Παρασκευή 4 Γενάρη 2013 - 2η έκδοση
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Δίχως τέλος οι θυσίες για την ανταγωνιστικότητα

Γρηγοριάδης Κώστας

Τους πολύ χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές στα κέρδη των επιχειρήσεων που υπάρχουν σε γειτονικές χώρες επικαλείται η κυβέρνηση για να κάνει και αυτή το ίδιο στο «μεγάλο» φορολογικό νομοσχέδιο που ετοιμάζεται να φέρει την άνοιξη. Στην ομιλία του, πριν ακριβώς ένα μήνα, στο Ελληνοαμερικανικό Επιμελητήριο ο Αντ. Σαμαράς είχε δηλώσει συγκεκριμένα ότι το φορολογικό σύστημα πρέπει να είναι «και αναπτυξιακό», δηλαδή «να ενισχύει την ανταγωνιστικότητα και την επένδυση, όχι να την επιβαρύνει». Και είχε συμπλήρωσε με νόημα: «Πολύ περισσότερο όταν οι γειτονικές μας χώρες έχουν πολύ χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές και ισχυρά κίνητρα ιδιαίτερα για τις νέες επιχειρήσεις. Δεν μπορούμε εμείς να υστερούμε απέναντί τους». Τα στοιχεία όμως από τη γειτονική Βουλγαρία διαψεύδουν τους πρωθυπουργικούς ισχυρισμούς. Παρά το γεγονός ότι οι φορολογικοί συντελεστές για τις επιχειρήσεις είναι στο 10%, οι άμεσες ξένες επενδύσεις το 2010 ανήλθαν μόλις στο 1 δισ. ευρώ, το 2011 στα 1,7 δισ. και το 2012 εκτιμάται ότι θα ανέλθουν στα 2 δισ. ευρώ, σύμφωνα με τα όσα δήλωσε προχτές ο διευθυντής της υπηρεσίας «Invest Bulgaria», Μπ. Στεφάνοφ. Φυσικά, δεν πρέπει να διαφεύγει ότι ο βασικός μισθός στη Βουλγαρία κινείται στα 158 ευρώ. Παρ' όλα αυτά η κυβέρνηση της γειτονικής χώρας ετοιμάζεται να δώσει νέα κίνητρα στα ξένα μονοπώλια, αναλαμβάνοντας να πληρώσει η ίδια το μη μισθολογικό κόστος, δηλαδή τις εργοδοτικές εισφορές. «Πολλές εταιρείες με τις οποίες έχουμε εργαστεί από κοινού τους τελευταίους μήνες μας είπαν πως αυτό (το κίνητρο) είναι που θα τους έκανε να επιλέξουν τη Βουλγαρία μεταξύ άλλων ανταγωνιστικών χωρών», υποστήριξε με αφοπλιστική ειλικρίνεια το παραπάνω στέλεχος. Το συμπέρασμα είναι ένα. Ο λαός δεν πρέπει να πιστέψει το κυρίαρχο παραμύθι ότι η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων θα οδηγήσει τάχα σε βιώσιμη ανάκαμψη και ευημερία και γι' αυτό να αποδεχθεί τη σφαγή των δικαιωμάτων του και την καταδίκη του σε αιώνια φτώχεια. Χρειάζεται να εντείνει την οργανωμένη πάλη του σε αντιμονοπωλιακή - αντικαπιταλιστική κατεύθυνση για να βάλει εμπόδια στην αντιλαϊκή πολιτική με προοπτική να πάρει ο ίδιος την εξουσία.

Προσκυνά το μεγάλο κεφάλαιο

Είναι τόσο προκλητικό που καταντά χυδαίο. Η Χρυσή Αυγή στην ιστοσελίδα της φιλοξενεί άρθρο ολόκληρο κάνοντας αβάντες σε συγκεκριμένο καπνοβιομήχανο αναφέροντας επακριβώς πόσο έφτασε ο τζίρος του το 9μηνο του 2012 και πόσο «εκτινάχθηκαν» τα καθαρά του κέρδη. Παραπέρα τι «παροχές» ανακοίνωσε ο μεγαλοεπιχειρηματίας στους εργαζόμενούς του, τι ανησυχίες έχει για το μέλλον, ποια η «οικονομική συνεισφορά» του στην «εθνική οικονομία». Μάλιστα στο άρθρο ψέγουν τον πρωθυπουργό γιατί δε συνάντησε τον εν λόγω καπνοβιομήχανο. Δεν είναι η πρώτη φορά που τα φασιστοειδή προσκυνούν (με όποια πρόφαση βρουν εύκαιρη) το μεγάλο κεφάλαιο, και δεν θα είναι η τελευταία. Οργανά του είναι και υπηρέτες του. Κόντρα στους εργάτες και τους άνεργους που φυτοζωούν ακριβώς λόγω των πολιτικών που ενισχύουν τα μονοπώλια, αυτά που συγχαίρει η «Χρυσή Αυγή». Ο λαός έχει γνώση, δύναμη και συμφέρον να τους βάλει στο περιθώριο.

Ακονίζει τα νύχια της ενάντια στο λαό

Τα νύχια της απέναντι στο δοκιμαζόμενο λαό, στο ταξικό εργατικό κίνημα, ακονίζει η νεοναζιστική Χρυσή Αυγή όντας πειθήνιο όργανο των κεφαλαιοκρατών. Σε συνέντευξη που έδωσε πρόσφατα βουλευτής τους (Ευστάθιος Μπούκουρας) εξυμνούσε τις τάχα «λαμπρές μέρες» που έζησε η αγροτιά «επί καθεστώτος Γ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ».

Σε αυτό το πλαίσιο ...λαμπρών ημερών (φυλακίσεις, εξορίες, βασανιστήρια, καταστολή, εθνικές τραγωδίες) προειδοποίησε το λαό για το τι του ετοιμάζουν στην υπηρεσία των μονοπωλίων λέγοντας: «Σαφώς θα συνεχιστούν οι δράσεις μας και θα είμαστε και πιο οργανωμένοι και πιο συσπειρωμένοι, αλλά και κατάλληλα εκπαιδευμένοι για τις ενδεχόμενες φυσικές και όχι μόνο καταστροφές - που φυσικά απευχόμαστε να συμβούν. ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΤΟΙΜΟΙ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΠΑΡΑ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΤΟΙ ΟΤΑΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙ...».

Συνέχισε παρακάτω περιγράφοντες τις προετοιμασίες κάθε είδους τραμπούκων και μπράβων του συστήματος: «Τα τείχη πέφτουν εκ των έσω. Δέκα χρόνια οι αρχαίοι Ελληνες προσπαθούσαν να πάρουν την Τροία. Αυτό δεν το κατάφερε ούτε ο Αχιλλέας, ούτε ο Αγαμέμνονας αλλά ο ένας και μοναδικός πολυμήχανος Οδυσσέας. Σε όλη την ελληνική επικράτεια άξιοι συναγωνιστές θεμελιώνουν έναν νέο Δούρειο ιππο»... Για το χτύπημα του λαϊκού κινήματος.

Σαπίλα!

Η αποκάλυψη του κυκλώματος διακίνησης ναρκωτικών στο οποίο συμμετείχαν και αστυνομικοί και μάλιστα αστυνομικοί της Δίωξης Ναρκωτικών, είναι ένα γεγονός που αποδεικνύει ότι η σαπίλα αυτού του συστήματος δεν έχει πάτο. Αναδεικνύει το πού μπορεί να φτάσει η διάβρωση ενός κρατικού μηχανισμού στο κράτος των αστών: Ενας μηχανισμός που είναι, υποτίθεται, ταγμένος στην πάταξη του εγκλήματος φτάνει στο σημείο να αντιστρέφει πλήρως τη λειτουργία του και να διευκολύνει ή και να αναπαράγει το έγκλημα. Οταν τα πράγματα, όμως, φτάνουν σε τέτοιο σημείο, οι κυβερνητικές δηλώσεις περί «νομιμότητας παντού, απ' όλους και σε κάθε κατεύθυνση» και περί «ελάχιστων επίορκων σε εσωτερικό των διωκτικών αρχών» που εντοπίζονται από τους συναδέλφους τους και λογοδοτούν ενώπιον της Δικαιοσύνης, δεν μπορεί να καθησυχάζουν κανέναν.

Γιατί αυτό που συνέβη μπορεί να ξανασυμβεί. Μπορεί να συμβαίνει ήδη με άλλους συναδέλφους των αστυνομικών και με άλλα εγκληματικά κυκλώματα, που απλώς δεν έχουν ακόμα εντοπιστεί ή που δεν μπορούν καν να εντοπιστούν, λόγω των προσβάσεων και των διασυνδέσεων που έχουν. Εξάλλου, οι πληροφορίες που έδωσε η ίδια η αστυνομία για την εξάρθρωση της συγκεκριμένης συμμορίας, που αποκαλύφθηκε τώρα, δείχνουν ότι οι συλλήψεις ήταν αδύνατες για πολύ καιρό ακριβώς γιατί η σπείρα είχε πληροφορίες μέσα από την ίδια την αστυνομία και έπαιρνε τις κατάλληλες προφυλάξεις. Οταν, λοιπόν, η σαπίλα έχει φτάσει μέχρι το μεδούλι των οστών, δεν αρκούν απλά κάποιοι ευσυνείδητοι αστυνομικοί που δε θα διστάσουν να κυνηγήσουν συναδέλφους τους για να εξαλειφθεί το φαινόμενο στο σύνολό του...

Οι αποκαλύψεις των τελευταίων ημερών γύρω από τη συγκεκριμένη σπείρα και τον τρόπο που λειτουργούσε έφεραν στην επιφάνεια και κάποιες άλλες πλευρές. Οι αστυνομικοί, που φαίνεται ότι εμπλέκονται στην υπόθεση, εμφανίζονταν να κάνουν τη δουλειά τους, να παράγουν έργο, να πιάνουν διακινητές και να κατάσχουν ποσότητες ναρκωτικών. Στην πραγματικότητα, όμως, αποκαλύπτεται ότι αυτό τους το έργο δεν ήταν τίποτε άλλο από... ξεκαθάρισμα λογαριασμών και χτύπημα μιας συμμορίας για να υπερασπιστούν τα συμφέροντα μιας άλλης, εντός του συνολικού κυκλώματος διακίνησης ναρκωτικών. Και λειτουργούσαν έτσι, πατώντας πάνω στο νομοθετικό πλαίσιο που υπάρχει για ευνοϊκή μεταχείριση των πληροφοριοδοτών και παρουσιάζοντας - όπως φαίνεται - ως πληροφοριοδότες τους συνεταίρους τους στο έγκλημα. Τι δείχνουν όλα αυτά αν όχι την αδυναμία του ίδιου του συστήματος να αντιμετωπίσει τη λερναία ύδρα του κυκλώματος διακίνησης ναρκωτικών; Αν όχι ότι το ίδιο το σύστημα και οι μηχανισμοί του είναι μοχλοί αναπαραγωγής της σαπίλας του;

Γιατί, σε τελική ανάλυση, διακίνηση ναρκωτικών σημαίνει κεφάλαια. Και τα κεφάλαια δεν αλλάζουν απλά χέρια στο επίπεδο της παρανομίας και της διακίνησης (γιατί τότε θα απαξιώνονταν), αλλά αλλάζοντας χέρια περνούν και στο επίπεδο της νομιμότητας, ξεπλένονται, επενδύονται κ.τ.λ. Να, λοιπόν, άλλη μια πλευρά που δείχνει ότι πραγματική αντιμετώπιση των νοσηρών αυτών φαινομένων δεν μπορεί να υπάρξει μέσα στο σύστημα που υπηρετεί το κεφάλαιο την αναπαραγωγή του. Χρειάζεται άλλο κράτος και άλλη κοινωνική συνείδηση για να κοπούν οι ομφάλιοι λώροι που γεννούν τη σαπίλα.


Γιάννα ΣΤΡΕΒΙΝΑ

Στο στόχαστρο η συνείδηση των γυναικών

Γρηγοριάδης Κώστας

Με την έκδοση και την πώληση ημερολογίου με ημίγυμνες φωτογραφίες τους προσπαθούν οι μητέρες των μαθητών σε μια κοινότητα στη Βαλένθια της Ισπανίας να συγκεντρώσουν το ποσό που χρειάζεται για να μισθώσουν ένα σχολικό λεωφορείο. Με τον τρόπο αυτό επιδιώκουν να δώσουν λύση στο πρόβλημα που προέκυψε από τις περικοπές του υπουργείου Παιδείας, που περιόρισε τη μεταφορά των μαθητών.

Η επίθεση δεν αφορά μόνο τα δικαιώματα της εργατικής - λαϊκής οικογένειας αλλά στοχεύει ιδιαίτερα τη συνείδηση των γυναικών. Η κάλυψη των αναγκών της οικογένειας παρουσιάζεται ως ευθύνη που βαραίνει αποκλειστικά τις ίδιες τις γυναίκες, που καλούνται να κάνουν «τα πάντα» προκειμένου να ανταποκριθούν σε αυτή. Ανάμεσα στις «λύσεις» που προτείνονται δε λείπουν και αυτές που εκθέτουν τις ίδιες και τα παιδιά τους στα πιο κραυγαλέα δείγματα της σήψης του καπιταλισμού, όπως πριν λίγους μήνες συνέβη με το ΔΣ συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων που δέχτηκε χορηγία από οίκο ανοχής για να εξασφαλίσει το σχολείο φωτοτυπικό μηχάνημα.

Η ευθύνη για τις εργαζόμενες και τις άνεργες μητέρες δεν είναι να κάνουν «τα πάντα» για τα παιδιά τους αλλά να κάνουν αυτό που πρέπει: Να πάρουν τη θέση τους στο λαϊκό κίνημα διεκδικώντας τα δικαιώματά τους. Να γίνουν παράδειγμα αγωνιστικότητας, αξιοπρέπειας και ταξικής περηφάνιας για τα παιδιά τους. Να παλέψουν ώστε να χτίσουν έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση, για τα δικά τους και για όλα τα παιδιά.


Γρηγοριάδης Κώστας

Η ευημερία των «αριθμών» και του λαού

Γρηγοριάδης Κώστας

«Οι άνθρωποι δεν θα ευημερήσουν εάν δεν ευημερήσουν πρώτα οι αριθμοί. Για να πάνε καλά οι άνθρωποι πρέπει να πάνε καλά και οι αριθμοί. Αυτό που λέγεται είναι ένας λαϊκισμός στην Ελλάδα, που ανάμεσα σε όλους τους μύθους έχουμε καλλιεργήσει και αυτόν. Οχι! Εγώ είμαι εδώ για να λέω στον κόσμο την αλήθεια και θα τη λέω»... Καμία έκπληξη δεν προκαλεί ο κυνισμός που με δήθεν οργισμένο τρόπο βγάζει προς τα έξω ο υπουργός Οικονομικών προκειμένου να στηρίξει τη στρατηγική που υπηρετεί τα συμφέροντα των μονοπωλίων. Αυτό ακριβώς κάνει με τα όσα είπε παραπάνω (στο ραδιόφωνο «Αλφα 9,89») καλλιεργώντας την εικόνα του ανθρώπου που τολμάει τάχα και λέει αλήθειες και πάει «κόντρα στο ρεύμα». Αστεία πράγματα...

Ο Γ. Στουρνάρας βάζει πρώτα τους αριθμούς, ακριβώς γιατί εκφράζουν στόχους που πρέπει να επιτευχθούν για να διασφαλιστούν οι προϋποθέσεις ανάκαμψης της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Οι αριθμοί που αποθεώνει π.χ. για το έλλειμμα ή το χρέος υποδηλώνουν πόσο πρέπει να περικοπούν μισθοί, συντάξεις, κοινωνικά επιδόματα, να πετσοκοπούν τα κονδύλια για Υγεία, Παιδεία, να φοροληστευτεί ο λαός, για να εξοικονομηθεί «ζεστό χρήμα» που θα διοχευτεί στους επιχειρηματικούς ομίλους για να στηριχθεί η κερδοφορία τους. Αυτό που στην πραγματικότητα λέει ο υπουργός -αλλά δεν τολμά να το πει ανοιχτά- είναι ότι οι άνθρωποι δεν πρόκειται να ευημερήσουν όσο δε διασφαλίζεται η ευημερία, δηλαδή η κερδοφορία, των επιχειρηματικών ομίλων.

Η απάντηση των ανθρώπων, δηλαδή του λαού, πρέπει να είναι ότι δεν θέλουν άλλες θυσίες για χάρη της πλουτοκρατίας και αυτό να το δείξουν στην πράξη με τον αγώνα τους για να εμποδίσουν την αντιλαϊκή πολιτική, διεκδικώντας την ικανοποίηση των αναγκών των λαϊκών οικογενειών, αγώνας που προοπτική πρέπει να έχει την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων. Αυτή είναι πραγματική προϋπόθεση για την ευημερία του λαού.

Αυτοί εξέθρεψαν τις παρανομίες

Το έναυσμα για αθλιότητες σε βάρος των συνταξιούχων και των εργαζομένων συνολικά, με τη χιλιοειπωμένη ιστορία των συντάξεων - «μαϊμού», δίνει καθημερινά η κυβέρνηση σε μια προσπάθεια να μετατοπίζεται η προσοχή από το απαράδεκτα χαμηλό επίπεδο των συντάξεων και τις συνεχείς μειώσεις τους, σε κάποιους απατεώνες που φέρονται να εισπράττουν σύνταξη χωρίς να τη δικαιούνται. Με αυτό το επιχείρημα, τις συντάξεις - «μαϊμού», επιχειρείται να δοθεί απάντηση για κάθε πρόβλημα. Από το ύψος των συντάξεων, μέχρι και το χάλι των ασφαλιστικών ταμείων, τα οποία όμως αποδεδειγμένα έχουν λεηλατηθεί από τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, ή των συγκυβερνήσεών τους.

Εμείς, προσπερνάμε το γεγονός ότι όσοι δεν έχουν απογραφεί δε σημαίνει ότι δεν είναι δικαιούχοι σύνταξης και για κάποιους λόγους δεν εμφανίστηκαν στις διαδικασίες της απογραφής. Αν, πράγματι, υπάρχει ένας τέτοιος - ή και άλλος μικρότερος - αριθμός συνταξιούχων - «μαϊμού», η αποκλειστική ευθύνη ανήκει σε όλους αυτούς που τόσα χρόνια κυβερνούν και διαχειρίζονται τις τύχες των Ταμείων και των αποταμιεύσεων των εργαζομένων. Οι μπαγαποντιές και οι απάτες, με στόχο τον πλουτισμό, είναι γέννημα - θρέμμα της δικής τους πολιτικής, του δικού τους συστήματος κι αντί να σπέρνουν αμφιβολίες για την εντιμότητα των εργαζομένων συνολικά, καλύτερα ας λογοδοτήσουν για την παρανομία που αυτοί έθρεψαν και αυτοί συγκάλυψαν.

Χρήσιμα συμπεράσματα

Η υπόθεση της «ΜΕΒΓΑΛ» βοηθά στην εξαγωγή συμπερασμάτων, εξαιρετικά χρήσιμων για τους εργαζόμενους. Για να αντιληφθούν τη σημασία του αγώνα αλλά και του επιζήμιου ρόλου των δυνάμεων του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού.

Στο εργοστάσιο της Αθήνας το ταξικό σωματείο πρωταγωνίστησε στην οργάνωση του αγώνα των εργαζομένων απαιτώντας και αναγκάζοντας την εργοδοσία να καταβάλλει τα δεδουλευμένα. Στο ίδιο εργοστάσιο υπάρχουν και εργάτες που είναι μέλη του δεύτερου σωματείου της επιχείρησης το οποίο έχει έδρα του τη Θεσσαλονίκη. Το σωματείο αυτό ελέγχεται από τη ΔΑΚΕ και την ΠΑΣΚΕ, οι οποίες αφήνουν στη... διακριτική ευχέρεια της εργοδοσίας το πότε θα πληρωθούν οι εργαζόμενοι.

Η εργοδοσία αξιοποιώντας τη στάση του σωματείου αυτού δεν κατέβαλε τα δεδουλευμένα στους εργαζόμενους στην Αθήνα που είναι μέλη του!

Από τα παραπάνω επιβεβαιώνεται, καταρχάς, η αξία και η σημασία του αγώνα για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Από την άλλη, αναδεικνύεται πόσο πολύτιμη είναι για την εργοδοσία η δράση της εργατικής αριστοκρατίας. Τη χρησιμοποιεί για να επιτεθεί στους εργαζόμενους, να τους διασπάσει και να υπονομεύσει τους αγώνες τους και την κλιμάκωσή τους.

Να γιατί ένας από τους βασικούς όρους για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος σε ταξική κατεύθυνση είναι να αλλάξουν οι συσχετισμοί στο συνδικαλιστικό κίνημα, οι εργαζόμενοι να κάνουν πέρα τις δυνάμεις που συγκροτούν την εργατική αριστοκρατία.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Εργαλείο στήριξης των εργοδοτών

Ο προϋπολογισμός του ΟΑΕΔ για το 2013 είναι κομμένος και ραμμένος στα μέτρα της θωράκισης της κερδοφορίας των εργοδοτών την ίδια στιγμή που η ανεργία στη χώρα έχει πάρει χαρακτηριστικά επιδημίας, καθώς με βάση τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής οι άνεργοι το 3ο τρίμηνο του 2012, έφτασαν τα 1.230.918 άτομα. Σύμφωνα με τον προϋπολογισμό του Οργανισμού -τον οποίο και καταψήφισε το στέλεχος του ΠΑΜΕ στο Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού- το κονδύλι για τα επιδόματα ανεργίας, σε περίοδο αλματώδους αύξησης της ανεργίας, μειώνεται κατά 700 περίπου εκατομμύρια ευρώ, από 1,820 δισ. ευρώ για το 2012, στο 1,124 δισ. ευρώ για το 2013. Αντίστοιχα, η χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό πέφτει στα 450 εκατομμύρια ευρώ για το 2013, από 500 εκατομμύρια το 2012 και 750 εκατομμύρια ευρώ το 2011.

Ενδεικτικό της τραγικής κατάστασης που βιώνουν οι άνεργοι και της πολιτικής εγκατάλειψής τους που ακολουθεί η τρικομματική συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ, είναι το γεγονός ότι από το σύνολο των εγγεγραμμένων ανέργων το «επίδομα» ανεργίας των 360 ευρώ παίρνουν μόλις οι 214.573 άνεργοι (Νοέμβρης 2012)!!! Την ίδια στιγμή, το τσουνάμι των απολύσεων δε λέει να κοπάσει, η απλήρωτη δουλειά «αγκαλιάζει» όλο και περισσότερους εργαζόμενους, ενώ τα απανωτά αντεργατικά μέτρα των μνημονίων, τα χαράτσια, η φορολογία, η ακρίβεια, κλπ., κάνουν ασφυκτικές τις συνθήκες επιβίωσης των εργατικών - λαϊκών νοικοκυριών και διαμορφώνουν συνθήκες εξαθλίωσης για τους άνεργους και τις οικογένειές τους.

Ο προϋπολογισμός του ΟΑΕΔ δε θα μπορούσε να διαφοροποιείται από τη συνολικότερη πολιτική σφαγιασμού των δικαιωμάτων που ακολουθεί η συγκυβέρνηση. Ο Οργανισμός αποτελεί έναν ισχυρό κρίκο στην προώθηση και υλοποίηση αυτής της πολιτικής που στοχεύει στην απογύμνωση της εργατικής τάξης από δικαιώματα και κατακτήσεις, σε εξαθλιωμένους εργάτες που θα δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί. Για να μπορέσει η εργοδοσία να θωρακίσει και να πολλαπλασιάσει σε μια πορεία τα κέρδη της.

Γι' αυτό η κυβέρνηση αρνείται πεισματικά να πάρει άμεσα μέτρα προστασίας και ανακούφισης των ανέργων ως την ελάχιστη ασπίδα προστασίας για τους ίδιους και τις οικογένειές τους. Για αυτό απέρριψαν, όχι μόνο μια φορά, την ολοκληρωμένη πρόταση νόμου του ΚΚΕ στη Βουλή για την προστασία και ανακούφιση των ανέργων. Γι' αυτό την ίδια στιγμή που στρατιές ανέργων οδηγούνται στην εξαθλίωση, η κυβέρνηση προωθεί εκατομμύρια ευρώ του ΟΑΕΔ (δηλαδή τα χρήματα των εργαζομένων) στα ταμεία των επιχειρηματιών, είτε μέσω προγραμμάτων, επιδότησης των ασφαλιστικών εισφορών, για να απασχολήσουν τζάμπα εργάτες.

Η πορεία αυτή είναι αναστρέψιμη. Η λύση βρίσκεται στον ενιαίο και ταξικά προσανατολισμένο αγώνα του συνόλου των εργαζομένων και των συμμάχων τους για άμεσα μέτρα προστασίας και ανακούφισης των ανέργων. Με οργάνωση μέσα στους τόπους δουλειάς για να μην εφαρμοστούν τα αντεργατικά μέτρα, για να μην περάσει η κατάργηση των ΣΣΕ, με ενίσχυση της ταξικής αλληλεγγύης, με αλλαγή των συσχετισμών δύναμης σε συνδικαλιστικό αλλά και πολιτικό επίπεδο. Αναγκαία προϋπόθεση για τη νικηφόρα έκβαση αυτής της μάχης είναι αυτός ο αγώνας να δεθεί με την πάλη για την ανατροπή της φιλομονοπωλιακής πολιτικής συνολικά, την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων και τη λαϊκή οικονομία.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ