«Η γυναίκα φωλιά» είναι το πρώτο μυθιστόρημα της Νικαραγουανής ποιήτριας Γιοκόντα Μπέλι (βραβείο «Casa de law Americas», 1978). Πρόκειται για ένα πληθωρικό έργο που αφηγείται με συναρπαστικό τρόπο τις επιθυμίες και τις αμφιταλαντεύσεις ανθρώπων που έχουν στρατευτεί σ' έναν αγώνα μέχρι θανάτου. Οι ιστορίες δυο γυναικών εξελίσσονται παράλληλα σ' ένα μαγικό παιχνίδι ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν. Μαζί με το κύριο θέμα συνυπάρχουν ο αγώνας για τη γυναικεία χειραφέτηση και η λαχτάρα των ανθρώπων, που μάχονται μέσα σε αντίξοες συνθήκες. Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή».

Γρηγοριάδης Κώστας

Δύσκολες εποχές για «καλοντυμένους» κοσμοπολίτες ανθρώπους της Ουάσιγκτον. Ο Καρζάι, από χαϊδεμένο παιδί της Ουάσιγκτον, κινδυνεύει να δει τα αφεντικά του να τον παραμερίζουν. Ο μόνος λόγος που βρίσκεται ακόμη στο θώκο είναι ότι δεν έχει βρεθεί κάποιος δουλικότερος και ταυτόχρονα «ισχυρότερος» άνθρωπος, ικανός να ελέγξει τα πράγματα στο Αφγανιστάν. Οχι ότι οι «ενισχυμένες» δυνάμεις κατοχής των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ τα πάνε πολύ καλύτερα: Οι απώλειές τους μεγαλώνουν, οι Ταλιμπάν γίνονται όλο και αποτελεσματικότεροι, και τελικά - ως συνήθως - την πληρώνουν οι άμαχοι: όπως οι οκτώ άνθρωποι που σφαγιάστηκαν από αμερικανικό βομβαρδιστικό και μεταθανατίως «βαπτίστηκαν», ως συνήθως, μέλη της «Αλ Κάιντα»...

Προκύπτει, όμως, το ερώτημα: Από ποιον και τι να διεκδικήσουν οι εργαζόμενοι, όταν αυτή η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, που τους καλεί, έχει ήδη υπογράψει την επαίσχυντη Εθνική Κλαδική Σύμβαση Εργασίας, που προβλέπει μόλις 77 λεπτά αύξηση; Και όχι μόνον υπέγραψε μια τέτοια σύμβαση, αλλά και την έκρινε ικανοποιητική, τη διαφήμιζε και κατακεραύνωνε όποιον τολμούσε να αμφισβητήσει το ξεπούλημα των εργατών. Ποιους κοροϊδεύει η πλειοψηφία; Μάλιστα, για να εξασφαλίσει τους βιομήχανους, αλλά και την κυβέρνηση, από σκοτούρες στο μέλλον, αυτή η ΓΣΕΕ και η συγκεκριμένη πλειοψηφία φρόντισε να «κλείσει» και να ενταφιάσει τους μισθούς και για το 2007, υπογράφοντας διετή σύμβαση.

Ποιον, λοιπόν, κοροϊδεύουν, όταν καλούν τους εργάτες να διαδηλώσουν στη Θεσσαλονίκη για αυξήσεις; Ομως, ας είναι σίγουροι ότι με τέτοια φθηνά κόλπα δεν πρόκειται να εξαπατήσουν τους εργαζόμενους. Ούτε να ξετινάξουν από πάνω τους τη ρετσινιά του ξεπουλήματος. Είναι υπόλογοι απέναντι στους εργαζόμενους, για τους άθλιους μισθούς που υπάρχουν. Γι' αυτό και οι εργαζόμενοι θα τους γυρίσουν την πλάτη και θα διαδηλώσουν και στη ΔΕΘ, με τις σημαίες του ΠΑΜΕ. Με τα συνδικάτα που πραγματικά παλεύουν και διεκδικούν.

Το 'χει βρει το κόλπο η κυβέρνηση. Κάθε τόσο βγαίνει και ανακοινώνει πως κάνει ελέγχους στην αγορά και όταν διαπιστώνονται, λέει, παραβάσεις, βάζει και πρόστιμα. Τη βδομάδα που μας πέρασε, έριξε καμπάνα στην εταιρεία «ΓΕΡΜΑΝΟΣ», επειδή σε κάποιο εμπόρευμά της δεν είχε ...οδηγίες στα ελληνικά. Τις προάλλες σε άλλη επιχείρηση το πρόστιμο αφορούσε την ...κακοτυπωμένη ετικέτα που είχε το προϊόν.

Δε θέλει πολλή φιλοσοφία. Τέτοιου είδους έλεγχοι και πρόστιμα για παρόμοιους λόγους αποτελούν, στην καλύτερη περίπτωση, μέτρα αποσπασματικού χαρακτήρα. Παρεμβάσεις για το θεαθήναι, που δεν αντιμετωπίζουν στο παραμικρό, όχι την ακρίβεια και τις συνεχείς ανατιμήσεις που ροκανίζουν τα λαϊκά εισοδήματα, αλλά ούτε καν τις καθημερινές πρακτικές παραπλάνησης και κερδοσκοπίας που ασκούν τα μονοπώλια σε βάρος των καταναλωτών. Κι όχι μόνον αυτό. Στην ουσία, αποτελούν μέτρα διευθέτησης των επιχειρηματικών ανταγωνισμών και νομιμοποίηση του καθεστώτος «απελευθέρωσης» της αγοράς.

Εκείνο που πραγματικά χρειάζεται είναι η ύπαρξη πολιτικής ουσιαστικών ελέγχων. Ελέγχων που πρώτα και κύρια θα αποβλέπουν στην προστασία του λαϊκού εισοδήματος και των εργαζομένων. Που θα ξεκινούν από το σαφή καθορισμό των τιμών και θα διασφαλίζουν πραγματικά την ποιότητα και την καταλληλότητα των προϊόντων λαϊκής κατανάλωσης. Μόνο που τέτοιες πολιτικές δεν μπορούν να υπάρχουν από κυβερνήσεις που υποκλίνονται μπροστά στα επιχειρηματικά κέρδη και το κεφάλαιο...

Να διαδηλώσουν και για την κοινωνική ασφάλιση καλεί τους εργαζόμενους η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. Ιδού όμως, ποιο είναι κατά τη γνώμη της το πρόβλημα της κοινωνικής ασφάλισης. Αντιγράφουμε από τη διακήρυξή της για τη ΔΕΘ: «Η απουσία ενός σωστά προετοιμασμένου διαλόγου με συγκεκριμένο σχέδιο και προτάσεις και παράλληλα οι αποσπασματικές εξαγγελίες και οι προαναγγελίες περικοπής των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, όχι μόνο δε συνιστούν υπεύθυνη κυβερνητική πολιτική, αλλά απεναντίας υποβαθμίζουν τις ασφαλιστικές παροχές...».

Η απουσία ενός προετοιμασμένου διαλόγου. Να ποιο είναι το πρόβλημα για την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. Δηλαδή, αν υπήρχε αυτός ο διάλογος και ήταν και καλά προετοιμασμένος τότε δε θα είχαν πρόβλημα οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι; 'Η μήπως τελικά, απ' έξω απ' έξω, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ περιγράφει τους όρους του διαλόγου τον οποίο επιθυμεί να κάνει με την κυβέρνηση της ΝΔ;

Μια... ευχάριστη ατμόσφαιρα ήταν αυτή που επικρατούσε προχτές στο υπουργείο Ανάπτυξης με προεξάρχοντα τον αρμόδιο υπουργό Δ. Σιούφα. Τα καλύτερα είχαν να πουν οι εκπρόσωποι των γαλακτοβιομηχάνων και των βιομηχάνων τροφίμων για την κυβερνητική πολιτική. Η κυβέρνηση εισέπραξε τα «μπράβο» της για τον αναπτυξιακό νόμο για την επερχόμενη φορολογική μεταρρύθμιση, για τη σημαντική μείωση της φορολογίας του κεφαλαίου, για την παραπέρα απελευθέρωση του ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων και για πολλά άλλα. Κατευχαριστημένη ήταν και η πολιτική ηγεσία του υπουργείου για τη «δράση» και τις «διαβεβαιώσεις» των επιχειρηματιών ότι θα φροντίσουν να μην κάνουν το επόμενο διάστημα μεγάλες ανατιμήσεις στα είδη που διακινούν. Αυτό βεβαίως το έχουν ξαναπεί αλλά είναι σα να φυλάει λύκος τα πρόβατα. Ασε που δεν αναλαμβάνουν την οποιαδήποτε δέσμευση, ενώ ως τώρα μας έχουν ταράξει στις ανατιμήσεις.

Εμείς, ακόμη, να πούμε ότι όταν οι σχέσεις κυβέρνησης - επιχειρηματιών εξελίσσονται τόσα αρμονικά και αγαπησιάρικα, οι εργαζόμενοι δεν έχουν κανένα λόγο να εφησυχάζουν. Αντίθετα, μάλλον πρέπει να επαγρυπνούν.