Περίσσεψαν τα «θα» για την προστασία των δασών από τον Κ. Καραμανλή κατά τη χτεσινή επίσκεψή του στην έδρα των πυροσβεστικών αεροσκαφών στην Ελευσίνα. «Εκεί που χάνεται από πυρκαγιές μια δασική έκταση, να προχωράμε άμεσα - όπως άλλωστε κάνουμε - σε όλες εκείνες τις ενέργειες, που διασφαλίζουν ότι εκεί που ήταν δάσος, θα ξαναγίνει δάσος», τόνισε ο πρωθυπουργός, δίχως όμως να τολμήσει να αναφέρει συγκεκριμένα στοιχεία. Ακριβώς γιατί ποτέ δεν έγινε πράξη η κατηγορηματική διαβεβαίωση του Κ. Καραμανλή, όπως άλλωστε και των προκατόχων του, που μετά από κάθε μεγάλη πυρκαγιά δήλωναν με κάθε σοβαρότητα ότι «όπου ήταν δάσος θα ξαναγίνει δάσος». Η πραγματικότητα όμως αποδεικνύει ότι ποτέ δεν τηρήθηκε αυτή η δέσμευση. Αντίθετα, με τους αντιδασικούς νόμους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ διαρκώς αποχαρακτηρίζονται δασικές εκτάσεις, ανοίγοντας το δρόμο της εμπορευματοποίησης της δασικής γης, ενώ συχνά οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ φροντίζουν να «εξαιρούν» από την αναδάσωση δασικές εκτάσεις, ακριβώς για να τις μετατρέψουν σε «φιλέτα» οικοπεδοποίησης, όπως συνέβη με την Πεντέλη, την Πάρνηθα, κ.ο.κ. Επιπλέον, όταν ο προϋπολογισμός προβλέπει μόλις 0,4% για επενδύσεις για τη δασοπονία, πώς να γίνουν αναδασώσεις ή άλλα έργα υποδομής για την προστασία των δασών; Χρειάζεται λοιπόν να συνειδητοποιηθεί απ' όλους ότι τα δάση θα σωθούν μόνο στο πλαίσιο μιας άλλης πολιτικής, που βρίσκεται στον αντίποδα της κυρίαρχης πολιτικής. Εκεί όπου η γη θα είναι κοινωνική ιδιοκτησία και όχι εμπορεύσιμο προϊόν, όπως είναι σήμερα στο πλαίσιο της καπιταλιστικής οικονομίας.

Γρηγοριάδης Κώστας

Κατά την προσφιλή του τακτική το ΠΑΣΟΚ, με προτάσεις - πυροτεχνήματα, επιχειρεί να αποσείσει τις τεράστιες δικές του ευθύνες για την αιχμαλωσία εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων από τις τράπεζες. Από την άλλη, αντιμετωπίζει την υπερχρέωση στις τράπεζες, σαν τεχνητό πρόβλημα, και όχι σαν πρόβλημα βαθιά πολιτικό, που σημάδεψε την πορεία του ελληνικού καπιταλισμού προς την ΟΝΕ, ενώ οξύνθηκε στη μετά-ΟΝΕ εποχή. Να υπενθυμίσουμε στους κυρίους του ΠΑΣΟΚ ότι υπήρξαν οι αρχιτέκτονες της «απελευθέρωσης» του τραπεζικού συστήματος, που υπήρξε η απαρχή όλων των δεινών που ακολούθησαν στη συνέχεια. Οσο για τους εργαζόμενους, ας μην τρέφουν φρούδες ελπίδες και να μην προσδοκούν από κανένα δικαστήριο να τους βγάλει από το λαιμό τη θηλιά του χρέους. Αυτό που πρέπει να συνειδητοποιήσουν είναι ότι έχουν απέναντί τους ένα τραπεζικό κεφάλαιο που τους καταληστεύει, επειδή στηρίζεται και στηρίζει τους νόμους που ψήφισαν από κοινού ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Και η μόνη ελπίδα για τα λαϊκά στρώματα, είναι η ανάπτυξη των αγώνων, η ανατροπή του σημερινού πολιτικού σκηνικού. Το παραμυθάκι με τους δικαστές και τους τεχνοκράτες σωτήρες μάς έχει τελειώσει.

«Δημοσιογράφοι και "παρατηρητές" είδαν ένα σώμα που δεν εκπροσωπούσε ένα, αλλά δυόμισι κόμματα.... ο εκπρόσωπος ενός από τα "έσω κόμματα" (τα κόμματα μέσα στο κόμμα) δηλώνει από το βήμα "εμείς θα ψηφίσουμε λευκό"... Το πρόβλημα δεν είναι αν θα γίνει ή δε θα γίνει κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ. Το πρόβλημα είναι αν θα αποφασίσει να γίνει κόμμα ο Συνασπισμός. Γιατί αν δεν το πάρει απόφαση να συμπεριφερθεί ως ένα ενιαίο κόμμα, να σοβαρευτεί, να λάβει άμεσα μέτρα, συντονισμένα, ακόμα και έκτακτα μέτρα (οργάνωσης, όχι άλλου είδους, μη μας μπαίνουν ιδέες)... τότε όποιος δεν καταλαβαίνει δεν ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει». Αυτά γράφει η «Αυγή» (19/7/2009), για τον ΣΥΝ. Ομολογούν αναξιοπιστία; Οταν τους το λέμε σκούζουν. Θέλουν ενιαία έκφραση προς τα έξω; Οχι, θέλουν μόνο ενιαία οργάνωση, μη μας μπαίνουν ιδέες, γράφουν. Γιατί τότε θα χαθεί η δύναμη των πολλών διαφορετικών ιδεών που κυκλοφορούν στο κόμμα μέσω των πολλών κομμάτων εντός του ΣΥΝ. Μόνο για τη σοσιαλδημοκρατική πολιτική τους δε λέει κουβέντα, όπως και για την τέχνη τους να λένε άλλα χθες και άλλα σήμερα, πολιτική ανάλογα με τη συγκυρία. Τυχοδιωκτισμός δηλαδή. `Η μάλλον, πιο σωστά, καραμπινάτος οπορτουνισμός. Τι να κάνουμε; Αυτά έχει «η ενότητα στη διαφορετικότητα», όπως έλεγαν όταν πάσχιζαν να διαχυθεί το ΚΚΕ στον ΣΥΝ. Τώρα η ιστορία επαναλαμβάνεται σαν πραγματική φάρσα με τους ίδιους πρωταγωνιστές. Ας τους πάρουν χαμπάρι όσοι ακόμη δεν τους πήραν και ας συνειδητοποιήσουν ότι είτε έτσι είτε αλλιώς εργαλείο του συστήματος είναι.

Γρηγοριάδης Κώστας

Ποια είναι τα μέτρα που προτείνει η κυβέρνηση; Προγράμματα κατάρτισης και απασχόλησης με ημερομηνία λήξης. Τα οποία κατά την ηγεσία του υπουργείου βάζουν τέρμα στα αδιέξοδα των ανέργων. Λύνουν τα προβλήματα ανθρώπων των οποίων οι οικογένειες παλεύουν εδώ και μήνες να τα φέρουν βόλτα χωρίς μεροκάματο, που βρίσκονται στο δρόμο χωρίς να έχουν πάρει καν αποζημιώσεις από την εργοδοσία και αντιμετωπίζουν την πολύμηνη περιφρόνηση της κυβέρνησης αφού αρνείται ακόμα και να τους δώσει μια έκτακτη οικονομική ενίσχυση.

Η δήλωση της υπουργού έγινε μάλιστα αφού το κλαδικό συνδικάτο είχε ξεκαθαρίσει, με ανακοίνωσή του, ότι κανένα από τα δίκαια αιτήματα των απολυμένων δεν ικανοποιήθηκε. Με ανακοίνωσή του το συνδικάτο, απαντώντας στους ισχυρισμούς της υπουργού, τονίζει ότι «ψεύδεται» και επισημαίνει ότι στην αρχή της συνάντησης η ίδια είχε πει χαρακτηριστικά ότι «θα είναι δυσάρεστη, αλλά ειλικρινής».

Αξίζει να σημειωθεί ότι με ευθύνη της υπουργού δεν επιτράπηκε στους δημοσιογράφους να παρακολουθήσουν τη συνάντηση. Προφανώς, γιατί αυτό τη διευκόλυνε στο να κάνει το μαύρο άσπρο.

Γρηγοριάδης Κώστας

Μ' ένα μακροσκελές δελτίο Τύπου, το υπουργείο Απασχόλησης μας ενημέρωσε χτες για τα εξής: «Υστερα από έλεγχο που πραγματοποίησαν Τεχνικοί και Υγειονομικοί Επιθεωρητές του ΚΕΠΕΚ Δυτικής Αττικής διαπιστώθηκε ότι η επιχείρηση "ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΟΣ ΑΕ" στον Ασπρόπυργο, συμφερόντων της Philips Morris International, εκθέτει σε άμεσο και σοβαρό κίνδυνο την υγεία των 800 περίπου εργαζομένων του εργοστασίου. Το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας επέβαλε πρόστιμο συνολικού ύψους 100.000 ευρώ και διακοπή εργασιών για τρεις ημέρες. Ο λόγος είναι ότι η επιχείρηση επέτρεπε την εργασία των υπαλλήλων της, σε συγκεκριμένες θέσεις, χωρίς να έχει ελεγχθεί αν η κατάσταση της υγείας τους είναι κατάλληλη ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν σε δύσκολες συνθήκες εργασίας. Πάγια θέση του Υπουργείου Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας είναι ότι το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας πρέπει να δείχνει μηδενική ανοχή σε θέματα υγείας και ασφάλειας των εργαζομένων». Αμέσως μετά ακολουθεί η δήλωση της αρμόδιας υπουργού, η οποία, σα να μιλάει σε αδαείς, ισχυρίζεται ότι «στο γενικότερο πλαίσιο αναβάθμισης της ποιότητας στην απασχόληση, έχει τεθεί ως βασική προτεραιότητα ο τομέας της επαγγελματικής ασφάλειας και υγείας».

Η αλήθεια είναι ότι ανακοινώσεις του υπουργείου με τέτοιες αναφορές σπανίζουν. Και δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι η κυβέρνηση επιχειρεί τώρα να κάνει το άσπρο - μαύρο, σε ό,τι αφορά την παρέμβαση των ελεγκτικών υπηρεσιών στους τόπους δουλειάς, όπου γίνεται το «έλα να δεις» σε βάρος των εργαζομένων. Την ίδια ώρα που στα γεμάτα έχει ανοίξει το ζήτημα της αναθεώρησης των ΒΑΕ, η κυβέρνηση προσπαθεί να δείξει πως νοιάζεται για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων. Μάλιστα, το υπουργείο Απασχόλησης, στην προπαγανδιστική του ανακοίνωση, επιλέγει να δημοσιοποιήσει τον έλεγχο που διενήργησε σε μια πολυεθνική, για να δείξει πως δε χαμπαριάζει δήθεν τα μεγάλα αφεντικά. Τέτοια είναι η υποκρισία τους. Τέτοιο είναι το μέγεθος της πρόκλησης για την εργατική τάξη. Μιας, όμως, και ξύνονται στην γκλίτσα του τσομπάνη, γιατί δε μας λέει το υπουργείο τι απέγινε εκείνη η υπόθεση με την εργάτρια της καπνοβιομηχανίας «Σοκοταμπ» στο Κιλκίς, που ξεψύχησε ύστερα από μιαν εξαντλητική βάρδια στο εργοστάσιο; Και τι γίνεται με τις συναδέλφισσές της μετά το περιστατικό; Συνεχίζουν ακόμα να δουλεύουν μέσα στις ίδιες αποπνικτικές συνθήκες ζέστης και υγρασίας που έστειλαν την εργάτρια στο θάνατο; Ρητορικά τα ερωτήματα. Αλλά πάει πολύ να προσπαθούν με τέτοιου είδους ανακοινώσεις να πείσουν ότι νοιάζονται για τους εργαζόμενους αυτοί που έχουν την πολιτική ευθύνη για το ξεκλήρισμα χιλιάδων στους τόπους δουλειάς, είτε από εργατικά «ατυχήματα», είτε από επαγγελματικές ασθένειες.