(Ο θρίαμβος των λαών)
ΤΟ πρώτο μάθημα γεωγραφίας έφτασε, πριν μπούμε ακόμη στο Δημοτικό. Ηταν οι ατέλειωτες θαλασσινές ιστορίες, που σχεδόν κάθε βράδυ (το χειμώνα) έλεγαν οι καπεταναίοι, πίνοντας το μαύρο κρασάκι τους. Εξιστορούσαν της θάλασσας τον παραδαρμό: ναυάγια, θαλασσοπνιγμούς με τις σκούνες, κι όλα αυτά στη Μαύρη Θάλασσα.
ΕΚΕΙ ακούσαμε και τα πρώτα τους ονόματα που ύστερα από πολλά χρόνια (το 1941) θα τα ξανάφερνε στο προσκήνιο ο Β` Παγκόσμιος Πόλεμος, με τη χιτλερική επίθεση ενάντια στη Σοβιετική Ενωση. Το ραδιόφωνο, «βιασμένο» «αβίαστο», μας έδινε καθημερινά ειδήσεις από το ανατολικό μέτωπο, με αναφορά σε πόλεις, τοποθεσίες, ποταμούς, που μ' όσα είχαμε μάθει στο σχολείο και τις συναρπαστικές ιστορίες τότε τα πρωτακούγαμε.
ΠΟΛΥ αλλιώτικη του πολέμου η ορολογία με τα γεωγραφικά σημεία, που γινόταν αναφορά στα πολεμικά ανακοινωθέντα, και που οι συνηθισμένοι χάρτες, τις περισσότερες φορές, δεν τα σημείωναν.
ΔΕΝ αργήσαμε, όμως, να βρούμε λύση και να βάλουμε την παρακολούθηση του δελτίου σε κάποια τάξη. Ψάχνοντας στα παλαιοπωλεία, πετύχαμε έναν παλιό χάρτη, στρατιωτικό, γερμανικό, που είχε όλα αυτά, που χρειαζόμαστε. Και πάνω σ' αυτόν άρχισε εντατικά η «εκπαίδευση» με τη συστηματική παρακολούθηση κάθε ανακοίνωσης.
ΗΤΑΝ η Χίλντα, μια φοιτήτρια της Χημείας, Εβραιοπούλα, που δούλευε μαζί μας στην ΕΠΟΝ στον τομέα της Διαφώτισης και είχε αναλάβει την παρακολούθηση των εκπομπών της Μόσχας στα γαλλικά.Είχαμε έτσι, με τη δουλιά της Χίλντας, ένα τακτικό δελτίο με όλα τα νέα.
ΠΛΟΥΣΙΟ το δελτίο, όταν άρχισε και συνεχίστηκε για μήνες η μάχη του Στάλινγκραντ. Και τι δεν έφερνε εκείνο το ψιλό, σαν τσιγαρόχαρτο, χαρτάκι! Τώρα βρισκόμαστε σ' ένα αλλιώτικο μάθημα γεωγραφίας. Τώρα καθημερινά, μαθαίναμε τόπους μικρούς κι άγνωστους, που γύρω τους γίνονταν τιτανομαχίες και προέβαιναν στον ορίζοντα σαν τ' αστέρια της μεγάλης ελπίδας.
ΥΣΤΕΡΑ από τη μάχη της Μόσχας και καθώς μπαίναμε στην τιτανομαχία του Στάλινγκραντ, η αγωνία κορυφώθηκε κι η ανθρωπότητα, με κομμένη ανάσα, παρακολουθούσε τη μεγάλη μάχη.
ΣΤΙΣ γειτονιές της Αθήνας, εκείνο τον καιρό, στα συναπαντήματα τα πρωινά, μπήκε δεύτερο το γνώριμο «καλημέρα» κι αυτό που σε ρωτούσαν με αγωνία και καρτερούσαν τη δική σου απάντηση ήταν: Βαστάνε; Κι απάντηση καταφατική ήταν: Ναι, βαστάνε και πολεμάνε. Πολλές φορές, το ειδησεογραφικό υλικό που μας έφτανε με το δελτίο εφοδίαζε, εκτός από τις εφημερίδες μας, και τα χωνιά, που οι εκπομπές τους σκόρπιζαν ελπίδα και αισιοδοξία.
ΣΕ ΛΙΓΕΣ μέρες φτάνουμε στην κορυφαία ώρα της τιτανομαχίας με τα χιτλερικά θεριά. Τα πάλεψε και τα νίκησε ο Κόκκινος Στρατός. Θριαμβική η μέρα της 9ης του Μάη 1945, που σε λίγο φτάνει.
ΛΟΓΑΡΙΑΖΑΝ πως η συντριβή της Σοβιετικής Ενωσης ήταν υπόθεση λίγων ημερών. Την αποκάλεσαν «γίγαντα με πήλινα πόδια», στην πράξη, όμως, αποδείχτηκαν ατσάλινα. Οι 150 εθνότητες, που πρόβλεπαν πως στο πρώτο χτύπημα θα ξεσηκώνονταν συσπειρώθηκαν γύρω από το μπολσεβίκικο κόμμα, την ηγεσία του και τον Στάλιν και πολέμησαν ηρωικά για τη συντριβή του φασισμού.
ΞΕΧΝΙΟΥΝΤΑΙ, μήπως, τα λόγια της ηρωικής 18χρονης Ζώγιας, η οποία, στα χέρια των χιτλερικών δημίων, ενώ ήταν έτοιμοι να την κρεμάσουν, εκείνη άτρομη, στην πλατεία του χωριού της, φώναζε στους συγχωριανούς της: «Ε, σύντροφοι, γιατί κοιτάτε θλιμμένοι;.. Αγωνιστείτε! Θάρρος! Χτυπήστε τους Γερμανούς! Κάψτε τους! Δηλητηριάστε τους! Δε φοβάμαι να πεθάνω, σύντροφοι. Είναι ευτυχία να πεθαίνει κανείς για το λαό του».
Η ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ της ελπίδας. Αυτή, που μας δίδαξαν τα ερτζιανά στις φοβερές εκείνες νύχτες της Κατοχής, και τι δεν έφερνε για τα παράνομα έντυπά μας! Και πώς να μη θυμηθείς τους στίχους του αντιφασίστα Αμερικανού ποιητή Μακ Λάις, που οι νεκροί νέοι στρατιώτες μάς μηνούν και πρέπει ν' ακούσουμε το κάλεσμά τους:
Σας μπιστευόμαστε το θάνατό μας
Δώστε σ' αυτόν τη σημασία, που του πρέπει
Κάντε η θανή μας
το τέρμα του πολέμου να σημάνει
και να γεννήσει ειρήνη αληθινή
Η ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ Νίκη θα είναι πάντα ολόλαμπρο ορόσημο μέσα στην παγκόσμια ιστορία. Οι άθλιοι κάθε λογής παραχαράκτες δε θα ξαναγράφουν ανάποδα την εποποιία των λαών, τις τεράστιες θυσίες του σοβιετικού λαού. Τα 27.000.000 ζωές που έπεσαν για να συντρίψουν τη φοβερή χιτλερική στρατιωτική μηχανή, το φασιστικό τέρας.
ΤΑΞΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ - ΛΑΪΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ, ΓΙΑ ΤΗ ΛΑΪΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑ
ΤΙΜΗ ΣΤΑ 60ΧΡΟΝΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗΣ ΝΙΚΗΣ - ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΑΛΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ
Η ΚΕ του ΚΚΕ απευθύνει ταξικό χαιρετισμό σε όλες τις εργάτριες και τους εργάτες, Ελληνες και αλλοδαπούς.
Οι φετινές Πρωτομαγιάτικες εκδηλώσεις πρέπει και μπορούν να σημάνουν την αρχή ενός γενικευμένου ταξικού ξεσηκωμού κατά του νέου κύματος των αντεργατικών μέτρων που έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση της ΝΔ, με οδηγό τις αποφάσεις της ΕΕ και τη συναίνεση του ΠΑΣΟΚ.
Εργάτρια, εργάτη
Βιώνεις τις συνέπειες ενός ταξικού «πολέμου», που γίνεται πιο άγριος και αδυσώπητος. Η ΕΕ και τα κόμματα της πλουτοκρατίας έχουν διαμορφώσει ενιαία κοινή στρατηγική. Οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, με στόχο την «υψηλή ανταγωνιστικότητα», υπηρετούν την αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου, την ένταση της εκμετάλλευσης. Αποτελούν το όχημα για την παραπέρα κλιμάκωση της επίθεσης στα εργασιακά - ασφαλιστικά - κοινωνικά δικαιώματα και στο εισόδημά σου. Πλήττουν όλα τα λαϊκά στρώματα.
ΟΧΙ στα πλαστά διλήμματα, στους μηχανισμούς εξαγοράς και χειραγώγησης του λαού και της νεολαίας.
Η πάλη της εργατικής τάξης, για να έχει αποτέλεσμα, πρέπει να πάρει χαρακτηριστικά ταξικής και πολιτικής αντεπίθεσης κατά της πολιτικής και των στηριγμάτων του κεφαλαίου:
Εργάτρια, εργάτη
Καμιά θυσία για τα κέρδη του κεφαλαίου. Εσύ παράγεις τον πλούτο. Δεν έχεις ευθύνη για τις «τρύπες» του ασφαλιστικού συστήματος. Εσύ πλήρωνες και πληρώνεις όλο και περισσότερα συνεχώς. Διεκδίκησε τα δικαιώματά σου:
Δημόσια, καθολική, υποχρεωτική Κοινωνική Ασφάλιση.
Ικανοποιητικό εισόδημα και συντάξεις
Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Παιδεία. Λαϊκό αθλητισμό με βάση το σχολείο, τη γειτονιά. Στήριξη και ενθάρρυνση της προοδευτικής καλλιτεχνικής δημιουργίας, που υπηρετεί το λαό και αναπτύσσει το μορφωτικό και πολιτιστικό επίπεδο.
Καμιά συμμετοχή της χώρας στα επιθετικά σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και ΕΕ, που επιδιώκουν νέα αλλαγή συνόρων στα Βαλκάνια και νέες επεμβάσεις κατά των λαών της Μέσης Ανατολής.
ΟΧΙ στη διαστρέβλωση της Ιστορίας. Τιμή στα 60χρονα της Αντιφασιστικής Νίκης. Στους λαούς που αντιστάθηκαν, ενώ οι ηγεσίες των αστικών κομμάτων πρόδιδαν ή κρύβονταν πίσω από τους αγώνες των λαών. Στη μεγάλη Σοβιετική Ενωση, το πρώτο προλεταριακό κράτος, που σήκωσε το κύριο βάρος και είχε τη μεγαλύτερη συνεισφορά. Στο ΚΚΕ, τον εμπνευστή, οργανωτή και κύριο αιμοδότη της πάλης του ελληνικού λαού με το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ, την ΕΠΟΝ, την ΟΠΛΑ, το ΕΛΑΝ, την ΟΕΝΟ.
Εργάτριες, εργάτες
Συσπειρωθείτε στη γραμμή της λαϊκής συμμαχίας, του Λαϊκού Μετώπου που πρέπει να κτιστεί κατά της πλουτοκρατίας και των ιμπεριαλιστικών οργανισμών, για βαθιές και ριζικές αλλαγές στην εξουσία και την οικονομία. Μόνο στη λαϊκή εξουσία και τη λαϊκή οικονομία, που τα βασικά και συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής θα γίνουν λαϊκή περιουσία, η ανάπτυξη θα είναι προς όφελος των δικών σας αναγκών.
Αυτός είναι ο δρόμος της εργατικής τάξης, του λαού, για να απαλλαγεί από τα δεινά της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας. Ο σοσιαλισμός είναι επίκαιρος και αναγκαίος.
Οι λαοί και σήμερα με την πάλη και την αλληλεγγύη τους μπορούν να νικήσουν τον ιμπεριαλισμό.
Ζήτω η εργατική Πρωτομαγιά, μέρα πάλης και αλληλεγγύης της παγκόσμιας εργατικής τάξης!
Η ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ
Οι προσυγκεντρώσεις για την κεντρική απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα έχουν οριστεί για τις 9 το πρωί στα παρακάτω σημεία:
Η κεντρική απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στην Αθήνα θα πραγματοποιηθεί στις 10 π.μ., στην πλατεία Συντάγματος, απ' όπου θα ξεκινήσει η πορεία προς την αμερικανική πρεσβεία. Την ίδια ώρα, συγκεντρώνονται στο Αγαλμα Βενιζέλου οι απεργοί της Θεσσαλονίκης, ενώ στον Πειραιά η απεργιακή συγκέντρωση ορίστηκε για τις 10 το πρωί στην πλατεία Κοραή. Οι υπόλοιπες συγκεντρώσεις:
Λάρισα, 10 π.μ., κεντρική πλατεία.
Πάτρα, 10 π.μ., πλατεία Γεωργίου.
Ελευσίνα, 10 π.μ., κεντρική πλατεία.
Μέγαρα, 10 π.μ., πλατεία Ηρώων.
Λαύριο, 11 π.μ., πλατεία Μεταλλωρύχων.
Βόλος, 10 π.μ., πλατεία Δημαρχείου.
Καρδίτσα, 10.30 π.μ., πλατεία Πλαστήρα (Παυσίλυπο).
Τρίκαλα, 10 π.μ., κεντρική πλατεία.
Ηράκλειο, 10 π.μ., πλατεία Λιονταριών.
Χανιά, 10 π.μ., πλατεία Δημοτικής Αγοράς
Ρέθυμνο, 10 π.μ., Δημαρχείο.
Ιεράπετρα, 11 π.μ., πλατεία Παπαγεωργίου.
Αλεξανδρούπολη, 9 π.μ., Δημαρχείο.
Κομοτηνή, 9 π.μ., κεντρική πλατεία.
Ξάνθη, 10 π.μ., κεντρική πλατεία.
Καβάλα, 10 π.μ., κεντρική πλατεία.
Δράμα, 10 π.μ., πλατεία Δράμας.
Σέρρες, 10 π.μ., πλατεία Ελευθερίας.
Βέροια, 9.30 π.μ., πλατεία Εληάς.
Νάουσα, 9.30 π.μ., πλατεία Καρατάσου.
Κατερίνη, 10 π.μ., πλατεία Ελευθερίας.
Κιλκίς, 10.30 π.μ., πλατεία Ειρήνης.
Γιαννιτσά, 10 π.μ., πλατεία ΕΠΟΝ.
Χαλκιδική, 11 π.μ., Πλατεία Νέων Μουδανιών.
Κοζάνη, 10 π.μ., κεντρικός πεζόδρομος.
Πτολεμαΐδα, 10 π.μ., κεντρική πλατεία.
Καστοριά, 10.30 π.μ., απέναντι από τη Νομαρχία.
Γρεβενά, 11 π.μ., κεντρική πλατεία.
Φλώρινα, 10.30 π.μ., πεζόδρομος.
Ζάκυνθος, 10 π.μ., Εργατικό Κέντρο.
Κόρινθος, 10 π.μ., Περιβολάκια.
Τρίπολη, 10 π.μ., πλατεία Βαλτετσίου.
Ναύπλιο, 11 π.μ., πλατεία Δημαρχείου.
Κεφαλονιά, 10 π.μ., μπροστά από τη Νομαρχία.
Καλαμάτα, 11 π.μ., κεντρική πλατεία.
Πύργος, 10 π.μ., κεντρική πλατεία.
Σπάρτη, 10 π.μ., κεντρική πλατεία.
Χαλκίδα, 11 π.μ. στην παραλία στο Μνημείο της Αντίστασης.
Αλιβέρι, 9.30 π.μ., Εργατικό Κέντρο.
Ιστιαία, 11 π.μ., κεντρική πλατεία.
Αμφισσα, 10.30 π.μ., πλατεία Λαού.
Λαμία, 10 π.μ., πλατεία Πάρκου.
Λιβαδειά, 10.30 π.μ., πλατεία Εθνικής Αντίστασης.
Λευκάδα, 9.30 π.μ., Αγιος Μηνάς.
Αγρίνιο, 10 π.μ., Εργατικό Κέντρο.
Κέρκυρα, 10 π.μ., πλατεία Σαρόκο.
Πρέβεζα, 9.30 π.μ., Φόρο.
Γιάννενα, 10 π.μ., Δημαρχείο.
Αρτα, 10 π.μ., Εργατικό Κέντρο.
Θεσπρωτία, 10 π.μ., πεζόδρομος.
Λήμνος, 10 π.μ., στο λιμάνι της Μύρινας.
Ικαρία, 12 το μεσημέρι, Αγιος Κήρυκας.
Λέσβος, 10 π.μ., πλατεία Σαπφούς.
Χίος, 10 π.μ., πλατεία Βουνακίου.
Η προάσπιση της ζωής, της υγείας και της ασφάλειας των εργαζόμενων στους χώρους δουλιάς σημαίνει την αποκλειστική υποχρέωση εργοδότη και κράτους να λαμβάνει και να τηρεί όλα τα απαραίτητα θεσμικά - οργανωτικά και πρακτικά μέτρα. Περνάει, λοιπόν, μέσα από τη συνολική αναδιοργάνωση της εργασίας κάτω από το πρίσμα της εκμηδένισης του επαγγελματικού κινδύνου.
Σήμερα, κάθε εργοδότης - και το κράτος - ενδιαφέρεται για το πώς θα αποσπάσει το ανώτατο όριο εργασίας από τον εργαζόμενο, μέσα στην εργάσιμη ημέρα. Ο εργαζόμενος αντιμετωπίζεται ως αναλώσιμο εξάρτημα - εργαλείο στην παραγωγική διαδικασία, η ζωή του μπαίνει σε αντιπαράθεση με το οικονομικό κόστος των μέτρων. Η προστασία της ανθρώπινης ζωής και υγείας είναι αντικίνητρο απ' τη σκοπιά της «ανταγωνιστικότητας».
Συνεπώς, ο κύκλος των θυμάτων της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης θα συνεχίζεται όσο θα υπάρχουν οι αιτίες που τον τροφοδοτούν και άρα μας είναι ξεκάθαρο πως η ουσιαστική βελτίωση του εργασιακού περιβάλλοντος και των συνθηκών δουλιάς είναι άρρηκτα δεμένη με τη ριζική αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων στο κοινωνικοπολιτικό επίπεδο και την άμεση αμφισβήτηση των ευρωενωσιακών μονόδρομων. Είναι συνυφασμένη με την πάλη ενάντια στις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις - ενάντια στην εντατικοποίηση της εκμετάλλευσης.
Ως ΠΑΜΕ καλούμε κάθε εργαζόμενο ν' απορρίψει λογικές που καλλιεργούν αυταπάτες κι επιχειρούν να ταυτίσουν το εργοδοτικό με το εργατικό συμφέρον (!) στην προώθηση της εργασιακής υγείας κι ασφάλειας. Προϋπόθεση της προσπάθειας για στροφή στη δράση του εργατικού κινήματος είναι η απομόνωση των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών που καλλιεργούν τέτοιες αυταπάτες κι έχουν το δικό τους μερίδιο ευθύνης στην καθημερινή εξουθένωση της εργατικής τάξης.
Σε αυτά τα πλαίσια, στην εκδήλωση που οργανώνει το ΠΑΜΕ για την Υγιεινή και Ασφάλεια στην εργασία, την Τρίτη 10 Μάη, θα επιχειρήσουμε:
- Να ανοίξουμε τη συζήτηση ώστε κατ' αρχήν να ευαισθητοποιήσουμε και να εξοπλίσουμε συνδικαλιστές από διάφορους κλάδους για την οξύτητα των προβλημάτων Υγιεινής κι Ασφάλειας στους χώρους δουλιάς, που φτάνουν σε αποδεκατισμό της εργατικής τάξης με τις επαγγελματικές ασθένειες και τα εργατικά ατυχήματα (πολλές φορές θανατηφόρα).
- Να αναδείξουμε Γραμματεία Υγιεινής και Ασφάλειας του ΠΑΜΕ στην οποία θα συμμετέχουν συνδικαλιστές που θα επιδιώξουμε να προέρχονται από κλάδους - χώρους δουλιάς όπου τα ζητήματα αυτά εμφανίζονται με ιδιαίτερη οξύτητα.
Η γραμματεία αυτή δε θα περιοριστεί στην ταξική προσέγγιση αυτών των ζητημάτων, αλλά αξιοποιώντας διάφορες μορφές (ενημερώσεις σε χώρους δουλιάς, έκδοση σχετικών φυλλαδίων, διοργάνωση ημερίδων, δυναμικές μορφές κινητοποίησης) θα παρεμβαίνει τακτικά σε διάφορους χώρους και κλάδους, αναδεικνύοντας τη σοβαρότητα των ζητημάτων αυτών, πιέζοντας για άμεση λήψη των σχετικών μέτρων.
Παράλληλα, θα επικεντρώσει σε δράσεις που θ' αναδεικνύουν την ανάγκη συσπείρωσης των εργαζόμενων στις γραμμές του ΠΑΜΕ προκειμένου να διεκδικήσουν - και να κατακτήσουν - μέτρα και συνθήκες δουλιάς που να αφήνουν και παρακαταθήκη στο εργατικό κίνημα, καθώς εκτός των άλλων θα διαπαιδαγωγούνται και σε συλλογικές διαδικασίες με ταξική πάντα κατεύθυνση.
Η Τετάρτη είναι μέρα απεργίας. Είναι μέρα γιορτής για όλη την εργατική τάξη, που τιμά τους αγώνες και τους νεκρούς της με την καθολική της συμμετοχή στην απεργία και τις πρωτομαγιάτικες απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ. Πάνω απ' όλα, είναι μέρα διεκδίκησης. Με προμετωπίδα το πλαίσιο του Πανεργατικού Μετώπου και αιτήματα, που ανταποκρίνονται στις πραγματικές και σύγχρονες ανάγκες κάθε εργατοοικογένειας. Στις 11 Μάη, η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα στέλνουν μήνυμα στην κυβέρνηση και τα κόμματα του κεφαλαίου ότι «δεν πάει άλλο!». Συγκρούονται ολομέτωπα με την πολιτική του κεφαλαίου, που ξεριζώνει δικαιώματα και κατακτήσεις. Από τις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ γυρνάνε την πλάτη στις επετειακές φιέστες των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών, που παζαρεύουν στα τραπέζια του κοινωνικού εταιρισμού πόσο ακόμα θα πέσει η τιμή της εργατικής δύναμης, στο όνομα της ανταγωνιστικότητας.
Τις μέρες που απομένουν, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, χιλιάδες συνδικαλιστές και εργαζόμενοι δίνουν, ακόμα πιο αποφασιστικά, τη μάχη της απεργίας και των απεργιακών συγκεντρώσεων. Για να μη λείψει κανείς από το πρωτομαγιάτικο προσκλητήριο του αγώνα. Για να αποτελέσει η 11η του Μάη το εφαλτήριο για νέους, πιο μαζικούς, πιο μαχητικούς ταξικούς αγώνες. Σήμερα, αύριο και την Τρίτη, οι εξορμήσεις και οι περιοδείες στους χώρους δουλιάς κορυφώνονται. Από το ξημέρωμα της Τετάρτης, αρχίζει η μάχη της περιφρούρησης. Και νωρίς το πρωί, οι πλατείες και οι δρόμοι σε 57 πόλεις όλης της χώρας γίνονται το κέντρο του πρωτομαγιάτικου ταξικού γιορτασμού. Ολοι στην απεργία, κανείς στη δουλιά!
Ολοι στους Στύλους του Ολυμπίου Διός, στις 11 το πρωί, να υποδεχτούμε τους εργάτες και τις εργάτριες που θα πάρουν μέρος στον Αγώνα που θα ξεκινήσει από το Σκοπευτήριο της Καισαριανής
Από εξόρμηση του ΠΑΜΕ για την Πρωτομαγιά |
Οι εργαζόμενοι και οι αθλητές που θα πάρουν μέρος θα βρίσκονται στις 10 το πρωί στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής, τον τόπο θυσίας των 200 αγωνιστών που εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς την Πρωτομαγιά του 1944. Ο Αγώνας Δρόμου θα ξεκινήσει με την κατάθεση στεφανιών στο μνημείο του Σκοπευτηρίου από τη Γραμματεία Νέων του ΠΑΜΕ.
Η εκκίνηση θα δοθεί στις 11 το πρωί από τη συμβολή των οδών Ηρώων Σκοπευτηρίου και Εφέσου. Η διαδρομή (μήκους περίπου 4 χιλιομέτρων) που θα ακολουθήσουν οι δρομείς είναι: Υμηττού - Ευτυχίδου - Ερατοσθένους - Βασιλέως Κωνσταντίνου - Βασιλίσσης Ολγας. Το σημείο του τερματισμού θα βρίσκεται στους Στύλους του Ολυμπίου Διός, στο χώρο όπου γιορτάστηκε η πρώτη Εργατική Πρωτομαγιά στην Ελλάδα. Μετά τον τερματισμό των δρομέων θα ακολουθήσει εκδήλωση και θα απονεμηθούν έπαθλα στους τρεις πρώτους όλους των κατηγοριών. Το ΠΑΜΕ απευθύνει κάλεσμα σε όλους τους εργαζόμενους της Αθήνας να υποδεχτούν τους δρομείς στους Στύλους του Ολυμπίου Διός λίγο μετά τις 11 το πρωί.
Το πρόγραμμα των εκδηλώσεων του ΠΑΜΕ για την Πρωτομαγιά συνεχίζεται με τις ακόλουθες κεντρικές εκδηλώσεις:
Αύριο και την Τρίτη συνεχίζονται και ολοκληρώνονται οι περιοδείες στελεχών του ΚΚΕ στους χώρους δουλιάς για τον ταξικό γιορτασμό της Πρωτομαγιάς. Το πρόγραμμα των εξορμήσεων στην Αθήνα είναι το εξής:
Αύριο Δευτέρα, 9/5
- Στα ΕΛΤΑ Περιστερίου, στις 7 π.μ.
- Στην ΕΠΑ Αττικής, στις 10 π.μ. με τον Γ. Πέρρο, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.
- Στην ΕΥΔΑΠ Περισσού, στις 7 π.μ., με τον Γ. Φασουλά.
- Στην ΕΥΔΑΠ Κερατσινίου, στις 7 π.μ., με τον Β. Μεσάδο.
- Στη ΔΕΗ Καλλιθέας, στις 7 π.μ., με τον Π. Πάλμο.
- Στους εργάτες του Δήμου Καλλιθέας, στις 6.30 π.μ., με τον Μ. Κρομύδα.
- Στους εργάτες του Δήμου Ταύρου, στις 6.30 π.μ., με τον Φ. Λάφη.
- Στο εργοστάσιο του ΟΣΕ, στις 9 π.μ., με τον Π. Σοφό.
- Στο εργοτάξιο των ΕΛΤΑ στο Κρυονέρι, στις 7 π.μ.
Την Τρίτη, 10/5
- Στα ΕΛΤΑ στο Ιλιον.
- Στα ΕΛΠΕ, στις βιομηχανικές εγκαταστάσεις της Ελευσίνας, στις 9 π.μ., με τον Γ. Πέρρο, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.
- Στην Τεχνική Υπηρεσία και τα γραφεία της ΕΥΔΑΠ Περισσού, στις 7.30 π.μ., με τους Γ. Πατεράκη και Γ. Φασουλά.
- Στους εργάτες του Δήμου Καλλιθέας, στις 6.30 π.μ., με τον Φ. Λάφη.
- Στο εργοστάσιο μετασχηματιστών «AREVA» στο Κρυονέρι, στις 2 μ.μ.
- Στην ΥΠΑ, στο Λογιστήριο (ΛΕΚ) και στη σχολή της ΥΠΑ (ΣΠΟΑ), στις 9 π.μ., με τον Τ. Γόντικα.
- Στην ΕΥΔΑΠ της Αθηνάς, στις 8.30 π.μ., με τους Δ. Κότα και Δ. Γεωργίου.
- Στα γραφεία και τα μαγειρεία του Βρεφοκομείου στα Σεπόλια, στις 11.30 π.μ., με τον Γ. Νάνο.
Η διευθέτηση του χρόνου εργασίας, που προωθεί η κυβέρνηση σε πλήρη σύμπνοια με τις αποφάσεις της ΕΕ, επιβάλλει τον πανεργατικό ξεσηκωμό και τη μαζική παρουσία στις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ
Ο «κοινωνικός διάλογος» για το Εργασιακό βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη στο πλαίσιο της Εθνικής Επιτροπής για την Απασχόληση και θέτει επιτακτικά το ζήτημα της ετήσιας διευθέτησης του χρόνου εργασίας και την αναμόρφωση του ισχύοντος νομικού πλαισίου για το κόστος των υπερωριών. Αποτελεί συνέχεια των αντεργατικών μεθοδεύσεων και νόμων των προηγούμενων κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Οι ρυθμίσεις στο Εργασιακό προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου προωθούνται παράλληλα με τη νέα αντιασφαλιστική επίθεση που εξαπολύει η κυβέρνηση, με την παρότρυνση και την ανοιχτή στήριξη της αντιπολίτευσης και του προέδρου της ΓΣΕΕ Χ. Πολυζωγόπουλου.
Παρά τις δημαγωγικές, δήθεν αντιπολιτευτικές, κορόνες, τόσο το ΠΑΣΟΚ, όσο και η συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΓΣΕΕ συμφωνούν με τον πυρήνα των εργοδοτικών απαιτήσεων για παραπέρα μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, μέσα από την παράταση της υπερεργασίας. Ο ΣΥΝ, έχοντας ψηφίσει τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, το θεμέλιο λίθο του σημερινού καπιταλιστικού οικοδομήματος της ΕΕ, χύνει κροκοδείλια δάκρυα για τις προωθούμενες αντεργατικές ρυθμίσεις, τις νομοτελειακές δηλαδή συνέπειες της πολιτικής που νομιμοποίησε με την ψήφο του στο Κοινοβούλιο το 1992. Η συμβολή του στο στέριωμα του «κοινωνικού εταιρισμού» ήταν μεγάλη. Ενώ και σήμερα δεν αμφισβητεί την ουσία του διαλόγου με τους νεκροθάφτες των εργατικών δικαιωμάτων, αλλά τη μορφή που πρέπει να έχει αυτός ο διάλογος.
Οι αλλαγές που προωθούνται θα επιφέρουν ένα ακόμα ισχυρό πλήγμα στο κατακτημένο με αίμα και σκληρούς ταξικούς αγώνες οχτάωρο. Το τρίπτυχο «8 ώρες δουλιά, 8 ώρες ελεύθερος χρόνος, 8 ώρες ανάπαυση» αποτελεί βαρίδι για το ευρωενωσιακό κεφάλαιο, που νομοτελειακά επιδιώκει να αυξήσει την κερδοφορία του και να βελτιώσει τη θέση του στον παγκόσμιο ανταγωνισμό. Περισσότερη απλήρωτη δουλιά, όποτε και όπως επιβάλλουν οι ανάγκες της καπιταλιστικής παραγωγής, σημαίνει μεγαλύτερα κέρδη για τους εργοδότες και βάθεμα της εκμετάλλευσης για τους εργαζόμενους.
Η ετήσια διευθέτηση του χρόνου εργασίας πηγαίνει χέρι χέρι με τη μείωση του κόστους των υπερωριών. Ερχεται σαν συνέχεια των αντεργατικών νομοθετικών ρυθμίσεων που ήδη από το 1993 υποσκάπτουν την εργατική κατάκτηση του οκτάωρου. Ο χρόνος εργασίας αποτελούσε πάντα σημείο σύγκρουσης ανάμεσα στην εργατική τάξη και το κεφάλαιο. Στα πλαίσια των προωθούμενων καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, οι κεφαλαιοκράτες και οι κυβερνήσεις τους οργανώνουν με όλο και πιο ασύδοτους όρους το χρόνο εργασίας των εργαζομένων.
Ενώ το ελληνικό Εργατικό Δίκαιο όριζε ρητά ότι χρόνος εργασίας είναι «κάθε περίοδος κατά τη διάρκεια της οποίας ο εργαζόμενος βρίσκεται στην εργασία στη διάθεση του εργοδότη», το 1993 η ευρωπαϊκή οδηγία 93/104/ΕΚ επέβαλε την προσθήκη «και ασκεί (ο εργαζόμενος) τη δραστηριότητα ή τα καθήκοντά του». Ανοιξε έτσι ο δρόμος για την καταστρατήγηση του οχτάωρου, αφού σταδιακά δινόταν το δικαίωμα στον εργοδότη κατά βούληση να κρίνει αν στο τέλος της ημέρας ο εργαζόμενος δούλεψε ολόκληρο το οκτάωρό του και να το παρατείνει αν εκτιμούσε το αντίθετο.
Δέκα χρόνια μετά, η ευρωπαϊκή οδηγία 2003/88/ΕΚ ήρθε να επεκτείνει την εργοδοτική ασυδοσία στο ζήτημα της οργάνωσης του χρόνου εργασίας. Στο Αρθρο 3 προβλέπεται ότι «τα κράτη -μέλη θεσπίζουν τα αναγκαία μέτρα, ώστε κάθε εργαζόμενος να διαθέτει, ανά εικοσιτετράωρο, περίοδο ανάπαυσης ελάχιστης διάρκειας ένδεκα (11) συναπτών ωρών».
Η παραπάνω ρήτρα οδηγεί και στον σταδιακό ενταφιασμό του οκτάωρου. Η κατάκτηση του «8 ώρες δουλιά, 8 ώρες ελεύθερος χρόνος, 8 ώρες ανάπαυση» μετατρέπεται σε «όλη μέρα δουλιά και μόλις 11 ώρες ανάπαυση». Επί της ουσίας, το κεφάλαιο μπορεί πλέον να απασχολεί τον εργαζόμενο μέχρι και 13 ώρες την ημέρα. Στην πενθήμερη εργασία αυτό μεταφράζεται σε 65 ώρες (5Χ13) δουλιά την εβδομάδα και στην εξαήμερη σε 78 ώρες (6Χ13) δουλιάς την εβδομάδα. Με την υπό συζήτηση οδηγία [έγγραφο COM (2004) 0607] και στη βάση της ετήσιας διευθέτησης του χρόνου εργασίας που μεθοδεύεται, για ορισμένες κατηγορίες εργαζομένων η εργάσιμη εβδομάδα θα μπορεί να φτάσει ακόμα και τις 89 ώρες!
Το σχέδιο της νέας οδηγίας [COM (2004) 0607] αναμένεται να εγκριθεί μεθαύριο Τρίτη από την Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Οπως απέδειξε και η συζήτηση στις αρμόδιες επιτροπές της ΕΕ, σοσιαλδημοκράτες, Φιλελεύθεροι και Λαϊκό Κόμμα, παρά τις επιμέρους «διαφωνίες» τους, αναγνωρίζουν την αναγκαιότητα να αλλάξει το ευρωπαϊκό πλαίσιο που ρυθμίζει την οργάνωση του χρόνου εργασίας στα κράτη - μέλη, στην κατεύθυνση να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι τη βρώμικη δουλιά για τη σύνταξη της συμβιβαστικής έκθεσης σχετικά με την οδηγία, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή την ανέθεσε σε ένα σοσιαλδημοκράτη, τον Ισπανό Αλεξάντρο Σέρκας.
Το κύριο χαρακτηριστικό της νέας οδηγίας είναι ότι βαθαίνει ακόμα περισσότερο την εκμετάλλευση των εργαζόμενων μέσα από την παράταση του χρόνου εργασίας. Ανεξάρτητα από τη μορφή που θα πάρουν οι διατυπώσεις στο τελικό κείμενο, η οδηγία προβλέπει:
Δεν είναι τυχαίο ότι στην Ελλάδα οι «κοινωνικοί εταίροι» συζητούν τα ίδια ακριβώς πράγματα. Στην ατζέντα του λεγόμενου διαλόγου για το Εργασιακό, πρώτο θέμα είναι η ετήσια διευθέτηση του χρόνου εργασίας. Οπως και η μείωση του κόστους των υπερωριών, η επέκταση του διευθυντικού δικαιώματος πέραν της 41ης και 42ης ώρας, η αύξηση των τζάμπα υπερωριών που δικαιούται σήμερα (σύμφωνα με νόμο του ΠΑΣΟΚ) η εργοδοσία, στα πλαίσια της διευθέτησης του χρόνου εργασίας.
Η συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, που τώρα καμώνεται πως αντιδρά στα σχέδια της κυβέρνησης, έχει συμφωνήσει με το ΣΕΒ για την επέκταση του διευθυντικού δικαιώματος από τις τελευταίες ακόμα διαπραγματεύσεις για την υπογραφή της διετούς ΓΣΣΕ 2004-2005. Μέσα στα ίδια πλαίσια, ο γγ του υπουργείου Εργασίας Δ. Κοντός, σε πρόσφατη συνέντευξή του στον Τύπο, έκανε ανοιχτά λόγο για παράκαμψη της Συλλογικής Σύμβασης όσον αφορά στη διευθέτηση του χρόνου εργασίας.
Το καμπανάκι του κινδύνου για τους εργαζόμενους έχει χτυπήσει προ πολλού. Οι αντιδραστικές αλλαγές στο Εργασιακό θα πλήξουν πρώτα και κύρια την καθημερινότητα της εργατικής τάξης. Η ανάπαυση, η ψυχαγωγία, η οικογενειακή ζωή, η πολιτική και συνδικαλιστική δράση συρρικνώνονται ακόμα περισσότερο, όσο επεκτείνεται ο ημερήσιος χρόνος εργασίας. Αντιστρόφως ανάλογη πορεία θα ακολουθήσουν τα κέρδη των εργοδοτών. Η επέκταση των ελαστικών μορφών απασχόλησης (τρίωρα - τετράωρα, εποχιακή απασχόληση) και η απλήρωτη εργασία θα προσθέσει νέα έσοδα στο πουγκί τους.
Η πανεργατική αντίδραση στα προωθούμενα μέτρα είναι επιβεβλημένη. Ενα μαζικό, ταξικά προσανατολισμένο εργατικό κίνημα μπορεί να βάλει φραγμό στα σχέδια κυβέρνησης - κεφαλαίου και να αποσπάσει κατακτήσεις. Η 11η Μάη είναι μια καλή ευκαιρία για χιλιάδες εργάτες και εργάτριες να εκφράσουν την αντίδρασή τους στη νέα αντεργατική επέλαση και στο σύνολο της πολιτικής του κεφαλαίου. Να προτάξουν τα αιτήματα των σύγχρονων και πραγματικών αναγκών τους. Να διαμορφώσουν με τα δικά τους μέτρα και σταθμά τα αιτήματα και τις μορφές της πάλης τους, υιοθετώντας το διεκδικητικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ.
Κι ακόμα παραπέρα. Να βάλουν στους αγώνες του σήμερα στέρεες βάσεις για την ολομέτωπη ταξική αντεπίθεση. Να πολιτικοποιήσουν τη δράση τους και να στρέψουν τα βέλη τους ενάντια στο κεφάλαιο και τους πολιτικούς και συνδικαλιστικούς εκφραστές του. Ο απεγκλωβισμός από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, η καταδίκη της πολιτικής του ΣΥΝ, η απομόνωση των εργοδοτικών - κυβερνητικών συνδικαλιστικών παρατάξεων και η συμπόρευση με το ΚΚΕ, αποτελούν προϋποθέσεις για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης από τα δεσμά της εκμετάλλευσης. Αυτό είναι και το πραγματικό νόημα της Πρωτομαγιάς, με αυτή την ταξική ορμή πρέπει την Τετάρτη να μην πέφτει καρφίτσα στις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ.
Η κοινωνική ασφάλιση ήταν και είναι πεδίο σκληρής σύγκρουσης και αντιπαράθεσης τουλάχιστον την τελευταία πενταετία και σαν τέτοιο θα κυριαρχήσει και στο φετινό γιορτασμό της Πρωτομαγιάς που διοργανώνουν οι ταξικές δυνάμεις. Πρόσθετος λόγος γι' αυτό, η επίθεση που ξετυλίγεται μέσα από τον στημένο διάλογο στην Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή (ΟΚΕ), η οποία θα συνεχίσει το έργο της μέσα στην εβδομάδα με νέες συναντήσεις με τους συναρμόδιους υπουργούς.
Οι ταξικές δυνάμεις θα κάνουν καθαρό - όπως το έκαναν και τη Μεγάλη Τρίτη - ότι κανένας «διάλογος» δεν είναι αποδεκτός. Με καμιά απάτη, οι εχθροί την κοινωνικής ασφάλισης δεν πρόκειται να ξεγελάσουν τους εργαζόμενους. Γιατί επί της ουσίας, όλο αυτό το σούρτα - φέρτα κυβερνητικών υπουργών, συνδικαλιστών και εκπροσώπων εργοδοτικών οργανώσεων ένα στόχο έχει: Την αφαίρεση δικαιωμάτων, το χτύπημα και την υπονόμευση της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης.
Οι εργάτες και οι εργάτριες, την Τετάρτη, στις πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις θα απαιτήσουν την κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, θα προβάλουν τα δικά τους αιτήματα, για ένα καθολικό δημόσιο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, με λιγότερα χρόνια εργασίας και αύξηση των συντάξεων και των παροχών.
Αψηφώντας τις «Σειρήνες» των διαλόγων και της υποταγής, θα βροντοφωνάξουν νέτα - σκέτα: Μας χρωστάνε, δε χρωστάμε! Γιατί εμείς είμαστε οι στυλοβάτες και αιμοδότες της κοινωνικής ασφάλισης. Εμείς πληρώνουμε διπλά και τριπλά για τα ταμεία και τις συντάξεις. Με το δικό μας ιδρώτα έχει γίνει η κοινωνική ασφάλιση. Δε θα την παραδώσουμε βορά στην κυβέρνηση και στον ΣΕΒ. Δε θα τη βάλουμε στον «Προκρούστειο διάλογο» που ζητά η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ.
Κατεβαίνοντας την Τετάρτη στην απεργία και στις πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις, οι εργάτες γνωρίζουν ότι για 15 χρόνια τώρα, όλες οι κυβερνήσεις, με τη συνδρομή των πλειοψηφιών σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, έκοβαν και πετσόκοβαν κατακτήσεις. Ηδη, ο μέσος όρος συνταξιοδότησης των Ελλήνων εργαζομένων - όπως προκύπτει και από σχετική έρευνα της «Γιουροστάτ» - αυξήθηκε στα 63,2 χρόνια το 2003, από 59,4 χρόνια που ήταν το 2001. Δηλαδή οι εργαζόμενοι - ως απόρροια των αντιασφαλιστικών νόμων - βγαίνουν αργότερα στη σύνταξη σχεδόν κατά τέσσερα χρόνια. Με τον τρόπο αυτό οι εργαζόμενοι της χώρας μας, όσον αφορά στα χρόνια συνταξιοδότησης, βρίσκονται στη δεύτερη χειρότερη θέση ανάμεσα στους εργαζόμενους της Ευρώπης των «15» και στην τρίτη χειρότερη θέση στην Ευρώπη των «25». Καταρρίπτεται, λοιπόν, άλλος ένας μύθος. Οτι δήθεν οι Ελληνες βγαίνουν νωρίς στη σύνταξη.
Αποδεικνύεται, επίσης, ότι μέσα απ' αυτούς τους νόμους μακραίνει ο εργάσιμος βίος και μικραίνει ο χρόνος απολαβής των συντάξεων. Με μια κουβέντα βαθαίνει ακόμα περισσότερο η εκμετάλλευση των εργαζομένων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Και όμως η λαλίστατη πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, ενώ κοκορεύεται για το αν η κυβέρνηση μεταφέρει ή δε μεταφέρει την αργία της Πρωτομαγιάς, όχι μόνο δε ζητά την κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων, που έχουν οδηγήσει τα πράγματα ως εδώ, αλλά απαιτεί να εφαρμοστούν αυτοί ακριβώς οι νόμοι. Και από την άλλη ζητά να πάνε οι εργάτες να διαλογιστούν με την κυβέρνηση και τους βιομήχανους, για να βρούνε «λύσεις» για το ασφαλιστικό...
Οχι, οι εργάτες δε θα πάνε «να βάλουν το κεφάλι τους στον ντορβά». Και εννοείται δε θα πάνε να κάνουν μπούγιο στις φιέστες που στήνουν οι κυβερνητικοί και εργοδοτικοί συνδικαλιστές. Δε θα πάνε με αυτούς που κάθε μέρα σκάβουν ακόμα πιο βαθιά το λάκκο στην Κοινωνική Ασφάλιση. Οσο και αν ορισμένοι, σαν τα κοράκια, κρώζουν τα περί «ενότητας», τους λέμε απλά: Μπορείτε να πάτε μαζί με όποιον θέλετε. Μπορείτε να τραβήξετε μέσα στο βάλτο της υποταγής. Αλλά οι εργάτες δε θα σας κάνουν τη χάρη να σας ακολουθήσουν.
Οι εργάτες θα δώσουν «παρών» εκεί που πρέπει. Την Τετάρτη όλοι πάμε με το ΠΑΜΕ. Ολοι στην απεργία. Ταξικά, σταθερά, ανυπόταχτα.