• «Πάρτε πίσω τις απολύσεις - εξόφληση τώρα των δεδουλευμένων»: Για τη νέα απεργιακή μάχη ετοιμάζονται οι εργαζόμενοι του «Allou Fun Park»
• Ασφαλιστικό: Σχεδιάζονται τα επόμενα βήματα της λεηλασίας των εισφορών των εργαζομένων
• Θεσσαλονίκη: Συνέντευξη Τύπου από εργατικά σωματεία για το οξυμένο πρόβλημα της λαϊκής στέγης

Από τη χθεσινή στάση εργασίας στο OPEN

Οι συγκεκριμένες απολύσεις είχαν γίνει με αφορμή ένα λάθος στην παραγωγή. Ωστόσο, τα περισσότερα ζητήματα λαθών που προκύπτουν είναι αποτέλεσμα της μεγάλης εντατικοποίησης, ενώ όλα τα προηγούμενα χρόνια οι εργαζόμενοι στην «Pharmathen» βίωναν τα εξαντλητικά κυλιόμενα ωράρια, με δουλειά τα Σαββατοκύριακα, άδειες με το σταγονόμετρο, με μισθούς κουτσουρεμένους χωρίς Συλλογική Σύμβαση, όπως καταγγέλλει μεταξύ άλλων το σωματείο.

Στην ανακοίνωσή του το σωματείο αναφέρει μάλιστα πως πέρα από τις απολύσεις χρησιμοποιεί και άλλα μέσα εκβιασμού, όπως το «εργαλείο» της αξιολόγησης, τρομοκρατώντας τους εργαζόμενους και στρώνοντας το χαλί για μελλοντικές απολύσεις. «Ετσι, εάν δεν κάνεις "χατιράκια" δουλεύοντας έξι μέρες ή υπερωριακά, αξιολογείσαι "ελλιπής", "ανεπαρκής"», σημειώνει χαρακτηριστικά το Σωματείο.

Το Σωματείο καταγγέλλει επίσης τη χρήση καμερών από την εργοδοσία στις αποθηκευτικές εγκαταστάσεις του Ασπρόπυργου, που χρησιμοποιούνται «για την παρακολούθηση των εργαζομένων και όχι για λόγους ασφαλείας των εγκαταστάσεων». Και καλεί το προσωπικό να συσπειρωθεί στο Σωματείο, να δυναμώσει ο αγώνας ενάντια στις απολύσεις, στις παρακολουθήσεις και την εντατικοποίηση.

«Προασπίζουμε κάθε θέση εργασίας κόντρα σε πάσης φύσεως εκφοβισμούς», είναι το μήνυμα που έστειλαν και χτες προς την εργοδοσία του τηλεοπτικού σταθμού «OPEN» οι εργαζόμενοι τεχνικοί που συμμετείχαν μαζικά στη νέα στάση εργασίας.

Συνεχίζοντας τον αγώνα που ξεκίνησαν την περασμένη Τρίτη με στάση εργασίας που προκήρυξε η Ενωση Τεχνικών (ΕΤΙΤΑ) ενάντια στην άδικη απόλυση εργαζόμενης, η χτεσινή κινητοποίηση πραγματοποιήθηκε από τις 5 π.μ. μέχρι τις 9 π.μ. Πολλοί από τους τεχνικούς μάλιστα μόλις τέλειωσαν τη νυχτερινή τους βάρδια και παρά το ξενύχτι τους πήραν θέση με τους συναδέλφους τους στην κινητοποίηση, ενώ μαζί τους ήρθαν κι άλλοι, παρότι δεν εργάζονταν το πρωί, συμμετέχοντας στη συγκέντρωση μπροστά στην πύλη του τηλεοπτικού σταθμού.

Υπενθυμίζεται ότι οι κινητοποιήσεις γίνονται με αφορμή την απόλυση της εργαζόμενης από το τμήμα μακιγιάζ - κομμώσεων, με την εργοδοσία να κάνει λόγο για «πλεονάζον προσωπικό», απειλώντας εμμέσως για απολύσεις και για άλλα τμήματα.

Τους εργαζόμενους χτες ...περίμεναν από νωρίς το πρωί, αξημέρωτα ακόμα, δύο περιπολικά και ένα αυτοκίνητο της Ασφάλειας, ενώ, όπως καταγγέλλουν, αργότερα προστέθηκε και ένα ακόμα περιπολικό.

Καταγγέλλουν ακόμα την εταιρεία, η οποία αρνήθηκε την είσοδο στον χώρο σε αντιπροσωπεία του ΔΣ της ΕΤΙΤΑ, ενώ έφτασε στο σημείο ακόμα και μετά το τέλος της στάσης εργασίας να απαγορεύει την είσοδο σε εργαζόμενο - τεχνικό στο κανάλι και επίσης μέλος του ΔΣ της ΕΤΙΤΑ, με το πρόσχημα ότι βρίσκεται ...εκτός ωραρίου.

Οσο για το πώς βγήκε η βάρδια, οι εργαζόμενοι σημειώνουν ότι την ώρα της στάσης εργασίας «διευθυντικά και άλλα στελέχη πήραν τα πόστα μας», ενώ έστησαν και απεργοσπαστικό μηχανισμό όλο το βράδυ...

Στο πλευρό των απεργών βρέθηκε αντιπροσωπεία του Εργατικού Κέντρου Λαυρίου - Ανατολικής Αττικής, με επικεφαλής τον πρόεδρό του Μάη Μέντη. Επίσης παρευρέθηκε ο Χάρης Μπόλκας, μέλος του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ που συσπειρώνεται στο ΠΑΜΕ Τύπου και ΜΜΕ, αλλά και μια σειρά εργαζόμενοι από άλλους χώρους δουλειάς του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα (sites, ΑΠΕ κ.α.), όπως και συνταξιούχοι του κλάδου.

Οι εργαζόμενοι συνεχίζοντας τον αγώνα τους αποφάσισαν σε Γενική Συνέλευσή τους να προχωρήσουν σε νέα στάση εργασίας με στήριξη της ΕΤΙΤΑ για σήμερα Πέμπτη (13.00 με 17.00), αφού η εταιρεία αδιαφόρησε και στο τρίτο αίτημά τους για συνάντηση αντιπροσωπείας του σωματείου με τη διοίκηση.

«Κρατάμε γερά, ενισχύουμε τις δυνάμεις μας, διαλαλούμε παντού την ανάγκη προάσπισης των θέσεων εργασίας απέναντι και κόντρα στις επιδιώξεις της εταιρείας για περιορισμό του κόστους λειτουργίας», τονίζουν οι εργαζόμενοι μπροστά στις νέες κινητοποιήσεις τους.

Eurokinissi

Από την πρόσφατη απεργιακή κινητοποίηση στο «Allou Fun Park»

Η αποφασιστικότητα των εργαζομένων πηγάζει από την απαίτησή τους για καταβολή δεδουλευμένων, ανάκληση των απολυμένων συναδέλφων τους, μέτρα υγείας και ασφάλειας στον χώρο δουλειάς.

Υπενθυμίζεται ότι η 48ωρη απεργία το περασμένο Σαββατοκύριακο σημείωσε πολύ μεγάλη επιτυχία, «νεκρώνοντας» τον χώρο, ενώ τεράστιο ήταν το κύμα αλληλεγγύης από σωματεία της Αθήνας και του Πειραιά, φοιτητικούς συλλόγους και φορείς, με παρουσία έξω από τις πόρτες της επιχείρησης. Στο πλευρό των απεργών άλλωστε στάθηκαν και δεκάδες οικογένειες που θα επισκέπτονταν το πάρκο, και έκαναν μεταβολή μόλις μάθαιναν για την απεργία και το περιεχόμενό της.

Στο μεταξύ η εργοδοσία συνεχίζει τα ψεύδη, μπας και διασκεδάσει τις εντυπώσεις, διαδίδοντας ότι έχει εξοφλήσει όλα τα δεδουλευμένα μέχρι τον μήνα Φλεβάρη.

Φτάνουν μάλιστα στο σημείο να καλούν τους εργαζόμενους να υπογράφουν ότι ...έχουν πληρωθεί, με το Σωματείο να σημειώνει πως «είναι ντροπή», αφού «μας έχουν να ζούμε με δανεικά! Δεν εργαζόμαστε από χόμπι, απαιτούμε να πληρωνόμαστε!».

Στο μεταξύ, τη στιγμή που ο λαός στενάζει υπό το βάρος της ακρίβειας και της φοροληστείας, και που παίρνουν τα σπίτια του λαού και τα χαρίζουν στα «κοράκια», αποδεικνύεται ότι το κράτος είναι των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, τόσο σε ό,τι αφορά το νομοθετικό πλέγμα προστασίας των κερδών του όσο και με την «ασυλία» που τους παρέχει.

Είναι αποκαλυπτικό ότι με τις πλάτες του κράτους το «Allou Fun Parκ», μέλος του Ομίλου Grouper Entertainment, χρωστάει στον ΕΦΚΑ 2.353.859,38 ευρώ και στην εφορία άλλα 2.500.000 ευρώ, χωρίς να τηρεί καν τις δεσμεύσεις τακτοποίησης οφειλών. Κι όμως, ο συγκεκριμένος επιχειρηματίας συνεχίζει ανενόχλητος τις μπίζνες του, επιτίθεται σε εργαζόμενους, τους αφήνει απλήρωτους, χωρίς να ανοίγει «ρουθούνι».

Χαρακτηριστικό είναι επίσης ότι όπως καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι, παρόλο που προβλέπεται ελεύθερη είσοδος για τους δημότες Νίκαιας - Ρέντη, οι «εντολές» της εργοδοσίας είναι να το κρύβουν από τους επισκέπτες, για να μη χάνεται το εισιτήριο εισόδου... Η μοναδική αναφορά είναι κάτι ...ψιλά γράμματα, αν και εφόσον μπορέσει κάποιος να το διαβάσει στο ταμείο.

Ο εργοδότης έχει μάλιστα το θράσος να λοιδωρεί τους εργαζόμενους και το Σωματείο τους ότι «δυσφημούν» μια τέτοιου ...μεγέθους επιχείρηση, που εκτός του κλάδου της ψυχαγωγίας ο ιδιοκτήτης της είναι πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της «Seagull», μεταφορικής των «τεσσάρων ηπείρων» όπως αποκαλείται.

«Αυτό συγκρούεται, ο κόσμος τους και ο κόσμος μας», είχε πει ο απολυμένος πρόεδρος της προσωρινής διοίκησης του Σωματείου Εργαζόμενων στο «Allou Fun Park», στην απεργιακή συγκέντρωση.

Γιατί, πολύ απλά, τα κέρδη των καπιταλιστών στηρίζονται πάνω στην εκμετάλλευση των εργαζομένων. Για να μπορεί να κερδίζει η επιχείρηση, για να μπορεί να είναι ανταγωνιστική, είναι όρος και προϋπόθεση το ξεζούμισμα των εργαζομένων μέσω των ελαστικών μορφών απασχόλησης, των πολλών και διαφορετικών εργασιακών σχέσεων, της εντατικοποίησης, της απλήρωτης δουλείας.

Είναι χαρακτηριστικό ότι υπάρχουν εργαζόμενοι στο πάρκο που εξυπηρετούν οικογένειες και παιδιά, όμως έχουν δηλωθεί με ειδικότητα ...«συσκευαστές σταφίδας» (!), ενώ εργαζόμενοι έχουν ατομικές συμβάσεις με εκ περιτροπής εργασία όπου προβλέπονται 8 ώρες εβδομαδιαίας απασχόλησης και μία μέρα εβδομαδιαίας απασχόλησης. Στην «Εργάνη» όμως δηλώνεται μεν η εκ περιτροπής απασχόληση, αλλά ότι οι μέρες εργασίας τη βδομάδα είναι 6 και το συμβατικό ωράριο 40 ώρες... Οπως διαπίστωσαν εργαζόμενοι, με βάση τη σύμβασή τους και όσα προβλέπει το νομοθετικό πλαίσιο θα έπρεπε κάθε επιπλέον ώρα των 8 και επιπλέον μέρα της μίας μέσα στη βδομάδα να πληρώνονται με προσαύξηση 12%, κάτι που δεν συμβαίνει. Κι όμως, οι εργαζόμενοι αυτοί δουλεύουν πολλές φορές πέντε, έξι, ακόμα και επτά μέρες τη βδομάδα, και όχι μόνο 8 ώρες τη μέρα.

Υπάρχει εργαζόμενος που το περασμένο Πάσχα δούλεψε 17 συνεχόμενες μέρες, τις 7 από αυτές διπλοβάρδια, που σημαίνει περίπου 14 ώρες τη μέρα, και με τις 2 από τις 17 μέρες να έχουν δηλωθεί ως «μη εργασία», με άλλα λόγια ανασφάλιστες.

Παράσταση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Εργασίας διοργανώνουν αύριο Παρασκευή στις 10 π.μ. οι Συνεργαζόμενες Συνταξιουχικές Οργανώσεις με τη συμμετοχή των διοικήσεων των πρωτοβάθμιων Σωματείων της Αττικής. Η ΣΕΑ ζητά συνάντηση με την υπουργό Εργασίας, προκειμένου να θέσει τα αιτήματα των συνταξιούχων, ενώ σε σχετική επιστολή προς την υπουργό υπενθυμίζει πως το σχετικό αίτημα είχε υποβληθεί πρώτη φορά από την περασμένη ΔΕΘ, χωρίς μέχρι τώρα να ικανοποιηθεί.

Οπως χαρακτηριστικά σημειώνει στην επιστολή της προς την υπουργό Εργασίας: «Από τότε, παρά το ότι σας έχουμε υποβάλει τα αιτήματά μας και αρκετές φορές υποβάλαμε το αίτημα για συνάντηση μαζί σας, αυτό ανεξήγητα δεν έχει γίνει δυνατό». Η ΣΕΑ εκφράζει την αντίθεσή της με αυτή την υποτιμητική και προσβλητική πρακτική της κυβέρνησης, απαιτώντας να γίνει επιτέλους η συνάντηση.

Ο στόχος της ΕΕ να αυξήσει την αποτελεσματικότητα των κεφαλαιοποιητικών σχημάτων του 2ου και 3ου πυλώνα, για να ρίξει ζεστό χρήμα στη χοάνη της πολεμικής οικονομίας, επιβεβαιώνει την ανάγκη πάλης ενάντια στους αντιασφαλιστικούς νόμους που πέρασαν και τους στόχους που εξυπηρετούν οι κυβερνήσεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ.

Από την πρώτη στιγμή, το ΚΚΕ σήμανε συναγερμό όχι μόνο στους συνταξιούχους, αλλά συνολικά στην εργατική τάξη και τη νεολαία για το πού οδηγούν οι αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στο ασφαλιστικό σύστημα.

Το έγκλημα λοιπόν ξεκίνησε με τη μείωση των παροχών που επιβλήθηκε στον 1ο πυλώνα συντάξεων και παροχών, δηλαδή στο λεγόμενο «δημόσιο αναδιανεμητικό συνταξιοδοτικό σύστημα». Οι μειώσεις στόχο έχουν να κατευθύνουν όλο και περισσότερο τους εργαζόμενους να προσφεύγουν στη «λύση» της «πρόσθετης ασφάλισης», δηλαδή στον 2ο ή και στον 3ο πυλώνα, τροφοδοτώντας έτσι το λεγόμενο κεφαλαιοποιητικό συνταξιοδοτικό σύστημα και το τζογάρισμα των εισφορών.

Ακολουθεί η σταδιακή ιδιωτικοποίηση της επικουρικής σύνταξης. Υπενθυμίζεται ότι στην Ελλάδα η επικουρική σύνταξη αποτελούσε μέρος της δημόσιας σύνταξης, καθώς ήταν υποχρεωτική και καθορισμένου ύψους ανάλογα με τις εισφορές και τα χρόνια ασφάλισης. Με τους μνημονιακούς νόμους μετατράπηκε από σύνταξη «καθορισμένων παροχών» σε σύνταξη «καθορισμένων εισφορών». Δηλαδή οι ασφαλισμένοι ξέρουν τι εισφορές δίνουν, αλλά δεν ξέρουν τι συντάξεις ή και παροχές θα πάρουν. Το ταμείο αυτό, για τους παλιούς ασφαλισμένους, είναι Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης και Εφάπαξ Παροχών (ΕΤΕΑΕΠ).

Το επόμενο βήμα ήταν η δημιουργία του Ταμείου Κεφαλαιοποιητικής Ασφάλισης (ΤΕΚΑ) το 2021 από την κυβέρνηση της ΝΔ, το οποίο είναι αμιγώς κρατικό ταμείο με κεφαλαιοποιητικό σύστημα, στο οποίο υπάχθηκαν υποχρεωτικά οι νεοεισερχόμενοι στην αγορά εργασίας από 1/1/2022 και προαιρετικά όσοι ασφαλισμένοι ήταν τότε κάτω των 35 ετών, αλλά και κλάδοι ελεύθερων επαγγελματιών.

Το ΤΕΚΑ συνδυάζει τη λειτουργία των καθορισμένων εισφορών με την κεφαλαιοποίησή τους. Ο κάθε ασφαλισμένος έχει έναν «ατομικό κουμπαρά», στον οποίο αποθέτονται οι εισφορές του, τις οποίες δεν μπορεί να ακουμπήσει. Αθροιστικά αυτοί οι «ατομικοί κουμπαράδες» διαμορφώνουν τεράστια ποσά, τα οποία πηγαίνουν στον «μεγάλο κουμπαρά», στις τσέπες δηλαδή των κεφαλαιοκρατών - διαχειριστών, που δεν έχουν καμιά υποχρέωση να τα επιστρέψουν. Εχουν όμως το απόλυτο δικαίωμα να τα τζογάρουν, με το ρίσκο ακόμα και να χαθούν. Να γίνουν δηλαδή «αέρας» οι εισφορές και τελικά οι συντάξεις. Τελικά, ο ασφαλισμένος ξέρει τι εισφορές δίνει, αλλά δεν έχει ιδέα αν και πόση σύνταξη θα πάρει.

Ακόμα και αν υπάρξει κάποιο κέρδος από την επένδυση, οι ασφαλισμένοι θα γλείψουν ένα κοκαλάκι απ' αυτό και οι επιχειρήσεις θα κρατήσουν τη μερίδα του λέοντος, από ένα αρχικό κεφάλαιο που δεν τους ανήκε!

Σε ό,τι αφορά τις «κρατικές εγγυήσεις» για καταβολή ελάχιστης μηνιαίας σύνταξης, στην καλύτερη περίπτωση, θα είναι μερικές δεκάδες ευρώ που καμία σχέση δεν έχουν με την έννοια και τη σημασία της σύνταξης. Ενώ, με δεδομένο ότι μέσα σε 30 χρόνια έχουν νομοθετηθεί περίπου 10 αντιασφαλιστικοί νόμοι, που αλλάζουν κάθε φορά προς το χειρότερο τους όρους συνταξιοδότησης, πόση αξία έχει η εγγύηση που δίνει σήμερα μια κυβέρνηση για μια σύνταξη που υποτίθεται ότι θα δοθεί μετά από 40 χρόνια; Απολύτως καμιά!

Ουσιαστικά με το κεφαλαιοποιητικό σύστημα, η έννοια της σύνταξης ως κοινωνικό δικαίωμα και κρατική υποχρέωση προς τους συνταξιούχους καταργείται. Ο εργαζόμενος παύει να θεωρείται ασφαλισμένος και γίνεται «επενδυτής» και «ατομικά υπεύθυνος» για το «τζογάρισμα» των εισφορών του.

Το «πακέτο», λοιπόν, που διαμορφώνεται είναι έτοιμο για να προσφερθεί στις παραγγελιές της ΕΕ για την τόνωση της πολεμικής οικονομίας και της ανταγωνιστικότητας. Ο ίδιος ο ιδρυτικός νόμος του Ταμείου, άλλωστε, αναφέρει ότι θα συμβάλει «στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας μέσω της επένδυσης τμήματος των εισφορών στην εγχώρια αγορά». Είναι η αγορά που η κυβέρνηση αποφάσισε να την ταΐσει με τουλάχιστον 28 δισ. ευρώ τα επόμενα χρόνια για εξοπλισμούς.

Προανήγγειλε δηλαδή μία ακόμα νομοθετική παρέμβαση για τον στρατηγικό στόχο του κεφαλαίου, όλο και μεγαλύτερο μέρος των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων να διοχετεύεται στα κεφαλαιοποιητικά συνταξιοδοτικά σχήματα, στον 2ο (Ταμεία Επαγγελματικής Ασφάλισης - ΤΕΑ) και στον 3ο (ομαδικά ασφαλιστήρια συμβόλαια σε ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες) πυλώνα ασφάλισης.

Εκεί οι εισφορές των εργαζομένων μετατρέπονται σε κεφάλαιο που τζογάρεται σε χρηματοοικονομικά προϊόντα, εξασφαλίζοντας δωρεάν «ζεστό» χρήμα για τις μεγάλες επιχειρήσεις, αλλά όπως έχει αποδειχθεί θέτει σε κίνδυνο το ύψος των παροχών και των συντάξεων, ακόμα και την καταβολή τους.

Τα λεγόμενα «επαγγελματικά ταμεία» μάλιστα, δηλαδή ο 2ος πυλώνας, αξιοποιούνται ώστε να ανοίξουν τον δρόμο για την ολοκληρωτική ιδιωτικοποίηση της Κοινωνικής Ασφάλισης, για να κατευθύνονται εργαζόμενοι όλο και περισσότερο στα «κοράκια» των ασφαλιστικών εταιρειών.

Από τις μεγάλες κινητοποιήσεις ενάντια στο τζογάρισμα των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων με την ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης

Οι στοχεύσεις και οι εκτιμήσεις αποτυπώνονται με σαφήνεια στις εκθέσεις Ντράγκι, Λέτα και Νιινίστο και στα απότοκα στρατηγικά κείμενα που συνδιαμορφώθηκαν στην ΕΕ, και αφορούν μεταξύ άλλων τη δημιουργία Ενωσης Αποταμιεύσεων και Επενδύσεων (SIU) και το σχέδιο «Readiness 2030» (γνωστό αρχικά ως «ReΑrm Europe») για την ενίσχυση των στρατιωτικών υποδομών, στο όνομα της ευρωπαϊκής αυτονομίας.

Για να γίνει πράξη η στροφή αυτή, η ΕΕ υπολογίζει ότι απαιτούνται το λιγότερο 800 δισ. ευρώ ετησίως μέχρι το 2030 και τουλάχιστον άλλα 800 δισ. ευρώ για στρατιωτικούς εξοπλισμούς. Συνολικά δηλαδή απαιτούνται κατ' ελάχιστο 5 τρισ. ευρώ μέχρι το 2030!

Πού θα βρεθούν όλα αυτά τα κονδύλια; Βασικές πηγές χρηματοδότησης σύμφωνα με την ΕΕ είναι πρώτον οι λαϊκές αποταμιεύσεις που βρίσκονται σε απλές τραπεζικές καταθέσεις και από την ΕΕ παρουσιάζονται ουσιαστικά ως «άχρηστες» σε αυτήν τη μορφή. Και, δεύτερον, οι εισφορές των εργαζομένων που ήδη έχουν συγκεντρωθεί στον 2ο και στον 3ο πυλώνα ασφάλισης (έκθεση Λέτα, σελ. 30). Συνολικά τα ποσά αυτά εκτιμώνται σε 15 τρισ. ευρώ (10 τρισ. σε αποταμιεύσεις και περίπου 5 τρισ. σε 2ο και 3ο πυλώνα).

Οπότε στην ΕΕ θέτουν τους εξής στόχους:

Πρώτον, να κατευθύνουν μέρος των αποταμιεύσεων στα κεφαλαιοποιητικά σχήματα 2ου και 3ου πυλώνα, για να αυξήσουν την περιουσία των σχημάτων αυτών, και τα υπόλοιπα μέρη σε μηχανισμούς που ήδη έχουν δημιουργήσει ή θα δημιουργήσουν.

Δεύτερον, να χρησιμοποιήσουν τον 2ο και τον 3ο πυλώνα αποτελεσματικότερα στη χρηματοδότηση των στόχων που θέτουν, καθώς μέχρι τώρα δεν είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικοί.

Ως μέσα επίτευξης του δεύτερου στόχου προτείνουν: Τη χαλάρωση των κανονισμών, ώστε να μπορούν οι εισφορές των εργαζομένων να τοποθετούνται σε επενδύσεις υψηλότερου ρίσκου, αυξάνοντας έτσι τον κίνδυνο να χαθούν οι παροχές και οι συντάξεις. Και την αύξηση του αριθμού των ασφαλισμένων σε αυτά, μέσα από την πονηριά της αυτόματης εγγραφής, δηλαδή χωρίς να το έχουν ζητήσει οι ίδιοι οι εργαζόμενοι!

Γι' αυτό και αναφέρουν ότι πρέπει να παραμεριστούν «αδικαιολόγητα κανονιστικά εμπόδια», ώστε οι θεσμικοί επενδυτές «να έχουν πρόσβαση σε αυτές τις κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων, μέσω της διευκρίνισης της προληπτικής μεταχείρισης επενδύσεων σε κεφάλαια μακράς διάρκειας, συμπεριλαμβανομένων των venture capital και growth capital» (Ενωση Αποταμιεύσεων και Επενδύσεων, σελ. 8).

Χαρακτηρίζουν επίσης την αυτόματη εγγραφή ...καταλύτη «για την επίτευξη μεγαλύτερης κλίμακας και βάθους στις αγορές επαγγελματικών συντάξεων». Και προσθέτουν με νόημα τη «θετική εμπειρία» των κρατών - μελών που έχουν εφαρμόσει την αυτόματη εγγραφή, καλώντας «η πρακτική αυτή να προωθηθεί ευρύτερα σε ολόκληρη την Ενωση» (Ενωση Αποταμιεύσεων και Επενδύσεων, σελ. 7).

Στο πλαίσιο αυτό πρέπει να ιδωθεί και η νομοθετική πρωτοβουλία που φαίνεται να επεξεργάζεται η κυβέρνηση, δηλαδή η δημιουργία συνθηκών που θα προσανατολίζουν τους εργαζόμενους στον 2ο και στον 3ο πυλώνα ασφάλισης, στα επαγγελματικά ταμεία και στα ομαδικά ασφαλιστήρια συμβόλαια των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών.

Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί, η προσπάθεια αυτή είναι διαχρονική.

Ενα βασικό μέσο πίεσης των εργαζομένων είναι η τεράστια μείωση των ποσοστών αναπλήρωσης (σχέση της σύνταξης με τον μισθό) την οποία έχουν προωθήσει όλες οι κυβερνήσεις, δηλαδή η μείωση της κύριας σύνταξης που παίρνουν οι εργαζόμενοι.

Αυτό ακριβώς το «εργαλείο εξαναγκασμού» των εργαζομένων περιέγραφε ο Χρήστος Νούνης, πρόεδρος της Ελληνικής Ενωσης Ταμείων Επαγγελματικής Ασφάλισης (ΕΛΕΤΕΑ), σε ημερίδα τον Μάρτη: «Τα ποσοστά αναπλήρωσης στον 1ο πυλώνα (σ.σ. δημόσιο αναδιανεμητικό σύστημα) το 2009 ήταν πολύ υψηλά, κοντά στο 96%, και σε αυτό οφείλεται το ότι δεν αναπτύχθηκαν ο 2ος και ο 3ος πυλώνας, γιατί δεν υπήρχε χώρος. Γιατί όταν ένας εργαζόμενος συνταξιοδοτούνταν και έπαιρνε σύνταξη ίση με τον μισθό, δεν είχε κανένα κίνητρο, όσο δούλευε, να αποταμιεύει σε εισφορές στον 2ο και 3ο πυλώνα». Και συμπλήρωνε κυνικά: «Αλλά τα ψέματα τελείωσαν. Το 2020 το ποσοστό αναπλήρωσης ήταν 52%, το οποίο θα βαίνει συνεχώς επιδεινούμενο μέχρι το 2070, όταν θα πάμε στο 44%»!

Αρα λοιπόν «η νέα γενιά όσο εργάζεται θα πρέπει να φροντίζει με κεφαλαιοποιητικό τρόπο να διοχετεύει εισόδημα σε επενδύσεις συνταξιοδοτικού χαρακτήρα, για να έχει μετά πρόσθετο συμπληρωματικό εισόδημα από την κρατική σύνταξη» και «αν δεν το κάνει αυτό θα έχει σοβαρό πρόβλημα διατήρησης του βιοτικού επιπέδου κατά την τρίτη ηλικία»...

Σημειωτέον, στο 6ο Συνέδριο Επαγγελματικής Ασφάλισης στις 8 Μάη παρέλασαν εκτός από την υπουργό Εργασίας Νίκη Κεραμέως κι άλλα στελέχη του υπουργείου και της Τράπεζας της Ελλάδας, για να διαβεβαιώσουν ότι οι βελτιώσεις που ζητούν οι διαχειριστές των επαγγελματικών ταμείων και οι μεγάλες επιχειρήσεις θα γίνουν πραγματικότητα. Ας σημειωθεί επίσης ότι η κυβέρνηση της ΝΔ με τον νόμο 5078/2023 έχει αναθέσει στην ΤτΕ το έργο της εποπτείας των ΤΕΑ.

Δεν είναι τυχαίο ότι βασική διοργανώτρια του συνεδρίου ήταν η ΕΛΕΤΕΑ και μεταξύ των χορηγών βρίσκονται μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, που μυρίζονται «ζεστό» χρήμα, όπως: Allianz, Alpha Bank, Alpha Trust, Εθνική Asset Managment, Eurobank, AON, Athens International Airport, Piraeus Asset Managment, Intrum, Interamerican, όμιλος εταιρειών του εφοπλιστή Τσάκου και πολλές ακόμα επιχειρήσεις.

Ενα από τα ζητούμενα του συνεδρίου ήταν το πώς οι εργαζόμενοι θα υποχρεωθούν να εγγραφούν σε κεφαλαιοποιητικά συνταξιοδοτικά σχήματα. Και οι βασικές προτάσεις που έχουν πέσει στο τραπέζι είναι πρώτον η αυτόματη εγγραφή, όπως προτείνει και η ΕΕ, και δεύτερον οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας να προβλέπουν όρους ίδρυσης και λειτουργίας επαγγελματικών ταμείων - και προφανώς και συμμετοχής σε αυτά.

Και πάλι ο Χρ. Νούνης, πρόεδρος της ΕΛΕΤΕΑ, ήταν αποκαλυπτικός ως προς τους βασικούς στόχους. Στην ομιλία του:

- Ζήτησε την ολοκλήρωση του νομοθετικού πλαισίου, και, διαπιστώνοντας προφανώς ότι τα «μεγέθη» στην Ελλάδα δεν επιτρέπουν μεγάλα επαγγελματικά ταμεία ανά κλάδο ή επιχείρηση, «πρωτίστως τη θεσμοθέτηση πολυεργοδοτικών επαγγελματικών ταμείων». Το βασικό, αυτό να γίνει «σε συνδυασμό με την εισαγωγή κάποιας μορφής υποχρεωτικότητας εγγραφής των εργαζομένων στον θεσμό, για παράδειγμα μέσω του συστήματος αυτόματης εγγραφής».

Αυτόν τον συνδυασμό παρουσίασε ως μέτρο που μπορεί να «αλλάξει το παιχνίδι» για την ανάπτυξη του θεσμού της επαγγελματικής ασφάλισης στην Ελλάδα, ώστε να στηρίξει ακόμα περισσότερο την κερδοφορία των ομίλων. Αυτό ακριβώς παραδέχτηκε ότι «υποκρύπτει ο τίτλος του συνεδρίου περί νέου αναπτυξιακού υποδείγματος της επαγγελματικής ασφάλισης».Σημείωσε μάλιστα ότι και η ίδια η ΕΕ σκοπεύει να προωθήσει την αυτόματη εγγραφή, μέσα από εκδόσεις σχετικών συστάσεων μέσα στο 2025.

- Αποκάλυψε τι πραγματικά εννοούν οι κυβερνήσεις και η ΕΕ όταν μιλάνε για ανάγκη κάλυψης μεγαλύτερου ποσοστού εργαζομένων από ΣΣΕ:«Είναι εμπειρικά αποδεδειγμένο ότι το υψηλό ποσοστό εργατικού δυναμικού μισθωτής απασχόλησης αποτελεί τη βάση για την επίτευξη συλλογικών συμφωνιών που απαιτούνται για την εγκαθίδρυση οχημάτων επαγγελματικής ασφάλισης.

Εμείς στην Ελλάδα δεν έχουμε ούτε το ένα ούτε το άλλο. Ας ελπίσουμε ότι οι πρόσφατες πρωτοβουλίες κοινωνικού διαλόγου της υπουργού Εργασίας για την ενίσχυση των συλλογικών διαπραγματεύσεων στην αγορά εργασίας θα στεφθούν κι αυτές από επιτυχία».

Επιβεβαιώνοντας ότι οι ζητούμενες αλλαγές είναι ευθυγραμμισμένες - όπως περιγράψαμε παραπάνω - με τις κατευθύνσεις της ΕΕ, θύμισε τις σχετικές εκθέσεις Ντράγκι και Λέτα, όπως και το πρόγραμμα «ReArm Europe», που όπως είπε «προϋποθέτουν ισχυρή συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα, για την ενίσχυση της αμυντικής ευρωπαϊκής βάσης, και ασφαλώς ενεργό ρόλο, σε αυτήν την κατεύθυνση, των επαγγελματικών συνταξιοδοτικών ταμείων, ως μακροπρόθεσμων θεσμικών επενδυτών».

Το μαύρο μέτωπο σε βάρος του λαού και των εργαζομένων συμπληρώνουν οι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί και μηχανισμοί, επιχειρήσεις, η ηγεσία της ΓΣΕΕ και, βέβαια, και η σημερινή κυβέρνηση, όπως έκαναν και οι προηγούμενες.

Χαρακτηριστική ήταν η τοποθέτηση που έκανε στο συνέδριο ο Γ. Λιακόπουλος, αντιπρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής της Ενωσης Εισηγμένων Εταιρειών (ΕΝΕΙΣΕΤ) και νομικός σύμβουλος του Ομίλου Πειραιώς Financial Holdings: «Ως εισηγμένες μας ενδιαφέρει η επαγγελματική ασφάλιση από τη σκοπιά του εργοδότη και από την πλευρά της εισηγμένης ως δέκτης κεφαλαίων (...) Βλέπουμε την ενίσχυση των ΤΕΑ ως μια ευκαιρία να καταστούν σημαντικοί θεσμικοί επενδυτές και με τοποθετήσεις στην ελληνική κεφαλαιαγορά. Τα Επαγγελματικά Ταμεία είθισται να επενδύουν με μεγαλύτερη ευκολία στην εγχώρια αγορά, με πολλαπλά οφέλη».

Παράλληλα, κεφάλαιο και ΓΣΕΕ μαζί με τους διαχειριστές των Επαγγελματικών Ταμείων προωθούν την ιδέα της ένταξης στα ΤΕΑ μέσω Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, που ουσιαστικά θα έχει υποχρεωτικό χαρακτήρα.

Η Κατερίνα Δασκαλάκη, εκπρόσωπος του ΣΕΒ, τόνισε πως «η επαγγελματική ασφάλιση μπορεί να ενσωματωθεί σαν ένα μέσο κοινωνικού διαλόγου, μέσω των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των ΣΣΕ (...) Οπότε, βλέπουμε, όλο αυτό το κομμάτι της επαγγελματικής ασφάλισης περνάει μέσα από συλλογικές διαπραγματεύσεις και μέσα από σχήματα που συμφωνούνται μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων».

Ο δε Γιώργος Γεωργακόπουλος, εκπροσώπωντας την ηγεσία της ΓΣΕΕ, αντέγραψε το επιχείρημα του Χρ. Νούνη λέγοντας πως στην Ελλάδα μόνο «το 29% των εργαζόμενων έχουν τη δυνατότητα να συνάπτουν μέσα από τα συλλογικά τους όργανα Συλλογικές Συμβάσεις», παρόλο που η Ευρωπαϊκή Οδηγία λέει ότι πρέπει να ληφθούν μέτρα για να καλύπτονται από ΣΣΕ το 80% των εργαζομένων. «Αρα λοιπόν», είπε, «τα ΤΕΑ θα πρέπει να γίνονται με μία συμφωνία (...) Πιστεύω μάλιστα ότι η ανάπτυξη του ΤΕΑ μπορεί να αναβαθμίσει και το θέμα των Συλλογικών Συμβάσεων. Γιατί μια Συλλογική Σύμβαση» σημαίνει και ότι «μπορεί να συζητάμε και θέματα ασφάλισης, προστασίας από εργατικά ατυχήματα και μια σειρά άλλα πράγματα». Και στη συνέχεια παρουσίασε τη θέση της ΓΣΕΕ ότι τα ΤΕΑ είναι ένας θεσμός που «μπορεί να λειτουργήσει συμπληρωματικά» και ότι «θα πρέπει (...) να γίνει ένα επαγγελματικό ταμείο ασφάλισης που να αφορά όλους τους εργαζόμενους στη χώρα μας ανεξαίρετα. Ενα εθνικό ταμείο».

Να σημειωθεί επίσης ότι και οι εκπρόσωποι της ΤτΕ τόνισαν πως πρέπει να αρθούν κανονιστικά εμπόδια στη λειτουργία των ΤΕΑ και των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών, αλλά και να δοθεί η δυνατότητα φορητότητας των «δικαιωμάτων» από τα ΤΕΑ στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες και αντίστροφα.

Τις βασικές στοχεύσεις του συνεδρίου επικρότησε η υπουργός Εργασίας Νίκη Κεραμέως, η οποία ευχαρίστησε τους διοργανωτές του, που «αναδεικνύουν για μια ακόμη φορά τη σημασία και τις προοπτικές της επαγγελματικής ασφάλισης».

Σε πλήρη συμφωνία με τον Χρ. Νούνη, μίλησε για «νέο αναπτυξιακό υπόδειγμα», που όπως είπε είναι σε «απόλυτη ευθυγράμμιση με τον σχεδιασμό και τις προτεραιότητες του υπουργείου Εργασίας», για την ενίσχυση της «κεφαλαιοποιητικής διάστασης και του ανταποδοτικού χαρακτήρα του ασφαλιστικού συστήματος».

Θύμισε το Ταμείο Επικουρικής Κεφαλαιοποιητικής Ασφάλισης (ΤΕΚΑ) που ιδρύθηκε τα προηγούμενα χρόνια, τονίζοντας ότι αυτή η κατεύθυνση της «ενίσχυσης της κεφαλαιοποιητικής διάστασης του ασφαλιστικού συστήματος είναι μονόδρομος (...) για την ενίσχυση συνολικά της ελληνικής οικονομίας», αφού όπως είπε «δημιουργούμε κεφάλαιο, μέρος του οποίου επενδύεται στην ελληνική οικονομία». Αντί δηλαδή ο ιδρώτας των εργαζομένων να επιστρέφεται στους ίδιους, γίνεται «καύσιμο» για τα κέρδη των λίγων.

Τέλος η υπουργός ανήγγειλε ουσιαστικά τη νέα νομοθετική επίθεση στην Κοινωνική Ασφάλιση, αφού ξεφούρνισε ότι μαζί με την ΤτΕ «επεξεργαζόμαστε βελτιώσεις στο ισχύον νομοθετικό πλαίσιο, με λίγα λόγια νομοθετικές ρυθμίσεις τις οποίες πρώτα από όλα θα συζητήσουμε μαζί σας, προτού αυτές πάνε σε δημόσια διαβούλευση».

Από κινητοποιήσεις στη Θεσσαλονίκη ενάντια σε εξώσεις και πλειστηριασμούς λαϊκής κατοικίας

Ο Κώστας Γκουντέλιας, πρόεδρος του Συνδικάτου Τροφίμων - Ποτών Κεντρικής Μακεδονίας, ο Γιάννης Κουρμούλης από την Επιτροπή των Εργατικών Σωματείων κατά των πλειστηριασμών και ο Κώστας Βόδας, εκ μέρους των φοιτητικών συλλόγων, μίλησαν για το εκρηκτικό πρόβλημα της στέγης που βασανίζει χιλιάδες λαού, με τις αυξήσεις στα ενοίκια και στο κόστος κατοικίας και διαβίωσης. Καυτηρίασαν τις πολιτικές των κυβερνήσεων διαχρονικά, που με το νομοθετικό πλαίσιο που έχουν διαμορφώσει υπερασπίζονται τα κέρδη των τραπεζών και των funds. Αναφέρθηκαν στις μάχες που δίνονται για την προστασία της εργατικής - λαϊκής κατοικίας και παρουσίασαν το πλαίσιο διεκδίκησης.

Ο Κώστας Γκουντέλιας, κεντρικός εισηγητής, ανέφερε μεταξύ άλλων:

«Σήμερα που υπάρχουν και η τεχνολογία και τα μέσα για να σηκώνονται πολυώροφες και ασφαλείς οικοδομές πολύ γρηγορότερα από ό,τι στο παρελθόν, είναι εξωφρενικό να υπάρχουν οικογένειες χωρίς σπίτι που να καλύπτει πλήρως τις ανάγκες τους.

Τη στιγμή που υπάρχει εξειδικευμένο επιστημονικό δυναμικό στον κατασκευαστικό κλάδο, είναι ανεπίτρεπτο να μπαίνουν εμπόδια στον γρήγορο και ενδελεχή έλεγχο όλων των κατοικιών της πόλης, στις αναγκαίες παρεμβάσεις σε οικοδομές 40 και 50 χρόνων.

Στην Ελλάδα του 2025, του τεράστιου παραγόμενου πλούτου, των χιλιάδων έμπειρων εργαζομένων μιλάμε για στεγαστικό πρόβλημα».

Αναφέρθηκε σε στοιχεία που μαρτυρούν το μέγεθος του προβλήματος με τις αυξήσεις στις τιμές των κατοικιών. Π.χ. στη Θεσσαλονίκη οι τιμές αυξήθηκαν 11,2% μόνο το 2024. «Είναι χαρακτηριστικό πως για να καταφέρει μια οικογένεια να βρει σπίτι στα 80 τ.μ. με τιμή γύρω στις 100.000 ευρώ πρέπει να ψάξει στη Μυγδονία, που απέχει 20 χλμ. από το κέντρο της πόλης», είπε.

«Τα ενοίκια, πρόσθεσε, έχουν αυξηθεί κατά 49% από το 2019, ενώ στον δήμο Θεσσαλονίκης η αύξηση ξεπερνά το 50%! Για παράδειγμα, η ίδια οικογένεια από το προηγούμενο παράδειγμα μπορεί να νοικιάσει σπίτι 80 τ.μ. κάτω από 500 ευρώ στα Βασιλικά που απέχει 26 χλμ. από το κέντρο».

Τόνισε ότι «μεσοσταθμικά το ενοίκιο αντιστοιχεί στο 35%-40% του μέσου εισοδήματος. Για τους εργαζόμενους που πληρώνονται με τον κατώτατο μισθό φτάνει στο 70%, ενώ δεν μπορούμε να συζητήσουμε καθόλου για τους εργαζόμενους μερικής απασχόλησης, που πολύ απλά δεν γίνεται να νοικιάσουν σπίτι. Αποτέλεσμα: 7 στους 10 νέους 18-34 μένουν στο παιδικό τους δωμάτιο! Ταυτόχρονα πέφτει σταθερά και το ποσοστό της ιδιοκατοίκησης, που πλέον έφτασε στο 73%, ενώ και εδώ τα περισσότερα σπίτια είναι ήδη υποθηκευμένα».

Ανέδειξε τη μεγάλη αντίφαση, λέγοντας ότι «την ώρα που χτίζονται χιλιάδες νέες κατοικίες κάθε χρόνο, οι λαϊκές οικογένειες στην καλύτερη περίπτωση μένουν σε σπίτια 50ετίας. Την ώρα που οι τράπεζες χτυπάνε ρεκόρ κερδοφορίας, χιλιάδες άνθρωποι κινδυνεύουν με έξωση. Την ώρα που οι νέοι μένουν ακόμα με τους γονείς τους, τα μονοπώλια του real estate νοικιάζουν τρύπες για 60 ευρώ τη μέρα».

Και σημείωσε ότι οι ευθύνες για αυτή την κατάσταση βαραίνουν όλες τις κυβερνήσεις διαχρονικά, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, που μαζί με τα υπόλοιπα αστικά κόμματα υπηρετούν τις ίδιες πολιτικές, εμπορευματοποίησης κάθε λαϊκής ανάγκης, στραγγαλίζουν τους εργαζόμενους, προωθούν τη γραμμή του τουριστικού θαύματος, που μετατρέπουν προς όφελος των μεγαλοξενοδόχων και των μονοπωλίων του χώρου ολόκληρες περιοχές σε «τουριστουπόλεις», με την κυριαρχία των βραχυχρόνιων μισθώσεων σε ολόκληρες περιοχές.

Ενώ, σχολιάζοντας ειδικά τις πρόσφατες εξαγγελίες της κυβέρνησης για επιστροφή ενός ενοικίου κάθε Νοέμβρη, ανέφερε ότι «αρκεί να πούμε πως η επιστροφή αντιστοιχεί στο 8,3% του ενοικίου, όταν τα ενοίκια έχουν αυξηθεί 49% το 2019-2024! Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσονται μέτρα όπως το "ΣΠΙΤΙ 2", αφού με τα δάνεια που δίνονται, δένουν τους "ωφελούμενους" στις τράπεζες, που είναι ουσιαστικά συνιδιοκτήτες».

Τέλος κατήγγειλε τη στάση της ηγετικής ομάδας της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, και αντίστοιχα στη Θεσσαλονίκη, λέγοντας ότι «μέσα στον ορυμαγδό πλειστηριασμών και εξώσεων στην πόλη, η νόθα πλειοψηφία του ΕΚΘ κατάφερε να μην βγάλει κιχ, αφήνοντας τους εργαζόμενους στη μοίρα τους. Αντίστοιχα η πλειοψηφία της ΕΔΟΘ, ενώ κάνει μπίζνες νοικιάζοντας χώρους του κτιρίου της, δεν έχει κάνει απολύτως τίποτα για το σοβαρό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν δάσκαλοι και καθηγητές, που καλούνται να πληρώνουν τεράστια ενοίκια κάθε χρόνο, ενώ όσοι δουλεύουν σε τουριστικές περιοχές, πρέπει να αφήνουν τα σπίτια τους τους καλοκαιρινούς μήνες».

Ο Κωνσταντίνος Βόδας, πρόεδρος του Φοιτητικού Συλλόγου Κοινωνικών Επιστημών του ΔΙΠΑΕ, αναφέρθηκε στις τεράστιες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι φοιτητές και οι οικογένειές τους στην εύρεση στέγης, καθώς, όπως είπε, τα ενοίκια είναι πάρα πολύ υψηλά, οι εστίες είναι ελάχιστες, αντιστοιχούν μόλις στο 7% των φοιτητών και βρίσκονται σε τραγική κατάσταση. Σε 17 Πανεπιστημιουπόλεις δεν υπάρχουν φοιτητικές εστίες. Αναφέρθηκε στην περίπτωση των εστιών του ΔΙΠΑΕ, που θεωρητικά είναι δυναμικότητας 200 ατόμων και διαμένουν μόλις 120 φοιτητές σε συνθήκες άθλιες, χωρίς θέρμανση, με μούχλα και υγρασίες.

«Οι φοιτητές δεν το βάλαμε κάτω. Οργανωθήκαμε, παλέψαμε, προβάλαμε τις διεκδικήσεις μας. Η αγωνιστική αυτή πίεση οδήγησε σε δέσμευση ότι θα χρησιμοποιηθεί ένα ξενοδοχείο στη Σίνδο για να στεγαστούν περισσότεροι φοιτητές», είπε.

Και συνοψίζοντας το πλαίσιο διεκδίκησης των φοιτητών ανέφερε: «Διεκδικούμε μέσα από τους φοιτητικούς συλλόγους γενναία αύξηση του στεγαστικού επιδόματος που είναι ψίχουλα - μόλις 166 ευρώ - όταν το κόστος ενοικίου είναι δυσθεώρητο. Ενας μισθός των 900 ευρώ δεν μας φτάνει, μαζί με το κόστος σπουδών, μετακινήσεων, θέρμανσης, ρεύματος, σούπερ μάρκετ κ.λπ. Πολλοί φοιτητές αναγκάζονται να εργαστούν για να μπορέσουν να καλύψουν το κόστος.

Διεκδικούμε δωρεάν στέγαση και αναβάθμιση των εστιών με σύγχρονους όρους διαβίωσης».

Ο Γιάννης Κουρμούλης από την επιτροπή των Εργατικών Σωματείων ενάντια στους πλειστηριασμούς, που παλεύει για την υπεράσπιση της πρώτης κατοικίας των λαϊκών οικογενειών, ανέφερε ότι η Επιτροπή με τα σωματεία και τους φορείς δρουν μέσα σε ένα εχθρικό περιβάλλον, κόντρα στην πολιτική των κυβερνήσεων, πολιτική υπεράσπισης των τραπεζών και όχι των λαϊκών οικογενειών.

«Ολα αυτά τα χρόνια από το 2017, δεκάδες περιπτώσεις εργατικών - λαϊκών οικογενειών έχουν απευθυνθεί στην Επιτροπή. Δεν τα καταφέραμε σε όλες τις περιπτώσεις, όμως ακόμα και στο τελευταίο στάδιο, όπου μπορεί να έχει γίνει ο πλειστηριασμός, να έχει αλλάξει χέρια το σπίτι, συνεχίζουμε να δίνουμε τη μάχη. Εχουμε και αρκετές κατακτήσεις. Σπίτια συναδέλφων μας οι οποίοι είχαν σοβαρό πρόβλημα και καταφέραμε να τα σώσουμε, να κερδίσουμε χρόνο. Χαρακτηριστική περίπτωση είναι αυτή στην Τούμπα, με ηλικιωμένο ζευγάρι με αναπηρία, που βρίσκεται αντιμέτωπο με την έξωση, αποσπάσαμε τη δέσμευση από το fund ότι θα παραμείνει για τα επόμενα δύο χρόνια. Και τόνισε: «Συνεχίζουμε. Η λαϊκή κατοικία είναι αδιαπραγμάτευτο δικαίωμα».

Τα εργατικά σωματεία έχουν επεξεργαστεί πλαίσιο διεκδίκησης για το στεγαστικό πρόβλημα, καλώντας τα συνδικάτα, όλες και όλους τους εργαζόμενους να οργανώσουν τον αγώνα τους για το δικαίωμα κάθε οικογένειας να ζει σε ασφαλείς, σύγχρονες, ποιοτικές κατοικίες. Να βάλουν στο στόχαστρο την πραγματική αιτία του στεγαστικού προβλήματος, κοινή αιτία όλων των δεινών του λαού: Το κυνήγι του κέρδους των λίγων και τις πολιτικές που το στηρίζουν.

Ειδικότερα απαιτούν: Ονομαστική αύξηση του κατώτερου μισθού στα 950 ευρώ τώρα και όχι το 2027 που «υπόσχεται» η κυβέρνηση. Επαναφορά κατακτήσεων, όπως το ξεπάγωμα των τριετιών συμπεριλαμβανομένης της περιόδου 2012 - 2023, την αρχή ευνοϊκότερης σύμβασης, τη μετενέργεια, την κυριακάτικη αργία, την πληρωμή υπερωριών. Μόνιμη σταθερή εργασία για όλους.

Κατάργηση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης και του ΦΠΑ σε πετρέλαιο, βενζίνη, φυσικό αέριο και ηλεκτρική ενέργεια, στα βασικά είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, αφού, όπως σημείωσαν και στη συνέντευξη, «από εμάς προέρχεται το αστρονομικό ποσό των 11,5 δισ. του πρωτογενούς πλεονάσματος που θα δοθεί και πάλι ως επιδότηση στις μεγάλες επιχειρήσεις. Να πληρώσουν οι εφοπλιστές που τους παρέχεται αφορολόγητο καύσιμο, οι τράπεζες που δεν πληρώνουν ευρώ για φόρους, οι μεγάλες επιχειρήσεις που ξεκοκαλίζουν το Ταμείο Ανάκαμψης».

Πιο συγκεκριμένα, για το ζήτημα της λαϊκής κατοικίας:

- Κάλυψη της στέγης και των στεγαστικών αναγκών με ευθύνη του κράτους. Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ για τα εργατικά και λαϊκά νοικοκυριά. Ατοκα δάνεια στους δικαιούχους εργαζόμενους, ανέργους, νέα ζευγάρια, για απόκτηση, αποπεράτωση, συντήρηση και επισκευή κατοικίας. Επιδότηση ενοικίου ουσιαστική και όχι ψίχουλα.

- Πλαφόν στα φοιτητικά ενοίκια και γενναία αύξηση της επιδότησης σε κάθε φοιτητή και σπουδαστή που ζει μακριά από τον τόπο κατοικίας. Με ευθύνη του κράτους, να αξιοποιηθούν διαμερίσματα, ξενοδοχεία για δωρεάν στέγαση, για να καλυφθούν οι ανάγκες των φοιτητών, των σπουδαστών στα ΙΕΚ, ΕΠΑΣ καθώς και των σπουδαστών στις ΑΕΝ.

- Να δοθούν λεφτά για την εξασφάλιση της λαϊκής ανάγκης για ασφαλή και ποιοτικά σπίτια, και όχι για την πολεμική οικονομία. Δεν μπορεί να μην υπάρχει ευρώ για τη στέγαση και να δίνεται το 5% του ΑΕΠ στο ΝΑΤΟ.

- Παύση κάθε μορφής αναγκαστικής εκτέλεσης και πλειστηριασμών από πλευράς των τραπεζών σε βάρος των οφειλετών λαϊκών οικογενειών για οφειλόμενα ποσά σε τράπεζες και εφορία. Διαγραφή 50% των οφειλών των λαϊκών νοικοκυριών προς τις τράπεζες και ταυτόχρονη διαγραφή των τόκων, ανατοκισμού και κεφαλαιοποίησης κάθε μορφής τόκων για χρέη των λαϊκών νοικοκυριών. Κανένα σπίτι στα χέρια των τραπεζών, που μόνο πέρσι έβγαλαν κέρδη κοντά στα 5 δισ.

Ειδικά για τον Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας, τα σωματεία προβάλλουν τη διεκδίκηση για ολοκληρωμένο στεγαστικό σχεδιασμό με στόχο την κάλυψη των εργατικών - λαϊκών αναγκών, μέσα από την επανασύσταση του ΟΕΚ και ενίσχυση του αποκλειστικά κρατικού, κατασκευαστικού προγράμματος. Απαιτούν την αξιοποίηση των αποθεματικών του πρώην ΟΕΚ και της μεγάλης ακίνητης περιουσίας του με επίκεντρο τις ανάγκες των εργαζομένων και όχι «στα δόντια των λίγων». Αλλωστε, η περιουσιακή κατάσταση του ΟΕΚ μέχρι το 2011 φαίνεται να ανέρχεται σε 1.018 καταστήματα, 204 αίθουσες συγκέντρωσης και 223 αστικά οικόπεδα με έκταση 521.000 τ.μ., η οποία δεν αξιοποιείται για τις ανάγκες των πραγματικών της δικαιούχων, των εργαζομένων, που με τις εισφορές τους έχουν πληρώσει το κόστος απόκτησής της. «Η περιουσία του ΟΕΚ ανήκει στον λαό», ξεκαθάρισαν για μια ακόμα φορά τα σωματεία.