Στον έναν κλάδο με υψηλή κερδοφορία, αυτόν των Τηλεπικοινωνιών, στα τηλεφωνικά κέντρα της απίστευτης εντατικοποίησης, η εργοδοσία μοιράζει ηρεμιστικά χάπια στους «στρεσαρισμένους» εργαζόμενους. Πρόσφατο είναι το παράδειγμα τηλεφωνήτριας που είχε πάθει εγκεφαλικό, αλλά δίχως διάγνωση της χορηγήθηκε ηρεμιστικό στο χώρο δουλειάς, με αποτέλεσμα σήμερα να δίνει μάχη για τη ζωή της. Σε άλλη μεγάλη πολυεθνική του ίδιου κλάδου, η εργοδοσία σχεδιάζει 60 απολύσεις μέχρι το τέλος του χρόνου. Την ίδια ώρα, στον κερδοφόρο κλάδο του Φαρμάκου απολύθηκαν 50 εργαζόμενοι σε ένα βράδυ και στα Τρόφιμα, σε μεγάλη γαλακτοβιομηχανία, απολύθηκε εργαζόμενος επειδή ζήτησε να πληρώνεται τις υπερωρίες και τα νυχτερινά. Ολα τα παραπάνω είναι ένα μικρό μόνο δείγμα τού τι επικρατεί στους χώρους δουλειάς και μάλιστα σε κλάδους που χαρακτηρίζονται «πιλότοι» στην ανάπτυξη. Η ειρωνεία είναι ότι τα περιστατικά αυτά συνέβησαν ή κορυφώθηκαν τον τελευταίο μήνα, παράλληλα με τη συζήτηση για τον «αναπτυξιακό» νόμο της ΝΔ με τίτλο «Επενδύω στην Ελλάδα», η οποία έδωσε αφορμή σε ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα να ...ανανεώσουν τους όρκους πίστης στην πολιτική στήριξης της καπιταλιστικής ανάπτυξης, που υποτίθεται ότι θα φέρει ευημερία στους εργαζόμενους και το λαό! Τα παραδείγματα όμως που αναφέραμε δείχνουν ποια είναι τα υλικά αυτής της ανάπτυξης: Δουλειά χωρίς ανάσα, ένταση της εκμετάλλευσης, εργοδοτικό ξεσάλωμα κι από πάνω παχυλές επιδοτήσεις στους καπιταλιστές. Γι' αυτό, όπως ξεστόμισαν οι υπουργοί τα παχιά τους λόγια για τη «νέα Ελλάδα», έτσι πρέπει κάθε τους λέξη να πάει στο καλάθι των αχρήστων από την εργατική τάξη και να γίνει ένας επιπλέον λόγος για πιο αποφασιστική οργάνωση του αγώνα.

Με αφορμή την ψήφο των αποδήμων, πληθαίνουν τις τελευταίες μέρες οι κυβερνητικές φωνές, που προσπαθούν από την πίσω πόρτα να επαναφέρουν το ζήτημα της ανεξέλεγκτης αναγνώρισης του δικαιώματος της ψήφου σε όλους τους Ελληνες του εξωτερικού, με μοναδικό κριτήριο το «δίκαιο του αίματος», «χαϊδεύοντας» παράλληλα τα αυτιά ενός «εν δυνάμει» εκλογικού ακροατηρίου στο εξωτερικό. Ενδεικτική και όχι μοναδική περίπτωση αποτελεί ο υφυπουργός Εξωτερικών, αρμόδιος για τον απόδημο ελληνισμό, Αν. Διαματάρης, ο οποίος έλεγε τις προάλλες στο ελληνικό πρόγραμμα της ραδιοφωνίας SBS ότι «ο Ελληνας δεν σταματάει να είναι Ελληνας, μετά από 35 ή 40 ή 10 ή 20 χρόνια» και ότι το όριο των 35 ετών απουσίας από την Ελλάδα «έγινε δεκτό προς το παρόν για να προχωρήσει η συζήτηση». Χαρακτήρισε επίσης «σοβαρό λάθος, αν όχι και ντροπή» αυτό το όριο και εξέφρασε την ελπίδα «μέχρι που να φτάσουμε στο τέλος αυτού του διαλόγου, να καταλάβουν και τα κόμματα που προωθούν τέτοιες παράλογες διατάξεις ότι ο Ελληνας είναι Ελληνας για όλη του τη ζωή». Θυμίζουμε ότι παρόμοιες απόψεις εξέφρασε το ΜέΡΑ25, σιγοντάροντας την αρχική πρόθεση της κυβέρνησης να αναγνωρίσει το δικαίωμα ψήφου σε όλους ανεξαιρέτως τους απόδημους με ελληνική ιθαγένεια, «ξεχειλώνοντας» μέχρι εκεί που δεν πάει και αλλοιώνοντας το εκλογικό σώμα. Αν κρίνουμε μάλιστα από τις δηλώσεις υπουργών της ΝΔ και άλλων στελεχών της, ο στόχος αυτός κάθε άλλο παρά εγκαταλείπεται...

Σε μια ομιλία γεμάτη από ιστορικές αυθαιρεσίες, ο Κυρ. Μητσοτάκης αναφέρθηκε στα 2.500 χρόνια από τους Περσικούς Πολέμους, λέγοντας ανάμεσα σε άλλα ότι «οι αντιστίξεις εκείνης της περιόδου ηχούν διδακτικά στο παρόν, καθώς επισημαίνουν τη σημασία της ειρήνης στην ανέκαθεν φουρτουνιασμένη Ανατολική Μεσόγειο» και προσδίδουν, όπως υποστήριξε, «νέο νόημα στον ρόλο της σημερινής Ελλάδας ως παράγοντα σταθερότητας στην περιοχή», εννοώντας προφανώς την αναβαθμισμένη εμπλοκή της χώρας στα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια και τους ανταγωνισμούς. Σε άλλο σημείο της ομιλίας του, αναφερόμενος στις «σύγχρονες προκλήσεις» που αντιμετωπίζει η Ελλάδα, μίλησε για «κύματα προσφύγων και μεταναστών» που «πολιορκούν τώρα τις χώρες», λες και η προσφυγιά είναι κάτι σαν τα καιρικά φαινόμενα και όχι αποτέλεσμα των ιμπεριαλιστικών πολέμων και σχεδιασμών, στους οποίους συμμετέχει ολοένα και πιο εκτεταμένα η χώρα μας. Μετά από αυτό το ...διδακτικό μάθημα Ιστορίας που παρέδωσε ο πρωθυπουργός, δεν είναι απίθανο στην επέτειο της μάχης του Γρανικού να ακούσουμε πως οι 21 αποστολές του ΝΑΤΟ, στις οποίες συμμετέχει η χώρα σε όλα μήκη και πλάτη της υφηλίου, αποτελούν ιστορική συνέχεια ...των στρατευμάτων του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

1795 Γεννιέται ο μουσουργός Νικόλαος Μάντζαρος, συνθέτης του ελληνικού Εθνικού Υμνου.

1905 Συγκροτείται το Σοβιέτ των αντιπροσώπων των εργατών της Πετρούπολης.

1916 Γεννιέται ο Γάλλος σοσιαλδημοκράτης πολιτικός Φρανσουά Μιτεράν, Πρόεδρος της Γαλλίας (1981 - 1995).

1944 Η μεγαλύτερη ναυμαχία όλων των εποχών, μεταξύ των ΗΠΑ και της Ιαπωνίας, λήγει στον Κόλπο του Λέιτε (Φιλιππίνες), με αποφασιστική νίκη των πρώτων.

1948 Σκοτώνεται σε ενέδρα της Χωροφυλακής, στη θέση «Πλακοσέλι» της Κρήτης, ο Γιώργης Τσιτήλος, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

1952 Η «Αυγή», όργανο της ΕΔΑ, γίνεται καθημερινή εφημερίδα.

1957 Πεθαίνει ο μεγάλος λογοτέχνης Νίκος Καζαντζάκης.

1961 Τρεις μέρες πριν από τις εκλογές της 29ης Οκτώβρη, δολοφονείται στον Επτάλοφο Θεσσαλονίκης ο Στέφανος Βελδεμίρης, στέλεχος της Νεολαίας της ΕΔΑ.

1971 Η Σοβιετική Επιτροπή Αλληλεγγύης προς τον ελληνικό λαό απαιτεί εκ μέρους του σοβιετικού λαού το σταμάτημα της χουντικής τρομοκρατίας, την άμεση απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων και την αποκατάσταση της δημοκρατίας στην Ελλάδα.

1972 Πεθαίνει ο Ρωσοαμερικανός αεροναυπηγός Ιγκόρ Σικόρσκι, εφευρέτης του ελικοπτέρου.

1979 Υπέρ της παραχώρησης ευρύτατης αυτονομίας στη Χώρα των Βάσκων και στην Καταλονία ψηφίζουν με συντριπτική πλειοψηφία οι κάτοικοι και των δύο αυτών περιοχών. Η οργάνωση ΕΤΑ ανακοινώνει ότι θα συνεχίσει τη δράση της κατά της κυβέρνησης της Μαδρίτης.

1979 Ο Πρόεδρος - δικτάτορας της Νότιας Κορέας, στρατηγός Παρκ Τσουνγκ Χι, δολοφονείται από τον επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών της χώρας.

1466 Γεννιέται ο Ολλανδός θεολόγος Χέερτ Χέερτσεν (Ερασμος).

1782 Γεννιέται ο Ιταλός συνθέτης και βιρτουόζος του βιολιού Νικολό Παγκανίνι.

1920 Το βρετανικό Κοινοβούλιο ψηφίζει την «Πράξη για τις έκτακτες αρμοδιότητες» εναντίον του απεργιακού κινήματος.

1922 Εχοντας το «πράσινο φως» από την Ιταλική Συνομοσπονδία της Βιομηχανίας, το αστικό πολιτικό σύστημα και το Βατικανό, ο Μουσολίνι εκδίδει διαταγή για «πορεία εναντίον της Ρώμης». Την επόμενη μέρα εισέρχεται ανενόχλητος στην πρωτεύουσα, αναλαμβάνοντας την εξουσία για λογαριασμό της ιταλικής άρχουσας τάξης.

1941 Ο λαός της Αθήνας διαδηλώνει ενάντια στους κατακτητές, στην πρώτη επέτειο της επίθεσης των Ιταλών φασιστών κατά της Ελλάδας.

1946 Εκλογές στη Βουλγαρία. Το Κομμουνιστικό Κόμμα έρχεται πρώτο λαμβάνοντας το 53,9%. Ο Γκεόργκι Δημητρόφ γίνεται Πρόεδρος της Βουλγαρίας.

1951 Ορκίζεται η κυβέρνηση του Ν. Πλαστήρα, στην οποία συμμετείχαν η ΕΠΕΚ και το Κόμμα των Φιλελευθέρων.