Η ΜΑΥΡΗ ΒΙΒΛΟΣ

ΤΩΝ ΔΙΩΞΕΩΝ

ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΣΗΜΙΤΗ

Ο αγώνας του λαού και της νεολαίας

για τα δημοκρατικά

και κοινωνικά δικαιώματα και ελευθερίες

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΦΛΕΒΑΡΗΣ 2000

«Εφαρμόζουμε το κράτος του νόμου»! Ετσι το λένε και αυτό κάνουν οι κυρίαρχες τάξεις και οι κυβερνήσεις τους, σαν το άπαν της κυριαρχίας τους. Είναι η προμετωπίδα της εξουσίας των εξουσιαστών πάνω στους εξουσιαζόμενους για να μην αμφισβητούν την κυριαρχία τους. Για να χτυπούν με τη δύναμη της κάθε μορφής βίας τη σκέψη και τη δράση αυτών, που «δεν έχουν στον ήλιο μοίρα», γιατί δεν τους αφήνουν να διεκδικούν να καθορίζουν οι ίδιοι τη μοίρα τους. Αυτών που, διεκδικώντας ό,τι τους ανήκει, ανοίγουν το δρόμο στην αμφισβήτηση της πολιτικής τους. Γιατί αρνούνται την υποταγή στο πρόσταγμα που επιβάλλει το ζυγό της εκμετάλλευσης.

Ναι, «το κράτος του νόμου» πάνω στην κοινωνία, όπως διατείνονται αυτοί που το εφαρμόζουν, είναι το ψευδεπίγραφό της, γιατί επιβάλλεται όχι πάνω στην κοινωνία αλλά πάνω στην εργατική τάξη, στα καταπιεσμένα λαϊκά στρώματα, στη νεολαία, που αμφισβητεί τα ασφυκτικά πλαίσια που της επιβάλλουν και παλεύει για το δικό της μέλλον.

Αυτή είναι η αστική δημοκρατία, που την καθαγιάζουν οι θιασώτες της επιβάλλοντας την καθωσπρέπει βαρβαρότητά τους πάνω στους «κολασμένους της Γης». Η στυγνή δικτατορία μιας ισχνής μειοψηφίας της κοινωνίας, των κηφήνων ιδιοκτητών των μέσων παραγωγής και του πλούτου, πάνω στην τεράστια λαϊκή πλειοψηφία της κοινωνίας που τον παράγει, αλλά της τον κλέβουν. Και όσο μεγαλύτερη γίνεται η κλοπή, τόσο δυναμώνει η βία.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ζηλεύοντας τη δόξα προκατόχων της στη βία, στον αυταρχισμό και την καταστολή, δεν έμαθε απλά από τους προκατόχους της στη νεότερη ιστορία της Ελλάδας πώς να προστατεύονται τα ιερά και τα όσια της άρχουσας τάξης. Μα μετουσίωσε στην πράξη, ξεπερνώντας όλους τους προηγούμενους διδάξαντες, με τον πιο αποτελεσματικό ως τα σήμερα τρόπο, ολόκληρη την προγενέστερη πείρα, με την επιβολή των πιο αντιδραστικών μεθόδων διακυβέρνησης.

Ετσι, «τα έργα και οι ημέρες» της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ υπό τον Κ. Σημίτη μπορούν δίκαια να καταγραφούν ως η «Μαύρη Βίβλος» βίας και καταστολής στη μεταπολιτευτική περίοδο. Εγραψε έτσι τη δική της ξεχωριστή ιστορία ενάντια στον «εχθρό λαό», αφού τη δράση των ΜΑΤ ενάντια στους εργάτες, στους αγρότες, στους μαθητές, στους φιλειρηνιστές που αντιστάθηκαν στην αντιλαϊκή-αντιδραστική πολιτική της, συμπληρώνει η ποινικοποίηση των λαϊκών αγώνων, της δημόσιας κοινωνικής και πολιτικής ζωής του τόπου.

Κάνει πράξη το όραμα των επιχειρηματιών για την επιβολή της νέας ιμπεριαλιστικής τάξης στον πλανήτη, δοκιμάζοντας την εφαρμογή της ενάντια στον ελληνικό λαό. Την καταστολή των λαϊκών κοινωνικοπολιτικών αγώνων διαδέχεται το νομικό πλαίσιο, που πλέκεται σαν τον ιστό της αράχνης για να οδηγεί σε δίκες το δικαίωμα στον αγώνα, στην ελεύθερη έκφραση γνώμης, βαφτίζοντας ταυτόχρονα το λαό που παλεύει τρομοκράτη. Χαρακτηρισμός των απεργιών ως παράνομων, δίκες και καταδίκες, ιδιώνυμα και ηλεκτρονικό φακέλωμα είναι ο βίος και η πολιτεία της.

Τα έργα και οι ημέρες τους μιλούν από μόνα τους:

1ον: «Η χρήσις των όπλων άρχεται δι' εκφοβιστικής εις τον αέραν βολής, εάν δε και μετά τούτο δεν ήθελον αποσυρθή οι μετέχοντες της συναθροίσεως, συγχωρείται η οιαδήποτε χρήσις των όπλων» (!).

Πρόκειται για το χουντικό διάταγμα 269 του 1972, περί απαγόρευσης των λαϊκών συναθροίσεων, που ανέσυρε από το συρτάρι της αυθαιρεσίας η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, για να εμποδίσει τις αγροτικές κινητοποιήσεις, το Φλεβάρη του 1997. Ηταν τότε, στις 7-2-97, που οι αστυνομικοί διευθυντές της χώρας, με το παραπάνω χαρτί στο χέρι, εμφανίζονταν μετά από εντολή της κυβέρνησης ενώπιον των ξωμάχων, απειλώντας ακόμα και με «χρήση των όπλων» αν δε σταματούσαν να αγωνίζονται για το δίκιο τους!

2ον.«Κηρυχθείσης της πολιτικής κινητοποιήσεως, δύνανται διά αποφάσεων του πρωθυπουργού να εξουσιοδοτούνται οι υπουργοί και οι νομάρχαι, όπως ενεργούν πολιτικήν επιστράτευσιν προσωπικού... Κηρυχθείσης της πολιτικής κινητοποιήσεως, τιμωρείται διά της ποινής της προσκαίρου καθείρξεως: α) πας όστις καλούμενος υπό των πολιτικών ή στρατιωτικών αρχών νομίμως, κατά τας διατάξεις του άρθρου 20 παρ. 2 του παρόντος (σ.σ.: το οποίο προβλέπει ότι "κηρυχθείσης της πολιτικής κινητοποιήσεως, άπαντες οι Ελληνες πολίται, αμφοτέρων των φύλων, ασχέτου ηλικίας, υποχρεούνται να συμβάλουν εις την ικανοποίησιν των αναγκών της εθνικής αμύνης"), ή να προσφέρει τας υπηρεσίας του διά την πολιτική σχεδίασιν εκτάκτου ανάγκης ή αρνείται ή παραλείπει να εκτελέσει τας εν αυτή και τας κατά την παράγραφον 3 του αυτού άρθρου καθορισθείσας εργασίας και λοιπάς υποχρεώσεις του».

Η απόφαση φέρει την υπογραφή του πρωθυπουργού. Λήφθηκε διότι, όποιος δεν υποτάσσεται στην κυβέρνηση του «εκσυγχρονισμού», τιμωρείται με «κάθειρξη»!

3ον:«Για λόγους δημόσιας ασφάλειας, κατά το χρονικό διάστημα από 15ης ώρας της 19/11/99 μέχρι και την 17η ώρα της 20/11/99... η πραγματοποίηση ή απόπειρα πραγματοποίησης συγκέντρωσης ή πορείας στον ανωτέρω τόπο (σ.σ.: προσδιορίζεται ανωτέρω) και χρόνο, θα αντιμετωπίζεται με κάθε νόμιμο μέσο, οι δε συμμετέχοντες σε τέτοια εκδήλωση θα διώκονται για παράβαση των διατάξεων του άρθρου 171 του ΠΚ ή και άλλων συναφών διατάξεων»!

Σωστά. Πρόκειται για την αστυνομική εγκύκλιο με την οποία μπήκε στο «γύψο» - για τρεις μέρες - ολόκληρη η Αθήνα, επειδή κατέφτανε στην Ελλάδα η Αυτού Εξοχότητα, ο εγκληματίας Κλίντον... Αξίζει να αναφέρουμε δυο στοιχεία:

Πρώτον, η απόφαση εκείνη περί απαγόρευσης των διαδηλώσεων κατά του Κλίντον και της πορείας στην αμερικανική πρεσβεία στηριζόταν σε μια ακόμα «νεκρανάσταση» της χούντας και συγκεκριμένα στο χουντικό νομοθετικό διάταγμα 794.

Δεύτερον, στην εγκύκλιο επισείονται για τους παραβάτες ποινές όπως προβλέπονται από το άρθρο 171 του ΠΚ, που αναφέρεται στη «θρασύτητα κατά της αρχής»! Πάλι καλά δηλαδή που ο «εκσυγχρονιστής» κ. Σημίτης δε σκέφτηκε να πάει ακόμα πιο πίσω και να καταφύγει ακόμα και στο νόμο περί... «τεντιμποϊσμού», για να ικανοποιήσει τον δολοφόνο επισκέπτη του...

Αδιάψευστοι μάρτυρες τα αλλεπάλληλα κρούσματα εμφάνισης αστυνομικών με πολιτικά σε συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις, συσκέψεις εργαζομένων, που έχουν δει το φως της δημοσιότητας μετά από καταγγελίες συνδικαλιστών.

Στις 3 Μάη 1996 τέσσερις ασφαλίτες με πολιτικά εισέβαλαν στη συνέλευση των απεργών του Καπνεργοστασίου «ΚΕΡΑΝΗΣ» στο Εργατικό Κέντρο Πειραιά. Πιο νωρίς παρακολουθούσαν την κινητοποίηση που έκαναν οι εργαζόμενοι έξω από το εργοστάσιο ενάντια στις απολύσεις. Τους πήραν χαμπάρι όμως συνδικαλιστές του ΕΚΠ και τους εκδίωξαν.

Στις 16 Σεπτέμβρη 1997 ένστολος αστυνομικός εμφανίστηκε σε σύσκεψη της ΕΣΑΚ Κλάδων Ενδυσης, που γινόταν στην αίθουσα λογιστών. Είπε στους συνδικαλιστές με «αφέλεια»: «Είμαι από το διπλανό αστυνομικό τμήμα και ήρθα μήπως χρειάζεστε τίποτα»! Παράλληλα προσπαθούσε να «κόψει» κίνηση. Μπροστά στην αντίδραση των συνδικαλιστών έφυγε, αλλά συνέχισε το «έργο» του, παρακολουθώντας καθόλη τη διάρκεια της σύσκεψης την είσοδο, από το απέναντι πεζοδρόμιο.

Στις 27 Μάη 1998 ασφαλίτες βιντεοσκοπούσαν μέσα από τη Βουλή, διαδήλωση που γινόταν στα πλαίσια 24ωρης πανεργατικής απεργίας. Οι διαδηλωτές χτυπήθηκαν άγρια από εκατοντάδες άνδρες των ΜΑΤ. Από το υπουργείο Δημόσιας Τάξης αναφέρεται πως «εδώ και καιρό η αστυνομία βιντεοσκοπεί ορισμένες αστυνομικές επιχειρήσεις».

Στις20 Οκτώβρη '99, κατά τη διάρκεια απεργιακής κινητοποίησης των οικοδόμων, αποκαλύπτεται από τις ομάδες περιφρούρησης, ασφαλίτης με πολιτικά που είχε ταυτότητα φωτορεπόρτερ και βιντεοσκοπούσε την κινητοποίηση.Η ταυτότητα του φωτορεπόρτερ είχε σφραγίδα γνωστού πρακτορείου και του ελληνικού κράτους. Το όνομα στην ταυτότητα του φωτορεπόρτερ και στην ταυτότητα της ελληνικής αστυνομίας ήταν ταυτόσημο. Πάνω του επίσης είχαν βρεθεί τρικ που έγραφαν : «Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ. ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΣΤΟΝ ΓΕΩΡΓΙΟ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ»! Στη συνέχεια αποκαλύφθηκε πως στη βιντεοκασέτα ήταν γραμμένη και προηγούμενη διαδήλωση των οικοδόμων, που είχε γίνει στις 9 Σεπτέμβρη 1999.

Την ίδια μέρα, στις 20 Οκτώβρη, είχαν επίσης αποκαλυφθεί από συνδικαλιστές, ασφαλίτες με πολιτικά που βρίσκονταν μέσα στην πανοικοδομική συγκέντρωση που γινόταν στην Πάτρα. Οι ασφαλίτες μετά τις καταγγελίες αποχώρησαν από τη συγκέντρωση, όμως συνέχισαν να παρακολουθούν από απέναντι.

Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις η κυβέρνηση προσπάθησε να κουκουλώσει το θέμα διατάζοντας Ενορκες Διοικητικές Εξετάσεις, που όπως ήταν αναμενόμενο δεν κατέληγαν πουθενά. Στο μεταξύ, συνέχιζε ακάθεκτη το «έργο» της δημιουργίας μηχανισμών παρακολούθησης της συνδικαλιστικής δραστηριότητας.

20 Δεκέμβρη 1996: Το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά αποδέχεται την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων που κατέθεσε η Ενωση Εφοπλιστών Ακτοπλοΐας και χαρακτηρίζει την πανναυτεργατική απεργία που διανύει την πέμπτη μέρα της, ως παράνομη και καταχρηστική. Μάλιστα τα μέλη της διοίκησης της ΠΝΟ απειλούνται με χρηματική ποινή εκατό χιλιάδων δραχμών ο καθένας και προσωπική κράτηση ενός έτους αν συνεχιστεί η απεργία.

17 Γενάρη 1997: Ο πρόεδρος του Πρωτοδικείου Πειραιά Π. Ζούρος αποδέχεται την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων που κατέθεσαν οι Ενώσεις Εφοπλιστών Ακτοπλοΐας και Επιβατηγών Τουριστικών Πλοίων, εναντίον της πανναυτεργατικής απεργίας που διήνυε την πέμπτη μέρα της και την κηρύσσει παράνομη και καταχρηστική. Οι συνδικαλιστές της διοίκησης της ΠΝΟ απειλούνται με προσωπική κράτηση δύο μηνών και χρηματικό πρόστιμο εκατό χιλιάδων δραχμών ο καθένας για κάθε παράβαση της απόφασης.

22 Γενάρη 1997: Η πρόεδρος του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά Χρυσούλα Παρασκευά, κάνει δεκτή την αίτηση των Ενώσεων Εφοπλιστών Ακτοπλοϊας και Επιβατηγών Τουριστικών και χαρακτηρίζει την απεργία των ναυτεργατών που συνεχίζεται για 10η μέρα παράνομη και καταχρηστική. Απειλεί δε κάθε συνδικαλιστή της ΠΝΟ με φυλάκιση δύο μηνών και χρηματικό πρόστιμο 100 χιλ. δραχμών.

25 Μάη 1998: Το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθήνας αποδέχεται την αίτηση της κυβέρνησης και κηρύσσει παράνομη και καταχρηστική την απεργία των εργαζομένων της Ιονικής, ενάντια στο ξεπούλημά της.

29 Μάη 1998: Η κυβέρνηση μέσω της διοίκησης της Ιονικής καταθέτει νέα αγωγή για να χαρακτηριστεί παράνομη και καταχρηστική απεργία που εξάγγειλε η ΟΤΟΕ για τους εργαζόμενους της Ιονικής. Και η νέα αγωγή γίνεται αποδεκτή.

2 Δεκέμβρη 1998: Μετά από προσφυγή της κυβέρνησης, το δικαστήριο κηρύσσει παράνομη και καταχρηστική την πενθήμερη απεργία των τελωνειακών, με το σκεπτικό ότι «αποβλέπει στην παρεμπόδιση της κυβέρνησης στην άσκηση της κυβερνητικής πολιτικής»! Οι εργαζόμενοι αγωνίζονταν ενάντια στην περικοπή ασφαλιστικών τους δικαιωμάτων.

4 Δεκέμβρη 1998: Το δικαστήριο κρίνει παράνομες και καταχρηστικές τις 24ωρες απεργίες των τελωνειακών. Λίγο μετά την έκδοση της δικαστικής απόφασης, ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας ανακοινώνει την πολιτική επιστράτευση των τελωνειακών.

18 Φλεβάρη 1999: Μέσα σε λίγες ώρες από την κατάθεση της αίτησης της «Ελληνικής Εταιρίας Μπισκότων» (όμιλος Φιλίππου) το Μονομελές Πρωτοδικείο Χαλκίδας κηρύσσει παράνομη και καταχρηστική την απεργία των εργαζομένων της επιχείρησης ενάντια στις απολύσεις.

26 Ιούλη 1999: Το Μονομελές Πρωτοδικείο Λαμίας, κηρύσσει παράνομη και καταχρηστική την απεργία των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ Λάρυμνας.

11 Νοέμβρη 1996: Ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθήνας Απ. Κανελλόπουλος άσκησε αυτεπάγγελτη ποινική δίωξη για «παράνομη βία» κατά εμποροϋπαλλήλων και συνδικαλιστών που αγωνίζονταν για ανθρώπινο ωράριο!

20 Γενάρη 1997: Ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Π. Δημόπουλος - με εντολή της κυβέρνησης - δίνει επείγουσα παραγγελία στις κατά τόπους εισαγγελικές αρχές να ασκούνται ποινικές διώξεις σε βάρος απεργών ναυτεργατών.

3 Μάρτη 1997: Σε τέσσερις συνδικαλιστές και δυο εργαζόμενους της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης ασκείται αυτεπάγγελτη δίωξη για αντίσταση κατά της αρχής... Αφορμή η ειρηνική διαδήλωση εργαζομένων της Ζώνης το 1995, έξω από το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, όπου δέχτηκαν βάρβαρη επίθεση από τα ΜΑΤ.

7 Απρίλη 1998: Αγωγή της τεχνικής εταιρίας «Ι. Κοροντζής» ενάντια σε στελέχη του Συνδικάτου Οικοδόμων Λήμνου γιατί έκαναν το καθήκον τους να περιφρουρήσουν τα δικαιώματα των εργαζομένων στο εργοτάξιο της τεχνικής εταιρίας. Η εκδίκαση είχε οριστεί γι' αυτή τη μέρα, αλλά αναβλήθηκε.

20 Μάη 1998: Αστυνομία συλλαμβάνει τον πρόεδρο του Σωματείου Αμμοβολιστών - Καθαριστών μετά από κάλεσμα του εργολάβου Ε. Δρούλια που απασχολούσε σε επικίνδυνες συνθήκες εργασίας εργαζόμενους μέσα στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά.

22 Μάη 1998: Η εταιρία Φιλίππου μηνύει συνδικαλιστές που είχε απολύσει και τους οποίους με βάση απόφαση του Πρωτοδικείου έπρεπε να ξαναπάρει στη δουλιά.

3 Νοέμβρη 1998: Η επιχείρηση ΑΤΤΑΛΟΣ απολύει, χωρίς έγγραφη καταγγελία της σύμβασης εργασίας, τον αντιπρόεδρο του Συνδικάτου Μετάλλου Αθήνας. Ακόμα εκκρεμεί η εκδίκαση της υπόθεσης.

20 Νοέμβρη 1998: Μετά από μήνυση του προέδρου (ΠΑΣΟΚ) του Λιμενικού Ταμείου Ζακύνθου οδηγούνται στο δικαστήριο δυο ΕΣΑΚίτες επειδή τον Αύγουστο του '98 κολλούσαν αφίσες για εκδήλωση της ΕΣΑΚ.

19 Δεκέμβρη 1998: Συλλαμβάνεται ο Γ. Πέρρος, από τη διοίκηση του Σωματείου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, που συμπαραστεκόταν στους εργαζόμενους του «Καταναλωτή». Το πρόσχημα της Αστυνομίας ήταν ότι πιθανά να κατετίθετο μήνυση εναντίον του.

12 Γενάρη 1999: Η Επιτροπή του άρθρου 15 του ν.1264/82 αίρει τη συνδικαλιστική ιδιότητα του ΕΣΑΚίτη προέδρου του σωματείου της «Ελληνικής Εταιρείας Μπισκότων». Η επιχείρηση τον απολύει.

24 Μάρτη 1999: Εκδικάζεται αυτεπάγγελτη δίωξη σε βάρος δυο συνδικαλιστών, επειδή συμμετείχαν στην απεργιακή κινητοποίηση των εργαζομένων του ξενοδοχείου «Ρόδος Μπέι».

1 Ιούλη 1999: Ναυτικός οδηγείται στο Πειθαρχικό Συμβούλιο του Εμπορικού Ναυτικού, στο οποίο συμμετέχει και στρατοδίκης. Η κατηγορία ήταν ότι «προσέφυγε στις τοπικές συνδικαλιστικές αρχές του λιμένος Πορτ Κέμπλα Νέας Νότιας Ουαλίας και διεκδίκησε την πλήρη εξόφληση των αποδοχών του».

25 Οκτώβρη 1999: Πέντε συνδικαλιστές της ΠΕΜΕΝ, του «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ» και της Ναυτεργατικής Συνδικαλιστικής Κίνησης καταδικάστηκαν σε 6 μήνες φυλάκισης, επειδή τον Απρίλη του 1998 συμπαραστάθηκαν στον αγώνα των ανέργων ναυτεργατών!

Γενάρης 2000: Αυτεπάγγελτη δίωξη ενάντια στον πρόεδρο του Συνδικάτου Μετάλλου Πειραιά, Ιορ. Πουντίδη, με αφορμή κινητοποίηση ανέργων και εργαζομένων της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης τον περασμένο Ιούλη, που είχε ξεκινήσει από το Πέραμα και κατέληξε σε συμβολική κατάληψη στα γραφεία του ΟΛΠ.

25 Γενάρη 2000: Αυτεπάγγελτη δίωξη σε βάρος 4 στελεχών του ΚΚΕ και 2 συνδικαλιστών της Πανελλήνιας Ναυτεργατικής Ομοσπονδίας, επειδή συμπαραστάθηκαν στο μεγαλειώδη απεργιακό αγώνα των ναυτεργατών το Γενάρη του 1997. Η δίκη είχε οριστεί για τις 25 Γενάρη και αναβλήθηκε.

20 Ιούλη 1996: Οι δυνάμεις του Λιμενικού Σώματος και οι βατραχάνθρωποι με εντολή της κυβέρνησης ξαναχτύπησαν τους ναυτεργάτες και άλλους εργαζόμενους στο Ναύπλιο.

18 Δεκέμβρη 1996: Στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας οι τοπικές λιμενικές αρχές συνέλαβαν 5 απεργούς ναυτεργάτες.

19 Δεκέμβρη 1996: Οι ειδικές δυνάμεις του Λιμενικού Σώματος ξυλοκόπησαν άγρια απεργούς στα λιμάνια της Πάτρας και της Ηγουμενίτσας. Τραυματίστηκε σοβαρά συνδικαλιστής.

20 Δεκέμβρη 1996: Στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας βατραχάνθρωποι, αστυνομικές δυνάμεις και λιμενικοί, χτύπησαν ανελέητα τους απεργούς. Δύο απεργοί τραυματίζονται σοβαρά.

13 Γενάρη 1997: Στο λιμάνι της Κυλλήνης δυνάμεις του Λιμενικού Σώματος με την κάλυψη εισαγγελέα και εντολή υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας απείλησαν με τα όπλα τους συνδικαλιστές.

16 Γενάρη 1997: Ανδρες του Λιμενικού Σώματος εξαπέλυσαν άγρια επίθεση εναντίον των απεργών στο λιμάνι της Ραφήνας και τραυμάτισαν έναν απεργό.

19 Γενάρη 1997: Τρεις χιλιάδες άνδρες των ειδικών δυνάμεων του Λιμενικού Σώματος και των ΜΑΤ πολιόρκησαν το λιμάνι του Πειραιά και χτύπησαν άγρια τους ναυτεργάτες που συνέχιζαν την απεργία τους. Τραυματίστηκε ένας απεργός σοβαρά.

25 Γενάρη 1997: Ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις προπηλάκισαν εμποροϋπάλληλους και ΕΒΕ που πραγματοποιούσαν συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από κατάστημα του «Κωτσόβολου», ενάντια στο διευρυμένο ωράριο.

3 Απρίλη 1997: Ισχυρές δυνάμεις των ΜΑΤ που βρίσκονταν μέσα και έξω από το υπουργείο Εργασίας, χτυπούν με γκλομπ άγρια απεργούς οικοδόμους.

9 Απρίλη 1997: Αγριος ξυλοδαρμός απεργών οικοδόμων μπροστά στο υπουργείο Εργασίας από τα ΜΑΤ.

5 Μάη 1997: Σε πεδίο μάχης μετατράπηκε η είσοδος του υπουργείου Ανάπτυξης από την επίθεση αστυνομικών δυνάμεων ενάντια στους εργαζόμενους της ΣΟΦΤΕΞ.

7 Μάη 1998: Διαδηλωτές εκπαιδευτικοί που πορεύονταν προς το Ζάππειο, όπου έδινε συνέντευξη Τύπου ο Σημίτης, δέχονται βάρβαρη επίθεση από εκατοντάδες άνδρες των ΜΑΤ στη Λεωφόρο Αμαλίας.

7 Μάη 1998: Με γκλομπ και δακρυγόνα ισχυρές δυνάμεις των ΜΑΤ χτυπούν απεργούς της Ιονικής και της Εμπορικής, μπροστά στη Βουλή. Η πορεία κατευθυνόταν στο Ζάππειο.

7 Μάη 1998: Βίαιη επίθεση ισχυρών αστυνομικών δυνάμεων σε βάρος των εργαζομένων του ΜΙΝΙΟΝ, μπροστά στο υπουργείο Εργασίας.

16 Μάη 1998: Εκατοντάδες άνδρες των ΜΑΤ αποκλείουν και χτυπούν λυσσαλέα την πορεία εργαζομένων Ιονικής και Καταστημάτων Αφορολόγητων Ειδών, που κατευθυνόταν προς το ξενοδοχείο «ΚΑΡΑΒΕΛ», όπου συνεδρίαζε η ΚΕ του ΠΑΣΟΚ.

26 Μάη 1998: Εξω από το Εφετείο Αθηνών, άνδρες των ΜΑΤ χτυπούν τους εργαζόμενους του ΜΙΝΙΟΝ, που είχαν συγκεντρωθεί εκεί, καθώς εκδικαζόταν η αίτηση διακανονισμού των χρεών της επιχείρησης.

27 Μάη 1998: Σε πεδίο «μάχης» μετατρέπεται η λεωφόρος Βασ. Σοφίας, μπροστά στη Βουλή. Εκατοντάδες άνδρες των ΜΑΤ, ρίχνουν δεκάδες χημικά και χτυπούν λυσσαλέα με γκλομπ, την πανεργατική πορεία.

27 Μάη 1998: Αστυνομικοί συλλαμβάνουν το πρωί συνδικαλιστές που έκαναν περιοδεία στα γιαπιά, στα πλαίσια της πανεργατικής απεργίας και τους μεταφέρουν στην αστυνομική διεύθυνση Πειραιά. Συνδικαλιστές, που πηγαίνουν εκεί για να διαμαρτυρηθούν, χτυπιούνται από τους αστυνομικούς και συλλαμβάνονται. Στο μεταξύ είχε ξεκινήσει η πανεργατική συγκέντρωση. Οι διαδηλωτές κατευθύνονται στην αστυνομική διεύθυνση, όπου χτυπιούνται βάναυσα από άνδρες των ΜΑΤ.

29 Μάη 1998: Χαράματα άνδρες των ΜΑΤ που βρίσκονταν μέσα στο μηχανογραφικό κέντρο της Ιονικής στον Πειραιά και άνδρες των ΜΑΤ απέξω, χτυπούν τους απεργούς και τραυματίζουν αρκετούς.

16 Σεπτέμβρη 1998. Αστυνομικές δυνάμεις επιτίθενται στους απεργούς της κλωστοϋφαντουργίας ΒΑΛΚΑΝ ΕΞΠΟΡΤ.

2 Νοέμβρη 1998: Ο Θ. Πάγκαλος, υπουργός Εξωτερικών τότε, επιτίθεται και ξυλοκοπά τρεις υπαλλήλους στο μεταφραστικό τμήμα του υπουργείου. Στις υπαλλήλους είχε ανακοινωθεί ότι απολύονται, επειδή δε δέχτηκαν να μετατραπούν οι συμβάσεις εργασίας τους, από αορίστου χρόνου σε 8μηνες.

23 Μάρτη 1999: Στην πύλη του εργοστασίου AIR LIQUIDE οι εργαζόμενοι που απεργούσαν διεκδικώντας αυξήσεις, δέχτηκαν επίθεση των ΜΑΤ. Τραυματίστηκαν δυο.

10 Φλεβάρη 2000: Με τη βία των ΜΑΤ και 6 συλλήψεις εργατών, αντιμετώπισε η κυβέρνηση την κινητοποίηση των εργαζομένων της «ΒΙΟΜΑΓΝ» στα διόδια Σχηματαρίου.

Αυτή βέβαια, δεν ήταν η πρώτη φορά που η κυβέρνηση έβγαλε το «προσωπείο» του... εκσυγχρονισμού και εμφάνισε αμείλικτα το πραγματικό αυταρχικό της πρόσωπο. Ηταν, όμως, η πρώτη φορά που οι διώξεις αυτές εμφανίζονταν με... «νέα ποιοτικά χαρακτηριστικά»: Οι νέες διώξεις κατά της αγωνιζόμενης αγροτιάς είναι ιδιαίτερα μαζικές, στήνονται ομαδικές ποινικές δίκες και έχουμε - πέρα από κάθε δικαστηριακή πρακτική - επίσπευση των σχετικών δικών. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα η δίκη σε βάρος των μελών της Πανθεσσαλικής Συντονιστικής Επιτροπής και η καταδίκη τους (για πρώτη φορά) για ηθική αυτουργία στα φερόμενα αδικήματα που υποτίθεται ότι διέπραξαν οι αγωνιζόμενοι αγρότες. Παράλληλα, γίνεται προσφυγή στα δικαστήρια δημόσιων οργανισμών (ΟΣΕ, Ταμείο Εθνικής Οδοποιίας) για καταβολή αποζημιώσεων της τάξης του 1,7 δισ. δραχμών, απειλώντας και με οικονομική εξόντωση τα μέλη της ΠΑΣΕ.

Είχαν, βέβαια, προηγηθεί οι «αστυνομικές επιχειρήσεις» της κυβέρνησης για ν' αντιμετωπίσει τον αγροτικό ξεσηκωμό. Για πολλές μέρες στη Θεσσαλία είχε επιβληθεί «κατάσταση πολιορκίας» με πάνοπλους ΜΑΤατζήδες κι άλλους αστυνομικούς να περιπολούν στους δρόμους. Για πρώτη φορά κατακλύζουν τη Θεσσαλία πέντε χιλιάδες αστυνομικοί, λες και οι αγρότες ήταν οι αντίπαλοι, οι εχθροί της πατρίδας. Για πρώτη φορά, επίσης, παρατηρήθηκαν σε τέτοια έκταση - γιατί και παλιότερα υπήρχαν - κρούσματα με επισκέψεις αστυνομικών οργάνων σε χωριά, με σκοπό να εκφοβίσουν τον κόσμο, αλλά και η παρακολούθηση από ασφαλίτες συσκέψεων και συγκεντρώσεων. Δεν έλειψε, όμως, και η χρήση χουντικών νόμων για την απαγόρευση της κυκλοφορίας των τρακτέρ στους εθνικούς δρόμους. Και το αποκορύφωμα ήταν, η πρωτοφανής ενέργεια της δολιοφθοράς στα γεωργικά μηχανήματα (τρακτέρ) από τις αστυνομικές δυνάμεις, με την περιβόητη «επιχείρηση βουλκανιζατέρ» στην Εθνική Οδό, στο όνομα της «πρόληψης αδικημάτων».

Μπρος στον αυταρχικό κατήφορο της κυβέρνησης, το ΚΚΕ στις 22 Οκτώβρη του 1997 καταθέτει τροπολογία προκειμένου να μπει τέρμα στο ατελείωτο καθεστώς δίωξης των αγροτών, την οποία η κυβέρνηση για μια ακόμη φορά αρνείται να ψηφίσει.

Από τον πρώτο κιόλας μήνα του 1997 η κυβέρνηση ξεκινά να εξαπολύει απειλές για δήμευση τρακτέρ και περιουσιακών στοιχείων των αγροτών που θα τολμήσουν να διεκδικήσουν αγωνιστικά τα δικαιώματά τους.

7/2/97: Αστυνομικές δυνάμεις απωθούν βίαια, ακόμη και ξυλοκοπούν δημοσιογράφους (στέλνοντας έναν από αυτούς στο νοσοκομείο), για να μην καταγράψουν την επίθεση δολιοφθοράς των αστυνομικών, στα τρακτέρ των αγροτών στις Μικροθήβες.

7/10/97: Η «απειλή» της κυβέρνησης για δήμευση περιουσιακών στοιχείων των αγροτών γίνεται πράξη, με την πρωτοφανή απόφαση δικαστηρίου της Αρτας - σαφώς καθοδηγούμενη από την κυβέρνηση - σύμφωνα με της οποία τρεις αγρότες της Αρτας καταδικάζονται σε 12 μήνες φυλάκιση και σε ταυτόχρονη δήμευση των αγροτικών μηχανημάτων τους, επειδή συμμετείχαν στις αγροτικές κινητοποιήσεις.

3/2/98: Την ίδια ώρα που βρίσκονται σε εξέλιξη οι αγροτικές κινητοποιήσεις, στη Βουλή έρχεται για δεύτερη φορά αίτηση άρσης της βουλευτικής ασυλίας του βουλευτή του ΚΚΕ Β. Μπούτα. Την άρση ζητά η Εισαγγελία Λάρισας, για τη συμμετοχή του βουλευτή στις αγροτικές κινητοποιήσεις.

11/2/98: Επιστρατεύοντας τις γνωστές κατηγορίες περί «εκβιασμού του κοινωνικού συνόλου», ο Ε. Γιαννόπουλος απειλεί τους αγωνιζόμενους αγρότες πως δε θα ανεχτεί αποκλεισμούς των δρόμων.

19/2/98: Δύο μέρες μετά την αναστολή της μεγάλης αγροτικής κινητοποίησης στη Θεσσαλία, το Τριμελές Εφετείο Λάρισας καταδικάζει 14 αγρότες - για τη συμμετοχή τους στην κινητοποίηση των Γόννων το Μάρτη του 1995 - σε δύο μήνες φυλάκιση (παρόλο που αποδεδειγμένα οι συγκεκριμένοι δεν είχαν κλείσει με τρακτέρ την Εθνική Οδό στα Τέμπη).

20/2/98: Συνολικά 169 αγρότες της Καρδίτσας παίρνουν κλήση για «αγροτοδικεία».

10/3/98: Το δικαστήριο Τρικάλων «πυροβολεί» με καταδίκες 64 αγρότες, χωρίς η ποινή να έχει ανασταλτικό χαρακτήρα. Την ίδια μέρα στην Κατερίνη, καταδικάζονται άλλοι 34 αγρότες της Πιερίας σε 7μηνη φυλάκιση, ανάμεσά τους και 16 αγρότες μέλη της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα (οι οποίοι συνολικά είχαν καταδικαστεί μέσα από 4 δίκες σε 28 μήνες φυλάκιση για την ίδια κινητοποίηση).

20/3/98: Με συνοπτικές διαδικασίες καταδικάζονται άλλοι 30 αγρότες από το «αγροτοδικείο» της Λάρισας. Τους επιβάλλεται ποινή φυλάκισης τεσσάρων μηνών με τριετή αναστολή, για τη συμμετοχή τους στις κινητοποιήσεις το Μάρτη του '95.

23/3/98: Ο εισαγγελέας εφετών Λάρισας αρνείται να ασκήσει έφεση στην πρωτοφανή καταδικαστική απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Τρικάλων, που «τιμώρησε» με τρεις μήνες φυλάκιση, χωρίς δικαίωμα άσκησης έφεσης στην ποινή, τους 64 αγωνιστές αγρότες του Ζάρκου.

13/1/2000: Στη βαρύτατη καταδίκη 15 αγωνιζόμενων αγροτών της Αιτωλοακαρνανίας προχωρά το «αγροτοδικείο» Αγρινίου. «Φόρτωσε» τους δικαζόμενους αγρότες με συνολικά 117 μήνες φυλακή, επειδή συμμετείχαν στις αγροτικές κινητοποιήσεις το Δεκέμβρη του '96. Στους 13 αγρότες επιβλήθηκε ποινή 7μηνης φυλάκισης χωρίς αναστολή. Οι καταδικασθέντες άσκησαν έφεση κι αφέθηκαν ελεύθεροι.

27/1/2000: Καταδικάζονται, από το Τριμελές Εφετείο Λάρισας, 16 αγρότες σε 10 μέρες φυλάκιση με τριετή αναστολή, επειδή συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις το Μάρτη του '95. Και αυτές οι καταδικαστικές αποφάσεις ελήφθησαν παρά και ενάντια στη νομοθετική ρύθμιση που ψήφισαν όλα τα κόμματα του ελληνικού Κοινοβουλίου, η οποία προβλέπει την παραγραφή όλων των «αδικημάτων» των αγροτών μέχρι τις κινητοποιήσεις του 1997.

3/2/2000: Σε 20 μέρες φυλάκιση με τριετή αναστολή καταδικάζονται άλλοι 14 αγρότες από το Τριμελές Εφετείο Λάρισας, για τη συμμετοχή τους σε παναγροτικό συλλαλητήριο με τα αγροτικά τους μηχανήματα στην πόλη της Λάρισας στις 22 Σεπτέμβρη του '95.

8/2/2000: Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Τρικάλων καταδίκασε 11 αγρότες του νομού, επειδή συμμετείχαν στις αγροτικές κινητοποιήσεις του '97. Στους 6 από τους καταδικασθέντες από τη Μουριά Τρικάλων επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 2 μηνών με τριετή αναστολή και στους άλλους 5 από την Παναγίτσα, 40 ημέρες φυλάκιση με τριετή αναστολή. Στην Καρδίτσα αναβλήθηκε για τις 24 Οκτώβρη άλλη μια δίκη, με κατηγορούμενους 18 αγρότες.

Και έπεται... συνέχεια στο «δικαστικό μαραθώνιο» της αγωνιζόμενες αγροτιάς. Το προσεχές διάστημα ακολουθούν και άλλες δίκες. Μάλιστα, στις 21 Μάρτη θα καθίσουν στο εδώλιο του κατηγορουμένου 250 αγρότες.

6/5/98: Στο Αίγιο 36 αγρότες οδηγήθηκαν στο δικαστήριο «μοιρασμένοι» σε δύο δίκες, οι οποίες τελικά αναβλήθηκαν για το Δεκέμβρη, υπό την πίεση της μαζικής συγκέντρωσης συμπαράστασης που έγινε την ίδια ώρα έξω από το δικαστήριο.

14/5/98: Το Τριμελές Εφετείο Λάρισας εκδικάζει 13 υποθέσεις με συνολικά 73 κατηγορούμενους αγρότες. Πρώτη δίκη είναι αυτή με 20 κατηγορούμενους - μεταξύ των οποίων και μέλη της ΠΑΣΕ - που είχαν καταδικαστεί πρωτόδικα το Μάη του 1997 σε φυλάκιση έξι μηνών (στις 23 Μάη) ο καθένας. Υποβάλλει έφεση και ο εισαγγελέας Εφετών Λάρισας, επειδή έκρινε ότι έπρεπε να τους επιβληθεί ακόμα μεγαλύτερη ποινή! Οι 20 αγρότες κατηγορούνται για τη μεγάλη αγροτική κινητοποίηση από τις 29 Νοέμβρη μέχρι τις 22 Δεκέμβρη του 1996. Οι άλλες δίκες αφορούν κινητοποιήσεις που έγιναν το '95 και το '96.

22/5/98: Τα μέλη της ΠΑΣΕ ξαναδικάζονται, μαζί με άλλους 13 αγρότες από την Καρδίτσα, για τις κινητοποιήσεις Νοέμβρη - Δεκέμβρη του 1997.

1/6/98: Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Λάρισας επιβάλλει 16 μήνες φυλάκιση σε 21 κατηγορούμενους αγρότες.

15/6/98: Καταδικάζονται 38 αγρότες της Λάρισας σε 4 μήνες φυλάκιση.

15/7/98: Καταδικάζονται από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Δράμας 20 αγρότες από τη Δράμα σε πέντε μήνες φυλάκιση για τη συμμετοχή τους στις τελευταίες κινητοποιήσεις. Συνολικά μέσα από τρεις δίκες καταδικάστηκαν 50 αγωνιστές αγρότες.

28/9/98: Αναβλήθηκε «επ' αόριστον» η δίκη 43 αγωνιστών αγροτών της Ηλείας, που κατηγορούνταν για τη συμμετοχή τους στις κινητοποιήσεις του '95.

Τον Οκτώβρη του '98 και ενώ ο υπουργός Δικαιοσύνης, κάτω από την πίεση του αγροτικού κινήματος και του ΚΚΕ, δηλώνει πως θα ρυθμιστούν νομικά οι ποινικές διώξεις εναντίον όσων συμμετείχαν στις μεγάλες αγροτικές κινητοποιήσεις, το ρόλο του τρομοκράτη και «μπαταχτσή» σε βάρος των αγροτών ανέλαβαν και συνεχίζουν κρατικοί οργανισμοί, προφανώς με προτροπή της κυβέρνησης (όπως το Ταμείο Εθνικής Οδοποιίας και ο ΟΣΕ, που ζητούν από τα μέλη της ΠΑΣΕ αποζημίωση για «διαφυγόντα κέρδη». Παράλληλα, ο ΟΣΕ με έγγραφό του στις 7 Οκτώβρη έρχεται ν' απευθυνθεί ατομικά, συγκεκριμένα σε 14 αγρότες της περιοχής των Φαρσάλων, ζητώντας αποζημίωση! Η αστυνομία, προφανώς με άνωθεν εντολές, επέλεξε είτε στην τύχη είτε από πληροφορίες κάποιων ρουφιάνων, τους 14 αγωνιστές απ' τους περίπου 1.000 αγρότες που είχαν συμμετάσχει στην κατάληψη της σιδηροδρομικής γραμμής του σταθμού Παλαιοφαρσάλων).

22/10/98: Ο υπουργός Δικαιοσύνης προαναγγέλλει από το βήμα της Βουλής την παύση των ποινικών διώξεων κατά των αγροτών που διώκονται, και την παραγραφή του αξιόποινου, βάσει των άρθρων του Ποινικού Κώδικα, για αδικήματα που αφορούν την παρακώλυση συγκοινωνιών και που έχουν τελεστεί κατά τα έτη 1995, '96 και '97. Κάτι που στην πράξη ακόμα δεν έχει γίνει!

23/3/99: Η διοικητική Ολομέλεια του Αρείου Πάγου γνωμοδοτεί ότι είναι αντισυνταγματική η παραγραφή των αδικημάτων των αγροτικών κινητοποιήσεων. Την ίδια μέρα το Εφετείο Πάτρας καταδικάζει (με ποινή 2 μήνες φυλάκισης με τριετή αναστολή) έξι αγρότες της Αιτωλοακαρνανίας, αγνοώντας το γεγονός ότι δεν είχαν συνήγορο υπεράσπισης, ενώ παράλληλα επιβάλλει χρηματική ποινή 77.000 δραχμών για δικαστικά έξοδα στον καθένα.

28/6/99: Καταδίκη 5 αγροτών - από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Λάρισας - σε 8μηνη φυλάκιση με τριετή αναστολή, παράτηνψήφισητουνόμου 2721/99 στηΒουλή, που έγινε προεκλογικά, στις 3 Ιούνη, ο οποίος παραγράφει το αξιόποινο και παύει την ποινική δίωξη για «αδικήματα» παρακώλυσης συγκοινωνιών.

29/6/99: Η Εισαγγελία του Ανώτατου Δικαστηρίου ασκεί αναίρεση κατά αποφάσεων δικαστηρίων της χώρας, τα οποία εφαρμόζοντας τις σχετικές διατάξεις του πρόσφατα ψηφισθέντος νόμου του υπουργείου, απάλλαξαν τους αγρότες από τις κατηγορίες που αντιμετώπιζαν για τα «μπλόκα».

2/11/99: Λίγες μέρες μετά την έναρξη των αγροτικών κινητοποιήσεων στο νομό Καρδίτσας, το Πρωτοδικείο Καρδίτσας καταδικάζει180 αγρότες του νομού και τους επιβάλλει ποινή φυλάκισης πέντε μηνών για τη συμμετοχή τους στις κινητοποιήσεις του '95. Επίσης, το Τριμελές Εφετείο Λάρισας καταδίκασε άλλους 7 αγρότες σε φυλάκιση 30 ημερών με τριετή αναστολή, για τη συμμετοχή τους στις κινητοποιήσεις του '96.

23/11/99: Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Λάρισας καταδικάζει άλλους τρεις αγρότες από το Μεσοχώρι, σε τέσσερις μήνες φυλάκιση με τριετή αναστολή.

Τρίτη 23 Νοέμβρη 1999, επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και τρεις μέρες μετά την επίσκεψη Κλίντον: Στο Εφετείο Λάρισας αγρότης 74 ετών, κατηγορούμενος για τη συμμετοχή του σε αγροτική κινητοποίηση, καταδικάζεται σε ποινή φυλάκισης 20 ημερών και κρατείται στο Μεταγωγών, για να οδηγηθεί στις φυλακές Αμφισσας, αφού δεν του αναγνωρίστηκε το δικαίωμα αναστολής της ποινής του, λόγω της καταδίκης του από στρατοδικείο στη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου! (Ενας άνθρωπος που πέρασε συνολικά 15 χρόνια - από το '49 μέχρι το '64 στις φυλακές Λάρισας, Ακροναυπλίας, Θεσσαλονίκης. Το «έγκλημά» του ήταν ότι πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση και μετά στον απελευθερωτικό αντιιμπεριαλιστικό αγώνα του λαού μας, μέσα από τις γραμμές του ΔΣΕ). Αλλοι τρεις αγρότες που δικάζονταν μαζί του καταδικάστηκαν με τριετή αναστολή. Ο 74χρονος συνταξιούχος αγρότης αφέθηκε ελεύθερος, αφού πλήρωσε για την εξαγορά της ποινής του ο Δήμος Νέσσονα, στον οποίο ανήκει, αφού ο ίδιος δεν είχε να πληρώσει. Στις 13/12/99 ο ίδιος αγρότης καταδικάζεται για δεύτερη φορά, μέσα σε 20 μέρες, για τη συμμετοχή του σε αγροτική κινητοποίηση. Και λόγω του «μη καθαρού» μητρώου του βρέθηκε και πάλι πίσω από τα κάγκελα του κρατητηρίου στο Μεταγωγών.

26/11/99: Το Εφετείο Λάρισας καταδικάζει άλλους 9 αγρότες για τις κινητοποιήσεις του 1995.

13/12/99: Τέσσερις αγρότες καταδικάζονται από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Λάρισας σε τετράμηνη φυλάκιση.

17/12/99: Το Τριμελές Εφετείο Λάρισας καταδικάζει ακόμα 13 αγρότες, για τη συμμετοχή τους στις κινητοποιήσεις του '95.

Τελευταία πράξη, η δημιουργία του αρχηγείου της Αστυνομίας. Ο ειδικός αγορητής του ΚΚΕ Μπάμπης Αγγουράκης σημείωσε στη σχετική συζήτηση: «Θα καταψηφίσουμε το νομοσχέδιο γιατί, κατά τη γνώμη μας, δεν ανταποκρίνεται στην ανάγκη αντιμετώπισης του οργανωμένου εγκλήματος και της προστασίας των δημοκρατικών και πολιτικών ελευθεριών των πολιτών της χώρας μας. Αντίθετα, μέσω των ρυθμίσεων του νομοσχεδίου διαβλέπουμε σοβαρούς κινδύνους για τα ατομικά δικαιώματα και τις ελευθερίες, βλέπουμε μια ενίσχυση του κατασταλτικού μηχανισμού και του ρόλου του υπουργείου Δημόσιας Τάξης και της Ελληνικής Αστυνομίας, πράγμα που θα έχει ολέθριες συνέπειες για τη χώρα μας, πολύ δεν περισσότερο που τα τελευταία χρόνια γινόμαστε μάρτυρες αυξημένης χρησιμοποίησης των αστυνομικών δυνάμεων ως δυνάμεων καταστολής λαϊκών κινητοποιήσεων είτε μιλάμε για τους αγρότες, είτε μιλάμε για τους μαθητές είτε για τις κινητοποιήσεις και τις διεκδικήσεις των εργαζομένων».

Τα τελευταία είκοσι χρόνια παρατηρείται μια συνεχής αύξηση της οργανικής δύναμης της Αστυνομίας.

Οι οργανικές θέσεις των αστυφυλάκων, που είχαν οριστεί με τον Ν. 1481/84 σε 27.966, αυξήθηκαν σταδιακά την τριετία 1991-1993 κατά 2.230. Το 1991 υπήρξε μια μεμονωμένη αύξηση κατά 110 θέσεις και άλλη μια το 1993 κατά 18 θέσεις (σύνολο αστυφυλάκων 30.324).

Με το ιδρυτικό νόμο του αρχηγείου της ΕΛ.ΑΣ. η αναπροσαρμογή των οργανικών θέσεων του αστυνομικού προσωπικού καθορίστηκε τελικά ως εξής:

Αντιστράτηγοι (επιπλέον 1), υποστράτηγοι 14 (επιπλέον 4), ταξίαρχοι 40 (επιπλέον 10), αστυνομικοί διευθυντές 160 (επιπλέον 20), αστυνομικοί υποδιευθυντές 340 (επιπλέον 30 θέσεις), αστυνόμοι Α' 481, αστυνόμοι Β' 912, υπαστυνόμοι 2.087, ανθυπαστυνόμοι - αρχιφύλακες 7.518 και αστυφύλακες 33.259 (μείωση κατά 94 θέσεις αστυφυλάκων).

Συνολικά οι οργανικές θέσεις του αστυνομικού προσωπικού γενικών και ειδικών καθηκόντων καθορίστηκαν τελικά στις 44.960 θέσεις. Μαζί με τους ειδικούς φύλακες (1.000 οργανικές θέσεις), τους συνοριοφύλακες (περίπου 2.250 ), τους πυροσβέστες (περίπου 6.000) και το πολιτικό προσωπικό (3.300 θέσεις), το σύνολο της δύναμης του υπουργείου Δημόσιας Τάξης ξεπερνά σήμερα τους 56.000 υπαλλήλους.Αναμένεται και νέα αύξηση καθώς επίσημα δηλώνεται ότι θα αυξηθούν κατά 3.000 οι θέσεις.

Μια από τις λίγες υπηρεσίες στις οποίες παρατηρείται σταθερή αύξηση του προσωπικού της, είναι η διεύθυνση Αστυνομικών Επιχειρήσεων, στο πλαίσιο της οποίας λειτουργούν οι διμοιρίες των ΜΑΤ και ΥΜΕΤ, μετά το διαχωρισμό της υπηρεσίας (1995) σε υποδιεύθυνση Αποκατάστασης Τάξης και υποδιεύθυνση Μέτρων Τάξης. Το 1992 η δύναμη της υπηρεσίας συνολικά δεν ξεπερνούσε τους 1.200 αστυνομικούς, ενώ το 1999 έφτασε περίπου τους 2.000.

Η Δίωξη Ναρκωτικών λειτουργεί ως υποδιεύθυνση στην Ασφάλεια Αττικής και το προσωπικό της ποτέ δεν ξεπέρασε αισθητά την προβλεπόμενη δύναμη των 210 θέσεων! Η δύναμη των τμημάτων που ασχολούνται με τις εξιχνιάσεις των ανθρωποκτονιών, των διαρρήξεων, των κλοπών, των εγκλημάτων αρχαιοκαπηλίας, τα οικονομικά εγκλήματα κλπ. κυμαίνεται στα επίπεδα των 500 θέσεων.

Ταυτόχρονα δημιουργούνται:

1) Τμήματα ειδικών αστυνομικών ελέγχων, που υπάγονται στην Αμεση Δράση και επανδρώνονται αρχικά με 590 αστυνομικούς. Είναι τα γνωστά «μπλόκα» στους δρόμους, που σύμφωνα με τους εμπνευστές τους αποσκοπούσαν στην καταπολέμηση του εγκλήματος και στην ενίσχυση του αισθήματος ασφαλείας των πολιτών. Στην πράξη είδαμε την αλματώδη αύξηση της εγκληματικότητας την περίοδο 1995 - 1998.

2) Ειδικές υπηρεσίες με σκυλιά εκπαιδευμένα, όχι μόνο για την ανεύρεση ναρκωτικών και εκρηκτικών μηχανισμών, αλλά και για την αντιμετώπιση συγκεντρωμένου πλήθους. Το 1996 οι εφημερίδες γράφουν: Ενας εκπαιδευμένος σκύλος μπορεί να προσφέρει το έργο μιας διμοιρίας...

3) Νέες υπηρεσίες με ειδικά καθήκοντα (συνοριοφύλακες, ειδικοί φύλακες, υπηρεσία ελικοπτέρων).

Καθώς προωθείται η διαδικασία της οικονομικής και νομισματικής ενοποίησης, η σκληρή λιτότητα, η αύξηση της ανεργίας, η συνεχώς αυξανόμενη φτώχεια και εξαθλίωση μεγάλων λαϊκών μαζών, η επίθεση κατά των στοιχειωδών δικαιωμάτων των εργαζομένων στα κράτη - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης συνοδεύεται από την ένταση του αυταρχισμού, την αστυνομοκρατία, την περιστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των λαϊκών ελευθεριών, την ένταση της καταστολής.

Αυτό υπηρετούν οι αποφάσεις για την ένταξη της Συνθήκης Σένγκεν στη Συνθήκη του Αμστερνταμ, η ίδρυση και η ενίσχυση της «Ευρωπόλ» και η πρόσφατη απόφαση της Συνόδου στο Τάμπερε για τη δημιουργία «ενιαίου χώρου ασφάλειας και δικαιοσύνης» και το ηλεκτρονικό φακέλωμα.

Οσον αφορά στη Συνθήκη Σένγκεν μπορούμε να πούμε ότι αποτελεί το περιβάλλον μέσα στο οποίο αναπτύσσεται ένας τερατώδης μηχανισμός παρακολούθησης και φακελώματος των πάντων. Ενα πανευρωπαϊκό δίκτυο ηλεκτρονικών υπολογιστών συγκεντρώνει όλο το υλικό, το οποίο συλλέγεται από τις εθνικές αρχές ασφαλείας, αλλά και από ιδιωτικές εταιρίες με το τίτλο «τήρηση αρχείων προσωπικών δεδομένων». Το υλικό αφορά σε κάθε πτυχή της οικονομικής κατάστασης, της κοινωνικής, αλλά και της προσωπικής ζωής των πολιτών των κρατών της ΕΕ. Τέτοια στοιχεία είναι εκτός απ' τα στοιχεία ταυτότητας, οι ιδεολογικές και πολιτικές πεποιθήσεις, οι οικονομικές συναλλαγές, η κατάσταση της υγείας του ατόμου, ακόμη και η ερωτική του δραστηριότητα.

Το υλικό που συγκεντρώνεται αξιολογείται και αξιοποιείται κατά περίσταση, ενώ δικαίωμα πρόσβασης δεν έχουν μόνο οι αρχές ασφαλείας των κρατών - μελών, αλλά και τρίτες χώρες (όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες), ακόμη και οι πολυεθνικές επιχειρήσεις.

Η λειτουργία της Συνθήκης Σένγκεν στηρίζεται σε μια ανατροπή της αρχής πάνω στην οποία στηρίχτηκε το σύγχρονο νομικό σύστημα, του «τεκμηρίου της αθωότητας». Σύμφωνα με αυτό, κάθε άνθρωπος είναι αθώος μέχρις ότου αποδειχθεί η ενοχή του, με βάση τους ισχύοντες νόμους, ενώπιον των δικαστηρίων. Τώρα, μετά τη Συνθήκη Σένγκεν, όλοι θεωρούνται ένοχοι μέχρι να αποδείξουν το αντίθετο. Τέλος, είναι πρωτοφανές, ακόμη και για τα δεδομένα του αστυνομικού κράτους, ότι στο στόχαστρο των μηχανισμών παρακολούθησης δεν τίθενται μόνο αυτοί που εξαιτίας της συμπεριφοράς τους κρίνονται ύποπτοι, αλλά και εκείνοι για τους οποίους υπάρχουν υπόνοιες ότι στο μέλλον θα «παραστρατήσουν»...

Στη Σύνοδο Κορυφής του Τάμπερε οι «δεκαπέντε» συζήτησαν το θέμα της δημιουργίας ενός ενιαίου χώρου ασφάλειας και δικαιοσύνης. Η συζήτηση γινόταν μια βδομάδα μετά τις εκλογές στην Αυστρία που έφεραν στη δεύτερη θέση το νεοφασιστικό κόμμα του Χάιντερ. Η ξενοφοβία και ο ρατσισμός, τέκνα της ίδιας της πολιτικής της ΕΕ, χρησιμοποιήθηκαν για να δικαιολογηθούν οι αποφάσεις της Συνόδου. Ετσι, παρουσιάστηκαν σαν απάντηση στη λαθρομετανάστευση και στο «εισαγόμενο έγκλημα». Η ανάγκη ενίσχυσης της Συνθήκης Σένγκεν και της «Ευρωπόλ» ήταν το πρώτο συμπέρασμα, ενώ συζητήθηκε η ίδρυση ενός σώματος «ευρωδικαστών» με την επωνυμία «Eurojustice», για τον καλύτερο συντονισμό όχι μόνο των αστυνομικών, αλλά και των δικαστικών αρχών των κρατών - μελών. Στον πυρήνα της σκέψης των «αρχιτεκτόνων» της Ευρωπαϊκής Ενωσης βρίσκεται η σκέψη για τη δημιουργία ενός ενιαίου και κοινού δικαίου για όλα τα κράτη - μέλη, με τη σφραγίδα των νέων δεδομένων της ΟΝΕ και της «Νέας Τάξης».

Βεβαίως το δίκαιο του κάθε κράτους βρίσκεται στο «σκληρό πυρήνα» των κυριαρχικών δικαιωμάτων. Αλλά ας μην ξεχνάμε ότι ο Ελληνας υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Παπανδρέου δήλωσε στο Τάμπερε: «Δεν είμαστε δογματικοί στην εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων. Κυριαρχικά δικαιώματα έχουμε εκχωρήσει σε αρκετούς τομείς στην Ευρωπαϊκή Ενωση»..!

Η «νέα τάξη» οικοδομείται με βία και όπλα. Το ΝΑΤΟ υπό τον έλεγχο των ΗΠΑ έχει ήδη αναλάβει τον ρόλο του. Δημιουργεί «κρίσεις» και σπεύδει να τις διαχειριστεί δημιουργώντας στρατιωτικά προγεφυρώματα στα «πλευρά» πιθανών μελλοντικών αντιπάλων. Η επέμβαση στη Γιουγκοσλαβία είναι το χαρακτηριστικότερο, μέχρι τώρα παράδειγμα, αυτού του «νέου» ΝΑΤΟικού ρόλου. Πολλοί είναι αυτοί που βάσιμα εκτιμούν ότι στο μέλλον θα παρακολουθήσουμε αυτό το «έργο» και σε άλλα σημεία του πλανήτη όπου η Ουάσιγκτον θεωρεί ότι μπορεί να αμφισβητηθεί το οικοδόμημα της ιμπεριαλιστικής τάξης.

Πέρα όμως από τον στρατιωτικό βραχίονα επιβολής, η «νέα αμερικανική τάξη» έχει ανάγκη και από κάτι «βαθύτερο». Κάτι περισσότερο «κοντά» ή περισσότερο «επάνω» στον πολίτη της «παγκοσμιοποίησης». Οι μηχανισμοί χειραγώγησης που έχουν αναπτυχθεί στον υπερθετικό βαθμό, είναι το ένα απαραίτητο σκέλος αυτής της προσπάθειας. Το δεύτερο σκέλος παραμένει η αστυνομία, με αποστολή τη διατήρηση της τάξης. Της «νέας ιμπεριαλιστικής τάξης».

Μέσα σε αυτή τη λογική είναι η «περίφημη» Συμφωνία περί Αστυνομικής Συνεργασίας την οποία διαπραγματεύονται τους τελευταίους μήνες Αθήνα και Ουάσιγκτον. Οι αμερικανικές απαιτήσεις είναι τέτοιες που η κυβέρνηση δε θα μπορούσε να τις εμφανίσει προεκλογικά. Αλλά οι Αμερικανοί έχουν και υπομονή και «κατανόηση» αφού έχουν λάβει διαβεβαιώσεις ότι η ελληνοαμερικανική αστυνομική συνεργασία, όχι μόνο θα «εμβαθυνθεί» αλλά και θα θεσμοθετηθεί.

Ενα ακόμη παράδειγμα για τον τρόπο με τον οποίο υφαίνεται αυτός ο παγκόσμιος ιστός καταστολής, αποτελεί η ελληνοτουρκική συμφωνία περί αστυνομικής συνεργασίας η οποία υπογράφηκε πρόσφατα, ως αποτέλεσμα του ελληνοτουρκικού διαλόγου για θέματα «χαμηλής πολιτικής». Το ενδιαφέρον σε αυτή την περίπτωση, βρίσκεται στον τρόπο με τον οποίο η ελληνική κυβέρνηση προσαρμόζεται στη «γενικά αποδεκτή αρχή» ότι ακόμη και ένας ολόκληρος λαός, οι Κούρδοι, μπορεί να χαρακτηριστούν τρομοκράτες, μια που η ύπαρξή τους και ο αγώνας τους δημιουργεί κάποια προβλήματα σε τμήμα του οικοδομήματος της παγκόσμιας τάξης.

Δεν υπάρχει αντιιμπεριαλιστικό κίνημα στην Ελλάδα. Ο ελληνικός λαός δεν έχει αντιαμερικανικά αισθήματα. Τα ΝΑΤΟικά στρατεύματα έχουν πλήρη δικαιοδοσία μέσα στην ελληνική επικράτεια. Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ δεν πρέπει να γνωρίσει τα αισθήματα που τρέφει ο λαός για το πρόσωπό του. Οι κινητοποιήσεις αμαυρώνουν την εικόνα της χώρας. Ο κατασταλτικός μηχανισμός του κράτους, έχει αντίπαλο. Εχθρός είναι ο λαός (!). Προχωρήστε σε συλλήψεις. Χτυπήστε στο «ψαχνό». Αν χρειαστεί τσακίστε τους...

Μερικά από τα κατορθώματα και τις εντολές της κυβέρνησης Σημίτη. Το φιλειρηνικό κίνημα έζησε στο πετσί του το διά ταύτα της Νέας Τάξης. Καταγράφουμε ορισμένες στιγμές της τελευταίας χρονιάς:

Παρασκευή19 Μαρτίου 1999. Επίθεση με δακρυγόνα σε διαδηλωτές της ΕΕΔΥΕ στο Ζάππειο, όπου η κυβέρνηση υποδεχόταν τον στρατηγό Κλαρκ.

Πέμπτη 26 Μάρτη. Εξω από την αμερικάνικη πρεσβεία τα ΜΑΤ χτυπούν με δακρυγόνα τους διαδηλωτές. Οκτώ διαδηλωτές πήγαν στον «Ερυθρό Σταυρό» με σοβαρά αναπνευστικά προβλήματα. Στο «Αιγινήτειο» που είναι απέναντι από την πρεσβεία θα μεταφερθούν ακόμα πολλοί διαδηλωτές. Καταδίωξαν διαδηλωτές μέχρι το κέντρο της Ομόνοιας. Οι εντολές είχαν έρθει από «άνωθεν». Το πρωί της ίδιας μέρας, ο πρεσβευτής Μπερνς είχε επισκεφτεί τον υπουργό Δημοσίας Τάξης...

Τρίτη30 Μάρτη. οι αστυνομικές δυνάμεις απαγορεύουν την είσοδο στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης σε κάθε Ελληνα πολίτη, προκειμένου να ξεφορτώσουν με ασφάλεια οι ΝΑΤΟικοί εγκληματίες βαριά όπλα και άρματα για την εισβολή στο Κόσσοβο.

Κυριακή 18 Απριλίου. Ο ανθυποπλοίαρχος του «Α/Τ ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ» Μαρίνος Ριτσούδης, που αρνήθηκε να ακολουθήσει το πλοίο στην Αδριατική, οδηγήθηκε στο Ναυτοδικείο, όπου με συνοπτικές διαδικασίες, που δε δικαιολογούνται καν από το αυτόφωρο της πράξης, καταδικάζεται σε φυλάκιση δυο ετών και έξι μηνών με τριετή αναστολή. Οι ναύτες του αντιτορπιλικού αναγκάζονται να ακολουθήσουν το πλοίο, αφού δέχονται πληθώρα πιέσεων.

Δευτέρα 19 Απριλίου. Αστυνομικοί από το Πολυδύναμο Τμήμα Καλλιθέας με όπλα στα χέρια επιτέθηκαν κατά τριών μελών της ΚΝΕ (Βασίλης και Νίκος Ραυτόπουλος και Στέφανος Χαλιός), την ώρα που έγραφαν αντινατοϊκά συνθήματα έξω από το 9ο Γυμνάσιο Καλλιθέας. Τους κακοποίησαν άγρια, τους συνέλαβαν, τους οδήγησαν στο Τμήμα όπου και προσπάθησαν να τους εξευτελίσουν. Επιχείρησαν να στοιχειοθετήσουν κατηγορία για «σύσταση συμμορίας». Την Τρίτη 20 Απρίλη παραπέμφθηκαν στο Αυτόφωρο με κατηγορία για «φθορά ιδιοκτησίας πράγματος που χρησιμεύει για κοινό όφελος».

Πέμπτη22 Απρίλη. Η Αστυνομία ρίχνει δακρυγόνα και χημικά στο Σύνταγμα και αναγκάζει τα φοιτητικά «μπλοκ» να αποκοπούν από την πορεία προς την αμερικανική πρεσβεία. Με τη συνδρομή ασφαλιτών, που παριστάνουν τους διαδηλωτές, αστυνομικοί της Υποδιεύθυνσης Αποκατάστασης Τάξης (ΥΑΤ) χτυπούν την πορεία έξω από την πρεσβεία. Εριξαν όσα χημικά διέθεταν και συνέλαβαν στο σωρό 72 άτομα κυνηγώντας διαδηλωτές μέχρι το Πολεμικό Μουσείο .

Παρασκευή23 Απρίλη. 7 από τους 72 συλληφθέντες οδηγούνται στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθήνας.

Τρίτη 27 Απρίλη. Λιμάνι Θεσσαλονίκης. Αγγλος ταγματάρχης «λύνει και δένει». Σε ρόλο ιπποκόμου Ελληνες αξιωματικοί. Απαγορεύεται η πρόσβαση σε Ελληνες πολίτες στο λιμάνι. Το λιμάνι τελεί υπό πλήρη ΝΑΤΟική κατοχή. Ανησυχία στην πόλη, που θεωρείται πλέον όχι μόνο χώρος διευκόλυνσης των ΝΑΤΟικών αλλά και στρατιωτικός στόχος.

Τρίτη27 Απρίλη.Κέρκυρα. Τα ΜΑΤ χτύπησαν ομάδα νεαρών και «έπνιξαν» το αεροδρόμιο της Κέρκυρας, που είχε περικυκλωθεί από διαδηλωτές, με τόνους χημικών. Ακολουθεί κυνηγητό, συλλαμβάνονται τρεις νεαροί στην περιοχή και ξυλοκοπιούνται άγρια.

Τετάρτη28 Απρίλη. Εργαζόμενοι σταμάτησαν αμαξοστοιχία 22 βαγονιών που ετοιμαζόταν να αναχωρήσει για τα Σκόπια φορτωμένη με 31 άρματα μάχης και Αγγλους μισθοφόρους. Οι κρατικές δυνάμεις καταστολής σπάνε το «μπλοκ» των εργαζομένων του ΟΣΕ που έχει αποκλείσει τις γραμμές και ο συνδικαλιστής Χ. Κουτσουράς, του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης, μεταφέρεται στο νοσοκομείο, με το κεφάλι ανοιγμένο από τα χτυπήματα των ΜΑΤ.

Τετάρτη 26 Μάη. Οι μηχανισμοί καταστολής της κυβέρνησης χτύπησαν νεολαίους και εργαζόμενους που έστησαν μπλόκα σε ιταλική ΝΑΤΟική φάλαγγα. Δυο διμοιρίες των ΜΑΤ όρμησαν εναντίον των διαδηλωτών, με αποτέλεσμα να υπάρξουν δυο τραυματίες.

Πέμπτη 28 Μάη. Εξω από τη ΝΑΤΟική βάση του Ακτιου τα ΜΑΤ επιτέθηκαν με δακρυγόνα στη διαδήλωση, αδιαφορώντας για τα παιδιά και τους γέροντες που είχαν μπροστά τους.

Κυριακή 30 Μάη. 10 διμοιρίες πάνοπλων κτηνάνθρωπων με στολές παραλλαγής και περίπου 60 εκπαιδευμένα λυκόσκυλα, έτοιμα να κατασπαράξουν τον εχθρό λαό, που διαδηλώνει έξω από την αεροπορική βάση του Ακτιου. Οι δυνάμεις καταστολής παίρνουν την εντολή και κάνουν σφοδρή επίθεση με δεκάδες δακρυγόνα. Επί δυο ώρες ο χώρος μετατρέπεται σε πεδίο μάχης...

Τρίτη 8 Ιούνη. Το Λιτόχωρο καταλαμβάνεται από δεκάδες ασφαλίτες και 8 διμοιρίες των ΜΑΤ, για να ελέγξουν πόσο ασφαλής είναι η περιοχή, όπου σε λίγο θα γίνει η αποβίβαση των Αμερικανών πεζοναυτών.

Κυριακή27 Ιούνη. Η αμερικανοΝΑΤΟική βάση στο Ακτιο σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Από νωρίς στρατιώτες της αεροπορίας περιπολούν με κλομπ στις ζώνες, ενώ ειδικά εκπαιδευμένοι κρατούν λυκόσκυλα. Στο κέντρο της βάσης μέσα σ' ένα ΤΟΛ είναι καλυμμένη μια διμοιρία στρατιωτών αεροπόρων με πλήρη εξάρτυση και όπλα στα χέρια! Μπροστά στην πύλη πολυάριθμη αστυνομική δύναμη, πολλαπλές ζώνες ειδικών δυνάμεων της Αστυνομίας με κράνη, κλομπ, ειδικές μάσκες και χημικά. Εχουν στήσει ακόμα και συρματόπλεγμα...

Τρίτη31 Αυγούστου. Δυνάμεις των ΜΑΤ χτύπησαν εκατοντάδες διαδηλωτές έξω από το στρατηγείο του ΝΑΤΟ στον Τύρναβο . Εριξαν δακρυγόνα και απώθησαν βίαια τους διαδηλωτές.

Δευτέρα4 Οκτώβρη. Οι Αγης Τρυγάζης, Διονύσης Σοφός και Τάσος Παπαδόπουλος, μέλη της ΚΝΕ, συλλαμβάνονται από την Αστυνομία Λάρισας, με την κατηγορία ότι έγραφαν συνθήματα κατά του ΝΑΤΟικού στρατηγείου στον Τύρναβο.

Την επόμενη μέρα, 5 Οκτώβρη, η διαδήλωση στην περιοχή του Τυρνάβου γίνεται σε κλίμα πρωτόγνωρης αστυνομοκρατίας. Οι διαδηλωτές δεν μπορούν να πλησιάσουν τη βάση με κανέναν τρόπο. Παρόν και το ελικόπτερο της ΕΛ.ΑΣ.

Κυριακή14 Νοέμβρη. Δυο Αμερικανοί πεζοναύτες, μετά από προβοκατόρικες ενέργειες κατά τη διάρκεια κινητοποίησης φιλειρηνιστών στο Λασίθι, συλλαμβάνονται από την ομάδα περιφρούρησης της πορείας και παραδίδονται στην Αστυνομία. Μετά από μια ώρα οι δράστες φυγαδεύονται.

Την ίδια μέρα, στις 5.00 το απόγευμα, χιλιάδες λαού έχουν συγκεντρωθεί στην πλατεία Συντάγματος. Οι διμοιρίες των ΜΑΤ έχουν αποκλείσει από νωρίς τη Λεωφόρο Αμαλίας και τη Λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας. Ασφαλίτες έχουν πιάσει επίκαιρα πόστα στους γύρω δρόμους. Ομάδα προβοκατόρων με σαφείς εντολές κάνουν την εμφάνισή τους από πολύ νωρίς, στη συμβολή των οδών Αμερικής και Σταδίου. Λίγο πριν τις 6 οι «γνωστοί - άγνωστοι» κατεβάζουν τις κουκούλες, φοράνε κράνη και αρχίζουν να καίνε και να σπάνε... Οι αστυνομικές δυνάμεις παίρνουν το μήνυμα και μόλις οι πρώτοι διαδηλωτές φτάνουν μπροστά τους, αρχίζουν τη ρίψη χημικών... Με ειδικές «φυσούνες», οι άνδρες των ΜΑΤ, ρίχνουν τεράστιες ποσότητες χημικών πάνω στου διαδηλωτές. Στοχεύουν ακόμα και στα πρόσωπα του κόσμου και δημιουργούν μια αποπνικτική ατμόσφαιρα. Η δράση τους όμως δε σταματά εκεί. Εχουν ρητές εντολές. Η συγκέντρωση πρέπει να διαλυθεί. Χτυπούν τους διαδηλωτές καθώς οι τελευταίοι αποχωρούν από την πλατεία Συντάγματος, την ίδια ώρα που οι προβοκάτορες καίνε το κέντρο της Αθήνας. Τα νοσοκομεία της πρωτεύουσας γεμίζουν με τραυματίες και ανθρώπους που αντιμετωπίζουν αναπνευστικά προβλήματα. Οι δυνάμεις καταστολής προχωρούν σε συλλήψεις διαδηλωτών, τους οποίους κυνηγούν μέχρι και την Ιερά Οδό. Την επομένη, σαν έτοιμοι από καιρό, διάφοροι ομοτράπεζοι του Μπερνς αναφέρονται στο ΚΚΕ με την υπόδειξη πως πρέπει να παρθούν μέτρα γιατί «κινείται εκτός ορίων νομιμότητας»...

3/2: ΜΑΤ ξυλοκοπούν τους καθηγητές της Θεσσαλονίκης, κατά τη διάρκεια πορείας την ώρα της επίσημης τελετής έναρξης της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας.

5/2: ΜΑΤ ξυλοκοπούν άγρια πορεία των εκπαιδευτικών που «τόλμησαν» να πλησιάσουν στο Μέγαρο Μαξίμου. Πολλοί διαδηλωτές τραυματίζονται, ενώ ένας φοιτητής απομονώνεται από τις δυνάμεις των ΜΑΤ, οι οποίες τον ξυλοκοπούν και τον παραδίδουν λιπόθυμο στους διαδηλωτές.

6/2: Δυνάμεις των ΜΑΤ χτυπούν τους σπουδαστές της Σχολής Διοίκησης Οικονομίας του ΤΕΙ Πειραιά, που πραγματοποιούν συμβολική κατάληψη στην είσοδο της Εφορίας Καλλιθέας.

20/2: Εκατοντάδες καθηγητές, μετά από 5 βδομάδες απεργίας, συγκρούονται με ισχυρή αστυνομική δύναμη, έξω από το υπουργείο Παιδείας.

14/3: Το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών κηρύσσει καταχρηστική και παράνομη τη συνεχιζόμενη για 9 βδομάδες απεργία των καθηγητών.

27/5: Τέσσερις νυχτερινοί μαθητές μέλη του 15μελούς Συμβουλίου του σχολείου τους και της ΚΝΕ, συνελήφθησαν από την Ασφάλεια και παραπέμφθηκαν στο Αυτόφωρο, επειδή έγραφαν συνθήματα κατά των ναρκωτικών.

Οι λαϊκοί αγώνες για ένα ενιαίο 12χρονο, δημόσιο και δωρεάν σχολείο, ενάντια στους ταξικούς φραγμούς, που θα παρέχει γενική μόρφωση σε όλους, σύμφωνη με τις σύγχρονες ανάγκες, βρήκαν μόνιμα μπροστά τους τους μηχανισμούς καταστολής της κυβέρνησης. Η εκπαίδευση προσαρμοσμένη στον νάρθηκα της ΟΝΕ, και των συμφερόντων της πλουτοκρατίας, δεν μπορούσε και ούτε μπορεί να είναι το όραμα των πλατιών λαϊκών στρωμάτων. Το μέτωπο Παιδείας όλου του λαού που σταδιακά χτίζεται είναι μονόδρομος και ούτε τα ΜΑΤ, ούτε οι εισαγγελείς και τα δικαστήρια μπορούν να το σταματήσουν.

Ο κατάλογος της αυταρχικής δράσης της κυβέρνησης είναι πραγματικά ατέλειωτος και μόνο ενδεικτικά αναφέρουμε:

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ '96

8/10: Δύο μέλη της ΚΝΕ, o Σάκης Πίσιος, και ο Χρήστος Ιωσηφίδης, παραπέμπονται σε δίκη, για αφισοκόλληση.

9/10: Δικαστική δίωξη κατά του στελέχους της ΚΝΕ Νίκου Χριστάνη και του 15μελούς Μαθητικού Συμβουλίου του νυχτερινού ΤΕΛ θεσ/νίκης, κατηγορούμενος για τη συμμετοχή του στις μαθητικές κινητοποιήσεις του '92 - '93.

5/11: Τρεις μαθητές οδηγούνται στο Α' Τριμελές Πλημμελειοδικείο Θεσ/νίκης γιατί συμμετείχαν στην κατάληψη του 20ού Γ.Λ. Τελικά η δίκη αναβάλλεται για τις 4/9/97, δύο μήνες δηλαδή πριν την παραγραφή του «αδικήματος».

11/11: Δικάζονται 4 μαθητές του ΤΕΛ Εύοσμου, ανάμεσά τους και το μέλος της ΚΝΕ Σ. Κελίδου, για τη συμμετοχή τους στις καταλήψεις του '92 - '93.

11/11: Το τριμελές Πλημμελειοδικείο Θεσ/νίκης καταδικάζει δύο μαθητές, τη Σοφία Κελίδου, μέλος της ΚΝΕ και τον Τάσο Κατσαρό, μέλος του 15μελούς της ΤΕΣ, σε 4μηνη φυλάκιση με τριετή αναστολή. Αποκτούν ποινικό μητρώο για τη συμμετοχή τους στις καταλήψεις του '92 - '93.

17/11: Αστυνομικές δυνάμεις εξαπολύουν επίθεση, εναντίον εκατοντάδων μελών της ΚΝΕ και συλλαμβάνονται 14 μέλη της ΚΝΕ.

20/11: Δύο μαθητές, μέλη της ΚΝΕ συλλαμβάνονται και ξυλοκοπούνται από αστυνομικές δυνάμεις, επειδή διακινούσαν προκηρύξεις του ΚΚΕ.

26/11: Ο προϊστάμενος του 1ου Γραφείου Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Πειραιά αποφάσισε την απαγόρευση εισόδου στα σχολεία σε όλους τους γονείς και τη συνεδρίαση των Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων, σχολικών επιτροπών κλπ.

10/12: Σε 17 μαθητές του ΤΕΛ Καλαμαριάς και άλλους 9 του ΤΕΛ Πυλαίας επιβάλλεται η ποινή της αλλαγής σχολικού περιβάλλοντος.

18/12: Η «19η Ενιαία Σχολική Επιτροπή Δήμου Πειραιά», με επικεφαλής εκπρόσωπο του Δήμου στέλνει εξώδικες προειδοποιήσεις, μέσω δικαστικών επιμελητών σε όλους τους γονείς των εκλεγμένων στα 15μελή Συμβούλια μαθητών που μετέχουν στις καταλήψεις.

23/1: Στο 2ο Γυμνάσιο - Λύκειο Νίκαιας μπαίνουν ένοπλοι αστυνομικοί προκειμένου να τρομοκρατήσουν τους μαθητές.

23/1: Ο προϊστάμενος του 1ου Γραφείου Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Πειραιά απαγορεύει στους Συλλόγους Γονέων να μπαίνουν στα σχολεία κατά τη διάρκεια των μαθημάτων.

27/1: Ο δολοφόνος του καθηγητή Νίκου Τεμπονέρα, Γ. Καλαμπόκας, αφήνεται ελεύθερος από το Μεικτό Ορκωτό Εφετείο Λάρισας που μείωσε την ποινή κάθειρξης. Εμεινε μόνο 7 χρόνια στη φυλακή.

12/2: Συλλήφθηκαν τρία μέλη της ΚΝΕ και του ΚΚΕ επειδή κολλούσαν αφίσες της Οργάνωσης έξω από το Πανεπιστήμιο Πειραιά.

20/2: Στη Σύρο η Ασφάλεια ζητά από τους διευθυντές σχολείων τα ονόματα των μαθητών που συμμετέχουν στις καταλήψεις. Με μηνύσεις και εισαγγελικές παρεμβάσεις, διώκονται οι μαθητές του σχολικού συγκροτήματος Αφεντούλη στον Πειραιά, κατηγορούμενοι για παρεμπόδιση λειτουργίας δημόσιου χώρου.

12/3: Η διεύθυνση της σχολής ΧΑΤΖΗΠΕΡΗ προπηλάκισε, κλείδωσε στη σχολή, και στη συνέχεια οδήγησε στην Αστυνομία μέλη του Συλλόγου Σπουδαστών Ιδιωτικών Σχολών, επειδή μοίραζαν ενημερωτικό υλικό στους συναδέλφους τους.

20/3: Το υπουργείο Παιδείας απειλεί με απολύσεις όσους αγωνίζονται. Εγκύκλιος του υφυπουργού Παιδείας αναφέρει ότι πρέπει να καταγγέλλεται η σύμβαση αναπληρωτών και ωρομίσθιων καθηγητών, που θα συμμετάσχουν σε κινητοποιήσεις «λόγω επικείμενης εφαρμογής ή λόγω εφαρμογής νόμου».

6/4: Αστυνομικοί συνέλαβαν και ξυλοκόπησαν μαθητές του Πολυκλαδικού Λυκείου Τρίπολης που τελούσε υπό κατάληψη. Συνέλαβαν οχτώ μαθητές.

9/4: «Τρομοκρατικές» συλλήψεις δύο μελών της ΚΝΕ, της Ντίνας Ξένου και του Χρήστου Παπαδάκη, που συνελήφθησαν στην Ομόνοια. Τους «φόρτωσαν» κατηγορίες για εξύβριση, απείθεια και απειλή, ενώ κατά την προσαγωγή και την κράτησή τους, τους στέρησαν κάθε δικαίωμα, ακόμα και του να τηλεφωνήσουν.

15/5: Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Βόλου καταδίκασε 15 μαθητές, που τότε είχαν ηλικία άνω των 17 ετών σε 4μηνη φυλάκιση με 3ετή αναστολή, επέβαλε ποινή επίπληξης σε έξι που τότε ήταν κάτω των 17 ετών, αθώωσε πέντε, καθώς και 19 γονείς μαθητών που κατηγορούνταν για «παραμέληση ανηλίκων».

10/6: Κατά το διαγωνισμό ΑΣΕΠ: «Συντεχνία» οι κινητοποιημένοι εκπαιδευτικοί κατά τον πρωθυπουργό. «Παρανομούν και το κράτος αμύνεται», δήλωσε ο υφυπουργός Παιδείας.

11/6: Πρώτη μέρα διαγωνισμού ΑΣΕΠ: Οι διαδηλωτές δοκίμασαν στα κεφάλια τους τη «δύναμη του νόμου». Στο Αυτόφωρο οδηγήθηκαν 10 διαδηλωτές που συνελήφθησαν στα εξεταστικά κέντρα της Αττικής. Οι αδελφοί Νίκος και Γιώργος Πιτσάκης νοσηλεύονται στο νοσοκομείο λόγω του ξυλοδαρμού από αστυνομικά όργανα.

12/6: Εκατοντάδες τραυματίες και πάνω από 40 συλληφθέντες στην Αθήνα. Εξι συλλήψεις στη Θεσσαλονίκη.

16/6: Παρακρατική δολοφονική επίθεση, από «Χρυσαυγίτες» υπό την ανοχή των ΜΑΤ, που βρίσκονται στην περιοχή μέσα σε καφετερία έξω από τα δικαστήρια των Ευελπίδων ενάντια σε δύο φοιτητές και έναν αδιόριστο εκπαιδευτικό. Σε κρίσιμη κατάσταση ο φοιτητής Δ. Κουσουρής.

18/6: Γνωστοί - «άγνωστοι» χτυπούν σε συλλαλητήριο διαμαρτυρίας για την επίθεση των τριών έξω από τα δικαστήρια των Ευελπίδων.

4/12: Υπογράφεται η φασιστική Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου με την οποία η κυβέρνηση αντιμετωπίζει ως ιδιώνυμο αδίκημα τις καταλήψεις και προωθεί το φακέλωμα, τις συλλήψεις ακόμα και τις φυλακίσεις μαθητών. Προσφεύγουν ξανά «στον κομμουνιστικό δάκτυλο». Η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου για «την ομαλή λειτουργία δημόσιων σχολείων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης» έχει ως εξής: «Ο πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας. Εχοντας υπόψη: 1. Τη διάταξη του άρθρου 44 παρ. 1 του Συντάγματος. 2. Την εξαιρετικώς επείγουσα ανάγκη να λειτουργήσουν κανονικά δημόσια σχολεία, των οποίων η λειτουργία παρεμποδίζεται παράνομα, λόγω απρόβλεπτων καταλήψεων σχολικών κτιρίων. Με πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου αποφασίζουμε: Οποιος καθ' οιονδήποτε τρόπο παρεμποδίζει, διαταράσσει ή διακόπτει την ομαλή λειτουργία των δημόσιων σχολείων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ή παρανόμως παραμένει στους χώρους λειτουργίας αυτών, τιμωρείται με φυλάκιση 6 μηνών. Η ποινική δίωξη των υπαιτίων ασκείται αυτεπαγγέλτως».

11/11: Καταδικάζεται σε 4μηνη φυλάκιση για απείθεια στην εισαγγελική εντολή για διάλυση της συγκέντρωσης έξω από εξεταστικό κέντρο, ο αδιόριστος εκπαιδευτικός Δ. Δαμασκηνός.

13/11: Από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Σερρών καταδικάζονται οι καθηγητές Μαυρόπουλος (5μηνη φυλάκιση) και Γρηγορούδης και Γραβάνης (3μηνη φυλάκιση) με την κατηγορία της αντίστασης κατά της αρχής στα γεγονότα έξω από εξεταστικά κέντρα.

16/11: Με δελτίο Τύπου το υπουργείο Παιδείας ενημερώνει ότι «οι καταλήψεις σε κάθε περίπτωση είναι παράνομες».

19/11: Με στρατιωτικής ακρίβειας επιχείρηση γίνεται επίθεση 60 ατόμων κουκουλοφόρων - μελών συμμοριών στη Νομική, σε εκδήλωση της Πανσπουδαστικής Κίνησης, με καπνογόνα και σιδηρολοστούς. Οι δράστες καταφέρνουν εύκολα να διαφύγουν με την κάλυψη των ΜΑΤ. Μεταφέρονται στο νοσοκομείο σοβαρά τραυματισμένα 11 μέλη της ΚΝΕ.

24/11: Προκαταρκτική εξέταση παρήγγειλε ο εισαγγελέας Πρωτοδικών Αθήνας Χρήστος Μαρκογιαννάκης για καταλήψεις σε γυμνάσια και λύκεια στην Αττική. Ζητά επίσης από την Ασφάλεια να μεταβούν αστυνομικοί στα καταληφθέντα σχολεία.

25/11: Σε σχολείο της Θεσσαλονίκης εισέβαλαν «Ζητάδες», κάνοντας σωματική έρευνα σε μαθητές, προφασιζόμενοι κλοπή τσάντας που περιείχε ναρκωτικά.

27/11: Κατάθεση μηνυτήριας αναφοράς από Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Θεσσαλονίκης, ζητώντας από εισαγγελέα να παρέμβει για να λήξει τις καταλήψεις.

30/11: «Αντρα παρανομίας» τα υπό κατάληψη σχολεία, δηλώνει ο υφυπουργός Παιδείας, Γ. Ανθόπουλος.

2/12: Στην Κατερίνη διευθυντές του 1ου ΕΛ και Πολυκλαδικού Λυκείου κάλεσαν την Ασφάλεια να συλλάβει μαθητή του 1ου ΕΛ.

4/12: Διευθυντής του 8ου Γυμνασίου Αθηνών, με αναφορά προς τον Εισαγγελέα Ακροάσεων, ζητά να «ελέγξει» τις ευθύνες μαθητών, γονιών, άλλων διευθυντών και καθηγητών.

9/12: Σε μαθητικό συλλαλητήριο στην Αθήνα δυνάμεις καταστολής χρησιμοποιούν χημικά αέρια και τα ΜΑΤ επιτίθενται.

10/12: Στην Εισαγγελία Πρωτοδικών οδηγούνται 11 νέοι, ανάμεσά τους εννέα μαθητές. Ασκήθηκε ποινική δίωξη με βαριές κατηγορίες.

18/12: Για πρόκληση διακεκριμένων φθορών δικάζονται δύο μαθητές στο 2ο Λύκειο Τούμπας, από το Αυτόφωρο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης.

4/1: Ανοιχτή επιστολή του υπουργείου Παιδείας προς τους γονείς να στραφούν κατά των παιδιών τους.

7/1: Συνεδρίαση της Κυβερνητικής Επιτροπής «Διαχείρισης Κρίσεων». Αποφασίστηκε να αστυνομοκρατούνται τα σχολεία. Διατάχθηκαν από αρμόδιες εισαγγελικές αρχές προκαταρκτικές εξετάσεις για άσκηση ποινικής δίωξης.

11/1: Στα Γιάννενα προσαγωγές μαθητών από όλα τα σχολεία.

13/1: Συνεδρίαση της «Επιτροπής Διαχείρισης Κρίσεων». Προτρέπει «αγανακτισμένους πολίτες» να συνεχίζουν τη δράση τους ενάντια σε μαθητές. Ποινικές διώξεις από Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθήνας στα 1ο Λύκειο Γλυφάδας και 7ο Ζωγράφου, με την κατηγορία της «διατάραξης οικιακής ειρήνης» και «παράνομη βία».

19/1: Δύο διμοιρίες των ΜΑΤ ξυλοκόπησαν μέλη της ΚΝΕ που επέστρεφαν από πορεία μαθητών, δίπλα ακριβώς από την είσοδο της ΚΟΑ στην οδό Βερανζέρου.

21/1: Στη Δράμα εισαγγελικό τελεσίγραφο προς τους μαθητές να «απελευθερώσουν τα σχολεία», αλλιώς θα ασκηθούν διώξεις.

1/2: Ο προϊστάμενος Εισαγγελέας Εφετών Αθήνας ζητά να ακολουθείται κατά γράμμα η αυτόφωρη διαδικασία για όσους καταλαμβάνουν δρόμους.

3/2: Σύλληψη τριών μαθητών του Πολυκλαδικού Λυκείου Πειραιά για φθορές που προκάλεσαν άγνωστοι.

7/2: Στο Αστυνομικό Τμήμα οδηγήθηκαν 7 μαθητές της Γκράβας, ανάμεσά τους και 3 μέλη της ΚΝΕ για εξακρίβωση στοιχείων.

11/3: Κλήτευση για κατάθεση του αντιπροέδρου της ΕΛΜΕ Τρικάλων Γ. Χριστόπουλου, επειδή μοίραζε ανοιχτή επιστολή στους μαθητές των υπό κατάληψη σχολείων.

30/3: Επίθεση του λυκειάρχη του 1ου ΕΛ Αμφισσας σε βάρος του μέλους του Γραφείου της ΣΠ Στερεάς Εύβοιας της ΚΝΕ Νίκου Ζουμπουλάκη επειδή μοίραζε προκηρύξεις για την κατάσταση στην παιδεία.

6/4: Πειθαρχική δίωξη κατά της εκπαιδευτικού Ρ. Τερζηβασιλειάδου, επειδή υπερασπιζόταν το δικαίωμα των μαθητών της στο Ενιαίο Λύκειο Νεάπολης Θεσσαλονίκης να διακινούν ελεύθερα τις ιδέες τους.

4/5: Σε διαμαρτυρία των φοιτητών του Ιόνιου Πανεπιστημίου, που είχαν κατακλύσει το κτίριο, η Αστυνομία επιτέθηκε εναντίον τους.

11/5: Στην υπηρεσία του μεγαλοσχολάρχη Κορέλα, τα ΜΑΤ, που χτύπησαν με κλομπ και χημικά μέλη Συλλόγου Σπουδαστών Ιδιωτικών Σχολών. Συνέλαβαν δύο.

5/6: Εφτά διώξεις σε βάρος προέδρων, μελών ΔΣ ΕΛΜΕ. Διευθυντές σχολείων καλούνται να απολογηθούν γιατί δεν κατέδωσαν μαθητές που πρωτοστάτησαν στις καταλήψεις.

11/6: Δίωξη του προέδρου της ΕΛΜΕ Ηλείας και άλλων 9 εκπαιδευτικών της Α` ΕΛΜΕ Δωδεκανήσου, με τη διπλή κατηγορία της ηθικής και φυσικής αυτουργίας για τις κινητοποιήσεις ενάντια στο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ.

14/9: Απόφαση του αντεισαγγελέα Εφετών Γ. Κολιοκώστα , να σχηματίσει δικογραφία, μετά από 8 μήνες, σε βάρος του μέλους του ΚΣ της ΚΝΕ Κ. Παπασταύρου και γραμματέα της Σπουδάζουσας Αθήνας της ΚΝΕ, για τη συμμετοχή του σε φοιτητικό μπλόκο στο Σύνταγμα τον περασμένο Φλεβάρη. Κατηγορείται για «παρακώλυση» συγκοινωνιών.

1/11: Σε φυλάκιση 4 μηνών καταδίκασε το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Καρδίτσας τον Σερ. Τσιώνο και τον Δ. Μπίτσιο, πρώην πρόεδρο και πρώην γραμματέα αντίστοιχα της ΕΛΜΕ Καρδίτσας.

31/11: Αστυνομική έφοδος στο υπό κατάληψη 3ο Λύκειο Πάτρας. Χτύπησαν μαθητές.

3/11: Προϊστάμενος Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης ζητά «την επαγρύπνηση και ετοιμότητα της Εισαγγελίας για παρέμβαση όταν αυτή ζητηθεί από τους διευθυντές των σχολείων».

4/11: Στο σχολικό συγκρότημα «Ευκλείδης» στη θεσσαλονίκη έγινε εισβολή της Αστυνομίας. Προσαγωγή 4 μαθητών για εξακρίβωση στοιχείων.

10/11: Πειθαρχική δίωξη κατά του διευθυντή του 13ου ΤΕΕ Αθηνών Παν. Γκότση, με την κατηγορία ότι έκλεισε το ΤΕΕ, διαμαρτυρόμενος για την κατάσταση της τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης.

24/11: Στην Κόρινθο καλούν σε απολογία μαθητές, οι οποίοι μηνύθηκαν από «αγανακτισμένους γονείς».

29/11: Συνελήφθησαν 2 ανήλικοι μαθητές και ένας φοιτητής, στο 1ο και 2ο Λύκειο Ν. Ψυχικού.

6/12: Σύλληψη των γονιών Τασίας Πουλούδη και Γιάννη Χαλκιαδάκη, μέλών του Συλλόγου Γονέων του 7ου Λυκείου Καλλιθέας, γιατί βρέθηκαν έξω από το σχολείο για να συμπαρασταθούν στους μαθητές.

8/12: Το 5ο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθήνας καταδικάζει σε 4 μήνες φυλάκιση με τριετή αναστολή δύο μαθητές του 5ου Γυμνασίου - Λυκείου Γλυφάδας για τις καταλήψεις του 1995-'96. Στην Πτολεμαΐδα συλλαμβάνονται 7 μαθητές σε πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο.

9/12: Στο Βόλο συλλαμβάνονται 7 μαθητές με κατηγορίες «παρακώλυσης συγκοινωνίας» και εμπόδιση της λειτουργίας των σχολείων. Στα Τρίκαλα συνελήφθη, κατόπιν εντολής του αντεισαγγελέα Πρωτοδικών Τρικάλων κ. Τσαρδάκα, ο Δ. Αρμάγος, μέλος της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου, επειδή πήγε στο 6ο Λύκειο Αγίας Μονής Τρικάλων που τελούσε υπό κατάληψη για να εκφράσει τη συμπαράστασή του.

Σε 2 μήνες φυλάκιση με τριετή αναστολή καταδικάζεται μαθητής του 15ου ΤΕΕ Θεσσαλονίκης, που συνελήφθη κατά τη διάρκεια πανεκπαιδευτικού συλλαλητηρίου έξω από το δικαστικό μέγαρο.

Στη Ρόδο αστυνομικοί κάνουν έφοδο σε καταληφθέντα σχολεία κάνοντας 20 προσαγωγές μαθητών για εξακρίβωση στοιχείων.

14/12: Στο ΤΕΕ Ελληνικού ασφαλίτης σπάει χέρι μαθήτριας.

16/12: Στα Γιαννιτσά ασφαλίτες κάνουν σωματικό έλεγχο σε δύο στελέχη του ΝΣ Πέλλας της ΚΝΕ, που παρακολουθούσαν μαθητική πορεία.

17/12: Συλλαμβάνουν 4 μαθητές στο 1ο ΕΛ Σπάρτης.

20/12: Στην Κοζάνη στο 2ο ΕΛ, συλλαμβάνουν 7 μαθητές.

16/1: Υπό αστυνομική παρακολούθηση ΓΣ του Συλλόγου Σπουδαστών Δημόσιων ΙΕΚ.

28/1: Από το Δικαστήριο Ανηλίκων Πιερίας τιμωρούνται με επίπληξη, ποινή που γράφεται στο Ποινικό τους Μητρώο, 13 μαθητές - μέλη του 15μελούς Μαθητικού Συμβουλίου Γυμνασίου Πλαταμώνα, για τη συμμετοχή τους στις κινητοποιήσεις του Νοέμβρη 1998.

1/2: Στο Πειθαρχικό Συμβούλιο Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης της Θεσσαλονίκης σύρεται η καθηγήτρια Ρένα Τερζηβασιλειάδου, γιατί υποστήριξε το δικαίωμα στην ελεύθερη διακίνηση των ιδεών των μαθητών του σχολείου της, στο ΕΛ Νεάπολης.

2/2: «Παιδαγωγικά» χαρακτηρίζονται τα δικαστήρια - μαθητοδικεία, από τον υφυπουργό Παιδείας μέσα στη Βουλή.

3/2: ΜΑΤ χτυπούν μαθητική πορεία στο ύψος της Μητροπόλεως, πριν φτάσει στο υπουργείο Παιδείας.

10/2: Σε δηλώσεις μετανοίας υποχρεώνονται μαθητές - μέλη του 15μελούς του ΕΛ Δράμας, στην Ασφάλεια, μετά τη μήνυση «αγανακτισμένου γονέα».

12/2: Στο στόχαστρο του νέου «ιδιώνυμου» (Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου) οι μαθητές των λυκείων της Λάρισας. Καλούνται σε απολογία στην Ασφάλεια για τη συμμετοχή στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις.

Νοέμβρης του 1996. Δολοφονείται «εν ψυχρώ» από αστυνομικό ο Τσιγγάνος Αναστάσιος Μουράτης, κατά τη διάρκεια αστυνομικής επιχείρησης καταδίωξης και σύλληψης κακοποιού Τσιγγάνου. Είχαν προηγηθεί και άλλες μαζικές επιχειρήσεις «τύπου Ράμπο» σε τσιγγάνικους καταυλισμούς. Αστυνομικοί αντιμετωπίζουν με απαράδεκτο τρόπο λαθρομετανάστες. Αποτέλεσμα είναι, από τους προπηλακισμούς, ξυλοδαρμούς κλπ., να φτάσουμε σε φόνο άοπλου λαθρομετανάστη στη Θεσσαλονίκη.

Τρίτη 1.4.1997. Ομάδα μελών της ΚΝΕ δέχτηκε επίθεση από συνεργείο των Ειδικών Υπηρεσιών Καθαρισμού του Δήμου της Αθήνας και από έναν αστυνομικό, εκτός υπηρεσίας, που χρησιμοποίησε και το περίστροφό του, την ώρα που έκαναν αφισοκόλληση για εκδήλωση αλληλεγγύης στον αλβανικό λαό.

Σύλληψη και παραπομπή σε δίκη διαδηλωτών, που διαφωνούσαν για την ανάληψη της Ολυμπιάδας του 2004 από την Ελλάδα. Καταδικάστηκαν δύο νεολαίοι γιατί διακινούσαν προκηρύξεις κατά της ανάληψης της Ολυμπιάδας. Για την καταδίκη τους χρησιμοποιήθηκαν χουντικές διατάξεις σχετικά με τη ρύπανση του δρόμου και την απαγόρευση διανομής προκηρύξεων.

Τρίτη 22.7.1997. Ομάδα ανδρών, που δήλωναν αστυνομικοί της ομάδας Μ-4, μπήκαν σε συρμό του ηλεκτρικού στην πλατεία Βικτωρίας και έσπειραν τον πανικό στους επιβάτες, ψάχνοντας, δήθεν, για Αλβανούς λαθρομετανάστες.

Δευτέρα 29.9.1997. Η Αστυνομία επιχείρησε ουσιαστικά να διαλύσει συγκέντρωση του ΚΚΕ με θέμα τη θέση του Κόμματος για το Σχέδιο «Ι. Καποδίστριας» στο χωριό Λουσικά Αχα?ας. Με πρόσχημα το κυνήγι λαθρομεταναστών, αστυνομικοί με προτεταμένα τα όπλα μπήκαν μέσα στη συγκέντρωση.

21 Φλεβάρη: Οι κάτοικοι ενός ολόκληρου χωριού, του Αργυρού Εύβοιας, διώκονται γιατί διαφύλαξαν δημόσια έκταση!

12 Μάρτη: Στην Κόρινθο συνδικαλίστρια γιατρός, διώκεται γιατί τόλμησε να μεταφέρει στον τοπικό Τύπο τις θέσεις της «Δημοσιοϋπαλληλικής Ενότητας».

19 Μάρτη: Η υπουργός Ανάπτυξης Βάσω Παπανδρέου , ζητά να επιβληθεί πρόστιμο ενός δισεκατομμυρίου δραχμών στη «Βραδυνή» για συκοφαντική δυσφήμιση.

8 Απρίλη: Αστυνομικοί συνέλαβαν δύο μέλη της ΚΝΕ και τα οδήγησαν στον εισαγγελέα.

8 Απρίλη: Στο στόχαστρο ο «904 Αριστερά στα FM» - ο ραδιοφωνικός σταθμός της Θεσσαλονίκης.

13 Μάη: Αστυνομικοί κακοποιούν δύο Τσιγγάνους στο Αστυνομικό Τμήμα Μεσολογγίου.

15 Μάη: Στο «Ασκληπιείο» Βούλας , οι εργαζόμενοι απειλούνται ότι αν μιλήσουν στα ΜΜΕ θα διωχθούν.

23 Μάη: Καταγγελίες πως έχουν απελαθεί 200 Κούρδοι τους τελευταίους δύο μήνες.

30 Μάη: Ο Δ. Ρέππας ομολογεί πωςη Αστυνομία βιντεοσκοπεί τους συμμετέχοντες σε απεργίες και κινητοποιήσεις!

11 Ιούνη: Φυλακίσεις για αφίσες και αεροπανό! Αυτό προβλέπει νομοσχέδιο που προωθεί η κυβέρνηση μέσα στο κατακαλόκαιρο.

25 Ιούνη: Στη Λέσβο διώκεται ο πρόεδρος των αστυνομικών για τη συνδικαλιστική του δράση.

26 Ιούνη: Στα κρατητήρια επί 2,5 μήνες ήταν δύο ανήλικοι Κούρδοι. Ο ένας 10 χρόνων και ο άλλος μόλις 7...

2 Ιούλη: Συλλήψεις και επίθεση των ΜΑΤ σε κατοίκους, μέλη της Συντονιστικής Επιτροπής για τη διάσωση του Υμηττού και δημοτικούς συμβούλους.

8 Ιούλη: Αποφάσεις Αρείου Πάγου, που στρέφονται ευθέως κατά των συνδικαλιστικών ελευθεριών. Ανοίγει ο δρόμος για ομαδικές απολύσεις.

17 Ιούλη: Ξανά στο εδώλιο δημοσιογράφοι (τρεις του «Ελεύθερου Τύπου» και ένας της «Απογευματινής»).

21 Ιούλη: Δύο ανήλικοι Αλβανοί βρέθηκαν κατηγορούμενοι για κλοπή, αστυνομικοί του τμήματος Στυλίδας τους βασάνισαν και τον έναν απ' τους δύο τον έκαψαν!

5 Αυγούστου: Χοντροκομμένη πολιτική δίωξη στη Νίκαια. Ο γραμματέας της Περιφέρειας ανακοίνωσε την κυβερνητική απόφαση να τεθεί σε «αργία» η επικεφαλής της «Δημοκρατικής Ενότητας» Βέρα Νικολαΐδου.

8 Αυγούστου: Στο Αυτόφωρο η κοινωνική πολιτική! Απαγορεύουν στο Δήμο Ελληνικού να μεταφέρει δωρεάν τους δημότες του για θαλάσσια μπάνια και η Τροχαία συλλαμβάνει τους οδηγούς των λεωφορείων.

19 Αυγούστου: Νέα επιχείρηση φίμωσης του Τύπου! Ο υπουργός Δικαιοσύνης Ε. Γιαννόπουλος ανακοίνωσε ότι προωθεί διάταξη, σύμφωνα με την οποία θα διώκονται αυτεπαγγέλτως παρουσιαστές ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών εκπομπών - όπως και οι υπεύθυνοι των σταθμών - στη διάρκεια των οποίων θα μεταδίδονται «συκοφαντικά» και «υβριστικά» σχόλια.

4 Σεπτέμβρη: Προπηλακισμοί Κούρδων στην πλατεία Κουμουνδούρου! Συνέλαβαν 21 άτομα, χτύπησαν πολλούς περισσότερους, ενώ έναν τον έκαψαν προκλητικά με τσιγάρο!

19 Σεπτέμβρη: Μέσα στην άγρια νύχτα ανακοίνωσε την απόφασή του το 3ο Τριμελές Πλημμελειοδικείο της Αθήνας για τέσσερις δημοσιογράφους που κατηγορούνταν για «συκοφαντική δυσφήμιση διά του Τύπου», μετά από μήνυση του Ε. Γιαννόπουλου.

24 Οκτώβρη: Ανθυπαστυνόμος σκότωσε εν ψυχρώ στη Θεσσαλονίκη ένα 17χρονο μαθητή, τουρίστα από τη Γιουγκοσλαβία.

31 Οκτώβρη: Ο Ε. Γιαννόπουλος μετά τη μήνυση κατά του Θ. Κατριβάνου, υπέβαλε νέα μήνυση κατά δημοσιογράφου που παρουσίασε το Στρατιωτικό του Μητρώο.

18 Νοέμβρη: Καταγγελία του ΝΣ Εβρου της ΚΝΕ . Αστυνομικός εκτός υπηρεσίας φωτογράφιζε και απειλούσε μέλη της ΚΝΕ που έγραφαν συνθήματα.

25 Νοέμβρη: Κλήση στον υποψήφιο δήμαρχο Πύργου για την ανάρτηση αεροπανό και επικόλληση αφισών.

3 Δεκέμβρη: Α στυνομική επιχείρηση, με στόχο τους κατοίκους του Κρυονερίου, που αντιδρούσαν στην εγκατάσταση των πυλώνων υψηλής τάσης της ΔΕΗ στην περιοχή τους.

29 Δεκέμβρη: Νέα επιστολή του Ε. Γιαννόπουλου προς το «Ρ», όπου απαιτεί να καλύπτει η εφημερίδα τη δίκη Κατριβάνου με τον τρόπο που ο ίδιος υποδεικνύει.

28 Γενάρη: Ο Θ. Πάγκαλος θέτει ευθέως ζήτημα «νομιμότητας» του ΚΚΕ, ως απάντηση στην καμπάνια του Κόμματος για δημοψήφισμα για τη Συνθήκη του Αμστερνταμ.

16 Γενάρη: Ποινική δίωξη κατά του διευθυντή της εφημερίδας «Βραδυνής», Γ. Τράγκα, για «κατασκοπία και παραβίαση των μυστικών της πολιτείας διά του Τύπου».

27 Γενάρη: Αποκαλύπτεται ότι στα κρατητήρια της Ασφάλειας κρατούνται παράνομα αλλοδαποί, οι οποίοι έχουν ζητήσει άσυλο στη χώρα μας.

12 Γενάρη: Ο προϊστάμενος δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης μηνύει στελέχη του ΚΚΕ στη Μεσσηνία για «υποκίνηση» και «συμμετοχή» στις καταλήψεις σχολείων της περιοχής.

9 Μάρτη: Αυτεπάγγελτη δίωξη κατά δημοσιογράφων και των υπευθύνων της εφημερίδας «Τα Νέα», για τη δημοσίευση της έκθεσης του πρέσβη μας στην Κένυα, Γ. Κωστούλα, για τις συνθήκες σύλληψης του Αμπ. Οτσαλάν.

25 Μάρτη: «Αγνωστοι» κουκουλοφόροι καταστρέφουν τα γραφεία του ΚΚΕ στα Ιλίσια.

26 Μάρτη: Στελέχη του ΚΚΕ στις Σέρρες συλλαμβάνονται από την Αστυνομία επειδή άνοιξαν πανό με αντιπολεμικά συνθήματα κατά τη διάρκεια της παρέλασης για την επέτειο του 1821.

1 Απρίλη: Η εισαγγελία του Αρείου Πάγου απαγορεύει συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις και πορείες έξω από πρεσβείες και κατοικίες μελών της κυβέρνησης.

9 Απρίλη: Κυβερνητικές συστάσεις προς τους δημοσιογράφους των κρατικών καναλιών, για να «χαμηλώσουν τους τόνους» στα ρεπορτάζ για τη Γιουγκοσλαβία.

25 Νοέμβρη: Συλλαμβάνονται και κακοποιούνται βάναυσα από αστυνομικούς του ΑΤ Ομονοίας 4 αλλοδαποί.

1 Δεκέμβρη: Αγριο ανθρωποκυνηγητό στην Αττική εναντίον αλλοδαπών.

Από το Δεκέμβρη του '95 που τα μεταλλεία Κασσάνδρας Χαλκιδικής πέρασαν στα χέρια της Πολυεθνικής «TVX GOLD» μέχρι και σήμερα οι κάτοικοι βρίσκονται διαρκώς αντιμέτωποι με το αυταρχικό πρόσωπο της κυβέρνησης, επειδή θέλουν να υπερασπιστούν τον τόπο τους από την καταστροφή.

Συγκεκριμένα χτυπήθηκαν με ΜΑΤ, στις 15 Σεπτέμβρη '96, 17 Οκτώβρη '96, 25 Ιούλη '97 και τελευταία στις 9 Νοέμβρη '97 (κατά τη διάρκεια της -71 ημερών- εκστρατείας των ΜΑΤ στην περιοχή). Το Μάη - Ιούνη και τον Ιούλη '99 η κυβέρνηση εγκατέστησε εκατοντάδες άνδρες των ΜΑΤ στην περιοχή, θέτοντάς την κάτω από αστυνομοκρατούμενο καθεστώς.

Δεκάδες άνθρωποι καταδικάστηκαν σε πολύμηνες φυλακίσεις μετά από μηνύσεις της αστυνομίας και της «TVX GOLD», όπως πχ στις 23 Νοέμβρη του 1997 με κατηγορούμενους 25 κατοίκους. Το Μάρτη και Απρίλη του 1998 καταδικάστηκε με βαριές ποινές φυλάκισης (70 μήνες) ο πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου Ολυμπιάδας Νίκος Μήτσιος και δύο κάτοικοι (8μήνες). Εναντίον του Ν. Μήτσιου εκκρεμούν ακόμη τουλάχιστον 75 μηνύσεις.

Το απόγευμα της Πέμπτης, 11 Νοέμβρη 1999, έξι ανθρωποειδή με κουκούλες μπαίνουν στα γραφεία της ΚΟ του ΚΚΕ στον Αγιο Νικόλαο Αχαρνών (οδός Αχαρνών 297). Με ρόπαλα χτυπούν πολλές φορές στο κεφάλι και το σώμα τους τρεις κομμουνιστές που βρίσκονται την ώρα εκείνη στα γραφεία: Τον 87χρονο(!) Γ. Χατζηπαρασίδη, το 47χρονο Διον. Κουλούρη και το γιο του, 18 χρόνων, Θ. Κουλούρη. Η αστυνομία δεν εντόπισε ποτέ τους δράστες... Ο στόχος όμως δεν κρύβεται: «Η παρεμπόδιση των λαϊκών κινητοποιήσεων εναντίον των ΗΠΑ», τονίζει σε ανακοίνωσή του το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ.

Αμέσως μετά, στις 12.1.2000, ο Ε. Γιαννόπουλος καταθέτει μήνυση σε βάρος του «Ριζοσπάστη», με την οποία ζητά την καταδίκη του διευθυντή και του εκδότη της εφημερίδας μας, αντίστοιχα των Δ. Κουτσούμπα και Στ. Λουκά, «για συκοφαντική επίθεση εκ προθέσεως και κατ' εντολήν του καθοδηγητικού οργάνου του ΚΚΕ, τουτέστιν του Πολιτικού Γραφείου...»!

Λίγο αργότερα, στις 27.1.2000, η διεύθυνση της εφημερίδας, ήτοι οι Δ. Κουτσούμπας και Στ. Λουκάς, καλούνται ξανά να απολογηθούν μαθαίνοντας πως έχει υποβληθεί δεύτερη μήνυση Γιαννόπουλου κατά του «Ρ» για... την κινητοποίηση και τις δηλώσεις συμπαράστασης στην εφημερίδα μας από παράγοντες της κοινωνικοπολιτικής ζωής του τόπου!

Τέλος, με νέο εξώδικο που μας έστειλε ο Ε. Γιαννόπουλος στις 3 του Φλεβάρη, γίνεται γνωστό πως έχει υποβληθεί και νέα, δεύτερη, αγωγή από τον ίδιο σε βάρος του «Ριζοσπάστη».