Στην εγκατάλειψη της αγροτικής παραγωγής εξωθεί με κάθε μέσο η ΕΕ τη μικρομεσαία αγροτιά και, παράλληλα, ενισχύει όλο και πιο πολύ διάφορες εξωγεωργικές δραστηριότητες. Το μοντέλο της υποτιθέμενης αγροτικής ανάπτυξης, που λανσάρουν η ΕΕ και οι υποστηρικτές της, είναι να συγκεντρωθεί η αγροτική γη σε λίγους επιχειρηματίες αγρότες και, ταυτόχρονα, να δοθούν πλουσιοπάροχες επιδοτήσεις για εξωγεωργικές δραστηριότητες, με σκοπό να ωφεληθούν διάφοροι επιτήδειοι και επιχειρηματίες. Ομως η πολιτική που επιβάλλουν η ΕΕ και η νέα ΚΑΠ μόνον αρνητικές επιπτώσεις θα έχει για την ελληνική ύπαιθρο, την αγροτιά, την εργατιά και τους αυτοαπασχολούμενους.

Από το 1992 με την τότε αναθεώρηση της ΚΑΠ και στη συνέχεια, τα πράγματα γίνονται όλο και χειρότερα, πράγμα που φάνηκε και με την «Ατζέντα 2000», και με την αναθεώρηση της νέας ΚΑΠ το 2003, και με το λεγόμενο έλεγχο υγείας της νέας ΚΑΠ το 2008. Οι επιδοτήσεις στην αγροτική παραγωγή όλο και μειώνονταν σε χρήμα και από το 2003 μειώθηκαν ακόμα περισσότερο, ενώ παράλληλα αποδεσμεύτηκαν από την παραγωγή, για να γίνουν εντελώς αποδεσμευμένες από το 2013 με την επιβολή της λεγομένης περιφερειοποίησης. Ολα τα προηγούμενα χρόνια, ενώ από τη μία τα κονδύλια για τις αγροτικές επιδοτήσεις συνεχώς μειώνονταν, από την άλλη αυξάνονταν τα κονδύλια για την επιδότηση εξωγεωργικών δραστηριοτήτων, καθώς και για τη μεταποίηση - τυποποίηση αγροτικών προϊόντων. Αυτό γινόταν και μέσω του Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης (ΚΠΣ) μέχρι το 2006, και έγινε ακόμα πιο έντονο με το Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης που ξεκίνησε μετά το 2007. Το σλόγκαν περί ανάπτυξης της υπαίθρου και της μεταφοράς των επιδοτήσεων στο λεγόμενο Β' πυλώνα, που καθιερώθηκε με τη νέα ΚΑΠ, είναι μια μεγάλη επικοινωνιακή απάτη. Οι επιδοτήσεις του Β' πυλώνα κινούνται πάντα στην κατεύθυνση της συρρίκνωσης του αριθμού των αγροτών, αλλά και της αγροτικής παραγωγής. Αντί να επιδοτείται η αγροτική παραγωγή, επιδοτούνται οι φράχτες για τα χέρσα χωράφια...

Η ΕΕ, στο όνομα της εξυπηρέτησης των συμφερόντων των ευρω-πολυεθνικών και των παζαριών στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (ΠΟΕ), ξέγραψε τους μικρομεσαίους αγρότες και την ανάπτυξη της αγροτικής παραγωγής. Οσοι αντέχουν να παράγουν με τις εξευτελιστικές τριτοκοσμικές τιμές που καθιέρωσαν οι πολυεθνικές με την βοήθεια των επιδοτήσεων, ας παράγουν. Αλλιώς, ας κόψουν το λαιμό τους. Αλλά πώς να σταθεί ένας Ελληνας αγρότης με τριτοκοσμικές τιμές και κόστος Ευρωπαϊκής Ενωσης; Δε γίνεται αυτό το πράγμα. Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο ότι τα αγροτικά χρέη όλο και αυξάνονται, ενώ 20.000 αγρότες περίπου βγαίνουν εκτός αγροτικής παραγωγής κάθε έτος, τα τελευταία χρόνια.

Στο Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης 2007 - 2013, η μερίδα του λέοντος δίνεται στους επιχειρηματίες - βιομηχάνους για προγράμματα εκσυγχρονισμού και ίδρυσης επιχειρήσεων μεταποίησης και τυποποίησης. Και η πρώτη ύλη, όπως πάνε τα πράγματα, θα είναι εισαγόμενη. Γιατί, όπως φαίνεται, η κατεύθυνση της ΕΕ είναι να μην παράγονται αγροτικά προϊόντα στην επικράτειά της και οι επιχειρηματίες - βιομήχανοι - πολυεθνικές να καρπώνονται την υπεραξία από τα πάμφθηνα αγροτικά προϊόντα που θα εισάγουν από τις τριτοκοσμικές χώρες.

Επιπρόσθετα, στην ενίσχυση εξωγεωργικών δραστηριοτήτων αποσκοπούν και τα προγράμματα Λίντερ πλας, που έχουν να κάνουν βασικά με τον αγροτουρισμό και τα ΟΠΑΑΧ (Ολοκληρωμένα Προγράμματα Ανάπτυξης Αγροτικού Χώρου). Στο πλαίσιο αυτής της ολέθριας πολιτικής, ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων ανακοίνωσε τη βδομάδα που πέρασε επιδοτούμενα προγράμματα για εγκατάλειψη της αγροτικής δραστηριότητας. Και αυτά τα ονομάτισε πολιτική ανάπτυξης της υπαίθρου... Ανακοίνωσε για λόγους δημιουργίας φτηνών εντυπώσεων ότι θα δοθούν κονδύλια 370 εκατ. ευρώ στο πλαίσιο του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης 2007 - 2013 και πως υπέγραψε και τη σχετική Κοινή Υπουργική Απόφαση. Οπως αναφέρεται στη σχετική Κοινή Υπουργική Απόφαση, οι δράσεις που επιδοτούνται είναι: Διαφοροποίηση προς μη γεωργικές δραστηριότητες, στήριξη της δημιουργίας και ανάπτυξης πολύ μικρών επιχειρήσεων, ενθάρρυνση τουριστικών επιχειρήσεων, πολιτιστικές εκδηλώσεις, ανακαίνιση χωριών και διατήρηση της αγροτικής κληρονομιάς. Η κατεύθυνση αυτή είναι από χέρι αντιαγροτική και ενάντια στα συμφέροντα της αγροτιάς. Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι ανάλογες προτάσεις έχει κάνει η Ειδική Γραμματεία Κοινοτικών Πόρων του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, για το 50% των επιδοτήσεων που κόβονται στον καπνό και μεταφέρονται στον Β' πυλώνα από το 2010. Κι εδώ ο σχεδιασμός είναι να δοθούν τα χρήματα των κομμένων επιδοτήσεων του καπνού, στη διαφοροποίηση προς μη γεωργικές δραστηριότητες, στη δημιουργία μικρών επιχειρήσεων και στην ενθάρρυνση τουριστικών επιχειρήσεων. Ομως, το αποτέλεσμα είναι οι καπνοπαραγωγοί, που εξαναγκάστηκαν βιαίως να σταματήσουν να καλλιεργούν, να χάσουν και τις επιδοτήσεις που είχαν και να οδηγηθούν σε ακόμα μεγαλύτερη φτώχεια.

Τα παραπάνω δείχνουν ότι συνεχίζονται με ιδιαίτερη ένταση τα χτυπήματα στη μικρομεσαία αγροτιά και πως προωθείται η αντικατάσταση της αγροτικής δραστηριότητας από άλλους εξωγεωργικούς τομείς. Ομως, πόσοι μικρομεσαίοι αγρότες μπορούν να γίνουν μεταποιητές ή ξενοδόχοι και να έχουν βιώσιμο εισόδημα, με τις συνθήκες που διαμορφώνει η ΕΕ; Αφήστε που για να μπουν σε αυτά τα προγράμματα οι φτωχομεσαίοι αγρότες χρειάζεται να υπάρχει και ιδιωτική συμμετοχή. Δηλαδή, να περισσεύουν χρήματα στην τσέπη. Για τη μικρομεσαία αγροτιά όμως, δεν υπάρχει τέτοια πολυτέλεια, έτσι όπως την έχει καταντήσει η ακολουθούμενη αντιαγροτική πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και η λύση δε βρίσκεται σε τέτοια ψευτοπρογράμματα. Οι συνθήκες που διαμορφώνει η ΕΕ οδηγούν τη μικρομεσαία αγροτιά στη φτώχεια, στο ξεκλήρισμα, στην κολιγοποίηση και την ανεργία.

Η όλη κατάσταση, όπως διαμορφώνεται, δεν είναι μόνο σε βάρος της μικρομεσαίας αγροτιάς, είναι σε βάρος συνολικά του λαού, αφού ενισχύει τη διατροφική εξάρτηση από τα μονοπώλια, ενώ, ταυτόχρονα, ενισχύει τους μεγαλοεπιχειρηματίες να αρπάζουν κι άλλα χρήματα και να κερδοσκοπούν ασύστολα. Από την άλλη, η αγροτική παραγωγή στη χώρα συρρικνώνεται, με τρανταχτά παραδείγματα τον καπνό, τα τεύτλα, το βαμβάκι, τα σιτηρά, τη σταφίδα, το λάδι, ενώ το έλλειμμα στο Αγροτικό Εμπορικό Ισοζύγιο όλο και αυξάνεται και από πλεονασματικό, που ήταν πριν την ένταξη στην τότε ΕΟΚ, ξεπέρασε πλέον τα 3 δισ. ευρώ.

Γίνεται, λοιπόν, για άλλη μια φορά φανερό πού το πάνε ΕΕ και οι εκάστοτε κυβερνώντες και πως μπροστά στην ακολουθούμενη αντιαγροτική πολιτική φτώχειας και ξεκληρίσματος δεν υπάρχει άλλος δρόμος πέρα από αυτόν της αντίστασης και της πάλης της αγροτιάς και όλων των λαϊκών στρωμάτων που θίγονται από αυτήν την πολιτική. Η αγροτιά καλείται να βγάλει συμπεράσματα, να οργανώσει την πάλη της με την ΠΑΣΥ, να γυρίσει την πλάτη της στον ευρωμονόδρομο, να συνταχτεί με τους εργάτες, τους αυτοαπασχολούμενους, σε ένα ενιαίο μέτωπο και με την πολιτική του ΚΚΕ. Καλείται να δώσει προοπτική στην πάλη της για την ανατροπή αυτής της πολιτικής και για τη δημιουργία των προϋποθέσεων, σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο, για την εφαρμογή μιας άλλης φιλοαγροτικής - φιλολαϊκής. Μιας πολιτικής, όπου βασικοί φορείς ανάπτυξης της αγροτικής οικονομίας θα είναι οι κοινωνικοποιημένες καθετοποιημένες μεγάλες αγροτικές επιχειρήσεις και οι παραγωγικοί συνεταιρισμοί των μικρομεσαίων αγροτών. Μέσω αυτών, με κεντρικά σχεδιασμένη σύνδεση της αγροτικής παραγωγής με τη μεταποιητική βιομηχανία, το σεβασμό της δημόσιας υγείας και του περιβάλλοντος, μπορεί να αυξηθεί η παραγωγικότητα της αγροτικής οικονομίας, να αξιοποιηθούν οι παραγωγικές δυνατότητες της χώρας για κάλυψη των σύγχρονων διατροφικών αναγκών του λαού μας με φτηνά και υγιεινά τρόφιμα.