Παπαγεωργίου Βασίλης

Εδώ και καιρό, όμως, τα πράγματα έχουν αλλάξει. Οι «εκσυγχρονιστικές» πολιτικές των κυβερνώντων, οι «μεταρρυθμίσεις» κλπ., κλπ., προσαρμόζουν και τα Συντάγματα, τους νόμους κ.ά., στη σύγχρονη ταξική πραγματικότητα. Με άλλα λόγια, δε βολεύονται πλέον ούτε καν με την τυπική, αόριστη και λειψή κατοχύρωση κάποιων δικαιωμάτων και προχωρούν στο δραστικό πετσόκομμά τους. Τα πάντα πρέπει να προσαρμοστούν και να υπηρετούν τις λογικές της «παγκοσμιοποίησης», τους «νόμους της αγοράς» και τη ζούγκλα του ανταγωνισμού. Η μεγιστοποίηση του καπιταλιστικού κέρδους αναδείχνεται σε ύψιστη και μοναδική αξία. Ολα τ' άλλα περιττεύουν...

Παρατηρήστε λίγο, τι γίνεται γύρω σας, με την αναθεώρηση του Συντάγματος, τον επικείμενο «τρομονόμο», τις κυβερνητικές πολιτικές αναδιάρθρωσης των εργασιακών σχέσεων, της Παιδείας, της Υγείας, της Ασφάλισης κλπ., κλπ. και θα δείτε, ότι έχουμε απόλυτο δίκιο.

Κι αν θέλετε, μια ακόμη απόδειξη όλων όσων γράφουμε στο διπλανό σχόλιο και της σύγχρονης λογικής των «εχόντων και κατεχόντων», διαβάστε το παρακάτω απόσπασμα από το προχτεσινό σημείωμα του Ι. Κ. Πρετεντέρη στο «Βήμα»: «Με άλλα λόγια, σωστές οι αρχές και καλό είναι να τις σεβόμαστε, αλλά στα κανάλια κάνουν κουμάντο τα κανάλια. Κανένας άλλος! Τα κανάλια αποφασίζουν ποιον και πότε θα καλέσουν. Ποιον και πότε θα ρωτήσουν. Ποιος και πότε θα συζητήσει με ποιον».

Και το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της δημοκρατικής ενημέρωσης, της ισότητας και του πλουραλισμού στην προβολή απόψεων και ρευμάτων κλπ., κλπ.; Ε, αυτές είναι οι αρχές, που όσο υπάρχουν,... καλό είναι να τις σεβόμαστε, αλλά δε μειώνουν στο παραμικρό το κουμάντο και όσα αυτό συνεπάγεται.

Βάλτε τώρα, στη θέση της λέξης κανάλια, τις λέξεις εργοστάσια και τόποι δουλιάς, νοσοκομεία και σχολεία και κάθε άλλον τομέα ή πλευρά της δημόσιας ζωής και εφαρμόστε τη λογική του Ι. Κ. Π., για να καταλάβετε ποια κοινωνία οικοδομούν σήμερα. Σωστές οι αρχές και καλό είναι να τις σεβόμαστε - όσο υπάρχουν - αλλά κουμάντο κάνουν οι «έχοντες και κατέχοντες» και κανένας άλλος.

Μπορεί ο παγκόσμιος πληθυσμός να ξεπεράσει τα 9 δισεκατομμύρια άτομα, μέχρι το 2050, όπως προβλέπει η έκθεση του Ταμείου του ΟΗΕ για τον πληθυσμό, αλλά αυτό δε σημαίνει πως θα αυξηθεί ο πληθυσμός και κάθε χώρας. Για παράδειγμα, ο πληθυσμός των δυτικοευρωπαϊκών χωρών θα σημειώσει μικρή μείωση, όπως και ο πληθυσμός της Ελλάδας, ενώ αυτός των χωρών του «τρίτου κόσμου» θα σημειώσει σοβαρή αύξηση.

Οι πλέον δραματικές μειώσεις πληθυσμών, όμως, προβλέπονται για τη Ρωσία, την Ουκρανία και τη Γεωργία. Στις επόμενες πέντε δεκαετίες ο πληθυσμός της πρώτης θα μειωθεί από 28 έως 40%, σημειώνει η έκθεση του ΟΗΕ. Δηλαδή, από 147 εκατομμύρια κατοίκους, που είχε η Ρωσία το 1989, μπορεί να πέσει και στα 100 εκατομμύρια το 2050. Σύμφωνα με τη γαλλική εφημερίδα «Λε Μοντ», οι ταχύτατοι ρυθμοί μείωσης του ρώσικου πληθυσμού «θέτουν σε κίνδυνο την επιβίωση του έθνους». Μια κατάσταση, η οποία οφείλεται στα πολλά και ποικίλα προβλήματα της μετασοβιετικής Ρωσίας, σημειώνει η γαλλική εφημερίδα. `Η, στην παλινόρθωση του καπιταλισμού και στο γκρέμισμα των σοσιαλιστικών κατακτήσεων, θα λέγαμε εμείς.

Τελικά αυτοί οι συνταξιούχοι είναι πολύ σαματατζήδες. Δε φτάνει που συνωστίζονται μπροστά στις τράπεζες καθημερινά και εμποδίζουν την απρόσκοπτη λειτουργία τους. Που κάθε βράδυ «εισβάλλουν» στα δελτία των ειδήσεων και γίνονται πρωταγωνιστές αυτής της θλιβερής κατάστασης. Που διαμαρτύρονται και καταριούνται την κυβέρνηση και τις υπηρεσίες της. Που αμφισβητούν το κοινωνικό της πρόσωπο. Ολοι αυτοί - τα περίφανα γηρατειά ντε - είναι η αιτία, να μη μαθαίνουν οι Ελληνες πολίτες, ορισμένα συνταρακτικά γεγονότα και αποφάσεις της κυβέρνησης.

Ετσι ο υφυπουργός Εργασίας Χρ. Πρωτόπαππας - μέσω της ΕΡΑ - ανέλαβε να μας υπογραμμίσει ότι «μέσα στη φασαρία που ξέσπασε, χάθηκε πραγματικά ένα πολύ σημαντικό γεγονός»! Ποιο είναι αυτό; «Οτι η κατώτερη σύνταξη γήρατος, συμπεριλαμβανομένου του ΕΚΑΣ, έχει πάει στις 152.000 δραχμές». Δε θα θέλαμε να χαλάσουμε τη... μεγάλη γιορτή των συνταξιούχων, για το... σημαντικό αυτό γεγονός, υπενθυμίζοντάς τους, ότι μόνο μια μικρή μερίδα τους, παίρνει το ΕΚΑΣ. Θα τους προτείναμε, όμως, αντί να συνωστίζονται και να ταλαιπωρούνται μπροστά στις θύρες των τραπεζών, να περάσουν από το γραφείο του υφυπουργού και πρώην συνδικαλιστή, για να εισπράξουν τις 152.000 δραχμές.

«Ο Αμερικανός Πρόεδρος ανέφερε ότι εκτιμά ιδιαίτερα το ρόλο της Ελλάδας για την ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή»...

Πρόκειται για απόσπασμα από την ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού, σχετικά με την τηλεφωνική επικοινωνία που είχαν ο Τζ. Μπους με τον Κ. Σημίτη. Και, πράγματι, είναι πολύ λογικό να «εκτιμά» και να «υπολήπτεται» ο Μπους το ρόλο της Ελλάδας και της κυβέρνησης Σημίτη, συγκεκριμένα, στην περιοχή. Αλλωστε, η συμβολή του κ. Σημίτη στην «ειρήνη» και στη «σταθερότητα» των Βαλκανίων - όπως τα εννοούν οι ΗΠΑ - είναι ...αναμφισβήτητη. Τι να πρωτοθυμηθείς; Το «ευχαριστούμε τις ΗΠΑ», την υπογραφή υπέρ της ΝΑΤΟικής επιδρομής κατά της Γιουγκοσλαβίας, τη μετατροπή της Ελλάδας σε προγεφύρωμα των πεζοναυτών της KFOR... Συνεπώς και σεις να ήσασταν Μπους, την ίδια εκτίμηση θα είχατε στον κ. Σημίτη...

Μόνο 220 άτομα - 178 για νοσηλευτικό και παραϊατρικό προσωπικό και 42 για διοικητικές υπηρεσίες - θα προσληφθούν στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας, ανακοίνωσε ο περιφερειάρχης Θεσσαλίας, Γ. Καρατζιώτης. Τώρα, γιατί ο περιφερειάρχης εμφανίστηκε περιχαρής και υπερήφανος γι' αυτό, δεν κατάλαβαν οι Θεσσαλοί, καθώς αυτές οι προσλήψεις που γίνονται με το σταγονόμετρο δεν εξασφαλίζουν την ομαλή λειτουργία του νοσοκομείου, το οποίο υπολειτουργεί. Οταν η διοίκηση του Πανεπιστημιακού - η οποία κάθε άλλο παρά υπερδιεκδικητική είναι - ζητάει να γίνουν φέτος, τουλάχιστον, 650 προσλήψεις νοσηλευτικού και παραϊατρικού προσωπικού κυρίως, ώστε να ξεκινήσει η κανονική λειτουργία του νοσοκομείου, αντιλαμβάνεται κανείς ότι για το υπουργείο Υγείας - και παρά τις περί του αντιθέτου δημόσιες δεσμεύσεις του Αλ. Παπαδόπουλου - δεν αποτελεί προτεραιότητα η αναβάθμιση του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Λάρισας, για να καλυφθούν οι ανάγκες τριτοβάθμιας φροντίδας υγείας του 1.000.000 κατοίκων της Θεσσαλίας και της ευρύτερης περιοχής. Αλλά πού να κάνουν τα παράπονά τους οι Θεσσαλοί; Μήπως στον «ΠΕΣΥάρχη» Γ. Πάγκαλο, τον οποίο διόρισε ο υπουργός Υγείας να «κουμαντάρει» τη λειτουργία του ΕΣΥ στη Θεσσαλία; Μα, αυτός έρχεται για να επιβλέπει, επιτόπου, την εφαρμογή της κυβερνητικής πολιτικής για την πλήρη υποβάθμιση της δημόσιας Υγείας...

«Πρωταγωνιστής» του μυθ-ιστορήματος είναι ο καταγόμενος από τη Φυλή της Αττικής, από το Δήμο Στειριέων, γιος του πλούσιου Λύκου, που διδάχθηκε την ποίηση, τη μουσική και τη ρητορική. Πρόκειται για τον μετέπειτα στρατηγό Θρασύβουλο, τον πιστό συμπαραστάτη της Δημοκρατίας του Περικλή, ο οποίος δεν πολέμησε μόνο τους Σπαρτιάτες στη διάρκεια του - ολέθριου τελικώς για την Αθήνα - 30χρονου Πελοποννησιακού Πολέμου. Πολέμησε και τους Τριάκοντα Τυράννους, που επέβαλε η νικήτρια Σπάρτη και πρωτοστάτησε στον αγώνα κατά της ολιγαρχίας, ποθώντας να επανέλθει η Δημοκρατία στις Πόλεις - συμμάχους της Αθήνας. Πόθος που δεν πραγματοποιήθηκε. Ο Θρασύβουλος, αν και τυραννομάχος και πάντα συμπαραστάτης των φτωχών αγροτών, το καλοκαίρι του 390 στρατοπεδευμένος κοντά στις όχθες του ποταμού Ευρυμέδοντα, δολοφονήθηκε μεσάνυχτα, ενώ κοιμόταν στη σκηνή του, από φτωχούς αγρότες δίκαια αγανακτισμένους με τη βία και την αρπαγή του «έχειν» τους από ορισμένους στρατιώτες, λαθεμένα την απέδωσαν σε διαταγή του Θρασύβουλου. Γύρω από το πρόσωπο και την πορεία του Θρασύβουλου, ο συγγραφέας συμπυκνώνει τη διαπάλη των ιδεών και της Δημοκρατίας με την Τυραννία και Ολιγαρχία και «ζωγραφίζει» την κοινωνική και πολιτισμική «τοιχογραφία» της Αθήνας τον καιρό της ακμής και των «θαυμάτων» της, αλλά και τη σταδιακή παρακμή της μετά το θάνατο του Περικλή.

Ανάστημα

πολιτικό

σαν νάνου,

οίηση

αυτοκράτορα

ή σουλτάνου,

υπέρμαχος

της «ζώνης»

της «διαίτης»

και των «εταίρων»

μπάτλερ,

υπηρέτης,

προστάτης μέγας

των ολίγων,

σφετεριστής

του μόχθου

των κολίγων,

κέρβερος

για το σύστημα

το σκάρτο

κι υποτελής

στις ΗΠΑ

και το ΝΑΤΟ!

*

Το καταλάβατε,

νομίζω, υποθέτω,

πως σας ζωγράφισα

με όσα παραθέτω,

των θλιβερών

ταγών μας

το πορτρέτο!

Οχι μόνο η λίρα υποτιμήθηκε 30-40%, αλλά και η κυβέρνηση βρίσκεται πλέον στην ανάγκη δανεισμού 27 δισ. δολαρίων για να περισώσει ό,τι γίνεται από το υπερχρεωμένο (σε γερμανικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα) τουρκικό τραπεζικό σύστημα. Προσπαθώντας να υπηρετήσει τα συμφέροντα της κυρίαρχης τάξης, ο Αχμέντ Νετζντέτ Σεζέρ τα υπονόμευσε. Στη συνέχεια υπαναχώρησε, προ του κινδύνου η κρίση να καταστεί μοιραία.

Η κρίση και ο... ανένδοτος βέβαια κάθε άλλο παρά τελείωσε, όσο κι αν ο Σεζέρ δεν πετάει πλέον αντίγραφα του Συντάγματος στον Ετζεβίτ. Το απόστημα της διαφθοράς, το οποίο επί σειρά ετών διέθρεψε η τουρκική ηγεσία, έχει ακόμη πολύ πύων να βγάλει.

Οπως πάντα, οι βυζαντινισμοί της τουρκικής πολιτικής ελίτ καμία σχέση δε διατηρούν με τα λαϊκά προβλήματα. Αν εξαιρεθεί ότι τα πολλαπλασιάζουν.