Πλούσιο το αθλητικό...

Με ενθουσιώδη τη συμμετοχή νεολαίας, μέλη και φίλοι του Κόμματος και της ΚΝΕ όλων των ηλικιών συναντήθηκαν στο χώρο του «River Party» στο Νεστόριο, όπου κατασκήνωσαν, και μαζί περπάτησαν στα χνάρια των μαχητών του ΔΣΕ στον Γράμμο, συμμετείχαν σε εκδηλώσεις και είχαν την ευκαιρία να περάσουν στιγμές χαλάρωσης σε έναν πολύ όμορφο χώρο, μέσα στο πράσινο της φύσης και δίπλα στις όχθες του Αλιάκμονα.

Αχώριστοι από δραστηριότητες όπως αυτή έχουν γίνει και οι μικροί φίλοι του «κόκκινου Αερόστατου», για τους οποίους λειτούργησε χώρος όπου έγιναν καλλιτεχνικές δραστηριότητες και ομαδικά παιχνίδια, σκορπίζοντας παιδικά γέλια και φωνές στην κατασκήνωση.

Στο επίκεντρο των δραστηριοτήτων βρέθηκε η πεζοπορία προς το Νοσοκομείο του ΔΣΕ στο Λιανοτόπι. Τις προηγούμενες ημέρες, ομάδες μελών του Κόμματος και της ΚΝΕ είχαν πραγματοποιήσει καθαρισμό του χώρου όπου είχαν εντοπιστεί οι πρώτοι 3 θάλαμοι του Νοσοκομείου του ΔΣΕ, εντοπίζοντας παράλληλα άλλους 6. Πλέον έχουν εντοπιστεί οι 9 από τους 13 που σύμφωνα με μαρτυρίες υπάρχουν στη περιοχή.

Από την εκδήλωση στη Σπανούρα Κοτύλης

Πραγματοποιήθηκαν ξεναγήσεις στους θαλάμους που έχουν εντοπιστεί και σύντομες ομιλίες έκαναν η Ελενα Βλάχου, μέλος της ΕΠ Δυτικής Μακεδονίας του ΚΚΕ, για το Υγειονομικό του ΔΣΕ, και ο Κώστας Σταμπολίδης, στέλεχος του ΚΚΕ, ο οποίος μίλησε για τις προσπάθειες ανάδειξης της Ιστορίας του Κόμματος στην περιοχή.

Στην εκδήλωση συμμετείχαν επίσης δύο ομάδες από την ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ. Η μία αποτελούνταν από συντρόφους που αποφάσισαν μαζί να κλείσουν στον Γράμμο τον κύκλο της πρώτης σειράς μαθημάτων Πολιτικής Οικονομίας, Φιλοσοφίας και στρατηγικής του Κόμματος, ενώ η δεύτερη από μέλη της ΤΟ Υγείας της ΚΟ Κ. Μακεδονίας. Οι σύντροφοι από την Κεντρική Μακεδονία δώρισαν στις Οργανώσεις Δυτικής Μακεδονίας του ΚΚΕ και της ΚΝΕ αντίτυπα της έκδοσης «Οι Υγειονομικές Υπηρεσίες του Δημοκρατικού Στρατού», που επιμελήθηκε η ΚΟ Κ. Μακεδονίας.

...και πολιτιστικό πρόγραμμα του Διημέρου

Μιλώντας για το μεγαλείο του έργου των μαχητών του Υγειονομικού του ΔΣΕ, τόνισε πως αυτό που αποκαλύπτει την ατσάλινη θέληση κόντρα στον θάνατο για το δίκιο του αγώνα του λαού είναι «το θαύμα και το παράδοξο του Γράμμου και του Βίτσι», δηλαδή το γεγονός ότι από τα χειρουργεία καταγμάτων κρανίου που καταγράφηκαν στα βιβλία αναφοράς του νοσοκομείου η θνητότητα έφτανε στο 10%, ενώ το 1914 - 1918, στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, ήταν 80%, και μετέπειτα, το '39 - '44, στο 25% - 45%.

Για την Υγειονομική Υπηρεσία του ΔΣΕ είπε ότι «δεν θα μπορούσε να είναι ξεκομμένη από τον χαρακτήρα, τους σκοπούς και τα ιδανικά του ΔΣΕ ως οργανωμένου λαϊκού στρατού που ο αγώνας του απείλησε όσο ποτέ ξανά την κυριαρχία της αστικής τάξης» και ότι μέσα από τη δράση της «αποδείχθηκε η ανωτερότητα του νέου τρόπου οργάνωσης της κοινωνίας, στην Λεύτερη Ελλάδα, όπως αυτή εκφράστηκε σε αδρές γραμμές μέσα από τη συγκρότηση του Υγειονομικού του ΔΣΕ, και της υπεράνθρωπης μάχης ενάντια στον θάνατο. Μπήκαν οι κατευθυντήριες ιδέες ενός συστήματος Υγείας που κριτήριο έχει την ανύψωση της σωματικής και ψυχικής υγείας του εργαζόμενου λαού, καλύπτοντας τις ανάγκες του στην Υγεία από την πρόληψη έως την αποκατάσταση».

Προς το Νοσοκομείο του ΔΣΕ

Μεταξύ άλλων επεσήμανε ότι οι εκδηλώσεις που πραγματοποιούν το ΚΚΕ και η ΚΝΕ στα τιμημένα χώματα του Νεστορίου έχουν ως βασικό σκοπό «να διδαχθούμε από την Ιστορία, να βαδίσουμε στα χνάρια που βάδισαν οι αγωνιστές των ΕΑΜ - ΕΛΑΣ - ΔΣΕ, να τιμήσουμε όσους δίνοντας ακόμα και τη ζωή τους πάλεψαν για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο».

Τόνισε δε πως η εκδήλωση στο Νεστόριο είναι ξεχωριστή, καθώς οι εργασίες για την κατασκευή του Μουσείου στο Νεστόριο, που ετοιμάζει το ΚΚΕ, βρίσκονται στο τελικό τους στάδιο, στο κτίριο που πρόσφερε στο Κόμμα ο Χάρης Τουτούνης στη μνήμη των αγωνιστών γονιών του, Μάρκου και Ελένης Τουτούνη.

Ο Κ. Χατζηδαμιανός ευχαρίστησε από το βήμα όλους τους συντρόφους και φίλους των Οργανώσεων Δυτικής Μακεδονίας του Κόμματος και της ΚΝΕ για την εθελοντική τους προσφορά στην κατασκευή του Μουσείου, όπως επίσης τον δήμαρχο Νεστορίου και τους εργαζόμενους του δήμου για τη συμβολή τους με κάθε τρόπο στην κατασκευή του Μουσείου.

Ιδιαίτερη στιγμή του Διημέρου αποτέλεσε και η εκδήλωση στη Σπανούρα Κοτύλης, το απόγευμα του Σαββάτου, στο μνημείο στη θέση Χάρος.

Εκει ομιλία έκανε ο Γιώργος Ριμπάς, μέλος του Συμβουλίου Περιοχής Δυτικής Μακεδονίας της ΚΝΕ. Στη συνέχεια κατέθεσε λουλούδια στο μνημείο ο Γραμματέας της Οργάνωσης Περιοχής Δυτικής Μακεδονίας της ΚΝΕ, Κώστας Αντάρας, και κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή.

Το μνημείο έχει στηθεί στη μνήμη των 3 μαχητών του ΔΣΕ των οποίων η ομάδα τον Ιούλη του 1947, κατά τη διάρκεια των εκκαθαριστικών επιχειρήσεων του αστικού στρατού στον Γράμμο με την επωνυμία «Εαρινή Εκστρατεία», υπερασπίστηκε ηρωικά το ύψωμα απέναντι σε ένα τάγμα και ένα σμήνος Αεροπορίας του εθνικού στρατού.

Αφού τους τελείωσαν τα πυρομαχικά, μοναδικοί επιζήσαντες ο Γιάννης Θεοδώρου, ο Νίκος Χατζηβασιλείου και ο Θάνος Δημητρίου επέλεξαν να μην πιαστούν αιχμάλωτοι, και με έναν τελευταίο χορό πήδηξαν από γκρεμό ύψους 150 μέτρων.

Οι σύντροφοι της Ισμήνης πραγματοποίησαν την επιθυμία της να σκορπιστούν οι στάχτες της στον Γράμμο, στο βουνό όπου πολέμησαν και έπεσαν ηρωικά οι μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού, την ίδια ώρα που το σύνθημα «Οι μαχητές του Γράμμου δεν λύγισαν ποτέ, δόξα και τιμή στον ΔΣΕ» αντηχούσε στις ίδιες πλαγιές όπου αντηχούσαν τα όπλα των μαχητών του ΔΣΕ.

Λίγα λόγια για τη ζωή της είπε η συντρόφισσα Γιώτα Τορλαχίδου, η οποία κλείνοντας είπε πως «αποχαιρετούμε τη συντρόφισσα Ισμήνη και θα τιμάμε πάντα τη μνήμη της συνεχίζοντας τον αγώνα».

Το πανό, με την υπογραφή ΚΚΕ και ΚΝΕ, στα ορυχεία βωξίτη, πάνω από το πανέμορφο ελατοσκέπαστο δάσος απ' όπου ανέβηκαν, δίνει «ανάσες» και τα τελευταία κουράγια για την «επίθεση» στην κορυφή του Ελικώνα, τα τελευταία 200 από τα συνολικά 1.000 μέτρα υψομετρικής διαφοράς.

Με το λεμονοθύμαρο να σπάει τα ρουθούνια, με την ικανοποίηση ότι τα κατάφεραν, μισή ώρα μετά, οι δυο μεγάλες ομάδες που συμμετείχαν στην πεζοπορία που οργάνωσαν την Κυριακή η Επιτροπή Αθλητισμού του ΚΣ της ΚΝΕ και το Τμήμα Αθλητισμού και Φυσικής Αγωγής της ΚΕ του ΚΚΕ βρίσκονται στην κορυφή του βουνού, στην Παλιοβούνα στα 1.730 μ. υψόμετρο, με τη θέα να κόβει την ανάσα: Από τον Παρνασσό έως τα Γεράνεια και την Πάρνηθα, το βλέμμα αγκαλιάζει τη Στερεά κι έως πέρα στη Θεσσαλία, τον Κορινθιακό και απέναντι τα βουνά της Πελοποννήσου.

Εδώ λοιπόν στα αντάρτικα μονοπάτια του Ελικώνα.

Με τα μαρτυρικά χωριά της περιοχής στα πόδια τους, «παράσημο» για τη μαζική συμμετοχή του λαού της περιοχής στον αγώνα ενάντια στους ναζί κατακτητές, που δεν σβήνει από τη μνήμη όσο βρώμικο μελάνι και να χυθεί από τα αστικά επιτελεία.

Τον χώρο δράσης του 3/34 τάγματος του Σεραφείμ Κοσσόρα, του καπετάν Πελοπίδα, που εκτελέστηκε το 1948 στο Γουδί, και του 2/34 Τάγματος του ΕΛΑΣ με διοικητή τον Κώστα Αντωνόπουλο από τον Παπά Φθιώτιδας, του καπετάν Κρόνου, που πήρε μέρος σε πολλές μάχες στην ευρύτερη περιοχή της Στερεάς και της Αττικής, όπως τη νικηφόρα μάχη του Αυλώνα κατά τη διάρκεια υποχώρησης των Γερμανών τον Οκτώβρη του 1944, η οποία προκάλεσε μεγάλες απώλειες στους ναζί, αλλά και στις μάχες του Δεκέμβρη του '44, σε Βύρωνα και Καισαριανή.

Στην κορυφή της Παλιοβούνας

Τη σχετική ξενάγηση, για τη δράση των ταγμάτων Θήβας και Λιβαδειάς του ΔΣΕ, έκανε ο Θεοδόσης Μπενάτος, στέλεχος του ΚΚΕ, σημειώνοντας μεταξύ άλλων πως η περιοχή που δρούσαν τα συγκεκριμένα τάγματα ήταν στρατηγικής σημασίας, αφού μέσω Ελικώνα και Κιθαιρώνα ενώνονταν ουσιαστικά όλες οι περιοχές διεξαγωγής πολέμου της Ρούμελης με την Αττική μέσω του ορεινού όγκου της Πάρνηθας.

Αναφέρθηκε στη συγκρότηση των ταγμάτων από καταδιωκόμενους αγωνιστές, στην επιχείρηση εγκατάστασής τους στον Ελικώνα που ξεκίνησε τον Σεπτέμβρη του 1947, με τις νικηφόρες μάχες στο Κυριάκι, στο Παμπλούκι όπου η δύναμη των ΛΟΚατζήδων που είχαν σταλεί για εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στην περιοχή έπαθε πανωλεθρία, τη μάχη στο Καλιμάνι πάνω από το Σταυρό στον Ελικώνα, μάχες που σε συνδυασμό και με την υποστήριξη του λαού της περιοχής επέτρεψαν στον ΔΣΕ να αποκτήσει βάσεις στον Ελικώνα και να επεκταθεί στον Ανατολικό Ελικώνα, να φτάνουν με διεισδύσεις ακόμα και στα χωριά της Κωπαΐδας, εκεί όπου ένα τμήμα του Τάγματος του Κρόνου καταστρέφει το Σταθμό Παραγωγής Ρεύματος της Κωπαΐδας στη θέση Μπούκα της Υλίκης.

Προς την κορυφή με φόντο τα «γαζωμένα» από τις ανεμογεννήτριες γύρω βουνά

Στη συνέχεια, ένα μικρό τμήμα παραμένει στην Πάρνηθα, ενώ το μεγαλύτερο μέρος του τάγματος ελίσσεται στον Ελικώνα. Με ορμητήριο τον Ανατολικό Ελικώνα στα τέλη Φλεβάρη ξεκινάει νέα διείσδυση στην Πάρνηθα. Οι δυνάμεις του ΔΣΕ δίνουν συνεχείς μάχες στα οροπέδια της Πάρνηθας, σε χωριά και θέσεις των Γερανείων.

Στις 29 Μάρτη του 1948 το Τάγμα του Κρόνου δίνει μάχη στην περιοχή Αλυκής - Ξηρονομής. Η μάχη είναι σκληρή και διαρκεί περίπου 8 ώρες. Κατά τη διάρκειά της πέφτει νεκρός ο Κρόνος. Το κομμένο κεφάλι του τίθεται σε δημόσια θέα στην πόλη της Θήβας. Το τμήμα έχει σημαντικές απώλειες και ελίσσεται προς τον Παρνασσό.

Στις 15 - 20 Απρίλη 1948 ο αστικός στρατός ξεκινάει μεγάλες εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στη Στερεά. Αποφασίζεται οι μεγαλύτερες δυνάμεις της 2ης Μεραρχίας να ελιχθούν στο χώρο της Ρούμελης, ενώ το τάγμα να ελιχθεί προς την Πάρνηθα. Επιλέγεται η διαδρομή από Λοκρίδα - Ριτσώνα - Σχηματάρι - Πάρνηθα. Οι δυνάμεις του ΔΣΕ εντοπίζονται γρήγορα και μαχόμενες καθημερινά φτάνουν έως τον Αυλώνα. Υποχωρούν προς Ριτσώνα, επιστρέφουν Σχηματάρι, όπου εξοντώνονται σχεδόν ολοκληρωτικά. Από όσους συνελήφθησαν, δεν εκτελούνται μόνο δύο ανήλικες αντάρτισσες, που περνάνε στρατοδικείο.

Το σύνθημα «ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, ΕΠΟΝ, ΟΠΛΑ, ΔΣΕ, δόξα και τιμή στο ΚΚΕ» δονεί την ατμόσφαιρα. Η υπόσχεση για τη συνέχιση των αγώνων δίνεται. Μια τελευταία ματιά, οι τελευταίες οδηγίες και οι ομάδες παίρνουν το δρόμο για την Αγία Αννα, την αφετηρία και τον τερματισμό της πεζοπορίας.

Η εκδήλωση ξεκίνησε με ομιλία της Ιουλίας Χρονοπούλου, μέλους της Επιτροπής Περιοχής της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ και Γραμματέα της Τομεακής Επιτροπής Πανεπιστημίων - Ερευνας. Ανάμεσα σε άλλα σημείωσε:

«Μέσα από την οργανωμένη ζωή, την κοινή προσπάθεια με άλλους συντρόφους, η προσωπικότητα, η γνώμη, οι κλίσεις του καθενός και της καθεμιάς αποκτούν πραγματικό περιεχόμενο, που αντιστοιχεί στην ταξική θέση και στα πραγματικά συμφέροντα των νέων των εργατικών - λαϊκών οικογενειών.

Η οργανωμένη πάλη καλλιεργεί πλατιά και μαζικά αξίες, πρότυπα και ιδανικά που έρχονται σε ρήξη με τη σήψη και τη διαφθορά που γεννά ο καπιταλισμός με τα αστικά πρότυπα ζωής. Μαχητικά μέσα στη νεολαία ορθώνει τείχος στην προσπάθεια της αστικής τάξης να χειραγωγήσει συνειδήσεις, να μας περιθωριοποιήσει, να μας εγκλωβίσει σε αδιέξοδα, να μάθουμε να ζούμε με υποκατάστατα, με μισή ζωή.

Μέσα από τη συλλογική δράση, την αλληλεγγύη, την αγάπη προς τη μόρφωση και την ίδια τη ζωή, με τη δύναμη του προσωπικού παραδείγματος, μέσα από τη συμμετοχή στην πάλη, μέσα από τις γραμμές της ΚΝΕ μαθαίνουμε να ζούμε με νέο τρόπο, που καθοδηγείται από τον μεγάλο σκοπό της κοινωνικής απελευθέρωσης.

Μέσα σε ένα συλλογικά οργανωμένο σχέδιο για την αλλαγή της κοινωνίας, για το γκρέμισμα του γερασμένου κόσμου, του καπιταλισμού, ο καθένας μας βρίσκει την πραγματική ελευθερία, διαμορφώνει τη στάση ζωής του επαναστάτη κομμουνιστή, του νεολαίου αγωνιστή, του μέλους της ΚΝΕ, του αυριανού μέλους του ΚΚΕ».

Στη συνέχεια τον λόγο πήραν η Κωνσταντίνα Διαμαντοπούλου, νέο μέλος της ΚΝΕ, δευτεροετής φοιτήτρια στη Σχολή Χημικών Μηχανικών του ΕΜΠ, και η Δήμητρα Δακίδη, μέλος της ΚΝΕ, πρωτοετής φοιτήτρια στο Τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου. Μετέφεραν τις εμπειρίες τους από την ακαδημαϊκή χρονιά που ολοκληρώθηκε, την εμπειρία της τηλεκπαίδευσης και τους αγώνες των φοιτητών απέναντι στο νομοσχέδιο της κυβέρνησης, τον αγώνα για τα σύγχρονα μορφωτικά δικαιώματα των φοιτητών, την επιλογή τους να γίνουν μέλη της ΚΝΕ.

Με την ολοκλήρωση των παρεμβάσεων δόθηκαν στους συμμετέχοντες στην εκδήλωση συμβολικά δώρα, αφίσες, εκδόσεις της «Σύγχρονης Εποχής» αλλά και εκδόσεις που έχει επιμεληθεί η ΠΟ Σπουδάζουσας Αθήνας.

Η βραδιά ολοκληρώθηκε με μουσικό πρόγραμμα.

Ο Μ. Μακρής, απευθυνόμενος στους εργαζόμενους στις δομές, σημείωσε μεταξύ άλλων ότι πρόκειται για εργαζόμενους που έρχονται σε επαφή και επικοινωνία με χιλιάδες μετανάστες και πρόσφυγες καθημερινά, που βλέπουν από πρώτο χέρι τις συνέπειες του ιμπεριαλιστικού πολέμου, της φτώχειας και της εκμετάλλευσης.

Ανέδειξε επίσης τις συνθήκες δουλειάς για τους εργαζόμενους αυτούς, που χαρακτηρίζονται από χαμηλούς μισθούς, εργασιακή ανασφάλεια και ομηρία, εργασία με συμβάσεις με ημερομηνία λήξης, συνολικά με μια πανσπερμία εργασιακών σχέσεων.

Αναφερόμενος στη δράση του ΚΚΕ, ξεχώρισε ότι το Κόμμα έχει τη θέση πως το δικαίωμα στην εργασία όλου του προσωπικού που απασχολείται στις προσφυγικές - μεταναστευτικές δομές δεν πρέπει να εξαρτάται από την αυξομείωση των ροών και το δράμα των ξεριζωμένων, ούτε από την αυξομείωση των κονδυλίων της ΕΕ για το Προσφυγικό.

Ανέδειξε επίσης ότι «η εμπλοκή των ΜΚΟ περιπλέκει το πρόβλημα, με μια σειρά καταγγελίες για τη δράση τους να έρχονται στη δημοσιότητα κατά καιρούς, με την αξιοποίησή τους από κάθε κράτος για την προώθηση των επιδιώξεών του. Η ανάθεση από τον ΣΥΡΙΖΑ της διαχείρισης του Προσφυγικού από ΜΚΟ που ξεφύτρωσαν από τη μια στιγμή στην άλλη, σαν μανιτάρια, συνεχίζεται από τη ΝΔ, που επισημοποιεί τον ρόλο τους μέσα από την κατάρτιση σχετικού μητρώου. Καθίσταται με αυτόν τον τρόπο ακόμα πιο ενεργός ο ρόλος τους, ενώ χρηματοδοτούνται αδρά κερδοσκοπώντας πάνω στον ανθρώπινο πόνο, την ίδια στιγμή που εντείνουν την εκμετάλλευση των εργαζομένων σε αυτές, πολλοί από τους οποίους βρίσκονται απλήρωτοι και υπό την απειλή απόλυσης. Παρά την παραπλανητική ονομασία τους, λειτουργούν ως κανονικές καπιταλιστικές επιχειρήσεις, ως κανονικοί εργοδότες που εκμεταλλεύονται τους εργαζόμενους, εφαρμόζοντας όλους τους αντεργατικούς νόμους. Είναι χαρακτηριστική η αντιμετώπιση εργαζομένων από τον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης στις πρόσφατες απεργίες, που δήλωσαν απεργοί και κινητοποίησαν μηχανισμούς και διευθυντικά στελέχη τους για να τρομοκρατήσουν και να μην πραγματοποιηθεί απεργία».

«Μονόδρομος για τους εργαζόμενους είναι η οργάνωση της συλλογικής δράσης και πάλης, τόσο για τα προβλήματα της εργασίας, όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζετε, όσο και για τα δικαιώματα των ανθρώπων που καλείστε να στηρίξετε μέσω της εργασίας σας. Ο κοινός αγώνας των εργαζομένων, ανεξάρτητα από εθνικότητα, θρήσκευμα και γλώσσα, είναι η δύναμη που μπορεί να καθυστερήσει μέτρα, να αποσπάσει ορισμένες κατακτήσεις, αλλά και να βάλει τα θεμέλια ώστε να κατευθύνεται η πάλη στον δρόμο της ριζικής ανατροπής για την ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών, με βάση τα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνολογίας στον 21ο αιώνα», σημείωσε μεταξύ άλλων ο Μ. Μακρής.

Στην πρόσφατη ΚΥΑ, που αναγορεύει την Τουρκία σε «ασφαλή τρίτη χώρα», αλλά και στο νομοσχέδιο της ΝΔ που βρίσκεται σε διαβούλευση και προβλέπει την αυστηροποίηση των διαδικασιών απελάσεων αναφέρθηκε η Κ. Γεράκη, τονίζοντας ότι πρόκειται για «κομμάτια του παζλ» του νέου Συμφώνου της ΕΕ για τη Μετανάστευση και το Ασυλο. Ως προς το αντιδραστικό κατασκεύασμα της «ασφαλούς τρίτης χώρας», τόνισε ότι δεν στηρίζεται σε καμία πρόβλεψη της Συνθήκης της Γενεύης για τους πρόσφυγες και πρακτικά «σημαίνει ότι τα κράτη - μέλη μπορούν να επαναπροωθούν τους αιτούντες άσυλο όχι στην πατρίδα τους, αλλά σε κάποια τρίτη χώρα στην οποία διέμεναν ακόμα και για μικρό χρονικό διάστημα». Σε σχέση με το νομοσχέδιο, ανέδειξε μεταξύ άλλων τις περικοπές που προβλέπει στις κάθε είδους προθεσμίες, την ταχύτερη έκδοση αποφάσεων απέλασης και επιστροφής, τη σύντμηση όλων των προθεσμιών για την άσκηση προσφυγής κατά των αποφάσεων. Επίσης τα νέα παράβολα σε βάρος των ξεριζωμένων, αλλά και τις συνεχείς μετακινήσεις και μετατάξεις εργαζομένων στην Υπηρεσία Ασύλου και στις άλλες δομές για να καλύπτονται τα κενά.

Στον χώρο λειτούργησε και παιδότοπος

Η Σάφι είναι από την Μπουρκίνα Φάσο και δηλώνει στον «Ριζοσπάστη»: «Είμαι 18 χρόνια στην Ελλάδα και έχω δυο παιδιά. Στην εκδήλωση του ΚΚΕ έρχομαι εδώ και τέσσερα χρόνια. Δεν είναι όπως αλλού, που συναντάς ρατσισμό. Ερχεσαι εδώ σαν να είναι η οικογένειά σου. Προσπάθησα να πάω σε άλλη χώρα που έχω τον μεγάλο μου γιο, αλλά γύρισα. Θα μείνω εδώ».

«Στην εκδήλωση του ΚΚΕ έρχομαι εδώ και δέκα χρόνια», θα προσθέσει η Λαργκάτ από το Μαρόκο. «Το ΚΚΕ μας έχει βοηθήσει πάρα πολύ. Ακόμα και για να μάθουμε γράμματα. Οι κομμουνιστές μάς φέρνουν σε επαφή με τα συνδικάτα...».

Ο Αμάν από το Μπανγκλαντές είναι 21 χρόνια στην Ελλάδα. Δουλεύει στον κλάδο του Ιματισμού. «Τώρα με την ανεργία που υπάρχει και τις απληρωσιές από πλευράς εργοδοτών, οι κομμουνιστές οργανώνουν τις διεκδικήσεις. Διεκδικούμε τα μεροκάματά μας. Με τις παρεμβάσεις τα πράγματα πάνε καλύτερα».

Ολοι τους βρέθηκαν στο μεγάλο ταξικό συναπάντημα στο Πεδίον του Αρεως, όπου πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση το περασμένο Σάββατο. Μια εκδήλωση που και φέτος ήρθε να συμβάλει στην ενίσχυση των δεσμών των μεταναστών και προσφύγων με το ΚΚΕ, να δώσει ώθηση στη συζήτηση γύρω από τη στρατηγική του Κόμματος, από την αναγκαία, κοινή πάλη που πρέπει να αναπτυχθεί ενάντια στον κοινό εχθρό, τον καπιταλισμό που γεννάει την προσφυγιά και τη μετανάστευση.

Η εκδήλωση άνοιξε με συζήτηση με εργαζόμενους στις προσφυγικές δομές και υπηρεσίες με θέμα «Η οργάνωση της πάλης των εργαζομένων ανάσα στα αδιέξοδα της καπιταλιστικής βαρβαρότητας».

Την κεντρική ομιλία έκανε ο Θέμης Γκιώνης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, και ακολούθησε καλλιτεχνικό πρόγραμμα.

Πριν από την κεντρική ομιλία, χαιρετισμό απηύθυνε ο Σιν, Ινδός εργάτης, μέλος του Συνδικάτου Τροφίμων - Γάλακτος - Ποτών Αττικής, ο οποίος ευχαρίστησε το ΚΚΕ για τη συμπαράσταση που έχει δείξει σε όλα τα προβλήματά τους, όπως και τα ταξικά συνδικάτα και κάλεσε τους συμπατριώτες του να δυναμώσουν τον αγώνα μαζί με τους κομμουνιστές. Ενώ, ο Ιάκωβος από το Πακιστάν, εργάτης γης στο κάτω Σούλι, αναφέρθηκε στις μεγάλες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τόσο με τα μεροκάματα όσο και με τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης, μέσα σε στάβλους, σε παραπήγματα, γιατί τα μεροκάματα είναι μικρά και υπογράμμισε τη συμπαράσταση και την αλληλεγγύη που έχουν δεχθεί από τους κομμουνιστές και από τα ταξικά σωματεία, που όλο αυτό το διάστημα έχουν βοηθήσει να λυθούν και πρακτικά, αλλά και ουσιαστικά προβλήματα. Σημείωσε ότι μόνο με την πάλη και τον αγώνα μπορούν να λυθούν αυτά τα προβλήματα, γι' αυτό είναι πολύτιμη η συμπαράσταση του ΚΚΕ.

Αναφερόμενος στο 21ο Συνέδριο και στους στόχους του ΚΚΕ, υπογράμμισε ότι «είμαστε αποφασισμένοι να μετρήσουμε βήματα στην οργάνωση της εργατικής τάξης, των μεταναστών ως βασικού στοιχείου της, των αυτοαπασχολούμενων, των αγροτών, των νέων και των γυναικών, στα σωματεία, στους συλλόγους, στους φορείς τους, για την ανάπτυξη της πάλης σε αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, στην προώθηση του συντονισμού της δράσης τους, της αλληλεγγύης, της Κοινωνικής Συμμαχίας».

Αναδεικνύοντας την πηγή του Μεταναστευτικού - Προσφυγικού σημείωσε ότι «η προσφυγιά, η μετανάστευση δεν είναι τίποτε άλλο παρά το αποτέλεσμα της στυγνής εκμετάλλευσης, της φτώχειας, του πολέμου που προκαλείται μέσω του αδυσώπητου ανταγωνισμού με μοναδικό στόχο το μοίρασμα και τον έλεγχο αγορών, εδαφών και πλουτοπαραγωγικών πηγών».

Στάθηκε στην εμπλοκή της Ελλάδας σε αυτούς τους ανταγωνισμούς και τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και ανέδειξε την επιθετικότητα της ελληνικής αστικής τάξης, «που έχει στόχο την αναβάθμιση και τη συμμετοχή της στη λεία και τη μοιρασιά, που μπορεί να φέρει και υποχώρηση στα κυριαρχικά δικαιώματα, στο πλαίσιο του ιμπεριαλιστικού συμβιβασμού». Φέρνοντας παραδείγματα που δείχνουν αυτήν την επιθετικότητα, σημείωσε ότι «από τη λεγόμενη γεωπολιτική αναβάθμιση - στόχο όπου στοιχίζονται όλα τα αστικά κόμματα - θα έχουν οφέλη μόνο κάποιοι επιχειρηματικοί όμιλοι και βέβαια οι πολεμικές βιομηχανίες των ισχυρών κρατών, που τρίβουν τα χέρια τους.

Ανέδειξε επίσης ότι «αυτή η στάση της αστικής τάξης καθορίζει και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, τον ανταγωνισμό των αστικών τάξεων των δύο χωρών στη προσπάθεια της καθεμιάς για αναβάθμιση, και έτσι εξηγείται η σχέση των δύο χωρών, που είναι πότε "κρύο" πότε "ζέστη", καθώς είναι δεδομένο πως οι ΗΠΑ θέλουν να κρατήσουν την Τουρκία στο ΝΑΤΟικό στρατόπεδο και να την αποκόψουν από τις σχέσεις με Ρωσία και Κίνα. Από την άλλη και η αστική τάξη της Τουρκίας έχει επιθετικές βλέψεις, αφού έχει στρατό κατοχής σε 3 χώρες, βάσεις σε 6 κράτη, διεκδικεί εδάφη, ανάμεσά τους και στην Ελλάδα, επιχειρεί προκλητικές ενέργειες κατά κυριαρχικών δικαιωμάτων.

Αυτήν την επιθετικότητα την τροφοδοτούν οι ΗΠΑ, η ΕΕ και το ΝΑΤΟ με τη στάση τους. Ολα αυτά τα γεγονότα και οι εξελίξεις φανερώνουν ότι το επίδικο δεν είναι η ευημερία των λαών Ελλάδας και Τουρκίας και των άλλων λαών, αλλά η ικανοποίηση των στόχων που επιδιώκουν ο ευρωατλαντικός άξονας και οι αστικές τάξεις Ελλάδας - Τουρκίας, οι ενεργειακοί όμιλοι, δηλαδή της συνεκμετάλλευσης σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, που τίποτα θετικό δεν έχει για τους λαούς, καθώς η συνεκμετάλλευση όχι απλά δεν αναιρεί τους ανταγωνισμούς αλλά προετοιμάζει νέο γύρο, πιο σφοδρών συγκρούσεων.

«Από κάθε πρόβλημα που ζει σήμερα η εργατική οικογένεια, οι μετανάστες, προκύπτει μια μεγάλη αντίφαση. Από τη μια όλες οι εξελίξεις της επιστήμης και της τεχνικής προσφέρουν τεράστιες δυνατότητες για μια καλύτερη ζωή με περισσότερα και ανώτερου τύπου δικαιώματα, από την άλλη η ζωή των πολλών χαντακώνεται», υπογράμμισε ο Θ. Γκιώνης.

Και αναφερόμενος στον σημερινό αγώνα των εργαζομένων και του λαού, σημείωσε ότι αυτός «μπορεί να γίνεται αποτελεσματικός και όσο γίνεται πιο μαζικός, όσο στρέφει τα πυρά του ενάντια στον πραγματικό αντίπαλο, αφαιρώντας του τη δυνατότητα να χειραγωγεί τον λαό και να μετατρέπει το κίνημα σε ασανσέρ αντιλαϊκών κυβερνήσεων.

Σ' αυτόν τον αγώνα οι εργαζόμενοι, οι μετανάστες έχουν στην πρώτη γραμμή στήριγμα και οργανωτή το ΚΚΕ, έμπειρο - ετοιμοπόλεμο - δοκιμασμένο, με Πρόγραμμα και πρόταση εξουσίας να δίνει διέξοδο από τη σημερινή βαρβαρότητα, γιατί το ΚΚΕ δεν έχει γραμμάτια να ξεπληρώσει, ούτε στην αστική τάξη ούτε στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ.

Δεν περιμένουμε κάποια μεγάλη μέρα για να δράσουμε, από τώρα δρούμε στην πρώτη γραμμή της εργατικής - λαϊκής πάλης. Ανοίγουμε ρωγμές που δείχνουν τον δρόμο για το αύριο, που μπορεί να είναι ελπιδοφόρο μόνο με τον λαό πραγματικά στην εξουσία, με κοινωνικοποιημένα τα μέσα παραγωγής, κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας, εργατικό έλεγχο στην παραγωγή, ενεργητική συμμετοχή στην άσκηση και στον έλεγχο της εξουσίας.

Καταθέτουμε όλες μας τις δυνάμεις στην ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος και στην ισχυροποίηση της Κοινωνικής Συμμαχίας της εργατικής τάξης με τα φτωχά λαϊκά στρώματα της πόλης και της υπαίθρου».

Καταλήγοντας τόνισε ότι «με την ίδια συνέπεια που παλεύουμε για τα συμφέροντα των Ελλήνων εργαζομένων, με την ίδια συνέπεια υπερασπιζόμαστε τη θέση και τα συμφέροντα των ξένων εργατών, των μεταναστών και των παιδιών τους. Οπως παλεύουμε η εργατική τάξη της Ελλάδας να γυρίσει την πλάτη στην αστική τάξη και στα κόμματά της, το ίδιο παλεύουμε και με τους μετανάστες για να πάρουν εκδίκηση για τα βάσανά τους, μπαίνοντας στον κοινό αγώνα για μια καλύτερη ζωή, για μια άλλη κοινωνία, τη σοσιαλιστική. Από τη σκοπιά αυτή το ΚΚΕ υπερασπίζεται τα καθημερινά και επείγοντα προβλήματα των μεταναστών».