Μέλη και φίλοι της ΚΟΒ Ιλισού Καλλιθέας, τιμώντας τη θυσία των δέκα ΕΠΟΝιτών του «κάστρου» της οδού Μπιζανίου που δίκαια έχει μείνει στην Ιστορία ως σύμβολο της αντίστασης και της πάλης του καλλιθεάτικου λαού στο τσάκισμα των ναζί κατακτητών, αλλά και τους αγώνες εκατοντάδων κομμουνιστών, αγωνιστών, μαχητών του ΕΛΑΣ στις μάχες και τα μπλόκα της Καλλιθέας, προσφέρουμε 500 ευρώ στο ΚΚΕ για την έναρξη της φετινής Οικονομικής Εξόρμησης. Τότε και τώρα, η οικονομική ενίσχυση του ΚΚΕ είναι υπόθεση του λαού.

ΠΡΩΤΟ «ΚΛΕΙΣΙΜΟ» ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΜΗΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΞΟΡΜΗΣΗ ΤΟΥ ΚΚΕ: Με ορμή για την υπερκάλυψη!

ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΚΘΕΣΗΣ «ΤΟ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟ - ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ 1944»: Μια σπουδαία έκθεση - μάθημα Ιστορίας που δεν πρέπει να χάσει κανείς

ΑΡΘΡΟ: Πολιτική και οργανωτική πείρα από τη δουλειά στη Νέα Ιωνία

Η συμπόρευση με εκατοντάδες εργαζόμενους στους μεγάλους αγώνες που δόθηκαν το προηγούμενο διάστημα και αυτοί που είναι μπροστά τροφοδοτούν με αισιοδοξία τη μάχη, αφού υπάρχουν δυνατότητες χιλιάδες λαού να ενισχύσουν από το υστέρημά τους το Κόμμα, ενισχύοντας έτσι τη δική τους φωνή.

Το κτίριο της ΚΟ Αττικής ήταν φωταγωγημένο και κατάμεστο από μέλη και οπαδούς του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, που είχαν γεμίσει από νωρίς το απόγευμα τις αίθουσες, τους διαδρόμους, ακόμα και τις σκάλες, και έδιναν μέχρι την τελευταία στιγμή τη μάχη των στόχων του πρώτου «κλεισίματος».

Από το ισόγειο και σε κάθε όροφο δινόταν το μαχητικό στίγμα, η υπόσχεση ότι οι Οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ θα φτάσουν με το κουπόνι στο χέρι σε όλους τους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές, στους χώρους νεολαίας, σε χιλιάδες κόσμου.

Από τις Κομματικές Οργανώσεις, όπου επικρατούσε κλίμα χαράς και αυταπάρνησης για την κάλυψη των στόχων, μέχρι τις Οργανώσεις Αττικής της ΚΝΕ, όπου κυριαρχούσαν μουσικές, συνθήματα και έντονες συζητήσεις για το πόσο ψηλά μπορούν να φτάσουν στην υπερκάλυψη των πλάνων, από παντού αναδεικνυόταν ότι και φέτος πρέπει να κερδηθεί η μάχη, επιβεβαιώνοντας και ανανεώνοντας τους αγωνιστικούς δεσμούς του Κόμματος με τους εργαζόμενους και τη νεολαία.

Από τα εγκαίνια των νέων γραφείων του ΚΚΕ στον Ν. Κόσμο

Αυτό επικρατούσε σε όλους τους χώρους των γραφείων, όπως στην Τομεακή Οργάνωση Μεταφορών, που ξεκίνησε δυναμικά, καλύπτοντας ήδη το 48,52%. Πρωτοπόρες στην άμιλλα των Οργανώσεων της ΤΟ ήταν οι Οργανώσεις των Αερομεταφορών και των Ναυτεργατών, έχοντας ήδη απευθυνθεί σε πολλούς εργαζομένους του κλάδου, οι οποίοι ενίσχυσαν το ΚΚΕ, φανερώνοντας τους ισχυρούς δεσμούς που έχει το Κόμμα μέσα στους μεγάλους εργασιακούς χώρους. Εξάλλου, ήδη 6 ΚΟΒ της ΤΟ Μεταφορών είχαν ξεπεράσει χθες το 30% του πλάνου τους.

Αντίστοιχο το κλίμα στην ΤΟ Υγείας, όπου με αγωνιστική αισιοδοξία οργανωνόταν το «κλείσιμο» και η κάλυψη άγγιζε το 30%. Η ΚΟ Νοσοκομείου Νίκαιας δίνει τον τόνο, καθώς χθες είχε φτάσει σχεδόν στο 50% του πλάνου της, προετοιμαζόμενη παράλληλα - όπως ειπώθηκε - για να είναι μεγάλο και το ποσοστό του αγωνιστικού ψηφοδελτίου στις επικείμενες αρχαιρεσίες του Σωματείου Εργαζομένων του Νοσοκομείου.

RIZOSPASTIS

Με αμείωτο τον ενθουσιασμό και μετά το μαζικό φοιτητικό - μαθητικό συλλαλητήριο που έγινε επίσης χθες, μέλη και φίλοι της Περιφερειακής Οργάνωσης Σπουδάζουσας συγκεντρώθηκαν στο αίθριο του κτιρίου, όπου δεν άργησαν να αντηχήσουν τα συνθήματα και τα τραγούδια, δηλώνοντας και με αυτόν τον τρόπο τη φιλοδοξία ότι χιλιάδες νέοι θα ενισχύσουν φέτος το Κόμμα, πολλοί για πρώτη φορά.

Σε κάθε συνοικία και δήμο της Αττικής οι ΚΟΒ με πανηγυρικά «κλεισίματα» άνοιξαν με τον καλύτερο τρόπο τη μάχη της Οικονομικής Εξόρμησης, μάχη η οποία θα συνεχιστεί με επιμονή και αυταπάρνηση τις επόμενες μέρες. Πρόσθετη νότα αισιοδοξίας έδωσαν τα εγκαίνια των νέων γραφείων του ΚΚΕ στον Νέο Κόσμο, όπου στεγάζονται κλαδικές Οργανώσεις της ΚΟ Αττικής.

RIZOSPASTIS

RIZOSPASTIS

Καρδίτσα

Μαζικά και μέσα σε ζεστό, συντροφικό κλίμα, μικρές «γιορτές» στήθηκαν στις Οργανώσεις της Θεσσαλονίκης, στις κλαδικές, όπως του Εμπορίου, και βέβαια στις Οργανώσεις της ΚΝΕ και στη Σπουδάζουσα.

Στον Εβρο το πρώτο «κλείσιμο» της Οικονομικής Εξόρμησης έγινε αφορμή για τις Οργανώσεις να συγκεντρωθούν σε ζεστές μαζώξεις και μαζί με τα ντοσιέ και τα κουπόνια να ανοίξουν κι ένα μπουκάλι κρασί με λίγους μεζέδες για να ευχηθούν για την επιτυχία της μάχης που ξεκίνησε, στα γραφεία του Κόμματος στην Αλεξανδρούπολη.

Αντίστοιχο πανηγυρικό και συντροφικό κλίμα και στην Καβάλα με τις Οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ να ανταμώνουν στα γραφεία με κρασάκι, χαμόγελα και αισιοδοξία, αφού η ΟΠ Ανατολικής Μακεδονίας Θράκης υπερκάλυψε το στόχο για το πρώτο κλείσιμο πηγαίνοντας ήδη μαχητικά στον επόμενο, την μαχητικοποίηση ακόμη περισσότερων φίλων του Κόμματος ώστε να συμβάλλουν στην οικονομική δουλειά και το μεγάλο άνοιγμα για οικονομική βοήθεια ενίσχυση του ΚΚΕ μπροστά στα γενέθλια του Κόμματος σε λίγες μέρες στις 17 Νοέμβρη.

Ηράκλειο

Πραγματοποιήθηκε και στη Δυτική Ελλάδα το πρώτο οικονομικό «κλείσιμο» για τη χρονιάτικη Οικονομική Εξόρμηση του Κόμματος. Μέχρι και το βράδυ χθες η ΤΕ Αχαΐας ήταν σε ποσοστό μεγαλύτερο του αντίστοιχου περσινού.

Μέσα σε μια περίοδο που και τοπικά η Οργάνωση δίνει μάχες για όλα όσα έχουν ανάγκη σήμερα οι εργαζόμενοι, ο λαός και η νεολαία τους, απέναντι σε κάθε δυσκολία και εμπόδιο, με την πείρα των παλαιότερων αλλά και τον ενθουσιασμό των νεότερων, όλες τις προηγούμενες μέρες, αλλά και απ' το πρωί χθες, τέθηκε σχέδιο να προσφέρει ο καθένας όσο περισσότερο μπορούσε βάζοντας μπροστά το προσωπικό του παράδειγμα, αλλά και με άνοιγμα σε φίλους, οπαδούς με χαρτί και μολύβι.

Ετσι στην Πάτρα, απ' το πρωί, εδαφικές ΚΟΒ βγήκαν με το κουπόνι στο χέρι σε εργατικές - λαϊκές γειτονιές, όπως στα Προσφυγικά, τα Ταμπάχανα, την Αγυιά, όπως και στην προσφυγική γειτονιά του Ρίου, απευθυνόμενες σε κόσμο που σταθερά δίνει τη μάχη μαζί με τους κομμουνιστές, αναγνωρίζει τον αγώνα και την αυτοθυσία τους ακόμη και αν δεν συμφωνεί σε όλα μαζί τους, μαζεύοντας τα πρώτα «βόλια» για το βραδινό «κλείσιμο», με πολλούς όχι μόνο να δίνουν, αλλά να σημειώνουν ότι θα προσφέρουν ξανά για την εξόρμηση.

Πρόκειται για δουλειά που έρχεται και με τη γενικότερη προσπάθεια απ' όλες τις Οργανώσεις, μέσα στις πρώτες λίγες μέρες του κάθε μήνα, για να καταβληθούν οι συνδρομές όλων, να μεγαλώσει συνολικά η προσφορά του καθενός, αλλά και η ευγενής άμιλλα, ώστε και μέσα από αυτή να δυναμώνει η καθημερινή συνολική μάχη για την ενίσχυση του Κόμματος, της ΚΝΕ.

Σε κλίμα μάχης βρίσκονται οι Κομματικές Οργανώσεις και οι Οργανώσεις της ΚΝΕ σε όλη την Κρήτη για την επιτυχία της δίμηνης Οικονομικής Εξόρμησης. Ηδη, με το πρώτο πανηγυρικό «κλείσιμο» όλων των Οργανώσεων της περιοχής που πραγματοποιήθηκε χτες, έγινε ένα σημαντικό βήμα για την επιτυχία. Η ΚΟ Κρήτης εξάλλου έχει παράδοση τα τελευταία χρόνια να τερματίζει στις πρώτες θέσεις της άμιλλας που προκηρύσσει η ΚΕ, και το ίδιο φιλοδοξεί και φέτος, με τον στόχο για την υπερκάλυψη του πλάνου να είναι... μονόδρομος.

Στο Ηράκλειο το «κλείσιμο» των Οργανώσεων συνδυάστηκε με την προβολή του ντοκιμαντέρ για τα 50 χρόνια Φεστιβάλ, στο Ρέθυμνο συνδυάστηκε με γλέντι στα γραφεία του Κόμματος και στα Χανιά με μαζική παρουσία συντρόφων και οπαδών στα γραφεία του Κόμματος. Ξεχωριστή συμβολή είχε η προσωπική συνεισφορά των ίδιων των μελών, των φίλων και των οπαδών του Κόμματος, οι οποίοι με συνδρομές, εισφορές και «κόκκινα μεροκάματα» από το υστέρημά τους συνέβαλαν στην επίτευξη του στόχου της πανηγυρικής έναρξης της Οικονομικής Εξόρμησης.

Θεσσαλονίκη

Ολες οι Οργανώσεις εξάλλου προχωρούν σε συσκέψεις αυτό το διάστημα σε χωριά της υπαίθρου, σε μεγάλους χώρους δουλειάς με άξονα το κάλεσμα αγωνιστικής συμπόρευσης και την ανάγκη ολόπλευρης ενίσχυσης του Κόμματος. Ενώ οι μεγάλες κλαδικές απεργίες που πραγματοποιήθηκαν το προηγούμενο διάστημα, τα θετικά αποτελέσματα σε αρχαιρεσίες σωματείων - συλλόγων και μεγάλοι αγωνιστικοί σταθμοί όπως το αυριανό μεγάλο παγκρήτιο συλλαλητήριο για την Υγεία δείχνουν τις δυνατότητες και ότι είναι πολλοί περισσότεροι αυτοί που συμπορεύονται με το Κόμμα και πρέπει να μπουν στη μάχη της Οικονομικής Εξόρμησης. Αλλωστε, η υπερκάλυψη των αισιόδοξων στόχων της Οικονομικής Εξόρμησης του 2023 δείχνουν τις ανεξάντλητες δυνατότητες που υπάρχουν.

Πάτρα

Αλεξανδρούπολη

Καβάλα

Αύριο Τετάρτη 6 Νοέμβρη

Εκδήλωση με θέμα «Η Υγεία είναι κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα - Η πρόταση του ΚΚΕ» διοργανώνει η ΤΕ Λιβαδειάς του ΚΚΕ, στις 7 μ.μ., στην αίθουσα Διοικητηρίου Λιβαδειάς. Θα μιλήσει η Ελένη Μπάγια, μέλος του Τμήματος Υγείας - Πρόνοιας της ΚΕ του ΚΚΕ, και θα ακολουθήσουν παρεμβάσεις από εκπροσώπους φορέων, σωματείων και συλλόγων.

Πέμπτη 7 Νοέμβρη

- Εκδήλωση με θέμα «Με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ στην πρώτη γραμμή, για να δυναμώσει η εργατική - λαϊκή πάλη» διοργανώνει η ΤΕ Αχαΐας του ΚΚΕ στις 7.30 μ.μ., στον Παμμικρασιατικό Σύνδεσμο στα Προσφυγικά (Φωκαίας 26) της Πάτρας. Θα μιλήσει ο Σωτήρης Παρίσης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και Γραμματέας της ΕΠ Δυτικής Ελλάδας.

Παρασκευή 8 Νοέμβρη

- Σύσκεψη με θέμα «Οι εξελίξεις στην Παιδεία και οι θέσεις του ΚΚΕ» διοργανώνει η ΤΕ Αχαΐας του ΚΚΕ, στις 6.30 μ.μ., στον πολυχώρο εκδηλώσεων της «Ιχθυόσκαλας» στην Πάτρα.

Θα μιλήσει η Κατερίνα Γεροπαναγιώτη, μέλος της ΕΠ Δυτικής Ελλάδας του ΚΚΕ.

Κυριακή 10 Νοέμβρη

Στις 7 μ.μ., στον εναλλακτικό πολυχώρο «Τέχνης Δρώμενα» (Ιφιγενείας 8Α, Χαλκίδα) η ΚΟΒ Νοσοκομείου Χαλκίδας του ΚΚΕ θα παρουσιάσει το βιβλίο «Η δημόσια Υγεία στην ΕΣΣΔ», έκδοση της «Σύγχρονης Εποχής». Θα μιλήσει ο Γιώργος Σιδέρης, μέλος της ΚΕ, υπεύθυνος του Τμήματος Υγείας και Πρόνοιας της ΚΕ.

Ο Μ. Μακρής

«Η έκθεση αποτελεί μια πρωτοβουλία ενταγμένη στην πολύμορφη δραστηριότητα που αναπτύσσει το Κόμμα μας στην Αττική αλλά και σε όλη τη χώρα, τιμώντας με αυτόν τον τρόπο τη συμπλήρωση 80 χρόνων από την Απελευθέρωση και την ταξική σύγκρουση του Δεκέμβρη του '44, που εκτυλίχτηκε με επίκεντρο την πρωτεύουσα.

Οπως με το μεγάλο συλλαλητήριο που διοργανώσαμε ανήμερα της επετείου της Απελευθέρωσης της Αθήνας στις 12 Οκτώβρη, τις εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται σε μια σειρά γειτονιές, τους ιστορικούς περιπάτους σε μέρη όπου διεξήχθησαν μερικές από τις άπειρες ηρωικές μάχες του λαού μας, με καθοδηγητή και αιμοδότη το ΚΚΕ, τη θεατρική παράσταση "Τα Μαγικά Βουνά". Αλλά και με τη συνέχεια που θα δώσουμε και με άλλες εκδηλώσεις, όπως αυτές που έχουμε ήδη ανακοινώσει ότι θα πραγματοποιηθούν στο πλαίσιο της έκθεσης: Η διημερίδα της ΚΟ Αττικής και του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ στις 29 - 30 Νοέμβρη στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, με τίτλο "Η Μάχη της Ιστορίας: Ταξική χειραφέτηση ή αστική οπισθοδρόμηση;", και το 6ο Επιστημονικό Συνέδριο της ΚΕ, το οποίο θα πραγματοποιηθεί στις 21-22 Δεκέμβρη, με θέμα "Η λογοτεχνία στα χρόνια της θύελλας - Για τη συνάντηση της νεοελληνικής λογοτεχνίας με το έπος της ΕΑΜικής Αντίστασης και του ΔΣΕ (1940 - 1950)". Ολες αυτές οι πρωτοβουλίες ευελπιστούμε να συμβάλουν στην επαφή και γνώση της Ιστορίας του επαναστατικού, του εργατικού - λαϊκού κινήματος στη χώρας μας, δυναμώνοντας σήμερα τον αγώνα για τη διέξοδο από το σύστημα της αδικίας και των πολέμων, στον δρόμο της σύγκρουσης και της ανατροπής, για τον σοσιαλισμό.

Η Ιστορία του κτιρίου είναι συνυφασμένη με την Ιστορία του εργατικού κινήματος του τόπου, καθώς στις αίθουσές του έγιναν εκατοντάδες δίκες κομμουνιστών και άλλων αγωνιστών που διώχθηκαν από το αστικό κράτος.

Για αρκετούς οι διώξεις αφορούσαν τη συνδικαλιστική τους δράση, όπως και τριών συντρόφων μας μαστόρων που βοήθησαν όλες αυτές τις μέρες στο στήσιμο της έκθεσης, εδώ στον χώρο όπου πριν χρόνια δικάζονταν οι ίδιοι.

Εδώ έγινε η πρώτη δίκη του ήρωα κομμουνιστή Νίκου Μπελογιάννη, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ, τον Οκτώβριο του 1951, λίγους μήνες πριν την εκτέλεσή του από την κυβέρνηση Πλαστήρα στου Γουδή στις 30 Μάρτη 1952, μαζί με τους συντρόφους του, Ηλία Αργυριάδη, Νίκο Καλούμενο και Δημήτρη Μπάτση (...)

Εδώ, στο κτίριο των πρώην Δικαστηρίων, θα βρεθούμε ανάμεσα στα ντοκουμέντα της εποχής και στις φωτογραφίες των τιμημένων όπλων του ΕΛΑΣ, ανάμεσα στις μορφές των αγωνιστών και στα συνθήματα του Δεκέμβρη. Θέλουμε να συζητήσουμε για την ανάγκη η κατεύθυνση της πάλης του εργατικού - λαϊκού κινήματος να προσανατολιστεί στη μοναδική φιλολαϊκή διέξοδο από την καπιταλιστική βαρβαρότητα, από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο που αυτή γεννά και τα σύννεφά του πυκνώνουν μέρα με τη μέρα, με ανυπολόγιστους κινδύνους και για τον λαό μας, λόγω της εμπλοκής της χώρας μας σε αυτόν. Με στόχο την ολοκλήρωση του τιτάνιου αγώνα που έδωσε ο λαός τα χρόνια της Κατοχής, τις μέρες της Απελευθέρωσης και του ηρωικού Δεκέμβρη, στην τρίχρονη εποποιία του ΔΣΕ, με την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας, με τον σοσιαλισμό.

Φυσικά, τίποτα από όλα όσα θα δούμε στην έκθεση δεν θα μπορούσε να γίνει χωρίς την τεράστια προσπάθεια διάσωσης, συντήρησης και ψηφιοποίησης του Ιστορικού Αρχείου του Κόμματος. Το συγκλονιστικό αφιέρωμα του "Ριζοσπάστη" του προηγούμενου Σαββατοκύριακου, με αφορμή τη συμπλήρωση των 30 χρόνων από την καταστροφική πλημμύρα που έπληξε την έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ, την εφημερίδα και το Αρχείο του Κόμματος, αναδεικνύει γλαφυρά τη μεγάλη λαϊκή κινητοποίηση για τη διάσωσή του, που αποτελεί κι αυτή ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα που επιβεβαιώνει ότι δεν υπάρχουν άπαρτα κάστρα για τους κομμουνιστές.

Φυλάμε ως κόρη οφθαλμού την υπερεκατοντάχρονη Ιστορία μας! Είμαστε περήφανοι γι' αυτή και βέβαιοι ότι με τη συμβολή κάθε κομμουνιστή και κομμουνίστριας, των οπαδών και φίλων του Κόμματος, αγωνιστών του εργατικού - λαϊκού κινήματος, νέων πρωτοπόρων που θα αναδειχθούν μέσα από την ασίγαστη και ασυμφιλίωτη ταξική πάλη σε όλες τις συνθήκες, θα γράψουμε με την καθημερινή μας δράση νέες λαμπρές σελίδες στην Ιστορία, μέχρι την οριστική νίκη του λαού μας, τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Θέλουμε να ευχαριστήσουμε, για την παραχώρηση του χώρου και τις απαραίτητες διευκολύνσεις για τη λειτουργία της έκθεσης, τους δημοτικούς συμβούλους και τους αρμόδιους αντιδημάρχους που τις ενέκριναν.

Ιδιαίτερα ευχαριστούμε τους συντρόφους και συντρόφισσες, φίλους και φίλες που διέθεσαν εκατοντάδες εργατοώρες, σωματικά και πνευματικά, αξιοποιώντας ο καθένας τις γνώσεις, την τέχνη του, το επάγγελμά του. Συγκεκριμένα, τους οικοδόμους, τους μπογιατζήδες, τους μαραγκούς, τους ηλεκτρολόγους, τους μεταλλεργάτες, τους αρχιτέκτονες, τους σκηνογράφους, τους τεχνικούς γραφικών τεχνών, τους καλλιτέχνες στη δημιουργία των εικαστικών εγκαταστάσεων, τους τοιχογράφους και ζωγράφους μεγάλων επιφανειών, τους γραφίστες και άλλους ειδικούς στη διαμόρφωση εκθεσιακών χώρων.

Ολοι εμείς έγινε δυνατό να συντονιστούμε και να έχουμε πλάνο δουλειάς, χρονοδιαγράμματα, υπολογισμό των απαραίτητων υλικών κ.ά. μέσα από τη συνεργασία της ΚΟ Αττικής με Τμήματα της ΚΕ του Κόμματος, όπως το Τμήμα Ιστορίας, Προπαγάνδας, τη Συντακτική Επιτροπή του "Ριζοσπάστη", την Επιτροπή Ιστορικού Αρχείου της ΚΕ.

Ελπίζουμε η έκθεση και οι εντυπώσεις που θα αφήσει να είναι αντάξιες του μεγαλείου του ήρωα λαού που επιδιώκει να προβάλει».

«Τα εγκαίνια αυτής εδώ της έκθεσης, στα 80 χρόνια από "το απελευθερωτικό - επαναστατικό 1944", δεν αφορά μόνο στην Ιστορία. Αφορά κυρίως στο σήμερα, το παρόν και το μέλλον της χώρας, του εργατικού - λαϊκού κινήματος. Πρέπει να βγουν σημαντικά διδάγματα και συμπεράσματα από όλη αυτήν την περίοδο, έτσι ώστε στη νέα εποχή πλέον που βιώνουμε αυτά να ενσωματωθούν στην πάλη μας, με κατεύθυνση την τελική νίκη του λαού μας, την έφοδο για να έρθει η εργατική εξουσία, η νέα κοινωνία που οραματιζόμαστε όλοι και που γι' αυτήν βέβαια έδωσαν τη ζωή τους εκατοντάδες χιλιάδες Ελληνες και Ελληνίδες αγωνιστές κομμουνιστές και κομμουνίστριες σε αυτόν τον τιτάνιο αγώνα».

Σε κλίμα ενθουσιασμού πραγματοποιήθηκαν το απόγευμα του Σαββάτου τα εγκαίνια της έκθεσης Ιστορικού - Αρχειακού Υλικού της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ, με τίτλο «Το απελευθερωτικό - επαναστατικό 1944».

Πλήθος κόσμου, όλων των ηλικιών, έδωσε το «παρών» στο άνοιγμα των θυρών αυτής της μοναδικής έκθεσης που περιλαμβάνει σπάνια ντοκουμέντα και αρχειακό υλικό, αντικείμενα από το Αρχείο του ΚΚΕ, ενώ ξεχωριστή θέση έχουν οι αίθουσες με τα έργα Τέχνης που αφορούν την Κατοχή και την Αντίσταση.

Παρευρέθηκε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας.

Κατάμεστος ήταν ο προαύλιος χώρος του κτιρίου της Οδού Σανταρόζα κατά την εκδήλωση, με ομιλητές τα μέλη της ΚΕ του ΚΚΕ Μάκη Μακρή, μέλος του Γραφείου της ΚΟ Αττικής, και Φάνη Παρρή, υπεύθυνο της Επιτροπής Ιστορικού Αρχείου του Κόμματος.

Αρκετή ώρα πριν την εκδήλωση, αλλά και μετά από αυτή σε κάθε αίθουσα της έκθεσης υπήρχε κόσμος που έκανε την περιήγησή του, έβλεπε τα εκθέματα με έκδηλο ενδιαφέρον, συζητούσε με άλλους επισκέπτες, παρακολουθούσε την προβολή σχετικού υλικού, παρατηρούσε τα έργα τέχνης και τις εικαστικές εγκαταστάσεις.

Εργαζόμενοι, βιοπαλαιστές, νέοι και νέες δεν έχασαν την ευκαιρία να περπατήσουν στο ιστορικό κτίριο και να βρεθούν ανάμεσα σε μαρτυρίες πρωταγωνιστών της περιόδου, φωτογραφίες μαχητών του ΕΛΑΣ, προθήκες με έντυπα υλικά και εφημερίδες, στιγμές της ΕΑΜικής Αντίστασης, ψηφίδες της ηρωικής δράσης του ΚΚΕ, ντοκουμέντα από τις μέρες της Απελευθέρωσης, όταν μίλησε ο γίγαντας λαός, το ημερολόγιο με τις μάχες της κρίσιμης ταξικής σύγκρουσης του Δεκέμβρη, από την εποποιία του ΔΣΕ και τόσα άλλα εκθέματα.

Το ενδιαφέρον κέντρισαν και τα κινηματογραφικά πλάνα που προβάλλονταν με στιγμιότυπα από την Κατοχή και την Απελευθέρωση.

Μεγάλη ήταν η ζήτηση και για τις ειδικές προσφορές που θα ισχύουν καθ' όλη τη διάρκεια της έκθεσης στο βιβλιοπωλείο της «Σύγχρονης Εποχής» που βρίσκεται στον χώρο.

«Συγχαρητήρια», «Μπράβο», ήταν μερικά από τα λόγια που ακούγονταν συνεχώς εκφράζοντας τις θετικές εντυπώσεις όλων, ενώ με αμείωτη ένταση κανονίζονταν επισκέψεις και ομαδικές ξεναγήσεις για τις επόμενες μέρες.

Υπενθυμίζεται πως η Εκθεση θα φιλοξενείται στο κτίριο της οδού Σανταρόζα (πρώην Δικαστήρια, είσοδος από Σταδίου, πλησίον σταθμών ΗΣΑΠ - Μετρό Ομόνοιας) μέχρι την Κυριακή 1 Δεκέμβρη. Το ωράριο λειτουργίας τις καθημερινές θα είναι 10 π.μ. - 2 μ.μ. και 5 μ.μ. - 9 μ.μ., ενώ τα Σαββατοκύριακα 11 π.μ. - 7 μ.μ. Η είσοδος είναι ελεύθερη (τηλ. για ραντεβού για ομαδικές ξεναγήσεις 210.5282.607, Δευτέρα έως Παρασκευή 10 π.μ. - 1 μ.μ. και 5 μ.μ. - 8 μ.μ.).

Την Πέμπτη 7 Νοέμβρη ξεκινά και η σειρά των εκδηλώσεων που θα γίνονται στον χώρο της έκθεσης.

Στις 7 μ.μ. με θέμα «Η αναμέτρηση του 1944 στην Αθήνα μέσα από τις μνήμες των πρωταγωνιστών της, Νίκου Κυριακίδη, Σπύρου Κωτσάκη (Νέστορας), Ορέστη Μακρή (Γιάννης), Βασίλη Μπαρτζώτα» θα μιλήσει η Φιλιώ Τόλια, συνεργάτρια του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ.

Ανάμεσα σε άλλα σημείωσε:

«Η έκθεση που δημιουργήθηκε σε αυτόν εδώ τον ιστορικό χώρο αφορά "το απελευθερωτικό - επαναστατικό 1944", ένα έτος όπου κάτω από τα χτυπήματα του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ, τη μαζική πάλη όλου του ελληνικού λαού και τη γενικότερη προέλαση του Κόκκινου Στρατού στα Βαλκάνια, διώχτηκαν τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής.

Την ίδια στιγμή η λαϊκή δράση, αυτενέργεια, πρωτοβουλία, αυτοθυσία βρίσκονταν στα ύψη, το ίδιο και το κύρος, η απήχηση του ηρωικού ΚΚΕ στον ελληνικό λαό. Στο 1944 έβαλε τη σφραγίδα της μια τεράστια κίνηση λαϊκών μαζών, που έμαθαν να εμπιστεύονται τη δύναμή τους, να μη θέλουν να ζουν όπως παλιά, να είναι έτοιμες να δώσουν και τη ζωή τους για τον σκοπό αυτό.

Ηταν μια περίοδος όπου εκατομμύρια άνθρωποι διδάσκονται κάθε βδομάδα περισσότερα απ' ό,τι σε έναν χρόνο συνηθισμένης, νυσταλέας ζωής. Ηταν μια περίοδος όπου οι λαϊκές μάζες δεν δέχονταν να τις ληστεύουν ήσυχα, όπως σε μια συνηθισμένη, ειρηνική περίοδο.

Ολα τα παραπάνω συνθέτουν την εκδήλωση επαναστατικής κατάστασης στην Ελλάδα, άρα το 1944 είναι απελευθερωτικό και επαναστατικό ταυτόχρονα, παρόλο που δεν έγινε επανάσταση ως ενέργεια σχεδιασμένη, καθοδηγημένη από το Κόμμα της εργατικής τάξης με σκοπό την κατάκτηση της εξουσίας από την εργατική τάξη, τον λαό γενικότερα.

Στόχος λοιπόν της έκθεσης είναι να αναδειχθεί η τεράστια κίνηση του λαού προς τα εμπρός. Αυτό έγινε μέσα σε συνθήκες θύελλας, σε συνθήκες ιμπεριαλιστικού πολέμου. Ο λαός, με ψυχή το ΚΚΕ, οργάνωσε την αντίστασή του. Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος για άλλη μια φορά αποδείχθηκε "σκηνοθέτης της επανάστασης" όσον αφορά την εκδήλωση επαναστατικής κατάστασης.

Η εισαγωγή της έκθεσης περιλαμβάνει τις συνθήκες μέσα στις οποίες το ΚΚΕ πήρε τη μεγάλη πρωτοβουλία να σαλπίσει την αντίσταση. Σε αντιπαράθεση με τη φρονιμάδα και την υποταγή που συμβούλευε ο αστικός πολιτικός κόσμος, το ΚΚΕ κήρυξε τον πόλεμο στο Γ' Ράιχ. (...)

Είναι χαρακτηριστικά τα λόγια του Δημήτρη Γληνού στο "Τι είναι και τι θέλει το ΕΑΜ": "Ρωτάς τι πρέπει να κάνεις; Να βρεις τους ομοίους σου και να οργανωθείς, να ρωτάς κάθε μέρα σε τι έβλαψα σήμερα τον κατακτητή, σε τι ωφέλησα τον λαό".

Η έκθεση αναφέρεται στη συνέχεια στη δράση στην πρωτεύουσα, μεγάλο εργατικό κέντρο όπου το Εργατικό ΕΑΜ οργάνωνε απεργίες και διαδηλώσεις για όλα τα ζητήματα των εργαζομένων, κυρίως για τον επισιτισμό, ενάντια στην τρομοκρατία και στις εκτελέσεις φυλακισμένων αγωνιστών.

Στην κατεχόμενη Αθήνα έλαμψαν οι αρετές των κομμουνιστών, της ανιδιοτελούς προσφοράς, της αυτοθυσίας και αυταπάρνησης. Αρετές που δεν μπορεί να τις αντιμετωπίσει κανένας κατασταλτικός μηχανισμός. (...)

Το 1943 ήταν η χρόνια που χαρακτηρίστηκε από τις μεγάλες διαδηλώσεις που συγκλόνιζαν ξανά και ξανά την πρωτεύουσα, κάνοντας κουρελόχαρτο τις διαταγές των δοσιλογικών κυβερνήσεων και τις συστάσεις άλλων για φρονιμάδα. Οι περισσότερες διαδηλώσεις οργανώνονταν μυστικά, συγκεντρώνονταν μικρές ομάδες και ξαφνικά εκατοντάδες χιλιάδες κατέκλυζαν το κέντρο της Αθήνας, δείχνοντας πως τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο. (...)

Ο ΕΛΑΣ, αντιμετωπίζοντας τις πρώτες δυσκολίες, το 1943 κατάφερε να ανδρωθεί σε μεγάλο στρατό, να οπλίζεται βασικά με λάφυρα από τους κατακτητές που κέρδιζε σε μάχες. Στην έκθεση θα δει κανείς ντοκουμέντα που αφορούν την άνδρωση του ΕΛΑΣ, που πλέον μπορούσε να κάνει όλο και μεγαλύτερες επιχειρήσεις, να απελευθερώνει ακόμα και πόλεις. Η Ελεύθερη Ελλάδα ήταν γεγονός ήδη από το καλοκαίρι του 1943. (...)

Το 1944 ήταν μια χρόνια κρίσιμης καμπής. Στην Αθήνα άρχισαν να ελευθερώνονται οι συνοικίες και με μάχες να κρατιούνται ελεύθερες.

Οι εργατογειτονιές της Αθήνας, οι τρομερές συνοικίες που γράφει ο Ρίτσος, η Κοκκινιά, η Καισαριανή, η Καλλιθέα, έγιναν πολλές φορές τα Στάλινγκραντ της Αθήνας, με τον λαό ολόκληρο να μάχεται για να αντιμετωπίσει τις επιδρομές των Ταγμάτων Ασφαλείας, που προσπαθούσαν με μπλόκα να δολοφονήσουν, να τρομοκρατήσουν και να αρπάξουν ομήρους για καταναγκαστικά έργα στη Γερμανία. Μόνοι τους δεν μπορούσαν να πατήσουν τις λαϊκές συνοικίες, αφού έβρισκαν ολόκληρο λαό αποφασισμένο, που τους αντιμετώπιζε με ό,τι μέσο μπορούσε. Το ΚΚΕ με ειδική απόφασή του έδινε τον τόνο να υπερασπίζεται ο λαός τις συνοικίες μέχρις εσχάτων. Ετσι, οι ταγματασφαλίτες, οι Ράλληδες, οι Μπουραντάδες επέδραμαν μαζί με ισχυρές δυνάμεις Γερμανών (...)

Η Απελευθέρωση, όπως θα δει κανείς στην ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα, είναι ένας συνδυασμός πολέμου, χαράς, πίστης του λαού στη δύναμή του, ασταμάτητων μαχών του ΕΛΑΣ. Εγινε προσπάθεια να εκτεθεί φωτογραφικό υλικό της Απελευθέρωσης από όλη την Ελλάδα. Μια Ελλάδα που ήταν ντυμένη με τις ελληνικές σημαίες της λευτεριάς και το κόκκινο χρώμα του ΚΚΕ και της ελπίδας για έναν καλύτερο κόσμο. Μια Ελλάδα που παλλόταν με το σύνθημα της λαοκρατίας (...)

Στις κρίσιμες μέρες της Απελευθέρωσης έχουμε την κορύφωση της επαναστατικής κατάστασης, έναν λαό που δεν έχει την εξουσία αλλά διαθέτει λαϊκούς θεσμούς, εν δυνάμει φύτρα εργατικής - λαϊκής εξουσίας. Το πρόβλημα είναι ότι αυτό το βήμα δεν έγινε.

Στην έκθεσή μας γίνεται προσπάθεια, κάτω από τον τίτλο "Επος και διδάγματα", να δοθούν βασικά στοιχεία που έπαιξαν ανασταλτικό ρόλο στο να τεθεί το ζήτημα της εξουσίας, της σοσιαλιστικής επανάστασης.

Βασικότερο είναι η προγραμματική επεξεργασία του Κόμματος, που ενώ πάλευε για τον σοσιαλισμό, έθετε ένα στάδιο στην επανάσταση το οποίο θα έλυνε πρώτα άλυτα αστικοδημοκρατικά ζητήματα.

Αυτή η στρατηγική δεν διορθώθηκε εκείνα τα χρόνια. Κατά τον αγώνα για την απελευθέρωση επικράτησε η γραμμή της εθνικής ενότητας και της συνεργασίας, στο πλαίσιο του αντιφασιστικού αγώνα, με την εξόριστη κυβέρνηση. Λανθασμένα δεν ιεραρχήθηκε η επικείμενη σύγκρουση με τη Βρετανία, η οποία δεν έπαψε ούτε στιγμή να διεξάγει άδικο ιμπεριαλιστικό πόλεμο για την προάσπιση των αποικιών της και των διεθνών θέσεών της. Το παραπάνω δεν αθωώνεται από το γεγονός ότι η Βρετανία μαζί με τις ΗΠΑ είχε συνάψει στρατιωτική συμμαχία με την ΕΣΣΔ, που ως κράτος διεξήγαγε δίκαιο πόλεμο υπεράσπισης του σοσιαλισμού. (...)

Το συμπέρασμα είναι πως ειδικά σε συνθήκες επαναστατικής κατάστασης δεν έπρεπε να χαθεί το ζήτημα της εξουσίας. Καθήκον του Κόμματος της εργατικής τάξης είναι να παλέψει να ανατρέψει τους εκμεταλλευτές στη χώρα του, και αυτό αποτελεί διεθνιστική προσφορά.

Η επιδίωξη συμμετοχής σε αστική κυβέρνηση αποδείχθηκε επίσης θεμελιακό λάθος, πολύ περισσότερο η ίδια η συμμετοχή σε αυτή, που το μόνο που έδωσε ήταν πολύτιμο χρόνο να αναδιοργανωθούν οι κατασταλτικοί μηχανισμοί των καπιταλιστών.

Η πεποίθηση ότι η μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία, που στήριζε το ΕΑΜ και το Κόμμα, δεν θα επέτρεπε να υπάρξουν αντιλαϊκές λύσεις και ότι θα έδινε τη δυνατότητα ελιγμών, αποδείχθηκε εσφαλμένη. Οι έμπειρες δυνάμεις των καπιταλιστών αμέσως στράφηκαν και ένοπλα ενάντια στον λαό. Χαρακτηριστικό είναι το δολοφονικό πογκρόμ του ΕΔΕΣ στην Πρέβεζα τον Σεπτέμβρη 1944.

Οι παράγοντες και επεξεργασίες που αναφέραμε οδήγησαν σε μια σειρά λανθασμένες επιλογές, οι οποίες δημιούργησαν κλοιό συμβιβασμών που αποδυνάμωναν το Κόμμα και το λαϊκό κίνημα. Τέτοιοι ήταν η ένταξη στο Στρατηγείο Μέσης Ανατολής, η σύμπραξη με τον ΕΔΕΣ, η ένταξη στην κυβέρνηση "εθνικής ενότητας" υπό τον Παπανδρέου και αργότερα, μετά τον Δεκέμβρη, η Συμφωνία της Βάρκιζας, που επέφερε την παράδοση των όπλων του ΕΛΑΣ και το δολοφονικό πογκρόμ ενάντια στον λαό. (...)

Οι αστικές δυνάμεις στις κρίσιμες στιγμές της Απελευθέρωσης ήταν αποφασισμένες να χτυπήσουν όλο τον λαό. Παρόλο που το λαϊκό κίνημα δεν έθεσε ζήτημα ανατροπής της εξουσίας τους, για τίποτα δεν ήταν σίγουρες. Ενα κίνημα που απεργούσε και φρουρούσε τις απεργίες ένοπλα, ένα κίνημα που είχε αγκαλιάσει ακόμα και τμήματα των κατασταλτικών μηχανισμών, έπρεπε να κατασταλεί, για τη σταθεροποίηση του εκμεταλλευτικού συστήματος.

Πολύτιμος σύμμαχος και διεθνές στήριγμα των Ελλήνων καπιταλιστών υπήρξε η Μεγάλη Βρετανία, που τον Δεκέμβρη του 1944 έριξε ατελείωτη φωτιά και σίδερο στις λαϊκές γειτονιές της Αθήνας και του Πειραιά. Προς το τέλος του Δεκέμβρη χρειάστηκε να έρθουν στην Ελλάδα σχεδόν 100.000 βρετανικός στρατός για να καθυποτάξουν τον λαό, καλεσμένοι από τον πρωθυπουργό "εθνικής ενότητας" Παπανδρέου. Ο λαός έδειξε ακλόνητη θέληση να αντισταθεί και το έκανε. Στο σχετικό τμήμα της έκθεσης υπάρχουν πολλά ντοκουμέντα. Για την αδάμαστη πάλη του λαού είναι χαρακτηριστική η φωτογραφία με ένα μαχητή του ΕΛΑΣ και γύρω του δεκάδες άοπλοι - όλοι θα έπαιρναν όπλα, αν υπήρχαν.

Επίλογος στην έκθεσή μας είναι η περίοδος της πάλης του λαού και του Κόμματος μετά τη Βάρκιζα. Το δολοφονικό πογκρόμ ενάντια στον λαό μετά την παράδοση των όπλων του ΕΛΑΣ αποδεικνύει πως στόχος δεν ήταν απλά η παράδοση των όπλων, αλλά το τσάκισμα του λαού. Αλλά δεν είναι μόνο περίοδος τρομοκρατίας, είναι και πάλης του λαϊκού κινήματος, που παρά τα στρατοδικεία, την τρομοκρατία, τις επιδρομές σε χωριά και λαϊκές γειτονιές, δείχνει την ακλόνητη θέληση του λαού να παλέψει.

Οι χιλιάδες λαού που εμπνεύστηκαν από το μεγαλείο της Αντίστασης, που έμαθαν να εμπιστεύονται τη δύναμή τους, ακολούθησαν το κάλεσμα του ΚΚΕ στον αγώνα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Με αυτήν την αναφορά κλείνει το ιστορικό υλικό της έκθεσης, μέσα από φωτογραφίες της περιόδου.

Ακόμα, το μεγαλείο της περιόδου αποτυπώνεται μέσα από έργα των Φέρτη, Κατσικογιάνη, Μεγαλίδη, Οικονομίδη και σύγχρονα έργα των Μεμά Καλογηράτου και Κώστα Ρόθου. Η έκθεση κλείνει με έργο του συντρόφου Γιώργου Σκουρλή, σύνδεσης του χτες με το σήμερα και το αύριο».

Τονίζουμε από την αρχή πως πράγματι ο πυρήνας των σωματείων και των μαζικών φορέων στη Νέα Ιωνία που μπήκαν εκ νέου μπροστά για την επιτυχία του συλλαλητηρίου, έχουν πλέον διαμορφώσει έναν υπαρκτό και υπολογίσιμο αγωνιστικό πόλο, τέτοιον που εκφράζει με πολλές μορφές και τρόπους την δυσαρέσκεια και την αγανάκτηση του λαού για την αντιλαϊκή πολιτική που εκπορεύεται καταρχάς από την κυβέρνηση αλλά και από την Περιφέρεια και τη δημοτική αρχή. Αυτός ο πόλος στηρίζεται σε ζωντανά σωματεία της περιοχής, που έχουν δράση, κύρος και αναγνωρισιμότητα, όπως αυτό των δασκάλων - νηπιαγωγών, των εργαζομένων του τοπικού νοσοκομείου, των συνταξιούχων, επίσης σε αρκετούς συλλόγους γονέων που έχουν ξεχωρίσει για τον αγωνιστικό τους χαρακτήρα εδώ και αρκετό χρονικό διάστημα.

Ο τακτικός συντονισμός των σωματείων και των μαζικών φορέων δεν εξαντλείται σε μια τυπική «συγκόλληση» αιτημάτων και μορφών δράσης. Αντιθέτως, έχει ενδιαφέρον πως έχει διαμορφωθεί ένα πιο συνεκτικό πλαίσιο πάλης, διεκδικήσεων και αιτημάτων που οπωσδήποτε στηρίζεται στον γενικό άξονα «τα κέρδη τους - οι ζωές μας» και εξειδικεύεται σε κρίσιμα ζητήματα που αφορούν την εργατική - λαϊκή οικογένεια όπως την κατάσταση στα σχολεία και στους παιδικούς σταθμούς, στο νοσοκομείο και στο Κέντρο Υγείας, την τοπική φορολογία, τους ελεύθερους χώρους και άλλα ανάλογα.

Τα ΔΣ των σωματείων, των φορέων ή των παραρτημάτων που συμμετείχαν στην κινητοποίηση, αλλά ακόμη και αυτών που τελικά δεν συμμετείχαν, έκαναν όλα συνεδρίαση, παρουσιάστηκε κάλεσμα που είχε επεξεργαστεί μια αρχική σύσκεψη που καλούσε ένας πρώτος βασικός πυρήνας. Αυτό βοήθησε - ανεξάρτητα από το αν πήραν όλα απόφαση συμμετοχής - να γίνει μια ζωντανή συζήτηση, να προβληματιστούν τελικά για την κατάσταση εκατοντάδες άνθρωποι που είναι μέλη ΔΣ κάποιων φορέων. Βοήθησε να ξεμπλοκάρουν αρκετοί άνθρωποι, αλλά και να γίνει ουσιαστική αντιπαράθεση με άλλες πολιτικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις που παρουσίαζαν την κινητοποίηση ως «κομματική», ως «άλλη μια φιέστα του ΚΚΕ».

Επίσης, έχει σημασία να τονιστεί το εξής: Για να επιτευχθεί με σωστούς όρους ένας τέτοιος συντονισμός, αλλά και για να προπαγανδιστεί μαζικά το συλλαλητήριο, χρειάζεται κάποιος χρόνος. Είναι άλλο ζήτημα όταν προκύπτει ένα έκτακτο θέμα, ένας πλειστηριασμός, μια απόλυση κ.λπ. Τότε προφανώς κινητοποιούνται χωρίς πολλά πολλά όλες οι διαθέσιμες δυνάμεις μέσα σε λίγες ώρες. Οταν όμως σχεδιάζουμε πιο μεσοπρόθεσμα, όταν δηλαδή θέλουμε το αγωνιστικό κάλεσμα να φτάσει σε δεκάδες φορείς, να γίνει αντικείμενο ζύμωσης, διαφώτισης και οργάνωσης, αυτό, στη φάση που τουλάχιστον είμαστε, δεν μπορεί να γίνει μέσα σε ελάχιστες μέρες. Απαιτεί δηλαδή κάποια υπομονή, συζήτηση, αξιολόγηση της κατάστασης, μέτρα οργανωτικά και μαζικά για να τα καταφέρουμε, για να δώσουμε τελικά τη δυνατότητα σε χιλιάδες εργατοϋπαλλήλους, νέους, φτωχούς αυτοαπασχολούμενους όχι απλώς να «ακούσουν» ότι κάπου γίνεται κάποια συγκέντρωση, αλλά να διαβάσουν την ανακοίνωση, να προβληματιστούν δημιουργικά για τη συμμετοχή και συμβολή τους.

Ενα ακόμη σημαντικό ζήτημα που αναδεικνύεται στην όλη προσπάθεια είναι το εξής: Είναι προφανές πως την κύρια ευθύνη για την αφόρητη κατάσταση που ζει η λαϊκή οικογένεια, την έχει το αστικό κράτος συνολικά, η κυβέρνηση με την πολιτική της που οπωσδήποτε βρίσκει στήριγμα στη βολική «αντιπολίτευση» των ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ. Εχουν το μεγάλο μερίδιο ευθύνης τους, επίσης, οι εκπρόσωποι του «τοπικού» κράτους, όπως η δημοτική αρχή που άλλωστε σε αυτές τις πολιτικές δυνάμεις στηρίζεται. Το πώς όμως τίθενται εύστοχα οι ευθύνες του καθενός συνολικά στην πολιτική αντιπαράθεση, αλλά και στις αγωνιστικές διεκδικήσεις, έχει σημασία και ουσία. Για παράδειγμα, για την απαράδεκτη κατάσταση στα σχολεία από όλες τις απόψεις (υποδομή, κτίρια, ελλείψεις, συγχωνεύσεις, περιεχόμενο μάθησης, αυταρχισμός κ.λπ.) φταίει καταρχάς η κυβερνητική πολιτική. Εκεί πρέπει να στρέφονται πρωτίστως τα βέλη του αγώνα και της διεκδίκησης. Ταυτόχρονα χρειάζεται να αναδεικνύονται οι μεγάλες ευθύνες του δήμου, που «ξεπλένει» και τελικά αθωώνει αυτήν την πολιτική, δεν διεκδικεί κονδύλια και υποδομές, πάει να διαχειριστεί τη μιζέρια από ελάχιστα ψίχουλα που δίνονται για την Παιδεία, «νίπτει τας χείρας του» στα γενικότερα προβλήματα του σχολείου.

Αρα, έχει γενικότερη σημασία - που δεν περιορίζεται μόνο στη μορφή του συλλαλητηρίου - το εξής: Είναι πολύ θετικό το ότι το Δημοτικό Συμβούλιο της Νέας Ιωνίας έχει «πολιορκηθεί» στην κυριολεξία τους τελευταίους 2 μήνες από δεκάδες συλλόγους γονέων και εκπαιδευτικούς που αναδεικνύουν τις τεράστιες ελλείψεις ακόμη και σε αναλώσιμα και ζητούν επίμονα λύσεις. Αυτό πρέπει να συνεχιστεί και να ενταθεί. Το κρίσιμο ταυτόχρονα είναι, με την υπομονετική δουλειά των κομμουνιστών, να συνειδητοποιούν αυτές οι ζωντανές δυνάμεις ότι γι' αυτήν την κατάσταση δεν φταίει κάποιος «ανίκανος» αντιδήμαρχος, ή απλώς κάποιες αβλεψίες. Αυτός είναι ο τρόπος για να βλέπει κανείς το δέντρο και να χάνει το δάσος. Δηλαδή, ότι ο ένοχος είναι μια ενιαία εχθρική για τον λαό πολιτική, που την ίδια στιγμή που ξοδεύει για τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους δεκάδες δισ., που φοροαπαλλάσσει τους εφοπλιστές, «φροντίζει» τα σχολεία ή τα νοσοκομεία να είναι σε αυτό το χάλι. Αυτήν την πολιτική στηρίζουν όλες οι αστικές πολιτικές δυνάμεις, όπως και η δημοτική αρχή, ανεξαρτήτως ελιγμών και ανέξοδων κραυγών.

Είναι λοιπόν φανερό πως αποτελεί κρίσιμο θέμα, πάνω στη θετική «κίνηση» ενός ευρύτερου τμήματος του λαού, οι κομμουνιστές να δουλεύουμε με σύστημα και μέθοδο για να βγαίνουν πιο βαθιά συμπεράσματα, καταρχάς από αυτό το πρωτοπόρο τμήμα.

Σε αυτήν την κατεύθυνση, βοήθησε μεταξύ άλλων το προηγούμενο διάστημα η εξής πλευρά: Οτι η Κομματική Οργάνωση με κλιμάκιά της κυρίως από δημοτικούς συμβούλους αλλά και άλλα στελέχη, οργάνωσε μια πλατιά συζήτηση με δεκάδες ΔΣ μαζικών φορέων. Εγιναν δηλαδή δεκάδες συναντήσεις, με συλλόγους γονέων, αθλητικά και πολιτιστικά σωματεία, άλλους φορείς. Καταγράφηκαν προβλήματα, τα οποία στο σύνολό τους αναδείχτηκαν και στο Δημοτικό Συμβούλιο, ανάλογα με τη διάστασή τους και στη Βουλή, όπως και στην Περιφέρεια. Αυτό βοήθησε, πέρα από τη γνωριμία και πιο κοντινή σχέση με εκατοντάδες ανθρώπους που στην πλειοψηφία τους δεν είναι κοντά στο Κόμμα μας, όμως μας εκτιμούν και ξεπερνούν στερεότυπα δεκαετιών, να επιβεβαιώνεται κάτι πολύ σημαντικό, ότι «το ΚΚΕ δεν κοιτάει τον καθέναν σαν ψήφο, αλλά παρεμβαίνει για τα δικά μας προβλήματα, διεκδικεί λύσεις, αγωνίζεται με ανιδιοτέλεια», όπως οι ίδιοι τονίζουν και παραδέχονται.

Επιπλέον, το ότι ο ΓΓ της ΚΕ πήρε μέρος σε συνάντηση με εκπαιδευτικούς σχολείου που έχει μεγάλα και οξυμένα προβλήματα, ότι τοποθετήθηκε για το πάγιο θέμα της απαλλοτρίωσης της ΕΡΙΟΤΕΚ, έδωσε έναν πιο συνολικό τόνο στην όλη προσπάθεια. Δηλαδή, ότι «το ΚΚΕ είναι δίπλα μας», ακούγεται από πολύ ευρύτερα λαϊκά στόματα.

Αυτή η παρέμβαση οπωσδήποτε βοήθησε και στην πραγματοποίηση του συλλαλητηρίου καθώς πολλοί λαϊκοί άνθρωποι είδαν στα αιτήματα και τις διεκδικήσεις του τα δικά τους προβλήματα, που είχαν πριν αναδειχτεί και με τις παρεμβάσεις του Κόμματος.

Αυτή η προσπάθεια, φυσικά, έχει απασχολήσει και τους αντίπαλους πολιτικούς σχηματισμούς, τις δημοτικές παρατάξεις, άλλους μηχανισμούς. Αρχίζει να γίνεται σύνηθες φαινόμενο, σε αρχαιρεσίες και άλλες διαδικασίες, να συνασπίζονται όλοι, «ακροδεξιοί», «μετριοπαθείς», «αριστεροί του γλυκού νερού», απέναντί μας. Λογικό, όπου υπάρχει δράση, υπάρχει και αντίδραση. Τους αντιμετωπίζουμε με την υπεροχή των ιδεών και της πολιτικής μας, με την πρωτοπόρα και αγωνιστική στάση μας, επιζητούμε τη ζωντανή αντιπαράθεση μέσα στον λαό, ώστε να βγαίνουν συμπεράσματα από πιο ευρεία λαϊκά τμήματα, ακόμη και ανθρώπους που μέχρι πριν από κάποιο διάστημα ακολουθούσαν αυτές τις δυνάμεις, τώρα όμως αισθάνονται μετέωροι και ψάχνονται.

Αλλωστε, εμείς ξέρουμε πως η δουλειά μας έχει ακόμη σημαντικά περιθώρια βελτίωσης. Δεν τα κάνουμε δηλαδή όλα καλά, ούτε πρέπει να επαναπαυτούμε σε ένα δοσμένο πλέον επίπεδο παρέμβασης. Εξάλλου, οι δυνατότητες που έχουν ανοιχτεί, δείχνουν πως ένας τρόπος ή ρυθμός δουλειάς που μας πήγε μέχρι ένα σημείο, τώρα χρειάζεται κι άλλη βελτίωση, ως και σε περιπτώσεις ριζική αναδιάρθρωση. Για παράδειγμα, παρά τον μεγάλο όγκο δουλειάς που προκύπτει κυρίως με γενικές μορφές δράσης στους αυτοαπασχολούμενους, δεν έχουμε καταφέρει ακόμη να συγκροτήσουμε έναν μαχητικό πυρήνα που πιο ενεργητικά θα δώσει ζωή σε ανενεργά σχήματα στο συγκεκριμένο κίνημα που αυτήν τη στιγμή είναι μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Θα δυναμώσει, δηλαδή, τέτοια αντιφατικά από τη φύση τους τμήματα, που η αλήθεια είναι πως είναι μεν δεμένα με πολλούς τρόπους με τον δήμο, με επιμελητήρια κ.λπ., όμως η πλειοψηφία τους πλέον βρίσκεται σε αδιέξοδο και μας ακούει προσεκτικά.

Αντίστοιχα, χρειάζεται μεγαλύτερη επιμονή στο πώς δουλεύουμε στις πιο νέες ηλικίες, πώς εμπνέονται και μπαίνουν σε αγωνιστικό παλμό, κάτι που ακόμη και στις μορφές παρέμβασης δεν μπορεί να είναι πανομοιότυπο με αυτές που ακολουθούμε σε πιο έμπειρα εργατικά τμήματα.

Τελικά, προσπαθώντας να γενικεύσουμε προκύπτει, μεταξύ άλλων, ότι η ΚΟΒ του ΚΚΕ χρειάζεται να έχει πλήρη ευθύνη και εικόνα του χώρου της. Να μη συμβιβάζεται με ρηχές και επιφανειακές εκτιμήσεις του γνωστού σλόγκαν «καλό το κλίμα» κ.λπ. Αρα, να ψάχνει πολύ καλά τι κίνηση και διεργασίες υπάρχουν, ποιοι φορείς κινούνται, ποιοι συμμετέχουν σε αυτούς, πώς παρεμβαίνουν οι άλλες δυνάμεις. Να οργανώνει μεθοδικά τη δουλειά, όχι «στο πόδι», αλλά με συσκέψεις, συζητήσεις, χρέωση δουλειάς, αξιοποίηση οπαδών και φίλων. Οταν φυσικά οι ΚΟΒ σε έναν δήμο (όπως στη Νέα Ιωνία) είναι πάνω από μία, αυτό απαιτεί ακόμη καλύτερο συντονισμό καταρχάς των κομματικών δυνάμεων. Ολη αυτή η υπόθεση «ανοίγει τη βεντάλια» της καθοδηγητικής δουλειάς, καθώς απαιτεί μεγάλη στήριξη και βοήθεια στους συντρόφους και οπαδούς που είναι μέλη πλέον σε δεκάδες σωματεία, σε φορείς διαφόρων επιπέδων. Αυτό όμως τελικά κάνει και τη δουλειά πιο γόνιμη και ενδιαφέρουσα, αντιμετωπίζει το μπούγιο και την αμορφία.

Αρα θα κριθούμε όλοι στην ακόμη μεγαλύτερη εξέλιξη και βελτίωση της δουλειάς μας.