Και οι τρεις είναι γνωστά στελέχη του κυβερνώντος κόμματος. Αλλωστε, το έχουν υπηρετήσει από διάφορες θέσεις μέχρι σήμερα. Είναι όμως και... ανεξάρτητοι και... αυτόνομοι, έως και λίγο «αντάρτες», κλπ., κλπ., αποτελώντας χαρακτηριστικές περιπτώσεις των κάθε λογής «ανεξάρτητων», «αυτόνομων», κλπ., κλπ., συνδυασμών και υποψηφίων ανά την Ελλάδα. Οι συγκεκριμένοι, πάντως, διεκδικούν το Δήμο Μενιδίου και είναι οι εξής: Ο απερχόμενος δήμαρχος Δ. Παπανίκας, ο πρώην Τ. Μουστακάτος και ο πρώην αντιδήμαρχος Γ. Γρηγοριάδης. Και δεν έχουν, βέβαια, την παραμικρή πολιτική διαφωνία μεταξύ τους -στο ίδιο κόμμα ανήκουν οι άνθρωποι - αλλά οι προσωπικές φιλοδοξίες και οι αναπόφευκτες προεκλογικές κόντρες δημιουργούν κινδύνους. Γι' αυτό - όπως έγραψαν τα «Νέα» - κλήθηκαν στη Χαριλάου Τρικούπη και έδωσαν υπόσχεση ότι στο δεύτερο γύρο όποιοι «μείνουν» απ' έξω θα στηρίξουν όποιον από τους τρεις θα μετέχει.

Σωστά σκέφτονται οι άνθρωποι... Αλλωστε, ο πρώτιστος στόχος της τακτικής των αναχωμάτων - ανάμεσά τους και των κάθε λογής «ανταρτών» και «αυτόνομων» - είναι ο με τον έναν ή άλλον τρόπο εγκλωβισμός των δυσαρεστημένων από την πολιτική της κυβέρνησης ψηφοφόρων. Και αλίμονο, αν οι όποιες προσωπικές φιλοδοξίες και κόντρες ακυρώνουν το στόχο αυτό...

Ας τα πάρουν, λοιπόν, υπόψη τους τα παραπάνω οι ψηφοφόροι και, ιδιαίτερα, οι εργαζόμενοι, που θέλουν να εκφράσουν πρακτικά την αγανάκτηση και τη δυσαρέσκειά τους. Ολοι όσοι και όσες θέλουν να στείλουν μήνυμα διαμαρτυρίας και καταδίκης της πολιτικής της κυβέρνησης. Ολοι όσοι και όσες θέλουν τις δημοτικές και νομαρχιακές αρχές να στέκονται αύριο στο πλευρό τους και όχι να αποτελούν το «μακρύ χέρι» της κεντρικής εξουσίας. Ολοι αυτοί, αν θέλουν το μήνυμά τους να πιάσει τόπο και να μη χάσει το στόχο του, είτε στις «ημι-πράσινες» και «γαλάζιες» εκδοχές της ίδιας λιτότητας και των ίδιων «ευρω-μονόδρομων», είτε στις κεντροαριστερές εκδοχές των αυταπατών και ψευδαισθήσεων, τότε μία και μόνη σίγουρη και εγγυημένη επιλογή έχουν: Την υπερψήφιση των αγωνιστικών και ενωτικών συνδυασμών, στους οποίους μετέχει και στηρίζει το ΚΚΕ.

Δεσμεύεται, λέει και ξαναλέει η κ. Φ. Γεννηματά, υποψήφια υπερνομάρχης του ΠΑΣΟΚ στην υπερνομαρχία Αθήνας - Πειραιά. Δεσμεύεται λέει, επίσης, όπου σταθεί κι όπου βρεθεί και ο κ. Μ. Μπεντενιώτης, υποψήφιος δήμαρχος Πειραιά. Κι αυτός του κυβερνώντος κόμματος. Οσο για τον Χρ. Παπουτσή, υποψήφιο δήμαρχο Αθήνας, δε χρησιμοποιεί αυτήν τη λέξη. Είναι περιττή. Ο Χρ. Παπουτσής δηλώνει αφοσιωμένος αποκλειστικά και ολοκληρωτικά στην Αθήνα και τους κατοίκους της...

Τώρα, σε τι δεσμεύονται όλοι οι παραπάνω ή πώς θα εκφράσουν την αφοσίωσή τους, μην το ψάχνετε. Δε χρειάζεται. Η πολιτική της κυβέρνησης φτάνει και περισσεύει για να βγάλετε τα συμπεράσματά σας...

Το 'λεγε και το ξανάλεγε προχτές στο «Φλας» ο Μ. Ανδρουλάκης: «Δεν μπορώ να το πιστέψω. Ο Παναγιώτης Φασούλας να ξερογλείφει τον Καλλίνικο στον Πειραιά. Ετσι θα βγάλουν τον Μπετενιώτη;».

Ετσι όμως γίνεται, όταν αρχίζει κανείς το γλείψιμο στους ισχυρούς. Κάποτε το σάλιο τελειώνει και αρχίζει το ξερογλείψιμο. Κι όταν φτάνεις στους πιο σκληρούς του συστήματος, τότε το γλείψιμο γίνεται επώδυνο - αλλά το συνεχίζεις. Οσο για τον Μ. Ανδρουλάκη, γιατί παραξενεύεται; Μήπως δε γνωρίζει άλλα παραδείγματα..;

Οπορτουνισμός στο τετράγωνο ή βάλθηκαν να μας τρελάνουν; Χτες η ΓΣΕΕ με ανακοίνωσή της κατήγγειλε ουσιαστικά το «Δίκτυο για τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα» για πρόκληση γεγονότων που «πλήττουν τους δημοκρατικούς θεσμούς» (αναφορά στη γνωστή πορεία). Παρακάτω, επίσης, δηλώνει ότι «οι αυτόκλητοι υπερασπιστές των όποιων ελευθεριών δεν μπορούν να εμφανίζονται ως εκφραστές της κοινωνίας». Την προηγούμενη μέρα, όμως, το βράδυ, στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ ο Π. Τριγάζης του ΣΥΝ ανακοίνωνε για λογαριασμό της ΓΣΕΕ και του Δικτύου την κοινή τους προετοιμασία ως «Κοινωνικό Φόρουμ» για τη διαδήλωση στη Φλωρεντία στις 9 Νοέμβρη «ενάντια στην Ευρώπη φρούριο» και «την καταστολή κινημάτων με πρόσχημα την πάταξη της τρομοκρατίας». Ποιος συμμαχεί με ποιον και ποιος τελικά χρησιμοποιεί τον άλλον ως κολυμπήθρα του Σιλωάμ σ' αυτήν την ιστορία; Και για ποιο λόγο άραγε θα πρέπει η εργατική τάξη να δεχτεί όλους αυτούς «καπέλο» ως δήθεν εκφραστές των δικαιωμάτων της; Η ερώτηση είναι ρητορική. Γιατί οι ρόλοι τους είναι μοιρασμένοι και γνωστοί εξαρχής και δε νομίζουμε πως χρειάζονται παραπέρα αποσαφήνιση. Αρκετή ζημιά έχουν κάνει αμφότεροι στο εργατικό κίνημα.

Αναφαίρετο δικαίωμα της «Αυγής», να σχολιάζει και να επικρίνει τις θέσεις του «Ριζοσπάστη», αλλά τις θέσεις του και όχι όσα αυτή... καταλαβαίνει. Περισσοτερα στο φύλλο της Τρίτης.

Λέμε για τον ακριβό μας σύντροφο, μέλος της Συντακτικής Επιτροπής και της Διεύθυνσης του «Ριζοσπάστη», Γιώργη Μωραΐτη και για την 3η έκδοση («Τυποεκδοτική») του βιβλίου του «Βοδονίτσα (Κάστρο των Θερμοπυλών)», τα συγγραφικά δικαιώματα από το οποίο τα δωρίζει στον «Πολιτιστικό, Μορφωτικό, Περιβαλλοντικό, Εξωραϊστικό Σύλλογο Μενδενίτσας». Σημειώνουμε ότι η 3η έκδοση, προλογισμένη από τον Δημήτρη Φαφούτη, αποτελείται από πέντε κεφάλαια και ένα Παράρτημα, όπως και οι προηγούμενες εκδόσεις, αλλά διαφέρει στα εξής: Η συμπληρωματική ύλη του παλιού Παραρτήματος μεταφέρθηκε στα πέντε κεφάλαια, ενώ στο νέο Παράρτημα περιλαμβάνονται νέα, συμπληρωματικά κείμενα και στοιχεία και πλουσιότερη βιβλιογραφία, καθώς ο Γ. Μωραΐτης, τελειοθηρικά, συνεχίζει να ερευνά την ιστορία του πανέμορφου, καστροστεφανωμένου από τα ομηρικά χρόνια χωριού του. Της Τάρφης κατά τον Ομηρο, ή Φαρύγαι, που συμμετείχε στον Τρωικό Πόλεμο, στη μάχη των Θερμοπυλών, και η οποία επέζησε στους ρωμαϊκούς και βυζαντινούς χρόνους. Της ισχυρής «Μαρκιωνίας της Βοδονίτσας», στα φραγκοκρατούμενα χρόνια. Της τουρκοκρατούμενης Βοδονίτσας, που απαθανατίζεται σε κλέφτικα τραγούδια. Της Βοδονίτσας του '21. Της μεταπελευθερωτικής Μεντενίτσας, με τις ανταρσίες του 1831 και 1848. Σπουδαίο κεφάλαιο αποτελούν τα γερμανοκρατούμενα χρόνια, τότε που η Βοδονίτσα ήταν ένα από τα «κάστρα» της Εθνικής Αντίστασης, τόσο ηρωικό που οι ναζί την κατάκαψαν απ' άκρου σ' άκρον. Μάρτυρες οι φωτογραφίες του βιβλίου.

- Την Κυριακή

που έρχεται

ποιους να ψηφίσω

πρέπει;

- Οποιους σου δείξει,

φίλε μου,

η άδεια σου

η τσέπη,

εκεί που δεν

σου άφησαν

οι μπαγαπόντες

λέπι!

* * *

- Να κάνω λες

επιλογή

έτσι καλά

και σώνει;

- Αν έχεις φίλε

ενδοιασμούς

ρώτησε

και τη «ζώνη»

τις τράκες

την αναδουλειά

και ό,τι

σε σκοτώνει!

* * *

- Κι αν παραβλέψω

όλα αυτά

κι ίδιους

ψηφίσω πάλι;

- Από Δευτέρα

θα χτυπάς

ξανά τ' άδειο

κεφάλι!

Γρηγοριάδης Κώστας

Ομως, μέχρι τις 13 του Οκτώβρη, ο Βόισλαβ Κοστούνιτσα δεν έχει και πολλά περιθώρια για να πείσει τους ψηφοφόρους, που τον ανέδειξαν πρώτο την περασμένη Κυριακή, να επανέλθουν στις κάλπες. Κάτι το οικονομικό - πολιτικό αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει η χώρα λόγω της νεοφιλελεύθερης πολιτικής του (πρώην συμμάχου του) πρωθυπουργού Ζόραν Τζίντζιτς, κάτι (αν όχι ιδίως...) η - παρά τις κορόνες, αναποτελεσματική - στάση που έδειξε σε κρίσιμα γεγονότα (σύλληψη - παραπομπή Μιλόσεβιτς) δε φαίνεται να πείθουν εύκολα πως οι προεκλογικές υποσχέσεις του (για αλλαγή) στέκουν... στέρεα.

Γι' αυτό και πολλοί προβλέπουν πως την επόμενη Κυριακή, ο Κοστούνιτσα δεν έχει σίγουρο το ραντεβού με την εξουσία. Ενδέχεται, λένε, να τον «υπερκεράσει»... η αποχή, που εκτιμάται πως θα ξεπεράσει το 50%. Εάν αυτό συμβεί, τότε η Σερβία θα εισέλθει για τα καλά στην τροχιά όχι μόνον της επανάληψης των προεδρικών εκλογών, αλλά και της προκήρυξης πρόωρων γενικών και ομοσπονδιακών...