Αυτά σηματοδοτούν τον «προϋπολογισμό της νέας εποχής, ο οποίος ταιριάζει στις φιλοδοξίες της Ευρώπης», για τον οποίο έκανε λόγο η φον ντερ Λάιεν, κατά την παρουσίασή του, με την Επιτροπή να «διαφημίζει» μεταξύ άλλων και την παραπέρα διόγκωση του ευρωενωσιακού προϋπολογισμού από τα 1,2 τρισ. ευρώ στο τρέχον ΠΔΠ, στα σχεδόν 2 τρισ., αύξηση περίπου 64% σε σχέση με τον προηγούμενο.

Ο επιμερισμός των χρημάτων αυτών που «μέχρι δεκάρας» θα πληρώσουν πάλι οι λαοί είναι ενδεικτικός και των προτεραιοτήτων της ιμπεριαλιστικής ένωσης. Το σχέδιο περιλαμβάνει 5 βασικούς τομείς δαπανών και συγκεκριμένα:

- Ενα «Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανταγωνιστικότητας» με σχεδόν 410 δισεκατομμύρια ευρώ, «πεσκέσι» για τους επιχειρηματικούς ομίλους. Με οδηγό την περιβόητη «έκθεση Ντράγκι» για τη «στρατηγική αυτονομία» απέναντι στα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα το ταμείο θα έχει ως στόχο να στηρίξει την κερδοφορία των ευρωενωσιακών επιχειρηματικών ομίλων, με επίκεντρο και την κούρσα για τις «στρατηγικές τεχνολογίες του αύριο», μεταξύ άλλων και με διπλασιασμό του προγράμματος «Horizon Europe» για τη λεγόμενη καινοτομία. Προβλέπεται ακόμη η ενίσχυση των λεγόμενων υποδομών «διπλής χρήσης», στρατιωτικής και πολιτικής με διπλασιασμό του μηχανισμού «Συνδέοντας την Ευρώπη», όπως και δεκαπλασιασμό των κονδυλίων για τη στρατιωτική κινητικότητα.

«Οι Ενοπλες Δυνάμεις μας μπορούν να κινούνται πιο γρήγορα, καλύτερα, μαζί. Επίσης, πολλαπλασιάζουμε τις δαπάνες για ενεργειακές υποδομές επί 5. Αυτό ενισχύει την ενεργειακή ανεξαρτησία και επιταχύνει την καθαρή μετάβαση. Και αυξάνουμε σημαντικά τις επενδύσεις στην κυβερνοασφάλεια και τις υποδομές διπλής χρήσης. Πρόκειται για την ευρωπαϊκή άμυνα, την ευρωπαϊκή συνδεσιμότητα και την ευρωπαϊκή ετοιμότητα», συμπλήρωσε η Φον ντερ Λάιεν. Ενώ σχετική υποχώρηση φαίνεται να παρουσιάζουν κονδύλια που αφορούν τις περιβόητες «πράσινες» πολιτικές που βρίσκονταν στην «προμετωπίδα» της προσπάθειας να βρεθούν διέξοδοι για τα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια στον προηγούμενο προϋπολογισμό.

- Εξ ου και τώρα οι νέες προτεραιότητες της στροφής στην πολεμική οικονομία αντικατοπτρίζονται και στα 131 δισεκατομμύρια ευρώ που αφορούν το σκέλος Αμυνας και Διαστήματος στο πλαίσιο του Ταμείου Ανταγωνιστικότητας. «Αυτό είναι 5 φορές μεγαλύτερο από αυτό που έχουμε σήμερα, γιατί η ασφάλεια αποτελεί κορυφαία ανησυχία για τους πολίτες και τις κυβερνήσεις», είπε χαρακτηριστικά η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, περιγράφοντας τη «στροφή ολοταχώς» της ιμπεριαλιστικής ένωσης στην πολεμική προετοιμασία.

- Ξεχωριστός, άλλωστε, άξονας είναι αυτός για την ενίσχυση της Ουκρανίας με άλλα 100 δισ. ευρώ, διπλασιάζοντας το μέσο για τη «Διευκόλυνση για την Ουκρανία», ρίχνοντας κι άλλο «λάδι στη φωτιά» του πολέμου και πιάνοντας «στασίδι» για το φαγοπότι της «ανοικοδόμησης». Ενώ άλλα 100 δισ. - αύξηση 75% - υπολογίζονται και για το λεγόμενο «Παγκόσμιο Ευρωπαϊκό Μέσο», που αφορά την ανθρωπιστική βοήθεια, τις στρατηγικές συνεργασίες και τη Διεύρυνση της ΕΕ, όλα για την αύξηση της επιρροής της ιμπεριαλιστικής ένωσης.

- Την ίδια ώρα, με μια νέα μεγάλη καπιταλιστική κρίση να βρίσκεται προ των πυλών, αλλά και με κάθε είδους «κρίσεις» πολεμικές και άλλες να βρίσκονται μπροστά, και με τα «διδάγματα της πανδημίας» κατά νου, η Κομισιόν προτείνει τη δημιουργία ενός ειδικού μηχανισμού αντιμετώπισης κρίσεων, ύψους έως 400 δισ. ευρώ. Αποκαλυπτική και εδώ η πρόεδρος της Επιτροπής, κατά την παρουσίαση, είπε πως «οι κρίσεις δεν αποτελούν πλέον την εξαίρεση, αλλά τον κανόνα. Και έχουμε πάρει τα μαθήματά μας. Οταν συμβεί ένα μεγάλο σοκ, η ΕΕ θα είναι σε θέση να δράσει γρήγορα και με δύναμη»! Σημειωτέον πως με τον νέο προϋπολογισμό έρχεται στους λαούς και ο «λογαριασμός» των μέτρων που επιστράτευσαν τα κράτη - μέλη για τη θωράκιση της κερδοφορίας των ομίλων κατά την πανδημία, αφού πάνω από 168 δισ. ευρώ υπολογίζεται να πάνε σε πρώτη φάση στην αποπληρωμή των δανείων που πήρε η ΕΕ και τα οποία προβλέπεται να αποπληρώνονται έως το 2058!

- Τέλος, ακόμα πιο μειωμένα - σχεδόν κατά 25% - φέρονται να είναι τα κονδύλια για τους αγρότες (από 380 δισ. σε κάτω από 300) όπως και για τη λεγόμενη συνοχή (κωδικούς στους οποίους εντάσσονται και «κοινωνικά» κονδύλια). Οι δύο ενότητες που έως τώρα είχαν τη μερίδα του λέοντος (ΚΑΠ και η λεγόμενη «Πολιτική Συνοχής») πλέον συγχωνεύονται σε μια, συνολικού ύψους 865 δισ. ευρώ. Ενώ και για την εκταμίευση αυτών θα απαιτείται η κατάθεση από τις κυβερνήσεις «Εθνικών και Περιφερειακών Σχεδίων Εταιρικής Σχέσης», επί της ουσίας μνημονίων με τη γνωστή «συνταγή» των αντιλαϊκών «προαπαιτούμενων» ως αντάλλαγμα. Παράλληλα, στον εν λόγω άξονα περιλαμβάνεται και σχέδιο για τριπλασιασμό του «Ταμείου Αλληλεγγύης για τις φυσικές καταστροφές», του μηχανισμού δηλαδή που έχει στηθεί με στόχο να απεκδυθούν τα κράτη - μέλη από κάθε ευθύνη για την πρόληψη και την προστασία της ζωής του λαού και απλά να δίνονται μερικές «αποζημιώσεις» - ψίχουλα κατόπιν εορτής. Τριπλασιασμός προβλέπεται και για τα κονδύλια που θα στηρίξουν τη νέα αντιδραστική πολιτική της ΕΕ για τη μετανάστευση.

Ολα αυτά θα κληθούν να τα πληρώσουν οι λαοί, «ματώνοντας» τόσο με την ένταση της εκμετάλλευσης και τα νέα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα, όσο και με τα νέας κοπής χαράτσια των «ίδιων πόρων» της ΕΕ ύψους 59 δισ. ευρώ ετησίως - πάνω από 400 δισ. στην επταετία - που παρουσιάστηκαν όπως τον νέο φόρο στα μη ανακυκλώσιμα ηλεκτρονικά απόβλητα, τα έσοδα από τον «μηχανισμό συνοριακής προσαρμογής άνθρακα» και νέο εταιρικό φόρο επί του κύκλου εργασιών μεγάλων εταιρειών που δραστηριοποιούνται και πωλούν στην ΕΕ, στο πλαίσιο και του ανταγωνισμού με τους ομίλους άλλων ιμπεριαλιστικών κέντρων, αλλά και στο εσωτερικό της ΕΕ.

Οι ανταγωνισμοί αυτοί, άλλωστε, ήρθαν στην επιφάνεια «άμα τη εμφανίσει» του νέου προϋπολογισμού κι ενώ με την παρουσίασή του αρχίζει και επισήμως το «μεγάλο παζάρι» που αναμένεται να κρατήσει δύο χρόνια, πριν καταλήξει στον τελικό προϋπολογισμό. Στο επίκεντρο βρίσκεται το πώς θα κατανεμηθούν τα βάρη ανάμεσα στα καπιταλιστικά κράτη, όπως και η «εσωτερική διανομή» των κονδυλίων που θα πληρώσουν οι λαοί, αλλά και συνολικά το ποιες θα είναι οι προτεραιότητες, ανάλογα και με τα ιδιαίτερα συμφέροντα του κάθε κράτους - μέλους.

Στο πλαίσιο αυτό, άλλωστε, η γερμανική κυβέρνηση επέκρινε τις βασικές προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το σχέδιο του επόμενου προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Ενωσης, χαρακτηρίζοντας «απαράδεκτη» την αύξηση των δαπανών, ενώ αντιρρήσεις εκφράζονται και για τα σχέδια φορολόγησης των μεγάλων εταιρειών που πλήττουν περισσότερο τους δικούς της ομίλους.

«Η γερμανική κυβέρνηση δεν θα αποδεχθεί την πρόταση της Επιτροπής. Μια συνολική αύξηση στον προϋπολογισμό της ΕΕ είναι απαράδεκτη σε μια εποχή που όλα τα κράτη - μέλη καταβάλλουν σημαντικές προσπάθειες για σταθεροποίηση των εθνικών τους προϋπολογισμών», δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέφαν Κορνέλιους, ενώ η Γερμανική Ενωση Αυτοκινητοβιομηχανίας (VDA) έσπευσε διά του προέδρου της Χίλντεγκαρντ Μίλερ να ξεκαθαρίσει πως «οποιαδήποτε αύξηση φόρων ή η εισαγωγή πρόσθετων εισφορών απαγορεύεται - τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο», υποστηρίζοντας ότι «ένας φόρος που επιβάλλεται ανεξάρτητα από τα κέρδη πρέπει να θεωρείται ιδιαίτερα επιζήμιος για την ανάπτυξη, καθώς θα αποδυνάμωνε την ανταγωνιστικότητα των εταιρειών στην ΕΕ». Το Γερμανικό Βιομηχανικό και Εμπορικό Επιμελητήριο (DIHK) δήλωσε επίσης, ήδη πριν από την παρουσίαση της πρότασης της Επιτροπής, ότι ένα τέτοιο μέτρο θα έστελνε «εντελώς λάθος μήνυμα». «Αυτό που χρειάζεται είναι ένας ούριος άνεμος για τις επιχειρήσεις, όχι πρόσθετες εισφορές», δήλωσε η διευθύνουσα σύμβουλος Χέλενα Μέλνικοφ.

Αντιδράσεις αναμένονται σχετικά με τις «συνεισφορές» του προϋπολογισμού και από τη Γαλλία, όπως και για τη μείωση των κονδυλίων για την ΚΑΠ από χώρες όπως η Πολωνία.

Εξάλλου, κατά τη συνεδρίαση στην αρμόδια επιτροπή του προϋπολογισμού του Ευρωκοινοβουλίου, οι εισηγητές των δύο μεγαλύτερων ευρωομάδων, του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών, απέρριψαν την πρόταση, δίνοντας «κλώτσο να γυρίσει» το κουβάρι των αντιθέσεων και παζαριών.

Προτάσσονται μέτρα νέας αύξησης του εργάσιμου χρόνου, ώστε να αυξηθεί η παραγωγή αλλά με μικρότερο κόστος για τους βιομηχάνους (φωτ. από πυρηνικό εργοστάσιο στη Γαλλία)

Μοναδική εξαίρεση αποτελούν οι στρατιωτικές δαπάνες, που μόνο για την επόμενη χρονιά προβλέπεται να αυξηθούν κατά 3,5 δισ. ευρώ, ενώ το 2027 θα εκτοξευτούν κατά 100% σε σχέση με μία δεκαετία πριν (βλ. σχετικό θέμα).

Ο Μπαϊρού μίλησε για την ανάγκη να σωθεί η χώρα από τον «δημοσιονομικό γκρεμό» και προσπάθησε να εκβιάσει τον λαό ώστε να δεχτεί τσεκούρωμα μισθών, συντάξεων και κοινωνικών παροχών, όπως απαιτούν οι πολεμικές προετοιμασίες που εντείνονται παγκοσμίως.

«Οι μεγάλες θυσίες είναι αναπόφευκτες», είπε ο Μπαϊρού, απευθυνόμενος φυσικά στα λαϊκά στρώματα και όχι στους μεγαλοεπιχειρηματίες, ενώ αναφέροντας ότι το κρατικό χρέος αυξάνεται κατά 5.000 ευρώ το δευτερόλεπτο εξέφρασε οργή που «έχουμε εθιστεί στη δημόσια δαπάνη» και «θεωρούμε φυσιολογικό εδώ και δεκαετίες να πληρώνει το κράτος για τα πάντα»...

Το νέο σχέδιο προϋπολογισμού που κατέθεσε και η σημερινή αστική κυβέρνηση της Γαλλίας δεν είναι απλά «άδικο», όπως σχολίασε το οπορτουνιστικό μόρφωμα της «Ανυπότακτης Γαλλίας» του Μελανσόν, ούτε χρειάζεται απλά «επανεξέταση», όπως διαμήνυσε η αντιδραστική «Εθνική Συσπείρωση» της Λεπέν.

Είναι ένα ακόμα σχέδιο που έχει εκπονηθεί με βάση τα ταξικά συμφέροντα της αστικής τάξης και με στόχο να μεγαλώσει ο βαθμός εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, να υπηρετηθούν οι ανάγκες του γαλλικού κεφαλαίου στις σημερινές συνθήκες, που οξύνεται διαρκώς ο διεθνής ιμπεριαλιστικός ανταγωνισμός, υπό το βάρος διεργασιών αλλά και αντιθέσεων που μεγαλώνουν και εντός της ΕΕ. Ετσι, για τα εργατικά - λαϊκά στρώματα της Γαλλίας το σχέδιο του νέου προϋπολογισμού προβλέπει μεταξύ άλλων:

• Στα 5,5 δισ. ευρώ υπολογίζονται όσα θα «προσφερθούν» στην δημοσιονομική εξυγίανση μέσα από τον «μετριασμό κοινωνικών δαπανών», στις οποίες συνυπολογίζονται «νέες μεταρρυθμίσεις των συστημάτων Ασφάλισης, ανεργίας και συνταξιοδότησης», όπως αθροιστικά και αόριστα ανέφερε ο πρωθυπουργός. Ηδη δημοσιεύματα καταγράφουν «ιδέες» που στελέχη της κυβέρνησης καταθέτουν σε συνεντεύξεις τους κ.λπ., όπως πετσόκομμα ειδικών φοροαπαλλαγών που ίσχυαν για διάφορες κατηγορίες συνταξιούχων.
• Θέσπιση πλαφόν 5 δισ. ευρώ για την αύξηση κρατικών δαπανών στην Υγεία αλλά και στην κάλυψη φαρμάκων από κρατικά ταμεία, με στόχο μεταξύ άλλων «να εξοικονομηθεί τουλάχιστον 1 δισ. ευρώ από εισαγωγές σε νοσοκομεία». Πουθενά βέβαια δεν διευκρινίζεται ότι το αντίστοιχο κόστος δεν θα μετακυλιστεί στη μεγαλοεργοδοσία... Στην παρουσίαση περίσσεψαν επισημάνσεις για την ανάγκη «να κινηθούμε προς ένα σύστημα Υγείας πιο αποτελεσματικό», «να αναλάβουν ευθύνες όλοι οι εμπλεκόμενοι: Ασφαλισμένοι...», «να επανεξετάζεται η διαχείριση μακροχρόνιων παθήσεων», και γενικά «βρωμάνε» από χίλιες μεριές, αφού η πείρα έχει δείξει ότι παραπέμπουν με φόρτωμα κι άλλων βαρών στο ήδη πενιχρό λαϊκό εισόδημα.
• Απολύσεις (καταρχήν) 3.000 δημοσίων υπαλλήλων, με κατεύθυνση «την αντικατάσταση μόνο των δύο από τους τρεις εργαζόμενους του Δημοσίου που κάθε φορά θα συνταξιοδοτούνται», σύμφωνα με το διάγραμμα που έχει αναρτήσει στην ιστοσελίδα της η γαλλική πρωθυπουργία για την «Ωρα της Αλήθειας». Ακόμα, 7,1 δισ. ευρώ θα διασφαλιστούν μέσα από το «πάγωμα» των μισθών στο Δημόσιο. Επιπλέον ιεραρχείται «κατάργηση αντιπαραγωγικών υπηρεσιών, που διασκορπίζουν την ενέργεια του κράτους», όπως περιγράφονται υπηρεσίες που πρόκειται να ανατεθούν σε ιδιώτες, στον έναν ή στον άλλο βαθμό, με ό,τι συνέπειες θα έχει αυτό για το κόστος αλλά και την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών.
• «Προσαρμοσμένη συμμετοχή των τοπικών αρχών» στην «εξυγίανση των δημοσίων δαπανών» κατά 5,3 δισ. ευρώ το 2026, δηλαδή διπλάσια (!) απ' ό,τι τους ζητήθηκε το 2025. Ηδη δήμαρχοι, νομάρχες και άλλα στελέχη της Τοπικής Διοίκησης εξηγούν ότι «πρέπει να σκεφτούμε μείωση των προϋπολογισμών στις αντίστοιχες Περιφέρειες, προϋπολογισμούς στον Πολιτισμό, στον Αθλητισμό, στον περιφερειακό σχεδιασμό, στην πόλη», παραπέμποντας σε περαιτέρω συρρίκνωση ή κοστολόγηση αντίστοιχων παροχών για τους δημότες. Σημειωτέον, στη Γαλλία οι φορείς της Τοπικής Διοίκησης έχουν πολύ περισσότερες αρμοδιότητες σε κρίσιμους τομείς όπως η Παιδεία, δηλαδή για τη συντήρηση σχολικών ιδρυμάτων, λειτουργικά τους έξοδα κ.λπ.
• Σχεδόν 10 δισ. ευρώ (9,9) θα εξοικονομηθούν από τον αυστηρότερο έλεγχο της καταβολής φόρων, δηλαδή τη θέσπιση ακόμα πιο αποδοτικών μηχανισμών φοροαφαίμαξης του λαού, ενώ για το μεγάλο κεφάλαιο θα «τρέχουν» οι επίσημες και διαφανέστατες φοροαπαλλαγές, φοροεπιδοτήσεις κ.ά.

Και ενώ η κυβέρνηση κλαίγεται για το μεγάλο δημόσιο έλλειμμα και το τεράστιο κρατικό χρέος, για το μεγάλο κεφάλαιο το σχέδιο νέου προϋπολογισμού προβλέπει μεταξύ άλλων:

• Αύξηση των ημερών εργασίας, που εκτιμάται ότι θα αποφέρει στα κρατικά ταμεία 4,2 δισ. ευρώ. Τα σχέδια προς το παρόν αφορούν και την κατάργηση δύο δημόσιων αργιών (δεύτερη μέρα Πάσχα και 8η Μάη), ενώ στο τραπέζι έχει πέσει και σκέψη για καθιέρωση νέας «μέρας αλληλεγγύης», όπως είχε γίνει με νόμο του 2004. Τότε είχε καθιερωθεί ότι οι εργαζόμενοι δουλεύουν μία μέρα παραπάνω τον χρόνο αλλά η αμοιβή τους συγκεντρώνεται σε ειδικό ταμείο (αρχικά οι πόροι του στρέφονταν σε δράσεις για την «αυτονομία ηλικιωμένων και ατόμων με αναπηρία», βουλώνοντας τρύπες που δημιουργεί η απουσία κρατικών, δωρεάν, σύγχρονων υπηρεσιών Πρόνοιας και Υγείας).
• Συνολικότερα προτάσσεται η διαμόρφωση μέτρων για «βελτίωση της αποδοτικότητας» των εργαζομένων, μεταξύ άλλων με αλλαγές στη χορήγηση των αδειών ασθενείας, μεταρρύθμιση του συστήματος απασχόλησης για «παροχή ταχύτερης εύρεσης εργασίας», «βελτιστοποίηση των κανόνων πρόσληψης» κ.λπ. Ψηλά στην ατζέντα βρίσκεται ξανά η νέα αύξηση του εργάσιμου χρόνου, αφού - όπως τόνισε σε δηλώσεις του ο υπουργός Οικονομίας Ερίκ Λομπάρντ - χρειάζονται «μέτρα που θα μας επιτρέψουν να δουλεύουμε περισσότερο, χωρίς να κερδίζουμε περισσότερο». Ο ίδιος εξέφρασε δυσαρέσκεια για το ότι οι Γάλλοι «δουλεύουν κατά μέσο όρο 100 ώρες λιγότερο από τους Γερμανούς γείτονές μας» και «η παραγωγή μας πρέπει να αυξηθεί».
• «Βελτίωση της ανταγωνιστικότητας μέσα από την πρόσβαση επιχειρήσεων σε χρηματοδοτήσεις». 900 εκατομμύρια ευρώ θα διατεθούν για επενδύσεις σε επιχειρήσεις, μόνο ως πρόσθετη χρηματοδότηση μετοχικού κεφαλαίου.
• Στο πλαίσιο του σχεδίου «Γαλλία 2030» (το έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση για να στηρίξει νέα επενδυτικά σχέδια του μεγάλου κεφαλαίου) «οι επιδοτήσεις θα επαναπροσανατολιστούν κατά προτεραιότητα σε τομείς που συνδέονται με κάθε τρόπο με την Τεχνητή Νοημοσύνη και τον κυβερνοχώρο».
• «Με την ίδια σημασία πρόκειται να ρυθμιστούν ζητήματα απλοποίησης διαδικασιών που αφορούν τις επιχειρήσεις, μέσα και από διατάγματα, ώστε να αρθούν εμπόδια που αφορούν κάθε τομέα ειδικά, από το φθινόπωρο».

Η πρώτη αντίδραση των εργοδοτών στα μέτρα της κυβέρνησης ήταν, φυσικά, ιδιαίτερα θερμή. Ο Αμίρ Ρεζά-Τοφιγκί, επικεφαλής της CPME, της Συνομοσπονδίας μικρομεσαίων επιχειρήσεων (στη Γαλλία αντιστοιχούν σε εταιρείες με εκατοντάδες εργαζόμενους), έκανε λόγο για μέτρα «ιδιαίτερα ενθαρρυντικά».

Η εργοδοτική Γαλλική Ενωση Ιδιωτικών Επιχειρήσεων (Association francaise des entreprises privees - Afep), την οποία απαρτίζουν 117 από τις μεγαλύτερες γαλλικές εταιρείες, εξέφρασε ιδιαίτερη ικανοποίηση για τον προσανατολισμό που υπάρχει στην επιμήκυνση της «ποσότητας της εργασίας, για να παράγονται περισσότερα στη Γαλλία και έτσι να μειωθούν οι εξαρτήσεις μας».

Περίπου ένα 24ωρο πριν παρουσιάσει ο Μπαϊρού ως «Ωρα της Αλήθειας» («Le Moment de Verite») το σχέδιο προϋπολογισμού για το νέο έτος, ο Πρόεδρος της χώρας, Εμανουέλ Μακρόν, έδωσε στη δημοσιότητα την «Εθνική Στρατηγική Αναθεώρηση 2025» («REVUE NATIONALE STRATEGIQUE 2025») με στόχο την «Προσαρμογή στο γεωπολιτικό πλαίσιο» όπως διαμορφώνεται διεθνώς.

Ξεκαθάρισε ότι η δημοσιονομική εξυγίανση υπηρετεί άμεσα και την ικανότητα εκτόξευσης των στρατιωτικών δαπανών, που στόχος είναι να φτάσουν ετησίως τα 64 δισεκατομμύρια ευρώ (!) μέχρι το 2027, δηλαδή να εκτοξευτούν κατά 100% σε σχέση με μια δεκαετία πριν, αφού το 2017 ήταν 32 δισ. ευρώ...

Ο Μακρόν είπε ότι «για να είμαστε ελεύθεροι, πρέπει να μας φοβούνται», παραπέμποντας στους πολέμους σε Ουκρανία, Γάζα, Αφρική, στην «απειλή που συνιστά η Ρωσία», το «στοιχείο αβεβαιότητας που προσθέτουν οι ΗΠΑ» κ.τ.λ. και έκρινε σκόπιμο να συμπληρώσει ότι «από το 1945 και μετά η ελευθερία δεν έχει απειληθεί ποτέ τόσο σοβαρά».

Η «Εθνική Στρατηγική Αναθεώρηση» ξεκαθαρίζει από την Εισαγωγή της ότι «η γαλλική οικονομία και οι βιομηχανικές δυνατότητες (σ.σ. πρέπει ακόμα πιο αποφασιστικά στο εξής να) καλύπτουν τις ανάγκες των Ενόπλων Δυνάμεων και των δυνάμεων εσωτερικής ασφάλειας, για την αντιμετώπιση ενός μεγάλου εξωεδαφικού πολέμου και των συνεπειών του στην εθνική επικράτεια».

Τονίζεται ότι «σε ένα πλαίσιο "οικονομικής ομίχλης πολέμου" η δημοσιονομική βιωσιμότητα και η οικονομική κυριαρχία της Γαλλίας ενισχύονται, ιδίως μέσω της μείωσης του δημόσιου χρέους», για να δοθεί σήμα για όλες τις ανατροπές που μεθοδεύονται (βλέπε διπλανό θέμα) και γενικά την κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης.

Εξηγείται ότι στο πλαίσιο που διαμορφώνει η σημερινή όξυνση των μονοπωλιακών και γεωπολιτικών ανταγωνισμών, η «Στρατηγική» καθορίζει ως «στόχο κατά προτεραιότητα» τον «υλικό και ηθικό εξοπλισμό της Γαλλίας, για να αντιμετωπίσει και να κερδίσει με τους συμμάχους και τους εταίρους της "έναν μεγάλο πόλεμο υψηλής έντασης στην καρδιά της Ευρώπης" αλλά και να διαχειριστεί αποσταθεροποιητικές ενέργειες που θα αναπτυχθούν στην εδαφική της επικράτεια...».

Καλεί, δηλαδή, σε συντονισμό τα κρατικά και γενικά όλα τα αστικά επιτελεία να «πιάσουν δουλειά» όχι μόνο για να οργανωθεί ακόμα πιο αποφασιστικά το ξεζούμισμα των εργαζομένων, για να ενισχύσει τις αξιώσεις του ντόπιου κεφαλαίου στην πολεμική αναμέτρηση που ετοιμάζεται, αλλά και για να διασφαλιστούν ακόμα πιο καλοδουλεμένοι μηχανισμοί ποδηγέτησης και ενσωμάτωσης της εργατικής τάξης, να συρρικνωθούν κατά το δυνατόν περιθώρια αμφισβήτησης και εναντίωσης σε κάθε εντολή των εγχώριων εκμεταλλευτών...