Πίσω από τη βιτρίνα των φωτισμένων Ολυμπιακών εγκαταστάσεων και Σταδίων, χιλιάδες εργαζόμενοι στενάζουν κάτω από τον εργασιακό μεσαίωνα, που τους έχουν επιβάλει κυβέρνηση και «Αθήνα 2004» καιρό πριν ξεκινήσουν οι Αγώνες. Νέοι στην πλειοψηφία τους βρέθηκαν εκεί από την ανάγκη για μεροκάματο και κάποιοι έχοντας και την ψευδαίσθηση ότι εργάζονται για τον «εθνικό στόχο». Η δουλιά χωρίς δικαιώματα και απαιτήσεις από το πρωί μέχρι το βράδυ στην υπηρεσία των χορηγών και των πολυεθνικών και ο χορός των δισεκατομμυρίων που παίζεται είναι το μόνο, όμως, που έχουν γνωρίσει μέχρι σήμερα.

Είναι αποκαλυπτικά τα όσα κατήγγειλαν, και δημοσιεύτηκαν στο «Ρ», αγανακτισμένοι και εξοργισμένοι εργαζόμενοι τη μέρα έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων. Οι άθλιες συνθήκες εργασίας που περιέγραψαν έφεραν στην επιφάνεια την άλλη εικόνα των λαμπερών Ολυμπιακών Αγώνων, που απέχει πολύ από τα μεγάλα λόγια και τις ιλουστρασιόν διαφημίσεις των πολυεθνικών: «Δεν έχουμε υπογράψει καμία σύμβαση και οι ώρες σημειώνονται από τους υπεύθυνους σε ένα πρόχειρο τετράδιο», «Εργαζόμενοι που δουλεύουν από τις 2 Ιούλη δεν έχουν πληρωθεί». «Θα υπάρχει μία βάρδια, που θα δουλεύει από το πρωί μέχρι την ώρα που θα τελειώνουν οι Αγώνες το βράδυ, χωρίς διάλειμμα, μέχρι τις 29 Αυγούστου που τελειώνουν οι Αγώνες». «Η σύμβαση του προγράμματος "stage" του ΟΑΕΔ προβλέπει 25 μέρες εργασίας, αλλά εμείς δουλεύουμε εφτά μέρες τη βδομάδα, φυσικά χωρίς να μας κολλήσουν ούτε ένα ένσημο». Την ίδια ακριβώς μέρα, ήρθε στην επιφάνεια η καταγγελία τεσσάρων πρωτοβάθμιων σωματείων της Αθήνας ότι κυβέρνηση και «Αθήνα 2004», εδώ και βδομάδες, τους απαγορεύουν να μπουν στους χώρους και να μιλήσουν με τους εργαζόμενους - μέλη τους.

Η εργατική τάξη πλήρωσε ακριβά για να γίνουν τα έργα. Πάνω στα κορμιά 13 νεκρών εργατών και εκατοντάδων σακατεμένων, μπήκαν τα θεμέλια των έργων. Τσαλαπατήθηκαν δικαιώματα και κατακτήσεις των ξένων και Ελλήνων εργατών, που έφτιαξαν με τα χέρια τους τα σημερινά «παλάτια». Η εργατική τάξη και πάλι θα πληρώσει το «μάρμαρο», αφού και τώρα καλείται χωρίς δικαιώματα να λειτουργήσει και να συντηρήσει τις εγκαταστάσεις.

Και την ίδια στιγμή, μέσα στα πανηγύρια των μεταλλίων, δύο ακόμα εργάτες την περασμένη βδομάδα, στο μηχανοστάσιο του ΟΣΕ και στο ΤΡΑΜ Αθηνών, πλήρωσαν με τη ζωή τους την ανυπαρξία μέτρων προστασίας. Ολα αυτά έρχονται να αποδείξουν ότι ο ταξικός πόλεμος δε σταμάτησε ποτέ, όσο και αν προσπαθούν να τον καμουφλάρουν πίσω από το παραμύθι που λέγεται «Ολυμπιακοί Αγώνες». Οι εργαζόμενοι πλήρωσαν, πληρώνουν και θα πληρώσουν ακόμα πιο ακριβά τους Ολυμπιακούς Αγώνες και μετά τις 30 Αυγούστου.

Γι' αυτό και αποτελεί μονόδρομο για τους εργαζόμενους η ανταπόκριση στο κάλεσμα των ταξικών σωματείων, που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ για οργάνωση και κατάργηση στην πράξη της απαγόρευσης της συνδικαλιστικής δράσης, για να συγκροτήσουν παντού σωματειακές επιτροπές και να διεκδικήσουν πληρωμή με βάση τις συλλογικές συμβάσεις, να κολληθούν όλα τα ένσημα, μέτρα υγιεινής και ασφάλειας κ.ά.