Ετσι ή αλλιώς, πάντως, το ποσό αυτό είναι δυσθεώρητο κι ένα μεγάλο μέρος του πήγε στην αγορά μηχανημάτων και συστημάτων ηλεκτρονικής παρακολούθησης και φακελώματος. Συστήματα, τα οποία θα μείνουν και μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, όπως έχει δηλώσει ο υπουργός Δημόσιας Τάξης. Με άλλα λόγια, όχι μόνο θα πληρώνουμε για πολλά χρόνια. Οχι μόνο κάναμε ακόμη πλουσιότερες τις αμερικανικές και άλλες πολυεθνικές πώλησης συστημάτων ασφάλειας, αλλά βάζουμε κι ένα μόνιμο και άκρως επικίνδυνο μπελά στο κεφάλι μας, ο οποίος θα υπονομεύει καθημερινά τις δημοκρατικές ελευθερίες και δικαιώματα.
Παχιά και μόνο λόγια αποδείχτηκαν οι όρκοι πίστης και αφοσίωσης στην «ισότητα» των δύο φύλων, που έδιναν τα τελευταία 30 χρόνια οι ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που εναλλάσσονται στην κυβερνητική εξουσία. Αδιάψευστος μάρτυρας και τα στοιχεία της μελέτης της Τράπεζας της Ελλάδας, που δημοσιοποιήθηκε προχτές. Σύμφωνα με τη μελέτη αυτή, οι αμοιβές των γυναικών εργαζομένων στην Ελλάδα είναι, κατά μέσο όρο, 25% χαμηλότερες από τις αμοιβές των ανδρών.
Φανταστείτε, πόσο μεγαλύτερο θα ήταν το χάσμα στους μισθούς μεταξύ ανδρών και γυναικών, αν οι ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, δεν ήταν «υπέρμαχοι» της «ισότητας» των δύο φύλων! Εδώ, ισχύει η παροιμία που λέει πως «άμα έχεις τέτοιους φίλους τι τους θέλεις τους εχθρούς»...
Χάπια για να μένουν... ξάγρυπνοι οι Αγγλοι στρατιώτες που εδρεύουν στο Ιράκ, αγόρασε το υπουργείο Αμυνας της Βρετανίας και είναι έτοιμο να τα χορηγήσει...
Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει σε χτεσινό δημοσίευμά της η εφημερίδα «Γκάρντιαν», το βρετανικό υπουργείο αγόρασε μεγάλες ποσότητες του φαρμάκου «Provigil», το οποίο «βοηθά» τους στρατιώτες οι οποίοι έχουν αναπτυχθεί στο Ιράκ να παραμένουν ξύπνιοι για μεγάλα χρονικά διαστήματα...
Το ότι το συγκεκριμένο φάρμακο είναι κατασκευασμένο να χρησιμοποιείται μόνο από άτομα που πάσχουν από διαταραχές του ύπνου, δεν... απασχόλησε ιδιαίτερα τους κυβερνητικούς αξιωματούχους, ούτε βέβαια ότι οι κατασκευαστές τους τονίζουν ότι προορίζεται αυστηρά για όσους υποφέρουν από υπνηλία στη διάρκεια της ημέρας, γιατί διαφορετικά μετατρέπει το χρήστη σε βίαιο και επιθετικό άτομο...
Οι δολοφόνοι του ιρακινού λαού, απλώς θέλουν τους στρατιώτες σε... εγρήγορση, ενώ κάτω από τις συνθήκες που επικρατούν σήμερα στο Ιράκ και την ένταση της ιρακινής αντίστασης, τόσο η ενίσχυση των επιθετικών και βίαιων ενστίκτων των Βρετανών στρατιωτών, που είναι ήδη αναπτυγμένα, τους... βολεύουν απεριόριστα!
Δε γνωρίζουμε εάν και πόσο οι Αμερικανοί πολίτες γνωρίζουν τα όσα σχετίζονται με το Κυπριακό, αλλά οι Κύπριοι και οι Ελληνες είναι, κατά κανόνα, αρκετά πληροφορημένοι και γνώστες των σχετικών θεμάτων. Αναρωτιόμαστε, επομένως, ποιους νομίζει, ότι μπορεί να κοροϊδέψει ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, όταν δήλωνε προχτές, ότι οι ΗΠΑ ήταν πάντα και είναι υπέρ της πλήρους αποστρατιωτικοποίησης της Κύπρου, συμπληρώνοντας, ότι αυτό πρόβλεπε και το «σχέδιο Ανάν». Κι όχι μόνον, επειδή οι πάντες γνωρίζουν, ότι το αντίθετο προβλέπει το διαβόητο «σχέδιο Ανάν». Αλλά και για το γεγονός, πως, μόλις τις προάλλες, η κυπριακή κυβέρνηση έκανε διάβημα διαμαρτυρίας προς τις ΗΠΑ, για άλλες δηλώσεις Αμερικανού επισήμου, οι οποίες νομιμοποιούσαν τα αμερικανικής κατασκευής όπλα, που χρησιμοποιούν οι τουρκικές δυνάμεις κατοχής στη Βόρεια Κύπρο. Σημειώστε, ότι τόσο η αμερικανική νομοθεσία, όσο και ο κανονισμός του ΝΑΤΟ, δεν επιτρέπουν την πώληση ή τη διάθεση αμερικανικών όπλων σε άλλη χώρα, όταν αυτά χρησιμοποιούνται σε ενέργειες που έχουν χαρακτηριστεί και καταγγελθεί ως παράνομες από τον ΟΗΕ και διεθνείς οργανισμούς. Μάλιστα, μέχρι πριν λίγο καιρό, τόσο το αμερικανικό Πεντάγωνο, όσο και το ΝΑΤΟ, αρνούνταν ότι ο «Αττίλας» χρησιμοποιεί αμερικανικής κατασκευής όπλα.
Τόσο ήταν και είναι υπέρ της αποστρατιωτικοποίησης οι ΗΠΑ...
Πολλά και διάφορα έχουν γραφτεί και ειπωθεί τελευταία για το τραμ. Η στήλη προτιμά να σταθεί στην εικόνα των πρώτων ημερών της κυκλοφορίας του. Μια εικόνα, κάθε άλλο παρά ελκυστική, αφού οδηγεί όποιον το προτιμήσει, να μην το ξαναδοκιμάσει. Δεν είναι μόνον οι ουρές στα λιγοστά εκδοτήρια των εισιτηρίων. Ούτε το γεγονός, πως αρκετές φορές, όταν φθάνεις στο γκισέ έχουν... τελειώσει τα εισιτήρια, ενώ και τα αυτόματα μηχανήματα δε λειτουργούν - μάλλον, για τον ίδιο λόγο. Ούτε, ακόμη, πως στις ώρες αιχμής, το στοίβαγμα των επιβατών είναι απερίγραπτο, ενώ πολλές φορές η αναμονή στις στάσεις ξεπερνά τα 15 λεπτά. Το μεγάλο πρόβλημα βρίσκεται, κυρίως, στις πολύ μικρές ταχύτητες του νέου μέσου. Οταν ο όποιος επιβάτης κάνει τουλάχιστον μισή ώρα, για να φθάσει από το Σύνταγμα στη Νέα Σμύρνη ή μιάμιση περίπου ώρα για να κάνει όλη τη διαδρομή, ενώ, μονίμως πλανάται ο κίνδυνος του μπλοκαρίσματος, από το όποιο εμπόδιο βρεθεί πάνω στις ράγες, τότε το μέλλον του τραμ μόνον ευοίωνο δεν προοιωνίζεται. Και μπορεί, βέβαια, οι αρμόδιοι, να παρουσιάζουν όλα τα παραπάνω, ως προβλήματα προσαρμογής της πρώτης περιόδου, αλλά υπάρχει και η παροιμία, που λέει, η καλή (ή η κακή) μέρα από το πρωί φαίνεται...
Ο συγγραφέας παλεύοντας, επίμονα και υπόμονα, με την απώλεια γραπτών στοιχείων (έγγραφα, χάρτες, διαταγές, κλπ.) μετά την είσοδο του αποσπάσματος στην Αλβανία και το μνημοκτόνο χρόνο, συγκέντρωσε πολύ σημαντικά στοιχεία και συμπληρώνοντάς με όσα άκουσε από μαχητές του επίλεκτου αποσπάσματος, συγκρατούμενούς του στις φυλακές Τρικάλων, με μαρτυρίες άλλων μαχητών του ΔΣΕ, με βιογραφικά, φωτογραφίες, βιβλιογραφία, ευρετήρια ονομάτων και τόπων, ιστορεί την τελευταία επιχείρηση του ΔΣΕ. Μια επιχείρηση, η οποία ανατέθηκε στο επίλεκτο απόσπασμα της 1ης Μεραρχίας και διήρκεσε από τις 13 Αυγούστου έως τις 22 Σεπτεμβρίου του 1949. Μια συγκλονιστική επιχείρηση, κόντρα στην ολομέτωπη, μεγάλη επίθεση του Στρατού στις μονάδες του ΔΣΕ στο Βίτσι και το Γράμμο. Ενας μεγαλοφυής στρατιωτικός ελιγμός, ένα αληθινό ηρωικό «έπος», για τη σωτηρία όσων αγωνιστών του λαού επέζησαν από τον τετράχρονο, σχεδόν, εμφύλιο πόλεμο που προκάλεσε η αγγλο-αμερικάνική εισβολή, με τη διαφυγή τους στην Αλβανία, υπό την καθοδήγηση τριών μορφών του αγώνα.
Οι διαδοχικές ισραηλινές ηγεσίες τηρούν, εδώ και δεκαετίες, μια σταθερή σιβυλλική στάση, αρνούμενες να επιβεβαιώσουν ή να διαψεύσουν ότι το Ισραήλ έχει πυρηνικό οπλοστάσιο. Οπως χαρακτηριστικά δήλωνε ένας από τους στυλοβάτες του ισραηλινού πυρηνικού προγράμματος, πριν από λίγο καιρό -η «περιστερά» Σιμόν Πέρες- η στάση αυτή «έχει αποδειχτεί αποτελεσματική και κατά συνέπεια θα συνεχιστεί».
Το Ισραήλ δεν έχει υπογράψει τη Συνθήκη για τη Μη Διάδοση των Πυρηνικών, με αποτέλεσμα να μην υπόκειται σε κανέναν απολύτως έλεγχο από τη Διεθνή Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας. Μια πρόσφατη προσπάθεια του επικεφαλής της Επιτροπής, Μοχάμαντ αλ Μπαραντάι, να αποσπάσει έστω μια δέσμευση για έναρξη σχετικού διαλόγου, κατέληξε σε απόλυτη αποτυχία.
Παρ' όλα αυτά, δεν έχουν ποτέ ασκηθεί πιέσεις στο Ισραήλ «να ανοίξει» τα πυρηνικά του χαρτιά, σε αντίθεση, φυσικά, με μια σειρά από άλλες χώρες, όπως το Ιράν ή η ΛΔ Κορέας, και παλαιότερα το Ιράκ, οι οποίες έχουν υπογράψει τη Συνθήκη για τη Μη Διάδοση των Πυρηνικών.