Τα όσα εκτρωματικά επιφυλάσσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ σε βάρος των εργαζομένων σκιαγράφησε, και μάλιστα ανάγλυφα, ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας κατά τη διάρκεια πρόσφατης συνέντευξής του στο ραδιοφωνικό σταθμό «ΣΚΑΪ». Ο υπουργός ανέφερε ότι στο θέμα οργάνωσης της αγοράς εργασίας «υπάρχει ακόμα έδαφος για βελτίωση στο χώρο ειδικά της μερικής απασχόλησης» και συνέχισε ότι οι χώρες «που έχουν μειώσει δραστικά την ανεργία», όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ολλανδία και η Μεγάλη Βρετανία, είναι εκείνες που «έχουν ελαστικές μορφές απασχόλησης, όπως η μερική απασχόληση»!

Τώρα αν με αυτό το επιχείρημα προσπάθησε να πείσει τους εργαζόμενους, είναι σίγουρο ότι έχει ατυχήσει. Ακόμα και ο τελευταίος Ελληνας εργαζόμενος γνωρίζει ότι σε αυτές τις χώρες και ειδικά στις ΗΠΑ έχει καταρρεύσει κάθε εργασιακό δικαίωμα και επικρατεί το: «Ο,τι πει τ' αφεντικό». Ετσι έχουν «μειώσει» και την ανεργία, αφού μοιράσανε τις θέσεις εργασίας σε περισσότερους εργαζόμενους, με τις διάφορες «ελαστικές μορφές απασχόλησης», φορτώνοντας σ' αυτούς όλες τις συνέπειες που αυτές συνεπάγονται.

Μα, τι νομίζει ο κύριος υπουργός, ότι έχει να κάνει με... Αμερικανάκια;.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Δεν είναι λίγοι, λοιπόν, αυτοί οι οποίοι πιστεύουν ότι ύστερα από μια δεκαετία μπαίνουμε πάλι σε ένα νέο κύκλο έντονης λειψυδρίας και ότι το φάσμα αυτό κυκλώνει σιγά - σιγά και την Ελλάδα.

Εδώ, όμως, η κυβέρνηση φαίνεται να ζει στον... κόσμο της. Αντί να πάρει ουσιαστικά μέτρα διαχείρισης του υδάτινου δυναμικού της χώρας, για να μην πούμε όπως πριν λίγα χρόνια το νερό - νεράκι, πρόλαβε και ιδιωτικοποίησε την ΕΥΔΑΠ. Και μάλιστα - για να κεντρίσει το ενδιαφέρον των διάφορων «αλογομούρηδων» του Χρηματιστηρίου, έχει φορτώσει την ΕΥΔΑΠ μ' ένα πρόγραμμα ακόμη και εξαγωγής νερού στα Βαλκάνια και άλλες χώρες!

Και τι θα γίνει αν η λειψυδρία που βρίσκεται ήδη προ των πυλών μάς χτυπήσει την πόρτα; Τι έχουν να μας απαντήσουν αυτοί οι σύγχρονοι εκπρόσωποι της πολιτικής των «νερουλάδων»;

Η κυβέρνηση είχε χαρακτηρίσει προκαταβολή από την επιστροφή του προστίμου συνυπευθυνότητας, που πληρώνουν στην ΕΕ, το περιβόητο 40άδραχμο, το οποίο είχε δώσει στους βαμβακοπαραγωγούς και το παρουσίασε σαν προεκλογικό δώρο προς τους αγρότες, ζητώντας ως αντάλλαγμα να σταματήσουν τις κινητοποιήσεις τους, που προεκλογικά βρίσκονταν σε εξέλιξη, και να ψηφίσουν στις εκλογές το ΠΑΣΟΚ. Ο υπουργός Γεωργίας, Γ. Ανωμερίτης, και άλλα κυβερνητικά και κομματικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ είχαν προεκλογικά δεσμευτεί πολλές φορές και δημοσίως ότι κανένας βαμβακοπαραγωγός δε θα επέστρεφε δραχμή από το 40άδραχμο που πήρε.

Ο «Ριζοσπάστης» είχε επανειλημμένα γράψει ότι το 40άδραχμο δεν ήταν «προεκλογικό δώρο», αλλά «προεκλογικό δάνειο» προς τους βαμβακοπαραγωγούς, το οποίο θα υποχρεώνονταν να επιστρέψουν μετεκλογικά και κατάγγελνε την «προεκλογική μπαγαποντιά», χαρακτηρίζοντας «ψευταράδες» τους κυβερνώντες.

Και να που, δυστυχώς για τους αγρότες, ο «Ρ» δικαιώθηκε. Η κυβέρνηση, αφού «έκανε τη δουλιά» της στην προεκλογική περίοδο και κατάφερε να κερδίσει τις εκλογές το ΠΑΣΟΚ, παίρνοντας και αρκετούς ψήφους αγροτών, τώρα παίρνει πίσω το 40άδραχμο από τους βαμβακοπαραγωγούς. Η ΑΤΕ το παρακρατεί όταν οι παραγωγοί πάνε να εξοφληθούν για το προϊόν που παρέδωσαν. Αποδεικνύεται, λοιπόν, ότι ο υπουργός Γεωργίας και οι άλλοι παράγοντες του ΠΑΣΟΚ έλεγαν εν γνώσει τους προεκλογικά ψέματα στους αγρότες, για να τους εξαπατήσουν και να τους υφαρπάξουν την ψήφο τους. Και οι προεκλογικοί ψεύτες μετατράπηκαν σε μετεκλογικούς άρπαγες του εισοδήματος των βαμβακοπαραγωγών...

Στο στόχο «να έχουν το νου τους οι πολίτες» - λέει - αποσκοπεί η «ενημερωτική εκστρατεία» που κατάστρωσαν οι Γιώργος Παπανδρέου και Νίκολας Μπερνς, κατά την πρόσφατη συνάντησή τους, σχετικά με το θέμα της «τρομοκρατίας». Τις λεπτομέρειες της καμπάνιας και την εκπόνηση προγραμμάτων για τα μέσα μαζικής ενημέρωσης μελετά, όπως διαβάζουμε, το επικοινωνιακό επιτελείο της κυβέρνησης...

Το μέτρο έχει εφαρμοστεί και στη Βρετανία, αλλά και στη Γερμανία και - σύμφωνα με τα σχετικά στοιχεία που αναφέρονται στα ρεπορτάζ των ΜΜΕ - ιδιαίτερα στη δεύτερη επιστρατεύτηκαν στο σκοπό αυτό, πρώτοι απ' όλους, οι δημόσιοι υπάλληλοι στο σύνολό τους, οι οποίοι ήταν υποχρεωμένοι να αναφέρουν «αρμοδίως» κάθε τι «περίεργο» που έπεφτε στην αντίληψή τους, κάθε κίνηση που «ξέφευγε από τα συνηθισμένα», οτιδήποτε θα μπορούσε να τραβήξει την προσοχή, γιατί δεν ήταν στη θέση ή στην κατάσταση που ήταν την προηγούμενη ημέρα..!

Αν τέτοια μέτρα δε μας καθιστούν όλους εν δυνάμει υπόπτους, αν δεν καλλιεργούν ομαδικά και εξ αντικειμένου ένα δίκτυο χαφιεδισμού, αν δεν οδηγούν κάποιους - έστω λίγους - να μετατρέψουν τις φαντασιώσεις τους, ακόμα και τα απωθημένα τους σε ανυπόστατες καταγγελίες ή και σε «στοιχεία», τότε τι άλλο κάνουν;

Αλλά, είπαμε, πρέπει να δείξουμε «διαγωγή» προς τους διεθνείς τρομοκράτες και μάλιστα με κάθε τίμημα...

Γι' αυτό, ας έχουν το νου τους οι πολίτες!

Τελικά, η εξαγορά της ΕΛΒΟ θα στοιχίσει στο νικητή του διαγωνισμού, που όλα δείχνουν ότι θα είναι το δίδυμο Κόκκαλης - Μυτιληναίος, λιγότερα απ' ό,τι έδωσε ο πρώτος μεγαλοεπιχειρηματίας για να αγοράσει τον Βραζιλιάνο ποδοσφαιριστή Τζιοβάνι... Η προσφορά των Κόκκαλη - Μυτιληναίου για την εξαγορά του 43% των μετοχών της ΕΛΒΟ - που ήταν και η μεγαλύτερη - ανέρχεται στα 4,2 δισ. δραχμές, ενώ η μεταγραφή του Τζιοβάνι στοίχισε περί τα 5 δισ. δραχμές.

Και μόνο η σύγκριση αυτή δείχνει πως η ΕΛΒΟ ξεπουλιέται κυριολεκτικά για ένα κομμάτι ψωμί. Είναι ακριβώς η περίπτωση της «αρπαχτής» για την οποία είχε μιλήσει σε πρόσφατη συνέντευξή του ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας Γ. Παπαντωνίου, καταδικάζοντας μετά βδελυγμίας παρόμοια φαινόμενα. Αυτό βέβαια δεν τον εμπόδισε - στην περίπτωση της ΕΛΒΟ - να νομιμοποιήσει τη συγκεκριμένη «αρπαχτή»...

Ο Μ. Λιαρούτσος, ΕΠΟΝίτης τότε στις Ανατολικές Συνοικίες, ξετυλίγει το «κουβάρι» της μνήμης του, αφηγούμενος συγκινητικά, παραστατικά, με γλώσσα ευθύβολη και χυμώδη, όσα έζησαν ο ίδιος και οι συναγωνιστές του από εκείνη τη βραδιά που η ομάδα του, σ' ένα στέκι της στο Βύρωνα, ξύπνησε από τον ορυμαγδό οβίδων, όλμων, πολυβόλων και ετοιμάστηκε να ανταποκριθεί όπου και όταν την καλούσε ο αγώνας. «Τρέξτε στον κόσμο, κρατήστε το ηθικό, βγάλτε χωνιά, βοηθήστε αυτούς που γκρεμίζονται τα σπίτια τους, που χάνονται οι δικοί τους. Ενισχύστε τους τραυματιοφορείς, τους νοσοκόμους», του είπε ο δεύτερος γραμματέας της Αχτίδας. Ποιος ήταν; Ο αξέχαστος Γιώργης Τρικαλινός, ο οποίος δεν έμεινε ανώνυμος. Το βιβλίο του Μ. Λιαρούτσου όμως δεν καταγράφει μόνο επώνυμους. Συνθέτοντας μια τεράστια «τοιχογραφία» γεγονότων, συναισθημάτων, σκέψεων, παθών, πόθων, ανθρώπινων χαρακτήρων, βγάζει από την ανωνυμία, με ονόματα, επώνυμα και φωτογραφίες - ντοκουμέντα, πλήθος συναγωνιστές του από τα τέλη του Δεκέμβρη στις Ανατολικές Συνοικίες, από τις οδομαχίες των χωρίς τροφή και πυρομαχικά ΕΛΑΣιτών στις γειτονιές της Αθήνας και τη μεγάλη πορεία, τη δραματική έξοδό τους από τα ορεινά μονοπάτια της Αττικής στα βουνά της Ρούμελης. «Παρών», με το συγκινητικό επίμετρο, είναι και ένας αντίπαλος, που «απαθανατίζεται» με το παρατσούκλι «Σαρανταδύος».

«Λειψός» φωνάζεις,

«ο μιστός»

στον καναπέ σου

καθιστός

«κι η ζώνη σφίγγει

εκεί στη μέση»,

λες απ' την ίδια

πάλι θέση.

*

Γκρίνια, που χρόνια

διαρκεί

και καθιστός

πάντα εκεί

κι απέναντί σου

η οθόνη

να σε κοιμίζει

με αφιόνι.

*

Τι περιμένεις,

πες μου, τι,

έτσι αδρανής

μπρος στο «κουτί»;

ν' αλλάξει η τύχη σου

η μοίρα;

ε, αν αλλάξει,

φίλε, σφύρα!

Λίγες, μόλις ώρες, μετά την ανακοίνωση της απώλειας του Χαφέζ αλ Ασαντ, ο Μπάσαρ προήχθη σε αντιστράτηγο και αρχηγό των ενόπλων δυνάμεων, έτσι ώστε να διαφυλαχτεί η ανάδειξή του στην ηγεσία της χώρας. Συνεντεύξεις και φωτογραφίες του γιου του αποθανόντα Σύρου Προέδρου, που έχει σπουδάσει οδοντίατρος στο Λονδίνο, κατέκλυσαν τη Δαμασκό, αλλά και τα περισσότερα έντυπα του αραβικού κόσμου.

Πλήθος Αράβων ηγετών και δεκάδες εκπρόσωποι των δυτικών κυβερνήσεων έσπευσαν να εκφράσουν τα συλλυπητήριά τους στο διάδοχο. Ξεχώρισε η παρουσία του Γάλλου Προέδρου Σιράκ, ο οποίος θέλησε με την κίνησή του αυτή να επισημάνει τη μείζονα σημασία που αποδίδει το Παρίσι στις σχέσεις του με τις αραβικές χώρες. Παρ' όλα αυτά, ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών Υμπέρ Βεντρίν, παρά τις μετέπειτα διαψεύσεις, φέρεται να εξέφρασε αμφιβολίες για την ικανότητα του Μπάσαρ να κυβερνήσει με την αποφασιστικότητα του πατέρα του. Ανάλογες επιφυλάξεις εξέφρασε και το Ισραήλ.

Εντούτοις, ο αραβικός κόσμος και κυρίως η Ουάσιγκτον, διά στόματος της Μαντλίν Ολμπράιτ, εξέφρασαν την πλήρη υποστήριξή τους στον Μπάσαρ εκμηδενίζοντας τις, έστω και ελάχιστες, ελπίδες που μπορεί να έτρεφε, και διατύπωσε, ο Ριφάατ αλ Ασαντ, εξόριστος αδελφός του εκλιπόντος, για επιστροφή στη χώρα αλλά και στην εξουσία.