Η Επιτροπή Αγώνα Ωρομισθίων - Αναπληρωτών Εκπαιδευτικών Αθήνας διοργανώνει σύσκεψη αύριο Κυριακή, στις 12 το μεσημέρι στο Εργατικό Κέντρο Αθήνας με θέμα: «Οργάνωση για την κλιμάκωση της πάλης και συζήτηση για τις νέες εξαγγελίες του υπουργείου Παιδείας».

Το δρόμο της εξατομικευμένης πρόσβασης στα πανεπιστήμια ανοίγει ο υφυπουργός Παιδείας, Ι. Πανάρετος, με άρθρο του στο προσωπικό του ιστολόγιο. Ο υφυπουργός κάνει λόγο για «επιλογή των πλέον καταλλήλων υποψηφίων για να σπουδάσουν σε κάθε συγκεκριμένο τμήμα μέσω μιας κατάταξης που απαιτεί ευρεία διασπορά των βαθμολογιών». «Αφορμή» για τη διατύπωση των θέσεων αυτών είναι, υποτίθεται, η άποψη του Ι. Πανάρετου για την κατάργηση της βάσης του 10 που δεν πέτυχε την άνοδο του επιπέδου των σπουδαστών. Ο αποπροσανατολισμός του υφυπουργού έχει πολιτική στόχευση και αυτή είναι η προώθηση της εξατομικευμένης μόρφωσης που προωθεί η κυβέρνηση, βάζοντας νέους ταξικούς φραγμούς.

Επίσκεψη από τον «αστυνόμο της γειτονιάς» δέχτηκε γυμνάσιο του Ιλίου, στο πλαίσιο εφαρμογής του θεσμού ο οποίος εντάσσεται στη συνολική στρατηγική για αστυνόμευση των λαϊκών ελευθεριών.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με καταγγελίες γονιών, στη γενική συνέλευση της Ενωσης Γονέων Ιλίου, το προεδρείο μοίρασε στους γονείς ενημερωτικό έγγραφο, που περιγράφει το «γιατί χρειαζόμαστε τον αστυνόμο της γειτονιάς», «πού τον συναντάμε», «πότε και για ποια θέματα επικοινωνούμε μαζί του» κλπ., το οποίο προπαγανδίζει το θεσμό. Τις προηγούμενες μέρες, ο αστυνόμος της γειτονιάς είχε επισκεφτεί τη Διεύθυνση γυμνασίου της περιοχής και το ΔΣ του Συλλόγου Γονέων και ζήτησε να ενημερώσει γονείς και μαθητές για την αποστολή και τα καθήκοντα του αστυνόμου της γειτονιάς, κάτι που δεν έγινε μετά από άρνηση του συλλόγου γονέων.

Πάντως, οι επισκέψεις στα σχολεία είναι ανάμεσα στα «καθήκοντα» που αξιώνεται να έχει ο αστυνομικός της γειτονιάς, όπως διαβάζουμε στο ενημερωτικό φυλλάδιο: «Επικοινωνεί με τους κατοίκους, τη δημοτική αρχή, τη σχολική κοινότητα, τους εμπόρους, τους τοπικούς συλλόγους, τις ενώσεις πολιτών και τους κοινωνικούς φορείς. Καταγράφει τα προβλήματά μας και συνεργάζεται μαζί μας για την επίλυσή τους»... Αναφέρεται επίσης ότι ο αστυνόμος της γειτονιάς «παρίσταται στις συγκεντρώσεις ή στις συνελεύσεις τοπικών φορέων και κατοίκων όπου συζητούνται θέματα ασφάλειας και προστασίας των πολιτών». Με πρόσχημα, δηλαδή, το ζήτημα της ασφάλειας, νομιμοποιείται η παρέμβαση ακόμα και στις διαδικασίες του κινήματος.

Το «δίκτυο συνεργασίας μεταξύ των Αρχών και των πολιτών» που θέλουν να φτιάξουν οι ίδιοι που υπονομεύουν δικαιώματα και κατακτήσεις, με το πρόσχημα της «καθημερινής και ορατής προστασίας» «ώστε να νιώθουμε ασφαλείς», αποτελεί στην ουσία προσπάθεια διείσδυσης στις λαϊκές συνειδήσεις. Στόχος, να νομιμοποιηθούν ο κοινωνικός χαφιεδισμός και η υποταγή, με έμφαση, όπως φαίνεται, σε εργατοσυνοικίες όπου οι εργαζόμενοι πιο σκληρά βιώνουν τη βάρβαρη πραγματικότητα και στα σχολεία όπου εκπαιδεύονται οι επόμενες γενιές.

Η έκδοση των εκκρεμούντων προεδρικών διαταγμάτων για τα λεγόμενα «επαγγελματικά δικαιώματα» των αποφοίτων ΤΕΙ σε μια σειρά ειδικότητες, επανήλθε ως θέμα στη Σύνοδο των προέδρων ΤΕΙ που έγινε τις δυο προηγούμενες μέρες στη Λαμία. Οι πρόεδροι, που κατά καιρούς είχαν μιλήσει ακόμα και για αναστολή της λειτουργίας των ιδρυμάτων για το εαρινό εξάμηνο αν δεν εκδοθούν τα διατάγματα, λένε τώρα ότι απέσπασαν δέσμευση από τον υφυπουργό Παιδείας για ολοκλήρωση της διαμόρφωσης των διαταγμάτων μέχρι τον Ιούνιο και για έκδοσή τους πριν την επόμενη ακαδημαϊκή χρονιά. Η Σύνοδος των προέδρων, συνεχίζοντας την αποπροσανατολιστική τακτική της, κάνει λόγο για «προσφυγή στα αρμόδια όργανα της Ευρωπαϊκής Ενωσης» σε περίπτωση που δεν προχωρήσει η διαδικασία.

Παράλληλα επαναφέρει το θέμα της ένταξης των ΤΕΙ στο ίδιο επίπεδο προσόντων με τα Πανεπιστήμια, όταν καθιερωθεί η 8βάθμια κλίμακα προσόντων του Εθνικού Πλαισίου που έχει εξαγγέλλει το υπουργείο Παιδείας.

Στο ίδιο ακριβώς πνεύμα και οι πρυτάνεις και κοσμήτορες Πολυτεχνείων και Πολυτεχνικών Σχολών αντίστοιχα, σε κοινή τους σύνοδο διαμαρτύρονται για τη μη αναγνώριση των πτυχίων τους ως μάστερ και απαιτούν να ενταχθούν στο επίπεδο 7, ενώ λένε ότι τα ΤΕΙ πρέπει να καταταγούν στο 5 και τα Πανεπιστήμια στο 6.

Στο μεταξύ η αποπροσανατολιστική «διαμάχη» για το σε ποιο επίπεδο προσόντων θα καταταγούν οι απόφοιτοι των ΤΕΙ, των Πανεπιστημίων και των Πολυτεχνείων έχει περάσει και στα λιγοστά σχόλια της ιστοσελίδας ηλεκτρονικής «διαβούλευσης» του υπουργείου για το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων.

Πρόκειται για μια πολύ βολική «διαμάχη» για την κυβέρνηση αφού αποπροσανατολίζει από την πλήρη αποσύνδεση πτυχίου - επαγγέλματος, από την αποθέωση των «δεξιοτήτων», των «προσόντων», της διά βίου μάθησης και από το χτύπημα των εργασιακών δικαιωμάτων που φέρνει το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων της κυβέρνησης.

Αν στα 10 πρώτα χρόνια της η διαδικασία της Μπολόνια ασχολήθηκε κυρίως με το σπάσιμο των σπουδών ανώτατης εκπαίδευσης σε κύκλους και με το στήσιμο του μηχανισμού που θα ελέγχει την εφαρμογή των αναδιαρθρώσεων, στα επόμενα δέκα χρόνια της (μέχρι το 2020) θα δώσει έμφαση στην ...εξατομίκευση της εκπαίδευσης και τη μεγαλύτερη απευθείας σύνδεση πανεπιστημίων - επιχειρήσεων. Ουσιαστικά, τα επόμενα 10 χρόνια θα προσπαθήσουν να κατεβάσουν την ανώτατη εκπαίδευση, για τις μεγάλες μάζες των φοιτητών, στα επίπεδα της διά βίου αμάθειας.

Στο χτεσινό ανακοινωθέν των υπουργών αναφέρεται ότι η «εταιρική σχέση» δημοσίων αρχών, ιδρυμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, φοιτητών, προσωπικού, «μαζί με τους εργοδότες» έχει προχωρήσει με μια σειρά «μεταρρυθμίσεις», αλλά χρειάζεται «ένταση των προσπαθειών». Παράλληλα, καλούνται όλοι οι «εμπλεκόμενοι φορείς» να ενισχύσουν τους «ευέλικτους τρόπους μάθησης».

Μάλιστα, οι υπουργοί ισχυρίστηκαν στο ανακοινωθέν τους ότι αιτία των αντιδράσεων για τη Διαδικασία της Μπολόνια, σε ορισμένες χώρες, ήταν η ...κακή εξήγηση ορισμένων πλευρών της!

Στη έκθεση της Κομισιόν, για τη δεκαετία από την έναρξη της Μπολόνια, αναφέρεται ότι «πέτυχε τους βασικούς της στόχους», ενώ σημειώνεται ότι «το σύστημα των τριών κύκλων σπουδών» είναι σήμερα «κανόνας σε όλη την Ευρώπη». Εντοπίζει, όμως, πρόβλημα στην αναγνώριση τίτλων σπουδών σε ορισμένες χώρες. Στην έκθεση της Κομισιόν ιδιαίτερο βάρος δίνεται στη δραστηριοποίηση των χωρών προς την κατεύθυνση της κινητικότητας των σπουδαστών, βασικού στόχου του κεφαλαίου.

Σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργείου Παιδείας, πριν τη σύνοδο, μεταξύ των θεμάτων συζήτησης θα ήταν και η «αναμόρφωση πτυχίων και προγραμμάτων σπουδών», προφανώς σύμφωνα με τους στόχους που είχαν τεθεί στη Λουβέν, πέρσι τον Απρίλη. Τους υπενθυμίζουμε:

• Την αντιστοίχιση ακαδημαϊκών τίτλων και προσόντων, σύμφωνα με την πολιτική της Διά Βίου Μάθησης και το Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Προσόντων, τα οποία σπάνε τη μόρφωση σε «τρεις μορφές μάθησης», ενώ εξομοιώνουν τα πτυχία του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος με κάθε γνώση που πουλάνε διάφοροι «φορείς», δημόσιοι και ιδιωτικοί, με σεμινάρια. Υπενθυμίζουμε ότι το υπουργείο Παιδείας έχει καταθέσει σχέδιο για Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων και τη Διά Βίου Μάθηση.
• Την προώθηση της κινητικότητας φοιτητών και ερευνητών. Ο στόχος αυτός είναι κεντρικός για το κεφάλαιο, το οποίο θέλει το φθηνό και ευέλικτο δυναμικό να «κινείται» «ελεύθερα» στην ευρωπαϊκή αγορά. Η κινητικότητα των σπουδαστών έχει άμεση σχέση με τους στόχους για κινητικότητα στην εργασία.
• Την ιδιωτικοποίηση πτυχών της λειτουργίας των πανεπιστημίων μέσα από τη διεύρυνση των διδάκτρων, την κατάργηση της φοιτητικής μέριμνας, τις συναλλαγές με τις επιχειρήσεις.
• Ενίσχυση της διάσπασης των σπουδών σε κύκλους (μπάτσελορ - μάστερ - διδακτορικό), προφανώς με πιο κάθετο και έντονο διαχωρισμό μεταξύ των κύκλων.
• Την καθιέρωση των πιστωτικών μονάδων, δηλαδή την υποβάθμισή του σε ένα σύνολο σκόρπιων γνώσεων.

Οπως γίνεται αντιληπτό, η «αναμόρφωση των πτυχίων» δεν έχει καμία σχέση με την αναβάθμισή τους υπέρ των σπουδαστών. Οι κυβερνήσεις που συμμετέχουν στη Διαδικασία της Μπολόνια, όπως και οι κυβερνήσεις της ΕΕ, αντιλαμβάνονται την Ανώτατη Εκπαίδευση ως κομμάτι της λειτουργίας της «αγοράς». Θέλουν να λειτουργεί με επιχειρηματικά κριτήρια και να αντιμετωπίζει τους φοιτητές ως το αυριανό ευέλικτο εργατικό δυναμικό για τις επιχειρήσεις. Οι στόχοι της ΕΕ, πλέον, ξεπερνούν την εμπορευματοποίηση και την ιδιωτικοποίηση της Παιδείας, θέλουν η γνώση να διασπάται και να πουλιέται σύμφωνα με τις «ανάγκες» του κεφαλαίου.