Eurokinissi

Στο πλαίσιο του «Εξαμήνου», η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, όπως και οι υπόλοιπες κυβερνήσεις της ΕΕ, ήδη έχει αποστείλει στην Κομισιόν το «Εθνικό Πρόγραμμα Μεταρρυθμίσεων» καθώς και το «Πρόγραμμα Σταθερότητας» 2019 - 2022, όπου βέβαια ενσωματώνονται οι άξονες της αντιλαϊκής πολιτικής με γνώμονα τις πρόσφατες κατευθύνσεις και με επόμενο βήμα την έκθεση με τις «ειδικές συστάσεις ανά χώρα» που θα δημοσιοποιηθεί στο τέλος του Μάη.

Την ίδια ώρα, στο πλαίσιο του φετινού «Ευρωπαϊκού Εξαμήνου», η ελληνική οικονομία έχει ενταχθεί στο ειδικό καθεστώς των «υπερβολικών μακροοικονομικών ανισορροπιών» (μαζί με την Ιταλία και την Κύπρο).

Σε ό,τι αφορά την ελληνική οικονομία, μεταξύ άλλων, «αναδεικνύονται ζητήματα που σχετίζονται με το υψηλό δημόσιο και εξωτερικό χρέος, τα χαμηλά επίπεδα αποταμίευσης και το υψηλό απόθεμα μη εξυπηρετούμενων δανείων, και όλα αυτά σε συνθήκες υψηλής ανεργίας, χαμηλής αύξησης της παραγωγικότητας και υποτονικής επενδυτικής δραστηριότητας». Σε αυτό το φόντο, ειδικό βάρος δίνεται στην «τόνωση της παραγωγικότητας», ζήτημα που αναμένεται να εξειδικευτεί με νέες στοχευμένες παρεμβάσεις τόνωσης εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων και κλάδων με ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα στη διεθνή αγορά.

Από τη σκοπιά του φετινού «Ευρωπαϊκού Εξαμήνου», πρόσφατη έκθεση της Κομισιόν εστιάζει σε μια σειρά από αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις και προτεραιότητες στην προοπτική ανάκαμψης του κεφαλαίου, με ειδικές επισημάνσεις στα «γεωπολιτικά πλεονεκτήματα». Οπως χαρακτηριστικά τονίζεται, «η Ελλάδα έχει τεράστιες δυνατότητες να καταστεί περιφερειακός ενεργειακός κόμβος, τόσο για το φυσικό αέριο όσο και για την ηλεκτρική ενέργεια, ωστόσο, για να το επιτύχει, είναι απαραίτητο να αναπτυχθούν μεγάλα έργα υποδομής με τις γειτονικές χώρες».

Σε αυτό το φόντο και με το βλέμμα στραμμένο στα «γεωπολιτικά πλεονεκτήματα» για το εγχώριο κεφάλαιο, βέβαια σε επιχειρηματικές συμπράξεις με ευρωπαϊκά και άλλα μονοπώλια, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θέτει, μεταξύ άλλων, τους παρακάτω άξονες:

• «Η εξασφάλιση μακροοικονομικής, δημοσιονομικής και χρηματοπιστωτικής σταθερότητας είναι ζωτικής σημασίας για την ανάκαμψη των επενδύσεων».

Πρόκειται για τη διατήρηση και κλιμάκωση των αντιλαϊκών μέτρων μέσω του κρατικού προϋπολογισμού (φοροληστεία, διάλυση κοινωνικών κονδυλίων), την αντιμετώπιση των «κόκκινων» δανείων (π.χ. πλειστηριασμοί λαϊκών κατοικιών κ.ά.), την ενίσχυση της εγχώριας κεφαλαιαγοράς και τη μείωση των συντελεστών φορολογίας των εταιρειών, όπως ρητά τονίζει η Κομισιόν.

• «Είναι ζωτικής σημασίας να συνεχιστούν και να ολοκληρωθούν οι εν εξελίξει μεταρρυθμίσεις για τη βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος, της δημόσιας διοίκησης και του δικαστικού συστήματος», με στόχο όπως αναφέρεται «να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες πλαισίου που επιτρέπουν στις επιχειρήσεις να επεκταθούν και να επενδύσουν».
• H συνέχιση της προόδου στους τομείς των ιδιωτικοποιήσεων και των μακροπρόθεσμων συμβάσεων παραχώρησης είναι «καίριας σημασίας για την προσέλκυση νέων επενδύσεων και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας σε σημαντικά επενδυτικά έργα».

Σε αυτό το φόντο, οι σημαντικότερες τομεακές επενδυτικές προτεραιότητες του κρατικού και του ιδιωτικού τομέα εντοπίζονται στις μεταφορές και την εφοδιαστική αλυσίδα, τη βιώσιμη ανάπλαση περιοχών, την ενεργειακή απόδοση κ.ά. Αναφέρονται επίσης οι «δεξιότητες», η εκπαίδευση και κατάρτιση, η κοινωνική ένταξη και η ενσωμάτωση κ.ά., δηλαδή παρεμβάσεις που αφορούν την ανακύκλωση της ανεργίας, με κρατικές ενισχύσεις στους επιχειρηματίες και για τη διαχείριση ακραίων φαινομένων φτώχειας.

Σύμφωνα με την Κομισιόν, «το αναπτυξιακό δυναμικό της Ελλάδας προσκρούει στην ιδιαίτερη οικονομική δομή της», καθώς «η παραγωγικότητα της εργασίας ανά δεδουλευμένη ώρα στην Ελλάδα το 2017 ήταν μόλις 64,4% του μέσου όρου της ΕΕ».

Δείχνοντας στην κατεύθυνση μαζικών αναδιαρθρώσεων και της αλλαγής του «αναπτυξιακού προτύπου», υπογραμμίζουν ότι η «υστέρηση» σε σχέση με την ΕΕ οφείλεται στη «λιγότερο ευνοϊκή τομεακή εξειδίκευση της οικονομίας», όπου πάνω από το 10% του εργατικού δυναμικού στην Ελλάδα απασχολείται σε πρωτογενείς τομείς, έναντι λιγότερο από 5% στην ΕΕ των 28, ενώ το 60% του συνόλου των απασχολούμενων στην Ελλάδα εργάζονται σε «πολύ μικρές επιχειρήσεις» με έως 10 εργαζόμενους.

Παραθέτοντας στοιχεία του ΟΟΣΑ, η Κομισιόν επισημαίνει ότι οι πολύ μικρές επιχειρήσεις είναι κατά 70% λιγότερο παραγωγικές από ό,τι οι μεσαίες και οι μεγάλες επιχειρήσεις στην Ελλάδα. Ουσιαστικά δείχνουν σε έναν νέο κύκλο συγκέντρωσης, με την περαιτέρω διόγκωση του μεγέθους των επιχειρήσεων και με την αποβολή των αδύναμων κρίκων.

Οπως λένε, «χάρη στις εκτεταμένες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις της, η Ελλάδα κατόρθωσε να βελτιώσει τους δείκτες της στον τομέα της επιχειρηματικότητας από την έναρξη της κρίσης. Ωστόσο, ξεκίνησε από πολύ χαμηλά και, ως εκ τούτου, πρέπει να καταβάλει περισσότερες προσπάθειες για να συμβαδίσει με τους ανταγωνιστές της».

Μεταξύ άλλων τονίζεται ότι η πλειονότητα από τις 773 «συστάσεις του ΟΟΣΑ» σε 14 τομείς οικονομικής δραστηριότητας έχουν ενσωματωθεί στη νομοθεσία και εφαρμόζονται, ενώ ταυτόχρονα «η Ελλάδα εξακολουθεί να έχει σχετικά υψηλούς φραγμούς εισόδου σε αρκετά επαγγέλματα που είναι σημαντικά από οικονομική άποψη, όπως οι δικηγόροι και οι πολιτικοί μηχανικοί, σε σύγκριση με τον μέσο όρο της ΕΕ και του ΟΟΣΑ».

Την ίδια ώρα, στο «μεγάλο κάδρο» του νέου αναπτυξιακού προτύπου, που σπρώχνουν τόσο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ όσο και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, δεσπόζουν οι αναδιαρθρώσεις και τα «γεωπολιτικά πλεονεκτήματα» στους νευραλγικούς κλάδους της Ενέργειας, των Μεταφορών κ.α.

Ειδικότερα:

• Ενέργεια. Σύμφωνα με την Κομισιόν, «η ελληνική αγορά χαρακτηρίζεται από συγκεντρωτική δομή, σχετικά υψηλές τιμές χονδρικής και εξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα, ιδιαίτερα από τον λιγνίτη, για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας». Δείχνοντας στην κατεύθυνση περαιτέρω ιδιωτικοποιήσεων, που ήδη έχει δρομολογήσει η κυβέρνηση ότι η ΔΕΗ κατέχει ακόμη το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής και του εφοδιασμού, τονίζεται ότι η ΔΕΗ παραμένει υπεύθυνη για το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής και του εφοδιασμού. Σύμφωνα με την Κομισιόν, «αυτό επηρεάζει αρνητικά την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, το κλίμα και το τοπικό περιβάλλον».

Μεταξύ άλλων, η Κομισιόν εστιάζει στην ιδιωτικοποίηση των λιγνιτικών μονάδων, τονίζοντας: «Οι ιδιωτικοποιήσεις αυτές είναι απολύτως αναγκαίες, δεδομένου ότι αποτελούν σημαντικό βήμα για την αύξηση του ανταγωνισμού στις αγορές Ενέργειας και αναμένεται να προσελκύσουν επενδύσεις».

Παράλληλα, προγραμματίζονται σημαντικά έργα στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας, τα οποία ενδέχεται να αναπτυχθούν ως έργα κοινού ενδιαφέροντος. Σε αυτήν την κατηγορία, μεταξύ άλλων, εντάσσονται υπό διαμόρφωση έργα για ηλεκτρική διασύνδεση μεταξύ Βουλγαρίας και Ελλάδας και ο ευρασιατικός διασυνδετήριος αγωγός (EuroAsia Interconnector), που «θα συμβάλουν στην επίλυση μειζόνων ενεργειακών ζητημάτων, όπως τα χαμηλά επίπεδα διασυνδεσιμότητας και η ενεργειακή απομόνωση της Κύπρου, καθώς και στην περαιτέρω ενσωμάτωση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας».

Επισημαίνεται ακόμη ότι τα εν λόγω έργα «κοινού ενδιαφέροντος» είναι επιλέξιμα για να αιτηθούν (ή έχουν ήδη λάβει) επιχορηγήσεις για μελέτες ή εργασίες μέσω του μηχανισμού «Συνδέοντας την Ευρώπη».

• Μεταφορές και εφοδιαστική αλυσίδα. Σύμφωνα με την Κομισιόν, «το κόστος μεταφοράς εξακολουθεί να είναι υψηλότερο από ό,τι σε ανταγωνιστικές χώρες».

Οπως λένε, η ιδιωτικοποίηση 14 περιφερειακών αερολιμένων αναμένεται να στηρίξει την ανάπτυξη του τουρισμού, ενώ η ιδιωτικοποίηση του λιμένα της Θεσσαλονίκης «δημιουργεί την ευκαιρία να καταστεί η Βόρεια Ελλάδα μείζων κόμβος εφοδιαστικής και βιομηχανικός κόμβος για την εξυπηρέτηση των γειτονικών χωρών, ενώ για το σκοπό αυτόν απαιτείται «στενός συντονισμός των νέων επενδύσεων στον λιμένα με άλλα επενδυτικά προγράμματα του δημόσιου τομέα (π.χ. τοπική οδική πρόσβαση) και ο εκσυγχρονισμός των διασυνοριακών σιδηροδρομικών συνδέσεων».

Στον σιδηροδρομικό τομέα, «η εφαρμογή της στρατηγικής για την εφοδιαστική αλυσίδα και η λειτουργία του εμπορευματικού συγκροτήματος Θριασίου Πεδίου δημιουργούν ευνοϊκές συνθήκες για την ανάπτυξη των σιδηροδρομικών εμπορευματικών μεταφορών και σημαντικών νέων επενδύσεων».

Βέβαια, οι θαλάσσιες μεταφορές βρίσκονται στο κάδρο των «γεωπολιτικών πλεονεκτημάτων» που προσφέρεται προς αξιοποίηση από τα μονοπώλια: «Η αύξηση των εμπορικών συναλλαγών μεταξύ της Ευρώπης, της Απω Ανατολής και της Αφρικής ευνοεί ιδιαίτερα την ανάπτυξη των θαλάσσιων μεταφορών στην Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο Πέλαγος, όπου η Ελλάδα θα μπορούσε να αξιοποιήσει τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα που συνεπάγεται η γεωγραφική της θέση». Σε αυτό το φόντο, «το σημαντικό ύψος των ξένων επενδύσεων, οι λιμένες του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης έχουν τη δυνατότητα να μετεξελιχθούν σε πύλες εισόδου στη Νοτιοανατολική και την Κεντρική Ευρώπη, εφόσον δημιουργηθούν αξιόπιστες σιδηροδρομικές συνδέσεις μεγάλων αποστάσεων και το σύστημα θαλάσσιων λιμένων της χώρας αναπτυχθεί περαιτέρω για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της εγχώριας οικονομίας», αναφέρεται στην έκθεση της Κομισιόν.

• Γεωργία και αγροτική ανάπτυξη. «Ο γεωργικός τομέας στην Ελλάδα βρίσκεται σε κρίση από τα μέσα της δεκαετίας του 2000, δηλαδή πριν από την οικονομική κρίση, αλλά επέδειξε ανθεκτικότητα κατά τη διάρκειά της», διαπιστώνεται στην έκθεση, ενώ «τα κέρδη της ελληνικής βιομηχανίας μεταποίησης τροφίμων είναι από τα χαμηλότερα στην Ευρώπη». Επισημαίνεται ακόμη ότι η διείσδυση της Ελλάδας στις βασικές ευρωπαϊκές εξαγωγικές αγορές είναι πολύ χαμηλή (το μερίδιό της είναι χαμηλότερο από 2%) και η χώρα χρειάζεται μια «ολιστική και στοχευμένη στρατηγική προϊόντων και εξαγωγών».

Σε αυτό το πλαίσιο, βασικός στρατηγικός στόχος για τον τομέα των γεωργικών προϊόντων διατροφής είναι να επικεντρωθεί στη σταδιακή μετατόπιση του παραγωγικού μοντέλου «προς την παραγωγή προϊόντων υψηλής ποιότητας και προϊόντων με ταυτότητα», οι τιμές των οποίων είναι υψηλότερες και όπου τα ελληνικά προϊόντα μπορούν να επικρατήσουν έναντι του ανταγωνισμού, εξέλιξη που με τη σειρά της θα σηματοδοτήσει την επιτάχυνση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και σε αυτόν τον τομέα και το παραπέρα ξεκλήρισμα των μικρομεσαίων αγροτών.

Για πολλούς κατοίκους της Μάνδρας οι καταστροφές το 2017 ήταν ολοκληρωτικές. Καθόλου όμως δεν ίδρωσε το αυτί της ΕΕ στο αίτημα του ΚΚΕ να αποζημιωθούν οι πληγέντες

Η κατάταξη στις παραπάνω κατηγορίες έγινε με μοναδικό και αποκλειστικό κριτήριο αν οι ευρωβουλευτές των κομμάτων υπερψήφισαν σε «σημαντικές ψηφοφορίες για το περιβάλλον» τις Οδηγίες για τις εκπομπές ρύπων, τους Κανονισμούς για τις χρήσεις γης, την Οδηγία για την ενεργειακή απόδοση, τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας κ.ά.

Η συγκεκριμένη ΜΚΟ αυτοσυστήνεται στην ιστοσελίδα της ως «συνασπισμός» 150 οργανώσεων που αντιπροσωπεύουν 1.700 ΜΚΟ από 35 χώρες, και όπως η ίδια αναφέρει, χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και κυβερνητικές οργανώσεις του Βελγίου! Μιλάμε δηλαδή όχι για «Μη Κυβερνητική Οργάνωση», αλλά για μια απολύτως Κυβερνητική Οργάνωση, εξαρτώμενη 100% από τη βελγική κυβέρνηση και την Ευρωπαϊκή Ενωση. Είναι γνωστά άλλωστε τα «έργα και ημέρες» των αμαρτωλών ΜΚΟ, όπου κι αν δραστηριοποιήθηκαν, και ο λαός μας έχει πικρή πείρα.

Είναι επίσης κοινό μυστικό στις Βρυξέλλες ότι οι αυτοκινητοβιομηχανίες, οι βιομήχανοι των «πράσινων τεχνολογιών», των ΑΠΕ, της Ενέργειας κ.λπ. δεν επιστρατεύουν μόνο δικά τους «λόμπι» αλλά προτιμούν ιδιαίτερα να χρησιμοποιούν τις διάφορες «περιβαλλοντικές οργανώσεις», με τον μανδύα των ΜΚΟ, τις οποίες χρηματοδοτούν πολύμορφα για την προώθηση των συμφερόντων τους, μέσα από τα συνθήματα για την προώθηση της «αποτροπής της κλιματικής αλλαγής», της «κυκλικής οικονομίας», της «βιώσιμης ανάπτυξης» κ.λπ. Επίσης δεν θα μπορούσε να λείπει και προεκλογικά η βιομηχανία διαφόρων «βραβεύσεων» ευρωβουλευτών, που οργανώνεται καθ' όλη την πενταετή ευρωκοινοβουλευτική θητεία από διάφορα κυκλώματα λόμπι και από στρατιές ΜΚΟ.

Ετσι βεβαίως εξηγείται ότι η συγκεκριμένη Κυβερνητική Οργάνωση έχει επιλεκτική μνήμη ή αμνησία. Δεν είδε, ούτε άκουσε τίποτε για τις εξής σημαντικότατες παρεμβάσεις της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ:

• Τις δεκάδες Ερωτήσεις για την άμεση προστασία και αποζημίωση των πληγεισών εργατικών - λαϊκών οικογενειών, την αποκατάσταση υποδομών από καταστροφές (σεισμούς, πλημμύρες, πυρκαγιές κ.λπ.) στο Μάτι και στη Μάνδρα με τους δεκάδες αδικοχαμένους νεκρούς, αποτέλεσμα της ευρωενωσιακής νομοθεσίας και της διαχρονικής πολιτικής των ελληνικών αστικών κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ.
• Την πρόταση ψηφίσματος που κατέθεσε η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ για την αλλαγή του σχετικού Κανονισμού της ΕΕ, ώστε να μειωθούν τα απαγορευτικά όρια για την αποζημίωση υποδομών και να επιτρέπεται η αποζημίωση των περιουσιών των λαϊκών οικογενειών, που ομόφωνα απέρριψαν όλες οι πολιτικές ομάδες του Ευρωκοινοβουλίου και όλα τα υπόλοιπα ελληνικά κόμματα.
• Τις συνεχείς παρεμβάσεις της στην Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης, όπου συμμετείχε, με τις οποίες ανέδειξε τις κατεπείγουσες διεκδικήσεις των εργατικών - λαϊκών νοικοκυριών, αυτοαπασχολούμενων και μικρομεσαίων αγροτών για την αποζημίωσή τους από καταστροφές λόγω πλημμυρών, πυρκαγιών και σεισμών σε πολλές περιοχές της Ελλάδας (Μάτι, Μάνδρα, πρόσφατα για την Κρήτη, αλλά και για Λέσβο, Κω, Χίο, Εύβοια, Σαμοθράκη, Πελοπόννησο, Λευκάδα, Λακωνία, Εβρο κ.α.).
• Τις Ερωτήσεις και παρεμβάσεις της στην Επιτροπή Αναφορών του Ευρωκοινοβουλίου, για να σταματήσει η χρησιμοποίηση της υγειονομικής βόμβας του ΧΥΤΑ της Φυλής και να εμποδιστούν η λειτουργία μιας νέας υγειονομικής απειλής, αυτής του ΧΥΤΥ Γραμματικού, και τα σχέδια για το λατομείο Μουσαμά στην «πλάτη» της Πετρούπολης, τα οποία η ΕΕ υποστήριξε μέχρι κεραίας.
• Τις Ερωτήσεις και παρεμβάσεις της για τις ανεμογεννήτριες στην Εύβοια και στη Μονεμβάσια, για την περιβαλλοντική ζημιά της οποίας φιλοξένησε οργανώσεις των κατοίκων της περιοχής στις Βρυξέλλες, όπου οργάνωσε και σχετική εκδήλωση. Τις Ερωτήσεις και παρεμβάσεις για να σταματήσει η καύση απορριμμάτων από τη βιομηχανική μονάδα της ΑΓΕΤ στον Βόλο, που βάζει σε άμεσο κίνδυνο την υγεία των κατοίκων και της οποίας η ΕΕ είναι ο πιο ένθερμος υποστηρικτής.
• Την αντίδρασή της στην απαράδεκτη απάντηση της Επιτροπής, που δικαιολογούσε ως «νόμιμη» με βάση τη νομοθεσία της ΕΕ την καύση απορριμμάτων από την ΑΓΕΤ, για να οργανώσει την αντίσταση των εργαζομένων.

Επίσης η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ κατήγγειλε επανειλημμένα την τεράστια καταστροφή του περιβάλλοντος που προκαλούν οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι και οι βομβαρδισμοί των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, για την οποία οι κατά τ' άλλα «ευαίσθητες» ΜΚΟ καταπίνουν τη γλώσσα τους, για να μη δαγκώσουν το χέρι που τις ταΐζει...

Για το εν λόγω κύκλωμα ΜΚΟ, λοιπόν, είναι «αόρατη» όλη αυτή η πλούσια δράση της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ, συμβάλλοντας με όλες τις δυνάμεις της στις λαϊκές διεκδικήσεις. Το μόνο που βλέπει είναι αν το ΚΚΕ ψήφιζε υπέρ των Οδηγιών και των Κανονισμών της ΕΕ «για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής», όπως τα βαφτίζει ψευδεπίγραφα.

Οπως όμως συνέβη για παράδειγμα σε πυρκαγιές και πλημμύρες, η κλιματική αλλαγή επιστρατεύτηκε από ΕΕ και αστικά κόμματα ως δικαιολογία για τις μεγάλες τραγωδίες που ζήσαμε στο Μάτι, στη Μάνδρα ή στην Κρήτη, για να κρυφτεί η αντιλαϊκή πολιτική των δραστικών περικοπών και των ιεραρχήσεων κονδυλίων.

Μια πολιτική με κριτήριο τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, που αφήνει ανοχύρωτο το λαό, ενώ σήμερα, με τις σύγχρονες επιστημονικές και τεχνολογικές μεθόδους και με ανάλογα μέτρα, ο άνθρωπος θα μπορούσε να δαμάσει σε μεγάλο βαθμό τη φύση, να την κάνει σύμμαχό του για την προστασία της ανθρώπινης ζωής, για την καθολική ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, με ένα λόγο παραπάνω την τεράστια επιβάρυνση του περιβάλλοντος από το εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό σύστημα και των επιπτώσεών του στο κλίμα.

Ας πάρουμε τις πιο «εμβληματικές» από αυτές τις ψηφοφορίες, όπου η συμβολή του ΚΚΕ είναι μεγάλη για την αποκάλυψη του επικίνδυνου χαρακτήρα τους τόσο για το περιβάλλον όσο και για τα λαϊκά συμφέροντα. Πιο συγκεκριμένα:

Αυτή είναι η βασική περιβαλλοντική νομοθεσία της ΕΕ, που το ΚΚΕ καταψήφισε την προηγούμενη 5ετία στην Ευρωβουλή και τη δράση του ενάντιά της προσπαθεί να αποσιωπήσει η παραπάνω («Μη») Κυβερνητική Οργάνωση, CAN Europe. Νομοθεσία που συντάχθηκε από τα μονοπώλια του κλάδου και ψηφίστηκε από το πολιτικό τους προσωπικό, χωρίς να λείπουν οι σφοδρές αντιπαραθέσεις ανάμεσα στους επιχειρηματικούς ομίλους.

Για το ΚΚΕ αποτελεί «τίτλο τιμής» να μας κατατάσσουν τα μονοπώλια, τα λόμπι, οι ΜΚΟ τις οποίες χρησιμοποιούν, στους «δεινοσαύρους». Σημαίνει ότι αποδεδειγμένα υπερασπίζεται τα λαϊκά συμφέροντα και στέκεται απέναντι στα μονοπώλια. Οσο για τη ΛΑΕ, που έλαβε το παράσημο από τους τρόφιμους των μονοπωλίων, επειδή ακριβώς στήριξε τις αντιδραστικές αποφάσεις της ΕΕ, οφείλει να εξηγήσει αν τα επιχειρηματικά συμφέροντα σε αυτές ακριβώς τις αποφάσεις έλειπαν για... διακοπές.

Η πραγματικότητα που πασχίζουν λοιπόν να κρύψουν ΕΕ, αστικές κυβερνήσεις και οι απολογητές της ΕΕ και του καπιταλισμού, είναι ότι ο πλανήτης κινδυνεύει από την ίδια την πολιτική τους, την ανάπτυξη που έχει κριτήριο το κέρδος των μεγάλων συμφερόντων. Γι' αυτό και η προστασία του περιβάλλοντος και της υγείας των εργαζομένων δεν μπορεί να αφεθεί στα χέρια των καπιταλιστών, αντιθέτως πρέπει να γίνει μέρος της πάλης του εργαζόμενου λαού για την εργατική εξουσία, για την ανατροπή των μονοπωλίων και των ιμπεριαλιστικών ενώσεων - όπως η Ευρωπαϊκή Ενωση - που τα υπηρετούν.