Κι όμως η αυτοδιαχείριση είναι εφικτή! Πράξη έκαναν οι Κνίτες την αυτοδιαχείριση με το κάμπινγκ που έστησαν, για άλλη μια χρονιά, στη Χαραμίδα της Λέσβου. Εκατοντάδες νεολαίοι έφτιαξαν το δικό τους χώρο, σ' ένα μαγευτικό τοπίο μέσα στα πεύκα που κατέληγε σε μια εκπληκτική παραλία. Θεατρικά, κινηματογράφος, συναυλίες, συζητήσεις σε καθημερινή βάση χάρισαν μοναδικές στιγμές στους νεολαίους κι όσους είχαν την τύχη να τους επισκεφτούν. Παιδιά που το όραμά τους είναι μια εντελώς άλλη κοινωνία από αυτή που πλασάρουν οι Χυτηροπρωτόπαππες του νεοφιλελευθερισμού, που βασικά της στοιχεία θα είναι η κοινοκτημοσύνη, η δημοκρατία και η συντροφικότητα και όχι ο αυταρχισμός, ο ατομικισμός και ο επί πτωμάτων πλουτισμός. Δείγμα γραφής μιας ανυπότακτης νεολαίας, που αποτελεί τη μεγαλύτερη υπόσχεση για το μέλλον.

Το διαβάσαμε και δεν το πιστεύαμε. Πάνω από 300.000 ιδιοκτησίες σε 66 δήμους, πολλοί από τους οποίους βρίσκονται στην Αττική, είναι στον αέρα, χωρίς να το ξέρουν οι ιδιοκτήτες τους. Αιτία οι διεκδικήσεις εκτάσεων από το υπουργείο Γεωργίας και η πανταχού παρούσα και διοικούσα γραφειοκρατία. Τώρα τρέχουν και δε φτάνουν και προσπαθούν με τροπολογίες να ρυθμίσουν την κατάσταση. Ομως η υπάρχουσα νομοθεσία είναι τόσο πολύπλοκη που θα χρειαστεί χρόνος. Αλλη μια επιτυχία του εκσυγχρονισμού!

Δεν πάει πολύς καιρός που από τις εκδόσεις Καστανιώτη κυκλοφόρησε το βιβλίο με τον παραπάνω τίτλο, που υπογράφει ο γνωστός δημοσιογράφος Αρης Σκιαδόπουλος. Ενα μυθιστόρημα που καταπιάνεται με το θέμα της τρομοκρατίας κι όπως γράφει ο δημοσιογράφος, τα χειρόγραφα είχαν παραδοθεί πριν τη σύλληψη των μελών της «17Ν». Αν και το περιεχόμενο του βιβλίου βασίζεται σε φανταστικά πρόσωπα, ο συγγραφέας χρησιμοποιεί πραγματικά στοιχεία από την πολιτική των ΗΠΑ (ανακοινώσεις αξιωματούχων κτλ.) και την πρακτική των μυστικών υπηρεσιών -εγχώριων και ξένων - φτιάχνοντας μια ιστορία που διαβάζεται μονορούφι. Και μπορεί ο Σκιαδόπουλος να είναι πολύ γνωστός από τις εκπληκτικές του εκπομπές στην τηλεόραση, όμως πιστεύουμε ότι με το συγκεκριμένο βιβλίο έκανε το καλύτερό του ρεπορτάζ...

Γρηγοριάδης Κώστας

Για τους διαθέτοντες ασθενή μνήμη, να υπενθυμίσουμε ότι ένα από τα επιχειρήματα που χρησιμοποιήθηκαν από τους διαφημιστές της κυβερνητικής προπαγάνδας ήταν ότι θα καταβαλλόταν προσπάθεια οι αγώνες να είναι όσο το δυνατόν πιο οικολογικοί. Η επιχειρηματολογία τους αφορούσε στις κατασκευές, στις επιλογές των έργων κτλ. Γρήγορα, όμως, αποδείχτηκε ακριβώς το αντίθετο. Η παραλιακή θυμίζει πλέον ένα απόρθητο φρούριο και απέκλεισε τους πολίτες από κάθε πρόσβαση στη θάλασσα. Κι όλα αυτά, για ένα γήπεδο μπιτς βόλεϊ και κάποιες περιθωριακές εκδηλώσεις. Το Ελληνικό και ο Ιππόδρομος από πάρκα παζαρεύεται να εκχωρηθούν για εμπορικά κέντρα σε ...κολλητούς επιχειρηματίες και πολυεθνικές, παρά τα όσα λέγονταν από τους πράσινους Μαυρογιαλούρους και τα παπαγαλάκια τους στα ΜΜΕ, και γράφονταν, στα προεκλογικά τους κουρελόχαρτα, που βαφτίζουν προγράμματα και κατά καιρούς συμβόλαια με το λαό! Ιδιαίτερα χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Σχοινιά, όπου ένας βιότοπος και μια περιοχή με ιστορικές μνήμες που σηματοδοτούν την πορεία της χώρας στο χρόνο θυσιάστηκαν χάριν ενός κωπηλατοδρόμιου που άνετα θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί η Λίμνη των Ιωαννίνων. Μια λύση που δε συζητήθηκε καν με το σαθρό επιχείρημα ότι οι αγώνες δόθηκαν στην Αθήνα! Κι, όμως, πάμπολλα είναι τα παραδείγματα σε Ολυμπιάδες που αθλήματα έγιναν σε άλλες πόλεις τις ίδιας χώρας. Ας μη μας διαφεύγει το ...Βατερλό με τη βύθιση σκαφών, εξαιτίας των ανέμων πριν από ένα μήνα. Εκτός κι αν η Οργανωτική Επιτροπή έχει συνάψει συμβόλαιο με τον ...Αίολο για ούριους ανέμους τον Αύγουστο του 2004.

Η Αθήνα είναι η πιο ρυπασμένη πρωτεύουσα της Ευρώπης και αυτό δεν αλλάζει με κανένα φτιασίδωμα. Είναι ανοιχτό το ζήτημα με τη διαχείριση των απορριμμάτων, τα οποία φυσικά θα πολλαπλασιαστούν, λόγω Ολυμπιάδας, από την προσέλευση των ξένων αποστολών και των τουριστών που θα έρθουν. Χρόνια τώρα, δέσμιοι στα πλέγματα της διαπλοκής είναι ανίκανοι να δώσουν λύση σ' ένα καυτό πρόβλημα, το οποίο άπτεται της υγείας των κατοίκων του Λεκανοπεδίου. Εκτός κι αν παίρνουν ως δεδομένο ότι η χωματερή στα Λιόσια και οι δεκάδες παράνομες χωματερές θα είναι και πάλι η σίγουρη λύση για τα απορρίμματα. Αλλά αν υπάρξει κάποιο ατύχημα, όπως πριν από λίγους μήνες τι θα κάνουν με τα απορρίμματα; Η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΧΩΔΕ, αντί να εξαντλεί τις δραστηριότητές της σε εγκαίνια, κορδελίτσες, ψαλίδια και δεκάρικους για το «τιτάνιο έργο της», που θυμίζουν το γραφικό Πατακό, μήπως θα έπρεπε να δουν τι θα γίνει; Παρενθετικά θα αναφέρουμε και το ζήτημα της ποιότητας των φαγητών και γενικά των ειδών κατανάλωσης. Αν η σαλμονέλα «χτυπά» την «καρδιά» των πιο γνωστών κέντρων που θα φιλοξενήσουν αγώνες μπορούμε να φανταστούμε τι θα συμβεί στα πέριξ. Ο πατατο-αγγουρο-κυνηγός Κίμωνας, αντί να εμφανίζεται καθημερινά στο γυαλί με σηκωμένα τα μανίκια, έτοιμος να ...συντρίψει τους σύγχρονους μαυραγορίτες - γέννημα θρέμμα του ΠΑΣΟΚ και της πολιτικής του - ας μας πει τι θα πράξει επ' αυτού.

Το νέφος είναι και θα είναι παρόν. Ισως επιχειρηθεί να συνδυαστεί με κάποια κατασκευή του ...Καλατράβα και αποτελέσει άλλη μια έκπληξη της λαίδης της Επιτροπής και των υποτακτικών της. Ιδωμεν. Παρ' όλα αυτά όζον, βενζόλιο και αιωρούμενα σωματίδια σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες ξεπερνούν τα όρια επιφυλακής πολλές μέρες του Ιούλη και του Αυγούστου. Το κόκκινο χτυπά συχνά, άσχετα αν τα ΜΜΕ, σε διατεταγμένη όπως πάντα υπηρεσία, το αποκρύπτουν. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι το νέφος δεν αφορά πλέον μόνο τις συνήθεις υπόπτους περιοχές: Ομόνοια, Πατησίων και τις υποβαθμισμένες. Οι ρύποι του εκσυγχρονισμού βομβαρδίζουν πλέον το Μαρούσι, την Αγία Παρασκευή, τους Θρακομακεδόνες, τη Λυκόβρυση, αλλά και τον Πειραιά και τη Νέα Σμύρνη. Πηγές ρύπανσης οι χαλασμένοι ή κακοσυντηρημένοι καταλύτες των αυτοκινήτων και τα Ολυμπιακά έργα. Η Ελλάδα απειλείται με βαριά «καμπάνα» από την ΕΕ και θα είναι αστείο, κατά τη διάρκεια των αγώνων, να πληρώνουμε για την υφιστάμενη περιβαλλοντική ρύπανση στην πόλη που τους φιλοξενεί. Το επιχείρημα των αρμοδίων είναι ότι η νέα κοινοτική οδηγία με τα αυστηρότερα μέτρα θα ισχύει από το 2005, οπότε δεν κινδυνεύουμε! Αυτό κι αν είναι εκσυγχρονισμός...