Στοιχεία της διαπάλης με αφορμή την πείρα της ΚΟ Περιστερίου του ΚΚΕ
Από πρόσφατη κινητοποίηση της Λαϊκής Επιτροπής Περιστερίου για την υποδοχή των προσφυγόπουλων στα σχολεία της περιοχής |
Στο Περιστέρι οι φασίστες έριξαν με σχέδιο και τακτική όλο το σάπιο ιδεολογικό τους οπλοστάσιο. Χρησιμοποίησαν ως προπέτασμα καπνού τα ζητήματα υγιεινής και εμβολιασμού των παιδιών, ώστε να προβληματίσουν τους γονείς. Οταν είδαν ότι δεν πιάνουν αυτά τα επιχειρήματα, έριξαν όλο τον οχετό τους ώστε να δηλητηριάσουν τις συνειδήσεις.
Φυσικά το ταξικό κίνημα κι άλλοι λαϊκοί φορείς, με την παρέμβαση των κομμουνιστών, απάντησαν και κατάφεραν να αναχαιτίσουν αυτά τα «επιχειρήματα» προτάσσοντας την ταξική αλληλεγγύη, τις αιτίες της προσφυγιάς, το που οδηγεί ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος.
Σε αυτήν την κατάσταση προσπαθούν να επιδράσουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις. Αστικά και οπορτουνιστικά κόμματα αλλά και άλλοι μηχανισμοί, οι οποίοι με την επιχειρηματολογία τους ναι μεν στήριζαν τον ερχομό των προσφύγων στα σχολεία, από την άλλη όμως συσκοτίζουν τα πραγματικά αίτια του προσφυγικού ζητήματος αλλά και της αντιμετώπισης των ρατσιστικών - ξενοφοβικών αντιλήψεων. Επίσης, άλλες πολιτικές δυνάμεις, με το πρόσχημα ότι είναι «αυτονόητη η καταδίκη του φασισμού στη δημοκρατία», καλούν το λαό να μην ασχολείται με τους φασίστες, γιατί τάχα έτσι τους δίνουν αξία. Να κρύψουμε δηλαδή τα προβλήματα και τις αιτίες τους κάτω από το χαλί, γεγονός τελικά που μπορεί να οδηγήσει σε ανοχή, συνενοχή και στην ενίσχυση των φασιστικών αντιλήψεων.
Για παράδειγμα, στο Δημοτικό Συμβούλιο του Περιστερίου, που έγινε για να συζητηθεί η έλευση των προσφυγόπουλων σε σχολεία του Περιστερίου, αστικές και οπορτουνιστικές δυνάμεις με τις τοποθετήσεις τους προσπάθησαν να «στηρίξουν» τους πρόσφυγες από την πλευρά γενικά του «ανθρωπισμού», ή ακόμη λέγοντας ότι «η απάντηση στο φασισμό είναι η ισχυροποίηση της δημοκρατίας» γενικά. Αποκρύπτουν συστηματικά ότι η προσφυγιά δεν είναι μια αρρώστια που την κολλάει κάποιος και για αυτό πρέπει να τους συμπαρασταθούμε.
Η επιλογή της προσφυγιάς για τους λαούς δεν είναι τίποτα άλλο από μια απέλπιδα προσπάθεια να ξεφύγουν από τις άθλιες συνθήκες ζωής που επιβάλλει η αστική τάξη της χώρας τους, με σκοπό να ζήσουν καλύτερα. Στην προκειμένη περίπτωση, η αιτία του διωγμού αυτών των ανθρώπων είναι ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος, ο οποίος τους ξεριζώνει. Αλλά δεν είναι αυτή η μοναδική αιτία. Για παράδειγμα, από τη χώρα μας τα τελευταία χρόνια της κρίσης έχουν φύγει εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά λαϊκών οικογενειών, άνεργοι κυρίως, με σκοπό να βρουν σε μια άλλη χώρα μια δουλειά ώστε να ζήσουν αυτοί και οι οικογένειες τους. Τους έδιωξε βίαια από τη χώρα μας η «καπιταλιστική ειρήνη».
Δηλαδή οι πρόσφυγες όποιας απόχρωσης ή θρησκείας είναι θύματα των αδιεξόδων και των δεινών που δημιουργεί ο ίδιος ο καπιταλισμός. Οι πρόσφυγες πριν ξεριζωθούν ήταν κατά βάση λαϊκοί άνθρωποι, οι οποίοι πριν τον πόλεμο πάλευαν για το μεροκάματο στις πατρίδες τους, και τώρα παλεύουν για τον ίδιο ακριβώς λόγο κάπου αλλού και με χειρότερες συνθήκες. Μπορεί δηλαδή αυτοί οι άνθρωποι να έχουν διαφορετική εθνική καταγωγή από εμάς, αλλά το κύριο είναι πως ανήκουμε στην ίδια τάξη, κάτι που τους ακολουθεί σε όποια χώρα κι αν βρίσκονται σήμερα ή βρεθούν αύριο. Μάλιστα, με βάση αυτήν την ταξική τους θέση αντιμετωπίζονται αναλόγως από όλους, και από τους φασίστες και από το αστικό κράτος. Οι δηλώσεις του κ. Μάρδα (υφυπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ) ότι αν υπάρχει κάποιος επενδυτής ανάμεσα στους πρόσφυγες θα του δοθεί άδεια παραμονής και η δυνατότητα να αποκτήσει σπίτι στη χώρα, είναι αποκαλυπτικές. Οι υπόλοιποι δηλαδή θα ζουν στις σκηνές μέσα στα χιόνια.
Από την άλλη, οι φασίστες της Χρυσής Αυγής δεν κυνηγάνε φυσικά τους βαθύπλουτους ξένους επενδυτές που έρχονται να επενδύσουν στη χώρα. Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι η ΧΑ με τις θέσεις της αλλά και με την πρακτική της (δουλεμπορικά, χτύπημα των ταξικών συνδικάτων κ.λπ.) συμβάλλει στο να πέσει η τιμή της εργατικής δύναμης, με τη μείωση μισθών, το χτύπημα των εργασιακών σχέσεων κ.λπ. Τα παραπάνω ευνοούν και το ελληνικό κεφάλαιο και τους επίδοξους ξένους επενδυτές. Αντίθετα, οι χρυσαυγίτες πολεμάνε τους φτωχοδιάβολους, τους κατατρεγμένους, που έρχονται στη χώρα μας ή και αλλού για να βρουν ένα κομμάτι ψωμί για τις οικογένειές τους.
Για αυτόν το λόγο οι φτωχοί άνθρωποι του Περιστερίου και όλης της Δυτικής Αθήνας υποδεχόμαστε τους πρόσφυγες και τα παιδιά τους. Ως ταξικά μας αδέρφια, που η φτώχεια τους και η φτώχεια μας έχουν κοινή ρίζα αλλά και κοινή λύση: την πάλη από κοινού Ελλήνων και ξένων εργατών ενάντια στον καπιταλισμό, που το μόνο που προσφέρει στους λαούς όπου γης είναι κρίση, φτώχεια, πόλεμο.
Σε ό,τι αφορά το «φαινόμενο του φασισμού», όπως λένε κάποιοι αστοί και οπορτουνιστές, καλούν το λαό να απαντήσει με «περισσότερη δημοκρατία».
Εμείς αναρωτιόμαστε: Αλήθεια, στην αστική δημοκρατία «χωράνε» τελικά οι πάντες και τα πάντα, όπως υποστηρίζουν οι διάφοροι απολογητές της;
Σε περιβάλλον της αστικής δημοκρατίας, δημοκρατικά εκλεγμένων κυβερνήσεων, με απόλυτα «δημοκρατικούς» τρόπους δεν έχουν ψηφιστεί δεκάδες πολιτικές επιστρατεύσεις στους ναυτεργάτες και άλλους κλάδους;
Μέσα στη δημοκρατία, το καλοκαίρι δεν χτυπήθηκαν από τις δυνάμεις καταστολής οι συνταξιούχοι; Μέσα στο περιβάλλον της δημοκρατίας δεν απολύονται εργάτες επειδή απεργούν;
Ακόμη μέσα στο «άνδρο της δημοκρατίας», την ΕΕ, δεν υπάρχουν κομμουνιστικά κόμματα τα οποία είναι παράνομα; Πρόσφατο παράδειγμα στην Πολωνία που απαγορεύεται και να εκφέρεις τη λέξη σοσιαλισμός!
Μέσα στην αστική δημοκρατία, σε παλιότερες περιόδους δεν έγιναν δολοφονίες κομμουνιστών και άλλων αγωνιστών, δεν υπήρχαν εξορίες και φυλακές;
Και τέλος, μέσα στις συνθήκες της αστικής δημοκρατίας δεν πραγματοποιείται η μεγαλύτερη καταπίεση, το μεγαλύτερο χτύπημα δικαιωμάτων, με το μηχανισμό της εκμετάλλευσης των εργαζομένων από τους καπιταλιστές;
Πολύ αντιδημοκρατικός τελικά ο «κορσές» της αστικής δημοκρατίας.
Τα αναφέρουμε αυτά γιατί η δημοκρατία πάντα έχει ταξικό πρόσημο. Στον καπιταλισμό είναι δημοκρατία για αυτούς που έχουν στα χέρια τους την εξουσία, την ιδιοκτησία των εργοστασίων, των επιχειρήσεων και είναι δικτατορία για το λαό, που αναγκάζεται παρά τη θέλησή του να ζει στη φτώχεια, να μην έχει ουσιαστική Υγεία, Παιδεία, Κοινωνική Ασφάλιση. Και μάλιστα, όταν αποφασίσει να παλέψει για αυτά, διαχρονικά οι κυβερνήσεις αξιοποιούν όλα τα βέλη της «δημοκρατικής φαρέτρας τους»: Καταστολή, δικαστήρια, απολύσεις, πολιτικές επιστρατεύσεις κ.ά.
Φυσικά δεν εξισώνουμε τον φασισμό με την αστική δημοκρατία, δεν λέμε ότι είναι το ίδιο. Πρόκειται για διαφορετικές εκδοχές άσκησης της εξουσίας που υπερασπίζεται τον καπιταλισμό, την ατομική ιδιοκτησία, τα μονοπώλια. Τελικά είναι οι διαφορετικές όψεις του ίδιου συστήματος. Για αυτόν το λόγο, οι κομμουνιστές δεν θα λιβανίσουμε την αστική δημοκρατία ως αντίδοτο του φασισμού.
Αντίθετα, όπως η ίδια η ιστορική πείρα έχει δείξει, ο φασισμός γεννιέται και ανδρώνεται μέσα από τα σπλάχνα του καπιταλισμού και της αστικής δημοκρατίας, και αξιοποιείται κατά το δοκούν. Για αυτόν το λόγο η πραγματική αντιφασιστική πάλη είναι η πάλη ενάντια στο σύστημα που γεννάει το φασισμό, τον καπιταλισμό. Αλλωστε η ιστορία έχει γραφτεί: το πιο αποτελεσματικό αντίδοτο για τον φασισμό ήταν τα σοσιαλιστικά κράτη. Εκεί όπου οι φασίστες δεν κατάφεραν να σηκώσουν κεφάλι. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, είτε αρέσει σε κάποιον είτε όχι, ότι τον φασισμό τον αντιμετώπισε και τον νίκησε το εργατικό σοσιαλιστικό κράτος της Σοβιετικής Ενωσης.
Το γεγονός αυτό δε σημαίνει ότι ένας εργάτης που δεν είναι κομμουνιστής δεν μπορεί ή δεν πρέπει να αντιπαλεύει το φασισμό. Αλίμονο, εμείς υποστηρίζουμε ότι πρέπει μέσα στους χώρους δουλειάς και στις λαϊκές γειτονιές να μη βρίσκουν τόπο να σταθούν οι φασίστες. Καλούμε όμως κάθε εργαζόμενο να σκεφτεί αν μια θολή αντιφασιστική πάλη θα οδηγήσει τελικά στο συνολικό ξερίζωμα του φασισμού.
Δεν μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο. Γιατί ο καπιταλισμός χρειάζεται τους φασίστες, είτε ως κατασταλτικό μηχανισμό απέναντι στο εργατικό κίνημα που παλεύει ενάντια στην αστική τάξη, είτε ως αντίπαλο δέος απέναντι στη δημοκρατία, και για να τρομοκρατεί τους εργάτες. Ταυτόχρονα, όταν χρειάζεται το σύστημα θα αξιοποιήσει τους φασίστες ως μια πιο «σοβαρή» τάχα δύναμη που νοιάζεται για την πατρίδα, όπως με την παρουσία τους από κοινού με κυβερνητικούς παράγοντες στο Καστελόριζο.
Δηλαδή οι φασίστες αξιοποιούνται από το καπιταλιστικό σύστημα με διάφορους τρόπους. Επομένως χρειάζεται μια συνολικότερη πάλη απέναντι στον κύριο αντίπαλο, την αστική τάξη που έχει την εξουσία, αλλά και τα τσιράκια της τους φασίστες.
Οπως λέει και ένα σύγχρονο τραγούδι ο φασισμός είναι η «... εξουσία των λεφτάδων δίχως τα φτιασίδια της». Επομένως δεν γίνεται κάποιος να αντιπαλεύει τους φασίστες αποτελεσματικά και ολοκληρωμένα χωρίς να παλεύει ενάντια στη μήτρα του προβλήματος, δηλαδή την εξουσία των καπιταλιστών.
Οι κομμουνιστές θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις σε αυτήν την πάλη.
Με αφορμή την αναφορά στη θέση 28 των Θέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ για το 20ό Συνέδριο στον ΣΥΡΙΖΑ και την κυβέρνησή του τίθεται το ερώτημα της αποσαφήνισης του χαρακτήρα του ΣΥΡΙΖΑ καθώς και γιατί στηρίχθηκε από την αστική τάξη.
Οταν ένα οπορτουνιστικό κόμμα κληθεί να διαχειριστεί από κυβερνητικές θέσεις τα γενικά συμφέροντα της αστικής τάξης, τότε υπόκειται εκ των πραγμάτων σε μια σειρά πολιτικές, ιδεολογικές και οργανωτικές προσαρμογές που χαρακτηρίζονται από την υποχώρηση των οπορτουνιστικών του στοιχείων και αναφορών χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει ότι αυτές δεν συνεχίζουν να αξιοποιούνται για τον εγκλωβισμό λαϊκών δυνάμεων στις αστικές επιδιώξεις.
Η μακρόχρονη αναμόρφωση του αστικού πολιτικού συστήματος στο έδαφος της βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης επιφύλασσε στον ΣΥΡΙΖΑ νέα καθήκοντα στην υπόθεση της υπεράσπισης του καπιταλισμού μέσω της «αναβάθμισής» του σε κόμμα της αστικής διακυβέρνησης. Το γεγονός αυτό επέβαλλε μια σειρά προσαρμογές σε όλα τα επίπεδα (μετατροπή σε ενιαίο κόμμα, προσέλκυση ΠΑΣΟΚογενών στελεχών, προσαρμογή των ιδεολογικών του αναφορών κ.λπ.) έτσι ώστε να μπορέσει να επιτελέσει με επάρκεια τον νέο του ρόλο. Η «βίαιη ωρίμανση» την οποία υπέστη - σύμφωνα με τα λεγόμενα των στελεχών του - ο ΣΥΡΙΖΑ στην πορεία προς τη διακυβέρνηση και το πρώτο διάστημα της ανάληψής της συνίσταται στη σταδιακή μετατροπή του από οπορτουνιστικό σε αστικό σοσιαλδημοκρατικό κυβερνητικό κόμμα, το οποίο όμως διατηρεί οπορτουνιστικές αναφορές προς όφελος της απόσπασης της λαϊκής συναίνεσης στην αντιλαϊκή πολιτική.
Μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης, τα αντιλαϊκά μέτρα που επέβαλε, η διαχείριση της κρίσης προς όφελος του κεφαλαίου επιτάχυναν τις προσαρμογές στον ΣΥΡΙΖΑ. Προϊόν αυτών των προσαρμογών ήταν η πιο ανοιχτή πια στήριξη στρατηγικών επιλογών του κεφαλαίου, η υποχώρηση της όποιας φιλολαϊκής συνθηματολογίας, ο εκθειασμός της επιχειρηματικότητας, το πέρασμα από την αντιμνημονιακή ρητορική στη θέση ότι η υλοποίηση των μνημονίων είναι προϋπόθεση για να ανοίξει ο δρόμος για τη λαϊκή ευημερία, ενώ τελευταία πυκνώνουν και οι εκκλήσεις προς άλλες αστικές πολιτικές δυνάμεις για συγκλίσεις και συναίνεση στην αντιλαϊκή στρατηγική. Τα παραπάνω, βεβαίως, αποδεικνύουν ότι οι διαχωριστικές γραμμές εντός του αστικού στρατοπέδου (π.χ. μνημονιακός - αντιμνημονιακός) είναι πολύ δυσδιάκριτες.
«Συζητάμε, προχωράμε, ισχυροποιούμε το ΚΚΕ!»: Με το σύνθημα αυτό, η ΚΟ Αττικής του KKE ξεδιπλώνει το επόμενο διάστημα την πολιτική της δραστηριότητα, που περιλαμβάνει πλήθος εκδηλώσεων και συζητήσεων, μέσα στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, με στόχο να συζητηθούν οι Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για το 20ό Συνέδριο του Κόμματος. Για τις σύνθετες εξελίξεις διεθνώς, στην περιοχή και στο εσωτερικό της χώρας, ιδιαίτερα για τα νέα στοιχεία, τις δυσκολίες της πάλης αλλά και τις νέες δυνατότητες. Για τον καθοριστικό παράγοντα της ισχυροποίησης του ΚΚΕ, για να φέρουμε σε πέρας το καθήκον της ανασύνταξης του εργατικού κινήματος, της πάλης κατά του ιμπεριαλιστικού πολέμου, της οικοδόμησης της κοινωνικής συμμαχίας με στόχο την εργατική εξουσία.
Το πρόγραμμα των εκδηλώσεων της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ, που συνεχώς θα εμπλουτίζεται, έχει ως εξής:
-- Στις 7 μ.μ., στη Νέα Σμύρνη, στον πολυχώρο «Γαλαξίας» (κεντρική πλατεία) θα μιλήσει ο Δημήτρης Αρβανιτάκης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.
-- Στις 7 μ.μ., στο Γαλάτσι, στο Πολιτιστικό Κέντρο «Καμίνι» (Ρεθύμνης 36) θα μιλήσει ο Θανάσης Παφίλης, μέλος της ΚΕ, βουλευτής του ΚΚΕ.
-- Στις 7 μ.μ., στην Αγία Τριάδα της Νίκαιας, στην αίθουσα του 4ου ΚΑΠΗ (Αγ. Νεκταρίου 5), θα μιλήσει η Διαμάντω Μανωλάκου, μέλος της ΚΕ και βουλευτής του ΚΚΕ.
-- Στις 6.30 μ.μ., οι ΚΟ ΟΤΕ διοργανώνουν συγκέντρωση στο Πολιτιστικό Στέκι της ΚΝΕ (Τροίας 36). Θα μιλήσει ο Πέτρος Μαρκομιχάλης, μέλος της Επιτροπής Περιοχής της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ.
-- Στις 6.30 μ.μ., στο Μενίδι, στην αίθουσα εκδηλώσεων του Δήμου Αχαρνών, θα μιλήσει ο Κύριλλος Παπασταύρου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.
-- Στις 6.30 μ.μ., στον Πειραιά, στην αίθουσα εκδηλώσεων της ΠΕΜΕΝ, η ΚΟΒ 2ου Διαμερίσματος Πειραιά διοργανώνει συγκέντρωση με ομιλήτρια την Ελπίδα Παντελάκη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.
-- Στις 6 μ.μ., στο Μπραχάμι, στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου θα μιλήσει ο Δημήτρης Ξεκαλάκης, μέλος του Γραφείου της Επιτροπής Περιοχής της ΚΟ Αττικής και της Ιδεολογικής Επιτροπής της ΚΕ του ΚΚΕ.
-- Στις 11 π.μ., στην Καλλιθέα, στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου, θα μιλήσει ο Δημήτρης Αρβανιτάκης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.
-- Στις 6.30 μ.μ., στου Ρέντη, στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου στο Δημαρχείο, θα μιλήσει ο Βαγγέλης Μάλαμας, μέλος του Γραφείου της ΤΕ Πειραιά του ΚΚΕ.
-- Στις 6.30 μ.μ., στα Ανω Λιόσια, στην αίθουσα Ωδείου Ανω Λιοσίων (Δημαρχείου 6), θα μιλήσει ο Γιώργος Παναγής, μέλος της ΚΕΟΕ του ΚΚΕ.
Μπροστά στο 20ό Συνέδριο του Κόμματος και προς τιμήν των 99 χρόνων από την ίδρυσή του, συνεστιάσεις διοργανώνει η ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ, αύριο Σάββατο 4 Φλεβάρη, στις 8.30 το βράδυ. Συγκεκριμένα:
--Οι ΚΟΒ Δυτικής Υπαίθρου του ΚΚΕ, στο κέντρο «ΝΟΥΦΑΡΑ» στο Βαθύλακκο. Θα μιλήσει ο Σωτήρης Ζαριανόπουλος, ευρωβουλευτής του ΚΚΕ.
--Οι ΚΟΒ Χορτιάτη του ΚΚΕ στο κέντρο «ΚΙΟΣΚΙΑ» στο Χορτιάτη. Θα μιλήσει ο Νίκος Ζώκας, μέλος της ΕΠ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ.
--Η ΚΟΒ Θερμαϊκού Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ στην αίθουσα του ΚΑΠΗ Μηχανιώνας. Θα μιλήσει ο Σάκης Βαρδαλής, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτής του Κόμματος.
Η σημαία της ΤΟ Λάρισας δόθηκε στην πρώτη ΚΟΒ |
Κατά 107,09% υπερκάλυψε το πλάνο της η ΠΟ Δυτικής Αθήνας του Κόμματος και η εκδήλωση για τη βράβευση των πρωτοπόρων της άμιλλας την Κυριακή 29 Γενάρη άνοιξε με την προβολή σύντομου βίντεο με εικόνες από την πλούσια δράση της οργάνωσης μέσα στο 2016.
Στην εκδήλωση βραβεύτηκε η ΤΟ Νοτιοδυτικής Αθήνας, που έφτασε στο 114,1% του πλάνου της και ήρθε πρώτη στην άμιλλα της Περιφερειακής Οργάνωσης. Αντίστοιχα από την ΚΝΕ, πρώτη οργάνωση ήρθε η ΤΟ Περιστερίου, με ποσοστό υπερκάλυψης 118%. Επίσης βραβεύτηκαν οι ΚΟΒ που ήρθαν πρώτες στην άμιλλα από κάθε ΤΟ, δηλαδή: Οι Οργανώσεις Ανω Πετρούπολης, Νέας Ζωής Περιστερίου, Ολυμπιακού Χωριού και Κέντρου Χαϊδαρίου.
Και επειδή η μάχη για την ισχυροποίηση του Κόμματος, εκτός από την οικονομική δουλειά, αφορά και την οικοδόμηση γερών Κομματικών Οργανώσεων σε τόπους δουλειάς και εργατογειτονιές, στην εκδήλωση βραβεύτηκε η ΤΟ Μενιδίου - Φυλής του Κόμματος, που ήρθε πρώτη στην άμιλλα για τη στρατολογία και την οικοδόμηση την προηγούμενη χρονιά.
Από την εκδήλωση της ΠΟ Δυτικής Αθήνας |
Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε και η αντίστοιχη εκδήλωση της ΤΕ Λάρισας του ΚΚΕ, που υπερκάλυψε το πλάνο της κατά 126%.
Τη σημαία της ΤΟ Λάρισας «πήρε» ως επιβράβευση η ΚΟΒ Αγ. Κων/νου - Αγ .Γεωργίου, που υπερκάλυψε κατά 160% το πλάνο της. Τα μέλη του Κόμματος και οι οπαδοί, που η προσπάθειά τους ξεχώρισε στη μάχη του κουπονιού, επιβραβεύτηκαν με ένα μετάλλιο, που στη μία του όψη ήταν χαραγμένο το λογότυπο για τα 100 χρόνια του Κόμματος και στην άλλη η φιγούρα του Σοβιετικού ανθρακωρύχου Αλεξέι Σταχάνωφ, που σύνδεσε το όνομά του με την άμιλλα και τη γεμάτη αυταπάρνηση ατομική προσφορά στη συλλογική προσπάθεια. Αλλωστε η συλλογική δουλειά συντρόφων και φίλων του Κόμματος στη Λάρισα είχε και πρακτικό αποτέλεσμα, την ανακαίνιση των γραφείων του ΚΚΕ στην πόλη.