1933 Πεθαίνει η Κλάρα Τσέτκιν, μορφή του διεθνούς γυναικείου και επαναστατικού κινήματος.

1960 Ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του Μαλί.

1963 Η Σοβιετική Ενωση απειλεί το Ιράκ με διακοπή της οικονομικής βοήθειας για τις συνεχιζόμενες διώξεις Κούρδων αγωνιστών και κομμουνιστών.

1977 Η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας κάνει δεκτή την προσφυγή χωροφύλακα κατά της απόφασης για την απόταξή του επειδή διάβαζε «Ριζοσπάστη».

1978 Ισχυρή έκρηξη βόμβας στον αθηναϊκό κινηματογράφο «Ρεξ» με 14 τραυματίες. Την ευθύνη για την τοποθέτηση της βόμβας αναλαμβάνει ακροδεξιά οργάνωση. Στον κινηματογράφο προβαλλόταν η σοβιετική ταινία «Πόλεμος σε όλα τα μέτωπα».

1983 Ο πρόεδρος της Βουλής Γιάννης Αλευράς ανακοινώνει την αναβολή του ανοίγματος του «Φακέλου της Κύπρου». Ηταν, ουσιαστικά, ο ενταφιασμός κάθε απόπειρας για τη διαλεύκανση του χουντικού πραξικοπήματος στην Κύπρο τον Ιούλη του 1974 και τα όσα επακολούθησαν. Πολλοί από τους εκπροσώπους της αστικής πολιτικής τάξης και κυρίως οι ΑμερικανοΝΑΤΟικοί μπορούσαν να είναι ήσυχοι.

Υπάρχουν ηθικοί αυτουργοί της απανθρωπιάς που εκδηλώθηκε χτες στη Μανωλάδα;

Πέρα από τους φυσικούς αυτουργούς, τους δυο βουκόλους του ημέτερου «Φαρ Ουέστ», που έδεσαν στο μοτοσακό τους και έσερναν - μέρα μεσημέρι (!) - τους μετανάστες στους δρόμους του χωριού με το αιτιολογικό ότι «τους έκλεψαν δυο γίδια», υπάρχουν υπεύθυνοι που να εξωθούν τέτοια ανεγκέφαλα ανθρωπάρια σε συμπεριφορές «Τζον Γουέιν»;

Οταν πριν ένα χρόνο οι δυνάμεις της Αστυνομίας απλώς ...παρακολουθούσαν τους τραμπούκους της περιοχής να βιαιοπραγούν κατά μεταναστών και στελεχών του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ, που είχαν προστρέξει για την υπεράσπιση των ξένων εργατών γης από το νεοτσιφλικάδικο καθεστώς της άφατης εκμετάλλευσης, πόσο «γάλα» προσφέρθηκε για να τραφεί το «φίδι» που χτες βγήκε παγανιά παριστάνοντας τον «Ρίγκο»;

Οταν οι «καλύβες του μπάρμπα - Θωμά» λειτουργούν στη Μανωλάδα χωρίς να ενοχλείται καμία από τις «Αυτών Εξοχότητες» των πολιτικών τζακιών και των βουλευτάδων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στην περιοχή, όταν ο δικομματισμός και οι αυθάδικες γκριμάτσες μισαλλοδοξίας των εκπροσώπων του ΛΑ.Ο.Σ. κηρύττουν τα φασιστικά περί «μηδενικής ανοχής», τότε ρίχνουν, ναι ή όχι, την κοπριά του ρατσισμού στο θερμοκήπιο που παράγει από «αγανακτισμένους πολίτες» μέχρι αυτόκλητους «Ράμπο» - όργανα του «νόμου του Λιντς»;

Οταν από το βράδυ των ευρωεκλογών η ελληνική κοινωνία κατακλύζεται από τον παραληρηματικό λόγο της αντιμεταναστευτικής υστερίας, όταν ο μετανάστης εμφανίζεται μέσα από την εμετική προπαγάνδα (όσων διατηρούν υπηρετικό προσωπικό στις βίλες τους) σαν «πρόβλημα» και όχι ως άνθρωπος, τότε πώς είναι δυνατόν όλοι αυτοί οι πασίγνωστοι πια κήρυκες της απανθρωπιάς να νομίζουν ότι μπορούν να κρυφτούν πίσω από το δάκτυλό τους;

Η υποκρισία τους είναι τόσο χυδαία, όσο και ο ευθύς εθνικιστικός, ρατσιστικός και εθνικιστικός τους λόγος. Η υποκρισία τους θυμίζει έναν επίσης εξίσου «αθώο» για «ανδραγαθήματα» της δική του εποχής, τον Γκαίμπελς, που όταν τον ρωτούσαν τι είχε να πει για τις διώξεις των Εβραίων, απαντούσε: «Τέτοια πράγματα δε γίνονται. Αν γίνονταν θα το γνώριζα»...

Το είδαμε κι αυτό! Πρωτοσέλιδο της εφημερίδας «Απογευματινή» περίπου να ...πανηγυρίζει (!) χτες για την επίθεση που δέχτηκαν από μια αρκούδα τρεις Αλβανοί μετανάστες στη Φλώρινα, στην προσπάθεια να περάσουν τα σύνορα!

Μάλιστα, οι υπεύθυνοι της εφημερίδας, υπερήφανοι προφανώς επειδή στην ελληνική μεθόριο κυκλοφορούν αρκούδες με γνήσιο, με ατόφιο και με καθάριο ...ελληνικό αίμα (!), αρκούδες με τόσο ακμαίο εθνικό φρόνημα, που άμα χρειαστεί κατασπαράσσουν μετανάστες (ο ένας από αυτούς υπέστη σοβαρά τραύματα στο λαιμό και το σώμα), έφτασαν στο σημείο να δηλώνουν στην πρώτη τους σελίδα, σχολιάζοντας το γεγονός ότι «Αρκούδα... συνέλαβε 3 Αλβανούς λαθρομετανάστες στις Πρέσπες», ότι «ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΙ ΑΥΤΕΣ» (σ.σ.: οι αρκούδες, δηλαδή) για να «συλλαμβάνουν» τους μετανάστες!

Ως στήλη και ως άνθρωποι, πραγματικά, μένουμε εμβρόντητοι από το μέγεθος της ζωώδους συμπεριφοράς που είναι ικανά να επιδείξουν ορισμένα «ζώα».

*

ΥΓ: Προς άρση παρεξηγήσεων, η πληροφορία ότι η εν λόγω αρκούδα αναμένεται να δεχτεί πρόταση από τον Καρατζαφέρη για να κατέλθει υποψήφια με το ψηφοδέλτιο του ΛΑ.Ο.Σ στις επόμενες εκλογές ελέγχεται ως ανακριβής...

«Οχι σε πρόωρες εκλογές», δήλωσε χτες ο κ. Καραμανλής. Οπως θυμάστε, ακριβώς το ίδιο πράγμα είχε πει και το 2007, λίγο πριν προκηρύξει τις ...πρόωρες εκλογές.

Στην ώρα τους

οι... πρόωρες

«Δε φοβάμαι τίποτα», διατράνωσε χτες ο πρωθυπουργός, όταν ρωτήθηκε «τι φοβάται και δεν παίρνει κάποια πρωτοβουλία» για την - όπως ισχυρίζονται στελέχη του κυβερνώντος κόμματος - «αναστροφή» του κλίματος που δημιούργησε το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών. Και πολύ σωστά. Με δεδομένη την πλειοψηφία των 151 εδρών, αν εξαιρέσεις τον Μανώλη, τον Παυλίδη, τον Βουλγαράκη, τον Δούκα, τον Κουκοδήμο, τον Δαϊλάκη κλπ., κατά τα άλλα, ο πρωθυπουργός δεν έχει να φοβάται τίποτα...

Να παρακάμψουμε την αισθητική αλλοίωση του χώρου; Να αδιαφορήσουμε για το πλήθος των επιστημόνων, των αρχαιολόγων, των μηχανικών, των αρχιτεκτόνων, των πολεοδόμων, των περιβαλλοντολόγων, που μιλούν για το χωροταξικό υδροκεφαλισμό που προκαλείται; Να προσπεράσουμε την οριστική και αμετάκλητη καταστροφή των αρχαιολογικών θησαυρών στους πρόποδες της Ακρόπολης; Να αποδεχτούμε το «φαραωνικό» όγκο που αντιστρατεύεται με τόσο βροντώδη τρόπο την ποίηση του «μέτρου» που εκπέμπει ο Ιερός Βράχος; Να χειροκροτήσουμε την αποκοπή του Μουσείου από τη φροντίδα και τον έλεγχο της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας ώστε να ικανοποιούνται τα ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια των «μάνατζερ»; Να θαμπωθούμε από τους συμβολισμούς και τη βιτρίνα για να ξεχάσουμε την πολιτική του 0,29% του προϋπολογισμού για τον Πολιτισμό, τα εγκαταλειμμένα μουσεία, τους ερειπωμένους αρχαιολογικούς χώρους, το προδομένο ανθρώπινο δυναμικό, από τους αρχαιολόγους μέχρι τους συμβασιούχους αρχαιοφύλακες;

*

Τα σημερινά εγκαίνια του Μουσείου της Ακρόπολης

(που όταν οι μικρότητες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ για το αν η δημιουργία του οφείλεται στον Κωνσταντίνο Καραμανλή ή στην Μελίνα Μερκούρη σταματήσουν, ίσως τότε οι δικομματικοί εταίροι βρουν χρόνο να ευχαριστήσουν τον ελληνικό λαό που το πλήρωσε...)

με όλη τη λαμπρότητα που τα συνοδεύουν, είναι μια ευκαιρία υπενθύμισης προς τους ιδιοτελείς (και μερικούς από τους αφελείς) «πανηγυριώτες»:

Προφανώς και η Ελλάδα χρειάζεται «Μετρό», αλλά γιατί θα πρέπει αυτή η ανάγκη να γίνεται πεδίο για να απομυζούν οι «μετροπόντικες» τον ελληνικό λαό μέσα από τις διπλο-τριπλοπληρωμένες ανακοστολογήσεις;

Προφανώς η Ελλάδα έχει ανάγκη από «Αττικές Οδούς», αλλά γιατί αυτές να δημιουργούνται σαν «ιδιωτικοί δρόμοι» επί τη βάσει «λεόντειων συμβάσεων» (σ.σ.: κατά την ορολογία της εισαγγελέως) προς ικανοποίηση των εργολάβων;

Προφανώς η Ελλάδα έχει ανάγκη από σύγχρονες γέφυρες και αεροδρόμια, αλλά από πού προκύπτει ότι πρέπει να χαιρόμαστε που οι θυσίες του ελληνικού λαού για την κατασκευή και λειτουργία τους πηγαίνουν στους Γάλλους και στους Γερμανούς;

Προφανώς η αρχαιολογική μας κληρονομιά χρειάζεται στέγη, όπως χρειάζεται η Μουσική, το Βιβλίο, η Τέχνη γενικά, αλλά από πού προκύπτει ότι όλα αυτά από ιστορικός, μορφωτικός, πολιτιστικός και αισθητικός θησαυρός πρέπει να μετατραπούν σε «κράχτη» για το κέρδος του κάθε λογής μεγαλοεκδότη ή εφοπλιστή ή συλλέκτη «ευεργέτη» και «χορηγού»;

*

Σε αυτές τις επισημάνσεις, κάποιοι βλέπουν «παρωπίδες» και «ιδεολογικό στραβισμό».

Θα περιοριστούμε σε μια υπενθύμιση: Στην προηγούμενη «μεγάλη γιορτή του Εθνους», στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, οι ίδιοι ήταν που κατηγορούσαν το ΚΚΕ σαν «στενόκαρδο» και «δογματικό» επειδή αρνήθηκε να συμμεριστεί τη χαρά τους.

Ηταν τότε που το ΚΚΕ, αρνούμενο να συμμετάσχει στις φιέστες, μιλούσε για φιέστα της ντόπας, της παρακμής, των πολυεθνικών, της διαπλοκής, των μαχαραγιάδων και των βαρόνων.

Ποιος είχε δίκιο, αλήθεια;...