Ο Αμερικανός «ανθύπατος» πήγε στη Λάρισα και εμφανίστηκε σε ρόλο στρατιωτικού επιθεωρητή και πολιτικού καθοδηγητή. Επιθεώρησε το στρατηγείο του ΝΑΤΟ. Πήρε «αναφορά» στη Στρατιά. Μπήκε στ' άδυτα του «λαβυρίνθου» του Αρχηγείου Τακτικής Αεροπορίας. Εκεί που υπάρχουν τα αεροπορικά μυστικά της Ελλάδας. Εδωσε πολιτικές κατευθύνσεις. Σε βουλευτές. Σε εκπροσώπους των Τοπικών Αρχών. Στα μέλη των ελληνοαμερικανικών συνδέσμων.

Οι ντόπιοι «ταγοί», επί της υποδοχής. Στρατιωτικοί και πολιτικοί. Σε στάση προσοχής. «Κλαρίνο» μπροστά στον επικυρίαρχο. Το «ιδού ο στρατός σας», δεν ακούστηκε. Κρατήθηκαν τα προσχήματα. Το «ιδού ο λαός σας», δεν τόλμησε κανείς να του το πει. Εκείνη την ώρα Ελληνες πατριώτες διαδήλωναν εναντίον του.

Σε τούτη τη μικρή χώρα υπάρχουν υποτελείς. Από την «τάξη» των «ηγετών». Υπάρχουν, όμως και υπερήφανοι πατριώτες. Αξιοπρεπείς Ελληνες. Η συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας.

«Δεν πρέπει να επιτρέψουμε σε μικρές, αλλά θορυβώδεις μειοψηφίες να βρίσκονται στο επίκεντρο της προσοχής», είπε, μιλώντας στη Λάρισα, ο Αμερικανός πρέσβης, Νίκολας Μπερνς, την ώρα που έξω από το ξενοδοχείο, όπου βρίσκονταν, Λαρισαίοι φιλειρηνιστές διαδήλωναν κατά της επίσκεψής του στην πόλη τους, χαρακτηρίζοντάς τον ανεπιθύμητο.

Ενοχλείται ο ανθύπατος γιατί οι Λαρισαίοι και γενικότερα οι Θεσσαλοί ποτέ δεν αποδέχτηκαν το στρατηγείο του ΝΑΤΟ και έκαναν και συνεχίζουν να κάνουν αγώνες για την απομάκρυνσή του. Ενοχλείται που ο λαός της περιοχής δε χάνει την ευκαιρία να εκφράσει αγωνιστικά τα αντιαμερικανικά, αντιΝΑΤΟικά και αντιιμπεριαλιστικά αισθήματά του. Οπως στη διάρκεια της αμερικανοΝΑΤΟικής στρατιωτικής επέμβασης στη Γιουγκοσλαβία και της παράδοσης Οτσαλάν στην Τουρκία.

Θεώρησε σκόπιμο, λοιπόν, να δηλώσει την ενόχλησή του και ν' απαιτήσει μέτρα. Τόσα χρόνια στον τόπο μας, τίποτε δεν έχει καταλάβει ακόμη...

«Ηταν στραβό το κλίμα, το 'φαγε και ο γάιδαρος». Κάπως έτσι μπορεί να σχολιάσει κανείς τα δελτία ειδήσεων των τελευταίων εικοσιτετραώρων των... μεγάλων καναλιών, που αποδεικνύουν πως από το κακό υπάρχει πάντα το χειρότερο και πως έχουν ακόμα να διανύσουν κι άλλη διαδρομή ως τον πάτο του κατήφορου, όσο και αν κάθε φορά λέμε ότι «πιάσαμε πάτο». Τι και αν μετράμε εβδομάδες πλέον από τις εκλογές, τι και αν τα προβλήματα του κοσμάκη προβάλλουν - εξ αντικειμένου - ακόμα πιο επιτακτικά, αυτοί το χαβά τους. `Η, καλύτερα, τα ροζ σκάνδαλα και τις αλλεπάλληλες ζωντανές συνδέσεις με τα δικαστήρια, τα νυχτερινά κέντρα, τους πρωταγωνιστές ή τους φερόμενους ως πρωταγωνιστές, τις μάγισσες, τις χαρτορίχτρες, τα μέντιουμ - μέσα και κανένα περίεργο θάνατο, αν τους «κάτσει», για να αλλάζει το μενού...

Μια καταθλιπτική, απαράδεκτη, επικίνδυνη και άρρωστη κατάσταση, που οδηγεί στην πλήρη εξαχρείωση, την ώρα που -κατά τ' άλλα - διεξάγονται συζητήσεις και επιδιώκονται συμφωνίες των κομμάτων για το προεκλογικό κλίμα, την ισότιμη προβολή της προεκλογικής τους μάχης, την ανάδειξη των προβλημάτων του λαού και του τόπου, όπως τέλος πάντων τα εννοεί κανείς όλα αυτά...

Ποιο κλίμα, ποια προβολή, ποιοι κανόνες, ποια προβλήματα, ποιος λαός και ποιος τόπος... Εδώ μιλάμε για την τέλεια τηλετύφλωση, που όσο θα βαδίζουμε προς την κάλπη, τόσο πιο αδίστακτα θα μας βομβαρδίζει! Και βεβαίως θα ήταν αφελές να δεχτούμε ότι αυτό είναι επιλογή απλώς κάποιων δημοσιογράφων ή έστω κάποιων καναλαρχών.

Αποπνικτική είναι η μπόχα, που αποπνέει η φημολογία και η τηλε-αναπαραγωγή, για τις «ροζ ιστορίες». Αυτό είναι δοσμένο κι έχουμε έγκαιρα και από καιρό προειδοποιήσει, πως θα φτάναμε σ' αυτό το κατάντημα. Οταν το κέρδος και η κάθε λογής σκοπιμότητα και ιδιοτέλεια γίνονται πρώτιστοι στόχοι της «ενημέρωσης», τότε η δεύτερη γίνεται «σκουπίδι».

Πέρα, όμως απ' αυτά, από πού και ως πού ο υπουργός Δικαιοσύνης νομιμοποιείται να ευτελίζει την εισαγγελική έρευνα και να διατυμπανίζει όλη τη μέρα προχτές, ότι η υπόθεση δεν αφορά βουλευτές εν ενεργεία, αλλά πολιτευτή και μάλιστα ότι δεν είναι του ΠΑΣΟΚ! Δεν πρόκειται απλώς για ευθεία παρέμβαση στο έργο της Δικαιοσύνης, αλλά για αχρήστευσή της. Πριν η Δικαιοσύνη «κάνει τη δουλιά της», ο Ε. Γιαννόπουλος προκαταλαμβάνοντας τη δικαστική έρευνα αποφαίνεται για το «τι συμβαίνει».

Φυσικά, το ζήτημα είναι πρωτίστως πολιτικό και μετά θεσμικό. Αλλά αυτή ακριβώς η συμπεριφορά του Ε. Γιαννόπουλου είναι που γεννάει εύλογα ερωτήματα για το γενικότερο ρόλο του στην απονομή της Δικαιοσύνης στη χώρα μας. Με δεδομένες τις σχέσεις εξάρτησης των ανώτερων βαθμίδων της Δικαιοσύνης με την εκάστοτε κυβέρνηση, επεμβάσεις τέτοιου τύπου καταρρακώνουν κάθε έννοια ανεξαρτησίας στην απονομή της δικαιοσύνης στη χώρα μας. Αποτελεί μείζον πολιτικό και ηθικό ζήτημα ο υπουργός Δικαιοσύνης να θεωρεί το χώρο της Δικαιοσύνης τσιφλίκι του και να «δικάζει» κατά βούληση...

Στη ΔΕΗ και στον ΟΤΕ η επέλαση των ιδιωτών, συνοδεύτηκε με το δραστικό χτύπημα των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων και όχι μόνο, στον ΟΛΠ και στον ΟΛΘ η πορεία προς την ιδιωτικοποίηση συνοδεύεται με γενική «σκούπα» στις εργασιακές σχέσεις. Οι ιδιώτες «πρέπει» να βρουν ένα διαλυμένο εργασιακό καθεστώς, χωρίς σταθερό ωράριο, χωρίς σταθερές αποδοχές, ένα «ευέλικτο» σύστημα που θα συμπιέσει στα κατώτατα δυνατά όρια το εργασιακό κόστος. Οι νέοι κανονισμοί που έχουν έτοιμους στα συρτάρια τους οι διοικήσεις των δυο Οργανισμών και που αποκάλυψε ο «Ριζοσπάστης», είναι εντελώς αποκαλυπτικοί για το τι μαγειρεύεται, αλλά και για το «νήμα» που συνδέει τις αντιλαϊκές πλευρές της κυβερνητικής πολιτικής.

Στο 13ο βιβλίο του «Μυθοπλαστία - Ολες οι θρησκείες της Οικουμένης» (εκδόσεις «Στάχυ», 292 σελ.), ο τολμηρότατος, θα λέγαμε «αιρετικός» αναλυτής των γνωσιολογικών δεδομένων, Κ. Σιμόπουλος, αντλεί από «πηγές» όλου του γνωστού αρχαίου κόσμου και από μια τεράστια ξένη και ελληνική βιβλιογραφία αποδεικτικά στοιχεία: Για την άγνοια του ανθρώπου - «μήτρα» των θρησκειών και την προσπάθειά του να καταλάβει το άγνωστο - τα φυσικά φαινόμενα και το σύμπαν. Για την αφετηρία, διάδοση και μετεξέλιξη των θρησκειών. Τις συγγένειες της τερατολόγου μυθοποιίας των θρησκειών. Την άρρηκτη σχέση τους με την εξουσία. Επόμενα και τις βλαβερές, συχνότατα ολέθριες, συνέπειές τους, σ' όλες τις κοινωνίες, ανά τους αιώνες, αφού η αποδοχή κάθε θρησκευτικής μυθολογίας, όπως επίμονα τονίζει ο συγγραφέας, «αποτελεί μια μορφή νόσου που οδηγεί το ανθρώπινο γένος στη δυστυχία επειδή εξελίσσεται σε κοινωνικό φαινόμενο που υποβοηθεί τις αυταρχικές, τυραννικές και διεφθαρμένες εξουσίες και παραμερίζει την πρόοδο και το δημιουργικό πνεύμα των λαών, την ειρήνη και την αλληλεγγύη».Ο Κ. Σιμόπουλος δεν παραθέτει μόνο τεκμήρια του σκοταδισμού (μύθους, τελετουργίες, μαντεία, ιστορικά γεγονότα και πράξεις εξουσιαστών, θρησκειολογικά κείμενα συμβιβασμένων φιλοσόφων, ποιητών κ.ά.), αλλά προς επίρρωση των συμπερασμάτων του για το σκοταδιστικό ρόλο των θρησκειών, παραθέτει και κείμενα «γενναίων», όπως τους αποκαλεί, φιλοσόφων, ποιητών και συγγραφέων της αρχαιότητας, που άσκησαν κριτική στη θρησκευτική μυθολογία (Ξενοφάνης, Πρωταγόρας, Ηρόδοτος, Πρόδικος, Δημόκριτος, Κριτίας, Αναξαγόρας, Βάρρων, Επίκουρος, Ευριπίδης), αλλά και κατοπινών (λ.χ. ο Νίτσε ), αποθησαυρίζοντας σοφές ρήσεις τους, όπως τη λίαν επίκαιρη του Μπέρναρντ Σω: «Είμαι εκατομμυριούχος. Αυτή είναι η θρησκεία μου».

Τα «ροζ» πια

τα χορτάσαμε,

δείξτε μας

και τα άλλα,

τα «πράσινα»

τα όργια,

που 'ναι

τα πιο μεγάλα,

τη «ζώνη»

το «χαράτσωμα»

και την ΟΝΕ

- κρεμάλα!

Τα ροζ πια

τα μπουχτίσαμε,

νισάφι πια

το «μάτι»,

δείξτε, επιτέλους,

στο λαό

κι από τα άλλα

κάτι,

αποκαλύψτε μας

γυμνό

το σύστημα

- απάτη!

Ενώ το κλίμα στην κατεχόμενη ζώνη του Ν. Λιβάνου παραμένει «πολεμικό» και η ένταση στις ισραηλινο-αραβικές σχέσεις κλιμακώνεται ολοένα και περισσότερο, ο Ισραηλινός υπουργός Εξωτερικών δε φαίνεται διατεθειμένος να χαμηλώσει τους τόνους. Ο, πάλαι ποτέ, «ειρηνόφιλος» υπουργός της κυβέρνησης Νετανιάχου, ο οποίος, μάλιστα, είχε οδηγηθεί σε παραίτηση ακριβώς γι' αυτούς τους λόγους, εμφανίζεται, σήμερα, ως ο σκληρότερος εκπρόσωπος της ισραηλινής κυβέρνησης.

Ξεπερνώντας, σε πολλά σημεία, τον «διστακτικό» όπως χαρακτηρίζεται από πολιτικούς αναλυτές Ισραηλινό πρωθυπουργό Εχούντ Μπάρακ, ο Νταβίντ Λεβί έχει, ήδη, ταχθεί υπέρ της παύσης της ισχύος της συμφωνίας εκεχειρίας του 1996, που απαγορεύει τα πλήγματα σε αμάχους, αφήνοντας ασχολίαστο το γεγονός ότι οι ισραηλινές επιδρομές τραυμάτισαν αμάχους ενώ, τουλάχιστον, οι τωρινές επιθέσεις της «Χεζμπολάχ» στόχευσαν στρατιώτες. Προειδοποιεί, δε, ότι το Ισραήλ «δε δέχεται από κανέναν απειλές ή προειδοποιήσεις».

Ισως δεν είναι εντελώς αβάσιμη η εκτίμηση της Δαμασκού ότι η σύσταση τριμελούς επιτροπής «άμεσων αντιποίνων σε περίπτωση που πληγεί Ισραηλινός στρατιώτης», που αποτελείται από τον Εχούντ Μπάρακ, τον υπουργό Μεταφορών, πρώην στρατιωτικό, Γιτζάκ Μορντεχάι, και τον Νταβίντ Λεβί, σημαίνει «κήρυξη πολέμου» στη Μέση Ανατολή.