Από την τηλεδιάσκεψη της Επιτροπής Γερμανικών Επιχειρήσεων Ασίας - Ειρηνικού (APK) στις 19/10/2020

Εξάλλου, πρόσφατη είναι και η χάραξη στρατηγικής Ασίας - Ειρηνικού της γερμανικής κυβέρνησης, με την επισήμανση ότι η περιοχή αυτή αποτελεί το «κλειδί» της «παγκόσμιας τάξης» στον 21ο αιώνα.

Είναι γεγονός ότι η χρόνο με το χρόνο αυξανόμενη αλληλεξάρτηση της γερμανικής καπιταλιστικής οικονομίας με την κινεζική εντείνεται εν μέσω της πανδημίας, ενώ ο μέχρι στιγμής έλεγχος της εξάπλωσης του SARS-CoV-2 και η ανάπτυξη της κινεζικής οικονομίας ωφελούν σημαντικά τη Γερμανία. Παράλληλα, η ισχυρότερη οικονομία της ΕΕ επιδιώκει να διαφοροποιήσει τις αλυσίδες εφοδιασμού και αναζητεί επενδυτικές ευκαιρίες σε ασιατικές χώρες, εκτός Κίνας.

«Η πανδημία έχει κάνει την Ασία ακόμα πιο σημαντική», ξεκαθάρισε ο Τζο Κέζερ, πρόεδρος της APK και διευθύνων σύμβουλος της «Siemens», προσθέτοντας ότι στο πλαίσιο της αυξανόμενης αντιπαλότητας ΗΠΑ - Κίνας και της πανδημίας, η στροφή προς την Ασία είναι «πιο σημαντική από ποτέ».

«Είναι πολύ σημαντικό η Ευρώπη να μην είναι απλός θεατής» στον ανταγωνισμό των δύο υπερδυνάμεων, πρόσθεσε ο Κέζερ, επισημαίνοντας ότι «από επιχειρηματική σκοπιά είναι σαφές ότι πρέπει να εκπροσωπούμε κατάλληλα τις αξίες και τα συμφέροντά μας». Ζήτησε μια πιο ενεργητική και κοινή πολιτική εξωτερικού εμπορίου της ΕΕ, επειδή ούτε οι ΗΠΑ ούτε η Κίνα μπορούν να προσπεράσουν τη σημασία της ευρωπαϊκής αγοράς.

Το γεγονός ότι η γερμανική οικονομία εξακολουθεί να λειτουργεί «αρκετά καλά», παρά το δεύτερο κύμα της πανδημίας, και - σύμφωνα με προγνώσεις των κορυφαίων ινστιτούτων οικονομικών ερευνών - φέτος αναμένεται να συρρικνωθεί «μόνο κατά 5,4%», οι περισσότεροι Γερμανοί οικονομολόγοι το αποδίδουν στην Κίνα. Καθώς η κινεζική κυβέρνηση μπόρεσε να σταματήσει την εξάπλωση του ιού γρηγορότερα από τις δυτικές, η καπιταλιστική οικονομία εκεί έχει πλέον ανακάμψει και μαζί η ζήτηση για γερμανικά αυτοκίνητα, μηχανήματα και άλλα προϊόντα.

Η οικονομία της Κίνας, σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάζει η χώρα, αναπτύχθηκε κατά 4,9% το τρίτο τρίμηνο του 2020. Αν και λιγότερο από το αναμενόμενο, ωστόσο αυξάνεται, σε μια συγκυρία που η παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία χτυπιέται και επιβραδύνεται, που στενεύουν τα περιθώρια κέρδους.

«Είναι αλήθεια ότι τα κράτη που πολέμησαν την κρίση του κορονοϊού με ιδιαίτερη συνέπεια είναι επίσης τα πρώτα που επανέρχονται οικονομικά», είπε ο Γερμανός υπουργός Οικονομίας, Πέτερ Αλτμάιερ, στο συνέδριο Ασίας - Ειρηνικού των γερμανικών επιχειρήσεων. Ο ίδιος υπογράμμισε πως η Γερμανία και η ΕΕ «πρέπει να δείξουμε ότι μπορούμε να καταπολεμήσουμε την κρίση του κορονοϊού εξίσου αποτελεσματικά» και τάχθηκε υπέρ πιο αυστηρών μέτρων περιορισμού της εξάπλωσης.

Ωστόσο «Ασία δεν είναι μόνο η Κίνα, κάτι που συχνά ξεχνάμε», τόνισε ο Κέζερ και χαρακτήρισε το Βιετνάμ και την Ινδονησία σημαντικές εναλλακτικές για τους γερμανικούς επιχειρηματικούς ομίλους.

«Πολλές πολυεθνικές εταιρείες επενδύουν έντονα στο Βιετνάμ», η Ινδία σύντομα θα είναι η πολυπληθέστερη χώρα του κόσμου, ενώ στην Ινδονησία παρατηρείται μια αυξανόμενη «μεσαία τάξη» μεταξύ των 300 εκατ. κατοίκων της.

Στο σύντομο χαιρετισμό της η Γερμανίδα καγκελάριος Αγκελα Μέρκελ έδειξε πόσο η περιοχή Ασίας - Ειρηνικού απασχολεί σήμερα, με τις αυξανόμενες συγκρούσεις της (Ταϊβάν, Χονγκ Κονγκ, Κασμίρ κ.α.) ως αποτέλεσμα της οικονομικής δύναμης που αποκτά. Κατέστησε σαφές ότι βλέπει μεγάλες δυνατότητες στις οικονομικές σχέσεις με τις ασιατικές χώρες και υπογράμμισε τις δυνατότητες της επιχειρηματικής συνεργασίας, όχι μόνο με την Κίνα. Παράλληλα τόνισε το πάγιο αίτημα των γερμανικών επιχειρήσεων στην Κίνα και αλλού για «ίση μεταχείριση και διαφάνεια».

«Βλέπουμε ότι ανοίγονται νέες προοπτικές και για το εξωτερικό μας εμπόριο», είπε η καγκελάριος. Επί του παρόντος, τα 3/4 των γερμανικών εξαγωγών κατευθύνονται μόνο στην Ανατολική Ασία, οι μισές από αυτές στην Κίνα. «Επομένως εξακολουθούν να υπάρχουν πολλές ευκαιρίες για διαφοροποίηση» από την Κίνα «και ανάπτυξη πρόσθετων αγορών σε ολόκληρη την περιοχή Ασίας - Ειρηνικού», συνέχισε η Μέρκελ.

Στην ανάγκη η Ευρώπη να μειώσει την εξάρτησή της και να έχει σχετική αυτάρκεια σε φάρμακα, ιατρικά μηχανήματα, κλάδους της ηλεκτροκίνησης, στην ψηφιοποίηση, στις νέες τεχνολογίες κ.λπ. αναφέρθηκε ο Αλτμάιερ, παρότι όπως είπε «η γερμανική πολιτική δεσμεύεται για την παγκοσμιοποίηση».

Είτε πρόκειται για φάρμακα, μάσκες ή αναπνευστήρες, «ακριβώς στην αρχή της κρίσης του κορονοϊού η γερμανική κυβέρνηση έδωσε το σύνθημα ότι περισσότερα από αυτά τα προϊόντα θα πρέπει να προέρχονται από την Ευρώπη στο μέλλον, προκειμένου να αποφευχθούν προβλήματα επάρκειας και ποιότητας, όπως το Μάρτη», υπενθύμισε ο Γερμανός υπουργός Οικονομίας, υπογραμμίζοντας τη σημασία «η Γερμανία να αποκτήσει μεγαλύτερη ανθεκτικότητα» για μελλοντικές κρίσεις. Παράλληλα ξεκαθάρισε ότι οι καλές οικονομικές σχέσεις με σειρά ασιατικών χωρών δεν πρέπει να νοούνται ως απομάκρυνση από την Κίνα.

Οι ευκαιρίες που βλέπει το γερμανικό κεφάλαιο στην Ασία δεν αναιρούν φυσικά ούτε τον ανταγωνισμό με την Κίνα, ούτε τον ανταγωνισμό και τα αντικρουόμενα συμφέροντα με τις ΗΠΑ, κάτι που τα τελευταία χρόνια είναι ολοφάνερο. Αντίθετα, η Γερμανία πρωτοστατεί και διαμορφώνει την πολιτική της ΕΕ ως «μεγάλος παγκόσμιος παίκτης», που δεν πρέπει να «παρασυρθεί» στη «μάχη ΗΠΑ - Κίνας» αλλά να προωθήσει τα δικά της συμφέροντα πιο αποφασιστικά, εκμεταλλευόμενη τη ρευστότητα στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα.

Χαρακτηριστική - παρότι είχε τη δική της σκοπιμότητα - είναι και η πρόσφατη τοποθέτηση του Ρώσου Προέδρου, Βλαντιμίρ Πούτιν, στην ετήσια διάσκεψη της λέσχης «Valdai». Σχολιάζοντας τη διεθνή κατάσταση είπε πως Κίνα και Γερμανία τείνουν να γίνουν υπερδυνάμεις, τη στιγμή που οι ΗΠΑ δεν μπορούν να επιδείξουν την κυριαρχία του παρελθόντος.

«Η Κίνα ως προς το οικονομικό της εκτόπισμα και την πολιτική της επιρροή οδεύει ενεργά προς το στάτους της υπερδύναμης. Προς την ίδια κατεύθυνση κινείται και η Γερμανία», είπε, προσθέτοντας ότι έχει μετασχηματιστεί αισθητά ο ρόλος της Βρετανίας και της Γαλλίας στις διεθνείς υποθέσεις. «Ακόμα και οι ΗΠΑ, που κάποια στιγμή κυριαρχούσαν απόλυτα, είναι ήδη αμφίβολο αν μπορούν να διεκδικούν την αποκλειστικότητα», συμπλήρωσε.

Αξίζει τέλος να σημειωθεί ότι ουδέποτε είχε συσσωρευτεί τόσος πλούτος στην Κίνα όσο το 2020, εν μέσω παγκόσμιας πανδημίας, σύμφωνα με ετήσια κατάταξη της εταιρείας λογιστικής «Hurun», που δείχνει αλματώδη αύξηση του αριθμού των δισεκατομμυριούχων στην ασιατική χώρα.

Φυσικά, αντίστοιχα στοιχεία ισχύουν για τους δισεκατομμυριούχους και την κερδοφορία επιχειρηματικών κολοσσών σε όλες τις ισχυρές καπιταλιστικές οικονομίες, καθώς ο παραγόμενος πλούτος αυξάνεται και συσσωρεύεται σε ορισμένους ομίλους.

Φέτος στην Κίνα «δημιουργήθηκε περισσότερος πλούτος από ό,τι τα 5 προηγούμενα χρόνια μαζί», υποστηρίζει η «Hurun», σύμφωνα με την κατάταξη των 500 μεγαλύτερων περιουσιών της χώρας. Πλούτος που συγκεντρώνεται στα χέρια επιχειρηματικών κολοσσών. Η πανδημία αποδείχθηκε ιδιαίτερα προσοδοφόρα, μεταξύ άλλων και για τους κινεζικούς κολοσσούς των ψηφιακών υπηρεσιών - με αιχμή του δόρατος την πληροφορική - αλλά και για τους ομίλους της Υγείας.

Ενδεικτικά αναφέρεται: Η εταιρεία διανομής γευμάτων κατ' οίκον «Meituan» τετραπλασίασε τα πλούτη της φέτος και ο ιδιοκτήτης της σκαρφάλωσε στη 13η θέση της λίστας των ανθρώπων με την υψηλότερη περιουσία στην Κίνα.

Ο ιδιοκτήτης του γίγαντα του ηλεκτρονικού εμπορίου JD.com διπλασίασε την περιουσία του, που ανέρχεται πλέον σε 23,5 δισ. δολάρια.

Η Υγεία ήταν επίσης τομέας που έφερε μεγάλα κέρδη: Ο ιδρυτής της κατασκευάστριας εμβολίων «Zhifei» τριπλασίασε την περιουσία του σε 19,9 δισ. δολάρια.

Ο ιδρυτής της πλατφόρμας ηλεκτρονικού εμπορίου «Alibaba» παραμένει ο άνθρωπος με τη μεγαλύτερη περιουσία στη χώρα (58,8 δισ. δολάρια) και ακολουθεί ο επικεφαλής της «Tencent», γιγαντιαίας εταιρείας πληροφορικής, που έχει δημιουργήσει τη δημοφιλή εφαρμογή WeChat (57,4 δισ. δολάρια). Στην τρίτη θέση ανήλθε ο επικεφαλής της «Nongfu Spring», ομίλου εμφιαλωμένου νερού.

Η Κίνα μετράει πλέον περισσότερους δισεκατομμυριούχους από ό,τι οι ΗΠΑ. Είναι 257 περισσότεροι από πέρυσι, σύμφωνα με τη «Hurun», η οποία καταμέτρησε στα τέλη Αυγούστου 878 στην ηπειρωτική Κίνα (χωρίς το Χονγκ Κονγκ και το Μακάο).

Οι εκθέσεις αυτές τοποθετούνται πάνω στην αναμενόμενη πρόταση της Επιτροπής για δέσμη μέτρων για τις ψηφιακές υπηρεσίες, ή αλλιώς «νόμο για τις ψηφιακές υπηρεσίες» (DSA). Επιδιώκουν μεταξύ άλλων να περιορίσουν την κυριαρχία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων της ψηφιακής οικονομίας των ΗΠΑ, τους οποίους χαρακτηρίζουν «συστημικούς φορείς», και να ενισχύσουν τη θέση των αντίστοιχων ευρωπαϊκών, αλλά και να μεγαλώσουν τον όγκο ηλεκτρονικού εμπορίου και ηλεκτρονικών συναλλαγών.

Ο DSA είναι ο ένας από τους δύο σημαντικότερους νόμους της ΕΕ, μαζί με αυτόν για το κλίμα, καθώς μαζί οι τομείς της «πράσινης» και της ψηφιακής οικονομίας αποτελούν τους δύο πυλώνες στους οποίους η ΕΕ επιδιώκει να στηρίξει την καπιταλιστική ανάπτυξη, ανοίγοντας τομείς και οικονομικές δραστηριότητες γρήγορης και μεγάλης κερδοφορίας για τα ευρωπαϊκά μονοπώλια, ενισχύοντας ταυτόχρονα τις θέσεις τους στον παγκόσμιο μονοπωλιακό ανταγωνισμό, απέναντι σε άλλους ομίλους, ιδίως αυτούς των ΗΠΑ, Ινδίας, Κίνας.

Η πρώτη έκθεση συστάσεων προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποτελεί το γενικό πλαίσιο των κατευθύνσεων, με κριτήριο τα συμφέροντα των μονοπωλίων που δραστηριοποιούνται ή σχεδιάζουν να δραστηριοποιηθούν στον κλάδο.

Δρομολογώντας επιμέρους πλευρές που απασχολούν τους επιχειρηματικούς ομίλους για ρύθμιση από την ΕΕ και τις κυβερνήσεις, ώστε να εξελιχθούν απρόσκοπτα και χωρίς κινδύνους οι σχετικές δραστηριότητές τους, διαμορφώνει μέτρα σε επίπεδο ΕΕ για «μια πιο συνεκτική και συντονισμένη προσέγγιση για την αντιμετώπιση των εντοπιζόμενων δυσκολιών».

Μεταξύ άλλων τονίζει πως το ηλεκτρονικό εμπόριο «μπορεί να συμβάλει θετικά στην απελευθέρωση του δυναμικού της ψηφιακής ενιαίας αγοράς (...) και να προσφέρει στους νεοεισερχόμενους, συμπεριλαμβανομένων των πολύ μικρών, μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, νέες ευκαιρίες στην αγορά για βιώσιμη ανάπτυξη και απασχόληση», ειδικά σε μια περίοδο όπου «η πανδημία Covid-19 καταδεικνύει την ανθεκτικότητα του τομέα του ηλεκτρονικού εμπορίου και τις δυνατότητές του ως κινητήριας δύναμης για την ανάκαμψη της ευρωπαϊκής οικονομίας».

Η μεγάλη ώθηση που έλαβαν κατά τη διάρκεια των lockdowns το ηλεκτρονικό εμπόριο και οι ηλεκτρονικές συναλλαγές στο σύνολό τους, σε όλο τον κόσμο, αποτελεί εξαρχής μια επενδυτική διέξοδο για υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια, που μπορούν μέσω αυτών να επενδυθούν με ικανοποιητικό ποσοστό κέρδους.

Η αδιαμφισβήτητη διευκόλυνση του ηλεκτρονικού εμπορίου, να καταργεί χρονικούς και χωρικούς περιορισμούς, τελικά παρέχει πλεονέκτημα στους μονοπωλιακούς ομίλους και συμβάλλει στην ακόμα πιο γρήγορη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του κεφαλαίου, όπως δείχνει και το παράδειγμα κολοσσών του κλάδου, όπως η αμερικανική «Amazon» και η κινεζική «Alibaba».

Από αυτή τη σκοπιά είναι φανερό ότι η στόχευση για την «εξασφάλιση ίσων όρων ανταγωνισμού στις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις, που θα τους επιτρέψουν να αξιοποιήσουν πλήρως την αγορά ψηφιακών υπηρεσιών και να είναι συνολικά ανταγωνιστικές σε παγκόσμιο επίπεδο», που βρίσκεται στο επίκεντρο της έκθεσης, δεν αφορά αυτοαπασχολούμενους και μικρούς ΕΒΕ, που υποκριτικά μπαίνουν στην ίδια «μοίρα» με τις λεγόμενες «μεσαίες επιχειρήσεις» (έτσι όπως η ευρενωσιακή στατιστική τις ορίζει - στην πραγματικότητα πρόκειται για επιχειρήσεις που μπορεί να έχουν κύκλους εργασιών δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ), αλλά έχει να κάνει με το πώς με «βατήρα» την ευρωενωσιακή αγορά θα θωρακιστεί η ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων της ΕΕ απέναντι στους ανταγωνιστές τους.

Η έκθεση με τίτλο «Προσαρμογή των κανόνων εμπορικού και αστικού Δικαίου σε εμπορικές οντότητες που δραστηριοποιούνται στο διαδίκτυο» περιέχει επίσης συστάσεις σχετικά με τον «νόμο για τις ψηφιακές υπηρεσίες», για συμπληρωματικές πράξεις με κανόνες αστικού και εμπορικού Δικαίου, και καταλήγει με την πρόταση κανονισμού από το ΕΚ.

Ο προτεινόμενος κανονισμός αφορά τις «πλατφόρμες φιλοξενίας περιεχομένου», οι οποίες περιλαμβάνουν τα λεγόμενα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, καθώς επίσης πλατφόρμες που φιλοξενούν ταινίες, μουσική κ.ο.κ. και εδραιώνονται ως η κυρίαρχη μορφή για την ανταλλαγή περιεχομένου και υπηρεσιών, και κυρίως αυτές που «απολαμβάνουν σημαντική θέση στην αγορά και έχουν ρόλο "φύλακα", επομένως διαδραματίζουν συστημικό ρόλο στη διαδικτυακή οικονομία».

Μία από τις επιδιώξεις είναι ο περιορισμός της κυρίαρχης θέσης των πλατφορμών των μεγάλων ομίλων των ΗΠΑ. Στο επίκεντρο των προτεινόμενων ρυθμίσεων είναι ο μηχανισμός «ειδοποίησης και δράσης», δηλαδή καταγγελίας για παράνομο περιεχόμενο και αντίστοιχης δράσης από την πλατφόρμα.

Προτείνεται ένα πλαίσιο διαχείρισης του μηχανισμού, μέσω και δικαστικής προσφυγής, για θέματα που αφορούν παράνομες πληρωμές λόγω υπερβολικού αποκλεισμού ή ψευδών ανακοινώσεων. Ο κανονισμός τονίζεται ότι δεν πρέπει να περιέχει διατάξεις που να αναγκάζουν ή να οδηγούν με άλλο τρόπο πλατφόρμες φιλοξενίας περιεχομένου να χρησιμοποιούν αυτοματοποιημένο έλεγχο περιεχομένου ή άλλων αυτοματοποιημένων εργαλείων εκ των προτέρων αποκλεισμού περιεχομένου.

Αντ' αυτού, η τελική απόφαση σχετικά με τη νομιμότητα του περιεχομένου μπορεί να ληφθεί μόνο από «ανεξάρτητο δικαστικό όργανο», το οποίο θα αποτελεί ένα ιδιότυπο δικαστικό - διαιτητικό δικαστήριο, με χαρακτηριστικά που παραπέμπουν σε ιδιωτικά δικαστήρια. Προτείνει επίσης τη σύσταση «ανεξάρτητων οργάνων επίλυσης διαφορών» στα κράτη - μέλη, τα οποία όργανα θα αποτελούνται από νομικούς εμπειρογνώμονες επιφορτισμένους με την επίλυση διαφορών μεταξύ πλατφορμών φιλοξενίας περιεχομένου και χρηστών, η δε λειτουργία τους θα χρηματοδοτείται από ένα ειδικό ταμείο στο οποίο θα πρέπει να συνεισφέρουν πλατφόρμες φιλοξενίας περιεχομένου με σημαντική θέση στην αγορά.

Στο πλαίσιο αυτό, προτείνεται η δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Οργανισμού με τη δυνατότητα επιβολής προστίμων στις πλατφόρμες φιλοξενίας περιεχομένου που διαπιστώνεται ότι δεν λαμβάνουν υπόψη τα απαιτούμενα πρότυπα στις πρακτικές διαχείρισης περιεχομένου τους. Με ευθεία αναφορά στις μεγάλες - αμερικανικές - διαδικτυακές πλατφόρμες, η έκθεση προτείνει πρόσθετα μέτρα από τον παραπάνω Ευρωπαϊκό Οργανισμό εναντίον τους, για τις πρακτικές τους που καθορίζουν ποιο περιεχόμενο είναι πιθανό να γίνει πιο ορατό από τους χρήστες, τον περιορισμό στη χρησιμοποίηση cookies για τη διαμόρφωση προφίλ χρηστών με σκοπό την προσφορά στοχευμένων διαφημίσεων.

Οι στόχοι του προτεινόμενου κανονισμού ταυτίζονται με αυτούς της προηγούμενης έκθεσης, που βάζει τις γενικές κατευθύνσεις, δηλαδή ο περιορισμός της κυριαρχίας των αμερικανικών ψηφιακών μονοπωλίων και η εξισορρόπηση των συμφερόντων των ομίλων του διαδικτύου και εκείνων που οι υπηρεσίες και τα προϊόντα τους διακινούνται επιγραμμικά (online) είτε με την άδειά τους είτε χωρίς.

Η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ καταψήφισε τις εκθέσεις για τις ψηφιακές υπηρεσίες, τονίζοντας πως πέρα από το ότι υπηρετούν την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων της ΕΕ, παράλληλα αναδεικνύουν με χαρακτηριστικό τρόπο το πώς η εξέλιξη της επιστήμης μέσα στα δεσμά της καπιταλιστικής παραγωγής από «ευλογία» γίνεται «κατάρα» για τους λαούς.

Ειδικότερα, αιτιολογώντας την ψήφο της, κατέθεσε τα παρακάτω:

«Οι εκθέσεις σχετικά με τον λεγόμενο "νόμο για τις ψηφιακές υπηρεσίες", δίνουν το γενικό πλαίσιο των κατευθύνσεων της ΕΕ με κριτήριο τα συμφέροντα των μονοπωλίων του κλάδου. Η ψηφιοποίηση αποτελεί επενδυτική διέξοδο στα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια για την κυριαρχία των μονοπωλιακών ομίλων έναντι των μικρών επιχειρήσεων, συμβάλλει στην ακόμα πιο γρήγορη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του κεφαλαίου. Τα όργανα της ΕΕ επιδιώκουν να βάλουν τα ευρωπαϊκά μονοπώλια σε ηγετική θέση απέναντι στους ανταγωνιστικούς τους ομίλους, των ΗΠΑ, Κίνας, Ινδίας κ.ά., μεταξύ άλλων σε βασικούς τομείς για την τεχνολογική κυριαρχία της ΕΕ, όπως η "κυβερνοασφάλεια", η Τεχνητή Νοημοσύνη (ΤΝ) και η τεχνολογία 5G, οι "πράσινες" τεχνολογίες στο πλαίσιο της "Πράσινης Συμφωνίας".

Στο επίκεντρο των προτάσεων βρίσκονται οι επιδιώξεις της ΕΕ για:

α) Να περιορίσει την κυριαρχία των μεγάλων ψηφιακών παρόχων των ΗΠΑ προς όφελος των ευρωπαϊκών. Γι' αυτό επιβάλλει ιδιαίτερες υποχρεώσεις, απαγορεύσεις και εποπτεία στους συστημικούς φορείς εκμετάλλευσης.

β) Να πετύχει μια εύθραυστη ισορροπία μεταξύ των συμφερόντων των ομίλων της λεγόμενης "βιομηχανίας της διασκέδασης" και άλλων ομίλων παροχής υπηρεσιών και αυτών των ψηφιακών ομίλων, με ρυθμίσεις των απαγορεύσεων και αποκλεισμού περιεχομένου από διαδικασίες ΤΝ (αλγόριθμοι). Την απαλλαγή από την ευθύνη για "παράνομο" περιεχόμενο των διαδικτυακών διαμεσολαβητών και τη ρύθμιση των διαδικασιών αφαίρεσης "παράνομου" περιεχομένου.

Να μεγαλώσει τον όγκο ηλεκτρονικού εμπορίου και ηλεκτρονικών συναλλαγών με κάποιες στοιχειώδεις ρυθμίσεις "προστασίας των καταναλωτών", πολύ μακριά από την πραγματική προστασία τους (όπως π.χ. θα ήταν η διευκόλυνση δικαστικών προσφυγών, αποζημιώσεων κ.λπ.).

Η ψηφιοποίηση και η χρήση ΤΝ προορίζονται από την ΕΕ και τις αστικές κυβερνήσεις για την ένταση της αστυνόμευσης και τη γιγάντωση του φακελώματος, νέων τεχνολογιών καταστολής και λογοκρισίας με ή και χωρίς αλγόριθμους (όπως αναγνώρισης προσώπων με βιομετρικά δεδομένα, επεξεργασία προφίλ κ.λπ.). Την απόκτηση ισχυρότερων πολεμικών όπλων και υποδομών (κατασκοπείας, ελέγχου, αναγνώρισης, στρατιωτικών επιχειρήσεων κυβερνητικής, drones), ώστε η ΕΕ να αποκτήσει ηγετικό ρόλο στην έρευνα και ανάπτυξη συστημάτων ΤΝ στον τομέα της ασφάλειας και της άμυνας, να ενισχυθούν η στρατιωτικοποίησή της και η "στρατηγική αυτονομία" της.

Για τους παραπάνω λόγους, η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ καταψήφισε τις εκθέσεις, τονίζοντας ότι η τεράστια ανάπτυξη των επιτευγμάτων της επιστήμης και της τεχνικής στον καπιταλισμό γίνεται πηγή νέων δεινών για τον εργαζόμενο λαό με αύξηση της ανεργίας, των ελαστικών σχέσεων εργασίας, έντασης της εκμετάλλευσης με νέες μορφές, όπως η τηλεργασία. Παράγοντας λαϊκής ευημερίας και προόδου θα γίνουν μόνο όταν περάσουν στα χέρια της εργατικής τάξης και των συμμάχων της, μαζί με την εξουσία και τα μέσα παραγωγής, σε μια κεντρικά σχεδιασμένη οικονομία».