1911 Λήγει το «επεισόδιο του Αγαδίρ», με τη Γαλλία και τη Γερμανία να τα «βρίσκουν» για το Μαρόκο. Η Γερμανία αναγνωρίζει τη γαλλική κυριαρχία, με αντάλλαγμα ένα κομμάτι από το Γαλλικό Κονγκό.

1918 Στη λήξη του Α' Παγκόσμιου Πολέμου, οι δυνάμεις της Αντάντ συμφωνούν στην κατάπαυση του πυρός στη Γερμανία, βασισμένες στα «14 σημεία» του Αμερικανού Προέδρου Ουίλσον.

1923 Ιδρύεται το Κομμουνιστικό Κόμμα Νορβηγίας.

1942 Αρχίζει η αποχώρηση του «Αφρικα Κορπ» από το Ελ Αλαμέιν.

1944 Διώχνονται και οι τελευταίοι Γερμανοί από την ηπειρωτική Ελλάδα. Ελάχιστοι παραμένουν σε Κρήτη και Μήλο.

1946 Ιδρύεται η Ουνέσκο (Εκπαιδευτικός - Επιστημονικός και Πολιτιστικός Οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών).

1959 Πάνω από 30.000 αγρότες παίρνουν μέρος σε συλλαλητήριο που γίνεται στο Ηράκλειο της Κρήτης.

1992 Με 319 ψήφους υπέρ και 316 κατά, το αγγλικό Κοινοβούλιο λέει «ναι» στη Συνθήκη του Μάαστριχτ.

1995 Ο Γιγκάλ Αμίρ δολοφονεί τον πρωθυπουργό του Ισραήλ Γιτζάκ Ράμπιν, ο οποίος έφευγε από ειρηνικό ράλι αυτοκινήτων στο Τελ Αβίβ. Ο δολοφόνος υποστήριξε ότι εκτέλεσε θεϊκή εντολή.

Νέος ανθΗΠΑτος

Εχει δίκιο ο κ. Καραμανλής όταν λέει ότι η κυβέρνηση δε δίνει 28 δισ. στις τράπεζες. Η αλήθεια είναι πως ό,τι δίνει (τα 28 δισ. δηλαδή) και ανεξαρτήτως το πότε και με ποιους όρους θα αποφασίσουν να τα πάρουν οι τραπεζίτες, δεν τα δίνει μόνο σε αυτούς. Μια ματιά να ρίξει κανείς στη διασύνδεση του τραπεζικού με το βιομηχανικό και κατασκευαστικό κεφάλαιο (π.χ. η «Μαρφίν» έχει αλώσει τη βιομηχανία τροφίμων, όταν μιλάμε για «Πειραιώς» εννοούμε και κεφάλαια του ομίλου Βαρδινογιάννη, η «Eurobank» σημαίνει Λάτσης κοκ) πείθει: Τα λεφτά, πέραν των τραπεζιτών, κατευθύνονται το ίδιο σε βιομηχάνους, σε κροίσους και λοιπούς «αναξιοπαθούντες»...

Πριν μερικές μέρες ο κ. Τσίπρας είχε αποφανθεί ότι «η διχασμένη Αριστερά είναι το όνειρο και το απάγκιο του κάθε καπιταλιστή».

Προχτές ο κ. Λ. Κύρκος δήλωσε ότι «μεγάλη αριστερά χωρίς να έχει μέσα της το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να υπάρξει» και ζήτησε το «αντάμωμα» του ΣΥΝ με το ΠΑΣΟΚ.

Από το συνδυασμό των δυο αυτών τοποθετήσεων προκύπτει επακριβώς ποιο είναι το - πραγματικό - «όνειρο» του κάθε καπιταλιστή: Μια δήθεν αριστερή... «Αριστερά», συμβιβασμένη, υποταγμένη και απολύτως ενσωματωμένη στο σύστημα.

Πριν τρία χρόνια συγκρότησαν τη Σούπερ Λίγκα για να «αναβαθμίσουν», όπως έλεγαν, το προϊόν τους και να χρηματοδοτηθεί «δίκαια» το ποδόσφαιρο. Εκτοτε ο ένας, ο Νικολαΐδης της ΑΕΚ, παραιτήθηκε, οι δεύτεροι, του Παναθηναϊκού, διαμαρτύρονται για τη διαιτησία και ο τρίτος ο Κόκκαλης διαμηνύει ότι δεν πρόκειται να «μοιράσει» τίποτα με κανέναν. Κλασική περίπτωση του αποφθέγματος που θέλει τους ...ευεργέτες μας που όταν πρόκειται να πάρουν (Καραϊσκάκη, Βοτανικός, άρθρο 44), πηγαίνουν «όλοι μαζί», αλλά «στη μάσα χώρια»...

Από τις 10 μεγαλύτερες τράπεζες υπό κρατικό έλεγχο, επί των ημερών τους ξεπούλησαν τις 7! Αλλά τώρα μιλούν για «αγορά μετοχών των τραπεζών και μερική κρατικοποίησή τους»...

Από τα 3,6 δισ. ευρώ που ήταν τα χρέη του ελληνικών νοικοκυριών το 1995, όταν παρέδωσαν την κυβέρνηση, το 2004, τα είχαν φτάσει στα 36 δισ. ευρώ, τα είχαν δηλαδή αυξήσει κατά 1.000% (!), προς δόξαν της «φιλολαϊκής» πολιτικής τους που έσπρωξε έναν ολόκληρο λαό στην τραπεζική τοκογλυφία. Αλλά τώρα υπόσχονται «πάγωμα» των υποχρεώσεων των δανειοληπτών! Προσοχή, όμως: «Πάγωμα» μόνο «όπου χρειάζεται» και μόνο για μέχρι το 2009...

Ξεπούλησαν το 67% του ΟΤΕ και έφτιαξαν τρία προγράμματα για την εκποίηση της «Ολυμπιακής», επειδή, όπως έλεγαν, «είναι τρελός όποιος πετάει με αυτή την εταιρεία»! Τώρα έρχονται και τάζουν «επανάκτηση του ΟΤΕ» και «διασφάλιση δημοσίου συμφέροντος» στην ΟΑ...

Ολη αυτή η αξιοθρήνητη δημαγωγία, αποδίδεται με μια και μόνο λέξη: ΠΑΣΟΚ.

«Πες μου τον χρηματοδότη σου, να σου πω ποιος είσαι...»

Θα είναι αυτός που στη λίστα με τις πολυεθνικές που τον χρηματοδοτούν, η τράπεζα επενδύσεων «Goldman Sachs» βρίσκεται στην 1η θέση, ή αυτός που στη λίστα με τους δικούς του επιφανείς χρηματοδότες, η «Goldman Sachs», η ίδια εταιρεία δηλαδή, βρίσκεται στην 4η θέση;

Θα είναι αυτός που στη λίστα με τους μεγαλοκαρχαρίες του χρηματοπιστωτικού καρτέλ που τον σπονσονάρουν η «Citigroup» βρίσκεται στην 3η θέση, ή αυτός που στη δική του λίστα με τους ισχυρούς του σπόνσορες, η ίδια εταιρεία, η «Citigroup», βρίσκεται στη 2η θέση;

Θα είναι αυτός που στην 4η θέση με τους μεγαλύτερους χορηγούς του εμφανίζει τη γνωστή «JP Morgan», ή αυτός που διαφέρει από τον αντίπαλό του στο γεγονός ότι η «JP Morgan», στη λίστα με τους δικούς του μεγάλους χορηγούς, βρίσκεται στην 5η θέση;

Ποιος είναι ο «καλύτερος» να κυβερνήσει τις ΗΠΑ και να βάλει τη σφραγίδα του στον κόσμο ως επικεφαλής της υπερδύναμης; Αυτός που στην 7η κατά σειρά θέση στον κατάλογο των οικονομικών υποστηρικτών του έχει τα πιράνχας της «UBS AG», ή αυτός που στη δική του λίστα των χορηγών η «UBS AG» βρίσκεται στη 15η θέση;

Αυτός που στο πλαίσιο της προεκλογικής του δραστηριότητας είχε στη λίστα των χρηματοδοτών του στη 15η θέση τη «Morgan Stanley», ή αυτός που στη δική του λίστα με τους «χρυσούς» χορηγούς, η ίδια εταιρεία, η «Morgan Stanley», βρίσκεται στην 3η θέση;

***

Ναι, λοιπόν, σήμερα το βράδυ θα φτάσει η ώρα που οι πολυεθνικές θα εκλέξουν τον νέο Πρόεδρό τους στις ΗΠΑ.

Τα ξημερώματα θα έχει ανακοινωθεί ποιο από τα δύο «άλογα», Ομπάμα ή Μακ Κέιν, που ταΐστηκαν και οι δύο το ίδιο από τους ίδιους «αλογομούρηδες», θα κόψει πρώτο το νήμα σε μια κούρσα, για την οποία έχουν - σε ανύποπτο χρόνο - επισημανθεί τα εξής:

*

«Εδώ το καθένα από τα δυο μεγάλα κόμματα, που διαδέχονται το ένα το άλλο στην εξουσία, διευθύνεται με τη σειρά του από ανθρώπους που κάνουν την πολιτική προσοδοφόρα υπόθεση, που κερδοσκοπούν πάνω στις έδρες της νομοθετικής συνέλευσης (...) και που όταν το κόμμα τους νικήσει ανταμείβονται με θέσεις (...). Εχουμε δυο μεγάλες συμμορίες από πολιτικούς κερδοσκόπους, που παίρνουν διαδοχικά στα χέρια τους την κρατική εξουσία και την εκμεταλλεύονται με τα πιο διεφθαρμένα μέσα και για τους πιο διεφθαρμένους σκοπούς, ενώ το έθνος είναι ανίσχυρο μπροστά στους δυο μεγάλους αυτούς συνασπισμούς των πολιτικών που βρίσκονται δήθεν στην υπηρεσία του, μα που στην πραγματικότητα το εξουσιάζουν και το καταληστεύουν».

*

Η παραπάνω περιγραφή - για την ακρίβεια η παραπάνω «ακτινογραφία» - του πολιτικού συστήματος των ΗΠΑ, χρονολογείται εδώ και σχεδόν 130 χρόνια!

Είναι τα λόγια του Ενγκελς για τον αμερικανικό δικομματισμό και περιέχονται στον πρόλογό του στο έργο του Μαρξ «Ο εμφύλιος πόλεμος στη Γαλλία».