Πρόκειται μόνο για ορισμένα από τα ερωτήματα που θέτει το βιβλίο του Αναστάση Γκίκα «ΡΗΞΗ ΚΑΙ ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ - Συμβολή στην Ιστορία του εργατικού / κομμουνιστικού κινήματος του Μεσοπολέμου (1918 - 1936)», ανατρέχοντας σε μια σχετικά ανεξερεύνητη ιστοριογραφικά περίοδο, όπως αυτή της Ελλάδας του Μεσοπολέμου. Θεμελιωμένο σε έναν πραγματικό πλούτο πρωτογενών και δευτερογενών πηγών, εμβαθύνει στην πορεία διαμόρφωσης του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος της χώρας μας κατά τα πρώτα του βήματα. Οι αναλογίες και τα συμπεράσματα για το σήμερα κάνουν τη μελέτη της περιόδου επίκαιρη όσο ποτέ. Κυκλοφορεί από τη «Σύγχρονη Εποχή».

Με τον γνωστό κυνισμό του ο συνοδοιπόρος και θαυμαστής του πρώην Αμερικανού προέδρου Τζορτζ Μπους, στο βιβλίο υποτίθεται ότι λυπάται για τα θύματα του πολέμου στο Ιράκ αλλά δηλώνει αμετανόητος για την ...αναγκαιότητα του υποτιθέμενου πολέμου κατά της τρομοκρατίας. Αλλωστε και σήμερα σε αναγνώριση της συμβολής του στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, είναι ο ειδικός απεσταλμένος του λεγόμενου «Κουαρτέτου» για την Μέση Ανατολή (που συναποτελούν οι ΗΠΑ, Ρωσία, ΕΕ και ΟΗΕ).

Ταυτόχρονα οι πηγές ...εισοδημάτων του είναι πολύμορφες και δεν αρκείται σε βιβλίο και ακριβοπληρωμένες διαλέξεις. Προωθεί «πρωτοβουλίες» όπως αυτή για την «διακυβέρνηση στην Αφρική», το «Ιδρυμα Πίστης Τόνι Μπλερ», το «Ιδρυμα για τον Αθλητισμό» ή «Για την Κλιματική Αλλαγή». Είναι φανερό ότι το σύστημα εκμετάλλευσης αξιοποιεί με τον καλύτερο τρόπο ένα δικό του ...παιδί, που διάφοροι οπορτουνιστές και στην χώρα μας (τύπου ΣΥΝ), βάφτιζαν «αριστερό», όπως εξάλλου και τον ανεκδιήγητο Μπιλ Κλίντον ή το σημερινό Μπαράκ Ομπάμα.

Συμμαχία ανάμεσα στους εργαζόμενους, στους ανέργους, στους πολύτεκνους, στους φοιτητές και στην επιχειρηματική δραστηριότητα στον τομέα της Παιδείας βλέπουν και προσπαθούν να καλλιεργήσουν ο «ΒΗΜΑ FM» και η Ενωση Εργαζομένων Καταναλωτών της ΓΣΕΕ. Να θυμίσουμε, ότι η «Συμμαχία κατά της ακρίβειας» ξεκίνησε μέσα στο χρόνο, μετατράπηκε σε «Καλοκαιρινή συμμαχία» και σήμερα έγινε «Σχολική Συμμαχία» για τη «στήριξη κοινωνικών ομάδων που δοκιμάζονται από την οικονομική κρίση. Επιχειρήσεις, έμποροι και καταστηματάρχες, καλούνται να γίνουν μέλη αυτής της Συμμαχίας, με μία και μοναδική υποχρέωση: Να προχωρήσουν σε εκπτώσεις στις τιμές των προϊόντων τους». Με τη σειρά του ο «ΒΗΜΑ FM 99,5» δεσμεύεται για «την προβολή των επιχειρήσεων ως μέλη της συμμαχίας κατά της ακρίβειας, για όσο διάστημα διαρκέσει αυτή η ενέργεια».

Ο ραδιοφωνικός σταθμός που ανήκει σε μεγάλο επιχειρηματικό όμιλο και η Ενωση της ΓΣΕΕ έχουν προφανή στόχο τη στήριξη της επιχειρηματικότητας και όχι την καθολική κάλυψη των λαϊκών αναγκών. Μάλιστα, ως τέτοιες δεν αναγνωρίζει ούτε τον τουρισμό, ούτε την παιδεία. Αντίθετα, θεωρεί αδιαμφισβήτητο το δικαίωμα των ιδιωτών να εμπορεύονται και να λυμαίνονται τον τομέα του τουρισμού και της εκπαίδευσης, και δίπλα σε αυτό αναγνωρίζει και το ...«δικαίωμα» των εργαζομένων σε 10% - 20% έκπτωση στο ενοικιαζόμενο δωμάτιο, στο φροντιστήριο κλπ. Ετσι και τους επιχειρηματίες εμφανίζει ως «φιλεύσπλαχνους» τάχα, και ο τζίρος σε συνθήκες κρίσης να υπάρχει.

Δεν καλλιεργούν απλά χαμηλές προσδοκίες στους εργαζόμενους. «Δένουν» με σφιχτό κόμπο κάθε λαϊκή ανάγκη, ακόμη και τις πιο βασικές, με την ύπαρξη των επιχειρηματιών και εμφανίζουν την ικανοποίηση αυτών των αναγκών να εξαρτάται από την καλή διάθεση των επιχειρηματιών να κάνουν κάποια έκπτωση στα προϊόντα τους. Μάλιστα, «δεν τρέχει τίποτα» που το κίνητρο των επιχειρηματιών για «προσφορές» είναι να προσελκύσουν πελάτες.

Για παράδειγμα, μια σειρά φροντιστήρια - σχολικών μαθημάτων και ξένων γλωσσών - προσφέρουν δωρεάν μαθήματα για τις δύο πρώτες τάξεις, ώστε να «δέσουν» την πελατεία για τις επόμενες τάξεις. Αλλα, προσφέρουν έκπτωση 50% στη δεύτερη ξένη γλώσσα ή σε παιδιά της ίδιας οικογένειας. Η πρωτοβουλία αυτή - ιδιαίτερα στον τομέα της Παιδείας - προκαλεί. Οχι απλά δεν ανακουφίζει τις λαϊκές οικογένειες, αλλά στοχεύει να εμποδίσει τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους φοιτητές από τη διεκδίκηση αποκλειστικά δημόσιας και δωρεάν παιδείας για όλους, από την απαίτηση η εκπαίδευση να μην αποτελεί μέσο κερδοφορίας.

«Ο μεγάλος εχθρός είναι η ύφεση. Υγιείς επιχειρήσεις δυσκολεύονται να δανεισθούν από τις τράπεζες, καλούνται να πληρώσουν μεγαλύτερους φόρους. Αν αυτές οι επιχειρήσεις συνεχίσουν έτσι, άλλες θα εγκαταλείψουν την Ελλάδα ως έδρα και άλλες θα κλείσουν με ανυπολόγιστες συνέπειες». Ο πυρήνας μιας παρατεταμένης συζήτησης στα επιτελεία των αστών, στα κόμματά τους και στον ΣΥΡΙΖΑ με το δίλημμα: «επενδύσεις και ανάπτυξη», ή «μείωση του χρέους»; Ανάπτυξη διεκδικούν ΣΕΒ - ΕΒΕΑ, με φοροαπαλλαγές, κρατική χρηματοδότηση, αλλά συμφωνούν με το μνημόνιο για τη μείωση των χρεών ώστε να μπορεί να δανείζεται το κράτος, να τα δίνει στο κεφάλαιο για επενδύσεις. Η κυβέρνηση ικανοποιεί τις απαιτήσεις των μεγαλοεπιχειρηματιών και μείωσε δραστικά τους φόρους για τα διανεμόμενα κέρδη από το 40% στο 24% και τη φορολογία κεφαλαίου από το 24% στο 20%. Αλλά έκανε και ένα «κόλπο» με το πάγωμα της μετάταξης εμπορευμάτων από το χαμηλό στον υψηλό ΦΠΑ για το 2010 (το μετέθεσε στο 2011), κάνοντας ληστρικές αυξήσεις στους φόρους σε πετρέλαιο θέρμανσης και τιμολόγια ΔΕΗ, ενώ ετοιμάζεται για φόρους σε άλλα είδη πρώτης ανάγκης (τρόφιμα, φάρμακα, τιμολόγια πρώην ΔΕΚΟ κ.ο.κ.). Για «μηνύματα ανάπτυξης», μιλούν τώρα τα αστικά επιτελεία, ΣΕΒ - ΕΒΕΑ - ΕΣΕΕ είναι ευχαριστημένοι, ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ συμφωνούν με την κυβέρνηση, μετά τη συνάντηση των «κοινωνικών εταίρων». «Ανάπτυξη» σημαίνει επενδύσεις από το κεφάλαιο, δηλαδή αντεργατικό αντιλαϊκό αποτέλεσμα, όπως και με το μνημόνιο. Τα μονοπώλια ωφελούνται και όχι εργαζόμενοι και μικρομεσαίοι. Οποια ανάκαμψη έρθει θα είναι αναιμική, προσωρινή και θα ακολουθήσει νέος κύκλος κρίσης. Ο λαός να αρνηθεί να πληρώσει τα βάρη της κρίσης, να πληρώσουν τα μονοπώλια. Χρειάζεται μέγιστη οργάνωση του λαού για αγώνα με αυτό το περιεχόμενο. Ενα κίνημα που ταυτόχρονα θα διεκδικεί όχι απλώς βελτίωση της ζωής των εργαζομένων, αλλά τη μόνιμη εξασφάλιση της λαϊκής ευημερίας με βάση τις σύγχρονες ανάγκες και δυνατότητες. Δηλαδή, λαϊκή οικονομία.