Τηλεφωνική επικοινωνία με τον νέο καγκελάριο της Γερμανίας Ολ. Σολτς, με αφορμή την ανάληψη των καθηκόντων του, είχε την Πέμπτη ο Κυρ. Μητσοτάκης.

Καθώς εντείνεται η αντιπαράθεση γύρω από την Ουκρανία, οι δυο τους «αντάλλαξαν απόψεις για τις εξελίξεις (...) τονίζοντας την ανάγκη διατήρησης της ευρωπαϊκής ενότητας, των ανοιχτών διαύλων με τη Ρωσία και του σεβασμού της εδαφικής ακεραιότητας της Ουκρανίας», αναφέρεται από το Μαξίμου, ενώ συζητήθηκαν επίσης οι εξελίξεις σε Ανατολική Μεσόγειο - Βαλκάνια και η «θετική δυναμική» για τις γερμανικές επενδύσεις στην Ελλάδα.

Σημειωτέον, μια μέρα νωρίτερα οι πρέσβειρες Ελλάδας και Ουκρανίας στις ΗΠΑ, Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου και Οξάνα Μαρκάροβα, συναντήθηκαν στην Ουάσιγκτον για μια «φιλική συζήτηση», όπως αναφέρεται. Η Ελληνίδα πρέσβειρα φέρεται να «επανέλαβε τη στήριξη της ελληνικής κυβέρνησης» στο Κίεβο.

Copyright 2022 The Associated

80 τόνοι επιπλέον αμερικανικού στρατιωτικού υλικού έφτασαν στην Ουκρανία, ενώ ενισχύονται συνεχώς οι ΝΑΤΟικές δυνάμεις στην Ανατολική Ευρώπη

Οι δε γραπτές απαντήσεις που επέδωσαν ΗΠΑ και ΝΑΤΟ στα αιτήματα της Ρωσίας για «εγγυήσεις ασφαλείας» δεν προμηνύουν καμία εκτόνωση αυτής της αντιπαράθεσης, με τις δύο πλευρές να «συμφωνούν» πως παρά τη συνέχιση των παζαριών, η κατάσταση είναι ιδιαίτερα κρίσιμη και η ιμπεριαλιστική σύγκρουση μπορεί να κλιμακωθεί από μέρα σε μέρα.

Η Μόσχα δηλώνει πως ο καλύτερος τρόπος για μείωση της έντασης είναι να απομακρύνει το ΝΑΤΟ τις δυνάμεις του από την Ανατολική Ευρώπη - οι οποίες αντιθέτως ενισχύονται συνεχώς - αναφέροντας πως η Ρωσία δεν σκοπεύει να εισβάλει στην Ουκρανία.

ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ υπερασπίζονται το «δικαίωμα» της παραπέρα ΝΑΤΟικής επέκτασης προς τη Ρωσία και καλούν τη Μόσχα να αποσύρει τα στρατεύματα από τα δυτικά σύνορά της και από τη Λευκορωσία, όπου θα βρίσκονται για κοινές ασκήσεις.

Την ίδια ώρα, τα παζάρια «απλώνονται» σε όλο τον χάρτη, με τη ραγδαία άνοδο της Κίνας και την αυξανόμενη επιρροή της στην Ουκρανία και την περιοχή να απασχολεί όλες τις πλευρές.

Χαρακτηριστικά, οι περιβόητες δηλώσεις του αρχηγού του γερμανικού Πολεμικού Ναυτικού, αντιναύαρχου Κ. Α. Σένμπαχ ότι η Κριμαία είναι «χαμένη υπόθεση» και ότι «ο Πούτιν το μόνο που ζητά είναι σεβασμός, και ίσως να του αξίζει» - δηλώσεις που τον οδήγησαν τελικά σε παραίτηση - στην πραγματικότητα συνδέονταν με την επισήμανσή του ότι «χρειαζόμαστε τη Ρωσία ενάντια στην Κίνα»...

«Φυσικά, οι ΗΠΑ και η Δύση ανησυχούν για νέους συνασπισμούς στη διεθνή σκηνή». Η συνεργασία Ρωσίας, Κίνας και Ιράν «είναι ένα παράδειγμα στρατηγικού συνασπισμού», ο οποίος θα ήταν «ιδιαίτερα επίπονος για τη Δύση», επισήμανε την Τρίτη ο Ιρανός πρέσβης στη Ρωσία, που επισκέφτηκε τη ρωσική περιοχή Βόρεια Οσετία, στα σύνορα με τη Γεωργία.

Από τις εξελισσόμενες διαπραγματεύσεις για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα μέχρι αυτές για τον «έλεγχο των εξοπλισμών», όλες οι συνομιλίες Δύσης - Ρωσίας γίνονται και με το «βλέμμα» στην Κίνα.

Σε αυτό το φόντο, ο Ρώσος ΥΠΕΞ Σ. Λαβρόφ θα επισκεφθεί το Πεκίνο την Πέμπτη, προετοιμάζοντας την συνάντηση του Ρώσου Προέδρου, Βλ. Πούτιν, με τον Κινέζο ομόλογό του, Σι Τζινπίνγκ, όπου θα συζητηθούν και οι «εγγυήσεις ασφαλείας» για την Ανατολική Ευρώπη.

Σημειώνεται ότι ήδη ο Κινέζος ΥΠΕΞ, Ουάνγκ Γι, σε τηλεφωνική συνομιλία με τον Αμερικανό ομόλογό του, Αντ. Μπλίνκεν, υπερασπίστηκε τις «λογικές ανησυχίες» της Ρωσίας σε σχέση με την Ουκρανία και την Ανατολική Ευρώπη, ενώ χωρίς να κατονομάζει το ΝΑΤΟ, εκτίμησε ότι «την περιφερειακή ασφάλεια δεν μπορεί να εγγυηθεί η ενίσχυση ή η επέκταση στρατιωτικών μπλοκ».

Σύμφωνα με όσα ανακοινώθηκαν, η απάντηση των ΗΠΑ προς τη Ρωσία περιλαμβάνει: Λίστα με τις «ανησυχίες» για ρωσικές ενέργειες που «υπονομεύουν την ασφάλεια και τη σταθερότητα». Αρνηση στο αίτημα να σταματήσει η επέκταση του ΝΑΤΟ προς ανατολάς, με τον ισχυρισμό ότι κάθε κράτος έχει δικαίωμα να επιλέξει τις συμμαχίες του. Λίστα με τομείς όπου θεωρούνται δυνατοί αμοιβαίοι συμβιβασμοί, όπως έλεγχος εξοπλισμών, συντονισμός σε στρατιωτικά ζητήματα, «μείωση κινδύνου».

Ο Μπλίνκεν ισχυρίστηκε ότι «όσα αναφέρονται χαράζουν μια σοβαρή διπλωματική πορεία προς τα εμπρός, αν η Ρωσία το επιλέξει» και αναμένει συνάντηση με τον Ρώσο ομόλογό του, Σ. Λαβρόφ, η οποία, σύμφωνα με ρωσικά ΜΜΕ, ενδέχεται να γίνει τις επόμενες βδομάδες στη Γενεύη.

Σύμφωνα με τον Αμερικανό πρέσβη στη Μόσχα, Τζ. Σάλιβαν, οι ΗΠΑ έχουν συμπεριλάβει «αμοιβαία μέτρα διαφάνειας», όπως μη ανάπτυξη «επιθετικών οπλικών συστημάτων στην Ουκρανία», σχετικά με στρατιωτικές ασκήσεις στην Ευρώπη και «πιθανά μέτρα ελέγχου των εξοπλισμών που σχετίζονται με πυραύλους στην Ευρώπη».

Στην απάντησή του, το ΝΑΤΟ καλεί τη Ρωσία «να απέχει από βίαιη συμπεριφορά και κακόβουλες δραστηριότητες εναντίον των συμμάχων και άλλων εθνών. Η Ρωσία θα πρέπει επίσης να αποσύρει τις δυνάμεις της από την Ουκρανία, τη Γεωργία και τη Μολδαβία, όπου αναπτύσσονται χωρίς τη συγκατάθεση αυτών των χωρών», ενώ καλεί σε «προσπάθειες διευθέτησης των συγκρούσεων». Επίσης ο γγ, Γ. Στόλτενμπεργκ, ζήτησε επαναλειτουργία των γραφείων Ρωσίας και ΝΑΤΟ σε Βρυξέλλες και Μόσχα αντίστοιχα, χρήση στρατιωτικών διαύλων επικοινωνίας για αποφυγή κινδύνων κ.ά.

Η Ρωσία αντέδρασε συγκρατημένα στις απαντήσεις των ΗΠΑ, τις οποίες το ρωσικό ΥΠΕΞ χαρακτήρισε «διπλωματικά ευπρεπείς», και δήλωσε πως θα εξεταστούν αναλυτικά. Προς το παρόν η Ρωσία δεν φαίνεται να «κλείνει» την «πόρτα» του διαλόγου, αν και ο ΥΠΕΞ, Σ. Λαβρόφ, τόνισε πως «αν οι ΗΠΑ επιμείνουν και δεν αλλάξουν τις θέσεις τους, ούτε εμείς θα αλλάξουμε τις δικές μας».

Ειδικότερα η Ρωσία θα ξεκινήσει επαφές με κράτη - μέλη του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ) - συμμετέχουν και οι ΗΠΑ, Ουκρανία, Ρωσία - σχετικά με συνθήκες που έχουν υπογραφεί και προβλέπουν ότι «κάθε κράτος υποχρεούται να μην ενισχύει την ασφάλειά του εις βάρος της ασφάλειας των άλλων», είπε ο Λαβρόφ, προσθέτοντας ότι «δεν βλέπω καμία πιθανότητα για συμβιβασμό εδώ».

«Δεν υπάρχει θετική απάντηση στο κύριο ζήτημα» της μη επέκτασης του ΝΑΤΟ κυρίως στην Ουκρανία, αλλά «υπάρχει ελπίδα» για «μια σοβαρή συζήτηση στα δευτερεύοντα», είπε ο Ρώσος ΥΠΕΞ.

Σύμφωνα με τον ίδιο, υπουργεία και υπηρεσίες της Ρωσίας προετοιμάζουν προτάσεις αντίδρασης για τον Ρώσο Πρόεδρο, ο οποίος θα λάβει την τελική απόφαση.

Δημοσίευμα της ρωσικής «Kommersant» υπενθυμίζει πως έχουν γίνει ήδη δύο προτάσεις στη ρωσική Βουλή προς τον Πούτιν. Το κυβερνών κόμμα «Ενιαία Ρωσία» ζητά να παραδοθούν ρωσικά όπλα στους φιλορώσους αυτονομιστές του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ, ενώ το ΚΚΡΟ ζητά η ρωσική κυβέρνηση να τις αναγνωρίσει ως αυτόνομες Δημοκρατίες.

Στη ρωσική πρόταση, Ρωσία και Δύση να απέχουν από ανάπτυξη πυρηνικών πυραύλων μικρού και μεσαίου βεληνεκούς (INF) που μπορούν να πλήξουν τα εδάφη τους, επέμεινε και αξιωματούχος του ρωσικού ΥΠΕΞ, «προειδοποιώντας» πως διαφορετικά «νέες "πυραυλικές κρίσεις" είναι αναπόφευκτες». Οπως είπε, το ΝΑΤΟ έχει την ικανότητα να αναπτύξει γρήγορα πυρηνικά όπλα που θα μπορούσαν να χτυπήσουν στρατηγικούς στόχους στη Ρωσία. Σε περίπτωση μη συμβιβασμού, η Ρωσία δεν έχει αποκλείσει την ανάπτυξη τέτοιων πυραύλων στα δυτικά σύνορά της.

Την ανάγκη «να συμμορφωθεί το Κίεβο με τις συμφωνίες του Μινσκ, πρώτα απ' όλα, για καθιέρωση άμεσου διαλόγου με τις αυτοαποκαλούμενες Δημοκρατίες του Ντόνετσκ και του Λουγκάνσκ και για το ειδικό καθεστώς του Ντονμπάς», τόνισε ο Βλ. Πούτιν σε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Γάλλο Πρόεδρο, Εμ. Μακρόν, την Παρασκευή. Οι σχετικές συνομιλίες στο σχήμα της Νορμανδίας (Γερμανία, Γαλλία, Ρωσία, Ουκρανία) που έγιναν στο Παρίσι, θα επαναληφθούν στο Βερολίνο.

Ο Μακρόν ενημέρωσε τον Πούτιν για την προσέγγιση της γαλλικής προεδρίας στην ΕΕ «στην κοινή ευρωπαϊκή πορεία» και οι δυο πλευρές «συμφωνούν να συνεχίσουν τον ρωσο-γαλλικό διάλογο για το σύνολο των θεμάτων της ευρωπαϊκής ασφάλειας».

Η ΕΕ, με «μπροστάρηδες» τη Γαλλία και τη Γερμανία - την ίδια ώρα που συμμετέχει στην παραπέρα ενίσχυση των ΝΑΤΟικών στρατιωτικών δυνάμεων στην Ανατολική Ευρώπη και στην «εκτόξευση» νέων απειλών - επιδιώκει πιο αναβαθμισμένο ρόλο ή και ξεχωριστές συνομιλίες με τη Μόσχα, για μια «νέα αρχιτεκτονική ασφαλείας στην Ευρώπη», σύμφωνα και με ιδιαίτερα συμφέροντα των ευρωπαϊκών μονοπωλίων.

Τη μεγάλη σημασία που έχει για τη Ρωσία «η μη επέκταση του ΝΑΤΟ και η μη ανάπτυξη επιθετικών όπλων που απειλούν τη Ρωσία» επισήμανε ο Λαβρόφ στην Γερμανίδα ομόλογό του, Αναλένα Μπέρμποκ, σε τηλεφωνική συνομιλία.

Και στις δυο τηλεφωνικές επαφές Ρωσίας - Γαλλίας και Ρωσίας - Γερμανίας συζητήθηκε ιδιαίτερα και η πρόοδος των διαπραγματεύσεων για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα.

Στο μεταξύ, ο Πούτιν πραγματοποίησε τηλεδιάσκεψη με εκπροσώπους μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων της Ιταλίας και σχεδιάζει αντίστοιχες με Γερμανούς επιχειρηματίες και άλλους ευρωπαϊκών κρατών.

Την ίδια ώρα, οι ΗΠΑ ζήτησαν «προσφορές» από τα μέλη του ΝΑΤΟ για να ενισχυθεί η «ανατολική πτέρυγά» του σε κράτη της Βαλτικής και σε Ρουμανία - Βουλγαρία.

Οι ίδιες οι ΗΠΑ ανακοίνωσαν ότι θέτουν σε επιφυλακή 8.500 στρατιώτες για άμεση ανάπτυξη στην Ανατολική Ευρώπη «αν χρειαστεί», ενώ 6 αμερικανικά αεροσκάφη «F-15» θα βρίσκονται για περίπου 10 μέρες σε βάση της Εσθονίας.

Παράλληλα, έφτασαν στην Ουκρανία περίπου 80 τόνοι αμερικανικού στρατιωτικού υλικού, μέρος της νέας στρατιωτικής «βοήθειας» ύψους 200 εκατ. δολαρίων. Σε τηλεφωνική επικοινωνία του Αμερικανού Προέδρου, Τζο Μπάιντεν, με τον Ουκρανό ομόλογό του, Β. Ζελένσκι, συζητήθηκε «πρόσθετη μακροοικονομική στήριξη στην Ουκρανία εν μέσω πίεσης από τη στρατιωτική συσσώρευση της Ρωσίας».

Σε ό,τι αφορά την υπόλοιπη λυκοσυμμαχία, μεταξύ άλλων: Η Βρετανία εξετάζει να αναπτύξει εκατοντάδες επιπλέον στρατιώτες στη Βαλτική. Η Δανία στέλνει φρεγάτα στη Βαλτική και αναπτύσσει 4 αεροσκάφη «F-16» στη Λιθουανία. Η Ισπανία στέλνει πλοία για ενίσχυση των δυνάμεων του ΝΑΤΟ και εξετάζει την αποστολή αεροσκαφών στη Βουλγαρία. Η Γαλλία εκφράζει ετοιμότητα να στείλει στρατεύματα στη Ρουμανία. Η Ολλανδία στέλνει δύο αεροσκάφη «F-35» στη Βουλγαρία από τον Απρίλη και θέτει ένα πλοίο και χερσαίες μονάδες σε ετοιμότητα για τη Δύναμη Ταχείας Αντίδρασης του ΝΑΤΟ. Επίσης, το ΝΑΤΟ εξετάζει το ενδεχόμενο αποστολής ορισμένων στρατευμάτων στη Σλοβακία, σύμφωνα με τον Σλοβάκο ΥΠΕΞ.

Την ίδια ώρα, οι ρωσικές Ενοπλες Δυνάμεις ξεκίνησαν γυμνάσια στη νότια Ρωσία, κοντά σε Ουκρανία και Κριμαία, με συμμετοχή 6.000 στρατιωτών και αεροσκαφών. Επιπλέον, πάνω από 20 ρωσικά πολεμικά πλοία θα αναπτυχθούν για ασκήσεις στη Μαύρη Θάλασσα.

Στο πλαίσιο των μεγάλων ασκήσεων Ρωσίας - Λευκορωσίας «Συμμαχική Αποφασιστικότητα», μετακινήθηκαν εκεί ρωσικά μαχητικά αεριωθούμενα «Su-35», ενώ η Ουάσιγκτον απείλησε το Μινσκ ότι το ΝΑΤΟ θα αναπτύξει «στρατεύματα σε χώρες που συνορεύουν με τη Λευκορωσία», εάν «γίνει εισβολή στην Ουκρανία από τη Λευκορωσία».

Στρατηγικά βομβαρδιστικά των ΗΠΑ πραγματοποιούν καθημερινά περισσότερες από 30 εξόδους κοντά στα σύνορα του «Ενωσιακού Κράτους» Ρωσίας - Λευκορωσίας, δήλωσε ο Λευκορώσος Πρόεδρος, Αλ. Λουκασένκο.

Για ενδεχόμενες «προβοκάτσιες» στην Ανατολική Ουκρανία προειδοποίησε ο Ρώσος ΥΠΕΞ, σύμφωνα με τον οποίο περίπου 100.000 «εθελοντές» (ακροδεξιά και εθνικιστικά στοιχεία) και βετεράνοι του ουκρανικού στρατού έχουν συγκεντρωθεί στη γραμμή επαφής.

Εξάλλου, οι φιλορώσοι αυτονομιστές του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ ανέφεραν πως η κατάσταση στην περιοχή θυμίζει «παραμονές πολέμου». Κατήγγειλαν πως οι ουκρανικές Ενοπλες Δυνάμεις υπό την καθοδήγηση στρατιωτικών συμβούλων των ΗΠΑ έχουν ετοιμάσει σχέδιο επίθεσης στο Ντονμπάς και πως κατασκοπευτικά αεροσκάφη από ΗΠΑ - Βρετανία πετούν τακτικά πάνω από ουκρανικό έδαφος.

Η ισπανική κυβέρνηση σοσιαλδημοκρατίας - «αριστεράς», στην οποία συμμετέχει το ΚΚ Ισπανίας, στέλνει πλοία όπως η φρεγάτα «Μπλας ντε Λέθο» στον ΝΑΤΟικό στόλο στη Μαύρη Θάλασσα (φωτ. κάτω) και ετοιμάζεται να φιλοξενήσει τον Ιούνη στη Μαδρίτη τη Σύνοδο Κορυφής της λυκοσυμμαχίας...

Το ΚΚΕ και άλλα Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα παρακολουθούν τις εξελίξεις. Το Κόμμα μας τοποθετήθηκε με Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του, που δημοσιεύτηκε στον «Ριζοσπάστη» στις 22/1/22, ανάλογα έπραξαν μια σειρά άλλων κομμάτων.

Στις συνθήκες που επικρατούν στο Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα, δεν είναι εύκολη η κοινή τοποθέτηση γύρω από ανάλογα ζητήματα. Για να γίνει κατορθωτό κάτι τέτοιο, είναι, πρώτα απ' όλα, αναγκαία η διευκρίνιση των διαφορετικών προσεγγίσεων που υπάρχουν, και σε αυτήν την κατεύθυνση βοηθά η ανοιχτή επιστολή του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ σχετικά με Ψήφισμα που πρότεινε το ΚΚ Ισπανίας και αφορά τις παραπάνω εξελίξεις.

Σύντροφοι,

Στις 24/1/2022 πήραμε την πρόταση του ΚΚ Ισπανίας σχετικά με Ψήφισμα που προτείνει για υπογραφή.

Το κείμενο αυτό, παρά το γεγονός ότι εμφανίζεται να προωθεί μια «φιλειρηνική γραμμή», στην ουσία αποτελεί κείμενο αθώωσης του ιμπεριαλισμού, διαστρέβλωσης της πραγματικότητας, διάχυσης αυταπατών στους λαούς, υποκρισίας.

Κι αυτό γιατί:

1. Το συγκεκριμένο κείμενο παραπέμπει όλες τις πρόσφατες επικίνδυνες εξελίξεις σχετικά με τις σχέσεις των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ με τη Ρωσία, στην επιθετική ρητορική των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, των «γερακιών του Πενταγώνου», όπως γράφει. Με αυτόν τον τρόπο επιδεικτικά αγνοεί τις πραγματικές αιτίες των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και πολέμων, που βρίσκονται στη σφοδρή σύγκρουση των μονοπωλίων, των αστικών τάξεων και των συμμαχιών τους, για τις πρώτες ύλες, τους δρόμους μεταφοράς, τα μερίδια των αγορών.

2. Με τον τρόπο αυτό το κείμενο του ΚΚ Ισπανίας σπέρνει αυταπάτες πως μπορούν οι ιμπεριαλιστές να διαχωρίζονται σε «γεράκια» και σε «περιστέρες», σε «φιλοπόλεμους» και σε «ειρηνιστές», και σε τελική φάση πως μπορεί να υπάρξει κι ένας δήθεν «ειρηνικός» ιμπεριαλισμός. Ομως ο ιμπεριαλισμός δεν είναι μόνο η επιθετική εξωτερική πολιτική, αλλά ο ίδιος ο μονοπωλιακός καπιταλισμός, με όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που έχει περιγράψει ο Λένιν και ισχύουν και σήμερα στο ακέραιο.

3. Το κείμενο του ΚΚ Ισπανίας εστιάζει στις ευθύνες των ΗΠΑ, που όπως σημειώνεται «απειλούν με "σκληρή απάντηση"» και «έχουν στρατιωτικοποιήσει την Ανατολική Ευρώπη». Την ίδια ώρα, όμως, αποφεύγεται κάθε αναφορά στην ίδια την ΕΕ, λες και αυτή δεν υπάρχει. Κι όμως, πριν 30 χρόνια η ΕΟΚ μετατράπηκε με τη Συμφωνία του Μάαστριχτ σε ΕΕ, με τη στήριξη σε πολλές περιπτώσεις, όπως στην Ελλάδα, όχι μόνο των συντηρητικών και των σοσιαλδημοκρατικών πολιτικών δυνάμεων, αλλά και των δυνάμεων του οπορτουνισμού. Η ΕΕ συμμετέχει ως αυτοτελής καπιταλιστικός πόλος στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, προωθεί τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, οργανώνει στρατιωτικές και αστυνομικές επεμβάσεις σε άλλες χώρες. Η ΕΕ, παρά τις σοβαρές αντιθέσεις που έχει και με τις ΗΠΑ και οι οποίες κατά καιρούς εκδηλώνονται, την ίδια ώρα για την προώθηση των συμφερόντων των ευρωπαϊκών μονοπωλίων διατηρεί στρατηγική συνεργασία με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, στο οποίο, άλλωστε, συμμετέχουν και οι περισσότερες χώρες της. Είναι βαθιά λαθεμένη η εκτίμηση του κειμένου του ΚΚ Ισπανίας, πως το ΝΑΤΟ είναι απλώς ένα «εργαλείο των ΗΠΑ για να διατηρήσουν την κυριαρχία τους στην Ευρώπη».

4. Το κείμενο του ΚΚ Ισπανίας αποσιωπά τις ευθύνες των κυβερνήσεων των χωρών της ΕΕ, απουσιάζει κάθε αναφορά σε αυτές. Κι όμως η συντηρητική κυβέρνηση της ΝΔ στην Ελλάδα, για την προώθηση των συμφερόντων της αστικής τάξης, προωθεί τη στρατηγική συμφωνία με τις ΗΠΑ, που έχει μετατρέψει την Ελλάδα σε μια μεγάλη στρατιωτική βάση, ορμητήριο σε βάρος άλλων λαών. Οπως αποσιωπάται και η ευθύνη της συμμαχικής κυβέρνησης της σοσιαλδημοκρατίας με την «αριστερά» στην Ισπανία, η οποία συμμετέχει ανελλιπώς στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, τόσο ενάντια στην Κούβα, όσο και στους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ, με πρόσφατο παράδειγμα την αποστολή πολεμικού πλοίου στον ΝΑΤΟικό στόλο που κατευθύνεται στη Μαύρη Θάλασσα, ετοιμάζοντας παράλληλα την αποστολή και άλλων στρατιωτικών μέσων. Είναι υποκριτικό το ΚΚ Ισπανίας να μας καλεί να υπογράψουμε ένα κείμενο δήθεν «υπέρ της ειρήνης» και την ίδια ώρα το ίδιο να συμμετέχει σε μια κυβέρνηση χώρας του ΝΑΤΟ, που προωθεί αυτά τα ιμπεριαλιστικά πολεμικά σχέδια. Δεν ξεχνάμε πως ανάλογα έδρασαν και άλλες δυνάμεις του ευρωκομμουνισμού, συμμετέχοντας σε κυβερνήσεις των χωρών του ΝΑΤΟ στην Ιταλία και στη Γαλλία όταν αυτό βομβάρδιζε τον λαό της Γιουγκοσλαβίας.

5. Το κείμενο του ΚΚ Ισπανίας αγνοεί πλήρως πως η σημερινή Ρωσία δεν είναι η ΕΣΣΔ, αλλά μια ισχυρή καπιταλιστική δύναμη, που έχει «κληρονομήσει» ένα ισχυρό πυρηνικό οπλοστάσιο, το οποίο εκσυγχρονίζει, και η οποία βρίσκεται σε σφοδρό ανταγωνισμό με τις άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις για την προώθηση των συμφερόντων των ρωσικών μονοπωλιακών επιχειρήσεων, και όχι του ρωσικού λαού. Η καπιταλιστική Ρωσία ενεργά συμμετέχει στους διεθνείς ανταγωνισμούς για τα κέρδη των λίγων, την εκμετάλλευση των πολλών και έχει μεγάλη σημασία η λενινιστική θέση πως «ο πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτικής με άλλα, βίαια μέσα».

6. Το κείμενο του ΚΚ Ισπανίας προβάλλει το «θολό» και πρακτικά εξωπραγματικό αίτημα πάλης για τη «διάλυση του ΝΑΤΟ». Πώς αλήθεια θα γίνει αυτή η «διάλυση», αν σε κάθε χώρα δεν δυναμώσει η πάλη για την έξοδο της κάθε χώρας από το ΝΑΤΟ και από κάθε ιμπεριαλιστική συμμαχία όπως είναι η ΕΕ; Πώς μια τέτοια έξοδος θα εξασφαλιστεί και δεν θα είναι ενσωματωμένη σε αστικούς σχεδιασμούς, όπως ήταν παλαιότερα η προσωρινή αποχώρηση της Ελλάδας και της Γαλλίας από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ; Είναι φανερό πως το αίτημα της «διάλυσης του ΝΑΤΟ», χωρίς την πάλη σε κάθε χώρα για την απεμπλοκή από τα ιμπεριαλιστικά σχέδια, την αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και κάθε ιμπεριαλιστική συμμαχία, είναι «στάχτη στα μάτια» των λαών. Επιπλέον, μόνο η πάλη για την εργατική - λαϊκή εξουσία μπορεί να εγγυηθεί πως η έξοδος από τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, όπως είναι το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, μπορεί να εξασφαλίσει τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα.

7. Το κείμενο του ΚΚ Ισπανίας καλεί σε «ένα νέο Σύστημα Ανθρώπινης Ασφάλειας, που θα δώσει πραγματική απάντηση στα πραγματικά προβλήματα που προκαλούν την ανασφάλεια: Φτώχεια, πείνα, ανισότητα, ανεργία, έλλειψη βασικών δημόσιων υπηρεσιών, ασθένειες, κλιματική αλλαγή ή το τεράστιο οπλοστάσιο των όπλων μαζικής καταστροφής». Τέτοιο σύστημα, όσο κυριαρχούν οι νόμοι της αγοράς, ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής, δεν μπορεί να υπάρξει. Είναι σπορά αυταπατών η προώθηση τέτοιων ουτοπικών απόψεων, πως μπορεί να υπάρξει ένας πιο «ανθρώπινος» καπιταλισμός. Το ΚΚΕ υποστηρίζει την επικαιρότητα και αναγκαιότητα της ανατροπής του βάρβαρου εκμεταλλευτικού καπιταλιστικού συστήματος. Η μόνη εναλλακτική λύση για τους λαούς είναι ο σοσιαλισμός!

Από τα παραπάνω γίνεται σαφές γιατί το ΚΚΕ δεν μπορεί να υπογράψει το συγκεκριμένο ψήφισμα του ΚΚ Ισπανίας, που σπέρνει αστικές απόψεις περί «ειρήνης» καθώς και λαθεμένες οπορτουνιστικές αντιλήψεις.

Το Κόμμα μας, σε συντονισμό και με άλλα Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα στις χώρες τους και διεθνώς, θα συνεχίσει την πάλη του:

• Ενάντια στις στρατιωτικές βάσεις του θανάτου, που σπέρνουν στη χώρα μας οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, ενάντια στις ευρωατλαντικές ασκήσεις, όπως οι Defender Europe, Atlantic Resolve και άλλες, που περικυκλώνουν τη Ρωσία.
• Θα συνεχίσει να αντιτάσσεται στις ιμπεριαλιστικές αποστολές και σχεδιασμούς τόσο του ΝΑΤΟ όσο και της ΕΕ, των αστικών κυβερνήσεων.
• Θα συνεχίσει να μάχεται ενάντια στις δήθεν «αμυντικές συμφωνίες» με τις ΗΠΑ και τη Γαλλία, καθώς και τις άλλες «συμμαχίες» της αστικής τάξης, όπως αυτή με το κράτος του Ισραήλ, που δολοφονεί τον λαό της Παλαιστίνης.
• Θα συνεχίσει να καταψηφίζει στη Βουλή και να αντιτάσσεται στους πολεμικούς εξοπλισμούς, που δεν είναι για τις ανάγκες της «εθνικής άμυνας» όπως ψευδώς ισχυρίζονται τα κόμματα της αστικής τάξης, αλλά για τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, επεμβάσεις και πολέμους.
• Θα δυναμώσει την πάλη του για να επιστρέψουν στη χώρα μας όλα τα τμήματα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων που βρίσκονται εκτός συνόρων, σε ιμπεριαλιστικές αποστολές.
• Θα παλεύει για τη διαμόρφωση των προϋποθέσεων για τη συγκρότηση της Κοινωνικής Συμμαχίας της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, που μπορεί να συγκρουστεί με τα μονοπώλια, τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Για να βγει η Ελλάδα από τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, με την ισχυρή εγγύηση που μπορεί να παρέχει η εργατική εξουσία.
• Θα δυναμώσει τη διεθνιστική του αλληλεγγύη, τον προλεταριακό διεθνισμό. Συμβάλλοντας ακόμα πιο αποφασιστικά στον συντονισμό της δράσης και της πάλης των λαών της περιοχής μας, όλης της Ευρώπης, αλλά και σε διεθνές επίπεδο, σε όλες τις ηπείρους, ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και τους πολέμους, ενάντια στον εξοντωτικό αποκλεισμό κατά της Κούβας, τις καπιταλιστικές οικονομικές κρίσεις, τη φτώχεια και την ανεργία, για την ειρήνη και ευημερία των λαών όλου του κόσμου, για την αμοιβαία επωφελή οικονομική - πολιτική - πολιτιστική συνεργασία των λαών των χωρών μας, για τη νέα κοινωνία του σοσιαλισμού - κομμουνισμού.

Οι προτάσεις του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ για οργανωτικές αλλαγές, που έγιναν κατά πλειοψηφία δεκτές απ' το Πολιτικό Συμβούλιο του κόμματος και θα τεθούν προς έγκριση στο συνέδριο, επέτειναν την εσωκομματική αντιπαράθεση για τον τρόπο λειτουργίας του κόμματος αλλά και για την εκλογή των οργάνων και του προέδρου απευθείας από τα μέλη.

Η πρόταση του Αλ. Τσίπρα και ενός στενού επιτελείου γύρω απ' αυτόν έρχεται σε μια περίοδο έντονων διεργασιών στο αστικό πολιτικό σύστημα. Στην πραγματικότητα, ο ΣΥΡΙΖΑ έρχεται να ενσωματώσει «αρχές» λειτουργίας που δοκιμάστηκαν στο κοντινό παρελθόν από το σύνολο σχεδόν των αστικών κομμάτων στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, με το ιδεολόγημα της «συμμετοχικής δημοκρατίας», του «εκσυγχρονισμού» και της «δημοκρατικής λειτουργίας πάνω από μηχανισμούς».

Θυμίζουμε ότι πρώτο το ΠΑΣΟΚ, το 2004, και στη συνέχεια η ΝΔ εφάρμοσαν την εκλογή του προέδρου/αρχηγού τους απευθείας από τη βάση, ενώ προώθησαν και άλλες οργανωτικές αλλαγές. Αντίστοιχες διαδικασίες εφαρμόζουν εδώ και χρόνια σοσιαλδημοκρατικά και φιλελεύθερα αστικά κόμματα στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, κινητοποιώντας πολλά απ' αυτά μεγάλο αριθμό ψηφοφόρων στις εσωκομματικές εκλογές, που δεν είναι παντού υποχρεωτικό να φέρουν τον τίτλο του μέλους.

Επιχειρούν δηλαδή να εμπλέξουν σε αυτήν τη διαδικασία και ευρύτερες λαϊκές δυνάμεις, που δεν έχουν οργανωτική σχέση με αυτά τα κόμματα, ή μπορεί να είναι και μέλη άλλων κομμάτων!

Επιδίωξη της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, και μ' αυτές τις αλλαγές, είναι να ενισχυθούν τα χαρακτηριστικά του κόμματος ως σύγχρονου πυλώνα της αστικής διαχείρισης αλλά και ως πυρήνα μιας ευρύτερης σύμπραξης σοσιαλδημοκρατικών δυνάμεων, με ανανεωμένη την ικανότητα χειραγώγησης λαϊκών δυνάμεων, που θα τον καθιστούν ακόμα πιο αξιόπιστη εναλλακτική για το κεφάλαιο.

Δεν είναι τυχαίο ότι τις προτάσεις Τσίπρα υποδέχτηκε θετικά το σύνολο σχεδόν του αστικού Τύπου, παρουσιάζοντας τις προτεινόμενες οργανωτικές αλλαγές ως «εκσυγχρονισμό», «φυγή προς τα μπρος», «ξεπέρασμα του παλαιοκομματισμού» και των «οργανωτικών βαριδιών», από τα οποία «είναι καιρός να απαλλαχτεί ο ΣΥΡΙΖΑ» ως ένα «σύγχρονο κόμμα εξουσίας».

Οι προτάσεις Τσίπρα επαναφέρουν στην επικαιρότητα έννοιες χιλιοειπωμένες και χρεοκοπημένες για τα συμφέροντα του λαού, όπως «συμμετοχική δημοκρατία», «κόμματα ανοιχτά στην κοινωνία», «κόμματα του 21ου αιώνα» και άλλα παρόμοια, που υπακούν στις γενικότερες επιδιώξεις του αστικού πολιτικού συστήματος να προσαρμόσει τις δομές των κομμάτων στις σύγχρονες συνθήκες και τις ανάγκες της αστικής διαχείρισης.

Βασικός στόχος, όπως αποδείχτηκε στην περίπτωση τόσο του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, όσο στη συνέχεια και της ΝΔ, είναι η κατ' επίφαση συμμετοχή της «βάσης» σε διαδικασίες που σχετίζονται με την ανάδειξη του αρχηγού. Μέσω αυτής της συμμετοχής επιχειρούν να προσδώσουν στην αντιλαϊκή πολιτική των αστικών κομμάτων την εικόνα της «πλατιάς αποδοχής» και νομιμοποίησης από τον λαό, προωθώντας ταυτόχρονα εκσυγχρονιστικές αλλαγές στη δομή και τη λειτουργία του αστικού πολιτικού συστήματος.

Στο παρασκήνιο, ο «εκλεγμένος» αρχηγός διαμορφώνει με το τεχνοκρατικό του επιτελείο το πρόγραμμα και τη στρατηγική, επικαλούμενος κάθε φορά ένα «αόρατο» εκλογικό σώμα που τον εξέλεξε, χωρίς να χρειάζεται να λογοδοτεί - πόσο μάλλον να συναποφασίζει - σε κομματικά όργανα. Στην καλύτερη περίπτωση, παράλληλα με τη μετατροπή των κομμάτων σε «ψηφιακά», εμφανίζεται να ζητάει τη γνώμη των «πολιτών» - είτε τον ψήφισαν είτε όχι - μέσω του διαδικτύου ή άλλων μέσων, για να ενισχύσει την εικόνα της δήθεν συμμετοχής στη λήψη αποφάσεων και να σφυγμομετρήσει τάσεις και αντιλήψεις.

Πρόκειται τελικά για αλλαγές στη δομή και τη λειτουργία των κομμάτων ώστε να είναι ακόμα πιο «μπετοναρισμένα» στην υλοποίηση της στρατηγικής του κεφαλαίου. Με τέτοιους «εκσυγχρονισμούς», το αστικό πολιτικό σύστημα στο σύνολό του αποσκοπεί στο να βάλει εμπόδια στη χειραφέτηση λαϊκών στρωμάτων από την αστική πολιτική και να χτυπήσει τη μόνη συμμετοχή που είναι ικανή να δώσει διέξοδο στον λαό και να διαμορφώσει εναλλακτική προς όφελος των συμφερόντων του, που δεν είναι άλλη απ' τη συμμετοχή στις διαδικασίες του οργανωμένου εργατικού - λαϊκού κινήματος, στο πύκνωμα των γραμμών της πάλης για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου.

Ο νέος πρέσβης των ΗΠΑ καταθέτει τα διαπιστευτήριά του στον Πρόεδρο της Τουρκίας

Ολα αυτά στο φόντο των ανταγωνισμών που κλιμακώνονται στην περιοχή, με επίκεντρο σ' αυτήν τη φάση την Ουκρανία, όπου ο αμερικανοΝΑΤΟικός σχεδιασμός έχει οδηγήσει στα πρόθυρα μιας γενικευμένης κλιμάκωσης της αντιπαράθεσης με τη Ρωσία, όπου τα παζάρια συνοδεύονται και από εντατική πολεμική προπαρασκευή (βλέπε και σελ. 16).

Σε ό,τι αφορά τα Ελληνοτουρκικά, τη Δευτέρα συνεδρίασε στην Αθήνα, μετά από μια δεκαετία, η Μεικτή Οικονομική Επιτροπή Ελλάδας - Τουρκίας, οι εργασίες της οποίας ολοκληρώθηκαν με την υπογραφή Πρωτοκόλλου μεταξύ υπουργών.

Αυτή ήταν η 5η Σύνοδος της Επιτροπής, που συστάθηκε το 2000, στο πλαίσιο της Συμφωνίας Οικονομικής Συνεργασίας Ελλάδας - Τουρκίας και επανενεργοποιήθηκε 11 χρόνια μετά από την τελευταία συνεδρίασή της, τον Οκτώβρη του 2010, δείγμα κι αυτό των διεργασιών που αναθερμαίνονται τώρα.

Στο «κοινό ανακοινωθέν» αναφέρεται ότι μεταξύ των θεμάτων που συζητήθηκαν ήταν: «Οι προοπτικές διαφοροποίησης των εμπορικών συναλλαγών και ενίσχυσής τους με ισορροπημένο τρόπο, πρωτοβουλίες για επενδύσεις και ενθάρρυνση επιχειρήσεων να αναπτύξουν κοινά εγχειρήματα σε Ελλάδα και Τουρκία, η ενίσχυση της συνεργασίας στον τομέα της Ενέργειας με στόχο τη διασφάλιση ενεργειακής επάρκειας, η συνεργασία στον τομέα των μεταφορών (οδικών, σιδηροδρομικών, θαλάσσιων, αεροπορικών)» κ.ά.

Πρόκειται δηλαδή για μια διευρυμένη ατζέντα αναβάθμισης της οικονομικής συνεργασίας σε πολλούς τομείς, και κυρίως σε αυτούς του εμπορίου, των μεταφορών και της Ενέργειας, που ενδιαφέρουν άμεσα την ελληνική αστική τάξη και μπορούν να παίξουν ρόλο καταλύτη στα παζάρια για τα υπόλοιπα ζητήματα, στο έδαφος της «πλατφόρμας συνεννόησης» ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ που υπάρχει γι' αυτόν τον σκοπό. Θυμίζουμε άλλωστε ότι «τρέχουν» παράλληλα τόσο οι διερευνητικές επαφές όσο και οι συναντήσεις σε στρατιωτικό επίπεδο για τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης.

Στο μέτωπο των σχέσεων ΗΠΑ - Τουρκίας, τον τόνο έδωσαν τις προηγούμενες μέρες οι δηλώσεις του νέου πρέσβη των ΗΠΑ στην Αγκυρα, Τζ. Φλέικ. Με φόντο την όξυνση της αντιπαράθεσης με τη Ρωσία, αλλά και την Κίνα, ο πρέσβης υποστήριξε ότι «η Τουρκία αποτελεί σύμμαχο ουσιώδους σημασίας, (που είναι) αγκυροβολημένος στο ΝΑΤΟ και ένας σημαντικός εταίρος σε μια περιοχή με διαρκή ροή (...) Το εθνικό συμφέρον των ΗΠΑ εξυπηρετείται όταν Ηνωμένες Πολιτείες και Τουρκία εργάζονται από κοινού για την αντιμετώπιση των πολύ πραγματικών απειλών για την παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια».

Χαρακτήρισε ακόμα τη σχέση των δύο χωρών «κρίσιμη» σε μια «καθοριστική περίοδο» και έσπευσε να προσθέσει ότι οι προκλήσεις που παραμένουν στις σχέσεις των δύο χωρών μπορούν να αντιμετωπιστούν «με καλή πίστη, όπως κάνουν πάντα οι καλοί φίλοι».

Επιπλέον, ο Τούρκος Πρόεδρος, Ρ. Τ. Ερντογάν, ανακοίνωσε ότι στις αρχές Φλεβάρη θα υποδεχτεί στην Αγκυρα τον Ισραηλινό ομόλογό του, Ισαάκ Χέρτζογκ, δηλώνοντας ότι «εμείς είμαστε έτοιμοι να κάνουμε βήματα σε όλα τα πεδία, περιλαμβανομένου αυτού του φυσικού αερίου».

Στο ίδιο μοτίβο, της αποκατάστασης ή της σύσφιξης των σχέσεων με παραδοσιακούς συμμάχους των ΑμερικανοΝΑΤΟικών στη Μέση Ανατολή και στον Περσικό Κόλπο, ο Ερντογάν στις 14 Φλεβάρη θα επισκεφτεί επίσημα τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, ενώ εξελίξεις αναμένονται και στην αναθέρμανση των σχέσεων με την Αίγυπτο.

Χαρακτηριστική, τέλος, είναι και η απόφαση της Αρμενίας να δεχτεί την πρόσκληση συμμετοχής στο «Διπλωματικό Φόρουμ της Αττάλειας» (μέσα Μάρτη), στο οποίο θυμίζουμε πως ο Τούρκος ΥΠΕΞ έχει πει ότι προσκεκλημένη είναι και η «ελληνοκυπριακή διοίκηση της Νότιας Κύπρου».

Κι ενώ οι εξελίξεις βοούν για τους κινδύνους από τη βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό, που προωθεί η κυβέρνηση ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ έρχεται να «ξεπλύνει» αυτόν τον σχεδιασμό και την ελληνική συμμετοχή, σπέρνοντας ταυτόχρονα αυταπάτες ότι από τις συμμαχίες για τα συμφέροντα της αστικής τάξης μπορεί να βγει κερδισμένος και ο λαός.

Προϋπόθεση γι' αυτό, σύμφωνα με τις προσυνεδριακές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την εξωτερική πολιτική, που είδαν το φως της δημοσιότητας, είναι να αξιοποιήσει η χώρα τη γεωγραφική της θέση, την «απουσία κάθε είδους επεκτατικών βλέψεων» και τις ιστορικές σχέσεις με χώρες της περιοχής, για «να καταστεί γέφυρα ειρήνης, συνεργασίας και ουσιαστικού, αμοιβαία επωφελούς, διαλόγου ανάμεσα στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ, στη Ρωσία, στην Κίνα, στον αραβικό και μεσοανατολικό κόσμο, όπως και στον υπόλοιπο κόσμο εν γένει».

Πέρα από το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ξελασπώνει την ελληνική αστική τάξη για τα επιθετικά της σχέδια στα Βαλκάνια και στην ευρύτερη περιοχή, με τη συμμετοχή σε ιμπεριαλιστικές αποστολές και στον συνολικότερο σχεδιασμό του ΝΑΤΟ, ζητάει επιπλέον να αξιοποιηθούν ακόμα πιο αποτελεσματικά τα «συγκριτικά πλεονεκτήματα» της χώρας για να παίξει ρόλο μεντεσέ της ευρωατλαντικής πολιτικής, από τη ΝΑ Ευρώπη μέχρι το βόρειο άκρο της Αφρικής.

Ζητάει επίσης μεγαλύτερα ανταλλάγματα από τη μετατροπή της χώρας σε πολεμικό ορμητήριο των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και από αυτήν την άποψη ασκεί κριτική για «ανεπάρκειες» στις συμφωνίες που υπογράφει η κυβέρνηση στο πλαίσιο του ελληνοαμερικανικού «Στρατηγικού Διαλόγου», τις οποίες όμως στην πλειοψηφία τους διαπραγματεύτηκε και ο ίδιος ως κυβέρνηση.

Ισχυρίζεται ακόμα ο ΣΥΡΙΖΑ ότι η εξωτερική πολιτική που προτάσσει, «αποσκοπεί στην αξιοποίηση του εξαιρετικώς σημαντικού ιστορικού, πνευματικού και πολιτισμικού κεφαλαίου προκειμένου να προωθήσει την οικονομική, ανθρωπιστική και πολιτιστική διπλωματία στην Αφρική, στην Ασία, στη Λατινική Αμερική».

Ολα αυτά, όμως, αξιοποιούνται σήμερα, όπως και επί των ημερών του, ως «δυνατά χαρτιά» της χώρας στο πλαίσιο της ευρωατλαντικής συμμαχίας για την ανάληψη αναβαθμισμένων ρόλων στην προώθηση της επικίνδυνης στρατηγικής της. Είναι αυτή η πολιτική όλων διαχρονικά των κυβερνήσεων που μετατρέπει τη χώρα σε θύτη άλλων λαών και τον λαό μας σε στόχο και θύμα, στο έδαφος των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών που οξύνονται.

Γι' αυτό άλλωστε ο ΣΥΡΙΖΑ υπερασπίζεται εμβληματικές επιλογές του ευρωατλαντισμού, όπως η Συμφωνία των Πρεσπών, και υπερθεματίζει όσον αφορά την ένταξη των κρατών των Δυτικών Βαλκανίων σε ΝΑΤΟ και ΕΕ, με την ανάληψη συγκεκριμένων πρωτοβουλιών από την Ελλάδα προς αυτήν την κατεύθυνση.

Για τα Ελληνοτουρκικά, τέλος, ο ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει αντίθετος «σε μια πολιτική αναβλητικότητας και μια στρατηγική ανάσχεσης μέσω αντιτουρκικών αξόνων και υπερεξοπλισμών». Προτείνει την καλύτερη αξιοποίηση της προεδρίας Μπάιντεν και των συνομιλιών ΕΕ - Τουρκίας για την τελωνειακή ένωση, προκειμένου να οδηγηθούν οι διευθετήσεις για τα Ελληνοτουρκικά στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, όπως επιδιώκουν άλλωστε η κυβέρνηση της ΝΔ και οι υπόλοιποι Ευρωατλαντικοί της «εταίροι».

Σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, στα μέσα του περασμένου μήνα τη Λάρισα επισκέφτηκε κλιμάκιο του αμερικανικού υπουργείου Αμυνας, από κοινού με στελέχη της αμερικανικής κατασκευαστικής εταιρείας «Environmental Chemical Corporation» και της ελληνικής «Ακτωρ», που έχει αναλάβει, μέσα σε 12 μήνες και το αργότερο τον Δεκέμβρη του 2022, να ολοκληρώσει μια σειρά έργων, κόστους 33,5 εκατομμυρίων δολαρίων, στην 110 Πτέρυγα Μάχης.

Αυτά αφορούν την κατασκευή:

- Δύο υπόστεγων συντήρησης μεγάλης έκτασης (LAMs)

- Ενός κτιρίου συντήρησης αεροσκαφών

- Ενός κτιρίου εγκαταστάσεων

- Την επέκταση των διαδρόμων τροχοδρόμησης

- Την κατασκευή χώρου στάθμευσης αεροσκαφών

- Την ανακατασκευή των οδοστρωμάτων τμήματος των διαδρόμων τροχοδρόμησης

- Την κατασκευή χώρου εγκατάστασης εξοπλισμού, κ.λπ.

Από εκτιμήσεις που γίνονται και χωρίς βέβαια οι Αμερικανοί να δίνουν και λογαριασμό σε κανέναν για το ποια θα είναι τα μέσα των ΗΠΑ που θα αξιοποιήσουν αυτές οι εκσυγχρονισμένες υποδομές, φαίνεται πως το στρατιωτικό αεροδρόμιο της Λάρισας, με τις νέες υποδομές, θα πρέπει να καλύψει ένα μεγαλύτερο εύρος αμερικανικών αναγκών. Τέτοια είναι οι «θεριστές», δηλαδή τα μη επανδρωμένα κατασκοπευτικά αεροπλάνα («Global Hawk»), σαφώς μεγαλύτερα και ισχυρότερα από τα επίσης μη επανδρωμένα «MQ-9 Reaper», που ήδη δοκιμάστηκαν στη Λάρισα, που όλα τους μπορούν να αξιοποιηθούν και για άμεσες δολοφονικές επιθέσεις. Επιπλέον λόγος μπορεί να γίνει και για την εγκατάσταση μαχητικών αεροπλάνων, καθώς και ιπτάμενων τάνκερ («KC 135»).

Αυτό το αεροπορικό «ξέφραγο αμπέλι» των ΗΠΑ στην καρδιά της Θεσσαλίας έρχεται να καλύψει τις αυξανόμενες ανάγκες της γεωπολιτικής και στρατιωτικής παρουσίας τους στην περιοχή μας, όπως φάνηκε και κατά τη διάρκεια της πρόσφατης πολυεθνικής ΝΑΤΟικής άσκησης «Castle Forge», κατά την οποία 15 αμερικανικά μαχητικά τύπου «F-15» μεταστάθμευσαν στην αεροπορική βάση της Λάρισας. Η άσκηση που, όπως δήλωναν οι ίδιοι οι Αμερικανοί παράγοντες, στόχευε στο «να επιβεβαιώσει τη δέσμευση των ΗΠΑ προς τους συμμάχους του ΝΑΤΟ στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας», οδήγησε σε νέα αντιπαράθεση με τη Ρωσία. Το ρωσικό υπουργείο Αμυνας, αναφερόμενο στις κινήσεις των ΝΑΤΟικών, εκτίμησε πως λόγος γίνεται για τη διερεύνηση από τη μεριά της Πολεμικής Αεροπορίας του ΝΑΤΟ του πιθανού «θεάτρου πολεμικών επιχειρήσεων, σε περίπτωση που το Κίεβο προετοιμάσει μια στρατιωτική λύση στη νοτιοανατολική Ουκρανία». Να σημειωθεί πως η κυβέρνηση της ΝΔ «βούτηξε μέχρι τα μπούνια» τη χώρα μας στον συγκεκριμένο ιμπεριαλιστικό σχεδιασμό.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις στρατιωτικών αναλυτών, η αεροπορική βάση της Λάρισας ενδιαφέρει τις ΗΠΑ γιατί διαθέτει σε πολύ κοντινή απόσταση αγωγό καυσίμων, ενώ αναβαθμίζεται τεχνολογικά ως το πρώτο αεροδρόμιο που θα διαθέτει οπτική ίνα, κατάλληλη για τη μεταφορά δεδομένων. Ο συνδυασμός αυτός ενδιαφέρει πολύ τις ΗΠΑ ως εναλλακτική επιλογή για τη μεταφορά αεροσκαφών από την τουρκική βάση του Ιντσιρλίκ, καθώς επίσης γιατί μια σειρά υπερσύγχρονων όπλων τους, όπως τα αναβαθμισμένα «F-16 viper» και τα «F-35», λειτουργούν σε δίκτυο, οπότε η Λάρισα, ειδικά μετά την τεχνολογική «αναβάθμισή» της θα προσφέρεται ιδιαίτερα, σε σχέση με άλλες υποδομές στην Ελλάδα, που έχουν έλλειψη ανάλογων τεχνικών μέσων.

Η ενίσχυση της αμερικανοΝΑΤΟικής παρουσίας στη Λάρισα, το νέο «εφαλτήριο πολέμων», γίνεται με τη συνευθύνη της «αριστερής» δημοτικής αρχής και της «δεξιάς» περιφερειακής αρχής, που βάζουν πλάτη για να λειτουργήσει η «Σούδα» του κάμπου.

Οι δυνάμεις της «Λαϊκής Συσπείρωσης», τις οποίες στηρίζει το ΚΚΕ, τόσο στο Δημοτικό όσο και στο Περιφερειακό Συμβούλιο, έχουν θέσει το ζήτημα και την αντίθεσή τους.

Είναι εκτός τόπου και χρόνου το επιχείρημα των τοπικών αρχών πως η μετατροπή της Λάρισας σε «εργοτάξιο» των νέων ιμπεριαλιστικών πολέμων των ΗΠΑ δήθεν «δεν είναι αυτοδιοικητικό ζήτημα». Είναι «εκτός τόπου» διότι θα έπρεπε να γνωρίζουν πως κάθε πολεμική βάση, πολύ περισσότερο το πολεμικό αεροδρόμιο της Λάρισας, που βρίσκεται στα όρια της πόλης και ήδη αξιοποιείται από τις ΗΠΑ στους επιθετικούς σχεδιασμούς και ειδικά στην αναμέτρηση με τη Ρωσία, αποτελεί στόχο απαντητικών πολεμικών αντίμετρων από την άλλη πλευρά, με πιθανές καταστροφικές συνέπειες για τον λαό της πόλης. Από τη στιγμή, λοιπόν, που ο λαός μιας ολόκληρης πόλης μπορεί να γίνει παρανάλωμα των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, το ζήτημα, εκτός όλων των άλλων, θα έπρεπε να «κεντρίσει» το ενδιαφέρον και των τοπικών αρχών. Επιπλέον, οι ισχυρισμοί τους είναι και «εκτός χρόνου» μιας και όφειλαν να γνωρίζουν πως αυτήν την ώρα οξύνεται η αντιπαράθεση ΗΠΑ - ΝΑΤΟ με τη Ρωσία, ενώ οι ίδιοι οι ΑμερικανοΝΑΤΟικοί κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους για την παραπέρα κλιμάκωση της σύγκρουσης, που οι ίδιοι δεν αποκλείουν να πάρει και διαστάσεις στρατιωτικής αναμέτρησης με επίκεντρο την Ουκρανία.

Γνωρίζουμε πως πέρα από τον δήθεν «αγνωστικισμό» των τοπικών αρχών, στην πραγματικότητα οι πολιτικές δυνάμεις που έχουν ως «πυξίδα» τους τον ευρωατλαντισμό και το «ανήκομεν εις την Δύσιν», καθώς και τα τοπικά δημοσιογραφικά παπαγαλάκια τους, έχουν αναλάβει τον ρόλο του «ντίλερ» των αμερικανικών σχεδιασμών.

Επιστρατεύουν κάθε λογής επιχειρήματα για να πείσουν τον λαό μας και ειδικότερα τους κατοίκους των περιοχών όπου δημιουργούνται νέες πολεμικές βάσεις ή γιγαντώνονται οι παλιές για το «αναπόφευκτο» έως και «ωφέλιμο» αυτής της εξέλιξης. Αυτό συμβαίνει και στη Λάρισα, όπου ανακυκλώνονται όσα για χρόνια κυκλοφορούν και σε άλλες πόλεις, που έχουν επιλεγεί ως «προγεφυρώματα» των επόμενων εγκληματικών πολέμων και επεμβάσεων. Από το επιχείρημα της δήθεν «ενίσχυσης της τοπικής οικονομίας» λόγω της ύπαρξης ξένων στρατιωτικών δυνάμεων, που είναι μια σύγχρονη επανέκδοση της ταινίας του 1967 «Καλώς ήλθε το δολάριο», έως και το επιχείρημα πως ενισχύεται «η άμυνα της χώρας». Κι αυτό γιατί οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις «θα χρησιμοποιούν τις ίδιες αναβαθμισμένες από τις ΗΠΑ εγκαταστάσεις, θα συνεκπαιδεύονται με αμερικανικές δυνάμεις και θα αποκτούν χρήσιμη τεχνογνωσία πάνω σε νέα όπλα».

Το επιχείρημα αυτό είναι βγαλμένο από τη λογική ότι κοντά στον «βασιλικό» των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, κάτι θα μείνει και για τη «γλάστρα», δηλαδή για τις πραγματικές αμυντικές ανάγκες της χώρας σε περίπτωση πολεμικής σύρραξης. Εδώ οι απολογητές του αμερικανικού ιμπεριαλισμού αξιοποιούν τον φόβο του πολέμου με την Τουρκία, το γεγονός πως η άρχουσα τάξη της ΝΑΤΟικής «συμμάχου» Τουρκίας, στην οποία επίσης οι ΗΠΑ διαθέτουν πολεμικές βάσεις, αμφισβητεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και τα σύνορα, απειλώντας ακόμη και με πόλεμο.

Από πού, όμως, προκύπτει πως αυτές οι αμερικανοΝΑΤΟικές εγκαταστάσεις μπορούν να αποτρέψουν την επιθετικότητα της τουρκικής αστικής τάξης;

Ο βρώμικος ρόλος των ΗΠΑ και της Βρετανίας στην τραγωδία της Κύπρου θα έπρεπε να είναι διδακτικός ως προς τους λεγόμενους «ισχυρούς συμμάχους» μας και τις βάσεις τους. Οπως διδακτική είναι και η αμερικανική παρέμβαση στην κρίση των Ιμίων, με τη γνωστή ρήση «No ships, no troops, no flags» (δηλαδή, «όχι πλοία, όχι στρατεύματα, όχι σημαίες»), που στην πράξη ενίσχυσε την επιθετικότητα της τουρκικής αστικής τάξης, η οποία από τις «γκρίζες ζώνες» πέρασε στην πορεία στη λεγόμενη «Γαλάζια Πατρίδα».

Είναι επίσης αστείο να μιλάμε για «εκπαίδευση και αύξηση της αμυντικής ικανότητας» όταν όλα τα σύγχρονα όπλα μπορούν να «τυφλωθούν» από τους προμηθευτές, το ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ, από τις βάσεις που «απλώνουν» στη χώρα μας, στη γειτονική Τουρκία, στη Βόρεια Μακεδονία και συνολικότερα στην περιοχή και μπορούν να «στήσουν» όπως θέλουν τους όρους της όποιας πολεμικής αναμέτρησης.

Οι ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, οι υπέρογκοι εξοπλισμοί, οι αμερικανικές βάσεις κάθε άλλο παρά είναι παράγοντες διασφάλισης της ειρήνης και ασφάλειας των λαών. Ο σύγχρονος ιδεολογικός «ραγιαδισμός», που καλλιεργείται από τα κόμματα της αστικής τάξης, έχει να κάνει με το γεγονός πως προσδοκούν τη διασφάλιση της εξουσίας και των συμφερόντων των λίγων και όχι του λαού, μέσα από αυτές τις συμμαχίες. Για να το επιτύχουν δεν διστάζουν να εξαπολύσουν μια τεράστια ιδεολογική επίθεση βρωμίζοντας με τη λογική της υποταγής και του «ραγιαδισμού» τις λαϊκές συνειδήσεις.

Παρά τη διαρκή και με κάθε μέσο «πλύση εγκεφάλου», όλο και περισσότερος κόσμος κατανοεί πως οι βάσεις στοχοποιούν τον λαό μας, δεν είναι «εγγύηση ασφάλειας».

Μπροστά στους κομμουνιστές, που διαχρονικά βρίσκονται στο μετερίζι του αγώνα ενάντια στις ξένες βάσεις και τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, μπαίνει πιο επιτακτικά το καθήκον της οργάνωσης της λαϊκής πάλης για να κλείσουν οι βάσεις του θανάτου, για τον απεγκλωβισμό από τα σχέδια των ΗΠΑ, από τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, από τα συμφέροντα και την εξουσία της ολιγαρχίας του πλούτου, για να μπορέσουμε πραγματικά να προασπίσουμε την ειρήνη, την ασφάλεια του λαού, τα σύνορα και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.