Αυτή είναι η μια πλευρά της μεθόδευσης για την εξαπάτηση των εργαζομένων - μαζί βέβαια με τα ρουσφέτια, τις εξαγορές και τους εκβιασμούς όπου επιδίδονται - ώστε να κρατήσουν δέσμιους τους εργαζόμενους και να υποκλέψουν την ψήφο διαμαρτυρίας τους. Ψήφο που μόνο με την υπερψήφιση των συνδυασμών και των υποψηφίων που στηρίζει το ΚΚΕ στους δήμους και τις νομαρχίες, θα μπορούσε να εκφραστεί ως ψήφος διαμαρτυρίας ενάντια στα μέτρα και τις αντιλαϊκές πολιτικές του δικομματισμού και της ΕΕ.

Πρώτον, αποσιωπούν προκλητικά την προεκλογική δραστηριότητα των υποψηφίων που στηρίζει το ΚΚΕ για την υπερνομαρχία Αθήνας -Πειραιά, Θανάση Παφίλη, Ηλ. Νικολόπουλου και Ελπίδας Παντελάκη και των υποψηφίων δημάρχων Αθήνας Σπύρου Χαλβατζή και Πειραιά Κώστα Τζατζάνη. Ενώ εργολαβικά προβάλλουν τους υποψήφιους του δικομματισμού.

Δεύτερον, μοιράζουν τις δικομματικές υποψηφιότητες «δίνοντας», στη Φώφη του ΠΑΣΟΚ την υπερνομαρχία και στην Ντόρα της ΝΔ τη δημαρχία Αθήνας και περίεργες δημοσκοπήσεις προσπαθούν να υποβάλουν στην κοινή γνώμη πως, τάχα, το «παιχνίδι παίζεται» ανάμεσα στη... Φώφη και την Ντόρα! Μ' αυτόν τον τρόπο, προσπαθούν να αποτρέψουν εργαζόμενους να δώσουν ψήφο καταδίκης στην αντιλαϊκή πολιτική γενικά και στην εφαρμογή της στην αυτοδιοίκηση, μαυρίζοντας όλους τους υποψήφιους ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και υπερψηφίζοντας τους υποψήφιους των αγωνιστικών συνδυασμών που στηρίζει το ΚΚΕ.

Τρίτον, και για την περίπτωση που με όλα αυτά δεν μπορέσουν να υφαρπάξουν την ψήφο του λαού, έχουν τον τρόπο ή καλύτερα μεθοδεύουν να μην εκφραστεί η ψήφος διαμαρτυρίας και καταδίκης σε σωστή κατεύθυνση. Εδώ προβάλλουν - σε βάρος, βεβαίως, των αγωνιστικών συνδυασμών που στηρίζει το ΚΚΕ - τους υποψήφιους «εφεδρείες» που κινούνται στα όρια της πολιτικής του δικομματισμού. Για παράδειγμα παρουσιάζουν στην υπερνομαρχία Αθήνας τον υποψήφιο του ΣΥΝ Μ. Γλέζο ως... εκφραστή, τάχα, της ενότητας της Αριστεράς, μήπως και εξαπατήσουν κανένα αριστερό που δεν είναι ενημερωμένος.

Διακινδυνεύοντας τη γελοιοποίησή τους ακόμα, δε διστάζουν να παρουσιάζουν ως «Ενότητα της Αριστεράς» το συνδυασμό Γλέζου που εκπροσωπεί, απλώς, το Συνασπισμό και τους λίγους αποχωρήσαντες πρόσφατα από το ΚΚΕ... Κι αυτό, σε αντίθεση με την αγωνιστική συσπείρωση με υποψήφιο υπερνομάρχη το Θανάση Παφίλη που στηρίζεται από ΚΚΕ, ΔΗΚΚΙ, Κομμουνιστική Ανανέωση, Οικολογικές ομάδες και πλήθος κοινωνικοπολιτικούς παράγοντες, που συγκροτήθηκε σε κοινή αγωνιστική βάση ενάντια στις αντιλαϊκές πολιτικές και στα αντιλαϊκά μέτρα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Θανάσης Παφίλης και Ηλίας Νικολόπουλος σε περιοδεία στην έκθεση βιβλίου στο Πεδίον του Αρεως

Αυτή η καθημερινή, ακούραστη, πολύμορφη δραστηριότητα της «Νομαρχιακής Αγωνιστικής Συνεργασίας», και η μεγάλη ανταπόκριση που βρίσκει στην εργατική τάξη, τ' άλλα λαϊκά στρώματα, τη νεολαία, τις γυναίκες, τους απόμαχους της δουλιάς, αφού μιλούν την ίδια γλώσσα, αφού είναι ο συνδιασμός που συγροτήθηκε απο πρωτοπόρους εκπροσώπους των λαϊκών στρωμάτων, γεννά την ελπίδα πως μπορούν να έχουν ένα ακόμη ταμπούρι του δικού τους αγώνα. Η ΝΑΣ λοιπόν καλεί τους απλούς ανθρώπους του μόχθου, στις μεγάλες συγκεντρώσεις που διοργανώνει την Πέμπτη 3 του Οκτώβρη, (στην Αθήνα στα Προπύλαια, στις 8.00 μ.μ, και στον Πειραιά, την ίδια ώρα, στην Πλατεία Κοραή).

Δεν πρέπει να λείψει κανείς!

Για παράδειγμα, στις επικείμενες δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές οι ειδήμονες φωνάζουν στα κανάλια πόσο θα ωφελήσει τη Φώφη που κέρδισε ο Σρέντερ. Στη Γερμανία! Δηλαδή θα κυλάει καλά ο Κηφισός και δε θα υπερχειλίζει ο Ποδονίφτης επειδή ο Σρέντερ είπε τον Μπους Χίτλερ και αμέσως μετά ζήτησε γονατιστός συγνώμη! Ο Παφίλης που δε ζητάει συγνώμη από φονιάδες των λαών και παλεύει για την ειρήνη δεν παίζει στο έργο «ελάτε μαζί μου ηλίθιοι ψηφοφόροι». Ευτυχώς.

Στην άλλη παράκαμψη νοημοσύνης, σ' αυτές τις εκλογές, μαθαίνουμε ότι όλα τα παιδιά της Αθήνας, ευτυχισμένα και χορτάτα, ένα μόνο που τους λείπει ζητάνε. Δέντρα με καραμέλες και σοκολάτα κρεμασμένη στα κλαριά. Ο Χαλβατζής που βγαίνει και ζητάει να μην καταπιεί άλλα κλαριά το τσιμέντο της θηριώδους εργολαβίας δεν είναι βέβαια ο πρωταγωνιστής αυτής της ταινίας.

Το τελειωτικό χτύπημα έρχεται μέσα από την ομορφιά, το κάλλος της μαυρόασπρης λευκάδας του Παπουτσή. Είναι τόσο κοντινό το πλάνο που φαίνεται η λεπτομέρεια της ρίζας των τριχών του στο μουστάκι.

Κι αυτή η... προσέγγιση, σημαίνει όμορφη πόλη. Δηλαδή ομολογημένες τρίχες.

Για το μήνυμα του Τζαννετάκου που πρέπει να ακουστεί ώστε ελεύθερη η υπερνομαρχία να καταστεί, δεν μπορεί να πει κανείς τίποτα. Μένεις απλώς άφωνος γιατί αναρωτιέσαι πώς μπορεί να στείλει μήνυμα κάποιος που δεν το έλαβε ποτέ αυτό που του έχεις στείλει εδώ και καιρό.

Θέλει κουράγιο, πολλή δουλιά ως την τελευταία στιγμή, γνώση των συνθηκών κάτω από τις οποίες δίνεται, στα πρόθυρα πολέμου, αυτή η εκλογική μάχη, σύντροφοι, για να μην αφήσουμε τους υπηρέτες της Αυτοδιοίκησης να φαγωθούν από τα αφεντικά της πολιτικής και του θεάματος.

Για να καταλάβει κανείς τις αντιξοότητες δε χρειάζονται πολλά. Οταν ο Χαλβατζής εγκαινίαζε το εκλογικό κέντρο της «Συμπαράταξης» στα Χαυτεία, η καλή μας αστυνομία είχε κόψει την κυκλοφορία σε ακτίνα πέντε χιλιομέτρων!... Κι άμα ρώταγες τι συμβαίνει, ο τροχονόμος απαντούσε «διαδήλωση παρακάτω». Το σχέδιο απέτυχε. Ο κόσμος ήταν πολύς, αλλά δεν έπαιξε στην τηλεόραση. Ο λαός στις πόλεις και στα χωριά δεν παίζει έτσι κι αλλιώς σ' αυτές τις παρακάμψεις νοημοσύνης, που λέγονται προεκλογικές εκστρατείες, κανέναν ρόλο άλλον από του καταναλωτή μηνυμάτων. Παίζει, απελπίζεται και πρέπει διαφημιστικώς να παρηγορηθεί με ψηφιακά παιχνίδια περί Αθήνας.

Αυτές οι εκλογές σύντροφοι δε θα σταματήσουν την επερχόμενη από τον πετρελαϊκό πόλεμο μαύρη εποχή. Ούτε καν την ήδη επιβληθείσα κατοχή της χώρας από τους έχοντες και κατέχοντες, με τα φιλμάκια τα διαφημιστικά και τον εξωραϊσμό της αγωνίας μας. Ας μην αποδεχτούμε τη μέγκενη της ψηφιακής χαύνωσης και της αντιαισθητικής υπνηλίας. Στηρίζοντας με την ψήφο μας δημάρχους και νομάρχες αγωνιστές, βάζουμε την ταμπέλα «κατάλληλος» στους διαχειριστές του κεφαλαίου. Που είναι έτσι κι αλλιώς ακατάλληλοι και για μικρά παιδιά αλλά και για μεγάλους.

Η κ. Φώφη Γεννηματά είναι βουλευτής του ΠΑΣΟΚ (όσο κι αν την τρίχρονη παρουσία της στη Βουλή δεν την αντιλήφθηκε κανείς...) και μέλος της ΚΕ του κυβερνώντος κόμματος.

Ο κ. Βούγιας ήταν μέχρι πρότινος υπουργός, είναι βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και... εκ μεταγραφής παράγοντας της «κεντροαριστεράς».

Ο κ. Μπεντενιώτης, επίσης διατέλεσε υπουργός, βουλευτής και μέλος της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ.

Γιατί σημειώνουμε τα αυτονόητα; Μα διότι ο κ. Λαλιώτης μιλούσε ακατάπαυστα προχτές για να εξηγήσει στους δημοσιογράφους πόσο βαθιά προσηλωμένο είναι το κόμμα του στην «ανεξαρτησία» και στην «αυτονομία των θεσμών» της Τοπικής Αυτοδιοίκησης... Τόσο περισσότερο, δε, «αυτόνομοι» και «ανεξάρτητοι» θα είναι αυτοί οι θεσμοί, όσο περισσότεροι πολίτες εγκλωβιστούν και ψηφίζουν τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, παρέχοντας έτσι «συχωροχάρτι» στην κυβέρνηση για την αντιλαϊκή της πολιτική.

***

Ο πολίτης έχει χρέος, πράγματι, να πάρει θέση:

• Για τις επαναλαμβανόμενες πλημμύρες
• Για τα κοντέινερ των σεισμοπλήκτων που βρίσκονται ακόμα στους δρόμους
• Για την εγκατάλειψη της υπαίθρου
• Για την «εξαγωγή» του νέφους και του κυκλοφοριακού από την Αθήνα σε όλα σχεδόν τα αστικά κέντρα της χώρας
• Για την ανεργία, τα ναρκωτικά, τη φτώχεια, τις ελλείψεις σε υποδομές.

Ο πολίτης απαιτείται να πάρει θέση για όλα εκείνα που βαλτώνουν τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων σε πολιτείες και χωριά και που οι «βλαχοδήμαρχοι» της κυβέρνησης τα θυμούνται μόνον κάθε προεκλογική περίοδο και πάντα για να μας πείσουν ότι αυτό τον τόπο τον κυβερνούν κάποιοι άλλοι και όχι το κόμμα που τους στηρίζει. Το κόμμα, δηλαδή, που έχει μετατρέψει την Τοπική Αυτοδιοίκηση σε μακρύ χέρι του νεοφιλελευθερισμού της κεντρικής εξουσίας, αποστερώντας την ταυτόχρονα από πόρους, ενώ χρεώνει αρμοδιότητες του κράτους, ακόμη και της κατασταλτικής του λειτουργίας...

***

Αρκεί να βάλει κανείς δίπλα δίπλα τις δηλώσεις του κ. Παπουτσή και της κ. Μπακογιάννη, για να διαπιστώσει ότι οι πρωθυπουργικές θεωρίες περί «προοδευτικής πρότασης» (του... ΠΑΣΟΚ) και «συντηρητικής πρότασης» (της ΝΔ), που υποτίθεται ότι «συγκρούονται» στις επικείμενες δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές, είναι λογύδρια άνευ ουσίας.

Ακόμα και η «Ελευθεροτυπία», που φιλοξένησε το «ντιμπέιτ» των δυο υποψηφίων, δεν μπόρεσε να κρύψει την έκπληξή της: «Μέσα σε ένα φιλικό κλίμα - Ντόρα μου, Χρήστο μου - αρχίζει ο δημόσιος προεκλογικός διάλογος», έγραφε η εφημερίδα (16/9/2002).

Οσο για τις στιχομυθίες των δυο «αντιπάλων» ήταν αποκαλυπτικές: «Ο κ. Παπουτσής λέει τα ίδια (με μένα)», «αυτό λέω κι εγώ», «τι το έχουμε το κυβερνητικό μέσον» (τον κ. Παπουτσή δηλαδή!), ήταν μερικές από τις τοποθετήσεις της κ. Μπακογιάννη, στην κοινή της συνέντευξη με τον υποψήφιο του ΠΑΣΟΚ...

***

α)«Η δική μας αντίληψη είναι να μη στεκόμαστε μόνο στις αρμοδιότητες (σ.σ.: της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης)».

Ας το μεταφράσουμε: Η κ. Γεννηματά «δεσμεύεται» ότι θα παραμείνει η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση ένας τίτλος άνευ περιεχομένου, αφού - κατά τη γνώμη της - οι αρμοδιότητες δεν έχουν καμία σημασία...

β) «Να διαμορφώνουμε ενεργητικά το πλαίσιο διαλόγου με την Κεντρική Διοίκηση».

Δηλαδή; Δηλαδή, «δεσμεύεται» να λειτουργήσει - και μάλιστα «ενεργητικά» - ως ένα ακόμα κερασάκι της κυβέρνησης στο τραπέζι του λεγόμενου κοινωνικού διαλόγου, όπως το ζήσαμε, για παράδειγμα, στο θέμα του Ασφαλιστικού...

γ)«Ο ρόλος της (σ.σ.: της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης) δεν είναι από τη φύση του αντιπολιτευτικός. Το αντίθετο!».

Εδώ δε χρειάζεται να είσαι... Αϊνστάιν για να αντιληφθείς. Η κ. Γεννηματά «δεσμεύεται» να αποτελέσει την καλύτερη... συμπολίτευση της κυβέρνησης, αφού αποτάσσεται μετά βδελυγμίας τον αντιπολιτευτικό (δηλαδή, τον αγωνιστικό και διεκδικητικό) ρόλο της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης και εν προκειμένω ζητάει την ψήφο των Αθηναίων και των Πειραιωτών να την προσφέρει στον κ. Σημίτη, με την «κεντροαριστερή» παράκληση, να μην τον ενοχλούμε, κιόλας!

***

Προεκλογικά, λοιπόν, καλούν το λαό να ξεχάσει ότι μετά τις εκλογές θα είναι πάλι εκείνος που θα κληθεί να πληρώσει το λογαριασμό. Μετά τις εκλογές, οι κάλπικες «διαχωριστικές γραμμές» θα έχουν ξεχαστεί. Τότε νομάρχες και δήμαρχοι του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ θα καλούν από κοινού το λαό να πληρώσει για περισσότερα τέλη, για περισσότερα χαράτσια.

Γι' αυτό οι δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές δεν πρέπει να εξελιχτούν κομμένες και ραμμένες στα μέτρα των «ελεγχόμενων γκάλοπ». Μπορούν και πρέπει να λάβουν, πράγματι, χαρακτήρα δημοψηφίσματος. Ενα δημοψήφισμα, που θα στείλει σαφές μήνυμα καταδίκης της ΠΑΣΟΚικής και της Νεοδημοκρατικής συγκυβέρνησης, μέσα από την ενίσχυση των αριστερών, ριζοσπαστικών ψηφοδελτίων που στηρίζει το ΚΚΕ.

- Ποια είναι η πολιτική διάσταση της μάχης των τοπικών εκλογών; Το κριτήριο θα είναι τα γενικά ή τα τοπικά προβλήματα; Θα είναι κριτήριο η ικανότητα και εντιμότητα των εκλεγμένων ή η γενική πολιτική τοποθέτησή τους;

- Το πρώτο και βασικό είναι η πολιτική φιλοσοφία, «η γραμμή» του συνδυασμού πάνω στα μεγάλα προβλήματα των εργαζομένων, οικονομικά, εργασιακά, κοινωνικά, συνθηκών ζωής και εργασίας. Και τα λεγόμενα τοπικά εντάσσονται σ' αυτά. Απορρίμματα, Παιδικοί Σταθμοί, ΚΑΠΗ κλπ. Ολα αυτά τα προβλήματα είναι πολιτικά και όλοι οι συνδυασμοί ασκούν πολιτική. Οσοι υποστηρίζουν το αντίθετο ή είναι υποκριτές ή βρίσκονται αλλού. Είναι δυνατόν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ να στηρίζουν ψηφοδέλτια που αύριο θα αντιπαλέψουν την πολιτική τους και μάλιστα, όπως λένε, με νύχια και με δόντια; Που θα αμφισβητήσουν τους κανόνες και νόμους που διέπουν το θεσμό της ΤΑ; Είναι καθαρό για μας. Είναι υποκριτές.

Δεν υπάρχει διαχωρισμός γενικών από τα τοπικά προβλήματα. Η ανεργία είναι πανελλαδικό πρόβλημα, η έλλειψη ελεύθερων χώρων, η κερδοσκοπία γης το ίδιο. Η έλλειψη δημόσιων ποιοτικών δωρεάν υπηρεσιών Υγείας είναι γενικό πρόβλημα. Οι διαφορές βρίσκονται, κυρίως, στο βαθμό οξύτητας. Υπάρχει ανεργία στα αστικά κέντρα, αλλά και στην ύπαιθρο. Υπάρχει φτώχεια στα αστικά κέντρα και στην ύπαιθρο. Υπάρχουν οξυμένα περιφερειακά προβλήματα που δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν, αν δεν υπάρξει αντιπαράθεση με τη γενική πολιτική. Δεν αλλάζουν τα πράγματα με ευχές και διαλόγους.

Οι Δημοτικές και Νομαρχιακές εκλογές διεξάγονται σε μια περίοδο που αυξάνει και οξύνεται η ανεργία και η φτώχεια. Σε περίοδο υποχρηματοδότησης της κοινωνικής πολιτικής, αρπαγής και κερδοσκοπίας στη γη. Σε μια περίοδο που δυναμώνουν τα μέτρα για τη συγκέντρωση των κεφαλαίων και αρπάζονται λαϊκές κατακτήσεις. Η ύφεση, η κρίση που χτυπά τον καπιταλιστικό κόσμο και την Ελλάδα θα φέρει νέα μέτρα σε βάρος του λαού. Κι αυτό γιατί κάθε φορά αυτός καλείται να γίνει το υποζύγιο της κρίσης του συστήματος.

Κατά συνέπεια, οι απαιτήσεις για τις τοπικές αρχές πρέπει να έχουν σαν κριτήριο έργα, υπηρεσίες προς όφελος του λαού ή για τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου; Δεν κρίνεται η ικανότητα ή η πρόθεση, αλλά η πολιτική στάση και συμπεριφορά. Ο πολιτικός χαρακτήρας των εκλογών έτσι ή αλλιώς εντάσσεται στη συγκεκριμένη περίοδο που περνάμε.

- Γιατί δίνετε τόση μεγάλη σημασία στη στάση των άλλων συνδυασμών στο θέμα του θεσμού, δηλαδή στο θεσμικό πλαίσιο;

- Είναι το σημείο που δένει τη γενική πολιτική με τις τοπικές συνέπειές της. Στην τελευταία δεκαετία ψηφίστηκαν νόμοι και άλλες διατάξεις για την ΤΑ που τη μετατρέπουν από τυπικό λαϊκό θεσμό, σε θεσμό που διέπεται από τους ίδιους κανόνες με τις κερδοσκοπικές επιχειρήσεις. Το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ και ο ΣΥΝ ψήφισαν το νέο πλαίσιο που καθορίζει το ρόλο της ΤΑ. Η ίδια λογική διέπει και τη ΝΔ, η οποία δημαγωγικά καταψήφισε τη δημιουργία των Καποδιστριακών Δήμων, για να πιάσει σημείο επαφής με το λαό.

Το πρόβλημα, επίσης, υπάρχει και με το ΣΥΝΤΑΓΜΑ, που καθιερώνει τον κερδοσκοπικό ρόλο της ΤΑ και την ουσιαστική κατάργηση των κρατικών πόρων, την επιβολή φόρων στο λαό, για να πληρώσει τις υπηρεσίες που έπρεπε να απολαμβάνουν δωρεάν.

Κωδικοποιώντας τα ζητήματα, λέμε ότι οι συνδυασμοί που στηρίζουν το νέο θεσμικό πλαίσιο πρέπει να καταδικαστούν. Και να αποκαλυφθεί η σιωπή τους στα συγκεκριμένα ζητήματα, δηλαδή:

Η ιδιωτικοποίηση των δημοτικών και νομαρχιακών υπηρεσιών που αφορούν κοινωνικές ανάγκες και τοπικά έργα. Οι βάρβαρες ελαστικές εργασιακές σχέσεις και τα προγράμματα προσωρινής εργασίας για το μοίρασμα της ανεργίας, όπως τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης, η ρουσφετολογία, η εξαγορά μέσω αυτών των προγραμμάτων, αλλά και με την επιβολή νέων τοπικών φόρων. Για να έχεις κάποιες υπηρεσίες πρέπει να πληρώσεις. Οπως και το πέρασμα στην ΤΑ αρμοδιοτήτων που ανήκουν στο κράτος, με τη λογική της ανταποδοτικότητας.

Καμία τοπική αρχή δεν μπορεί να εφαρμόσει το πρόγραμμά της, ακόμα και αν έχει λαμπερές προτάσεις, αν δε χτυπήσει τη λογική της ιδιωτικοποίησης, της ανταποδοτικότητας και της φορομπηχτικής πολιτικής.

Ο λαός δεν πρέπει να ξαναπληρώσει για έργα που έχει ήδη πληρώσει.

Για τα ζητήματα της πολιτικής των συμμαχιών του ΚΚΕ και τις επικρίσεις που δέχεται, αλλά και για το ρόλο των αγωνιστών δημάρχων και νομαρχών στην αντιμετώπιση των λαϊκών προβλημάτων μιλήσαμε στο τελευταίο μέρος της συζήτησης. Πιο συγκεκριμένα:

-Ορισμένοι υποψήφιοι που στηρίζει ο ΣΥΝ, επικρίνουν το ΚΚΕ ότι αρνήθηκε τη συνεργασία και βάζει εμπόδια στην «ενότητα της Αριστεράς».

-Αυτό το επιχείρημα δεν το φέρνουν μόνο υποψήφιοι που είναι σε αυτοτελές ψηφοδέλτιο που στηρίζει ο ΣΥΝ, αλλά και υποψήφιοί του που συνεργάζονται με άλλα κόμματα. Ισως, οι τελευταίοι προσπαθούν να μεταφέρουν τις ευθύνες τους σε πλάτες άλλων.

Το επιχείρημα αυτό δε στέκει, είναι καθαρά προεκλογικό χαρτί που παίζει με τη διάθεση των αριστερών ανθρώπων για συνεργασία και κοινή δράση.

Το σωστό είναι ότι και ο ΣΥΝ έχει μεγάλες διαφορές μαζί μας και εμείς με τον ΣΥΝ. Επομένως, η συνεργασία δεν μπορεί να γίνει εξ αιτίας των διαφορετικών θέσεων και πρακτικών και των δύο πλευρών. Εχουμε διαφορετική θέση στα ζητήματα της εργασίας, της ειρήνης, των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, της καταδίκης των αιτιών και των υπευθύνων. Εμείς αμφισβητούμε αν ειλικρινώς θέλει ο ΣΥΝ τη συνεργασία. Αλλά ας αφήσουμε το γενικό αυτό ζήτημα που άλλωστε το ξεκαθαρίζει και στις αποφάσεις του συνεδρίου του.

Ας περιοριστούμε στο χώρο της ΤΑ. Ο ΣΥΝ είναι ευθυγραμμισμένος με το θεσμικό πλαίσιο της ΤΑ που έφτιαξε, και με τη δική του συμμετοχή, το ΠΑΣΟΚ, με τη συναίνεση της ΝΔ. Δηλαδή, υποταγή στις κατευθύνσεις της ΕΕ για ΤΑ επιχείρηση, για φορολογική εξουσία των Δήμων και άλλα σημαντικά.

Επιπλέον, συνεργάζεται σε τριάντα περίπου νομαρχίες και σε εκατοντάδες δήμους με το ΠΑΣΟΚ και σε μερικές μόνο επιλεκτικές περιπτώσεις, κατέρχεται αυτοτελώς, ακολουθώντας πάντα τη λογική των ανοιχτών θυρών προς το ΠΑΣΟΚ, αποπροσανατολίζοντας τον κόσμο ότι η πολιτική είναι διαφορετική από τόπο σε τόπο, αλλά και προσπαθώντας να εξισορροπήσει τις εσωτερικές του αντιθέσεις..

Εμείς επιδιώξαμε από την αρχή συνεργασία με άλλες δυνάμεις, με εκείνες που μπορούσαμε να συμφωνήσουμε, σε ορισμένα κρίσιμα ζητήματα του θεσμού. Με δυνάμεις που είχαμε θετική πείρα συνεργασίας σε μεγάλα κινήματα όπως εργατικό -συνδικαλιστικό, αγροτικό, φιλειρηνικό, αντιιμπεριαλιστικό κ.λ.π.

Τα ψηφοδέλτια που στηρίζει το ΚΚΕ είναι πολύ ευρύτερα και σε μεγαλύτερο αριθμό δήμων και νομαρχιών από κάθε άλλη φορά. Είναι μεγάλο θέμα αυτό της πολιτικής συμμαχιών. Αριστερή αντίληψη και πρακτική με συμμόρφωση στην ΟΝΕ και το ευρώ δε συμβιβάζεται. Αριστερή αντίληψη και "ναι μεν αλλά" στην πολιτική του ιμπεριαλισμού δε συμβιβάζεται. Αριστερή αντίληψη και κεντροαριστερή συνεργασία με κορμό το ΠΑΣΟΚ ως ζητούμενο δε συμβιβάζεται. Η ζωή επιβάλλει συνεργασίες ανάμεσα σε δυνάμεις με διαφορετικές απόψεις, αλλά συνεργασία που έχει σπονδυλική στήλη και οριοθέτηση, όχι συνεργασία - λάστιχο. Βλέποντας μάλιστα τα πράγματα με τα μάτια των απαιτήσεων του σήμερα.

-Λέγεται ότι δεν έχει πέραση το μοντέλο του αγωνιστή δημάρχου όπως το γνωρίσαμε παλαιότερα. Τώρα χρειάζεται ένας άλλος τύπος δημάρχου που διεκδικεί προγράμματα, βρίσκει λύσεις, έχει φαντασία και οράματα.

- Σκόπιμα λόγια του αέρα. Τώρα ακόμα περισσότερο χρειάζονται τοπικές αρχές που να θέλουν και να έχουν την ικανότητα να αντιστέκονται, να αγωνίζονται, να κινητοποιούν το λαό, να τον στηρίζουν. Να συμμετέχει όχι ως παθητικός δέκτης αλλά ενεργητικά με πρωτοβουλία, οργανωμένα, με δυνατότητα άσκησης ελέγχου.

Αν σήμερα υπάρχουν κάποιοι ελεύθεροι χώροι, αν υπάρχει αποχέτευση, Παιδικοί Σταθμοί, ΚΑΠΗ. Αν σήμερα υπάρχουν δημοκρατικές κατακτήσεις και δικαιώματα είναι και γιατί υπήρξαν δήμαρχοι κομμουνιστές και άλλοι αριστεροί που αγωνίστηκαν, μαζί με το λαό, πήγαν στα δικαστήρια, φυλακίστηκαν γιατί δε σεβάστηκαν τους αντιδραστικούς νόμους.

Τώρα που το κεφάλαιο έχει διεισδύσει παντού, που έχουμε σιδερένιους αντιλαϊκούς νόμους, χειρότερους δυστυχώς και από πριν, τώρα χρειάζεται ο αγωνιστής δήμαρχος και νομάρχης, συλλογικά όργανα που στέκονται στο ύψος των σημερινών απαιτήσεων.

Είναι απολύτως σκόπιμες αυτές οι τοποθετήσεις, ώστε να καθιερωθεί στη συνείδηση του λαού ο δήμαρχος, νομάρχης μάνατζερ.

Αυτός που αγωνίζεται με το λαό έχει πολύ περισσότερη φαντασία και πρακτικό πνεύμα, για να δίνει λύσεις που ούτε καν μπορεί να σκεφτεί ο μάνατζερ, που έχει ικανότητα να σκέπτεται πρακτικά για τα συμφέροντα των κερδών λίγων. Γιατί μια τέτοια σκέψη μάνατζερ είναι σε βάρος του συλλογικού συμφέροντος, ενάντια στα δικαιώματα και κατακτήσεις των εργαζομένων. Είναι επικίνδυνη, γιατί θέλει να αμβλύνει και να υποτάξει συνειδήσεις. Οχι απλά για να γίνει αποδεκτό από τους εργαζόμενους ότι για να έχουν μια υπηρεσία πρέπει να ξαναπληρώσουν, αλλά για να γίνει αποδεκτή η υποταγή σε επιλογές που βρίσκονται ενάντια στα λαϊκά συμφέροντα. Αυτήν την κατεύθυνση την καταπολεμάμε με αποφασιστικότητα και αυτή την περίοδο.

Στιγμιότυπο από περιοδεία του Σπ. Χαλβατζή στα Θυμαράκια

- Στο δεύτερο γύρο, αν δεν είναι ο συνδυασμός που στηρίζει το ΚΚΕ, έχετε κατηγορηματικά διατυπώσει ότι θα συστήσετε στους ψηφοφόρους να μην ψηφίσουν κανέναν από τους δύο. Τα άλλα όμως κόμματα δηλώνουν ότι θα καλέσουν τους ψηφοφόρους να διαλέξουν τον ένα από τους δύο ή θα αφήσουν ελεύθερους τους ψηφοφόρους. Τι λέτε εσείς γι' αυτό.

- Τα ψεύτικα και παραπλανητικά διλήμματα πρέπει να μειωθούν στο μεγαλύτερο δυνατό μέρος σε όλη την Ελλάδα. Η μάχη, η επιλογή κρίνεται στον πρώτο γύρο. Το θέμα είναι τι θα γίνει στην πρώτη Κυριακή. Αυτό που πρέπει να γίνει είναι με ένα σμπάρο δύο τρυγόνια. Η κάλπη να βγάλει καταδίκη ΠΑΣΟΚ και ΝΔ για την πολιτική τους στα μεγάλα προβλήματα του λαού και της ΤΑ που καθορίζουν και τα προβλήματα που βιώνει ο εργαζόμενος στον τόπο κατοικίας. Μια εμφανής ήττα του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ θα ανακόψει την κατηφόρα. Αλλά να καταδικάσουν και εκείνους τους συνδυασμούς π.χ. του ΣΥΝ, που συνεργάζονται με αυτούς σε ευρεία κλίμακα ή αλληθωρίζουν προς αυτούς. Αλλά υπάρχει συνάμα και το δεύτερο κέρδος, ότι δημιουργούνται προϋποθέσεις να εκλεγούν αγωνιστικές αρχές, τοπικές, που θα δώσουν στήριξη στο λαό και στα προβλήματά του τα επόμενα 4 χρόνια.

Οι ψηφοφόροι δεν πρέπει να θεωρήσουν ότι ρεαλιστικό είναι να διαλέξουν ανάμεσα στους δύο του δικομματισμού. Ο ρεαλισμός είναι να δυναμώσουν τη δύναμή τους, τις δυνάμεις αντίστασης για την υπεράσπιση των συμφερόντων τους. Για να κατακτήσουν πολλά μετερίζια προς όφελός τους. Να ψηφίσουν τα ψηφοδέλτια που στηρίζει το ΚΚΕ και άλλες αγωνιστικές δυνάμεις για να περάσουν αυτά στο δεύτερο γύρο και να μην έχουν, συνεπώς, στο δεύτερο γύρο ψευτοδιλήμματα. Είναι η μόνη σίγουρη θέση και πράξη. Οχι μόνον γι' αυτούς που αντιπαλεύουν, αντιστέκονται στις αντιλαϊκές επιλογές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, αλλά και για όσους έστω και πρόσκαιρα θέλουν να εκφράσουν τη δυσαρέσκειά τους στην εφαρμοζόμενη πολιτική.

- Τι θα κάνετε στο δεύτερο γύρο αν συμμετέχει ένα ψηφοδέλτιο ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ και ένα άλλο ψηφοδέλτιο που ανήκει σε άλλο πολιτικό χώρο ή είναι ανέντακτο, αδέσμευτο; Τότε θα ισχύει το λευκό και άκυρο;

- Δεν τσουβαλιάζουμε τα ψηφοδέλτια και δεν εξισώνουμε όλους τους συνδυασμούς με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ. Ταυτόχρονα όμως δεν υποτιμούμε το πόσο επιζήμια έχει αποδειχθεί η λογική του μικρότερου κακού στην πράξη και πόσο έχει σχέση αυτή η λογική με την υπόθεση του δικομματισμού. Κοιτάξτε τι περιπτώσεις υπάρχουν.

Εχουν εμφανιστεί 2 και 3 συνδυασμοί στον ίδιο δήμο ακόμα και σε επίπεδο νομαρχίας, που προκύπτουν από τους κόλπους του ίδιου κόμματος, της ίδιας πολιτικής. Μπορεί να οφείλεται σε τοπικούς ανταγωνισμούς, αλλά υπάρχουν και περιπτώσεις που είναι σικέ το παιχνίδι, ώστε να συγκεντρωθούν σκόρπιες δυνάμεις, να απορροφηθεί η δυσαρέσκεια σε κάποιον «αντάρτη» και να συνενωθούν στη μια και μόνη επιλογή του δεύτερου γύρου.

Εχουμε πικρή πείρα από τους λεγόμενους αντάρτες τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ.

Λειτουργεί ήδη και η λογική των συγκοινωνούντων δοχείων. Συνδυασμοί δηλαδή που περικλείουν μέσα τους στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ ομού. Υπόγειες τοπικές συμφωνίες ακόμα και μεταξύ τους προκειμένου να ελεγχθεί ο δεύτερος γύρος. Ας μη φαντάζει αυτό υπερβολικό. Πέρα από τις αντιπαραθέσεις και ανταγωνισμούς, μην ξεχνάτε ότι η ΤΑ διασυνδέεται με μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα σε περιοχές π.χ. ολυμπιακών δήμων, περιοχές μεγάλων έργων και στην προκειμένη περίπτωση γίνονται άτυπες συμφωνίες για να μη βγει ένα αγωνιστικό ψηφοδέλτιο που θα ανθίσταται σε τέτοιες εξελίξεις και γεγονότα. Η δημοσιότητα που πήρε η επιστολή στελέχους της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ στην Πάτρα, που το 1998 πήρε εντολή να ψηφίσει Φλωράτο (υποστηριζόταν από τη ΝΔ), για να μη βρεθεί στη δεύτερη Κυριακή το ψηφοδέλτιο του Παν. Κοσιώνη, που υποστηρίχτηκε από το ΚΚΕ και ευρύτερες δυνάμεις, είναι χαρακτηριστικό των «υπόγειων διαδρομών» και συναλλαγών των αστικών δυνάμεων.

Εχουμε επίσης περιπτώσεις όπου ανάμεσα σε ανταγωνιζόμενα ψηφοδέλτια στον πρώτο γύρο έχουν συμφωνηθεί οι λεγόμενες τράμπες στο δεύτερο γύρο. Το ταξικό κριτήριο κάθε άλλο παρά εξαφανίζεται στη μάχη των τοπικών εκλογών, όταν έχουμε να κάνουμε με κοινοτικά προγράμματα και με τα συμφέροντα μεγάλων επιχειρηματιών.

Εχουμε επίσης και την περίπτωση του ΣΥΝ με τη γνωστή σκόπιμη διπλή τακτική: σε ένα μεγάλο μέρος νομαρχιών (που εκεί θεωρείται ως η πλέον πολιτική μάχη) να συνεργάζεται με το ΠΑΣΟΚ και σε ένα επίσης μεγάλο αριθμό δήμων, ενώ αλλού να κηρύσσει τη μάχη κατά του δικομματισμού. Την ίδια ώρα εναποθέτει στις τοπικές κοινωνίες την επιλογή του δεύτερου γύρου, κλείνοντας το μάτι κατά βάση προς το ΠΑΣΟΚ.

Θα μου πείτε, όλοι οι υποψήφιοι ενός συνδυασμού είναι μέσα στο παιχνίδι της συνδιαλλαγής; Απαντώ, κατηγορηματικά όχι. Αυτά τα πράγματα γίνονται κυρίως σε επίπεδο κομματικό και των επικεφαλής των συνδυασμών.

Το ΚΚΕ απορρίπτει κάθε ιδέα τράμπας και συνδιαλλαγής, συμφωνίας πάνω ή κάτω από το τραπέζι. Γι αυτό και πήρε θέση για το δεύτερο γύρο όσον αφορά το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ -ΣΥΝ από τον Ιούνη του 2001. Εμείς δεν κρύβουμε από το λαό τις θέσεις μας. Δεν παραιτούμαστε από τη θέση μας ότι και τα δύο κόμματα πρέπει να αποδυναμωθούν. Είναι πολιτική θέση, δεν έχει να κάνει με πρόσωπα.

Ισως θα πει κάποιος, και είναι απόλυτα λογικό, ότι μέσα στους 900 δήμους μπορεί να υπάρξουν συνδυασμοί που στο δεύτερο γύρο να είναι προτιμότερο να στηριχτούν από το να μη στηριχτεί κανείς. Μπορεί να υπάρξουν συνδυασμοί που δεν έχουν εκτεθεί απέναντι στο λαό.

Αυτό το πήραμε ήδη υπόψη από τον πρώτο γύρο. Υπάρχει ένας αριθμός δήμων, ιδιαίτερα καποδιστριακών, που αποφασίσαμε στήριξη με κριτήριο τη θετική στάση σε φιλολαϊκή κατεύθυνση, των συμμετεχόντων σ' αυτό το ψηφοδέλτιο, σε πολλά ζητήματα. Στηρίζουμε συνδυασμούς που μπορεί να δώσουν αρκετές εγγυήσεις για δράση προς όφελος των εργαζομένων.

Κριτήρια για να ψηφίσουμε ένα συνδυασμό και στο δεύτερο γύρο είναι η καταδίκη των συνδυασμών που στηρίζονται από ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και τους συνοδοιπόρους τους και από την άλλη μπορεί να είναι η ενίσχυση συνδυασμών στο βαθμό που έχουν δείξει την όποια θετική στάση για τα μεγάλα προβλήματα των εργαζομένων, π.χ. ανεργία, λιτότητα, στέκονται αρνητικά στις ιδιωτικοποιήσεις, στη φορομπηχτική πολιτική και στην ανταποδοτικότητα.

Και λέμε μπορεί, γιατί με τη στήριξη αυτή αναλαμβάνονται ευθύνες με κόστος για τους εργαζόμενους. Κάποιες ελάχιστες εγγυήσεις, μπροστά στο λαό, πρέπει να υπάρξουν. Αν δεν υπάρξουν, είναι δύσκολο να πάρεις ευθύνη. Γιατί με τη στήριξή σου παίρνεις ευθύνη για το αύριο και αυτά πληρώνονται.

Κοντολογίς εμείς θα πάρουμε παντού θέση και θα μιλήσουμε με τη γλώσσα της αλήθειας στους ψηφοφόρους. Θα τους εξηγήσουμε γιατί λευκό ή άκυρο, γιατί δεν μπορούμε να πάρουμε ευθύνη να υποδείξουμε σε κάποιες ιδιαίτερες περιπτώσεις που εμφανίζουν μεγαλύτερη ποικιλία, παίρνοντας υπόψη και τη στάση των συνδυασμών και τις εγγυήσεις που παρέχουν. Περισσότερα δεν μπορεί να πει κανείς. Η ευθύνη είναι πια στους ίδιους τους ψηφοφόρους, που πρέπει να μη βρεθούν στην ανάγκη να ψηφίζουν κάποιο συνδυασμό που καταδίκασαν στον πρώτο γύρο.

ΜΠΟΡΕΙ, βέβαια, να πέρασαν από τότε 61 χρόνια, όμως η ΕΑΜική Εθνική Αντίσταση είναι πάντα μια μοναδική κι ατίμητη κληρονομιά κι ολοζώντανη είναι παρούσα στους αγώνες του σήμερα. Επίκαιρα και τούτη την ώρα, που η ανθρωπότητα μ' ανατριχίλα αφουγκράζεται του πολέμου τα τύμπανα να χτυπούν μανιασμένα, αυτά που έγραφαν δυο κορυφαίοι πνευματικοί άνθρωποι για το μεγάλο εκείνο αγώνα που σήκωσε ο λαός μας, για το νέο άνθρωπο που πλάστηκε μέσα στην υπέρτατη εκείνη δοκιμασία και θυσία.

«Ο ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΟΣ Ανθρωπος, γράφει ο καθηγητής Γιάννης Ιμβριώτης, μπαίνει στο Μεγάλο Επος του Λαού και γίνεται ζωοποιός μύθος και κινεί τους άλλους σε έργα θαυμαστά, μεγάλα. Κι αυτός ο μύθος έχει πυκνωθεί και φανερωθεί μέσα σε καθημερινούς ανθρώπους, σε άντρες και γυναίκες, σε νιους και γέρους. Γεννιέται μέσα στην ανάταση ολόκληρου του ελληνικού λαού, σ' ένα ολωσδιόλου νέο ψυχικό κλίμα, στο αντιστασιακό πνεύμα.

ΚΙ ΑΥΤΟ το πνεύμα είναι ογκωμένο από πατριωτική πνοή και προβάλλει αγωνιστικό για την εθνική ανεξαρτησία, για την απελευθέρωση του λαού από κάθε λογής καταπίεση, που προέρχεται από τους ξένους και την ντόπια πλουτοκρατική ολιγαρχία, για την υλική και πνευματική ανύψωσή του.

ΑΛΛΑ αυτό το πατριωτικό αντιστασιακό πνεύμα έχει άπειρο βάθος και πλάτος, δεν είναι κοντόθωρο. Δε κλείνεται απομονωμένο μέσα σε στενά τοπικά πλαίσια, δε γίνεται σοβινιστικός εθνικισμός, παρά στρέφεται και προς τα έξω, προς τους άλλους λαούς, τους χαιρετά και τους καλεί να βαδίσουν όλοι μαζί πάνω στο δρόμο, όπου ξανοίγεται απέραντη προοπτική για μια καθολική ιστορική ανάπτυξη. Το αντιστασιακό πνεύμα είναι η μεγάλη κληρονομιά της Εθνικής μας Αντίστασης».

ΣΕ ΜΙΑ άλλη γενική θεώρηση, ο Μάρκος Αυγέρης γράφει: «...Το καταπληκτικό αυτό απελευθερωτικό κίνημα (το ΕΑΜ) έφερε μια νέα τροπή στην εθνική μας ζωή κι η δράση του με τ' αποτελέσματά της εξακολουθεί να επηρεάζει την ιστορία μας... Εξύψωσε τις κοινωνικές και πολιτικές αντιλήψεις του λαού και ενέργησε σαν μια πλατιά διαφωτιστική δύναμη. Τα ιδανικά ζωής, που πρόβαλε στο λαό η Αντίσταση, εκφράζανε τις ανάγκες του κι ανταποκρίνονταν στους ενδόμυχους πόθους του. Δε στάθηκε μόνο μια έκφραση της πάλης ενάντια στους ξένους καταχτητές, παρά και μια μεγάλη παιδαγωγία για το λαό...

ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ και στους κάμπους, ο λαός οργάνωσε ένα δικό του κράτος και μια διοίκηση με ευνομία και δικαιοσύνη. Ολη η οργάνωση της Αντίστασης, με τους τρόπους της ομαδικής ζωής και την ομοψυχία της, άφησε βαθιά τη σφραγίδα της στην ψυχή του λαού...

Ο ΛΑΟΣ, προσθέτει ο Μ. Αυγέρης, έβγαινε από μια μεγαλειώδη σύγκρουση με τον ιταλικό φασισμό, όπου είχαν αστράψει όλες οι εθνικές αρετές και δεν ήταν εύκολο αμέσως ύστερα να δεχτεί την ταπείνωση της ξενικής κατοχής. Μπροστά σε δυο μεγάλες δυνάμεις κι ιδιαίτερα μπροστά στην τεράστια πολεμική μηχανή της Γερμανίας, που σάρωσε τα κράτη της Ευρώπης, ο ελληνικός στρατός, βέβαια, δεν μπορούσε να κρατήσει σαν συντεταγμένη δύναμη με την πρώτη μορφή του, μα ο λαός υπόφερε και δεν μπορούσε ν' ανεχθεί ένα δυνάστη που του έπαιρνε την μπουκιά από το στόμα και ήταν απάνθρωπος κι αδίστακτος στο έγκλημα...».

ΣΗΜΕΡΑ, ύστερα από 61 χρόνια, ο νους ανατρέχει στο μεγάλο αυτό σχολειό, στο ΕΑΜ, που σ' αυτό βρέθηκαν και θήτευσαν χιλιάδες και χιλιάδες Ελληνες. Πλάι και μαζί με τους καινούριους λαϊκούς θεσμούς, δημιούργησε και το νέο Ελληνα, τον ΕΑΜίτη, τον ΕΠΟΝίτη, έναν καινούριο τύπο Ελληνα. Είναι αυτός, που ανεβαίνει στα βουνά και γίνεται αντάρτης... Είναι το αετόπουλο, που πηγαινοέρχεται σαν λαϊκός μυστικός ταχυδρόμος του αντάρτικου και που τρυπώνει στις εχθρικές στρατιωτικές μονάδες. Ετσι, δίπλα στους καινούριους λαογέννητους θεσμούς, μέσα στου Αγώνα τη φωτιά, πλάστηκε κι ο ΕΑΜίτης αγωνιστής, που με καυτό αίμα, με θυσίες κι ολοκαυτώματα θεμελίωσε την Ελλάδα της τιμής, έβαλε τη σφραγίδα του πάνω στην αγωνιστική της πορεία. Η γενιά του ΕΑΜ, ολοζώντανη κι ολόρθη. Αυτή που θα πάει στις κάλπες και θα ψηφίσει για την Αυτοδιοίκηση αγωνιστές, αυτούς που παλεύουν για του λαού το δίκιο.

Επιχειρώντας να εκλαϊκεύσει την εκλογική τακτική του κόμματός του ο γραμματέας της ΚΕ της ΝΔ δε διστάζει να «υποβιβάσει» το κόμμα του στο - μόνο! - κόμμα διαμαρτυρίας. Ολα δικαιολογούνται μπροστά στον ιερό σκοπό της εξουσίας...

Ομως η φιλολαϊκή μάσκα, που για ψηφοθηρικούς λόγους βάζουν λίγο καιρό πριν από κάθε εκλογική αναμέτρηση οι δύο μονομάχοι του δικομματισμού, δεν μπορεί να αποκρύψει το αποκρουστικό πρόσωπο της νεοφιλελεύθερης πολιτικής, που από κοινού εφαρμόζουν όλο τον υπόλοιπο καιρό. Η πολιτική αυτή όμως είναι ο μεγάλος ένοχος για τα εκρηκτικά προβλήματα πάνω στα οποία δημαγωγούν αδίστακτα και ξεδιάντροπα οι ηγεσίες ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και οι υποψήφιοι και οι συνδυασμοί που στηρίζουν στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές, υποκρινόμενες προεκλογικά πως τάχα στην εξουσία, δεκαετίες τώρα, βρίσκονται κάποιοι άλλοι «τρίτοι»!

Λες και το κυκλοφοριακό, για παράδειγμα, της πρωτεύουσας, που κουρελιάζει καθημερινά το νευρικό σύστημα και «μαυρίζει» τη ζωή των άτυχων κατοίκων της, δεν είναι χειροπιαστό αποτέλεσμα της πολιτικής που ακολούθησαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που εναλλάσσονται στην εξουσία τις τρεις τελευταίες δεκαετίες. Μια πολιτική που έδινε προτεραιότητα στα συμφέροντα των αυτοκινητοβιομηχανιών και στα ΙΧ και εκτόπιζε τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Λες και οι καταστροφές από τις πλημμύρες δεν είναι «αναπόφευκτη» συνέπεια του πώς «έκτισαν» το Λεκανοπέδιο, με το σκέπασμα των ποταμιών, το κτίσιμο των ρεμάτων, προκειμένου να δοθεί περισσότερος ζωτικός χώρος (με το αζημίωτο) στην ασυδοσία και τα υπερκέρδη των μεγαλοεργολάβων. Το ίδιο φυσικά ισχύει για το καχεκτικό πράσινο, για τους ανύπαρκτους ελεύθερους χώρους, την άθλια κατάσταση στα σχολεία κ.ο.κ., που έχουν οδηγήσει σε μια πρωτοφανή υποβάθμιση της ποιότητας ζωής στο Λεκανοπέδιο, όπου οι συνθήκες ζωής έχουν καταντήσει απάνθρωπες, αλλά και για την ακρίβεια, την ανεργία, τη φτώχεια, που επιδεινώνονται από τη φορομπηχτική πολιτική της δημοτικής αρχής και την παροχή κοινωνικών υπηρεσιών με πληρωμή.

Κι όμως δε διστάζουν να εμφανίζονται μπροστά στις λαϊκές μάζες και να αξιώνουν ξετσίπωτα την ψήφο τους για να στείλουν, τάχα, μήνυμα διαμαρτυρίας!!! Και μόνο γι' αυτή την απίστευτη κοροϊδία και τον προκλητικό εμπαιγμό τούς αξίζει το μαύρισμα.

Ειδικά η ηγεσία της ΝΔ «δε δικαιούται» να εμφανίζεται ως κόμμα διαμαρτυρίας, αφού αυτό που τη χαρακτηρίζει είναι η συναίνεση στην εφαρμοζόμενη νεοφιλελεύθερη πολιτική. Η αχαλίνωτη δημαγωγία της και οι αντικυβερνητικές κορόνες που χρησιμοποιεί μόνο και μόνο για να ανέβει στην εξουσία, δεν μπορούν να αποκρύψουν ότι η πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση Σημίτη είναι η δική της πολιτική. Ο ίδιος ο Κ. Καραμανλής, εξάλλου, επικαλείται συχνά απέναντι στα αφεντικά ότι αξίζει της στήριξής τους επειδή «είμαστε αυθεντικοί φιλελεύθεροι».

Αν το βράδυ τόσο της πρώτης όσο και της δεύτερης Κυριακής των δημοτικών - νομαρχιακών εκλογών οι συνδυασμοί που υποστηρίζει η ΝΔ ενισχυθούν, η Ρηγίλλης θα μπορεί να πανηγυρίζει γιατί κατάφερε να υφαρπάξει τη λαϊκή ψήφο και να καρπωθεί τη λαϊκή δυσαρέσκεια, ενώ ταυτόχρονα θα χρησιμοποιήσει τη λαϊκή ετυμηγορία για να επιταχυνθεί η αντιλαϊκή επίθεση.

Οσο για τους γαλάζιους δημάρχους και νομάρχες που θα εκλεγούν θα συνεχίσουν να κάνουν ό,τι έκαναν και τις προηγούμενες τετραετίες: Να υπηρετούν, δηλαδή, πρόθυμα τις άνωθεν εντολές και να συνεργάζονται με την κυβέρνηση για «καλύτερα» χαράτσια στους δημότες, παράδοση στο μπετόν και των τελευταίων άκτιστων χώρων κ.ο.κ. Το σύνθημα της Ρηγίλλης «μην ψηφίζετε κυβερνητικά φερέφωνα στην τοπική αυτοδιοίκηση», εκτός από βαθιά υποκριτικό και παραπλανητικό, είναι εξοργιστικό, ακριβώς γιατί οι δικοί της δήμαρχοι και νομάρχες ήταν τα καλύτερα φερέφωνα της κυβέρνησης τις προηγούμενες τετραετίες. Από τα «καμάρια» της στους τρεις μεγάλους δήμους (Αβραμόπουλος - Παπαγεωργόπουλος -Αγραπίδης) μέχρι και τους τελευταίους καποδιστριακούς δήμους στη Θράκη, οι γαλάζιοι δήμαρχοι και νομάρχες δεν όρθωσαν ποτέ το ανάστημά τους σε αντιλαϊκά μέτρα που έπλητταν τους δημότες τους ούτε βέβαια διεκδίκησαν τίποτα πέρα από αυτό που - δεν - τους έδινε η κεντρική εξουσία. Αντίθετα συναίνεσαν και έβαλαν πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη των λαϊκών μαζών για τις «ανταποδοτικές» τάχα υπηρεσίες.

Για να τελειώνουμε, οι δήμαρχοι και νομάρχες της ΝΔ ήταν πλειοψηφία την προηγούμενη τετραετία. Ε, και; Αλλαξε τίποτα προς το καλύτερο; Ακριβώς το αντίθετο. Τα ίδια και χειρότερα θα γίνουν αν επιβραβευτούν γι' αυτή τους τη στάση και πολιτική. Τρέφει κανείς ψευδαισθήσεις για το πώς θα γίνει η «Αθήνα αύριο» με την Ντ. Μπακογιάννη; Παραδομένη ακόμα περισσότερο στα μεγάλα συμφέροντα, όπως η ίδια διαβεβαίωσε τους 1.200(!) επιχειρηματίες στους οποίους μίλησε τις προάλλες: «Θεωρώ αδιανόητη την απουσία σας από τα βασικά δρώμενα της πόλης - είστε οι πρωταγωνιστές της οικονομικής ανάπτυξης της πόλης», τους διαβεβαίωσε. Πιστεύει άραγε κανείς ότι η υπερνομαρχία Αθηνών - Πειραιώς θα γίνει φρούριο διεκδίκησης, όπως διαβεβαιώνει ο μέχρι πρόσφατα ακραιφνής υποστηρικτής του εκσυγχρονισμού Γ. Τζαννετάκος;

Συμπέρασμα; Το μόνο μήνυμα που πιάνει τόπο είναι μαύρο - και στους δύο γύρους - στα φερέφωνα του δικομματισμού και «δαγκωτό» στους αγωνιστικούς συνδυασμούς συμπαράταξης, που στηρίζει το ΚΚΕ και έχουν δώσει εγγυήσεις από τη δράση τους και στην αυτοδιοίκηση και στους λαϊκούς αγώνες.

Δεν είναι δυνατή η ανάπτυξη μιας κοινωνίας όταν οι δείκτες σε όλα τα επίπεδα της ζωής των γυναικών μετρούν αντίστροφα από τους δείκτες της επικοινωνιακής ικανότητας της κυβέρνησης

Η ψήφος στις νομαρχιακές και δημοτικές εκλογές -όπως η κάθε ψήφος- δεν μπορεί να αρχίζει με την επιλογή ενός ψηφοδελτίου και να τελειώνει με ένα σταυρό πάνω σ' αυτό. Από τη στιγμή που θα πέσει μέσα στην κάλπη το ψηφοδέλτιο, η όποια επιλογή έχει μέγιστη σημασία για τη ζωή του ψηφοφόρου, για όλα όσα τον ή την αφορούν στην καθημερινή του ζωή, για όλη την οικογένεια, τα παιδιά αν αυτά υπάρχουν, και το κυριότερο κανένα λάθος δεν αναγνωρίζεται μετά την απομάκρυνση από την κάλπη...

Αναμφισβήτητα οι εκλογές στις 13 του Οκτώβρη έχουν μεγάλη πολιτική σημασία και τα αποτελέσματα θα έχουν επίδραση και στις γενικότερες πολιτικές εξελίξεις.

Ας σταθούμε στην ψήφο των γυναικών, που αποκτά ιδιαίτερο βάρος στο εκλογικό αποτέλεσμα, όχι μόνο γιατί αριθμητικά είναι το μισό και πάνω του εκλογικού σώματος, αλλά γιατί οι γυναίκες αποτέλεσαν και αποτελούν τον κύριο δέκτη των πλαστών διλημμάτων και του αποπροσανατολισμού.

Η «συνταγή» καταγραμμένη από αιώνες: η εκάστοτε εκμεταλλευτική τάξη στην προσπάθειά της να αποκτά στηρίγματα και να διαιωνίζει την εκμετάλλευσή της μοιράζει έτσι τους ρόλους ανάμεσα στα δύο φύλα, ώστε οι γυναίκες να αποτελούν, ανάλογα με τις υπάρχουσες οικονομικές συνθήκες, όχι μόνο το φτηνό εργατικό δυναμικό, αλλά και το πιο ευάλωτο κοινωνικό κομμάτι στην αναπαραγωγή της «ιδεολογίας» της συναίνεσης, της κοινωνικής αδιαφορίας, της αποχής από τα κοινά.

Σήμερα όμως οι γυναίκες κατανοούν καλύτερα ότι χρησιμοποιήθηκαν σαν καύσιμο του τρένου προς την ΟΝΕ και το ΕΥΡΩ. Δεν είναι δυνατή η ανάπτυξη μιας κοινωνίας όταν οι δείκτες σε όλα τα επίπεδα της ζωής των γυναικών μετρούν αντίστροφα από τους δείκτες της επικοινωνιακής ικανότητας της κυβέρνησης.

Σήμερα, αυτές οι γυναίκες θα σταθούν μπροστά στην κάλπη με μια άλλη στάση, με μια άλλη αντίληψη γιατί η ίδια η ζωή τους επιβεβαιώνει ότι τα ψέματα τέλειωσαν.

Σήμερα, όση προσπάθεια και αν καταβάλλουν οι υποψήφιοι στις νομαρχιακές και δημοτικές εκλογές που στηρίζονται από τους «διδύμους» της πολιτικής, για το γυναικείο εκλογικό σώμα έχουν τελειώσει τα ψέματα και δε θα μετρήσει η ωραία γραβάτα των παλαιότερων εποχών, η υπερκομματική ή η ανεξάρτητη κομματική ταυτότητα ή η παρότρυνση οι γυναίκες να ψηφίσουν γυναίκες για να λυθούν τα οξυμένα τους προβλήματα.

Αυτή είναι η ίδια γυναίκα που αναγκάζεται να κρατάει τα εγγόνια της, γιατί ο παιδικός σταθμός της γειτονιάς έπαψε να είναι δημόσιος και δωρεάν, αλλά έγινε δημοτικός με ανταποδοτικά τέλη. Τρέμει μην αρρωστήσει και χρειαστεί νοσοκομείο και αποκλειστική νοσοκόμα και νοσηλεία στο σπίτι. Αυτή η γυναίκα θα σταθεί μπροστά στην κάλπη λιγότερο ευκολόπιστη, θυμωμένη και αποφασισμένη να κηρύξει το δικό της μποϊκοτάζ στα μεγάλα κομματικά μαγαζιά και στις ψεύτικες «πλαστικές» πραμάτειες τους που ευθύνονται για τη φτώχεια της.

Η άνεργη πενηντάρα, η νέα άνεργη κοπέλα, με ή χωρίς πτυχίο, εκείνη που δουλεύει με «μαύρη» εργασία ή η άλλη στα μεγάλα πολυεθνικά καταστήματα με ευέλικτο ωρομίσθιο και με πατίνια ή εκείνη που δουλεύει με το κομμάτι μπρος στη ραπτομηχανή ή στο κομπιούτερ, η μικρομάνα, η ανύπαντρη μητέρα... κατάλαβε, γιατί το βίωσε, ότι ο νομάρχης ή ο δήμαρχος δεν ήταν αμέτοχοι - αντίθετα ήταν οι εντολοδόχοι - σε όσα βάσανα της φόρτωσαν οι ευρωπαϊκές προοπτικές και οι «εκσυγχρονιστικές» κυβερνητικές πολιτικές. Είδε την κα Φώφη Γεννηματά να σηκώνει το χεράκι της και να λέει ΝΑΙ σε ΟΛΑ τα αντιλαϊκά νομοσχέδια της κυβέρνησης, που ανέτρεπαν τις εργασιακές σχέσεις, που κατεδάφισαν την Κοινωνική Ασφάλιση, που ιδιωτικοποίησαν τα κοινωνικά αγαθά της υγείας, της παιδείας, ακόμη και στο νομοσχέδιο που καθιέρωσε επάγγελμα την πορνεία, δίπλα στο σηκωμένο χεράκι και της κας Ντόρας Μπακογιάννη. Βλέπει καθημερινά να γίνεται πιο απειλητικό κάλεσμα της θυγατέρας της από τα ΜΜΕ στην πορνεία.

Η μητέρα που έχει το παιδί της μακριά από τα σύνορα της πατρίδας για ξένα συμφέροντα, στην ειρηνευτική δύναμη του ΝΑΤΟ στο Κόσσοβο ή στο Αφγανιστάν, θυμάται ότι ο κος Τζανετάκος, χειριζόμενος άριστα την ελληνική γλώσσα, ήταν υποστηρικτής των βομβαρδισμών του ΝΑΤΟ στο βρώμικο πόλεμο κατά της Γιουγκοσλαβίας.

Η μάνα, η γυναίκα, η αδελφή, η κόρη του κρεμασμένου ναυτεργάτη στους καταπέλτες των πλοίων ό,τι και να της πουν αυτοί που ποινικοποιούν τους εργατικούς αγώνες και έχουν μέχρι σήμερα επιστρατευμένους τους ναυτεργάτες, αναγνωρίζει στο ψηφοδέλτιο της ΝΑΣ εκείνους που ήταν δίπλα στους αγώνες και ξέρει καλά ότι θα είναι και αύριο.

Η γυναίκα των σεισμόπληκτων περιοχών όπου ζει, φροντίζει την οικογένειά της ακόμη μέσα στο κοντέινερ ή η γυναίκα που πλημμύρισε και καταστράφηκε το σπίτι και το βιος της τρεις φορές, γιατί τα τσουβάλια μπήκαν ή δεν μπήκαν στην ώρα τους, για να κρατήσουν στη θέση της την κοίτη του ποταμού στα σημεία που γίνονται τα μεγάλα «αναπτυξιακά έργα», δεν έχει άλλη αντοχή να περιμένει τα ψίχουλα της αποζημίωσής της και το κάλεσμα της τράπεζας για το δάνειο. Δεν έχει άλλη επιλογή από το να ενισχύσει το ψηφοδέλτιο που της εγγυάται ότι θα σταθεί δίπλα στους αγώνες της γι' αυτά που δικαιούται..

Η μητέρα που βλέπει το παιδί της στο λαβύρινθο της τοξικοεξάρτησης, ζητάει απεγνωσμένα από την πολιτεία να σταματήσει τη ναρκοκουλτούρα και τα θανάσιμα παιχνίδια με τα «σκληρά - μαλακά» ναρκωτικά, να προχωρήσει σε εκείνα τα μέτρα που θα εξαλείψουν τη ζήτηση, που θα θεραπεύουν και θα φροντίζουν υπεύθυνα την κοινωνική επανένταξη και δεν πείθεται από κανένα ακριβοπληρωμένο σποτ των υποψηφίων στην τηλεόραση.

Οι γυναίκες εργάζονται και παράγουν πλούτο με τις χαμηλότερες αμοιβές αντάμα με την πιο στυγνή τρομοκρατία στους χώρους δουλιάς, με τη μαύρη εργασία, με απλήρωτη εργασία σαν συμβοηθούντα και μη αμειβόμενα μέλη στις οικογενειακές επιχειρήσεις, γεννούν και μεγαλώνουν τους αυριανούς πολίτες, χωρίς την κοινωνική πολιτική που απαιτεί η κοινωνική αξία της μητρότητας.

Οι πολλές γυναίκες του λαού μας, οι γυναίκες της διπλής και τριπλής καταπίεσης και της υπερεκμετάλλευσης, σ' αυτές τις εκλογές μπορούν να χαλάσουν το παιχνίδι των δύο μονομάχων, που καραδοκούν να ανακράξουν με το κλείσιμο της κάλπης αν «μπλέδισε» ή «πρασίνισε» η Ελλάδα.

Η ψήφος που θα καταμετρηθεί στους πράσινους ή τους βένετους θα αποτελέσει, λένε, και πρόκριμα για τις βουλευτικές εκλογές, και το παιχνίδι θα συνεχίζεται με πιο σκληρό ροκ ενάντια στα συμφέροντα των εργαζομένων, εκπληρώνοντας τους στρατηγικούς στόχους του μεγάλου κεφαλαίου, σε εθνικό αλλά και σε διεθνικό επίπεδο.

Θα καταδικάσουν τους υποψήφιους που προορίζονται για κυβερνητικοί υπάλληλοι, οι οποίοι θα προωθήσουν και θα υλοποιήσουν τα μελλούμενα αντιλαϊκά μέτρα. Αυτούς που λατρεύουν την «ελεύθερη» αγορά και τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, που προπαγανδίζουν τον εθελοντισμό, που υλοποιούν την ανατροπή των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, που συμπράττουν στην καταστροφή του περιβάλλοντος και στην παράδοσή του στο μεγάλο κεφάλαιο, που σιωπούν στην πολιτιστική υποβάθμιση, που δεν αντιδρούν στον κατήφορο της τηλεοπτικής χωματερής.

Η γυναικεία ψήφος στη «Νομαρχιακή Αγωνιστική Συνεργασία», στους αγωνιστικούς συνδυασμούς συμπαράταξης στους δήμους, έχει πολλαπλή σημασία:

• Είναι ψήφος που μπορεί να σπάσει το φαύλο κύκλο που έχει εγκλωβίσει τη ζωή των γυναικών σε αδιέξοδα, που ποδηγετεί την ισοτιμία τους, που τις γυρίζει πίσω στους γυναικωνίτες της κοινωνίας.
• Είναι ψήφος καταδίκης και μποϊκοτάζ στις παραπλανητικές πραμάτειες που πουλάνε τα δύο μεγάλα κομματικά μαγαζιά και τα παραμάγαζά τους.
• Είναι η μόνη ψήφος που «θα πιάσει τόπο» την επομένη των εκλογών αφού θα ενισχύσει τις δυνάμεις εκείνες που δεν πειθαρχούν στην πολιτική που στρέφεται ενάντιά τους.
• Είναι ψήφος εγγύησης και ελπίδας γιατί η ΝΑΣ θα αγωνίζεται μαζί τους για όλα τα χρωστούμενα των σύγχρονων αναγκών και για την αναχαίτιση και την ανατροπή αυτής της πολιτικής.
• Είναι ψήφος κόντρα στο συμβιβασμό, στη συναίνεση και στη μοιρολατρία γι' αυτό αποτελεί και την καλύτερη διαπαιδαγώγηση των παιδιών της οικογένειας μέσα σ' αυτούς τους καιρούς της απαξίας των αγώνων για κατακτήσεις και δικαιώματα, του ευτελισμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Γρηγοριάδης Κώστας

Ετσι απάντησε ο Μ.Γλέζος σε συνέντευξη, («Εθνος», 15/9/2002), δικαιολογώντας το ότι ως υποψήφιος υπερνομάρχης αυτοπροσδιορίζεται ως «ανεξάρτητος». Από ποιον «ανεξάρτητος»; Ο ίδιος στηρίζεται από τον ΣΥΝ, την ΚΕΔΑ, κάποιους οικολόγους κλπ.

Δεν είναι λοιπόν «ανεξάρτητος». Συμφωνεί στην ουσία με την πολιτική του ΣΥΝ στην Αυτοδιοίκηση, γι' αυτό είναι υποψήφιός του, ανεξάρτητα από το τι δηλώνει. Ας αφήσει, λοιπόν, κατά μέρος τα περί κομματικών γραμμών και δεσμεύσεων, από τα οποία ο ίδιος είναι δήθεν ανεξάρτητος, (οποία υποκρισία!), γιατί είναι ήδη δεσμευμένος, από την πολιτική που και ο ίδιος πρεσβεύει για την Αυτοδιοίκηση και αυτή είναι η πολιτική του ΣΥΝ.

Επομένως, κάθε υποψήφιος, κάθε συνδυασμός είναι δεσμευμένος να εφαρμόζει μια συγκεκριμένη πολιτική στην Αυτοδιοίκηση. Αυτό θα κάνει και ο Μ.Γλέζος. Το ζήτημα είναι με ποια πολιτική δεσμεύονται υποψήφιοι και συνδυασμοί. Και μπαίνει έτσι:«διαχείριση του αντιλαϊκού θεσμού, προκειμένου να εφαρμόζει την πολιτική του κράτους και της κυβέρνησης ή αντίσταση, απειθαρχία στο θεσμικό πλαίσιο, και οργάνωση των αγώνων μαζί με τις λαϊκές οργανώσεις για τα δικαιώματα των ανθρώπων του μόχθου»;

Η θέση, σχετικά με το ρόλο του θεσμού, είναι σημείο κλειδί για να κρίνει ο λαός τον κάθε υποψήφιο και συνδυασμό, αν είναι μαζί του ή ενάντιά του. Η Αυτοδιοίκηση χρησιμοποιήθηκε, εκεί που βεβαίως την πλειοψηφία είχαν δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ ή ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ σε συνεργασία, αλλά και της ΝΔ, για να περάσουν αντιλαϊκές ρυθμίσεις, όπως μερική απασχόληση και καταπάτηση συλλογικών συμβάσεων με τα ΤΣΑ, ομηρία εργαζομένων με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, δημοτική αστυνομία, φορολογία, εμπορευματοποίηση Υγείας, Παιδείας, Πρόνοιας, ιδιωτική ασφάλιση κ.ά. (όλες τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις).

Ο Μ.Γλέζος δεν τοποθετείται στο θεσμικό πλαίσιο της Αυτοδιοίκησης. Αρα θα διαχειριστεί το θεσμό με το ρόλο και το χαρακτήρα που έχει. Ετσι το «ούτε με τα κόμματα, ούτε με το κράτος», είναι στάχτη στα μάτια του λαού, γιατί το αστικό κράτος υπάρχει, η Αυτοδιοίκηση είναι θεσμός του και ο ίδιος δε λέει κουβέντα ενάντια στο πλαίσιο δράσης του. Το ίδιο ισχύει και με τα κόμματα, συμφωνεί μ' αυτά που τον στηρίζουν, δηλαδή τον ΣΥΝ και την ΚΕΔΑ. Και ακόμη κάτι ως προς αυτό. Ο Μ. Γλέζος δε λέει τι θα κάνει από τη θέση του εκλεγμένου με τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις που θα εφαρμόζει η Αυτοδιοίκηση. Βεβαίως, οι εκλεγμένοι του ΣΥΝ που τον στηρίζει, τις εφάρμοσαν και μάλιστα αποτελεσματικά.

Ετσι απάντησε σε ερώτημα στην ίδια συνέντευξη, σχετικά με την «ενότητα δράσης της Αριστεράς». Αυτή χρειάζεται, διατείνεται ο Μ.Γλέζος, για να ξαναγεννηθεί η ελπίδα στον απογοητευμένο από το ΠΑΣΟΚ λαό, που δεν εμπιστεύεται τη ΝΔ και δεν ελπίζει στην Αριστερά, γιατί είναι κατακερματισμένη. Αυτό το ζήτημα σηκώνει πολλή κουβέντα, αλλά εδώ θα αρκεστούμε σε ό,τι έχει σχέση με τις αυτοδιοικητικές εκλογές, για να δούμε ποια είναι η πολιτική βάση «αυτής της ενότητας δράσης» που ονειρεύεται. Γιατί εδώ στήνει μια από τις μεγαλύτερες παγίδες εγκλωβισμού των λαϊκών δυνάμεων στην αντιλαϊκή πολιτική, από την οποία διατείνεται ότι πασχίζει να τον απεγκλωβίσει.

Ο Μ.Γλέζος καλεί σε ενότητα δράσης με το ΣΥΝ, υποτίθεται ενάντια στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, δηλαδή με το κόμμα που πολιτικά συμφωνεί με το ΠΑΣΟΚ στα κύρια ζητήματα, που συνεργάζεται άμεσα στη μισή Ελλάδα με το ΠΑΣΟΚ! Μα αυτή η «ενότητα δράσης» με τον ΣΥΝ όχι μόνο δεν αποδυναμώνει την αντιλαϊκή πολιτική, αλλά ενισχύει τουλάχιστον τον ένα της πόλο, το ΠΑΣΟΚ. Επομένως, ο Μ.Γλέζος καλεί σε ενότητα δράσης για την κεντροαριστερά και για τη σοσιαλδημοκρατία. Τέτοια συσπείρωση εκφράζει ο συνδυασμός του Μ.Γλέζου.

Και κάτι ακόμη. Σε συζήτηση στην «Ελευθεροτυπία», (15/9/2002), λέει τα εξής: «Καλώ τους ψηφοφόρους να ψηφίσουν στο πρώτο επίπεδο, (σ.σ. στο δήμο), όποιο δήμαρχο θέλουν. Στο δεύτερο επίπεδο όμως καλώ τους ψηφοφόρους να ψηφίσουν το συνδυασμό μας "Ελληνική Νομαρχία - Ενεργοί Πολίτες", για να δώσουν το δικό τους μήνυμα, να αναταράξουν τα νερά, να σπάσουν το δικομματισμό».! Αυτό θα πει υπεράσπιση των συμφερόντων του λαού. Να τον καλείς να ψηφίσει συνδυασμούς του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ κλπ. στους δήμους, δηλαδή να ενισχύσει τις κατ' εξοχήν δυνάμεις του κατεστημένου και από την άλλη να τον καλείς να τις καταδικάσει. Μα αν αυτή η ταχτική δεν ωθεί σε εγκλωβισμό του λαού στην αντιλαϊκή πολιτική τότε τι κάνει;

Γίνεται φανερό μετά απ' όλ' αυτά ότι η μόνη επιλογή για τις λαϊκές δυνάμεις, προκειμένου να ενισχύσουν τους αγώνες τους για τα δικά τους συμφέροντα είναι να ενισχύσουν αποφασιστικά τη Νομαρχιακή Αγωνιστική Συνεργασία, το ψηφοδέλτιο, με επικεφαλής τον Θανάση Παφίλη και τους Ηλία Νικολόπουλο και Ελπίδα Παντελάκη, συνδυασμός που στηρίζεται από το ΚΚΕ, το ΔΗΚΚΙ, την «Κομμουνιστική Ανανέωση» και ανένταχτους αριστερούς, οι οποίοι συναντήθηκαν στους αγώνες ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική και εκφράζουν, την πραγματική αγωνιστική συμπαράταξη, ενάντια στην αντιδραστική πολιτική και στην Αυτοδιοίκηση και γενικότερα.

Στην προχτεσινή πρώτη μαζική συγκέντρωση της παράταξης έπνευσε αέρας αισιοδοξίας και νίκης. Το πρόσταγμα ένα: «Μαζί συνεχίζουμε». Η δέσμευση μία: «Μαζί δίνουμε τη μάχη των εκλογών, και όλες τις μάχες από δω και πέρα για όσα μας ανήκουν».

Πρώτη το λόγο στη συγκέντρωση πήρε η υποψήφια δημοτική σύμβουλος Μαίρη Θεοδωροπούλου - Μούγια, η οποία τόνισε πως ο Γ. Κατημερτζής, συνεχιστής του έργου του Π. Μακρή, οδήγησε την Καισαριανή στην ανάπτυξη, παρά τις δυσκολίες και τα προβλήματα που άφησε η προηγούμενη δημοτική αρχή. Μεταξύ άλλων, όπως ανέφερε, κράτησε την πόλη καθαρή, χωρίς χρέη, με έργα υποδομής, με νέα σχολεία, κράτησε την κοινωνική πολιτική σε υψηλά επίπεδα, διατήρησε χαμηλά τα δημοτικά τέλη, παρά τις πιέσεις και παρότι παρέλαβε έναν δήμο υπερχρεωμένο. Υπερασπίστηκε τα δικαιώματα του λαού, ενίσχυσε τον πολιτισμό και τον αθλητισμό. Κλείνοντας, κάλεσε τους κατοίκους να αντισταθούν στις κάλπικες υποσχέσεις και να στηρίξουν με την ψήφο τους το έργο και το όραμα της παράταξης.

Ο Παν. Μακρής

Στη χαοτική κατάσταση που παρέλαβε ο Γ. Κατημερτζής, έπειτα από μια 8ετία στο δήμο του Θ. Μπαρτζώκα, αναφέρθηκε ο υποψήφιος Ν. Μεϊμάρης. Οπως γλαφυρά τόνισε, ο Ν. Μπαρτζώκας «κατόρθωσε» να υπερχρεώσει ακόμα και τη σχολική επιτροπή, αποδεικνύοντας πως «δεν ήταν ικανός να χειριστεί τα οικονομικά μιας επιτροπής πόσο μάλλον τα οικονομικά του δήμου». Τον προειδοποίησε όμως ότι «τα πειράματα τελείωσαν την 1/1/1999» και πως «οι μαθητευόμενοι μάγοι θα κριθούν από το λαό, στον οποίο με την πολιτική που στηρίζουν έφεραν την ανεργία και τη φτώχεια».

«Ο Γ. Κατημερτζής περπάτησε μαζί μας από την πιο μικρή ως την πιο μεγάλη διαδήλωση», συμπλήρωσε ο νεολαίος υποψήφιος Σ. Πολυχρονίδης, υπογραμμίζοντας πως η νεολαία της Καισαριανής συστρατεύεται στο πλευρό της παράταξης.

Την ολόπλευρη συμπαράστασή του στον δήμαρχο, έναν άνθρωπο «αγωνιστή, σεμνό, αξιοπρεπή, υπεύθυνο», και στην παράταξη εξέφρασε ο Ν. Κατσαρέλης, δημοτικός σύμβουλος, ο οποίος για προσωπικούς λόγους δε θα είναι εκ νέου υποψήφιος.

Με θερμά χειροκροτήματα έγινε δεκτός ο Π. Μακρής, το όνομα του οποίου έγινε συνώνυμο με την ΤΑ και τους αγώνες, υποψήφιος σήμερα νομαρχιακός σύμβουλος της ΝΑΣ. Από το βήμα της συγκέντρωσης κάλεσε όλους να υπερψηφίσουν και τη «Νομαρχιακή Αγωνιστική Συνεργασία», σημειώνοντας πως το αγωνιστικό της παρελθόν αποτελεί εγγύηση πως θα προασπίσει τα λαϊκά συμφέροντα. Ο Π. Μακρής συμπλήρωσε πως τα εγκαίνια του εκλογικού κέντρου συνέπεσαν με την επέτειο του ΕΑΜ, για να τονίσει ότι η Καισαριανή, που αποτελεί παγκόσμιο σύμβολο αντίστασης, οφείλει να διατηρήσει την ιστορική της μνήμη, να συνεχίσει άξια την ιστορία της, επιμένοντας στο μονόδρομο του αγώνα, υπερψηφίζοντας ΕΑΠ-Σ και ΝΑΣ.

Ο Γ. Κατημερτζής έκανε απολογισμό του έργου, ανέλυσε το πρόγραμμα της παράταξης, αλλά κατέθεσε και την αυτοκριτική της για όσα δεν μπόρεσε, όχι γιατί δεν ήθελε, να πράξει, με ειλικρίνεια και ξεκάθαρα.

«Πιστεύουμε στο αισθητήριο του λαού της Καισαριανής», τόνισε, «αυτός θα αποφασίσει. Είμαστε σίγουροι πως θα παλέψει στο πλευρό της ΕΑΠ-Σ για όσα του ανήκουν, για μια κοινωνία όπου ο άνθρωπος θα γράφεται με κεφαλαία».

Τα οχτώ χρόνια της δημαρχίας του Γ. Γιώγου ήταν δημιουργικά, αλλά δύσκολα. Γιατί χρειάστηκαν καθημερινοί αγώνες και διεκδικήσεις, από τη μεριά του δήμου, για τα αυτονόητα. Στη συνέντευξή του στο «Ρ» ο δήμαρχος και εκ νέου υποψήφιος μιλάει για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Τοπική Αυτοδιοίκηση, τις αλλαγές που γίνονται σε αυτήν, το ρόλο που πρέπει να έχει σε σχέση με τα γενικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι και ο λαός, τη στάση των άλλων αιρετών και της ΚΕΔΚΕ απέναντι σε όλα αυτά, αλλά και για την ανάγκη ο λαός να δώσει ψήφο ανατροπής της αντιλαϊκής πολιτικής, να εκλέξει δημοτικές αρχές που εγγυώνται τη συνέχιση και την ανάπτυξη των λαϊκών αγώνων, για μια ΤΑ αγωνιστική-διεκδικητική, που θα στηρίζεται στο λαό και θα εξυπηρετεί τα συμφέροντά του.

Η μαζική παρουσία Πετρουπολιωτών στη συγκέντρωση εγκαινίων του εκλογικού κέντρου, την περασμένη Πέμπτη, είναι προμήνυμα της νέας νίκης

-- Αυτές οι εκλογές γίνονται και στην Πετρούπολη με τις μνήμες από το σεισμό του '99 νωπές. Ποια είναι η σημερινή κατάσταση;

-- Τρία χρόνια έχουν περάσει από το σεισμό και ουσιαστικά τα σπίτια επισκευάστηκαν όπως όπως. Οι προδιαγραφές για τις επισκευές των σπιτιών που χτυπήθηκαν από το σεισμό εξακολουθούν να είναι ασαφείς. Οι διαδικασίες που απαιτούνται για να πάρει κάποιος το δάνειο για τις επισκευές τραβούν σε πολύ μάκρος. Ατελείωτη γραφειοκρατία έχουν αντιμετωπίσει όσοι προσπαθούν να φτιάξουν ό,τι χάλασε με την κρατική βοήθεια. Οι σεισμόπληκτοι πια δεν απασχολούν την επικαιρότητα, ξεχάστηκαν από την κυβέρνηση και τους αρμόδιους. Ομως, σημαντική ευθύνη για όλα αυτά έχουν και οι σεισμόπληκτοι, γιατί δε διεκδίκησαν, δεν κινητοποιήθηκαν, ενώ τους προσφέρθηκαν δυνατότητες - κι εδώ στην Πετρούπολη - να υψώσουν φωνή διαμαρτυρίας. Τα αποτελέσματα όμως ήταν πολύ φτωχά, ως συνέπεια της μη συμμετοχής στη διεκδίκηση των λύσεων. Εμείς, αυτό που λέμε, είναι ότι ο επόμενος σεισμός που θα πλήξει την Αττική θα δημιουργήσει πολύ μεγαλύτερα προβλήματα, ζημιές και καταστροφές από τους προηγούμενους, γιατί η αποκατάσταση των σεισμοπλήκτων δεν έγινε όπως έπρεπε. Η πολιτεία δεν πήρε τα αναγκαία για την αποκατάσταση μέτρα, πέρα από τη βελτίωση του αντισεισμικού οικοδομικού κανονισμού, δεν πήρε σοβαρά μέτρα για να προλάβει τυχόν επόμενες δυσάρεστες καταστάσεις. Η Αθήνα είναι ανοχύρωτη πόλη και απέναντι στους σεισμούς.

-- Πράγματι, έγιναν πολλές αλλαγές τα τελευταία χρόνια στην ΤΑ. Η παρακράτηση των πόρων από την ΤΑ, η οποία συνεχίζεται με τους ίδιους ρυθμούς και έχει αποτέλεσμα παραπάνω από 1,5 τρισ. δραχμές που της ανήκουν να έχουν παρακρατηθεί από την κυβέρνηση και να είναι στο ταμείο της, οδήγησε την ΤΑ να φυτοζωεί οικονομικά, η πολυδιαφημισμένη οικονομική αυτονομία να «πάει περίπατο».

Αποτέλεσμα είναι η ΤΑ να διολισθαίνει σιγά σιγά προς ένα μοντέλο διοικητικό και συγκεντρωτικό, να ενσωματώνεται στους ρόλους που επιφυλάσσει η κεντρική εξουσία γι' αυτήν. Εμείς βρισκόμαστε στον αντίποδα αυτής της λογικής. Η ΤΑ δεν πρέπει να είναι ο βοηθός της κυβερνητικής πολιτικής, ο αποδέκτης που άβουλα υποτάσσεται σε αυτή. Είναι ένας λαϊκός θεσμός, που οφείλει να διατηρήσει το χαρακτήρα του ακέραιο και να τον ενισχύσει.

-- Αντέδρασαν και πώς οι αιρετοί σε αυτήν την κατάσταση; Τι έκανε η Κεντρική Ενωση Δήμων και Κοινοτήτων;

-- Σ' όλα αυτά τα ζητήματα η ΚΕΔΚΕ στάθηκε παρατηρητής ή χειροκροτητής των κυβερνητικών μέτρων που αφορούσαν στην ΤΑ. Μεγάλη πλειοψηφία των αιρετών της ΚΕΔΚΕ σύρεται στους διαδρόμους των υπουργείων, ο καθένας πίσω από το δικό του αίτημα, κι όχι όλοι μαζί, πίσω από το αίτημα της ΤΑ για διεκδίκηση των πόρων που της ανήκουν, για ακόμη μεγαλύτερη χρηματοδότηση απο το κράτος για οικονομική επάρκεια να ανταποκριθεί στο ρόλο της. Και αυτά τα χρόνια που πέρασαν, τα συνέδρια που οργανώθηκαν από την ΚΕΔΚΕ ήταν φιέστες και ευκαιρία για διακοπές, δεν είχαν να κάνουν τίποτα σχετικά με τα ουσιαστικά προβλήματα τόσο της ΤΑ, όσο και του λαού.

-- Σήμερα ποια είναι τα μεγάλα προβλήματα της ΤΑ;

-- Το σοβαρότερο πρόβλημα είναι η έλλειψη πόρων, η διαρκής μεταβίβαση αρμοδιοτήτων χωρίς να συνοδεύονται από πόρους. Αυτό είναι ένα σλόγκαν που το γνωρίζει και ο πιο φρέσκος δημοτικός σύμβουλος στην Ελλάδα. Ομως, πέρα από την ανεπάρκεια των οικονομικών πόρων που δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες της Αυτοδιοίκησης, επιχειρείται από την κυβέρνηση να καταστήσει την ΤΑ ένα απαραίτητο εξάρτημα της πολιτικής της. Στην κατεύθυνση αυτή θεσμοθετούν την ίδρυση της Δημοτικής Αστυνομίας, η οποία δε θα αποτελείται από κάποια αγόρια και κορίτσια που θα περιφέρονται στους δρόμους και θα ασχολούνται με την παράνομη στάθμευση. Η Δημοτική Αστυνομία θα αντικαθιστά την ΕΛ.ΑΣ., θα οπλοφορεί, θα κάνει ανακρίσεις, συλλήψεις, θα έχει κρατητήρια. Σε αυτά τα ζητήματα η πλειοψηφία της ΚΕΔΚΕ δε στάθηκε, δεν την απασχόλησαν, δεν όρθωσε φωνή διαμαρτυρίας. Αντίθετα, στάθηκε πιο κυβερνητική από την κυβέρνηση.

-- Τι πρέπει να γίνει για να αντιστραφεί αυτή η πορεία;

-- Σε αυτές τις εκλογές πρέπει να ψηφιστούν ψηφοδέλτια αντίστασης στην κυβερνητική πολιτική, στη μετατροπή της ΤΑ σε ένα μηχανισμό μακριά και απέναντι από τον πολίτη, αντίστασης στον κατήφορο που θέλει να ασχολούμαστε μόνο με έργα βιτρίνας κι όχι με τα προβλήματα που απασχολούν τον κόσμο, όπως είναι η φτώχεια, η ανεργία, το χτύπημα των εργασιακών, ασφαλιστικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων κλπ. Να δείξουν την αποδοκιμασία τους στα καθοδηγητικά μοντέλα εκείνα, που δεν παίρνουν υπόψη τους τις λαϊκές ανάγκες που υπάρχουν. Για ΤΑ στην υπηρεσία του πολίτη, στηριγμένη στο λαό, που να αγωνίζεται και να αποτελεί εγγυητή των λαϊκών δικαιωμάτων.

-- Το ψηφοδέλτιο της «Δημοκρατικής Συνεργασίας» είναι ψηφοδέλτιο αντίστασης και γιατί;

-- Το ψηφοδέλτιο της «Δημοκρατικής Συνεργασίας» στηρίζεται από τη μεγάλη πλειοψηφία του πετροπουλιώτικου λαού. Είναι ένα ψηφοδέλτιο με σαφή αγωνιστικά χαρακτηριστικά, με στοιχεία ανατροπής και αγώνα. Εχουμε τη στήριξη του ΚΚΕ, αλλά και προσωπικοτήτων από το χώρο της Αριστεράς, κι όχι μόνο, από όλους τους πολιτικούς χώρους.

Το ΚΚΕ είναι κόμμα που στόχο έχει την ανατροπή αυτής της κατάστασης και δε θα μπορούσε παρά να στηρίξει ψηφοδέλτια που εγγυώνται τη συνέχιση και την ανάπτυξη των λαϊκών αγώνων, την αντίσταση στην κυβερνητική πολιτική, μια πολιτική που δεν παίρνει υπόψη τις λαϊκές ανάγκες. Ομως, πέρα από τη στήριξη του ΚΚΕ, αυτά τα ψηφοδέλτια απολαμβάνουν της ευρύτερης στήριξης του λαού της περιοχής στην οποία υπάρχουν και διεκδικούν ψήφο.

-- Οι νέοι της Πετρούπολης έχουν κάποιο ιδιαίτερο λόγο να ψηφίσουν «Δημοκρατική Συνεργασία»;

-- Εχουν λόγους σοβαρούς. Κατ' αρχάς σταθήκαμε στο πλευρό τους στις μαθητικές κινητοποιήσεις και στις καταλήψεις που έκαναν για ένα διαφορετικό εκπαιδευτικό σύστημα. Στεκόμαστε στο πλάι τους στις καθημερινές ανάγκες για ψυχαγωγία, δημιουργική διάθεση του ελεύθερου χρόνου, προσφέροντας πολλές δυνατότητες στον αθλητισμό και στον πολιτισμό. Ολα όσα παρέχονται στη νέα γενιά από το δήμο μας δεν υπάρχουν όμοια, τουλάχιστον στη Δυτική Αθήνα. Προσπαθήσαμε να δημιουργήσουμε νέες θέσεις εργασίας σε δημοτικά αναψυκτήρια και σε άλλους χώρους, προκειμένου να προκύψει αύξηση της απασχόλησης, των θέσεων εργασίας κι όλο και περισσότεροι νέοι βρίσκουν δουλιά.

Ας μη γελιόμαστε όμως. Ο δήμος δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα της ανεργίας που υπάρχει γύρω μας. Η κυβέρνηση οφείλει να πάρει μέτρα για την τόνωση της απασχόλησης και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Οσο για το ψηφοδέλτιο της Πετρούπολης, έχει το μικρότερο μέσο όρο ηλικίας. Είναι κι αυτό ένα δείγμα ότι οι νέοι του δήμου μας έχουν πολλούς λόγους να συνεχίσουμε μαζί...