- Σύσκεψη - συζήτηση με θέμα «Δουλεύουμε για να ζούμε, δεν ζούμε για να δουλεύουμε! Με το ΚΚΕ οι ανάγκες μας μπροστά» πραγματοποιούν οι Κομματικές Οργανώσεις Λαμίας σήμερα Πέμπτη, στις 7.30 μ.μ. στο cafe «Λουκούμι». Θα μιλήσει ο Νίκος Μαυροκέφαλος, μέλος της ΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος της ΚΕ για την Εργατική - Συνδικαλιστική Δουλειά.

- Σύσκεψη - συζήτηση με θέμα «Αντιπυρική προστασία, οι θέσεις και παρεμβάσεις του ΚΚΕ» διοργανώνει το Σάββατο 7 Ιούνη στις 8 μ.μ. η Τομεακή Επιτροπή Κεφαλονιάς - Ιθάκης, στις Βασιλικάδας Ερίσου (cafe «Εκτός»). Θα μιλήσει ο Νίκος Καραθανασόπουλος, μέλος της ΚΕ και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Κόμματος.

- Εκδήλωση με θέμα «Η σοσιαλιστική οικοδόμηση και η σοσιαλιστική εξουσία μέσα από τις εκδόσεις της "Σύγχρονης Εποχής": "Προς την Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΣΕ (1965)" του Β. Μ. Μολότοφ" και "Για το σοσιαλιστικό κράτος. Η Ιστορία που διδάσκει, η Ιστορία που μένει να γραφτεί"» θα πραγματοποιήσει η ΤΕ Αιτωλοακαρνανίας την Τετάρτη 11 Ιούνη, στις 8 μ.μ. στην αίθουσα συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου Αγρινίου (κτίριο πρώην ΤτΕ). Θα μιλήσει ο Λουκάς Αναστασόπουλος, μέλος της ΚΕ και υπεύθυνος της Ιδεολογικής Επιτροπής της ΚΕ.

- Εκδήλωση με θέμα «Ενδοσχολική βία και νεανική «παραβατικότητα» θα πραγματοποιήσει η ΤΕ Λακωνίας την Τετάρτη 11 Ιούνη, στις 7.30 μ.μ. στο Πανεπιστήμιο Σπάρτης. Θα μιλήσει η Λίνα Κροκίδη, υπεύθυνη της Ομάδας Εργασίας του ΚΚΕ για την Ανήλικη Παραβατικότητα.

- Η ΚΟ Δυτικής Μακεδονίας διοργανώνει εκδήλωση την Πέμπτη 12 Ιούνη, στις 7 μ.μ. στο Εμπορικό Επιμελητήριο Πτολεμαΐδας, με θέμα «Οι επιπτώσεις από την καύση απορριμμάτων στην υγεία του λαού και στο περιβάλλον. Οι θέσεις του ΚΚΕ για τη διαχείριση των απορριμμάτων». Θα μιλήσει ο Κώστας Παπαδάκης, μέλος της ΚΕ και ευρωβουλευτής του Κόμματος. Θα ακολουθήσουν παρεμβάσεις.

- Το βιβλίο «Αθηνούλα, πού πάνε τον πατέρα σου οι χωροφύλακες;» της Αθηνάς Κοττή - Λάτση παρουσιάζουν η Τομεακή Επιτροπή Μεσσηνίας του ΚΚΕ και οι εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή» αύριο Παρασκευή, στις 7.30 μ.μ. στο παλιό Δημοτικό Σχολείο Καρδαμύλης. Την παρουσίαση θα πραγματοποιήσει ο Βασίλης Μπίζας, μέλος του Γραφείου Περιοχής Πελοποννήσου του Κόμματος.

- Η Τομεακή Οργάνωση Ενέργειας - Νερού Αττικής του ΚΚΕ πραγματοποιεί εκδήλωση παρουσίασης της έκδοσης της «Σύγχρονης Εποχής» «Τεχνητή Νοημοσύνη: Η νέα εποχή στην τεχνολογία απαιτεί μια νέα εποχή στην κοινωνία. Σοσιαλισμός, η απάντηση τον 21ο αιώνα» την Τρίτη 10 Ιούνη, στις 7 μ.μ. στο Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας (πλατεία Κάνιγγος, Βερανζέρου 1, 2ος όροφος). Θα μιλήσει ο Γρηγόρης Λιονής, μέλος της ΚΕ του Κόμματος και υπεύθυνος του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ.

- Η ΤΟ Χρηματοοικονομικών και Λογιστικών Υπηρεσιών Αττικής του ΚΚΕ παρουσιάζει την ίδια έκδοση τη Δευτέρα 16 Ιούνη, στις 7 μ.μ. στον εξωτερικό χώρο του Μουσείου Μακρονήσου (ΠΕΚΑΜ, Ασωμάτων 31 Θησείο). Θα μιλήσει ο Γρηγόρης Λιονής.

- Η ΤΟ Εμπορίου - Υπηρεσιών Αττικής του ΚΚΕ διοργανώνει εκδήλωση παρουσίασης της έκδοσης της «Σύγχρονης Εποχής» «Το Παλαιστινιακό Ζήτημα: Ιστορική αναδρομή στις ρίζες και την εξέλιξή του» την Τετάρτη 11 Ιούνη, στις 6 μ.μ. στο cafe - βιβλιοπωλείο της «Σύγχρονης Εποχής» (Μαυροκορδάτου 3, Αθήνα). Θα μιλήσει ο Αναστάσης Γκίκας, συγγραφέας του βιβλίου και μέλος του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του Κόμματος.

Η εκδήλωση διοργανώνεται με αφορμή την αποκάλυψη των ομαδικών τάφων λίγα μέτρα μακριά από το κολαστήριο του Επταπυργίου, στο Πάρκο Εθνικής Αντίστασης στις Συκιές.

Η Αλίκη Βέττα γεννήθηκε στην περιοχή του Ντεπώ Θεσσαλονίκης. Ο πατέρας της ήταν ο Δημητρός και η μητέρα της η Βασιλική (δασκάλα). Ο αδερφός της, ο Λέανδρος Βέττας, ήταν μέλος της Αντίστασης και το 1948, όταν εκτελέστηκε η Αλίκη, βρισκόταν εξόριστος στον Αη Στράτη. Ηταν μία από τις λίγες γυναίκες - αντάρτισσες της Θεσσαλονίκης, αποφοίτησε από το Β' Γυμνάσιο Θεσσαλονίκης και στη συνέχεια από τη Νομική Σχολή.

Στο Ντεπώ, την περιοχή όπου έδρασε η Αλίκη, υπήρχαν αντιστασιακές οργανώσεις από τις πιο δυναμικές στην πόλη. Δεκάδες αντάρτες δούλευαν μυστικά για την Αντίσταση, κάνοντας σαμποτάζ στην πόλη, όπως π.χ. η ανατίναξη των στρατιωτικών τηλεφώνων και ασυρματοφόρων οχημάτων που είχαν οι Γερμανοί κάτω από τα πλατάνια στην αλάνα Πατρικίου. Η Αλίκη ως μέλος της ΕΠΟΝ συμμετείχε ενεργά στην αντιστασιακή δράση.

Εγιναν πολλές απόπειρες να την συλλάβουν, όπως το φθινόπωρο του 1943, γεγονός που την ανάγκασε να μετακομίζει συνεχώς, ενώ το 1944 φυγαδεύτηκε σε ένα χωριό στη Βέροια και εκεί εντάχθηκε σε μια ομάδα ανταρτών στο Βέρμιο.

Στις 30/10/1944 ο ΕΛΑΣ απελευθέρωσε τη Θεσσαλονίκη από τους Γερμανούς και έσωσε τον λαό της πόλης και τις υποδομές της (σιδηροδρομικό σταθμό, εργοστάσιο ηλεκτροφωτισμού, αλευρόμυλους κ.ά.), που τις είχαν υπονομεύσει με εκρηκτικά. Στον παλλαϊκό εορτασμό που ακολούθησε σε όλη την πόλη, με αποκορύφωμα την ιστορική συγκέντρωση και μεγάλη γιορτή στην πλατεία Αγίας Σοφίας, όπου λαός και αντάρτες έγιναν ένα, η Αλίκη ήταν η πρώτη αντάρτισσα που είχε εισέλθει στη Θεσσαλονίκη την ημέρα εκείνη, καβάλα στο άλογό της, επικεφαλής του πεζοπόρου γυναικείου ένοπλου τμήματος της Ομάδας Μεραρχιών Μακεδονίας του ΕΛΑΣ. Γι' αυτό λέγεται ότι ήταν η «αμαζόνα της Αντίστασης». Η Αλίκη είναι ένα ακόμα παράδειγμα που αποδεικνύει ότι ο ΕΛΑΣ στις τάξεις του συσπείρωσε τον ανθό της ελληνικής νεολαίας και του ελληνικού λαού.

Μετά την απελευθέρωση πήρε την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος και άνοιξε δικηγορικό γραφείο στη Θεσσαλονίκη. Στο γραφείο της μπαινόβγαιναν άνθρωποι, ύποπτοι για την Ασφάλεια. Ετσι, συνελήφθη και εξορίστηκε στον Αη Στράτη. Οταν επέστρεψε από την εξορία συνέχισε τις επαγγελματικές της ασχολίες, μέχρι που κατηγορήθηκε για παράνομη δραστηριότητα και κατασκοπεία, συνελήφθη τον Αύγουστο του 1947 και φυλακίστηκε για αρκετό καιρό στο Γεντί Κουλέ, μαζί με μια ομάδα «κατασκόπων».

Στις 3/4/1948 άρχισε η δίκη του Εκτακτου Στρατοδικείου στην αίθουσα συναυλιών του Ραδιοφωνικού Σταθμού Θεσσαλονίκης. Ηταν ομαδική δίκη, η οποία βαφτίστηκε «δίκη των κατασκόπων» ή «του Β' Γραφείου». «Μαγειρεύτηκε» επί 10 μήνες στην Ασφάλεια, με στόχο διάφορα στελέχη του ΚΚΕ και κυρίως τον Σταύρο Δημητράκο, ο οποίος συντόνιζε τη συλλογή πληροφοριών για τα εγκλήματα του κράτους κατά του κινήματος. Συνολικά στη δίκη αυτή οδηγήθηκαν στο Εκτακτο Στρατοδικείο 72 άντρες και γυναίκες. Πρόεδρος του Στρατοδικείου ήταν ο συνταγματάρχης Ιωάννης Κοκορέτσας, μέλος της φασιστικής - δωσιλογικής - παρακρατικής οργάνωσης «Χ». Στις 27/4/1948 τερματίστηκε η ακροαματική διαδικασία και το μεσημέρι της επόμενης βγήκε η απόφαση «εις θάνατον τριάντα έξι».

Στις 6/5/1948 η Αλίκη, μόλις 28 ετών, εκτελέστηκε μαζί με άλλους 10 συντρόφους της, ανάμεσα στους οποίους ήταν η μοναδική γυναίκα, στον γνωστό κρανίου τόπο πίσω από τις φυλακές του Γεντί Κουλέ.

Στη συνέχεια, έγινε προβολή του ντοκιμαντέρ της ΚΕ του ΚΚΕ «Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος - 80 χρόνια μετά», στο Πολιτιστικό Κέντρο στον Κρούστα.

Στην ομιλία της στο Μνημείο Δολοφονημένων, η Λαμπρινή Δεσποτάκη, στέλεχος του ΚΚΕ, τόνισε μεταξύ άλλων:

«Εδώ και πολλά χρόνια ως Κομματική Οργάνωση Λασιθίου του ΚΚΕ προσπαθούμε να καταγράψουμε όσο το δυνατό περισσότερα ιστορικά στοιχεία για την κρίσιμη δεκαετία του 1940, που ο λαός βγήκε στο προσκήνιο με καθοδηγητή το ΚΚΕ και μέσα από το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ, την ΕΠΟΝ, την ΟΠΛΑ, τον ΔΣΕ έγραψε λαμπρές σελίδες στην Ιστορία του λαϊκού κινήματος στη χώρας μας, όχι μόνο να τιμήσουμε τους αγωνιστές συντρόφους μας εκείνης της περιόδου αλλά και να γίνει γνωστή η Ιστορία του λαού του τόπου μας ενάντια στην παραχάραξη της ιστορικής μνήμης.

Εμπνεόμαστε, διδασκόμαστε από την ηρωική στάση όλων όσοι όρθωσαν ανάστημα, κράτησαν παλικαρίσια στάση δίνοντας και τη ζωή τους απέναντι στη ναζιστική - φασιστική πολεμική μηχανή. Τιμούμε επίσης τα 84 χρόνια από τη Μάχη της Κρήτης, με τον κρητικό λαό να γράφει το δικό του έπος. Ο νομός Λασιθίου δεν υστέρησε στους αγώνες εκείνης της περιόδου. Ηταν από τις πρώτες περιοχές που συγκροτήθηκαν οργανωμένα σώματα αντίστασης. Στο ανταρτοχώρι του Κρούστα είχαμε τις οικογένειες Ρουκουνάκη και Γεροντή να δίνουν τα περισσότερα θύματα στην περιοχή μας και είναι σύμβολα των διαχρονικών αγώνων για την ελευθερία, τη δημοκρατία, τον σοσιαλισμό.

Χρέος και τιμή αποτελεί για το Κόμμα μας, τις νέες γενιές αγωνιστών, να κρατάμε την κόκκινη κλωστή που δένει το χτες με το σήμερα, συνεχίζοντας τον μακρύ, δύσκολο αλλά και σίγουρο δρόμο του αγώνα που άνοιξαν με την περπατησιά τους χιλιάδες αγωνιστές πριν από εμάς, δίνοντας όρκο ότι συνεχίζουμε στα σίγουρα χνάρια τους, ότι κάνουμε πιο βαθύ το αποτύπωμά τους».