Παπαγεωργίου Βασίλης

Και οι εργαζόμενοι και ο λαός παραμένουν στη θέση του μεγάλου και μοναδικού χαμένου. Το 2005 θα είναι ακόμη χειρότερο από το 2004, για να επιβεβαιωθεί και πάλι το «κάθε πέρσι και καλύτερα». Κι έτσι θα πηγαίνουν τα πράγματα, εάν οι εργαζόμενοι δεν απεγκλωβιστούν από το δικομματισμό και τις λογικές της μοιρολατρίας και των ευρω-μονόδρομων.

Μείωση όλων των επιδοτήσεων κατά 3% κι αύξηση του επιδόματος του ΟΓΑ - αυτών των 200 ευρώ το μήνα που, μερικοί το ονομάζουν αγροτική σύνταξη - προβλέπει ο νέος προϋπολογισμός για τους αγρότες. «Οπερ μεθερμηνευόμενον εστί» νέα μείωση του πενιχρού αγροτικού εισοδήματος κι επέκταση της φτώχειας στον αγροτικό πληθυσμό. Και να σκεφτεί κανείς ότι τις περισσότερες προεκλογικές υποσχέσεις η ΝΔ τις έδωσε στους αγρότες, οι οποίοι - «και γιατί να το κρύψωμεν, άλλωστε» - την πίστεψαν και τη βοήθησαν, με την ψήφο τους, να καταλάβει την πολυπόθητη κυβερνητική εξουσία.

Βεβαίως, το ΚΚΕ είχε προειδοποιήσει τον αγροτικό κόσμο πως αν φύγει από το ΠΑΣΟΚ και πάει στη ΝΔ θα πέσει «από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη», αφού τα δυο κόμματα εφαρμόζουν την ίδια αντιαγροτική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, καλώντας τους μικρομεσαίους αγρότες και, γενικότερα, τους κατοίκους της υπαίθρου να απεγκλωβιστούν από τα «δόκανα» του δικομματισμού.

Δυστυχώς, η πλειοψηφία των αγροτών δεν έδωσε την πρέπουσα σημασία σ' αυτές τις προειδοποιήσεις και «έπεσε στην παγίδα». Αλλά, πάντα υπάρχει καιρός για να διορθωθεί ένα λάθος και οι αγροτικοί αγώνες, που ξεκίνησαν, θα δώσουν σε πολλούς την ευκαιρία να το κάνουν...

Σε ημερίδα της «Γιούρομπανκ», με θέμα «Δημόσια και Ιδιωτική Υγεία: Μπορούν να συνυπάρξουν δημιουργικά;» μίλαγε προχτές ο υπουργός Υγείας Νικ. Κακλαμάνης και, βέβαια, διακήρυξε την πίστη του στη «συνύπαρξη» αυτή, συνεπής στην πολιτική της ΝΔ, η οποία βαδίζει στα ίδια χνάρια με τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ.

Στην αρχή, ο Νικ. Κακλαμάνης «απεκδύθηκε» - κατά την έκφρασή του - την υπουργική του ιδιότητα και εξέφρασε την άποψη ότι «η ιδιωτική Υγεία στη συνείδηση του απλού πολίτη κατέχει τη θέση "πατρικίου", ενώ η δημόσια περίθαλψη κατατάσσεται αυτόματα στη θέση του "πληβείου"». Μετά, φόρεσε τη στολή του προξενητή, λέγοντας: «Αν "παντρέψουμε" τις αξίες που φέρει τόσο η ιδιωτική όσο και η δημόσια Υγεία, προκύπτει το σύγχρονο μοντέλο της ολοκληρωμένης φροντίδας Υγείας για όλους». Και, στο τέλος, δήλωσε ότι υπάρχει τόσο η πρόθεση όσο και η βούληση για αμοιβαία συνεργασία προς την κατεύθυνση αυτή.

Ποιο είναι το συμπέρασμα για τους εργαζόμενους ή τους χρήστες Υγείας, όπως θέλουν να τους ονομάζουν; Οσο εφαρμόζεται αυτή η πολιτική, που ευνοεί τα ανθυγιεινά παντρέματα και αλισβερίσια, οι εργαζόμενοι και οι ασθενείς απ' τα λαϊκά στρώματα, όχι μόνο δε θα απολαμβάνουν τις υπηρεσίες Υγείας που δικαιούνται, αλλά και θα χρυσοπληρώνουν για την περίθαλψή τους, τόσο στον ιδιωτικό, όσο και στον «ιδιωτικοποιημένο» δημόσιο τομέα.

Οπως γράφτηκε σε τοπική εφημερίδα, για να κάνει ακτινοβολίες ένας καρκινοπαθής στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας, πληρώνει 150 ευρώ! Από την τσέπη τους πληρώνουν οι ασθενείς, επίσης, και για άλλες εξετάσεις, αφού το νοσοκομείο λειτουργεί στο πλαίσιο της γενικότερης εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης της δημόσιας Υγείας, που προωθεί η πολιτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.

Αλλιώς φαντάζονταν οι Θεσσαλοί, βέβαια, τη λειτουργία αυτού του νοσοκομείου, για το οποίο έδωσαν μακρόχρονους αγώνες. Εκτός των «χαρατσιών», είχαν και την ελπίδα ότι θα αποκτήσουν τριτοβάθμια περίθαλψη, ώστε να μην αναγκάζονται να φεύγουν για την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, όταν αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα υγείας. Ομως, τα πέντε χρόνια λειτουργίας του δε στάθηκαν ικανά να λύσουν τα προβλήματά του, ώστε να μπορεί να ανταποκρίνεται στις ανάγκες των κατοίκων της περιοχής, με αποτέλεσμα να συνεχίζονται οι αθρόες διακομιδές Θεσσαλών ασθενών προς το Κέντρο.

Τα προβλήματα του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου, που δε λύθηκαν και το καθιστούν «ανάπηρο» και «προβληματικό», είναι αυτά των μεγάλων ελλείψεων σε γιατρούς, νοσηλευτικό, βοηθητικό και διοικητικό προσωπικό, καθώς και σε ιατρικό κι άλλο τεχνολογικό εξοπλισμό, που έχουν ως αποτέλεσμα να μη λειτουργούν πολλές κλινικές και Τμήματα, να υπολειτουργούν τα εξωτερικά ιατρεία και να δυσλειτουργούν τα Επείγοντα.

Στην ουσία, έτσι όπως λειτουργεί το νοσοκομείο, μοιάζει με «ευαγές ίδρυμα», το οποίο εξυπηρετεί μια «ελίτ ασθενών», που έχει «γνωριμίες», ή διαθέτει χρήμα κι είναι ακριβοθώρητο για τους «άγνωστους» κι απλησίαστο για τους φτωχούς...

Αυτούς τους παραχαράκτες της ιστορικής αλήθειας και πρωτίστως τον Στ. Καλύβα, αποστομώνει το βιβλίο του αγωνιστή της ΕΑΜικής Αντίστασης από το Δούκα Αργολίδας, αυτόπτη μάρτυρα των γεγονότων, Ηλία Παπαδημητρίου «Απάντηση» (εκδόσεις «Αλήθεια», Αραχώβης 49, Αθήνα, 210-3302070). Το βιβλίο συνοδεύεται με εισαγωγή και επίμετρο (για το ΔΣΕ και τη Συμφωνία του Λιβάνου) του Κώστα Κάππου, ο οποίος, επίσης, απαντά στους παραχαράκτες, παραπέμποντας σε ντοκουμέντα, ιστορικά βιβλία και σε δημοσιευμένες απαντήσεις των καθηγητών Β. Κρεμμυδά και Γ. Μαργαρίτη στη γελοιωδέστατη άποψη ότι ο εμφύλιος άρχισε το 1943. Ο Η. Παπαδημητρίου, ο οποίος «γεύτηκε» διωγμούς και κολαστήρια, ιστορεί λεπτομερειακά, με ντοκουμέντα και ονόματα, τον ΕΑΜικό αγώνα κατά του φασίστα κατακτητή στο Δούκα και στην ευρύτερη περιοχή, τον αγώνα του ΔΣΕ, αλλά και το προδοτικό ρόλο των ταγματασφαλιτών στην κατοχή, μεταπελευθερωτικά και στον εμφύλιο πόλεμο.

Γρηγοριάδης Κώστας

«Δεν αντέχω άλλο», είπε την περασμένη Δευτέρα, «τη συνεργασία με ανθρώπους που αντιλαμβάνονται την κυβέρνηση σαν όργανο για την προώθηση κομματικών, εθνοτικών συμφερόντων, διαφθοράς και νεποτισμού»!

Δε μίλησε γενικά... Κατονόμασε ως ρίζα της παράνοιας (στο επί της ουσίας προτεκτοράτο ΗΠΑ και ΕΕ) τα κομματικά στελέχη πρώην αυτονομιστών που δίχως ιδιαίτερες ικανότητες (όπως συμβαίνει και «αλλού»...) κατέλαβαν υπουργικές θέσεις, τις οποίες, όπως εξήγησε, ούτε καν ο ίδιος δεν όριζε... Απέφυγε ωστόσο να αναφερθεί σε πιο ουσιαστικά προβλήματα που προκύπτουν απ' τις κατά καιρούς «παρεμβάσεις» και αποσταθεροποιητικές πιέσεις, που ασκούν στα Σκόπια αξιωματούχοι των ΗΠΑ, της ΕΕ, του ΝΑΤΟ...

Ενα είναι, πάντως, βέβαιο: Σοβαρά προβλήματα (υψηλή ανεργία, φτώχεια, ανέχεια, εστίες αποσταθεροποίησης, κ.ά.) θα περιμένουν στη «γωνία» τον όποιο διάδοχό του...