Παπαγεωργίου Βασίλης

Θυσίες έκανε κι ο σοβιετικός λαός - κυρίως τις πρώτες δεκαετίες μετά την επανάσταση - μα τις έκανε για τη ζωή του. Το βιοτικό του επίπεδο συνεχώς βελτιωνόταν, μετρούσε χρόνο με το χρόνο κατακτήσεις που οι λαοί των καπιταλιστικών χωρών δεν είδαν ούτε θα δουν ποτέ σε αυτό το βάρβαρο σύστημα. Σήμερα χρειάζεται αυτοθυσία στους αγώνες. Να θυσιάσουν οι εργαζόμενοι τον ελεύθερο χρόνο τους, την ξεκούρασή τους από τις χιλιάδες σκοτούρες, να παραμερίσουν το φόβο, την ρουτίνα και τα ιδεολογήματα που προσπαθούν να τους διασπάσουν. Σήμερα χρειάζονται σκληρές θυσίες, όπως και όλοι οι αγώνες που πήγαν τη ζωή μπροστά.

Βαρύ είναι το τίμημα που θα πληρώσει η αγροτιά από τα νέα αντιλαϊκά μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση. Η αύξηση των συντελεστών του ΦΠΑ, του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στα καύσιμα και στα τιμολόγια της ΔΕΗ θα εκτοξεύσει ακόμα πιο πολύ το κόστος παραγωγής. Από την άλλη οι συνθήκες που διαμορφώνει η αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης θα συρρικνώσουν ακόμη περισσότερο την τιμή παραγωγού στα αγροτικά προϊόντα και θα εντείνουν την κερδοσκοπία των εμποροβιομηχάνων σε βάρος και των αγροτών και των καταναλωτών. Παράλληλα, «παγώνουν» οι συντάξεις πείνας του ΟΓΑ παρά τις σχετικές εξαγγελίες της κυβέρνησης για αύξηση 20 ευρώ το μήνα φέτος. Η πολιτική και τα μέτρα της κυβέρνησης αυξάνουν και το κόστος παραγωγής και το κόστος ζωής για τα αγροτικά νοικοκυριά, που τα οδηγούν με γοργότερους ρυθμούς στη φτώχεια και στο ξεκλήρισμα. Η αγροτιά δεν έχει άλλη επιλογή από την ένταση του αγώνα μέσα από τις γραμμές της ΠΑΣΥ και να συμμετέχει μαζικά στα αγωνιστικά συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ. Η λύση βρίσκεται στον κοινό αγώνα, στο κοινό μέτωπο της αγροτιάς, της εργατιάς, των αυτοαπασχολούμενων. Μόνο το δυνάμωμα της κοινωνικής συμμαχίας μπορεί να παρεμποδίσει τα ακόμη χειρότερα μέτρα που επιβάλλουν κυβέρνηση, ΕΕ, αστικά κόμματα και οι μηχανισμοί τους.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έδωσε πριν λίγες μέρες την πρώτη άδεια για την καλλιέργεια στα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης ενός γενετικά τροποποιημένου (μεταλλαγμένου) προϊόντος. Πρόκειται για την ποικιλία πατάτας «Amflora» της γερμανικής εταιρείας BASF. Η απόφαση μάλιστα αυτή πάρθηκε ομόφωνα!

Αξίζει να σημειωθεί ότι μέχρι το 2004 δεν επιτρεπόταν ούτε η καλλιέργεια ούτε η κυκλοφορία μεταλλαγμένων προϊόντων στην ΕΕ. Στη συνέχεια έγινε άρση της συγκεκριμένης απόφασης, κάτω από την πίεση των μεγάλων πολυεθνικών, με αποτέλεσμα μέχρι τώρα η ΕΕ να έχει εγκρίνει την εισαγωγή 20 τέτοιων προϊόντων και την καλλιέργεια βέβαια της μεταλλαγμένης πατάτας. Μάλιστα, προβλέπεται ότι μέχρι το καλοκαίρι θα παρουσιαστεί πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που θα δίνει τη δυνατότητα στα κράτη - μέλη να καλλιεργούν ακόμη πιο εύκολα τα μεταλλαγμένα στο έδαφός τους...

Αποσύρεται, λοιπόν, και το τελευταίο «φύλο συκής» του δήθεν «φιλοπεριβαλλοντικού» προφίλ, που θέλει να καλλιεργήσει τόσο η ΕΕ, όσο και οι υπόλοιποι ευρωλάγνοι. Τι έχουν να μας πουν τώρα, άραγε, όλοι αυτοί; Και προ πάντων, τι θα πουν στο λαό που υποθηκεύεται η υγεία του με αυτήν την πολιτική; Θα ομολογήσουν ότι το μόνο που ενδιαφέρει την ΕΕ δεν είναι ούτε το περιβάλλον, ούτε η προστασία της υγείας του λαού, αλλά τα κέρδη των μονοπωλίων;

Ξεσπάθωσε το μεγάλο κεφάλαιο μπροστά στην άγρια αντιλαϊκή επίθεση που εξαπέλυσε για την εξασφάλιση και διαιώνιση της κυριαρχίας και της κερδοφορίας του η κυβέρνηση, και ο πρόεδρος του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου δεν έκρυβε την ικανοποίησή του. «Βαριά μεν, αναγκαία δε» τα μέτρα έλεγε. «Δημιουργούν νέα πραγματικότητα...», «που αντανακλά σύγχρονες διεθνείς πρακτικές και μια διαφορετική αντίληψη από αυτή που μέχρι σήμερα είχαμε», «βίαιη παρέμβαση για αλλαγή νοοτροπίας»... δήλωνε περιχαρής. Κι από κοντά, με περίσσιο θράσος και χωρίς προηγούμενο πρόκληση, «είμαστε υποχρεωμένοι να αποδεχτούμε τη νέα πραγματικότητα και να προσαρμοστούμε ανάλογα», για να συστήσει στους εργαζόμενους την «υποχρέωσή» τους να σκύψουν το κεφάλι και να δεχτούν τη μοίρα τους γιατί κάθε άλλο «θα υπονόμευε την υπέρτατη εθνική προσπάθεια». Χυδαιότητα και πρόκληση σε όλο τους το μεγαλείο! «Υπέρτατη εθνική προσπάθεια» τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου. «Υποχρέωση» του λαού η υποταγή σ' αυτά...

Να πάρουν την απάντηση που τους αξίζει. Με ταξικό αγώνα, για την κατάργηση του κεφαλαίου.

Στο προλογικό σημείωμα του βιβλίου επισημαίνεται το γεγονός ότι και από τις εισηγήσεις που κατατέθηκαν στη συζήτηση τεκμηριώθηκε παραπέρα η θέση του ΚΚΕ ότι η διεθνής καπιταλιστική οικονομία βιώνει μια βαθιά κρίση, με κύριο χαρακτηριστικό τον εκτεταμένο συγχρονισμό της. Είναι μια γενικευμένη κρίση υπερπαραγωγής, υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου. Αντικρούονται οι θεωρίες περί «καζινοκαπιταλισμού», «υπερκατανάλωσης», οι σοσιαλδημοκρατικές θεωρίες περί ρυθμίσεων, «πράσινης οικονομίας» κλπ.

Ο αναγνώστης μπορεί να κατανοήσει γιατί «το αναπόφευκτο των κρίσεων βρίσκεται στο DNA του καπιταλισμού» και πως «η πηγή της κρίσης μπορεί να στερέψει μόνο με την κατάργηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας». Η έκδοση περιέχει την εναρκτήρια ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκας Παπαρήγα, την κεντρική εισήγηση της Ελένης Μπέλλου, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, δύο χαιρετισμούς και επτά θεματικές εισηγήσεις για την εκδήλωση της κρίσης στην ΕΕ και την όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, τα αίτια της κρίσης και την ελληνική οικονομία, την όξυνση της ταξικής πάλης και τους αστικούς σχεδιασμούς για την αντιμετώπισή της, το ρόλο των κοινοτικών κονδυλίων στην περίοδο της κρίσης κ.ά. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή».

Γρηγοριάδης Κώστας

Η πρότερη ιδιότητα του γιατρού και του συνιδρυτή των «Γιατρών Χωρίς Σύνορα» και των «Γιατρών του Κόσμου» αυτή τη φορά δεν του χρησίμευσε. Αξιοποίησε, εντούτοις, την εμπειρία του πρόθυμου προπαγανδιστή κάθε ιμπεριαλιστικής επέμβασης μέσα στην τελευταία 15ετία (Βαλκάνια, Ιράκ, Αφγανιστάν κλπ.) αλλά και του παλιού (πρώτου...) διοικητή της αποστολής του ΟΗΕ στο ΝΑΤΟικό προτεκτοράτο απ' τον τερματισμό του ιμπεριαλιστικού πολέμου στα Βαλκάνια από το 1999 έως το 2001.

Στους Σέρβους διεμήνυσε ότι για τη Γαλλία το θέμα του καθεστώτος στο Κοσσυφοπέδιο είναι «λυμένο», ενώ άσκησε έντονες πιέσεις στη σερβική κυβέρνηση να «χωνέψει» ως «δεδομένη» την απόσχιση του προτεκτοράτου με αντάλλαγμα τη «γρηγορότερη» ένταξη στην ...ΕΕ!

Στο Κοσσυφοπέδιο, πάλι, τα βρήκε όλα καλά με μοναδική «εκκρεμότητα» την ...«έλλειψη διαλόγου» Βελιγραδίου - Πρίστινας! Δεν είδε ούτε ανομία, ούτε φτώχεια, αλλά «δημοκρατία» (ΝΑΤΟικής «ποιότητας») και «ανάπτυξη» (με γνώμονα το μεγάλο κεφάλαιο).

Με άλλα λόγια, ο Κουσνέρ επέστρεψε στον τόπο του εγκλήματος «διεκπεραιώνοντας» μία ακόμη αποστολή εις βάρος των λαών και προς όφελος των μεγάλων αφεντικών που υπηρετεί αδίστακτα χρόνια τώρα...