«Αγροτικό τσουνάμι» χαρακτήρισε ο Β. Μπούτας την έναρξη εφαρμογής της νέας ΚΑΠ, κατά τη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε η Πανελλαδική Γραμματεία της ΠΑΣΥ, στη Λάρισα. Ενας χαρακτηρισμός που μπορεί, λεκτικά, να φαίνεται υπερβολικός, αλλά, στην ουσία, ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, καθώς η νέα ΚΑΠ έρχεται να «ξεριζώσει» όσους μικρομεσαίους αγρότες απόμειναν, αντέχοντας στη «λαίλαπα» της 20χρονης αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ, που υλοποίησαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.

Αυτό, όμως, δε σημαίνει ότι η μικρομεσαία αγροτιά θα παραδοθεί στην προδιαγεγραμμένη μοίρα της. Αντιθέτως θα κλιμακώσει τη μάχη της για την ανατροπή αυτής της πολιτικής, οργανώνοντας την πάλη της σε συμπαράταξη με την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα και προς αυτή την κατεύθυνση κινούνται οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις σε πανελλαδικό επίπεδο που αποφάσισε η ΠΑΣΥ.

Θα πρέπει, όμως, οι αγρότες να συνειδητοποιήσουν ότι για να πετύχουν το στόχο τους, χρειάζεται να «βγάλουν από τη μέση» τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και να συμβάλουν στην ανάδειξη της Λαϊκής Εξουσίας, που θα εφαρμόσει φιλοαγροτική πολιτική.

«Ας αποφασίσουν μόνοι τους οι αγρότες αν θα ασχοληθούν με την καλλιέργεια ενεργειακών φυτών», δήλωσε, σε περιοδικό της ΠΑΣΕΓΕΣ, ο υφυπουργός Ανάπτυξης, Γ. Σαλαγκούδης, αφήνοντας, σαφώς, να εννοηθεί ότι η κυβέρνηση δεν εγγυάται την εξασφάλιση εισοδήματος σε όσους «ρισκάρουν» να μπουν σ' αυτή τη διαδικασία. Αλλα έλεγαν, όμως, τα κυβερνητικά στελέχη πριν τις εκλογές και την ψήφιση της νέας ΚΑΠ, διαβεβαιώνοντας τους υπό ξεκλήρισμα μικροκαλλιεργητές ότι έχουν εναλλακτική λύση να στραφούν στις ενεργειακές καλλιέργειες και θα έχουν σίγουρο εισόδημα.

Ας το λάβουν αυτό υπόψη όσοι αγρότες «τσίμπησαν το δόλωμα» και εκείνοι που το σκέφτονται. Κι ας βγάλουν τα σωστά συμπεράσματα για την κυβέρνηση της ΝΔ και για το ΠΑΣΟΚ που τα ίδια έλεγε κι αυτό, καθώς και για τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές και συνεταιριστικές ηγεσίες, που συμμετείχαν στην επιχείρηση εξαπάτησής τους...

Γρηγοριάδης Κώστας

Θυμίζουμε ότι ο «Ρ» είχε κάνει το θέμα αυτό πρωτοσέλιδο στις 13 Δεκέμβρη, με αφορμή σχετικές αποκαλύψεις αυστραλιανής εφημερίδας. Ο πρωτοσέλιδος τίτλος έλεγε «Με τη βούλα της ΕΕ οι ΑΕΡΟΠΕΙΡΑΤΕΙΕΣ της CIA» και ο πλαγιότιτλος σημείωνε «Επί Ελληνικής Προεδρίας, το Γενάρη 2003, υπογράφτηκε η συμφωνία ΗΠΑ - ΕΕ, υποστηρίζουν ξένες εφημερίδες».

Περιττό, βέβαια, να σημειώσουμε ότι τόσο η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, όσο και η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ, δεν έχουν ακόμη δώσει ικανοποιητικές εξηγήσεις για το ζήτημα αυτό.

Μια και προχτές διατάχθηκε εισαγγελική έρευνα, σχετικά με την εκχώρηση σε ιδιωτική εταιρία παροχής πληροφοριών τηλεφωνικού καταλόγου παραπλήσιου νούμερου με αυτό της αντίστοιχης υπηρεσίας του ΟΤΕ, θυμίζουμε το σχόλιο της στήλης που δημοσιεύτηκε στις 26 του περασμένου Αυγούστου:

«Πριν μερικά χρόνια, όταν δε φυσούσαν ακόμη δυνατά οι άνεμοι της "απελευθέρωσης" και των νόμων της αγοράς, όποιος ήθελε πληροφορίες τηλεφωνικού καταλόγου έπαιρνε το "131" και είχε δωρεάν τις απαντήσεις στα ερωτήματά του. Τώρα, πρέπει να πάρει το νούμερο "11888" του ΟΤΕ και, βέβαια, να πληρώσει χαράτσι 0,34 ευρώ. Το δωρεάν έχει τελειώσει εδώ και καιρό.

Οι συνέπειες, όμως, της πολιτικής των "απελευθερώσεων", των ιδιωτικοποιήσεων, του εντεινόμενου ανταγωνισμού κλπ., δε σταματούν στο σημείο αυτό. Ταυτόχρονα, με τον ΟΤΕ, υπάρχει και ιδιωτική εταιρία, η οποία παρέχει πληροφορίες τηλεφωνικού καταλόγου και, μάλιστα, σε αριθμό παραπλήσιο του ΟΤΕ, τον "11880". Η εταιρία αυτή χρεώνει - όπως λέει - 0,013 ευρώ ανά δευτερόλεπτο, αλλά - όπως δε λέει... - έχει ελάχιστη χρέωση τα 60 δευτερόλεπτα και, επομένως, κάθε τηλεφώνημα κοστίζει τουλάχιστον 0,78 ευρώ. Και μπορεί ο ΟΤΕ να διαμαρτύρεται, για παραπλανητική διαφήμιση και αθέμιτο ανταγωνισμό, αλλά δεν εξηγεί γιατί παραχώρησε το δικαίωμα παραπλήσιου αριθμού σε άλλη εταιρία.

Ετσι ή αλλιώς, πάντως, ο κόσμος πληρώνει και αυτοί τσακώνονται για το ποιος θα "φάει" τα περισσότερα...».

Παραιτήθηκε ο καλλιτεχνικός διευθυντής του οργανισμού «Πολιτιστική Πρωτεύουσα - Πάτρα 2006», Θ. Μικρούτσικος. Η ουσία, όμως, σε όλη αυτή την υπόθεση, είναι αλλού και όχι στην παραίτηση.

Δε χρειάζεται παρά μια βόλτα στην Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, για να ανακαλύψεις τι κρύβεται πίσω από τα κόκκινα χαλιά της πολυδιαφημισμένης «παράστασης» που ξεκίνησε: Φτώχεια, ανεργία, άνθρωποι που ζητιανεύουν στη λεγόμενη Τράπεζα Τροφίμων, για ένα κομμάτι γαλοπούλας και ψωμιού τις μέρες των Χριστουγέννων.

Ολα αυτά - που πρόσφατα αποκάλυψε ο «Ρ» - ουδεμία σχέση έχουν με το χρυσοπληρωμένο «παραμύθι» της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας, που - ειρήσθω εν παρόδω - υποτίθεται ότι θα ενίσχυε την «ανάπτυξη», η οποία θα «άλλαζε» την πόλη. Και είναι αλήθεια πως η πόλη «αλλάζει», αλλά μόνο ως προς την... πρόσοψή της (σ.σ.: εκτελείται στο όνομα της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας ένα πρόγραμμα ανάπλασης προσόψεων κεντρικών κτιρίων της πόλης), ενώ πίσω από αυτή στέκουν οι «ταπεινοί και καταφρονεμένοι», ζητιανεύοντας για ένα ψίχουλο από την «ανάπτυξη» που τους ευαγγελίζονταν οι κυβερνώντες...

Αυτό το βιβλίο είναι μια συλλογή από τις επιστολές που έστειλε ο Β.Ι .Λένιν στον μεγάλο συγγραφέα και φίλο του Μ. Γκόρκι, που πιάνει την περίοδο από το 1907 έως το 1921. Επιστολές -ντοκουμέντα, που αποκαλύπτουν εκτός από τις προσωπικές σχέσεις του μεγάλου επαναστάτη με τον συγγραφέα, πολλές από τις σκέψεις του Λένιν γύρω από τα ζητήματα που τον απασχολούν ολόκληρη εκείνη την ιστορική περίοδο στη διάρκεια της οποίας έγινε η Μεγάλη Οχτωβριανή Επανάσταση και άρχισε η πρώτη προσπάθεια οικοδόμησης του σοσιαλισμού σε μια χώρα. Από το περιεχόμενο των επιστολών, που οφείλουν να διαβάζονται με δεδομένη τη συγκεκριμένη ιστορική στιγμή που γράφονται, αποκαλύπτονται ζητήματα εσωκομματικής πάλης, που απασχολούν το κόμμα των Μπολσεβίκων εκείνα τα χρόνια, τρόποι δουλιάς του επαναστατικού κόμματος, φιλοσοφικά προβλήματα, χειρισμοί που επιλέγει κατά περίπτωση ο μεγάλος θεωρητικός και επαναστάτης Β.Ι. Λένιν. Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή».

Τελευταίο επεισόδιο του σίριαλ, που φαίνεται ότι θα διαρκέσει αρκετά ακόμη, ενώ το τέλος του είναι σχετικά αβέβαιο, είναι το επίσημο αίτημα για «ακρόαση» που διατύπωσε η ερευνητική επιτροπή προς τον Πρόεδρο Ασαντ, τον υπουργό Εξωτερικών και τον πρώην αντιπρόεδρο Χαντάμ, που, προσφάτως, αποφάσισε, μετά από μήνες ανεξήγητης καθυστέρησης, να «αποκαλύψει» ότι «η Δαμασκός είχε χρησιμοποιήσει απειλητικό τόνο κατά του Χαρίρι». Ταυτόχρονα, στο γειτονικό Λίβανο η κατάσταση παραμένει έκρυθμη καθώς συνεχίζονται οι δολοφονικές επιθέσεις, με τελευταία αυτή κατά του Γκεμπράν Τουένι, δημοσιογράφου και βουλευτή, επίσης, γνωστού για τις θέσεις του κατά της συριακής πολιτικής για το Λίβανο.

Αυτές οι επιθέσεις συμβαίνουν σε μια περίοδο που είναι σαφές ότι ο κλοιός γύρω από τη Συρία, που οι ΗΠΑ στήνουν διά μέσου του ΟΗΕ και με τη συναίνεση και άλλων «μεγάλων δυνάμεων», όπως η Βρετανία ή η Γαλλία, σφίγγει επικίνδυνα. Η Ουάσιγκτον μοιάζει να πιέζει για την ταχύτερη εφαρμογή του σχεδίου της για την «Ευρεία Μέση Ανατολή», το οποίο περιλαμβάνει και ανάδειξη φιλοαμερικανικών κυβερνήσεων όπου δεν υπάρχουν. Και αυτό που ένας απλοϊκός νους δεν μπορεί να μην αναρωτηθεί, είναι για ποιο λόγο η Δαμασκός να υποκινήσει ενέργειες που θα αξιοποιηθούν εναντίον της.