Στο σημερινό 4σέλιδο «Διεθνή & Οικονομία» φιλοξενούμε τα εξής θέματα:

-- Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΟΥ ΧΑΛΥΒΑ: Η ΕΕ ξεκινά έρευνα για το εάν εταιρείες από τρίτες χώρες βλάπτουν τον ανταγωνισμό με τις πωλήσεις προϊόντων τους στη δική της αγορά. Η αντιπαράθεση για αυτόν το σημαντικό κλάδο που βρίσκεται σε κρίση είναι παλιά και διαρκής.

-- ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑ ΣΤΗΝ ΚΙΝΑ: Με οδηγό τις στρατηγικές στοχεύσεις του κεφαλαίου και το «ψητό» που βλέπουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι για τα κέρδη τους.

-- ΔΥΤΙΚΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ: Η 3η Διάσκεψη Κορυφής στο Παρίσι, με την παρουσία Ευρωπαίων ηγετών, ανέδειξε πως παραμένουν πεδίο σφοδρών ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.

Από παλιότερη διαδήλωση χαλυβουργών στη Γαλλία, ενάντια στις απολύσεις στον κλάδο

Σύμφωνα με τα στοιχεία που κατέθεσε, η Εurofer ισχυρίζεται ότι «οι εισαγωγές του υπό εξέταση προϊόντος από τις προαναφερόμενες χώρες αυξήθηκαν συνολικά, τόσο σε απόλυτες τιμές όσο και σε όρους μεριδίου της αγοράς». Στις εταιρείες που εμπλέκονται, έχουν δοθεί 15 μέρες προθεσμία για να καταθέσουν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή στοιχεία τους και η Κομισιόν μπορεί να επιβάλει δασμούς στις εισαγωγές, εάν υπάρχουν αποδείξεις ότι τα προϊόντα που εισάγονται, πωλούνται σε τιμές κάτω από αυτές της αγοράς και βλάπτουν τις επιχειρήσεις των Ευρωπαίων ανταγωνιστών.

Η χαλυβουργία ΤΑΤΑ στη Βρετανία έχει επίσης ανακοινώσει μείωση προσωπικού

Το γεγονός, βεβαίως, ότι οι προαναφερόμενες χώρες και η Κίνα, θα μπορούσαμε να προσθέσουμε εμείς, μπαίνουν στην αγορά του χάλυβα τόσο δυναμικά, δεν είναι κάτι παράξενο στον καπιταλισμό. Εχει άμεση σχέση με το κόστος παραγωγής, που με τη σειρά του έχει σχέση με την τιμή της εργατικής δύναμης, το κόστος της ενέργειας για την παραγωγή. Σε ό,τι αφορά τα μερίδια της παγκόσμιας παραγωγής του ακατέργαστου χάλυβα, με στοιχεία του 2015 η Κίνα είχε το 50%, η ΕΕ ως σύνολο το 28%, η Ιαπωνία 6,6%, Ινδία 5,6%, ΗΠΑ 4,9%, Ρωσία και Νότια Κορέα 4,4%, Βραζιλία 2,1%, Τουρκία 2,1% και 9,4 άλλες χώρες.

Ιδιαίτερα για την Κίνα, που έχει φτάσει να παράγει - παρά τα σαφή σημάδια επιβράδυνσης της οικονομίας της - όσο παράγει όλος ο υπόλοιπος πλανήτης, ένας σημαντικός παράγοντας είναι η εκτεταμένη χρήση του φτηνού λιγνίτη, αντί άλλων μορφών ενέργειας, όπως βεβαίως και η φτηνή εργατική δύναμη, οι ανταγωνιστικοί μισθοί.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι στις βιομηχανίες της Χαλυβουργίας που πρωτοστατούν στην πάλη ενάντια ...στον αθέμιτο ανταγωνισμό, πρωτοστατεί η «ευρωπαϊκή» «ArcelorMittal» (που έχει κατά το ήμισυ ινδικά κεφάλαια), με έδρα το «φορολογικό παράδεισο» του Λουξεμβούργου, με 230.000 εργαζόμενους και το 37% σε χώρες της ΕΕ. Η εταιρεία αυτή, που παράγει το 8% του παγκόσμιου χάλυβα, είχε στο παρελθόν κατηγορηθεί μαζί με άλλες για πολιτικές «καρτέλ», δηλαδή συνεννοημένες τιμές στην αγορά. Το 2015 εμφάνισε ζημίες 8 δισ. δολάρια και βρήκε την ευκαιρία να ζητήσει την προστασία της Ευρωπαϊκής Ενωσης από άλλους ανταγωνιστές.

Βεβαίως, το ζήτημα παίρνει ζωτικής σημασίας διαστάσεις για το σύνολο της ΕΕ (παρά φυσικά την εσωτερική φαγωμάρα ανάμεσα στις αστικές τάξεις των κρατών - μελών και τον ανταγωνισμό ανάμεσα στα ευρωπαϊκά μονοπώλια) και γι' αυτό σε πρόσφατο σχέδιό της με τίτλο «Χαλυβουργία: Εξασφάλιση βιώσιμης απασχόλησης και ανάπτυξης στην Ευρώπη», στις 16 Μάρτη φέτος, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σημειώνει χαρακτηριστικά:

«Οι εισαγωγές χάλυβα από την Κίνα προς την ΕΕ αυξήθηκαν την τελευταία τριετία. Οι τιμές της αγοράς για ορισμένα προϊόντα χάλυβα σημείωσαν ραγδαία μείωση κατά 40%, λόγω της αύξησης των παραγόμενων ποσοτήτων. Ορισμένες τρίτες χώρες αντέδρασαν με την επιβολή εμπορικών περιορισμών και άλλων μορφών εμπορικών φραγμών. Επιπλέον, η πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα προκάλεσε ένα άνευ προηγουμένου κύμα αθέμιτων εμπορικών πρακτικών, που στρεβλώνουν τον επί ίσοις όροις ανταγωνισμό σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι εν λόγω εμπορικές πρακτικές θα μετέθεταν το βάρος της συνολικής πλεονάζουσας ικανότητας δυσανάλογα προς τους Ευρωπαίους παραγωγούς και τους υπαλλήλους τους. Μόνο το 2015 και στις αρχές του 2016, η Επιτροπή χρειάστηκε να κινήσει δέκα νέες έρευνες κατά αθέμιτων εμπορικών πρακτικών που σχετίζονται με το χάλυβα. Οι περιστάσεις αυτές επιτείνουν μια σειρά πρόσθετων μακροπρόθεσμων προκλήσεων, που απαιτούν μια ισχυρή απόκριση σε ευρωπαϊκό επίπεδο, βοηθώντας τον τομέα του χάλυβα να προσαρμοστεί, να καινοτομεί και να αξιοποιεί το δυναμικό που διαθέτει από άποψη ποιότητας, προηγμένης τεχνολογίας και εργατικού δυναμικού υψηλής ειδίκευσης».

Γίνεται φανερό ότι τα επιτελεία της ΕΕ ανησυχούν γι' αυτή την κατάσταση και την υπεροχή των ανταγωνιστών τους και γι' αυτό αναζητούν - υποτίθεται - ρυθμιστικές λύσεις και συγκερασμό συμφερόντων. Είναι ενδεικτικές ορισμένες από τις κινήσεις που έχουν γίνει μέχρι στιγμής. Σε διμερές επίπεδο, έχουν διοργανωθεί συνεδριάσεις των ομάδων τεχνοκρατών για το χάλυβα με την Κίνα και την Ιαπωνία (8 και 10 Μάρτη 2016), την Ινδία, τη Ρωσία, την Τουρκία και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ειδικά σε αυτές με την Κίνα και την Ιαπωνία, η Κομισιόν έθιξε ειδικά τα ζητήματα που αφορούν την πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα. Σε πολυμερές επίπεδο, επίσης, έχουν γίνει παρεμβάσεις στην Επιτροπή Χάλυβα του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης. Στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ), επίσης, γίνονται παρεμβάσεις, καθώς ιδιαίτερα για την Κίνα, τα τελευταία 15 χρόνια από τότε που έγινε μέλος του, σήμαινε τη ραγδαία ανάπτυξη της παραγωγής και των εξαγωγών χάλυβα. Ιδιαίτερο στοιχείο που προβληματίζει την ΕΕ είναι η πολιτική επιδοτήσεων στην Κίνα, συμπεριλαμβανομένου του τομέα του χάλυβα. Επίσης, η ΕΕ δηλώνει ότι «θα ενθαρρύνει και τρίτες χώρες να εφαρμόζουν τα κατάλληλα μέτρα πολιτικής τα οποία λαμβάνουν υπόψη τις τρέχουσες ανάγκες της αγοράς» και προσθέτει: «Η Επιτροπή διαπραγματεύεται κανόνες για τη συμπεριφορά των κρατικών επιχειρήσεων και τις επιδοτήσεις στο πλαίσιο των συμφωνιών ελευθέρων συναλλαγών, παρακολουθώντας στενά την κοινοποίηση των επιδοτήσεων στο πλαίσιο του ΠΟΕ. Στο πλαίσιο αυτό, η Επιτροπή προωθεί επίσης το ζήτημα της πειθαρχίας όσον αφορά τις επιδοτήσεις και τις κρατικές επιχειρήσεις, κατά τις διαπραγματεύσεις που διεξάγει για την επενδυτική συμφωνία με την Κίνα. Η πρόθεση να διαπραγματεύεται ένα κεφάλαιο για την Ενέργεια και τις πρώτες ύλες σε κάθε εμπορική συμφωνία παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη Χαλυβουργία και για άλλες ενεργειοβόρες βιομηχανίες».

Σε αυτό το πλαίσιο, η ΕΕ και οι αστικές κυβερνήσεις στα κράτη - μέλη προωθούν την πολιτική των παροχών προς τους κεφαλαιοκράτες του χώρου, με έμφαση στη φτηνή Ενέργεια και την καινοτομία «ως στοιχεία που θα βελτιώσουν τη θέση της ευρωπαϊκής χαλυβουργία στον ανταγωνισμό». Αρωγούς σε αυτή τη φιλομονοπωλιακή πολιτική έχουν τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες που συμμετέχουν στη Συνομοσπονδία Ευρωπαϊκών Συνδικάτων, που στο όνομα της «διασφάλισης των θέσεων εργασίας», στέλνουν τους εργάτες να μπαίνουν κάτω από τις σημαίες των εκμεταλλευτών τους.

Ο κλάδος, όμως, αυτός της οικονομίας, όπως και κάθε άλλος στρατηγικής σημασίας, για να μπορεί να λειτουργήσει για τα συμφέροντα των εργατών και των άλλων φτωχών λαϊκών στρωμάτων, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να γίνει λαϊκή περιουσία. Μόνο τότε δε θα δημιουργεί, επίσης, στρατιές ανέργων, γιατί δε θα υπάρχει οικονομική κρίση, ούτε περιβαλλοντολογικά εγκλήματα. Για να γίνει αυτό, χρειάζεται πάλη για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου και την εργατική - λαϊκή εξουσία, που θα κοινωνικοποιήσει τα μονοπώλια. Και αυτό μόνο η Λαϊκή Συμμαχία, με ηγέτη την εργατική τάξη και το κόμμα της, μπορεί να το επιβάλει.

Eurokinissi

Η επένδυση της COSCO στον ΟΛΠ ΑΕ δεν στοχεύει μόνο στην αξιοποίηση του λιμανιού για το διαμετακομιστικό εμπόριο, αλλά και για τουριστικές και άλλες δραστηριότητες

Μια πανοραμική εικόνα των οικονομικών σχέσεων ανάμεσα στις δυο χώρες και των προοπτικών που ανοίγονται για το ντόπιο κεφάλαιο, από τη συνεργασία του με κινεζικούς επιχειρηματικούς ομίλους, δίνει η Ετήσια Εκθεση 2015 για την Οικονομία της ΛΔ Κίνας και τις Διμερείς Οικονομικές και Εμπορικές Σχέσεις Ελλάδας - ΛΔ Κίνας που συνέταξε το Γραφείο Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων της ελληνικής πρεσβείας στο Πεκίνο.

Από την έκθεση προκύπτει και κάτι άλλο: Οτι το κινεζικό κεφάλαιο διεκδικεί επιθετικά να πάρει μέρος στη διανομή της πίτας που προκύπτει από τις ιδιωτικοποιήσεις και τις επιχειρηματικές συμπράξεις, βλέποντας την Ελλάδα σαν πύλη εισόδου εμπορευμάτων και κεφαλαίων προς την ΕΕ. Το γεγονός αυτό αναπόφευκτα ενισχύει τους ανταγωνισμούς με τα μονοπώλια άλλων κρατών και τους ιμπεριαλιστικούς συνασπισμούς στους οποίους συμμετέχουν.

Οπως καταγράφεται στην έκθεση, τα βασικά εξαγόμενα ελληνικά προϊόντα για το 2015 στην Κίνα ήταν μάρμαρα, χαρτιά και χαρτόνια για ανακύκλωση, μέρη κινητήρων εσωτερικής καύσης, μεταλλεύματα (πολύτιμων μετάλλων, απορρίμματα και θραύσματα χαλκού κ.λπ.), χρωστικές ύλες, γρανίτης, πορφυρίτης, βασάλτης, ψαμμίτης και άλλες πέτρες για πελέκημα ή χτίσιμο, λιπάσματα ορυκτά ή χημικά, γουνοδέρματα δεψασμένα ή κατεργασμένα, ελαιόλαδο, προϊόντα αλουμινίου (ελάσματα και ταινίες), αντιστάσεις ηλεκτρικές, ακτινίδια, φάρμακα, απορρίμματα, ξέσματα και θραύσματα από πλαστικές ύλες, πετρελαιοειδή, κρασιά κ.ά.

Αντίστοιχα, τα βασικά κινεζικά προϊόντα που εισήχθησαν στη χώρα μας για το 2015 ήταν ηλεκτρονικοί υπολογιστές, προϊόντα αλουμινίου (ελάσματα και ταινίες από αργίλιο), προϊόντα κινητής τηλεφωνίας, παιχνίδια, συσκευές τεχνητού κλίματος, είδη ταξιδιού, υποδήματα, συσκευές φωτισμού, μηχανές και συσκευές εκτύπωσης, τεχνουργήματα από πλαστικές ύλες, έπιπλα, θερμαντήρες νερού, είδη για γιορτές κ.ά.

Σε αυτή τη βάση, η ελληνική πρεσβεία παρατηρεί: «Οι εξαγωγές μας για το 2015 αφορούν μόνο 300 κωδικούς προϊόντων (...) έναντι 806 κωδικών των κινεζικών εξαγωγών της Κίνας στην Ελλάδα. Αυτό είναι ενδεικτικό για την ανάγκη μεγαλύτερης διαφοροποίησης των εξαγόμενων στην Κίνα προϊόντων μας. Πρέπει οι Ελληνες εξαγωγείς να στραφούν μεθοδικά και συντονισμένα στην κινεζική αγορά με μακροχρόνια προοπτική και επένδυση προσπάθειας και πόρων».

Ως «βασική αιτία της σημαντικής απόκλισης μεταξύ εισαγωγών και εξαγωγών» η έκθεση ξεχωρίζει την «απουσία ισόρροπου διμερούς διατομεακού εμπορίου στους κλάδους μεταποίησης, μηχανολογικού εξοπλισμού και υψηλής τεχνολογίας, που συνθέτουν άνω του 80% του διεξαγόμενου διεθνούς εμπορίου με την Κίνα.

Αυτή η ανισορροπία οφείλεται κυρίως στην ισχνή παραγωγική βάση της Ελλάδας σε αυτούς τους τομείς, καθώς και στα σημαντικά πλεονεκτήματα που διαθέτει η Κίνα, όπως φθηνό εργατικό δυναμικό, φορολογικά κίνητρα για προσέλκυση επενδύσεων στους συγκεκριμένους κλάδους και συνακόλουθες οικονομίες κλίμακας, λόγω μεγέθους εσωτερικής αγοράς. Εξάλλου, σε ορισμένους παραδοσιακούς κλάδους μεταποίησης (ενδύματα, υποδήματα, παιχνίδια κ.ά.), που η χώρα μας είχε στο παρελθόν συγκριτικά πλεονεκτήματα, η Κίνα κυριαρχεί σήμερα όχι μόνο έναντι της χώρας μας, αλλά σχεδόν έναντι όλων των ανεπτυγμένων οικονομιών».

Σε κάθε περίπτωση, η πρεσβεία υπογραμμίζει την «αναγκαιότητα της διεύρυνσης των ελληνικών προϊόντων που θα κατευθύνονται προς την κινεζική αγορά».

Επισημαίνει, πάντως, ότι «στο διμερές ισοζύγιο Ελλάδας - Κίνας δεν καταγράφονται πλήρως οι ελληνικές εισπράξεις από τη ναυτιλία, λόγω της ιδιαιτερότητας του κλάδου να διεξάγει συναλλαγές και μέσω άλλων χωρών. Εκτιμάται, όμως, ότι η ναυτιλία καλύπτει ένα μέρος του εμπορικού ελλείμματος, δεδομένου ότι ελληνικά πλοία, είτε με ελληνική είτε με ξένη σημαία, μεταφέρουν μεγάλο μέρος των καυσίμων που εισάγονται στην Κίνα, καθώς και σημαντικό ποσοστό των κινεζικών εμπορευμάτων διεθνώς».

Σε άλλο σημείο της έκθεσης για το ίδιο θέμα, τονίζεται: «Μια σημαντική πτυχή των διμερών σχέσεων είναι και η ναυπήγηση πλοίων Ελλήνων εφοπλιστών σε κινεζικά ναυπηγεία. Εκτιμάται ότι από το 2000 έχουν ναυπηγηθεί συνολικά περί τα 800 πλοία αξίας 30 δισ. δολ. ΗΠΑ. Σύμφωνα με στοιχεία της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, εντός του 2015 παραδόθηκαν 76 πλοία ελληνικών συμφερόντων, ενώ είναι σε εξέλιξη ακόμη 163 παραγγελίες».

Και αλλού: «Η κορυφαία θέση της Ελλάδας στην παγκόσμια ναυτιλία δημιουργεί αισθήματα εκτίμησης στην κινεζική επιχειρηματική κοινότητα, η οποία τείνει να σέβεται και να επιθυμεί τη συνεργασία με τους κορυφαίους σε κάθε τομέα. Οι παραγγελίες ναυπήγησης πλοίων των Ελλήνων εφοπλιστών στα κινεζικά ναυπηγεία και η δεσπόζουσα θέση του ελληνόκτητου στόλου στη διακίνηση των κινεζικών προϊόντων, εντείνουν την καλή εικόνα για τη χώρα μας και στα ευρύτερα λαϊκά στρώματα, πέραν των άμεσα συνεργαζόμενων».

Στην έκθεση της πρεσβείας, εξαντλητική είναι η αναφορά στις επενδύσεις της Κίνας στο λιμάνι του Πειραιά και στο γενικότερο ενδιαφέρον της για τον τομέα των Μεταφορών. Σημειώνεται μεταξύ άλλων: «Οι κινεζικές επενδύσεις στην Ελλάδα εστιάζονται σε τομείς ιδιαίτερα νευραλγικούς, όπως οι μεταφορές και η εφοδιαστική αλυσίδα, οι επικοινωνίες και τα ηλεκτρονικά εξαρτήματα.

Η βασική στρατηγική επένδυση στην Ελλάδα, η οποία απέβη επιτυχής από κάθε άποψη, είναι η συμμετοχή της COSCO στην επέκταση και εκσυγχρονισμό του Λιμένα Πειραιά. Ο Πειραιάς βρίσκεται, πλέον, στην 3η θέση των μεγαλύτερων λιμένων της Μεσογείου, από την 11η το 2006, ενώ διεθνείς εταιρείες όπως η ZTE, η HUΑWEI και η HP διακινούν μέσω Πειραιά τα προϊόντα τους στην Ευρώπη.

Η COSCO ενδιαφέρεται, επίσης, για επέκταση των δραστηριοτήτων της στην Αλεξανδρούπολη, με ενοικίαση σχετικών χώρων στον Οργανισμό Λιμένος, το διαμετακομιστικό κέντρο στο Θριάσιο και την ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Η κινεζική εταιρεία ΖΤΕ - μια εκ των πέντε μεγαλύτερων τηλεπικοινωνιακών εταιρειών παγκοσμίως - δημιούργησε διαμετακομιστικό κέντρο στον Πειραιά για τα προϊόντα της. Επίσης, η HUAWEI δημιούργησε νέο πιλοτικό κέντρο διανομής στον Πειραιά.

(...) Τα σχέδια της COSCO εξαρτώνται, επίσης, έως ένα βαθμό και από το υπόλοιπο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων, όπως είναι το Θριάσιο, η ΤΡΑΙΝΟΣΕ, αλλά και το αεροδρόμιο στο Καστέλι, ενώ κάτω από προϋποθέσεις θα μπορούσε να υπάρξει ενδιαφέρον και για το λιμάνι της Ελευσίνας, όπως και για τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά. Στόχος η ανάπτυξη στην περιοχή μονάδων ελαφράς μεταποίησης και συναρμολόγησης κινεζικών και άλλων προϊόντων.

Οσον αφορά την κρουαζιέρα, δημοσιεύματα του Τύπου αναφέρουν ότι η COSCO βρίσκεται σε επαφές τόσο με την "Carnival", τη μεγαλύτερη εταιρεία κρουαζιέρας στον κόσμο, η οποία αναπτύσσει τη συνεργασία της με την Κίνα, αλλά και με τη "Royal Caribbean", καθώς και τη "MSC Cruises" και τους υπόλοιπους μεγάλους ομίλους κρουαζιέρας, προκειμένου να αναπτυχθεί το home port».

Ειδικά από αυτή την τελευταία αναφορά, προκύπτει ότι το ενδιαφέρον της COSCO για τον ΟΛΠ δεν εξαντλείται στις μεταφορές, αλλά επεκτείνεται και στον κλάδο της κρουαζιέρας, δραστηριότητα που επηρεάζει άμεσα το σχεδιασμό του νέου χάρτη, σε ό,τι αφορά τη λειτουργία του λιμανιού.

Για τους άλλους τομείς όπου υπάρχει ήδη δραστηριότητα ή ενδιαφέρον για επέκταση των συνεργασιών με κινεζικά μονοπώλια, η έκθεση γράφει: «Στον τομέα της Ενέργειας δραστηριοποιούνται οι εξής εταιρείες: Η "Hanergy", η οποία το 2012 δημιούργησε γραφείο στην Ελλάδα και ανακοίνωσε σχέδιο για επενδύσεις 1,8 δισ. στον ελληνικό κλάδο PV (σ.σ. ΑΠΕ) μέχρι το τέλος του 2016, έχοντας ως στόχο να κατασκευάσει και να λειτουργήσει μονάδες παραγωγής ενέργειας συνολικής δυναμικότητας 1.000MW.

Η CECEP - China Energy Conservation and Environmental Protection Group ασχολείται με την ανάπτυξη μικρών φωτοβολταϊκών έργων < 1ΜW σε 11 περιοχές της Ελλάδας με συνολική δυναμικότητα 30 MW, μέσω κοινοπραξίας της "New Era Holding" (θυγατρική της CECEP) και της επίσης κινεζικής "Sky Solar".

Ο όμιλος ΔΕΗ ΑΕ και η κινεζική εταιρεία "Sinovel Wind Energy Group Co Ltd", η 2η παγκοσμίως βιομηχανία κατασκευής ανεμογεννητριών, ανακοίνωσαν τον Απρίλη του 2011 την υπογραφή Συμφωνίας Στρατηγικής Συνεργασίας για την ανάπτυξη αιολικών πάρκων και τη δημιουργία μονάδας κατασκευής ανεμογεννητριών στην Ελλάδα, με άμεση ανάπτυξη αιολικού πάρκου 200-300 MW.

Παράλληλα, η "China Power International New Energy Holding Ltd" έχει δείξει ενδιαφέρον για συνεργασία στον ενεργειακό τομέα και σχεδιάζει να δημιουργήσει γραφείο στην Ελλάδα και η "China Electrical Power Equipment and Technology Co. Ltd" (CET) έχει εκφράσει ενδιαφέρον για έργα υποδομών σε θέματα δικτύων.

Σε άλλους τομείς, η ελληνική "Lamda Development" υπέγραψε (συμφωνία) με την κινεζική "Fosun" για την ανάπτυξη του Ελληνικού». Η έκθεση συνεχίζει: «Ενδιαφέρον για επενδύσεις στην Ελλάδα έχουν εκδηλώσει οι: "Friedmann Pacific Asset Management Ltd και Shenshen Airport (Group) Co. Ltd" για το αεροδρόμιο "Ελ. Βενιζέλος", η "China State Construction Engineering Corporation" για το νέο αεροδρόμιο στο Καστέλι, ενώ η "Chinese State Grid Corporation of China" (SGCC) για την ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ, και η "Fujian Shipbuilding Corporation" για συνεργασία με ελληνικά ναυπηγεία».

Στον τομέα των ελληνικών Αμεσων Ξένων Επενδύσεων, εκτιμάται ότι δραστηριοποιούνται στην Κίνα περίπου 50 επιχειρήσεις ελληνικών συμφερόντων στους τομείς εξόρυξης, επαγγελματικών ψυγείων, κοσμημάτων, καλλυντικών, πλαστικών, επίπλων, πληροφορικής, τυχερών παιχνιδιών, τροφίμων, ναυτιλίας, παροχής συμβουλευτικών και τουριστικών υπηρεσιών, εσωτερικής διακόσμησης, εμπορίας, εστίασης κ.α.

Σύμφωνα με την ελληνική πρεσβεία, κάποιες από τις ελληνικές εταιρείες με παρουσία στην Κίνα είναι οι εξής: «"Crete Plastics - Shanghai Hitec Plastics", "Folli - Follie Group" (η οποία μέσω θυγατρικής στη Σαγκάη λειτουργεί πάνω από 200 καταστήματα), "Frigoglass Sa" (από το 2007 προέβη σε επένδυση στο Guangzhou ύψους 15 εκατ. ευρώ, ήτοι δημιουργία εργοστασίου ψυγείων), "Intralot", "Kleeman", "CocoMat", "Aegean MarinePetroleum Network", "Antzoulatos Group of Companies", "Contomichalos P - Profex Shanghai Co." κ.ά.».

Τέλος, στο κεφάλαιο «Προτάσεις προσέλκυσης επενδύσεων», η έκθεση αναφέρει ότι «την επόμενη διετία οι κινεζικές επενδύσεις στο εξωτερικό αναμένεται να αυξηθούν κατά 10%, καθώς οι δυνητικοί επενδυτές αναμένουν αυξημένα κέρδη και ευνοϊκές ευκαιρίες στην Ευρώπη και ΗΠΑ. Οι κρατικές εταιρείες, επίσης, αναμένεται να επενδύσουν σε τομείς όπως αγροτικές εκμεταλλεύσεις και τρόφιμα, τεχνολογία, βιομηχανικά προϊόντα υψηλής αξίας και real estate, ακόμα και σε αναπτυγμένες αγορές.

Δεδομένου όμως ότι οι κινεζικές εταιρείες είναι εν πολλοίς άγνωστες στις αγορές αυτές, ο προτιμητέος δρόμος είναι μέσω συμπράξεων με τοπικές εταιρείες, πρακτική που επιπλέον εξασφαλίζει γνώση της τοπικής αγοράς. Οι συμπράξεις εξασφαλίζουν μια "win-win" κατάσταση, καθώς συνήθως οι ξένες εταιρείες αναζητούν πρόσβαση σε κινεζικά κεφάλαια και οι κινεζικές τις τοπικές διασυνδέσεις, τον εντοπισμό των ευκαιριών, τη μείωση του ρίσκου και τη βελτίωση της εικόνας τους»...

Από τη συνάντηση της ελληνικής αντιπροσωπείας με εκπροσώπους του κινεζικού ομίλου ZTE

Αλλωστε, τη Στρατηγική Εταιρική Σχέση Ελλάδας - Κίνας είχε υπογράψει το 2006, κατά την επίσημη επίσκεψή του στο Πεκίνο, ο Κ. Καραμανλής. Μια αναδρομή στις σχετικές δηλώσεις τότε του Ελληνα πρωθυπουργού και του Κινέζου ομολόγου του αρκεί για να διαπιστώσει κανείς αξιοσημείωτες ομοιότητες. Πράγμα όχι τυχαίο. Τα προτάγματα της αστικής τάξης υπαγόρευσαν τις συμφωνίες και τότε και τώρα. Προτάγματα που οι διαχειριστές της εξουσίας υπηρετούν αξιοποιώντας ως «ατού» τη γεωστρατηγική θέση της χώρας, καθώς και το «ευνοϊκό επενδυτικό περιβάλλον» που διαμορφώνει η πολιτική τους, με τον Αλ. Τσίπρα, βεβαίως, να έχει στο πεδίο αυτό να επιδείξει πλούσιο έργο.

Ποια είναι αυτά τα προτάγματα; Η μετατροπή της χώρας σε διαμετακομιστικό κόμβο, στο θαλάσσιο εμπορικό δρόμο Ευρώπης - Ανατολικής Ασίας, μέσω της προώθησης και στήριξης υπηρεσιών logistics και συνδυασμένων μεταφορών. H περαιτέρω προώθηση της χώρας ως σημείου επενδυτικού ενδιαφέροντος, μέσω και των επιδιωκόμενων συμπράξεων ελληνικών επιχειρηματικών ομίλων με κινεζικούς. Η ενίσχυση επιχειρήσεων με εξαγωγικό προσανατολισμό να επεκτείνουν τη δραστηριότητά τους στην Κίνα. Η προσέλκυση τουριστικού ρεύματος από μια τεράστια αγορά κ.ά.

Οι επιδιώξεις αυτές της αστικής τάξης της χώρας έρχονται να «κουμπώσουν» με τη στρατηγική της Κίνας «One belt, one road» (σ.σ. «μια ζώνη, ένας δρόμος»), με την προσπάθεια διάνοιξης ενός σύγχρονου «δρόμου του Μεταξιού». Για την ευόδωση των σχετικών σχεδιασμών, λειτουργούν ήδη φορείς που συγκροτήθηκαν επί τούτου, με πλούσια δραστηριοποίηση, όπως βεβαιώνει μια αναζήτηση στο διαδίκτυο.

Ταυτόχρονα, όμως, τέτοιου είδους σχέδια προχωρούν και μέσα από συγκρούσεις, καθώς αντιτίθενται σε σχεδιασμούς αστικών τάξεων άλλων κρατών. Η ενδυνάμωση των κινεζικών μονοπωλιακών ομίλων ανησυχεί τους ανταγωνιστές τους ανά τη Γη. Ας μην περάσει στο «ντούκου» η είδηση πως η πρόσφατη επίσκεψη στην Ελλάδα του αντικαγκελάριου της Γερμανίας, Ζ. Γκάμπριελ, εντασσόταν ακριβώς στην προσπάθεια να προσφέρει στήριξη στις γερμανικές επιχειρήσεις και να ενισχύσει τη δραστηριοποίησή τους στην Ελλάδα, στοχεύοντας παράλληλα να περιορίσει τα περιθώρια άλλων χωρών, όπως η Κίνα, η Ρωσία ή η Νότια Κορέα, να εκμεταλλευτούν τις επικείμενες ιδιωτικοποιήσεις.

Σε αντανάκλαση των παραπάνω, η κυβέρνηση πανηγυρίζει για τα αποτελέσματα της επίσκεψης στην Κίνα. «Πετύχαμε τρία στα τρία: Σημαντικές συμφωνίες με την Cosco, τον κινεζικό κολοσσό Αlibaba και την εταιρία προηγμένης τεχνολογίας ΖΤΕ», σχολιάζει κυβερνητικός παράγοντας.

Να θυμίσουμε ότι πέραν της πολιτικής ηγεσίας της χώρας, ο πρωθυπουργός είχε συναντήσεις με τον πρόεδρο του «Wanda Group» και επισκέφτηκε το τεχνολογικό πάρκο της HUAWEI, όπου συναντήθηκε με τον διευθύνοντα σύμβουλο. Ακόμα, με τους προέδρους της εταιρείας ηλεκτρονικού λιανικού εμπορίου «Alibaba», της COSCO, της επενδυτικής εταιρείας «Fosun» και άλλους Κινέζους επιχειρηματίες, ενώ επισκέφτηκε και το κέντρο έρευνας και ανάπτυξης της ΖΤΕ. Μάλιστα, ο επικεφαλής της τελευταίας απένειμε τα εύσημα στην κυβερνητική αντιλαϊκή πολιτική, λέγοντας ότι η εταιρεία δραστηριοποιείται 14 χρόνια στην Ελλάδα και πως τον τελευταίο χρόνο το οικονομικό περιβάλλον στη χώρα έχει βελτιωθεί σημαντικά, γεγονός που έχει βοηθήσει τις δραστηριότητες της εταιρείας.

Στο χαιρετισμό του στο Ελληνοκινεζικό Επιχειρηματικό Φόρουμ, ο Αλ. Τσίπρας τα «έδωσε όλα» για την προσέλκυση των επενδύσεων, που θα συμβάλουν στην ανάκαμψη της οικονομίας. Διαβεβαίωσε ότι, παρά τις εξελίξεις στην ΕΕ «η στρατηγική "one belt, one road" στην Ευρώπη δεν κινδυνεύει. Αντιθέτως, πιστεύουμε ότι θα επιτύχει και εμείς - ως Ελλάδα - είμαστε εδώ, διατεθειμένοι και ικανοί, να συνεισφέρουμε προς τη στρατηγική αυτή κατεύθυνση».

Διαφήμισε τα «συγκριτικά πλεονεκτήματα» για τις επενδύσεις του κεφαλαίου, αλλά και την αντιλαϊκή πολιτική ως στοιχείο που εγγυάται ότι η χώρα μπορεί να καταστεί πύλη εισόδου των κινεζικών εμπορευμάτων στην ΕΕ, διαβεβαίωσε ότι η χώρα «γυρίζει σελίδα», «ανακτά την εμπιστοσύνη των επενδυτών, εφαρμόζει τις απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις... αξιοποιεί τη γεωπολιτική της θέση και τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα στην αγροδιατροφή, στην υγεία και στα φάρμακα, στις τεχνολογίες πληροφορικής και επικοινωνιών, στην Ενέργεια, στο περιβάλλον και τη βιώσιμη ανάπτυξη, στις μεταφορές και την εφοδιαστική αλυσίδα, στα υλικά και τις κατασκευές, στο καταρτισμένο ανθρώπινο δυναμικό, στον τουρισμό».

Ενημέρωσε επίσης ότι οι επενδυτικές προσπάθειες «υποστηρίζονται από έναν καινοτόμο αναπτυξιακό νόμο που ψηφίσαμε πρόσφατα», ο οποίος δίνει έμφαση σε «γενναίες φοροαπαλλαγές», ότι συνδέονται «τα κοινοτικά κονδύλια της ΕΕ με τις παραπάνω αναπτυξιακές κατευθύνσεις», ότι αυξάνεται το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, αίρονται τα γραφειοκρατικά εμπόδια, ενώ «οι τράπεζές μας είναι πλήρως ανακεφαλαιοποιημένες, συμμετέχουν στα προγράμματα φθηνής χρηματοδότησης της ΕΚΤ και προωθούν ξανά πολύτιμη ρευστότητα προς τις επιχειρήσεις».

Στη βάση όλων των παραπάνω, καυχήθηκε ότι «δημιουργούνται σημαντικές επενδυτικές ευκαιρίες χαμηλού κινδύνου»...

Ο Αλ. Τσίπρας σε συνεντεύξεις που παραχώρησε σε ΜΜΕ της Κίνας περιέγραψε τις προσδοκίες του ελληνικού και κινεζικού κεφαλαίου, λέγοντας: «Εμείς βρισκόμαστε σε φάση ανασυγκρότησης. Η Κίνα, μια παγκόσμια οικονομική δύναμη, βρίσκεται στην αρχή της υλοποίησης ενός μεγάλου οράματος. Του οράματος που αφορά το "one belt, one road", του δρόμου, δηλαδή, που θα συνδέει την Κίνα με την υπόλοιπη Ευρώπη. Και αυτός ο δρόμος περνά από την Ελλάδα, τόσο σε ό,τι αφορά τη θαλάσσια οδό όσο και σε ό,τι αφορά την οδική και σιδηροδρομική ζώνη».

Σε αυτό το πλαίσιο, υποστήριξε «με επίκεντρο το λιμάνι του Πειραιά, να αναπτυχθεί μια πολυεπίπεδη συνεργασία αμοιβαία επωφελής», αναφέρθηκε στην ενίσχυση του σιδηροδρομικού δικτύου για τη γρήγορη μεταφορά των εμπορευμάτων της Κίνας στην Ευρώπη, καθώς και στο Θριάσιο, όπου «μπορεί να δημιουργηθεί ένα πολύ σημαντικό logistic center», θέτοντας ως δεδομένο το «ενδιαφέρον κινεζικών εταιρειών γι' αυτό», ώστε προϊόντα που έρχονται απ' την Κίνα να «συναρμολογούνται στο Θριάσιο και θα μεταφέρονται προς την Κεντρική Ευρώπη».

Πρόσθεσε ότι υπάρχει προοπτική κι άλλων «συνεργασιών», στις μεταφορές - κατονόμασε το αεροδρόμιο Καστελίου της Κρήτης - και τη ναυτιλία. Για τη διευκόλυνση της «δουλειάς», αποφασίστηκε να δημιουργηθεί μόνιμη ελληνοκινεζική επιτροπή παρακολούθησης των τομέων που προσφέρονται για επενδύσεις.

Αποκαλυπτική ήταν η συνάντηση με τον πρόεδρο της COSCO, Χου Λιρόνγκ, που ανέπτυξε στον πρωθυπουργό τα επενδυτικά σχέδια του μονοπωλιακού ομίλου. Οπως είπε, «στην Ελλάδα έχουμε ήδη δημιουργήσει ομάδα διοίκησης και πιστεύουμε θα έχει στενές επαφές με το ΤΑΙΠΕΔ», ενώ πρόσθεσε με νόημα: «Ευελπιστούμε και από την ελληνική πλευρά να μας δημιουργεί ένα ευνοϊκό περιβάλλον και το καλύτερο είναι να μην έχουμε τόσες πολλές απεργίες».

Με δεδομένο ότι στην ίδια την COSCO οι απεργίες δεν είναι το ...πιο συνηθισμένο φαινόμενο, είναι προφανές ότι ο επικεφαλής της «συστήνει» την αυστηροποίηση του πλαισίου συνολικά της συνδικαλιστικής δράσης στην Ελλάδα, καθώς η δραστηριότητά της συνδέεται με μια σειρά άλλους κλάδους. Μάλιστα, η παρέμβαση αυτή γίνεται μπροστά στη δεύτερη «αξιολόγηση» του φθινοπώρου, η οποία εστιάζει στα Εργασιακά και καθιστά προφανές ότι τα μονοπώλια σπεύδουν να υποβάλουν την ατζέντα των διαπραγματεύσεων, «φρεσκάροντας» τις αντιλαϊκές αξιώσεις τους.

Ο πρωθυπουργός αντί άλλου σχολίου εξέφρασε τη χαρά του που η COSCO προτίθεται να συμμορφωθεί με τα όσα αντιλαϊκά προβλέπει η ελληνική νομοθεσία για τα εργασιακά δικαιώματα, έπειτα απ' τις ανατροπές των τελευταίων ετών και διαβεβαίωσε ότι το επόμενο διάστημα θα υπάρξει προσπάθεια να διευκολυνθεί το έργο της COSCO. «Θα υπάρξει προσπάθεια να διευκολυνθεί το έργο της COSCO για άμεσες επενδύσεις», δήλωσε.

Κατά τα άλλα, ο επικεφαλής της εταιρείας ανακοίνωσε πρόσθετες επενδύσεις, άνω των 500 εκατομμυρίων ευρώ στο λιμάνι του Πειραιά, πέραν των 350 εκατομμυρίων που προβλέπει η συμφωνία παραχώρησης του ΟΛΠ.

Οπως είπε χαρακτηριστικά πρώτη προτεραιότητα του κινεζικού κολοσσού είναι οι μεγάλες επενδύσεις στον τομέα της κρουαζιέρας στο λιμάνι του Πειραιά. Στο πλαίσιο αυτό, είπε, θα γίνει αναβάθμιση και επέκταση του λιμανιού, ώστε να δέχεται και το μεγαλύτερο κρουαζιερόπλοιο του κόσμου με 4.000 επιβάτες. Στόχος είναι να αυξηθεί στα 3 εκατομμύρια ο αριθμός των τουριστών κρουαζιέρας στην Ελλάδα και η επένδυση αυτή έχει προϋπολογισμό 200 εκατομμύρια ευρώ.

Δεύτερη προτεραιότητα της εταιρείας είναι η αναβάθμιση των υποδομών του λιμανιού στην πρώτη προβλήτα για τη διακίνηση των εμπορευματοκιβωτίων και με στόχο η αποθηκευτική ικανότητα να αυξηθεί στα 7 εκατομμύρια κοντέινερς και στο μέλλον σε 10 εκατομμύρια. Αυτό σημαίνει ότι ο Πειραιάς θα γίνει το μεγαλύτερο λιμάνι κοντέινερς στη Μεσόγειο.

Τρίτη προτεραιότητα είναι η κατασκευή σιδηροδρομικής γραμμής διασύνδεσης με την Ευρώπη ώστε να γίνει το λιμάνι του Πειραιά το μεγαλύτερο διαμετακομιστικό λιμάνι της Μεσογείου.

Τέταρτη προτεραιότητα αποτελεί ο σταθμός οχημάτων, με τα σχέδια της COSCO να προβλέπουν επένδυση 50 έως 100 εκατομμυρίων ευρώ για διώροφο πάρκινγκ αυτοκινήτων. «Θα χωράει 20.000 αυτοκίνητα και θα είναι ο Πειραιάς ο μεγαλύτερος σταθμός οχημάτων της Μεσογείου», τόνισε ο επικεφαλής της εταιρείας.

Επίσης, η εταιρεία προσανατολίζεται να επενδύσει στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη με μια μεγαλύτερη δεξαμενή με χωρητικότητα 300.000 τόνων θα έχει την δυνατότητα να εξυπηρετήσει το μεγαλύτερο πλοίο του κόσμου. Αυτή η επένδυση θα φτάνει 200 εκατομμύρια ευρώ. Ενώ υπάρχουν σκέψεις για επένδυση και στον τομέα του πορθμείου και πως η επένδυση θα αυξήσει το ελληνικό ΑΕΠ κατά 0,8%, ενισχύοντας τον κλάδο logistics (εφοδιαστική αλυσίδα) της Ελλάδας που μπορεί να φτάσει στα 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ το 2018.

Copyright 2016 The Associated

Γαλλία, Γερμανία δεν είναι τυχαίο ότι εκπροσωπήθηκαν από τους ηγέτες (φωτ.) των κυβερνήσεών τους. Τα Δυτικά Βαλκάνια είναι ένα ακόμα πεδίο όπου στενοί «εταίροι» θα διασταυρώσουν τα ξίφη τους

Στη συνάντηση του Παρισιού συμμετείχαν οι αρχηγοί κυβερνήσεων, υπουργοί Εξωτερικών και υπουργοί Οικονομίας από Αλβανία, Βοσνία - Ερζεγοβίνη, Κόσσοβο, ΠΓΔΜ, Μαυροβούνιο και Σερβία, αλλά και υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι από Κροατία, Σλοβενία, Αυστρία, Ιταλία, Γερμανία και φυσικά (την οικοδέσποινα) Γαλλία. Συμμετείχαν, ακόμα, εκπρόσωποι της ίδιας της λυκοσυμμαχίας της ΕΕ, όπως η ανώτατη εκπρόσωπος της ευρωπαϊκής διπλωματίας, Φεντερίκα Μογκερίνι.

Οι παραπάνω παρουσίες είναι ενδεικτικές του ιδιαίτερου «ενδιαφέροντος» που δείχνουν ορισμένες πλευρές για τα Δυτικά Βαλκάνια (μάλιστα Γερμανία και Γαλλία εκπροσωπήθηκαν από την καγκελάριο Αγκελα Μέρκελ και τον Πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ).

Δεν περνούν, άλλωστε, απαρατήρητα τα συχνά σούρτα - φέρτα εκπροσώπων πολλών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στην περιοχή. Η Αμερικανίδα υφυπουργός Εξωτερικών, αρμόδια για θέματα Ευρασίας, θα βρεθεί την επόμενη βδομάδα, ξανά, στη «γειτονιά» μας, για να επισκεφτεί Κοσσυφοπέδιο, Αλβανία, ΠΓΔΜ και Σερβία.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες που αναρτήθηκαν σε επίσημες ιστοσελίδες της ΕΕ, η Ευρωπαϊκή Ενωση δεσμεύτηκε να προσφέρει έως το 2020 συνολικά ένα δισεκατομμύριο δολάρια, ως συγχρηματοδότης διαφόρων επενδυτικών σχεδίων σε έργα Υποδομών. Ειδικότερα:

Copyright 2016 The Associated

Αναμνηστική φωτογραφία για τους συμμετέχοντες στη Διάσκεψη του Παρισιού

Πάνω από 400 εκατομμύρια ευρώ θα δοθούν μεταξύ άλλων για την κατασκευή 150 χιλιομέτρων σύγχρονων σιδηροδρομικών δικτύων και πέντε νέων, συνδεδεμένων σιδηροδρομικών σταθμών.

Μιλώντας στο Επιχειρηματικό Φόρουμ που έγινε στο περιθώριο της Διάσκεψης, η αρμόδια για τις Μεταφορές Επίτροπος της ΕΕ, Βιολέτα Μπουλκ, επικρότησε τα τρία σιδηροδρομικά έργα που θα ξεκινήσουν αυτή τη χρονιά, συνολικής αξίας 96 εκατομμυρίων δολαρίων, σε Σερβία, Αλβανία και Κόσσοβο. Αναφέρθηκε, όμως, και σε σχέδια που αφορούν την ενίσχυση της ενεργειακής απόδοσης σε κατοικίας, όπως και σταθμών παραγωγής υδροηλεκτρικής ενέργειας, συνολικής αξίας 50 εκατομμυρίων ευρώ.

Στο ίδιο Φόρουμ, ο αρμόδιος για τη Διεύρυνση Επίτροπος, Γιοχάνες Χαν, επικεντρώθηκε στη σημασία που έχει η επιτάχυνση των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων σε όλες τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων, αφενός για να πληρούνται βασικές προϋποθέσεις για την προσέλκυση επενδύσεων, αφετέρου για την ενταξιακή πορεία των χωρών της περιοχής προς τις Βρυξέλλες (που άλλωστε τα ίδια ταξικά συμφέροντα υπηρετούν).

Τα σχέδια που μονοπώλια καταρτίζουν για τα Δυτικά Βαλκάνια, με την όρεξη που τους προκαλούν τα μεγάλα περιθώρια συγκέντρωσης κεφαλαίου (σε μια γειτονιά όπου η ανατροπή του σοσιαλισμού έδωσε νέα ορμή στη λεηλασία του λαϊκού πλούτου), είναι πολλά. Ανάμεσά τους, το σχέδιο «Balkanika Free Cargo», που θα μειώσει περιορισμούς και φόρους για την «ανοιχτή» διέλευση εμπορευμάτων στη Βαλκανική Χερσόνησο.

«Ηταν πολύ σημαντικό γι' αυτές τις χώρες ότι δώσαμε έμφαση στην προοπτική ένταξης των Δυτικών Βαλκανίων στην ΕΕ, ότι αυτή παραμένει άθικτη», τόνισε η Γερμανίδα καγκελάριος, Αγκελα Μέρκελ, σε δηλώσεις της μετά τη Διάσκεψη. «Η απόφαση στη Βρετανία (για έξοδο από την ΕΕ, βλ. Brexit) δεν το αλλάζει αυτό με κανέναν τρόπο. Αυτό είναι κάτι που φοβόντουσαν αυτές οι χώρες», υποστήριξε.

Αντίστοιχες δηλώσεις έκανε και ο Γάλλος Πρόεδρος, Φρ. Ολάντ.

Μετά τις εξελίξεις στη Βρετανία, είναι λογικό να επανεξετάζονται μια σειρά δεδομένα για την ΕΕ, ανάμεσά τους και η σχέση τους με χώρες που βρίσκονται σε διαδικασία προσέγγισης με τη λυκοσυμμαχία του ευρωενωσιακού κεφαλαίου. Βεβαίως, σε αυτή θα επιδράσουν τα παζάρια και οι ανταγωνισμοί ανάμεσα σε μια σειρά ιμπεριαλιστικά κέντρα. Μεγάλη σημασία έχει, για παράδειγμα, το «βάρος» που μπορούν να σηκώσουν τα Δυτικά Βαλκάνια όσον αφορά την ενεργειακή «απεξάρτηση» της ΕΕ, η συμβολή τους στη διάνοιξη νέων ενεργειακών διαδρομών, με δεδομένο ότι στην περιοχή εξακολουθούν να «παρεμβαίνουν» και δυνάμεις όπως η Ρωσία και οξύνονται ανταγωνισμοί που αφορούν ευρύτερες ενδοϊμπεριαλιστικές αναμετρήσεις, πολύ κοντά στο σταυροδρόμι τριών ηπείρων.

Πάντως, όσον αφορά την Ενέργεια, το Ανακοινωθέν που μοίρασε η γαλλική προεδρία αναφέρει μεταξύ άλλων: «Στον τομέα της Ενέργειας, τα συμβαλλόμενα μέρη συμφώνησαν για τη δημιουργία μιας περιφερειακής αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας στα Δυτικά Βαλκάνια, ώστε να διευκολυνθούν οι ανταλλαγές των ενεργειακών πόρων, να βελτιωθεί η χρήση των συστημάτων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας που υπάρχουν, με την ενοποίηση της παραγωγής ανανεώσιμων μορφών Ενέργειας και συνδέοντας στη συνέχεια την περιφερειακή αγορά με αυτή της ΕΕ».

Απ' όλα αυτά τα στοιχεία γίνεται ξεκάθαρο ότι η περιοχή των Δυτικών Βαλκανίων, που οι ιμπεριαλιστές έκαναν τα πάντα για να κυριαρχήσει το «διαίρει και βασίλευε» - κυρίως μέσα από την επέμβαση και τον πόλεμο που διέλυσε την πρώην Ομοσπονδιακή Γιουγκοσλαβία - είναι σταθερά στο στόχαστρό τους ως μια σημαντική γεωστρατηγικά περιοχή. Οι αστικές τάξεις αυτών των χωρών, μέσω των πολιτικών τους εκπροσώπων, για τα συμφέροντα των δικών τους ομίλων, πλασάρουν την περιοχή ως κόμβο εμπορικό, ενεργειακό κ.λπ. Επείγονται να συνδεθούν ακόμη περισσότερο με τα ιμπεριαλιστικά κέντρα της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Αυτή όμως η εξέλιξη μόνο νέα δεινά μπορεί να φέρει στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, που στη δίνη του ανταγωνισμού και των ιμπεριαλιστικών σχεδίων μπορούν να εμπλακούν σε νέες περιπέτειες για ξένες προς τα συμφέροντά τους «σημαίες».