«Απαράδεκτο, αλλά μεμονωμένο περιστατικό», χαρακτήρισε προχτές ο Γ. Παπαντωνίου την κλοπή οπλισμού από στρατόπεδο της Κω. Και μέρες που είναι, ας μην του χαλάσουμε το χατίρι. Φανταζόμαστε, όμως, ότι δε θα διαφωνεί με την εκτίμηση ότι οι πλημμελείς - όπως χαρακτηρίστηκαν - συνθήκες λειτουργίας και φύλαξης του συγκεκριμένου στρατοπέδου, κάθε άλλο παρά είναι μεμονωμένο περιστατικό. Και το γεγονός αυτό δεν αντιμετωπίζεται, ούτε με την ...τυχαία δημοσιοποίηση των ποινών, ταυτόχρονα με τη συνέντευξη Τύπου του κ. υπουργού, ούτε με τους ΝΑΤΟικής έμπνευσης και επεξεργασίας εκσυγχρονισμούς, που ανακοίνωσε. Το επίπεδο οργάνωσης, ετοιμότητας, κλπ., ενός εθελοντικού στρατού εξαρτάται - πρώτα και κύρια - από τη συνειδητή συμμετοχή και το ηθικό του έμψυχου δυναμικού του. Με άλλα λόγια, από το ξεκάθαρο περιεχόμενο του πατριωτικού ρόλου και χαρακτήρα του, ως δύναμης υπεράσπισης της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας, και μια σειρά άλλους παράγοντες, όπως η δημοκρατική του λειτουργία, οι αξιοπρεπείς συνθήκες ζωής και εκπαίδευσης των στρατευμένων, κλπ.

Για όλ' αυτά, όμως, δεν ακούσαμε να πει τίποτε ο κ. υπουργός...

Προφανώς, το γεγονός εντάσσεται στη γενικότερη προσπάθεια της τουρκικής ηγεσίας, να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις εκδημοκρατισμού, που της έχει θέσει η ΕΕ... Μιλάμε για την προχτεσινή απόφαση δικαστηρίου του ψευδοκράτους του Ντενκτάς, το οποίο καταδίκασε και διέταξε τη φυλάκιση για έξι μήνες του αρχισυντάκτη Σενέρ Λεβέντ και του δημοσιογράφου Μεμντούχ Ανέρ, της εφημερίδας «Αφρίκα» (πρώην «Αβρούπα»). Οι δύο δημοσιογράφοι καταδικάστηκαν για δυσφημιστικό - σύμφωνα με τους δικαστές - άρθρο εναντίον του Ντενκτάς, του κατοχικού στρατού και της Τουρκίας. Και προς αποφυγήν του πειρασμού της τυχόν επανάληψης, τους επέβαλε επιπλέον και εγγύηση 5 δισ. τουρκικών λιρών, ποσόν το οποίο θα καταβάλουν, αν υποπέσουν στο μέλλον στο ίδιο «σφάλμα».

Κι αν θέλετε να πάρετε μια γενικότερη «γεύση» της ...ελευθεροτυπίας, που επικρατεί στο «κράτος» του Ντενκτάς, σημειώνουμε ότι σε βάρος Τουρκοκυπρίων δημοσιογράφων εκκρεμούν τη στιγμή αυτή 400 συνολικά υποθέσεις για «λίβελο».

Ούτε ένα, ούτε δύο, ούτε τρία, αλλά 3,3 δισεκατομμύρια δολάρια (περίπου 1,3 τρισεκ. δραχμές) «έβγαλαν», τη διετία 1999 - 2000, δυο εκατοντάδες μεγαλοστελέχη (διευθύνοντες σύμβουλοι, πρόεδροι, κλπ.) των 25 μεγαλυτέρων εισηγμένων στο χρηματιστήριο αμερικανικών επιχειρήσεων, οι οποίες στο τελευταίο 18μηνο πτώχευσαν, προκαλώντας απώλειες εκατοντάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων σε όσους «επενδυτές» είχαν αγοράσει μετοχές τους και, βέβαια, την απώλεια 100.000 θέσεων εργασίας. Πώς το κατάφεραν; Με πολύ απλό τρόπο. Στη διάρκεια της προαναφερόμενης διετίας, που η Γουόλ Στριτ γνώριζε μέρες δόξας και οι τιμές των μετοχών βρίσκονταν ψηλά, πούλησαν μεγάλο μέρος των μετοχών -αν όχι όλες- που είχαν στην ιδιοκτησία τους. Αποκόμισαν έτσι τεράστια ποσά, ενώ την ίδια στιγμή, οι εταιρίες τους βάδιζαν ήδη προς την καταστροφή, την οποία, στον ένα ή άλλο βαθμό, τουλάχιστον γνώριζαν...

Την αποκάλυψη έκανε πρόσφατα η εφημερίδα «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς». Και μπορεί, βέβαια, να αναζητά τις αιτίες του φαινομένου στην ανθρώπινη απληστία, αλλά οι πραγματικές και βαθύτερες ρίζες του βρίσκονται στο ίδιο το σύγχρονο καπιταλιστικό σύστημα.

ΥΓ: Γιατί, δεν κάνουν οι αρμόδιες αρχές μια ανάλογη έρευνα και στο δικό μας χρηματιστήριο, ιδιαίτερα την περίοδο της μεγάλης ανόδου και της αμέσως μετά κατρακύλας του; Εχει κανείς αμφιβολία ότι τα αποτελέσματά της θα είναι άκρως ενδιαφέροντα;

Τον προ 40ετίας περίπου νόμο 4.000, περί «τεντιμποϊσμού», τον θυμάστε; Αν όχι, δεν πειράζει. Θα καταλάβετε, διαβάζοντας τη σύγχρονη, αλά γαλλικά, εκδοχή του. Η γαλλική Εθνοσυνέλευση, λοιπόν, ψήφισε πρόσφατα νόμο, σύμφωνα με τον οποίο επιβάλλεται ποινή φυλάκισης έξι μηνών και πρόστιμο 7.500 ευρώ, σε όποιο μαθητή επιδείξει ασέβεια στο πρόσωπο του δασκάλου του. Κι όταν λέμε ασέβεια, δεν εννοούμε, βέβαια, την οποιαδήποτε χειροδικία μαθητών κατά δασκάλων ή επίθεση εναντίον της σωματικής ακεραιότητας των δεύτερων. Αλλωστε, οι όποιες τέτοιες πράξεις κολάζονταν και από τη μέχρι τώρα γαλλική νομοθεσία και προκαλούσαν την αυτεπάγγελτη παρέμβαση του εισαγγελέα. Ο όρος ασέβεια του νέου νόμου αφορά στις όποιες περιπτώσεις φραστικής επίθεσης των μαθητών εναντίον των δασκάλων τους. Και δε γνωρίζουμε, βέβαια, τις ακριβείς διατυπώσεις του νόμου ή, με ποιο τρόπο θα διακρίνεται η ασέβεια από την επίμονη, έστω, διατύπωση μιας διαφωνίας, κλπ., αλλά το μέτρο είναι, τουλάχιστον, αντιεκπαιδευτικό και αντιπαιδαγωγικό.

Τουλάχιστον 775 όπλα και 400 λαπ τοπ (φορητοί ηλεκτρονικοί υπολογιστές), με άγνωστο περιεχόμενο, εξαφανίστηκαν από υπηρεσίες του FBI, της υπηρεσίας Μετανάστευσης και τριών ακόμη μηχανισμών του αμερικανικού υπουργείου Δικαιοσύνης, σε διάστημα δύο χρόνων, σύμφωνα με έκθεση της αμερικανικής κυβέρνησης, στοιχεία της οποίας δημοσίευσε χτες το «Εθνος». Προφανώς, για να ...παρηγορήσει τον Γ. Παπαντωνίου.

Ο Ντερβίς τόσο στη συνάντησή του, την Παρασκευή, με τον Ετσεβίτ, όσο και στην ανακοίνωση της παραίτησής του χτες, έθεσε θέμα «ένωσης της τουρκικής Κεντροαριστεράς». Δεν έγινε γνωστό αν και τι απάντησε ο Ετσεβίτ.

Το θέμα καθόλου δεν αφορά πρόσωπα. Ο πρώην αντιπρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας εξέφρασε τις επιθυμίες όχι μόνο της τουρκικής αστικής τάξης, αλλά κι εκείνων των δυνάμεων, εντός και εκτός χώρας, που θέλουν μια «φιλοευρωπαϊκή» ηγεσία στην Αγκυρα, και, το σημαντικότερο για τους πάτρωνες του Ντερβίς στην Ουάσιγκτον --όχι μόνο στα χρηματοοικονομικά ιδρύματα-- μια σταθερή, και «συνεργάσιμη» στα αμερικανικά σχέδια για το Ιράκ και γενικότερα για τη Μέση Ανατολή, κυβέρνηση. Υπάρχει βέβαια ένα μικρό πρόβλημα: κανείς δε ρώτησε τον τουρκικό λαό για όλ' αυτά...

Διάφορα προπαγανδιστικά επιτελεία του συστήματος πασχίζουν, με αφορμή την «υπόθεση 17Ν», να «βγάλουν λάδι» τη σχέση μυστικών υπηρεσιών - ιμπεριαλιστικών κρατών και μάλιστα των αμερικανικών, με τέτοιου τύπου τρομοκρατικούς μηχανισμούς. Και συνδυάζουν αυτή τους την προσπάθεια με την προσφιλή τους θεωρία περί «σχέσεων κομμουνιστικής Αριστεράς και τρομοκρατίας». Ετσι ο Γ. Καρελιάς, στην «Ελευθεροτυπία», αφού αναφέρει ότι «ο χώρος της Αριστεράς έχει πάθει την πλάκα του», συνεχίζει με το ότι «η θεωρία της κομμουνιστικής Αριστεράς ότι η "17 Νοέμβρη" είναι δημιούργημα των Αμερικανών και των μυστικών υπηρεσιών τους, είναι βολική για πολλούς αλλά μάλλον δεν πατάει πλέον γερά στα πόδια της... αν οι Αμερικανοί ήταν πίσω απ' όλ' αυτά είναι πολύ λογικό να ήθελαν να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση... διότι τώρα δεν μπορούν εύκολα να εκβιάζουν και να απειλούν, επικαλούμενοι αυτή την τρομοκρατική δράση στην Ελλάδα». Φαίνεται πως ορισμένοι σ' αυτόν τον τόπο κάνουν πως δε γνωρίζουν, ή θέλουν να ξεχνούν το ρόλο των Αμερικάνων στην Ελλάδα και όχι μόνο. Γιατί η νεότερη Ιστορία της χώρας μας και διεθνώς έχει άπειρα παραδείγματα, που δείχνουν ότι οι ΗΠΑ, όπως και άλλες ηγετικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, διαμορφώνουν μηχανισμούς πίεσης και πάνω σε κυβερνήσεις που δεν αμφισβητούν όχι μόνο τον καπιταλισμό, αλλά ούτε την ιμπεριαλιστική κυριαρχία. Ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις ακόμη και δικές τους. Μήπως η CIA δεν είχε σχέσεις με τις «Ερυθρές Ταξιαρχίες» στην Ιταλία και είχε βάλει το «χεράκι» της στην «υπόθεση Μόρο»; Μήπως δεν έχει από τη δεκαετία του '70 ακόμη, τότε που άρχισε τις δολοφονίες η «17Ν», αποκαλυφθεί το «εγχειρίδιό» της για τη χρησιμοποίηση ή ακόμη και το στήσιμο «τρομοκρατικών ομάδων» με δήθεν αριστερή ιδεολογία προκειμένου να εκβιάζει κυβερνήσεις καπιταλιστικών κρατών; Μήπως ο Τ.Μίλλερ δεν παρεμβαίνει καθημερινά και εκβιαστικά στην υπόθεση; Ας τ' αφήσει λοιπόν αυτά. Η υπόθεση έχει και συνέχεια, που μπορεί κάποιοι άλλοι να βρεθούν προ εκπλήξεων.