Είπε ο Αλ. Τσίπρας στη συνέντευξή του στον «Alpha»: Το αν θα βγούμε απ' την κρίση «εξαρτάται απ' το αν ο λαός και η κυβέρνηση θα έχουν τη δύναμη και τη δυνατότητα να προχωρήσουμε σε μεγάλες τομές και αλλαγές που θα αλλάξουν πολλά στο εσωτερικό και θα δώσουν δυνατότητα να πάμε σε μια σταδιακή επούλωση των πληγών και να δώσουν μια αναπτυξιακή δυναμική και μια δυναμική αναδιανομής εισοδήματος».

Το αν θα βγούμε ή όχι από την κρίση δεν εξαρτάται από τις εκλογές, από τη σύνθεση της κυβέρνησης ή του Κοινοβουλίου. Επίσης, το ζήτημα είναι πώς και για ποιον θα βγούμε από την κρίση. Σε αυτό το δεύτερο ζήτημα ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σαφείς. Καλούν το λαό να αναδείξει μια ισχυρή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να στηρίξει την προσπάθεια καπιταλιστικής ανάκαμψης με την εφαρμογή των βάρβαρων αναδιαρθρώσεων του μνημονίου. Τα περί δυναμικής αναδιανομής του εισοδήματος είναι το «τυρί στη φάκα» για να τσιμπήσει ο λαός. Ο οποίος βεβαίως θα πρέπει να κινηθεί στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση, να χειραφετηθεί από την αστική πολιτική και τα κόμματά της, από την αυταπάτη ότι εντός του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης μπορεί να υπάρχει διέξοδος για το λαό.

Σε συνέντευξή του στο αμερικανικό δίκτυο CNBC, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης είπε ότι η «Λαϊκή Ενότητα» είναι ένα κόμμα που στις αρχές του έχει την κατάργηση των μνημονίων και την ακύρωση της λιτότητας. Στις αρχές του έχει το τέλος της εθνικής υποτέλειας και την ανάγκη να ακολουθήσει η χώρα μια νέα, ανεξάρτητη, κυρίαρχη, αντιμνημονιακή, προοδευτική πορεία. Μήπως αυτά σας θυμίζουν την προεκλογική ρητορεία του ΣΥΡΙΖΑ από το 2012 ακόμη, αλλά και πριν από τις εκλογές του 2015; Αυτά δεν έλεγε; Αλλωστε, ο Π. Λαφαζάνης είπε ότι θέλουμε να τηρήσουμε τις πιο ριζοσπαστικές δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ, θέλουμε να συνεχίσουμε ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει στους κοινωνικούς αγώνες. Μόνο που πατά στις ίδιες ράγες του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης και αυτές οι εξαγγελίες είναι ουτοπία, όπως αποδείχτηκε από τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, στην οποία συμμετείχαν βάζοντας πλάτη στη διαχείριση της αντιλαϊκής πολιτικής και στην καλλιέργεια ψευδαισθήσεων και αυταπατών. Συνεχίζει το ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ στη χειραγώγηση του λαού στην αστική πολιτική. Σήμερα, όμως, υπάρχει πείρα και δεν πρέπει οι εργαζόμενοι να την ξαναπατήσουν.

«Υπό αυτές τις έννοιες υπήρξα και υπάρχω ένας πολίτης "στρατευμένος". Υπέρ της Αριστεράς (...) Είμαι επίσης υπέρ της ενότητας της Αριστεράς. Για αυτό και τις δύο φορές που υπήρξα υποψήφιος με τον ΣΥΡΙΖΑ, στην τελευταία θέση του ψηφοδελτίου Επικρατείας, καλούσα όσους πολίτες δεν ήθελαν (για όποιους λόγους) να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ, να ψηφίσουν ΚΚΕ ή ΑΝΤΑΡΣΥΑ ή όποιο άλλο σχήμα της πατριωτικής και συνάμα διεθνιστικής Αριστεράς θα μπορούσε να τους εκφράσει καλύτερα... Σήμερα η συγκυρία είναι από τις πιο δύσκολες μέσα στην πενταετή κρίση που ζούμε. Είμαι υποχρεωμένος να τοποθετηθώ. Οπως θα έχετε καταλάβει από τα τελευταία μου κείμενα, δεν υποστηρίζω τη μετακίνηση του ΣΥΡΙΖΑ (...) Κάνω την αυτοκριτική μου διότι τέτοια μετακίνηση δεν την είχα προβλέψει...».

Αυτά γράφει ο Στ. Σταυρόπουλος, σκιτσογράφος - δημοσιογράφος, που ήταν με τον ΣΥΡΙΖΑ και τώρα είναι με τη «Λαϊκή Ενότητα» κι αύριο ...ποιος ξέρει πού. Στην αυτοκριτική του, όμως, δεν περιλαμβάνει τις χυδαίες επιθέσεις που με δριμύτητα εξαπέλυε εναντίον στο ΚΚΕ, το οποίο απλώς προέβλεπε αυτό που ο Στ.Στ. έκανε πως δεν καταλάβαινε, ότι αντικειμενικά όποιος κινείται στο δρόμο του κεφαλαίου θα φέρει μνημόνια, όπως και να τα ονομάσει. Πράγμα που ισχύει και για το νέο φορέα όπου βρήκε στέγη.

Δεν περιμέναμε, εξάλλου, αυτοκριτική για τη στάση του απέναντι στο ΚΚΕ. Αλλά πάει πολύ να ισχυρίζεται ότι δούλευε και για το ΚΚΕ με όσους δεν ήθελαν να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ... Ελεος!

1632 Γεννιέται ο Βρετανός (Αγγλος) φιλόσοφος Τζον Λοκ, «πατέρας» του κλασικού φιλελευθερισμού.

1824 Ο ελληνικός επαναστατικός στόλος υπό τον Α. Μιαούλη πετυχαίνει σημαντική νίκη επί του οθωμανικού στη ναυμαχία του Γέροντα.

1842 Με τη Συνθήκη του Νανκίν ολοκληρώνεται ο Α' πόλεμος του οπίου μεταξύ της βρετανικής αυτοκρατορίας και της Κίνας. Η νικήτρια Βρετανία αποσπά από την Κίνα το Χονγκ Κονγκ.

1918 Ιδρύεται το Κομμουνιστικό Κόμμα της Φινλανδίας.

1922 Πεθαίνει ο Γάλλος φιλόσοφος Ζορζ Σορέλ.

1941 Δημοσιεύεται η γερμανοϊταλική διακήρυξη για την εγκαθίδρυση της «νέας τάξης πραγμάτων» στην Ευρώπη.

1943 Ισχυρές ιταλικές δυνάμεις διενεργούν εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στο βουνό Κέρκη της Σάμου. Ο ΕΛΑΣ, αφού προκάλεσε στον εχθρό σοβαρές απώλειες (80 νεκροί), πέρασε στο βουνό Καρβούνη. Οι Ιταλοί εκτελούν σε αντίποινα 40 κατοίκους των χωριών Κάστανος, Κοσμαδαίοι, Μαραθόκαμπος και Λέκη.

1949 Με την πτώση του υψώματος Κάμενικ λήγει στις 29 με 30 Αυγούστου η τελική φάση της μάχης στο Γράμμο ανάμεσα στο Δημοκρατικό Στρατό και τις κυβερνητικές δυνάμεις. Ο Δημοκρατικός Στρατός υποχωρεί συντεταγμένα προς τη ΛΔ της Αλβανίας, ακυρώνοντας τη βασική επιδίωξη της αστικής τάξης να τον εκμηδενίσει.

Ο τρίχρονος ένοπλος αγώνας, η κορυφαία αυτή περίοδος της ταξικής πάλης στη χώρα μας τον αιώνα που μας πέρασε, έλαβε τέλος. Ωστόσο, τα διδάγματά του παραμένουν φωτεινά: Δόξα και τιμή στους ήρωες του ΔΣΕ.

1949 Η Σοβιετική Ενωση πραγματοποιεί την πρώτη της πυρηνική δοκιμή, σπάζοντας το μονοπώλιο της κατοχής του ατομικού όπλου από τις ΗΠΑ.

1955 Ο Νίκος Καρδαμήλας, μετά τη σχετική του καταδίκη από το Διαρκές Στρατοδικείο της Θεσσαλονίκης, εκτελείται με την κατηγορία της κατασκοπείας.

1977 Πειράματα σε καταδίκους πραγματοποιούσε η CIA από το 1948 έως το 1973 αποκαλύπτει ο νέος αρχηγός των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών. Στόχος των πειραμάτων, που στοίχισαν συνολικά 25 εκατομμύρια δολάρια, ήταν η ανακάλυψη τρόπων ελέγχου της διανοητικής κατάστασης του ανθρώπου.