1933 Οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής αναγνωρίζουν επίσημα τη Σοβιετική Ενωση.

1965 Υπερσύγχρονους αμυντικούς πυραύλους, τύπου «Χοκ», αποκτά η Ελλάδα. Η σχετική δαπάνη ανέρχεται στο ιλιγγιώδες ποσό του ενός δισεκατομμυρίου δραχμών.

1969 Τεράστιες διαδηλώσεις κατά του πολέμου στο Βιετνάμ, στην Ιαπωνία, με συμμετοχή 500.000 ατόμων. Εκτεταμένες συγκρούσεις αστυνομίας - διαδηλωτών στο Τόκιο.

1972 Αεροπλάνο της «Ολυμπιακής Αεροπορίας», που ερχόταν από την Κέρκυρα, συντρίβεται στη θαλάσσια περιοχή της Βούλας, με αποτέλεσμα το θάνατο 37 ατόμων.

1973 Η «νύχτα της μεγάλης σφαγής» στην Ουάσιγκτον: Ο Νίξον εξαναγκάζει σε παραίτηση τον εντεταλμένο εισαγγελέα της υπόθεσης Γουοτεργκέιτ, Αρτσιμπαλντ Κοξ, τον υπουργό Δικαιοσύνης, Ελιοτ Ρίτσαρσον, και τον υφυπουργό, Γουίλιαμ Ρακελσχάους, εδραιώνοντας την πεποίθηση της κοινής γνώμης ότι επιδιώκει τη συγκάλυψη του σκανδάλου.

1981 Διάσκεψη Βορρά - Νότου με συμμετοχή 22 κρατών πραγματοποιείται στο Κανκούν του Μεξικού. Ο Πρόεδρος Ρίγκαν δηλώνει ότι η επίλυση των προβλημάτων του Τρίτου Κόσμου βρίσκεται «στην ανάπτυξη της ελεύθερης αγοράς και όχι στη βοήθεια εκ μέρους των αναπτυγμένων χωρών».

Δυο «Αστακοί» μαλώνανε

σε ξένο αχυρώνα...

Σε λίγες μέρες θα διεξαχθεί ο Μαραθώνιος. Γεγονός το οποίο θα προσελκύσει τουρίστες. Επομένως:

*

«Το να βρουν την Ακρόπολη κλειστή (σ.σ.:οι τουρίστες) και να αντιμετωπίσουν το καρακατσουλιό με τους συμβασιούχους να κυνηγιούνται με τα ΜΑΤ θα είναι ό,τι χειρότερο. Οποιος εκείνες τις ημέρες δοκιμάσει να κλείσει παράνομα τις πόρτες της Ακρόπολης είναι εθνικός προδότης και θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με την ανοχή που πρέπει να δείχνεται από ένα κράτος στους προδότες».

*

Τα παραπάνω γράφτηκαν χτες στην εφημερίδα «Sport Day» με την υπογραφή «Αντώνης Πανούτσος».

Ο εν λόγω - προφανώς πρόκειται για τον εξυπνάκια που έχει εξασφαλίσει το παντεσπάνι του από τρεις μεριές προσφέροντας ύψιστο εθνικό έργο κατά την ανάλυση των ποδοσφαιρικών φάσεων που εκκινούν από ελεγχόμενη θέση οφσάιντ -

όπως ακριβώς βλέπει τα οφσάιντ, έτσι είδε και τους συμβασιούχους «να κυνηγιούνται με τα ΜΑΤ (και όχι από τα ΜΑΤ).

*

Ο καλός αυτός άνθρωπος και γνήσιος πατριώτης, απεχθάνεται την «παρανομία» (των συμβασιούχων) σε τέτοιο μάλιστα βαθμό που ξεχειλίζει από μέσα του η δίκαιη οργή του «στρατοδίκη» εναντίον των «εθνικών προδοτών» (συμβασιούχων)!

*

Το συμπέρασμα είναι σαφές:

Το ποδόσφαιρο είναι σαν τη ζωή. Στο ποδόσφαιρο, όπως και στη ζωή, είτε παίζεις είτε μιλάς γι' αυτά, αν είσαι «καρακατσουλιό» δεν κρύβεται με τίποτα.

Στη Γαλλία γίνεται «χαμός»! Στη Βρετανία ο Κάμερον ανακοίνωσε 500.000 απολύσεις και έναν τυφώνα λιτότητας που δεν έχει όμοιό του μεταπολεμικά!

Κι όμως!

Ούτε στη Γαλλία, ούτε στη Βρετανία έχουν «μνημόνιο», όπως εμείς.

Ούτε στο Παρίσι, ούτε στο Λονδίνο είχαν Αλογοσκούφη, Παπαθανασίου, Παπαντωνίου ή Τσοχατζόπουλο, όπως εμείς.

Ούτε δώθε, ούτε κείθε της Μάγχης έχουν κανέναν πρωθυπουργό να βγαίνει και να λέει ότι «κυβερνάει μια διεφθαρμένη χώρα», όπως εμείς.

*

Τι κοινό έχουν με μας, επομένως;

Μα και εμείς και αυτοί έχουν κεφαλαιοκράτες. Και εμείς και αυτοί έχουμε και προλετάριους.

Ολοι, και αυτοί και εμείς, έχουμε βιομήχανους, τραπεζίτες, πολυεθνικές, εργολάβους, πετρελαιάδες, από τη μια, και εργάτες, υπάλληλους, συνταξιούχους, άνεργους, από την άλλη.

Και αυτοί και εμείς, έχουμε ένα πολιτικό σύστημα που υπηρετεί τα συμφέροντα των «εχόντων».

Και αυτοί και εμείς, έχουμε άρχουσες τάξεις που, με τις κυβερνήσεις τους, επιδιώκουν τα βάρη της κρίσης που οι ίδιες την δημιούγησαν να τα φορτώσουν στους λαούς, στο γαλλικό, στο βρετανικό, στον ελληνικό λαό.

*

Με δυο λόγια: Και αυτοί και εμείς έχουμε ίδιο σύστημα, που, κι εδώ κι εκεί,

τα ελλείμματα και τα χρέη που παράγει τα επωμίζονται τα λαϊκά στρώματα,

ενώ τα κέρδη, τα οφέλη, τα πλούτη, τις επιχορηγήσεις, τις επιδοτήσεις, τα εισπράττει η ολιγαρχία.

Αυτό το σύστημα, κι εδώ κι εκεί, είναι και λέγεται «Καπιταλισμός».

*

Συνεπώς:

Αφού η ομοιότητά μας με Αγγλους και Γάλλους, δε βρίσκεται ούτε στα μνημόνια, ούτε στη «διαχειριστική επάρκεια» των δικών μας ή των δικών τους «Αλογοσκούφηδων», ούτε στη διαφθορά, τότε

για να τραβάνε κι αυτοί ό,τι τραβάμε κι εμείς, υπάρχουν βάσιμες υποψίες ότι η αιτία πρέπει να είναι κοινή.

Αλλά, το βασικότερο κοινό που έχουμε μεταξύ μας οι Ελληνες, οι Βρετανοί, οι Γάλλοι και οι Πορτογάλοι, είναι ακριβώς αυτό: Οτι κι εκεί και εδώ, είμαστε υπόδουλοι του μπουρζουά (γαλλιστί), του «γκόλντεν μπος» (αγγλιστί) και του πλουτοκράτη (ελληνιστί). Τυχαίο;

«Γύρω από τους αμυντικούς εξοπλισμούς φτιάχτηκαν περιουσίες, ενδεχομένως και πολιτικές καριέρες»!

*

Ομολογούμε ότι κατόπιν της ανωτέρω δήλωσης του αναπληρωτή υπουργού Αμυνας, του κ. Μπεγλίτη (συνέντευξη στο ρ/σ «Φλας», 29/9/2010), είμεθα συντετριμμένοι. Συμβαίνουν τέτοια πράγματα;...

Εντούτοις (και παρά τη συντριβή μας) αισθανόμαστε υποχρεωμένοι να υπενθυμίσουμε ότι ο κ. Μπεγλίτης, ούτε ως σχολιαστής, ούτε ως αφ' υψηλού παρατηρητής δικαιούται να εμφανίζεται.

Είναι υπουργός (του υπενθυμίζουμε). Και μάλιστα είναι υπουργός εκείνου του πρωθυπουργού που θεωρεί ύψιστη προσφορά του προς τον τόπο να διακηρύσσει ότι η Ελλάδα είναι μια διεφθαρμένη χώρα...

*

Επιπλέον, στην Ελλάδα και στον κόσμο όλον, τις παραγγελίες όπλων, περιέργως πώς, δεν τις κάνουν οι λαοί.

Τις κάνουν οι άνθρωποι του πολιτικού κατεστημένου, σε απευθείας συνεννοήσεις με τις πολυεθνικές, με τους στρατιωτικούς οργανισμούς και με κρατικούς φορείς.

*

Επομένως, ο κ. Μπεγλίτης, δεδομένου ότι «και λίγοι είμαστε και καλά γνωριζόμαστε σε αυτή τη χώρα», όπως ο ίδιος διαπίστωσε, θα πρέπει

- αντί της επίδειξης μιας ηχηρής, πλην ανέξοδης, «λεβεντιάς» -

να μας πει (συγκεκριμένα) περί ποίων (συγκεκριμένα) τις περιουσίες και περί ποίων (συγκεκριμένα) τις πολιτικές καριέρες ομιλεί.

• Ποιοι, λοιπόν, έκαναν τις περιουσίες και τις καριέρες, γύρω από τους εξοπλισμούς;
• Για ποιες βιομηχανίες και για ποιους εμπόρους όπλων «δούλεψαν»;
• Ποιες «σύμμαχες» χώρες «έφαγαν» από τους αμυντικούς εξοπλισμούς;
• Και το κυριότερο: Ποιο το ακριβές μέγεθος των εξοπλιστικών κονδυλίων που έγιναν στο όνομα των «αμυντικών αναγκών», αλλά πήγαν υπέρ ΝΑΤΟ και ΕΕ και κατά πόσο έχουν επιβαρύνει το δημόσιο χρέος και το έλλειμμα, τα οποία καλούνται να αποπληρώσουν οι «διεφθαρμένοι» μισθωτοί και οι «διαπλεκόμενοι» συνταξιούχοι;

*

Πέρα, όμως, από το ερώτημα πόσο κόστισαν και πόσο κοστίζουν στον ελληνικό λαό αυτές οι «δουλειές», τίθεται και το απολύτως συναφές ερώτημα:

Εναν ολόκληρο χρόνο μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑΣΟΚ, μπορούν να μας πληροφορήσουν

- δεν πήρε κάτι σχετικό το αυτί μας -

ποια από αυτές τις «δουλειές»

τη σταμάτησε,

την κατάργησε ή

την κατήγγειλε η κυβέρνηση Παπανδρέου και οι υπουργοί του;

*

Αντιθέτως, τα μόνα που γνωρίζουμε για τις επιδόσεις της κυβέρνησης στο ζήτημα των εξοπλισμών είναι,

αφ' ενός η παραγγελία από τον κ. Παπανδρέου έξι νέων φρεγατών κατά τη συνάντησή του με τον Σαρκοζί,

αφ' ετέρου η παραλαβή από τη Γερμανία κάτι «υποβρυχίων που γέρνουν»...

***

Παρεμπιπτόντως:

Προχτές το ίδρυμα «Στράτφορ» απένειμε το «αργυρό μετάλλιο» στην Ελλάδα για το γεγονός ότι είναι, εντός των 27 κρατών - μελών του ΝΑΤΟ,

η δεύτερη (!) μετά τις ΗΠΑ σε στρατιωτικούς εξοπλισμούς, με δαπάνη που το ύψος της αγγίζει περίπου το 4% του ΑΕΠ της χώρας!

Δηλαδή, πάνω από 10 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως!

*

Πρόκειται για χρήματα με τα οποία θα μπορούσε να έχει αποτραπεί

(δυο φορές!) το πακέτο των μέτρων που ανακοίνωσε η κυβέρνηση με το μνημόνιο, τον περασμένο Μάη.

Θυμίζουμε ότι τα συγκεκριμένα μέτρα, μόνο στην Περιφέρεια Αττικής, έχουν οδηγήσει ένας στους έντεκα κατοίκους να ζει με συσσίτιο (!) και ένας στους τρεις να αδυνατεί να πληρώσει το λογαριασμό της ΔΕΗ!

*

Εχει, επομένως, να μας πει κάτι ο κ. Μπεγλίτης

ή, ακόμα καλύτερα, ο πρωθυπουργός του,

για το μερτικό της σημερινής κυβέρνησης σ' αυτό το διαρκές (και συνεχιζόμενο επί των ημερών τους) «κατόρθωμα»;