Το δικαίωμα του εργάτη στην κατοικία έχει μπει εδώ και χρόνια σε τροχιά υποταγής στην πολιτική εξυπηρέτησης της «ανταγωνιστικότητας» και του κεφαλαίου. Τόσο η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πριν, όσο και η κυβέρνηση της ΝΔ σήμερα, όχι μόνο δεν έχουν στο κέντρο της πολιτικής τους το δικαίωμα του εργάτη στη φτηνή λαϊκή στέγη, αλλά, αντίθετα, το δικαίωμα αυτό το «πνίγουν» καθημερινά προς εξυπηρέτηση του τραπεζικού και κατασκευαστικού κεφαλαίου.

Τρανταχτό και πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η σκανδαλώδης κατασκευή του Ολυμπιακού Χωριού, όπου οι δικαιούχοι, μέσω των εισφορών τους προς τον Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας, πλήρωσαν το υπέρογκο κόστος κατασκευής, προκειμένου ΠΑΣΟΚ και ΝΔ να εξυπηρετήσουν τις πολυεθνικές της Ολυμπιάδας. Σήμερα, όσοι εργάτες κληρώθηκαν καλούνται να πληρώσουν και από πάνω μεγάλα ποσά για την αγορά των κατοικιών του Ολυμπιακού Χωριού. Χρήματα, τα οποία θα μπορούσαν να δαπανηθούν για την κατασκευή χιλιάδων κατοικιών, προκειμένου να στεγαστούν εργατικές οικογένειες, που ζουν για χρόνια στα νοίκια.

Στην ίδια κατεύθυνση, βρίσκονται και οι τελευταίες εξαγγελίες των υπουργών Εθνικής Αμυνας και Απασχόλησης, που μετατρέπουν τον ΟΕΚ σε υπεργολάβο για την τσιμεντοποίηση των τελευταίων ελεύθερων χώρων (πρώην στρατόπεδα στα μεγάλα αστικά κέντρα), με αντάλλαγμα την κατασκευή κατοικιών για τη στέγαση των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων.

Ο κύριος σήμερα φορέας στέγασης, ο ΟΕΚ, με ευθύνη τόσο του ΠΑΣΟΚ, όσο και της ΝΔ, έχει οδηγηθεί σε ξένα, προς την αποστολή του, μονοπάτια, αφού κατασπαταλώνται τεράστια ποσά από τα αποθεματικά του σε έργα βιτρίνας, βάζοντας σε κίνδυνο το μέλλον του ΟΕΚ, υποθηκεύοντας το δικαίωμα χιλιάδων δικαιούχων να αποκτήσουν στέγη. Για παραπάνω από δέκα χρόνια, ο ΟΕΚ έχει πάψει να δανειοδοτεί τον δικαιούχο. Αντίθετα, στέλνει τους εργαζόμενους απευθείας στις τράπεζες, με αντάλλαγμα μια «ψευτοεπιδότηση» του επιτοκίου. Η πρακτική, δε, της επιδότησης του ενοικίου απέχει πολύ από την εξασφάλιση στέγης στους εργαζόμενους. Από την άλλη, η κρατική επιχορήγηση των 100 εκατομμυρίων δραχμών προς τον ΟΕΚ, όπως αυτό προβλεπόταν στον ιδρυτικό του νόμο, όχι μόνο δεν αναπροσαρμόστηκε με το πέρασμα των χρόνων, αλλά, αντίθετα, πριν από δυο χρόνια, με απόφαση του υπουργείου Εργασίας, καταργήθηκε!

Η λύση, βεβαίως, του προβλήματος της λαϊκής στέγης, δικαίωμα το οποίο ΠΑΣΟΚ και ΝΔ μετέτρεψαν σε «θηλιά» στο λαιμό χιλιάδων εργαζομένων και των οικογενειών τους, βρίσκεται στον αγώνα της εργατικής τάξης με τ' άλλα λαϊκά στρώματα, για την ανατροπή αυτής της πολιτικής, που οξύνει συνολικά τα προβλήματα των εργαζομένων.

Οι κομμουνιστές, το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, δίνουν τη μάχη καθημερινά, ενάντια σ' αυτήν την πολιτική, που έχει υποτάξει και το δικαίωμα του εργαζόμενου στην κατοικία στην πολιτική εξυπηρέτησης του κεφαλαίου. Η κατοικία είναι δικαίωμα. Και αποτελεί στόχο πάλης άρρηκτα συνδεδεμένο με την πάλη για λαϊκή οικονομία και λαϊκή εξουσία. Μόνο τότε το δικαίωμα στη στέγη θα ικανοποιηθεί για τους ανθρώπους του μόχθου.