές εισηγήσεις, που σημειώνουν την εδώ και χρόνια παρατήρηση υψηλής συγκέντρωσης βαρέων μετάλλων σε ασθενείς από τις περιοχές Περάματος και Κερατσινίου, ενός επιβαρυντικού παράγοντα για ανάπτυξη καρκίνου.

Δείχνοντας την προσήλωση κυβέρνησης και Τοπικής Διοίκησης στα επενδυτικά σχέδια που έχουν οδηγήσει σε αυτήν την κατάσταση, η Ειρήνη αναφέρει ως χαρακτηριστικό παράδειγμα το ότι η δημοτική αρχή διαχωρίζει τα καζάνια σε «ενεργά» και «ανενεργά», και έτσι απορρίπτει το δίκαιο λαϊκό αίτημα για συνολική μετεγκατάστασή τους. «Απορρίπτει τη διεκδίκηση των σωματείων να πάψει η οποιαδήποτε βιομηχανική δραστηριότητα, να αλλάξει η χρήση γης, να χαρακτηριστούν ελεύθεροι χώροι και να αξιοποιηθούν για τις ανάγκες αναψυχής του λαού».

Στα παραπάνω προβλήματα προσθέτει και την υφαρπαγή - με ευθύνη κυβερνήσεων και δημοτικής αρχής - ακόμα και των τελευταίων ελεύθερων χώρων για το λαό του Περάματος: Του «Αρμού», μιας στενής παραλιακής λωρίδας που δίνει διέξοδο στη θάλασσα ανάμεσα στις περιφράξεις που υψώνονται μεταξύ της πόλης και του λιμανιού, μέρος της οποίας παραχωρείται στην COSCO. Και του παλιού νεκροταφείου, που αντί να γίνει χώρος αναψυχής μετατρέπεται σε σκουπιδότοπο, στο πλαίσιο της αντιδραστικής πολιτικής διαχείρισης των απορριμμάτων.

Οι κινητοποιήσεις που αναπτύσσονται αμείωτες το τελευταίο διάστημα από το λαό του Περάματος, από σωματεία και φορείς, σε συντονισμό με αντίστοιχες δράσεις σε γειτονικούς δήμους, «έχουν κάνει ξεκάθαρο ότι δεν συμβιβαζόμαστε με την μπόχα και τις καρκινογόνες ουσίες που πνίγουν τις γειτονιές και τα σχολεία μας», λέει η Ειρ. Καλαϊτζή. «Αγωνιζόμαστε ενάντια στις πρακτικές και τις αποφάσεις κυβέρνησης, Περιφέρειας (ΝΔ) και δημοτικής αρχής (ΣΥΡΙΖΑ), που έχουν μετατρέψει τις γειτονιές μας σε ωρολογιακές βόμβες. Δεν θα αφήσουμε κανέναν να παίζει με την υγεία και τη ζωή μας. Συντονίζουμε τη δράση μας».

Εξι χρόνια τώρα σε Κερατσίνι - Δραπετσώνα, οι κάτοικοι ζουν με την αποπνικτική δυσοσμία που αναδίνεται από τη βιομηχανική δραστηριότητα της «Oil One» και άλλων επιχειρηματικών ομίλων στις εγκαταστάσεις της μέσα στην έκταση του πάρκου των Λιπασμάτων. Τις μέρες που η θερμοκρασία ανεβαίνει, τα πιο κοντινά σπίτια δεν μπορούν καν να ανοίξουν ένα παράθυρο να πάρουν αέρα, ενώ δάσκαλοι έχουν καταγγείλει ακόμα και λιποθυμίες μαθητών στα σχολεία. Τα αποτελέσματα των μετρήσεων από τον «Δημόκριτο» και το Αστεροσκοπείο Αθηνών δείχνουν ότι η περιοχή μετατρέπεται σε «θάλαμο αερίων»: Θειούχες πτητικές ενώσεις που προέρχονται από επεξεργασία και καύση πετρελαιοειδών, βενζόλιο που κάποιες μέρες ξεπερνάει τα επιτρεπτά όρια, ουσίες που συσσωρεύονται και προκαλούν ανεπανόρθωτες βλάβες στον ανθρώπινο οργανισμό.

«Τόσο η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ όσο και οι προηγούμενες κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ - ΝΔ έχουν τεράστιες ευθύνες για το διαρκές έγκλημα», μας λέει ο Παναγιώτης Καραγιαννίδης, εκλεγμένος δημοτικός σύμβουλος με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» στον δήμο Κερατσινίου - Δραπετσώντας. Και μας θυμίζει το χρονικό αυτού του εγκλήματος, που, όπως λέει, «επιβεβαιώνει ότι όλες οι κυβερνήσεις υπηρετούν τον ίδιο δρόμο»: Επί συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ (2012 - 2015) έγινε αλλαγή των χρήσεων γης στο χώρο των Λιπασμάτων (βιομηχανίες χαμηλής όχλησης - τροπολογία Μανιάτη), που άνοιξε τον δρόμο για την αδειοδότηση της «Oil One». Η μελέτη και η αδειοδότηση εγκρίθηκαν από την περιφερειακή αρχή Σγουρού (ΠΑΣΟΚ). Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ (2015 - 2019) έδωσαν άδεια για αποθήκευση μαζούτ στη δεξαμενή 14 στη Δραπετσώνα, παρείχαν επιχορηγήσεις ύψους 2 εκατ. ευρώ από τον κρατικό προϋπολογισμό για εκσυγχρονισμό των υποδομών της, επέκτειναν τη διάρκεια παραμονής της για 20 χρόνια, απέρριψαν μαζί με τη ΝΔ την τροπολογία του ΚΚΕ για απαλλοτρίωση του συνόλου της έκτασης των 640 στρ. χωρίς αποζημίωση. Η σημερινή περιφερειακή αρχή της ΝΔ (Πατούλη), συνεχίζοντας από εκεί που σταμάτησε η προηγούμενη του ΣΥΡΙΖΑ, αξιοποίησε διατάξεις του περιβαλλοντοκτόνου νόμου της ΝΔ, τροποποιώντας τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για μια ακόμη φορά και δίνοντας τη δυνατότητα στην εταιρεία να ρίχνει τα απόβλητα κατευθείαν στη θάλασσα κι όχι στο δίκτυο της ΕΥΔΑΠ!

Ο Π. Καραγιαννίδης στέκεται και στις ευθύνες της δημοτικής αρχής (ΣΥΡΙΖΑ). Αναδεικνύει ότι συστηματικά καλλιεργεί εφησυχασμό και αυταπάτες, «έβαζε τρικλοποδιές στο μαζικό κίνημα, την ώρα που εκφράζονταν με διάφορους τρόπους οι αγωνιστικές διαθέσεις εργατικών σωματείων και μαζικών φορέων με αίτημα την απομάκρυνση εδώ και τώρα των εγκαταστάσεων της "Oil One" και άλλων ρυπογόνων δραστηριοτήτων. Την περίοδο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, εξωράιζε την πολιτική του κυρίως μέσω της παραχώρησης των 82 στρ. του παραλιακού μετώπου, κάνοντας φιέστες με τον τότε πρωθυπουργό, συμβάλλοντας στη μείωση των απαιτήσεων, και ενώ η κυβέρνησή του νομοθετούσε τα παραπάνω και ιδιωτικοποιούσε παραπέρα το λιμάνι του Πειραιά».

Στον αντίποδα αυτών των σχεδιασμών ο λαός της περιοχής, με τα σωματεία και τους μαζικούς φορείς του, δίνει τη μάχη για να ανασάνει. «Η πάλη του λαού στο Κερατσίνι, στη Δραπετσώνα για να απαλλαγεί από τα "καζάνια του θανάτου", από τα σκουπίδια που ετοιμάζονται να φέρουν στην αυλή του, η πάλη του λαού συνολικότερα, πρέπει να συναντηθεί με την πάλη ενάντια στην πολιτική που τσακίζει τη ζωή και τα δικαιώματά του, για έναν δρόμο ανάπτυξης που θα έχει στόχο την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών κι όχι τα κέρδη μιας χούφτας παράσιτων», αναφέρει ο Π. Καραγιαννίδης.

Για τις καταστροφικές επιπτώσεις που θα έχει το φαραωνικό έργο της επέκτασης της προβλήτας κρουαζιέρας της COSCO στην Πειραϊκή, που εντάσσεται στη σύμβαση παραχώρησης του λιμανιού, μας μίλησε ο Αλέκος Κοτέας, εκλεγμένος με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» στο Δημοτικό Συμβούλιο Πειραιά. Μεταξύ άλλων ξεχωρίζουν οι αρνητικές επιπτώσεις στον θαλάσσιο χώρο, μέσα από τις επιχωματώσεις και βυθοκορήσεις, που μπορεί να προκαλέσουν ανεπανόρθωτες βλάβες ακόμα στη δημόσια υγεία, βάσει των μετρήσεων που έχει πραγματοποιήσει το ΕΛΚΕΘΕ. Επίσης, η αλλοίωση της ακτογραμμής της Πειραϊκής Ακτής, καταστρέφοντας το φυσικό και αρχαιολογικό τοπίο της Πειραϊκής, που είναι πηγή ανάσας για κατοίκους και επισκέπτες. Η αύξηση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, που λειτουργεί ακόμα πιο επιβαρυντικά σε ένα αστικό κέντρο όπως του Πειραιά που στερείται ελεύθερους χώρους πρασίνου - αναψυχής. Υποβάθμιση του αρχαιολογικού μνημείου του τάφου του Θεμιστοκλή, ενώ θα έπρεπε να αναδειχθούν το ίδιο το μνημείο, ο περιβάλλων χώρος και η διαδρομή. Αλλά και η κυκλοφοριακή επιβάρυνση από τα φορτηγά τροφοδοσίας των πλοίων και τα πούλμαν που μεταφέρουν τουρίστες, όταν ήδη η πόλη έχει επιβαρυμένο οδικό δίκτυο, αλλά και μη συχνή αστική συγκοινωνία.

Απέναντι στο έργο έχει εκφραστεί σθεναρή αντίσταση με τους αγώνες των κατοίκων στην περιοχή. Και μπορεί τα έργα να έχουν ανασταλεί προσωρινά με δικαστική απόφαση, όμως όπως επισημαίνει ο Αλ. Κοτέας, δεν χωράει κανένας εφησυχασμός. «Οι όποιες αποφάσεις γίνονται εύκολα κουρελόχαρτο με μια τροπολογία ή με μια φωτογραφική διάταξη στη Βουλή υπέρ του κεφαλαίου», αναφέρει. Και τονίζει την ανάγκη να δυναμώσει ο αγώνας «ενάντια στο σύνολο των σχεδιασμών του κεφαλαίου, από την Πειραϊκή μέχρι την Ελευσίνα για τα λιμάνια και τα ναυπηγεία, αλλά και για να αναδειχθεί η δυνατότητα που υπάρχει να καλυφθούν οι σύγχρονες εργατικές - λαϊκές ανάγκες, με το λιμάνι του Πειραιά να είναι περιουσία του λαού». Οπως εξηγεί, αυτή η γραμμή πάλης μπορεί να δώσει διέξοδο, «να μην περάσει μια λογική "μακριά από την αυλή μου" και η όποια εναντίωση να εξαντλείται μόνο στην κατασκευή προβλήτας κρουαζιέρας στην Πειραϊκή, αλλά να μπαίνουν στο στόχαστρο του αγώνα το σύνολο των επιχειρηματικών σχεδιασμών.

Ακριβώς αυτός ο αγώνας θα δίνει προοπτική, θα διαμορφώνει αντοχή και συνέχεια στον αγώνα, απέναντι στους όποιους ελιγμούς του κράτους, των επιχειρηματικών ομίλων, της δημοτικής αρχής αλλά και τους ανταγωνισμούς ανάμεσα στα μονοπωλιακά μεγαθήρια που λυμαίνονται την περιοχή.

Τα σωματεία, οι μαζικοί φορείς που βρίσκονται διαρκώς σε κινητοποιήσεις από όταν έγιναν γνωστά τα εγκληματικά σχέδια για την Πειραϊκή διεκδικούν να σταματήσουν οριστικά τα έργα επέκτασης της προβλήτας κρουαζιέρας, καθώς και κάθε έργο του master plan της COSCO, που επιβαρύνουν τη ζωή των εργαζομένων. Να μην αποδεχτούν οι εργαζόμενοι όλους τους επιχειρηματικούς σχεδιασμούς που επιβαρύνουν την περιοχή του Πειραιά, που οδηγούν σε νέους κινδύνους για τη ζωή, την εργασία και τα δικαιώματά μας. Να προστατευθούν και να αναδειχθούν το ταφικό μνημείο του Θεμιστοκλή και η θαλάσσια περιοχή του Κονώνειου Τείχους, με ελεύθερη πρόσβαση για όλους. Να δημιουργηθούν νέοι χώροι πρασίνου, αναψυχής, πολιτισμού και αθλητισμού, αξιοποιώντας το υπάρχον γηπεδικό και κτιριακό απόθεμα του δήμου Πειραιά».

Ο «Ριζοσπάστης» ρίχνει σήμερα τη «ματιά» του στον Πειραιά. Και όταν μιλάμε για Πειραιά, μιλάμε πρώτα απ' όλα για το λιμάνι και την οικονομική δραστηριότητα που αναπτύσσεται μέσα και γύρω από αυτό, επιδρώντας καθοριστικά σε κάθε πλευρά της ζωής του λαού της πόλης. Ο «Ριζοσπάστης» συζητάει με εργαζόμενους σε μεγάλους χώρους δουλειάς για τις συνθήκες εργασίας. Αλλά και με υγειονομικούς, για την κατάσταση στις δημόσιες δομές Υγείας της πόλης.

Κάνει επίσης ένα οδοιπορικό, ξεκινώντας από τα καραβάκια του Περάματος, για να καταλήξει στην Πειραϊκή. Διασχίζει τη λεωφόρο Δημοκρατίας στο Πέραμα, με τα διάσπαρτα καζάνια του θανάτου, που δεν συνηθίζονται όσες φορές κι αν περάσεις από δίπλα τους και πάντα επανέρχεται το ερώτημα: Πώς γίνεται εδώ και δεκαετίες να μην ξεκουμπίζονται από τις αυλές των σπιτιών;

Ιδια εικόνα στο Κερατσίνι και τη Δραπετσώνα, όπου τα καζάνια της «Oil One», μέσα στην έκταση του πάρκου των Λιπασμάτων, πνίγουν με την μπόχα τους τις εργατογειτονιές της περιοχής. Και τέλος στην γραφική Πειραϊκή, που ένα εργοτάξιο απειλεί να τη μετατρέψει σε σταθμό κρουαζιέρας, αλλάζοντας τελείως τον χαρακτήρα της.

Κάθε σελίδα του αφιερώματος αποτυπώνει το πώς βιώνουν οι Πειραιώτες την πολυδιαφημισμένη ανάπτυξη της επιχειρηματικής δράσης, σε όλο το λιμενικό σύστημα, το φιλικό επενδυτικό περιβάλλον και τη «σκυταλοδρομία» από κυβέρνηση σε κυβέρνηση για να ικανοποιηθεί κάθε αξίωση των μονοπωλίων που δραστηριοποιούνται στην περιοχή.

«Τα κέρδη τους τσακίζουν το λαό - Φτώχεια, ανεργία, σκουπιδαριό», φωνάζουν στις κινητοποιήσεις τους εργατικά σωματεία και μαζικοί φορείς, ο εργαζόμενος λαός, που αντιδρά σε αυτήν την κόλαση, συμπυκνώνοντας σε μερικές λέξεις την πηγή της κακοδαιμονίας του.

Συγκέντρωση - συζήτηση με θέμα «Οι εξελίξεις στην περιοχή του Σχιστού για τη διαχείριση των απορριμμάτων. Η θέση του ΚΚΕ» διοργανώνουν την Κυριακή 25 Απρίλη, στις 6.30 μ.μ. στον χώρο των Λιπασμάτων στη Δραπετσώνα (περιοχή Κράκαρη), οι Κομματικές Οργανώσεις Β' Πειραιά του ΚΚΕ. Θα μιλήσει η Διαμάντω Μανωλάκου, μέλος της ΚΕ του Κόμματος και βουλευτής Β' Πειραιά.

RIZOSPASTIS

Διαχρονικά οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ με τις πολιτικές τους υλοποιούν τις παραπάνω κατευθύνσεις που είναι σε βάρος του λαού, με κύριο στόχο την εξασφάλιση υψηλών κερδών για το κεφάλαιο. Πλήττεται έτσι η δημόσια υγεία, υποβαθμίζεται το περιβάλλον, λεηλατείται παραπέρα το πενιχρό εισόδημα του λαού.

Μετά την Φυλή και τα Ανω Λιόσια, άνοιξε η όρεξη επιχειρηματικών ομίλων, της κυβέρνησης και της περιφερειακής αρχής της ΝΔ, που στοχεύουν να ολοκληρώσουν όσα δεν πρόλαβαν η κυβέρνηση και η περιφερειακή αρχή του ΣΥΡΙΖΑ, και για το Σχιστό στον Πειραιά. Ετσι δίπλα στις υγειονομικές - ωρολογιακές βόμβες των καζανιών του θανάτου σε Πέραμα και Δραπετσώνα και στο σύνολο των επιχειρηματικών σχεδιασμών στο λιμάνι του Πειραιά, έρχεται να προστεθεί μια ακόμα υγειονομική βόμβα με τη δημιουργία Μονάδας Επεξεργασίας Απορριμμάτων (ΜΕΑ) στο Σχιστό, για την οποία ανακοινώθηκε πως ο ΕΔΣΝΑ κατέληξε στην εταιρεία - τεχνικό σύμβουλο που θα υπογράψει τη σύμβαση για τις εργασίες δημιουργίας της. Στη ΜΕΑ θα επεξεργάζονται κυρίως σύμμεικτα απορρίμματα από την επεξεργασία των οποίων θα παράγονται κυρίως καύσιμα σκουπίδια και υπολείμματα, που όλα θα καίγονται είτε σε τσιμεντοβιομηχανίες, είτε σε άλλα εργοστάσια καύσης.

Ταυτόχρονα, πέρα από τον υπάρχοντα Σταθμό Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων (ΣΜΑ) στο Σχιστό, λειτουργούν δύο ακόμα ΣΜΑ. Ενας που χωροθετήθηκε στο Παλιό Νεκροταφείο Περάματος, δηλαδή μέσα στην πόλη. Και ένας επίσης στην περιοχή του Σχιστού που είναι ΣΜΑ του δήμου Πειραιά και λειτουργούσε παράνομα για 11 χρόνια, φτάνοντας να νομιμοποιηθεί μέσα στην πανδημία.

Οι παραπάνω σχεδιασμοί προχωρούν με την ανοιχτή ή συγκαλυμμένη στήριξη δημοτικών αρχών. Η απόκρυψη από τις δημοτικές αρχές Κερατσινίου - Δραπετσώνας, Περάματος, Πειραιά, του εδώ και 11 χρόνια παράνομου ΣΜΑ Πειραιά είναι ένα μόνο παράδειγμα της συμφωνίας τους στον πυρήνα των παραπάνω σχεδιασμών.

Ολες οι δημοτικές αρχές της Περιφερειακής Ενότητας Πειραιά είχαν συνυπογράψει (περιφερειακή αρχή ΣΥΡΙΖΑ - Δούρου-) το 2016 κείμενο που συμφωνούσε στη δημιουργία ΜΕΑ στο Σχιστό. Υπογραφή που όλοι τους με άμεσο ή έμμεσο τρόπο συνεχίζουν να την υπερασπίζονται και σήμερα.

Η δημοτική αρχή του Πειραιά έχει δηλώσει ανοιχτά τη στήριξή της στα σχέδια που προχωράνε η κυβέρνηση και η περιφερειακή αρχή.

Η δημοτική αρχή Περάματος (ΣΥΡΙΖΑ) υπεραμύνεται των ευρωπαϊκών Οδηγιών που προωθούν την «αρχή της εγγύτητας», δηλαδή το σύνολο του αντιλαϊκού χαρακτήρα των σχεδιασμών που «τρέχουν». Εχει βάλει τη σφραγίδα της στη χωροθέτηση ΣΜΑ μέσα στην πόλη του Περάματος. Είναι η ίδια η δημοτική αρχή αυτή που υπέδειξε στην κυβέρνηση της ΝΔ τον χώρο για τον ΣΜΑ. Η νομιμοποίηση μάλιστα του ΣΜΑ στο Πέραμα έγινε με ένα «fast-track» Δημοτικό Συμβούλιο «μέσω τηλεφώνου» και με την ψήφο των δημοτικών παρατάξεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που, επειδή και πάλι δεν έφταναν για να εξασφαλιστεί πλειοψηφία, την ψήφο που «έλλειπε» έσπευσε να δώσει ο γνωστός φασίστας Κυριτσόπουλος, επικεφαλής του δημοτικού φασιστο-ψηφοδελτίου της εγκληματικής οργάνωσης Χρυσής Αυγής.

Η δημοτική αρχή Κερατσινίου - Δραπετσώνας (ΣΥΡΙΖΑ), που φέτος για 1η φορά παραδέχτηκε πως είχε συνυπογράψει το κείμενο του 2016, αναγκάστηκε μαζί με τις υπόλοιπες δημοτικές παρατάξεις, μετά από πίεση της «Λαϊκής Συσπείρωσης», να βγάλει μια ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, στην οποία αποτυπωνόταν ένα ξεκάθαρο «ΟΧΙ» στους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς στην περιοχή του Σχιστού. Λίγο αργότερα όμως, προσπάθησε να «θάψει» την ομόφωνη απόφαση, παρουσιάζοντας μια ανακοίνωση που την υπέγραφαν όλες οι δημοτικές παρατάξεις, πλην «Λαϊκής Συσπείρωσης», στην οποία γινόταν λόγος για την περίφημη «δίκαιη κατανομή των βαρών», δηλαδή μοίρασμα των σκουπιδιών στις γειτονιές του Πειραιά και της Αθήνας, ενώ από τη συγκεκριμένη ανακοίνωση είχε ...εξαφανιστεί και το αίτημα για κατάργηση των ΣΔΙΤ, της ιδιωτικοποίησης δηλαδή στη διαχείριση των απορριμμάτων, που υπήρχε στην ομόφωνη απόφαση. Με λίγα λόγια, τόσο η δημοτική αρχή όσο και οι υπόλοιπες δημοτικές παρατάξεις, πλην «Λαϊκής Συσπείρωσης», πάνε να βάλουν από την πίσω πόρτα τον πυρήνα των αντιλαϊκών σχεδιασμών για την περιοχή του Σχιστού. Βέβαια, μετά την αποκάλυψη που έκανε η «Λαϊκή Συσπείρωση» στον λαό της περιοχής για τα παραπάνω, αναγκάστηκαν με αμηχανία να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, επαναφέροντας την ουσία της ομόφωνης απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου, την οποία στην πράξη υπονομεύουν με τις δηλώσεις και τη στάση τους.

Το ΚΚΕ σταθερά και αταλάντευτα όλα αυτά τα χρόνια αντιπαρατίθεται με το σύνολο των καπιταλιστικών σχεδιασμών, αναδεικνύοντας τον εχθρικό τους χαρακτήρα συνολικά για τη ζωή του λαού. Η ουσιαστική προστασία του περιβάλλοντος και της υγείας του λαού όπως και ο χωροταξικός σχεδιασμός προς όφελός του δεν συμβαδίζουν με τα κέρδη του κεφαλαίου.

Η πρόταση του Κόμματός μας για κεντρικά σχεδιασμένη οικονομία, απαλλαγμένη από την καπιταλιστική ιδιοκτησία, είναι η μόνη απάντηση για έναν ολοκληρωμένο σχεδιασμό, απαλλαγμένο από την αναρχία των συγκρουόμενων ανταγωνιστικών επιχειρηματικών συμφερόντων. Είναι η μόνη απάντηση και για τη διαχείριση των απορριμμάτων, διότι θα σχεδιάζεται με βασικό κριτήριο την υγεία του λαού, το περιβάλλον και όχι τις κερδοφόρες «πράσινες» επενδύσεις των επιχειρηματικών ομίλων της.

Το ΚΚΕ τόσο στη Βουλή, όσο και οι εκλεγμένοι δημοτικοί και περιφερειακοί σύμβουλοί του με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», σταθερά αποκαλύπτουν στον λαό τον χαρακτήρα των παραπάνω εξελίξεων. Παρεμβαίνουν με όλους τους τρόπους.

Οι κομμουνιστές σε σωματεία και μαζικούς φορείς πρωτοστατούν στην οργάνωση της πάλης των εργαζομένων.

Ο λαός δεν πρέπει να δείξει καμιά εμπιστοσύνη σε αυτούς που υπηρετούν τις πολιτικές που τον ρημάζουν. Οι δεκάδες κινητοποιήσεις και παρεμβάσεις του προηγούμενου διαστήματος από εργατικά σωματεία και μαζικούς φορείς στις γειτονιές του Πειραιά και όσες είναι σε εξέλιξη αναδεικνύουν την ουσία του ζητήματος, αποκαλύπτουν τους ενόχους, βάζουν μπροστά διεκδικήσεις που ανταποκρίνονται στις ανάγκες του λαού. Αυτοί οι αγώνες μπορούν και πρέπει να δυναμώσουν το επόμενο διάστημα. Οι κομμουνιστές θα συνεχίσουμε να δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις στον δίκαιο αγώνα του λαού μας, για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του σε κάθε πτυχή της ζωής του.

RIZOSPASTIS

Στις προβλήτες των ρεκόρ κερδοφορίας δεν χωρούν μέτρα ουσιαστικής προστασίας

Οι επιχειρηματικοί όμιλοι (COSCO, μεταφορικές εταιρείες, εφοπλιστές, μεγαλοεργολάβοι, μεγαλέμποροι), ξεσαλωμένοι από τα πρωτόκολλα της κυβέρνησης που τα κόβει και τα ράβει στα μέτρα τους, από το αντεργατικό οπλοστάσιο που διαρκώς εμπλουτίζεται αξιοποιώντας καταλλήλως και την πανδημία, και με τον εκβιασμό της ανεργίας που έχει εκτιναχθεί, αναγκάζουν τους εργαζόμενους να «φτύνουν αίμα».

Το σκηνικό που επικρατεί στους χώρους δουλειάς και επιδεινώνει την ήδη άσχημη κατάσταση σε βάρος της υγείας των εργαζομένων, σε συνδυασμό με την τραγωδία που εκτυλίσσεται στα νοσοκομεία και τις τραγικές ελλείψεις στις άλλες δομές Υγείας της πειραιώτικης περιφέρειας, έχει δημιουργήσει ένα εκρηκτικό μείγμα, με τους εργαζόμενους να μετρούν πια ακόμα και νεκρούς από την εκτίναξη των επαγγελματικών ασθενειών που, σημειωτέον, δεν καταγράφονται πουθενά.

Εντατικοποίηση και υπερέκθεση στον ιό: Θανατηφόρο κοκτέιλ για χιλιάδες εργαζόμενους

«Είναι έγκλημα - συνέχισε - να μιλάνε για ατομική ευθύνη στους εργαζόμενους όπως αυτούς στη Ζώνη, για να βγάλουν καθαρή την εργοδοσία, που είναι εφοπλιστές, εργολάβοι και COSCO». Η Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη είναι υποδομή του ΟΛΠ, δηλαδή της COSCO, «όπου εργάζονται άνθρωποι και όχι ζώα», αναφέρει και εξηγεί: «Δεν υπάρχουν αποδυτήρια, τουαλέτες ούτε καν νιπτήρες να πλύνουμε τα χέρια μας». Με δυναμικές παρεμβάσεις του Συνδικάτου αναγκάστηκαν να φέρουν έστω ένα ασθενοφόρο για ώρα ανάγκης. Πρόσφατα «εργαζόμενος έπαθε έμφραγμα στο χώρο δουλειάς», δείγμα και αυτό της εντατικοποίησης που επικρατεί «και αν δεν ήταν εκεί το ασθενοφόρο προκειμένου να γίνει γρήγορα η μεταφορά του στο νοσοκομείο, αυτά τα λεπτά θα ήταν μοιραία...».

Ζώνη Περάματος: Μια διαρκής αναμέτρηση για την προστασία της ζωής των εργατών

Αυτά έχουν ως συνέπεια τη διαρκή επιβάρυνση της υγείας των εργατών. Μαζί με την επικινδυνότητα της δουλειάς, την έλλειψη μέτρων προστασίας, με ευθύνη των εργοδοτών, τις επαγγελματικές ασθένειες, με τα εμφράγματα, τις αναπνευστικές πνευμονοπάθειες και τους καρκίνους των πνευμόνων να «θερίζουν», τώρα είναι αντιμέτωποι με τη διασπορά του κορονοϊού. Τα στοιχεία δείχνουν, όπως είπε ο Δ. Δημόπουλος, το τελευταίο τρίμηνο να έχουν καταγραφεί πάνω από 50 κρούσματα, ενώ είναι ανυπολόγιστα αυτά που δεν καταγράφονται και μαθαίνονται από στόμα σε στόμα.

«Η κατάσταση θα ήταν πολύ χειρότερη αν δεν γινόταν συνεχής παρέμβαση των σωματείων. Κόντρα στη λογική της κυβέρνησης για "ατομική ευθύνη", συλλογικά μαζί με τους εργαζόμενους δίνουμε μάχη και καταφέραμε σε χώρους δουλειάς η εργοδοσία να παρέχει μάσκες, αντισηπτικά. Κατακτήσαμε σε χώρους δουλειάς, όπως στο επισκευαζόμενο πλοίο "ΜΠΛΟΥ ΣΤΑΡ ΜΥΚΟΝΟΣ", να γίνεται τεστ κάθε βδομάδα».

Προνόμια στους εφοπλιστές και τσακισμένα τα δικαιώματα των ναυτεργατών

«Με ευθύνη της εργοδοσίας "COSCO - DPORT - PCT" αποκρύπτονται τα κρούσματα στο λιμάνι, συνεχίζει να αρνείται να πραγματοποιηθούν έλεγχοι από τον ΕΟΔΥ ενώ απορρίπτει τα δίκαια αιτήματα του σωματείου μας, λέγοντας ότι συζητάνε με το σωματείο - παραμάγαζο που έχουν στήσει, δηλαδή με τον εαυτό τους. Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, η κυβέρνηση με προκλητικό ύφος συνεχίζει να μας κατηγορεί ότι εμείς φταίμε για την κατάσταση, και να "ξεπλένει" τους ομίλους. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να αυγατίζουν τα κέρδη τους και μας αντιμετωπίζουν ως "αναλώσιμα υλικά"». Αυτός είναι ο πρώτος σχολιασμός του προέδρου του σωματείου ΕΝΕΔΕΠ (των εργαζομένων στις προβλήτες 2 και 3), Μάρκου Μπεκρή, στην ερώτησή μας για την κατάσταση στις προβλήτες του λιμανιού των μεγάλων ρεκόρ κερδοφορίας.

Τα ...μέτρα που παίρνει η εργοδοσία; Πατώντας στην «ασυλία» που της παρέχει η κυβέρνηση, είναι τα ηχογραφημένα μηνύματα που ακούγονται από τα μεγάφωνα («Κρατάτε αποστάσεις») και ένα κουτί που δίνεται κατά καιρούς που περιέχει μια απλή μάσκα δύο μπουκαλάκια αντισηπτικά», 3 με 4 σαπουνιέρες.

Αυτά συμβαίνουν σε έναν εργασιακό χώρο με πάνω από 2.000 εργαζόμενους, που έρχονται καθημερινά σε επαφή με διερχόμενα τεράστια εμπορικά πλοία, με εκατοντάδες ναυτεργάτες πλήρωμα, που είναι γνωστό τι ...«μέτρα» παίρνουν εκεί οι εφοπλιστές. «Αυτό που κυριαρχεί είναι το "γρήγορα" για τα κέρδη τους, τόσο της COSCO όσο και των εφοπλιστών καθώς τα καράβια είναι χρονοναυλωμένα».

«Για να πιάσουν τους χρόνους που θέλουν στο λιμάνι - συνέχισε - δεν λογαριάζουν ούτε υγεία ούτε ανθρώπινη ζωή. Οι συνθήκες δουλειάς είναι αντίξοες με πολλές συνέπειες για την ίδια την υγεία μας. Εκατοντάδες συνάδελφοι, άνθρωποι 30 και 35 ετών, υποφέρουν ήδη από μυοσκελετικά προβλήματα, έχουν σακατευτεί. Αν δεν ήταν το σωματείο, οι χειριστές στις γερανογέφυρες δεν θα κατέβαιναν από εκεί ούτε για τουαλέτα», ενώ χρονομετρούνται! Γίνονται πλέον εμφανείς οι επαγγελματικές ασθένειες και οι επιπτώσεις τους, που συνεχίζουν οι κυβερνήσεις όλων των αποχρώσεων να μην αναγνωρίζουν.

Συνεχίζοντας, ο πρόεδρος του σωματείου μάς μεταφέρει μια εικόνα για τα όσα αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι: «Υπάρχουν εργαζόμενοι διαφορετικών ταχυτήτων ακόμη και στις ίδιες ειδικότητες καθώς στην πράξη δεν υπάρχει ΣΣΕ που να καθορίζει ημερομίσθιο, επιδόματα, ωράριο κ.λπ. Υπάρχουν ατομικές συμβάσεις εργασίας που έχουν για βάση τον κατώτατο μισθό και από εκεί και πάνω μια "οικειοθελή παροχή" εργοδότη, δηλαδή αν θέλει να πετάξει κάτι παραπάνω».

«Αυτή είναι η ανάπτυξή τους. Και αν δεν ήταν το ταξικό σωματείο που οργανώνει και κινητοποιεί τους εργαζόμενους που αγωνίζονται για υπογραφή ΣΣΕ με αυξήσεις για όλες τις ειδικότητες στο λιμάνι, να καθοριστεί βασικός μισθός και πάνω σε αυτό να γίνονται οι προσαυξήσεις για νυχτερινή εργασία, Σάββατα - Κυριακές, αργίες, επιδόματα επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας για όλους τους εργαζόμενους στο λιμάνι, μπορεί ο καθένας να σκεφτεί πώς θα ήταν η κατάσταση». «Ολοι θυμούνται τους αγώνες που δώσαμε μέσα στο λιμάνι με τις πολυήμερες απεργίες για να έχουμε πρόγραμμα δουλειάς, ελάχιστα μεροκάματα και 8ωρο, χωρίς κόντρα βάρδιες, τους αγώνες μας για να ενταχτούμε στα ΒΑΕ, για την υπογραφή ΣΣΕ. Και μπορεί ο καθένας να σκεφτεί τι θα γίνει και μέσα σε αυτόν τον εργασιακό χώρο αν αφήσουμε και περάσει το 10ωρο που θέλει η κυβέρνηση».

Δώδεκα κρούσματα είχαν εντοπιστεί μέσα στον Φλεβάρη στο «Knossos Palace», 10 στο «Κύδων», 12 στο «Νήσος Ρόδος». Τον Μάρτη, κρούσματα - χωρίς να αναφερθεί αριθμός - εντοπίστηκαν στο «Blue Star Πάτμος», ενώ πριν λίγες μέρες καταγράφηκαν 9 κρούσματα στο οχηματαγωγό ακτοπλοϊκό «Ιωσήφ Κ» και πάει λέγοντας. Υπάρχουν και κρούσματα μη καταγραμμένα που βγαίνουν στο φως από καταγγελίες ναυτεργατών.

Την ίδια στιγμή που τα κρούσματα κορονοϊού αυξάνονται και στα επιβατηγά πλοία, εφοπλιστές και κυβέρνηση εξακολουθούν να μη λαμβάνουν προληπτικά μέτρα για την προστασία των ναυτεργατών, αγνοώντας τις προτάσεις των ταξικών ναυτεργατικών σωματείων, με συνέπειες για την υγεία και των επιβατών, άρα την αύξηση της διασποράς του ιού στα νησιά.

Σε κάθε περιστατικό εμφάνισης Covid-19, το «μέτρο» που λαμβάνεται, πέρα από κάποια υποτυπώδη απολύμανση, και αυτό όχι σε όλους τους χώρους του πλοίου αν αυτό «βιάζεται» για απόπλου, είναι η απόλυση των ναυτεργατών! Τόσο αυτών που νόσησαν όσο και αυτών που δούλευαν μαζί του στο ίδιο πόστο.

Οπως μας λέει ο πρόεδρος της ΠΕΜΕΝ Θ. Ευαγγελάκης,«οι ναυτεργάτες πιέζονται από εταιρείες, προκειμένου να μην μπουν στη μαύρη λίστα, να δεχτούν να απολυθούν με την αιτιολογία της "κοινής συναίνεσης" και όχι λόγω ασθενείας, γιατί στη δεύτερη περίπτωση θα πρέπει η εταιρεία να καλύψει την ιατροφαρμακευτική τους κάλυψη και να τους καταβάλει μισθούς ασθενείας».

Οι ευθύνες της κυβέρνησης και των εφοπλιστών είναι εγκληματικές. Πριν ακόμα από την έναρξη της πανδημίας, τα ταξικά ναυτεργατικά σωματεία ΠΕΜΕΝ, «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», ΠΕΕΜΑΓΕΝ, με αλλεπάλληλες παρεμβάσεις προς το υπουργείο Ναυτιλίας, τις ναυτιλιακές εταιρείες και όλους τους αρμόδιους είχαν θέσει στην πρώτη γραμμή των αιτημάτων τους την προστασία της υγείας, απαιτώντας αυξημένα μέτρα με συχνούς, οργανωμένους προληπτικούς ελέγχους, με ευθύνη των εταιρειών και της κυβέρνησης κάθε πλοίο να εξοπλιστεί με όλα τα απαραίτητα υλικά για τον συχνό καθαρισμό και την απολύμανση όλων των χώρων, για την ατομική προστασία των ναυτεργατών, όπως κατάλληλα καθαριστικά, μάσκες, αντισηπτικά. Να μη γίνει καμία απόλυση ναυτεργάτη και καμία μείωση των οργανικών συνθέσεων, κ.ά.

Για τους ναυτεργάτες λοιπόν κανένα μέτρο πρόληψης, απολύσεις ή αναστολή που ακόμα περιμένουν τα 534 ευρώ, μείωση των οργανικών συνθέσεων, δηλαδή εκτίναξη της ανεργίας. Ενώ για τους εφοπλιστές νέα προνόμια και χρήμα, επειδή θεωρούνται επιχειρήσεις που πλήγηκαν από την πανδημία. Μέσα σε έναν χρόνο έχουν πάρει ζεστό χρήμα πάνω από 200 εκατ. ευρώ (περίπου 140 εκατ. ευρώ επιδοτήσεις για τις «άγονες γραμμές» και περίπου 70 εκατ. ευρώ έκτακτη επιχορήγηση), χώρια τα 140 εκατ. ευρώ έμμεσης επιδότησης με το «μεταφορικό ισοδύναμο». Τώρα με νέα επιστολή της η Ενωση των ακτοπλόων εφοπλιστών (ΣΕΕΝ) ζητάει να παραταθεί το καθεστώς των μειωμένων οργανικών συνθέσεων.

Οπως σημειώνει ο Θ. Ευαγγελάκης, τα λίγα ακτοπλοϊκά πλοία - αφού οι εφοπλιστές ακινητοποιούν πλοία όποτε τους συμφέρει - «καλούνται να πηγαινοέρχονται για να καλύψουν τα δρομολόγια και στοιχειωδώς τις ανάγκες του νησιωτικού συμπλέγματος με μειωμένες οργανικές συνθέσεις, εξαντλητικά ωράρια εργασίας και ναυτεργάτες που είναι στο πόδι όσο πάει. Σε αυτές τις συνθήκες, μπορεί να γίνεται λόγος για προστασία της υγείας, των ναυτεργατών αλλά και των επιβατών;».

«Πραγματικά δεν ξέρουμε να υπάρχει μεγάλος εργασιακός χώρος όπου να μην έχει βρεθεί κρούσμα», ανέφερε ο πρόεδρος του Σωματείου Εμποροϋπαλλήλων και Ιδιωτικών Υπαλλήλων Πειραιά Νάσος Γεροπαναγιώτης, μιλώντας για τον κλάδο, που ήδη μετράει νεκρούς από την πανδημία. Περιγράφοντας την κατάσταση που διαμορφώνεται στον κλάδο, ανέφερε ότι είναι αναγκαία η συνεχής παρέμβαση του Σωματείου για να λαμβάνονται κάποια μέτρα όπως οριοθέτηση στα ταμεία, στους πάγκους, στα ψυγεία, για την ασφάλεια του εργαζόμενου και του καταναλωτή, πλεξιγκλάς, να μη δημιουργείται συνωστισμός κ.ο.κ.

Ταυτόχρονα η μεγάλη εντατικοποίηση που επιβάλλει η εργοδοσία «έχει σμπαραλιάσει τους εργαζόμενους». «Είναι τέτοιοι οι ρυθμοί δουλειάς - επειδή έχει ανέβει η κίνηση στα σούπερ μάρκετ, αλλά δεν έχουν αυξηθεί οι εργαζόμενοι - που συνάδελφοι έχουν προβλήματα στη μέση, στα γόνατα. Αναγκάζονται πολλοί να πάρουν αναρρωτική άδεια για να μπορέσουν να συνέλθουν και να μη διαλυθούν. Ενας οργανισμός εξαντλημένος πώς θα αντέξει τον κορονοϊό;».

Παράλληλα, αυτοί οι απάνθρωποι ρυθμοί δουλειάς σε συνδυασμό με τις χρόνιες παθήσεις που έχουν αρκετοί εργαζόμενοι, αλλά και με την κατάσταση που επικρατεί στο ΕΣΥ, που έχει γίνει πια μίας νόσου, έχουν μετατραπεί σε «ωρολογιακή βόμβα» για την υγεία των εργαζομένων.

Σε αυτά έρχονται να προστεθούν οι αναστολές, οι απολύσεις πριν ακόμα λήξει η αναστολή, «καθώς ο εργοδότης εξωθεί τον εργαζόμενο να αποδεχτεί οικειοθελή απόλυση», και πολλά άλλα.

«Τώρα θέλουν να σμπαραλιάσουν εντελώς τον ημερήσιο χρόνο εργασίας, να χτυπήσουν τη συνδικαλιστική δράση. Λοιπόν, εμείς λέμε "ως εδώ". Δεν θα μείνουμε θεατές», πρόσθεσε ο συνδικαλιστής και ανέφερε τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις που οργανώνονται από όλα τα σωματεία του κλάδου του Εμπορίου, όπως η συγκέντρωση στις 22 Απρίλη στο υπουργείο Εργασίας και ο απεργιακός συναγερμός που ηχεί για τις 6 Μάη.

Στο Κρατικό της Νίκαιας

-- Εναν χρόνο τώρα, υγειονομικοί και ασθενείς ζουν τραγικές καταστάσεις. Πώς φτάσαμε ως εδώ; Πώς βρήκε το δημόσιο σύστημα Υγείας η πανδημία; Πώς επέδρασε αυτή η κατάσταση στα σημερινά αδιέξοδα, μιλώντας για τον Πειραιά και ειδικότερα το Κρατικό της Νίκαιας;

Μ. Α.: Το ξέσπασμα της πανδημίας βρήκε τα νοσοκομεία του Πειραιά, όπως και όλης της χώρας, με μεγάλες ελλείψεις σε προσωπικό και υποδομές, αποτέλεσμα της υποχρηματοδότησης και της πολιτικής εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης της Υγείας, που υλοποιούν με συνέπεια όλες διαχρονικά οι κυβερνήσεις.

Τα στοιχεία είναι γνωστά: 550 κλίνες ΜΕΘ, ενώ χρειάζονταν 2.500 πριν την πανδημία, 30.000 οργανικές θέσεις προσωπικού κενές, 6.000 κενές θέσεις γιατρών, ανύπαρκτη Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, πάνω από 1 δισ. ευρώ μείωση των δαπανών για την Υγεία την τελευταία δεκαετία. Αυτήν ήταν η εικόνα του δημόσιου συστήματος Υγείας πριν προκύψει ο κορονοϊός.

Η κατάσταση αυτή αποτυπώνεται και στον Πειραιά: Στις τεράστιες ελλείψεις προσωπικού και στα τρία νοσοκομεία (Κρατικό Νίκαιας, «Τζάνειο», «Μεταξά»), στην απαρχαιωμένη κτιριακή υποδομή, στον ελλιπή ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό.

Από κινητοποίηση στο «Τζάνειο»

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το Κρατικό της Νίκαιας. Το νοσοκομείο είναι «πρώτης γραμμής» και δέχεται πάνω από χίλιους ασθενείς σε κάθε εφημερία. Διαθέτει όμως μόνο έναν αξονικό τομογράφο, οι βλάβες του οποίου είναι συχνές, λόγω παλαιότητας, εκθέτοντας σε κίνδυνο δεκάδες ασθενείς.

Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε ότι η πανδημία βρήκε την περιοχή με ένα νοσοκομείο λιγότερο, το Νοσοκομείο Λοιμωδών. Αυτό που έκλεισε το 2013 η τότε κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, επειδή ήταν «ζημιογόνο», και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το κράτησε ερμητικά κλειστό, παρά τις προεκλογικές κορόνες. Ενα νοσοκομείο με 214 κλίνες και με ειδικό ρόλο στην αντιμετώπιση μεταδοτικών (λοιμωδών) ασθενειών, το οποίο έκλεισε με το επιχείρημα ότι δεν χρειάζεται, επειδή δεν υπάρχουν πια επιδημίες!

Η πανδημία λοιπόν αποκάλυψε με τον πιο τραγικό τρόπο τις συνέπειες της πολιτικής που αντιμετωπίζει την υγεία ως κόστος. Η κατάσταση στα νοσοκομεία του Πειραιά τους τελευταίους μήνες δεν έπεσε σαν «κεραυνός εν αιθρία» και σίγουρα δεν οφείλεται σε καμία «έκτακτη κατάσταση». Ηταν ένα προδιαγεγραμμένο έγκλημα, το οποίο συνεχίζεται.

-- Στις 7 Απρίλη συμπληρώθηκε ένας χρόνος από την πρώτη κινητοποίηση στην Υγεία μέσα στην πανδημία. Πώς αποτιμούν οι υγειονομικοί στο «Τζάνειο» αυτόν τον έναν χρόνο; Πάνω σε ποια ζητήματα αναπτύσσεται η αντιπαράθεση στα συνδικαλιστικά όργανα των εργαζομένων στο νοσοκομείο;

Γ. Π.: Ο τελευταίος χρόνος αποτέλεσε για τους εργαζόμενους στο «Τζάνειο» μια επιπλέον ευκαιρία να βγάλουν συμπεράσματα, καθώς «έπεσαν οι μάσκες» για τον ρόλο της συνδικαλιστικής πλειοψηφίας, που στο σωματείο του «Τζάνειου» εκφράζεται από το κοινό ψηφοδέλτιο των ΔΑΚΕ - ΠΑΣΚΕ. Αυτή η πλειοψηφία πρωταγωνίστησε όλα τα προηγούμενα χρόνια στον εκφυλισμό με όλα τα μέσα, παρά τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουν διαχρονικά οι υγειονομικοί και οι ασθενείς που φτάνουν στο «Τζάνειο».

Την περίοδο της πανδημίας, η στάση τους είχε στόχο να εφησυχάσει τους εργαζόμενους, να εξωραΐσει την κυβερνητική πολιτική και τον ρόλο της διοίκησης, να μη βρει αγωνιστική διέξοδο η αγωνία των εργαζομένων, που έβλεπαν το νοσοκομείο να μετατρέπεται σταδιακά σε «μίας νόσου», τις κλινικές να μετατρέπονται σε μία νύχτα σε Covid, νοσηλευτές και ειδικευόμενους να μετακινούνται από το ένα τμήμα στο άλλο.

Μέσα σ' αυτήν την κατάσταση και ενώ τα πράγματα οδηγούνταν στο απροχώρητο, με την ανάπτυξη 150 σχεδόν κλινών Covid χωρίς να υπάρξει η παραμικρή ενίσχυση σε προσωπικό και υποδομή, οι ειδικευόμενοι γιατροί βγήκαμε στο προσκήνιο για την ανάδειξη των οξυμένων ζητημάτων. Εγιναν ζωντανές συνελεύσεις και κινητοποιήσεις, με τα αυτονόητα αιτήματα που έχουν θέσει από την πρώτη στιγμή της πανδημίας η ΟΕΝΓΕ και τα σωματεία άλλων νοσοκομείων της Αττικής.

Ακόμα όμως και όταν ως ειδικευόμενοι ζητήσαμε τη στήριξη του Συλλόγου, η στάση της πλειοψηφίας ήταν χαρακτηριστική: Καταψήφισε τις προτάσεις για κινητοποίηση, με πρόσχημα την τήρηση των υγειονομικών μέτρων (!), μας «συμβούλευσαν» να αφήσουμε τον διοικητή ήσυχο γιατί προσπαθεί και έχει πολλά στο κεφάλι του (!), έκαναν αήθεις προσωπικές επιθέσεις στους εκπροσώπους των ειδικευόμενων.

Το «Τζάνειο», παρ' όλα αυτά, είναι ένα μάχιμο νοσοκομείο πρώτης γραμμής. Το προσωπικό του είναι αξιόλογο και δίνει με αυταπάρνηση τη μάχη για την υγεία των Πειραιωτών. Συνεχίζουμε να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να εκφραστούν αγωνιστικά οι ανησυχίες τους, η αγανάκτηση για όσα ζουν καθημερινά μαζί με τους ασθενείς.

-- Θεωρείτε κρίσιμη την άνευ όρων επίταξη του ιδιωτικού τομέα. Πώς μεταφράζεται αυτό το αίτημα για την περιοχή του Πειραιά; Πώς απαντάτε στην κυβέρνηση, που λέει ότι «το εθνικό σύστημα Υγείας είναι ένα» και περιλαμβάνει τόσο τον ιδιωτικό όσο και τον δημόσιο τομέα;

Μ. Α.: Η επίταξη του ιδιωτικού τομέα αποτέλεσε βασικό αίτημα των υγειονομικών από το ξέσπασμα της πανδημίας. Αίτημα το οποίο πολεμήθηκε από την κυβέρνηση, η οποία έφτασε ακόμα και στο σημείο να πει ότι «αυτά δεν γίνονται, εδώ δεν είναι Σοβιετία». Αίτημα το οποίο διαστρεβλώθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ, προσπαθώντας να το ταυτίσει με τη δική του πρόταση, που περιλαμβάνει γενναία αποζημίωση των κλινικαρχών.

Το αίτημα της πλήρους και άνευ όρων επίταξης του ιδιωτικού τομέα χωρίς καμία αποζημίωση απαντάει στις τεράστιες ανάγκες που υπάρχουν αυτήν την περίοδο: Ανάγκες σε κλίνες ΜΕΘ, μιας και πλέον σε καθημερινή βάση υπάρχουν πάνω από 100 διασωληνωμένοι σε κοινούς θαλάμους σε νοσοκομεία της Αττικής. Ανάγκες σε απλές κλίνες νοσηλείας Covid και non-Covid ασθενών, ανάγκες σε χειρουργικές αίθουσες.

Είναι αίτημα που «πατάει» στο έμπειρο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, στον σύγχρονο εξοπλισμό που υπάρχει στους μεγάλους ιδιωτικούς ομίλους, και δεν αξιοποιείται σχεδιασμένα για την αντιμετώπιση της πανδημίας, αλλά «κατά το δοκούν» του κλινικάρχη, με κριτήριο την κερδοφορία του.

Είναι τουλάχιστον προκλητικό τα δημόσια νοσοκομεία του Πειραιά να βουλιάζουν καθημερινά από κόσμο τον οποίο αδυνατούν να εξυπηρετήσουν και το Νοσοκομείο «Metropolitan» εδώ στην περιοχή μας, με 262 νοσηλευτικές κλίνες, να μην μπαίνει στη μάχη.

Σε κάθε εφημερία ασθενείς περιμένουν ακόμα και 24 ώρες στα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών προκειμένου να βρεθεί άδειο κρεβάτι για να νοσηλευτούν. Γιατί μένουν ανέγγιχτα τα δωμάτια του «Metropolitan», τα οποία - όπως διαφημίζει ο όμιλος - «έχουν θέα στη θάλασσα»;

Είναι επικίνδυνο και αντιεπιστημονικό να τοποθετούνται γαστρεντερολόγοι, δερματολόγοι και γυναικολόγοι σε κλινικές Covid για να καλυφθούν οι τεράστιες ελλείψεις προσωπικού και κλινικές στις οποίες εργάζονται κορυφαίοι λοιμωξιολόγοι - μέλη της επιτροπής ειδικών - να συνεχίζουν να «γεννάνε» κέρδη μέσα στην πανδημία.

Είναι τουλάχιστον αισχρό, ενώ εκατοντάδες τακτικά χειρουργεία αναβάλλονται στο δημόσιο σύστημα Yγείας, με τη λοιπή νοσηρότητα να εκτινάσσεται, σε ιδιωτικές κλινικές να πραγματοποιούνται κανονικά αισθητικές επεμβάσεις, σαν να μην υπάρχει πανδημία!

Η πανδημία γκρέμισε με πάταγο το μύθο της αρμονικής συνύπαρξης δημόσιου και ιδιωτικού τομέα Υγείας. Η κυβέρνηση προσπαθεί να αντιστρέψει την πραγματικότητα, ισχυριζόμενη ότι «το σύστημα Υγείας είναι ένα». Αυτό που προσπαθεί να κρύψει είναι ότι δεν θέλει να βάλει χέρι στον ιδιωτικό τομέα, να αγγίξει την κερδοφορία των κλινικαρχών.

-- Η κυβέρνηση λέει ότι όταν υποχωρήσει η πανδημία το σύστημα Υγείας θα είναι σε πολύ καλύτερη μοίρα απ' ό,τι πριν απ' αυτή, λόγω των μέτρων ενίσχυσης που πήρε τον τελευταίο χρόνο. Ποια είναι η δική σας εκτίμηση, κρίνοντας και από τη σημερινή κατάσταση στο «Τζάνειο»;

Γ. Π.: Αν πριν την πανδημία μιλούσαμε για υποβάθμιση του δημόσιου συστήματος Υγείας, τώρα μιλάμε για καταβαράθρωση. Γιατί, πολύ απλά, η πανδημία επιτάχυνε και ανέδειξε με έντονο τρόπο τις συνέπειες της πολιτικής που θέλει την Υγεία εμπόρευμα και τους εργαζόμενους φτηνούς και «ευέλικτους» για το νοσοκομείο - επιχείρηση.

Να θυμηθούμε ότι τον Δεκέμβρη του 2019, τρεις μόλις μήνες πριν από την έναρξη της πανδημίας στη χώρα μας, έγινε η περίφημη ημερίδα του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου για την προώθηση των κυβερνητικών σχεδιασμών της πλήρους υποταγής της Υγείας στην άγρια κερδοσκοπία, με «όχημα» τις Συμπράξεις Δημόσιου - Ιδιωτικού Τομέα. Παρέλασαν από εκεί υπουργοί, περιφερειάρχες, «businessmen», τραπεζίτες, διευθύνοντες σύμβουλοι επιχειρήσεων, καθηγητές και διευθυντές.

Το «Τζάνειο» δεν αποτελεί προφανώς εξαίρεση σ' αυτόν τον σχεδιασμό. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι οι μόνιμοι εργαζόμενοι είναι λιγότεροι απ' ό,τι έναν χρόνο πριν, εν μέσω πανδημίας! Για τέτοια «ενίσχυση» μιλάμε. Οι κάθε είδους ελαστικές σχέσεις εργασίας (επικουρικοί, ΟΑΕΔ, ακόμα και «μπλοκάκι») είναι η μεγάλη και αυξανόμενη μάζα. Πολύ καιρό τώρα το «Τζάνειο» προσφέρει τις ελάχιστες υπηρεσίες, σχεδόν μόνο τις επείγουσες. Οι υπόλοιποι ασθενείς οδηγούνται υποχρεωτικά στον ιδιωτικό τομέα για να βρουν μια λύση στο πρόβλημά τους.

Το τι επιδιώκουν για την επόμενη μέρα είναι καθαρό και γνωστό. Το έχουμε δει όλα τα προηγούμενα χρόνια, από όλες τις κυβερνήσεις. Το γράφουν οι στρατηγικές κατευθύνσεις της ΕΕ για την Υγεία, οι εισηγήσεις των «κορακιών» της ιδιωτικής Ασφάλισης και Υγείας, που μπαινοβγαίνουν στα διάφορα υπουργεία.

Το ζήτημα είναι η δική μας οργανωμένη απάντηση. Οχι μόνο για να βάλουμε εμπόδια σ' αυτόν τον σχεδιασμό, αλλά και για να διαμορφώσουμε τις προϋποθέσεις για την ανατροπή του, παλεύοντας γι' αυτό που έχουμε πραγματικά ανάγκη υγειονομικοί, εργαζόμενοι και ασθενείς: Ενα δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας, με σύγχρονες υποδομές και υπηρεσίες για όλους.

Στον Πειραιά και τι δεν έχουμε ακούσει από τους καπιταλιστές και τους εκπροσώπους τους όλα αυτά τα χρόνια! Ομως πίσω από την εικόνα των μεγαλεπήβολων σχεδίων της αστικής τάξης, των έργων της COSCO στο λιμάνι, των αναπλάσεων που διαμορφώνουν το «πράσινο προαύλιο» των μονοπωλιακών ομίλων, του - προς διαμόρφωση - πάρκου καινοτομίας στην παλιά ΧΡΩΠΕΙ, της ανακαίνισης του πύργου του Πειραιά και άλλων παλαιών κτιρίων, κρατούν καλά κρυμμένη μια άλλη εικόνα. Αυτή της πραγματικής ζωής της εργατικής τάξης, των αυτοαπασχολούμενων, της νεολαίας.

Είναι η εικόνα των εξαντλημένων από την εντατικοποίηση λιμενεργατών μετά από μια βάρδια στις προβλήτες 2 και 3 της COSCO, των σακατεμένων μεταλλεργατών της Ζώνης, που κάθε χρόνο προσθέτουν νέα ονόματα στη λίστα των νεκρών τους, των ναυτεργατών που, αν δεν τους βρει η ανεργία, τους περιμένει η εντατικοποίηση μέσα στα καράβια, των εργαζομένων στα σούπερ μάρκετ και τις άλλες επιχειρήσεις, που δέχονται την επίθεση στα εργασιακά τους δικαιώματα από το κράτος και την εργοδοσία και την ίδια ώρα μετρούν δεκάδες συναδέλφους τους ασθενείς από Covid-19, των αυτοαπασχολουμένων που παλεύουν κάθε μέρα με τα χρέη για την οικονομική τους επιβίωση.

Είναι η εικόνα των ξεθεωμένων γιατρών και νοσηλευτών μιας εφημερίας στο Κρατικό Νοσοκομείο Νίκαιας, στο οποίο ακόμα και πριν από την πανδημία στοιβαζόταν κόσμος για στοιχειώδη περίθαλψη, ενώ τώρα δεκάδες βρίσκονται διασωληνωμένοι εκτός ΜΕΘ, γιατί αυτές δεν επαρκούν. Η εικόνα του αντικαρκινικού «Μεταξά» που εκκενώνονται πτέρυγες και αναβάλλονται κρίσιμες θεραπείες για καρκινοπαθείς. Ενώ με τη μετατροπή σχεδόν όλου του Τζάνειου σε «νοσοκομείο μιας νόσου», ο λαός του Πειραιά αφήνεται εκτεθειμένος στα νύχια των κλινικαρχών του ιδιωτικού τομέα, όπως το «Metropolitan», που η κυβέρνηση αρνείται να επιτάξει.

Είναι η εικόνα των λαϊκών γειτονιών του Περάματος, της Δραπετσώνας, του Κερατσινίου, όπου υψώνεται ένα λιμάνι - τέρας από τα κοντέινερ της COSCO, αποκόβοντας σχεδόν εξολοκλήρου την πρόσβαση του λαού στη θάλασσα. Ενώ στις ίδιες γειτονιές λειτουργούν βιομηχανίες που ρυπαίνουν, τα καρκινογόνα καζάνια του θανάτου, με την μπόχα να είναι αφόρητη. Τη «χαριστική βολή» στις συνθήκες ζωής του λαού έρχεται να δώσει η υλοποίηση των αντιλαϊκών σχεδιασμών στη διαχείριση των απορριμμάτων, με τη διαμόρφωση Μονάδας Επεξεργασίας Απορριμμάτων στο Σχιστό και τη νομιμοποίηση δύο παράτυπων Σταθμών Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων (ΣΜΑ), ο ένας εκ των οποίων βρίσκεται μέσα στο Πέραμα, δίπλα σε σπίτια!

Είναι η εικόνα της Πειραϊκής, εκεί που άλλο ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο της COSCO για την κατασκευή προβλήτας κρουαζιέρας προκαλεί σοβαρές περιβαλλοντικές επιπτώσεις λόγω των βυθοκορήσεων και άλλων παρεμβάσεων.

Στις δύο αυτές αντιφατικές εικόνες του Πειραιά αποτυπώνεται το αγεφύρωτο χάσμα που χωρίζει τα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων, των εφοπλιστών, των βιομηχάνων με την εργατική τάξη και τον λαό του Πειραιά. Αποτυπώνεται ότι η ανάπτυξή, οι σχεδιασμοί, οι επενδύσεις του κεφαλαίου είναι πάντα εις βάρος των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων στη δουλειά, στην υγεία και τη ζωή.

Την ώρα που ο μονοπωλιακός όμιλος της COSCO «σπάει» το ένα μετά το άλλο τα ρεκόρ κερδοφορίας και θέλει να επεκτείνει τις επενδύσεις του, χτίζει αυτήν την κερδοφορία πάνω στην ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων στο λιμάνι, όπου επικρατούν οι εργολαβικές σχέσεις, τα ελλιπή μέτρα υγείας και ασφάλειας, η εντατικοποίηση της δουλειάς, η εργοδοτική τρομοκρατία. Ενώ τα δικαιώματα του λαού του Πειραιά για καλύτερη ποιότητα ζωής, για λιμενικές υπηρεσίες που να καλύπτουν τις ανάγκες του, για πρόσβαση στη θάλασσα και ελευθέρους χώρους για αναψυχή, για προστασία του περιβάλλοντος και του φυσικού τοπίου ασφυκτιούν κάτω από επενδυτικά σχέδια.

Το τελευταίο διάστημα δυναμώνει ο καβγάς μεταξύ των εφοπλιστών, άλλων επιχειρηματιών, δημοτικών αρχών και Επιμελητηρίων του Πειραιά με την COSCO. Ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα:

Γνωστός εφοπλιστής - δημοτικός σύμβουλος με τον Μόραλη, ιδιοκτήτης ΜΜΕ και μεγάλης ΠΑΕ, έφτασε σε σημείο να ανοίξει ευθέως αντιπαράθεση με τον όμιλο της COSCO σε συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, καταλογίζοντάς του ότι «δεν απέδωσε τα αναμενόμενα οφέλη στην κοινωνία (σ.σ. δηλαδή στους υπόλοιπους επιχειρηματίες) του Πειραιά».

Οι εργοδότες στη Ζώνη σηκώνουν «αντιαποικιακό» αγώνα, κρεμούν πανό ενάντια στο «κινέζικο μονοπώλιο», επιδιώκουν να προστατέψουν τη δική τους επιχειρηματική δράση, μπροστά στο ενδεχόμενο κατασκευής ναυπηγείου στο Πέραμα.

Το Εμπορικό και Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Πειραιά καταγγέλλει σε κάθε δεύτερη ανακοίνωσή του την COSCO, για διάφορες ενέργειές της, που θωρακίζουν τα δικά της συμφέροντα έναντι άλλων επιχειρηματικών συμφερόντων.

Σε όλα αυτά προστίθεται το συχνό ενδιαφέρον της πρεσβείας των ΗΠΑ για τον Πειραιά, οι επισκέψεις του Τζ. Πάιατ στο Πέραμα, αλλά και πιο πρόσφατα στην παλιά ΧΡΩΠΕΙ, μαζί με κυβερνητική αντιπροσωπεία. Είναι σαφές ότι η ευρύτερη περιοχή, από την Πειραϊκή μέχρι την Ελευσίνα έχει μπει για τα καλά στο πεδίο αντιπαράθεσης των ΗΠΑ με την Κίνα. Η περίπτωση των ναυπηγείων είναι χαρακτηριστική.

Είναι προφανές ότι ο καβγάς όλων αυτών μεταξύ τους είναι ένας καβγάς ξένος για τα λαϊκά συμφέροντα. Δεν γίνεται γιατί τους έπιασε κάποιος «καημός» για την ποιότητα ζωής της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων του Πειραιά, ούτε για το μεροκάματο των εργατών, τη δουλειά με δικαιώματα στο λιμάνι, στη Ζώνη ή αλλού. Αλλωστε, είναι όλοι αυτοί που δεν έχουν αφήσει πέτρα πάνω στην πέτρα από εργατικά δικαιώματα.

Τους σχεδιασμούς με επίκεντρο την ανάπτυξη της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων υπηρετούν διαδοχικά όλες οι κυβερνήσεις και οι τοπικές αρχές, παρά τις μεταξύ τους διαφοροποιήσεις, προωθώντας τις κατευθύνσεις της ΕΕ.

Η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει ακάθεκτη, το ίδιο και η περιφερειακή αρχή Πατούλη. Για αυτό στηρίζουν τα επιχειρηματικά σχέδια στο λιμάνι, υλοποιούν την αντιλαϊκή διαχείριση των απορριμμάτων, συνεχίζουν την αδειοδότηση της λειτουργίας των ρυπογόνων καζανιών.

Η δημοτική αρχή, που συνδιοικεί με την παράταξη της ΝΔ, έχει το δικό της μερτικό. Η πολιτική της «γαλάζιας ανάπτυξης» είναι το νέο αφήγημα που δήθεν θα ωφελήσει ταυτόχρονα τους ομίλους και τον λαό. Κρύβουν το τυράκι στη φάκα, ότι οι καπιταλιστικές κρίσεις και η μεγάλη εξωστρέφεια καθιστούν σημαντικά ευάλωτη την ελληνική οικονομία στις διεθνείς αναταράξεις. Αλλά και ότι η ανάπτυξη των κερδών των εφοπλιστών και των ομίλων προϋποθέτει το όλο και μεγαλύτερο χτύπημα των εργασιακών δικαιωμάτων.

Για αυτό εξοργίζει η κοροϊδία του ΣΥΡΙΖΑ και των βουλευτών του στον Πειραιά, που σήμερα σηκώνουν τους τόνους ενάντια στην COSCO, ενάντια στη δημιουργία ΜΕΑ στο Σχιστό, ενάντια στα καζάνια της «Oil One» στη Δραπετσώνα (του Περάματος τα ξεχνούν με βολικό τρόπο) κ.ά. ενώ έχουν συνεισφέρει τα μέγιστα στην υλοποίηση ακριβώς αυτών των σχεδιασμών.

Θα ήθελαν πολύ να ζούμε στη χώρα των λωτοφάγων, για να ξεχάσει ο λαός του Πειραιά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση είναι αυτός που υπέγραψε τη σημερινή σύμβαση παραχώρησης και το masterplan με την COSCO. Οτι βουλευτές και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ γυρνοβολούσαν στο Πέραμα πριν από λίγα χρόνια και δήλωναν πως «η επένδυση της COSCO θα στηρίξει τη ναυπηγοεπισκευή», ότι «θα ενισχυθεί η κοινωνική ειρήνη», ότι πρέπει να «αντιμετωπιστεί αποφασιστικά όποιος εναντιώνεται στην ανάπτυξη στο λιμάνι».

Επί ΣΥΡΙΖΑ και Δούρου αδειοδοτήθηκαν τα καζάνια της «Oil One» και λειτούργησαν ξανά τα καζάνια στο Πέραμα. Με δική τους κυβέρνηση και περιφερειακή διοίκηση τέθηκε ο σχεδιασμός για την αντιλαϊκή διαχείριση των απορριμμάτων, που σήμερα υλοποιεί η ΝΔ και ο Πατούλης.

Η δημοτική παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ μαζί με τη δημοτική αρχή Μόραλη μπορεί τώρα να φωνάζουν, για το αν η COSCO τηρεί τους περιβαλλοντικούς όρους, όμως το «θυμήθηκαν» αφού της έδωσαν «γην και ύδωρ». Την ίδια ώρα, δεν έχουν πει «μισή» κουβέντα για το νομικό οπλοστάσιο που έχουν αποκτήσει οι επιχειρηματικοί όμιλοι μετά την ψήφιση του περιβαλλοντοκτόνου νόμου που ετοίμασε ο ΣΥΡΙΖΑ και ψήφισε η ΝΔ.

Ολοι μαζί θολώνουν τα νερά αναμασώντας τα περί «περιβαλλοντικής νομιμότητας» των έργων της COSCO, που ακόμα και όταν γίνονται με το «γράμμα του νόμου», τα αποτελέσματα για τον λαό του Πειραιά είναι επιζήμια.

Οι δημοτικές αρχές του ΣΥΡΙΖΑ σε Κερατσίνι - Δραπετσώνα και Πέραμα είναι βαθιά βουτηγμένες στους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς. Αλλωστε, προσέφεραν την αμέριστη στήριξή τους στα σχέδια της COSCO, όταν τους έταζε ποσοστό από τον τζίρο της. Τώρα αλλάξαν τροπάρι, συμμετέχουν στις επιχειρηματικές κόντρες, στηρίζουν τα αιτήματα των εφοπλιστών και των εργολάβων, που διεκδικούν μεγαλύτερο κομμάτι από την πίτα.

Αλλά και στο ζήτημα των απορριμμάτων, οι δύο δήμοι στήριξαν αυτόν το σχεδιασμό επί Δούρου, ανοίγοντας τον δρόμο για τις σημερινές εξελίξεις, την ώρα μάλιστα που ο δήμος Περάματος διατηρεί παράτυπο ΣΜΑ μέσα στην πόλη!

Απέναντι σε όλα αυτά, οι δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στον Πειραιά ενημέρωσαν, αποκάλυψαν, έδωσαν την αντιπαράθεση και οργάνωσαν τον αγώνα του λαού.

Είναι καταλυτικός ο ρόλος των κομμουνιστών που δρουν μέσα στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, ώστε να σηκώνεται μέτωπο αντίστασης και διεκδίκησης των εργατικών σωματείων και άλλων φορέων απέναντι στους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς κυβέρνησης - επιχειρηματικών ομίλων.

Είναι τα σωματεία και τα συνδικάτα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, που όλα αυτά τα χρόνια συντόνισαν τη δράση τους, οργάνωσαν δεκάδες κινητοποιήσεις, απεργιακές συγκεντρώσεις, εκδηλώσεις, πικετοφορίες κ.ά. βάζοντας στο επίκεντρο την υπεράσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων και της ζωής των εργαζομένων και του λαού.

Που σήμερα πρωτοστατούν στη μάχη για την υγεία, για τα μέτρα υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, για την προστασία του περιβάλλοντος και τη βελτίωση των όρων ζωής του λαού του Πειραιά, αντιπαλεύοντας τις επιπτώσεις των επιχειρηματικών σχεδίων κυβέρνησης - COSCO - βιομηχάνων - εφοπλιστών.

Αυτόν τον αγώνα τα μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ στον Πειραιά κλιμακώνουμε ακόμα πιο αποφασιστικά, ακόμα πιο μαχητικά και απαιτητικά. Γιατί με δυνατό ΚΚΕ παντού, μπορεί να δυναμώνουν η αντίσταση, η λαϊκή διεκδίκηση, να ανοίξει ο δρόμος για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας, που συνθλίβονται από την καπιταλιστική ιδιοκτησία και τον ανταγωνισμό για το καπιταλιστικό κέρδος.

Συζητάμε με τον λαό του Πειραιά και αναδεικνύουμε μέσα από τα αδιέξοδα του συστήματος και την πείρα του από τους καθημερινούς αγώνες την αναγκαιότητα για μια άλλη οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνίας, όπου θα μπορούμε να ζούμε με σταθερή δουλειά, προστασία της υγείας των εργαζομένων, ισόρροπη παρέμβαση του ανθρώπου στο περιβάλλον.

Για την ανάγκη να γίνουν πραγματική περιουσία του λαού τα εργοστάσια, τα λιμάνια και οι άλλες υποδομές, η γη, τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής. Ετσι θα μπορεί το λιμάνι του Πειραιά και οι υπόλοιπες υποδομές μεταφορών να λειτουργούν με κριτήριο την ευημερία της κοινωνίας, την ανάγκη για ασφαλείς μεταφορές, ποιοτική σύνδεση των νησιών με την ηπειρωτική χώρα, για το δικαίωμα του λαού και της νεολαίας στις διακοπές.

Μόνο έτσι θα εκπληρώνονται και στόχοι που στις συνθήκες του καπιταλισμού είναι αντικρουόμενοι, όπως η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, η εξασφάλιση χώρων πράσινου και ψυχαγωγίας για τις ανάγκες του λαού, με την ισόρροπη ανάπτυξη των κλάδων της οικονομίας.